(Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ὁ Πρόλογος τῆς Ἀχρίδος, Ἰούνιος, ἐκδ. Ἄθως, σ. 268-269)
Οἱ προτεστάντες ἀρνοῦνται ὅτι ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ ἐπιτελεῖ θαύματα διὰ τῶν ὑλικῶν στοιχείων τοῦ κόσμου. Νόμιζαν ὅτι ἔτσι θὰ ἔκαναν τὴ χριστιανικὴ Πίστη «πιὸ πνευματική»· ἀπεναντίας, μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο φτώχυναν καὶ παραμόρφωσαν τὸν χριστιανισμό. Ἀπέρριψαν τὴ θεουργὸ δύναμη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐνεργεῖ διὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, διὰ τῶν λειψάνων τῶν ἁγίων, διὰ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀκόμη καὶ διὰ τῆς δυνάμεως τῆς Θείας Μεταλήψεως, ὅπως ὁρισμένοι ἐξ αὐτῶν διατείνονται. Ἂν μάλιστα ἀκολουθοῦσαν μέχρι τέλους τὴ λανθασμένη αὐτὴ ἀτραπό, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπορρίψουν ἀκόμη καὶ τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελέστηκαν διὰ τοῦ ζωηφόρου Σώματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, διότι τὸ Σῶμα Του ἦταν ἐπίσης καὶ ὑλικό· ἐξίσου θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπορρίψουν καὶ τὰ θαύματα διὰ τοῦ ἀγγίγματος τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων, διότι καὶ τὰ χέρια αὐτὰ εἶναι ἐπίσης ὑλικὰ – γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρουμε καὶ τὴ ράβδο τοῦ Μωυσῆ ἢ τὴν ἐσθήτα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἢ τὸ μαντήλι τοῦ Ἀποστόλου Παύλου κ.ο.κ.
Μὲ τὴν ἀπόρριψή τους αὐτὴ οἱ προτεστάντες στέκονται ἀπέναντι σὲ ὅλη τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων. Ἰδού, μία ἀπὸ τὶς χιλιάδες ἀποδείξεις πὼς ὁ Θεὸς...ἐνεργεῖ διαμέσου τῶν ὑλικῶν στοιχείων, ἰδίως ὅταν θέλει νὰ δοξάσει τοὺς ἁγίους Του:
Ὑπῆρχε στὴν Ἀλεξάνδρεια μία ψηλὴ κολόνα μὲ τὸ ἄγαλμα τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου στὴν κορυφή, ἐνδεδυμένο τὸ μοναχικὸ Σχῆμα καὶ κρατώντας τὴ ράβδο τοῦ μοναχοῦ ἀνὰ χείρας. Αὔτη ἡ κολόνα χρησίμευε ὡς μνημεῖο νίκης τοῦ αὐτοκράτορα ἐπὶ τῶν ἀντιπάλων του, ἔτσι ὅπως τὸν ἀπεικόνιζε μὲ τὴ μοναχικὴ περιβολὴ τοῦ ἁγίου Σεννουφίου, κρατώντας ράβδο. Ὅταν ὁ Θεὸς βούλεται, ἀκόμη κι ἕνα ἔνδυμα ἀπὸ ἕναν ἅγιο μπορεῖ νὰ νικήσει κραταιοὺς στρατοὺς...
ἀπίστων. Ποιὸς θὰ τολμοῦσε ποτὲ νὰ περιορίσει τὴν ἐνέργεια ἢ τὶς μεθόδους δράσης τῆς δυνάμεως τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου