Παρασκευή 31 Μαΐου 2019

«Πολλοί Τούρκοι έγιναν χριστιανοί από την βουβή διδασκαλία των εκκλησιών αυτών που αποπνέουν Χάρη»

«Πολλοί Τούρκοι έγιναν χριστιανοί από την βουβή διδασκαλία των εκκλησιών αυτών που αποπνέουν Χάρη»

Η Μ. Ασία είναι ο χώρος της Ορθοδοξίας. Την ημέρα της Πεντηκοστής στα Ιεροσόλυμα βρέθηκε πλήθος Μικρασιατών (Καππαδόκες, Πάμφυλοι, Κίλικες, Ασιάτες κ.α.) που πίστεψαν στο κήρυγμα των Αποστόλων και έγιναν χριστιανοί. Με το πέρασμα των ετών, όταν όλος ο ρωμαϊκός κόσμος ασπάστηκε το Χριστιανισμό, η Μ. Ασία έγινε ο Φάρος και ο Θεματοφύλακας της Ορθόδοξης Πίστης και αυτό κράτησε μέχρι τα πρόσφατα χαλεπά χρόνια.
Η περιβόητη Συνθήκη της Λωζάνης κατήργησε το ρωμαϊκό μιλλιέτ, ονόμασε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς Έλληνες και στέρησε από τους κυνηγημένους πρόσφυγες και τους απογόνους τους τόσο το δικαίωμα να ονομάζονται ρωμηοί, κληρονόμοι δηλαδή της Νέας Ρώμης- Κωνσταντινούπολης, όσο και την δυνατότητα να ξαναεπιστρέψουν στη Γή των Πατέρων τους.
Η Συνθήκη της Λωζάνης εμποδίζει την ανοικοδόμηση ορθοδόξων ναών στη Μ. Ασία. Και ενώ κάποτε ο χώρος αυτός ήταν ορθόδοξος τώρα τον λυμαίνονται οι Προτεστάντες και Παπικοί κ.α. που χτίζουν εκκλησίες, μαζεύουν προσήλυτους, κινούνται ελεύθερα κάτω από την κάλυψη του Βατικανού και των Ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων.

Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

Όταν ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης είδε το ΦΩΣ





Μια συγκλονιστική ιστορία αφηγείται ο Γέρων Ελισσαίος ο Σιμωνοπετρίτης, την στιγμή που ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης είδε το ΦΩΣ!!


Αχ, ο Γέροντας Αιμιλιανός… Το χαμόγελο του, η αγγελική φυσιογνωμία του, η γλυκύτητα της πρακτικής θεολογίας του.
Ο Γέρων Αιμιλιανός βίωσε αισθητά τη Χάρι του Θεού ήδη από νεαρή ηλικία, όταν ακόμη νεότατος, ούτε καν τριάντα ετών, ασκούνταν στην Ιερά Μονή Δουσίκου του Αγίου Βησσαρίωνος.
Μία νύχτα, στη Δουσίκου, κατά την ώρα που προσεύχονταν, εισήλθε σε διλήμματα σε ότι αφορούσε ορισμένες αποφάσεις που έπρεπε να πάρει για το μέλλον του. Θα έμενε ο Αιμιλιανός στο μοναστήρι; Θα γινόταν ιεραπόστολος; Θα εμπλούτιζε τις γνώσεις του με σπουδές; Υπήρχαν και άλλες πολλές δυσκολίες από πρόσωπα και γεγονότα, τα οποία του είχαν γεννήσει ένα πλήθος διλημμάτων.

Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ : η μητέρα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου


29 Μαΐου 1453. Εάλω η Πόλις…
αγια ΥπομονηΟ τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, library_antibaro_gr_ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αρνήθηκε να συνθηκολογήσει και να παραδώσει εθελοντικά τη διοίκηση της Κωνσταντινούπολης στους εχθρούς, έστω κι αν έβλεπε την επερχόμενη καταστροφή. Αρνήθηκε επίσης να εγκαταλείψει την πόλη, όπως του συνιστούσαν οι συγκλητικοί και ο πατριάρχης. «Μπορεί η απομάκρυνσή μου να είναι ευνοϊκή για μένα», απάντησε, «μου είναι όμως αδύνατο να φύγω. Πώς να αφήσω τις εκκλησίες του Κυρίου μας και το θρόνο και το λαό μου σε τέτοιο κακό;».Το ήθος αυτό είχε προφανώς διδαχθεί από την πολύτεκνη και καλλίτεκνη μητέρα του αυτοκράτειρα Ελένη, σύζυγο του Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου (1349-1425), η οποία ανέθρεψε έξι αγόρια και δύο κορίτσια.
Κωνσταντίνος, υιός Ελένης, ίδρυσε την Κωνσταντινούπολη και
Κωνσταντίνος, υιός Ελένης έπεσε μαχόμενος υπέρ της πόλεως αυτής….
Η αυτοκράτειρα Ελένη είναι η μετέπειτα μοναχή και αγία Υπομονή. Η μνήμη της Οσίας και Θεοφόρου μητρός ημών Υπομονής, τελείται τη 13η Μαρτίου και 29η Μαΐου.
AgiaYpomoni01 Ο βίος της αγίας Υπομονής
  Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ αυγούστα και αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες – κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου κράλη (=βασιλιά) Στεφάνου Δουσάν. Καταγόταν από βασιλική και ευλογημένη γενιά. Στους προγόνους της συγκαταλέγονται άνθρωποι που αγίασαν (όπως  ο Στέφανος Νεμάνια, σέρβος βασιλέας και κτίτορας της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους = όσιος Συμεών ο Μυροβλύτης).
Η γέννησή της τοποθετείτα

Χιλιάδες Ὀρθόδοξοι Μολδαβοί στούς δρόμους κόντρα στήν ἀνηθικότητα καί τήν παρακμή (ΒΙΝΤΕΟ)




Ἡ πορεία πραγματοποιήθηκε πρός τιμήν τῆς Διεθνοῦς Ἡμέρας τῆς Οἰκογένειας.

Χιλιάδες ὀρθόδοξοι πιστοί της Μολδαβίας ξεχύθηκαν τούς δρόμους τῆς πρωτεύουσας στίς 18 Μαΐου, σέ πορεία πρός ὑποστήριξη τῶν παραδοσιακῶν οἰκογενειακῶν ἀξιῶν.

Ἡ πορεία, ἡ ὁποία διεξήχθη γιά πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, καθοδηγεῖτο ἀπό ἐπισκόπους της Μολδαβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ὁ Μητροπολίτης Κισινάου καί πάσης Μολδαβίας Βλαντιμίρ κάλεσε τούς πιστούς νά ἀκουστοῦν οἱ φωνές τους καί νά συμμετάσχουν στήν πορεία. Ἡ πορεία πραγματοποιήθηκε πρός τιμήν τῆς Διεθνοῦς Ἡμέρας τῆς Οἰκογένειας.
Ἡ μέρα ξεκίνησε μέ τή Θεία Λειτουργία στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου στό Κισινάου, πού λειτούργησε ὁ Μητροπολίτης Βλαντιμίρ μαζί μέ τρεῖς ἄλλους ἱεράρχες ἀπό τή Μολδαβική Ἐκκλησία. Μετά τή Λειτουργία, ἀκολούθησε ἡ πομπή μέ Σταυρούς, εἰκόνες, λάβαρα κλπ
Οἱ κληρικοί καί λαϊκοί συμμετέχοντες στήν πομπή προσεύχονταν διαρκῶς καί ἔψελναν στόν Παντοδύναμο Θεό καί στήν Ἅγια Θεοτόκο γιά τήν...
εὐημερία τῆς χώρας, κουβαλώντας πάνω καί ἀφίσες πρός ὑποστήριξη τῶν παραδοσιακῶν οἰκογενειακῶν ἀξιῶν καί καταδικάζοντας τίς ὁμοφυλοφιλικές σχέσεις, «οἱ ὁποῖες εἶναι ἀφύσικες καί καταστροφικές γιά κάθε κοινωνία καί κάθε φυσιολογικό πρόσωπο. »
Ἡ πομπή τελείωσε στήν πλατεία τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ, ὅπου ὄ Βλαντιμίρ εὐχαρίστησε ὅλους τους συμμετέχοντες καί τούς προέτρεψε νά μήν ντρέπονται νά ὁμολογήσουν τήν πίστη τους στόν Χριστό, ἐπειδή ἡ χριστιανική οἰκογένεια πάντα ὑπῆρξε καί θά παραμείνει ἕνα παράδειγμα γιά τήν κοινωνία.
Ὅπως καί στό παρελθόν, τήν πομπή παρακολούθησε ὁ Πρόεδρος Igor Dodon μαζί μέ τή γυναίκα καί τά παιδιά του.
«Παραδοσιακά, μαζί μέ τήν οἰκογένειά μου, πῆρα μέρος στήν πορεία πρός ὑποστήριξη τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας πού διοργάνωσε ἡ Μητρόπολη τῆς Μολδαβίας … Παρά τίς προσπάθειες νά ἐνσταλάξουν ξένες ἀξίες σέ ἐμᾶς, τό 90% τῶν πολιτῶν μᾶς θεωροῦν τούς ἑαυτούς τούς ὑποστηρικτές καί ὑπερασπιστές τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας καί τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν, δέν θά ἐπιτρέψουμε νά καταστρέψουμε τά θεμέλια της κοινωνίας μᾶς «, γράφει ὁ πρόεδρος στή σελίδα τοῦ Facebook.

Ἡ Ἁγία Ὑπομονὴ (29 Μαΐου), μητέρα τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου καὶ τὸ θαῦμα κοντὰ στὸ Λουτράκι!





Ἡ ἁγία Ὑπομονὴ ἐμφανίσθηκε ὡς μοναχὴ σὲ κάτοικο τῶν Ἀθηνῶν ποὺ ἐργαζόταν σὲ ταξί. Τὸ σταμάτησε καὶ ζήτησε νὰ κατευθυνθεῖ πρὸς τὸ Λουτράκι. Ὁ ταξιτζὴς εἶχε καρκίνο τοῦ δέρματος στὰ χέρια του καὶ βρισκόταν σὲ μεγάλη ἀπελπισία. Καθ’ ὁδὸν ἡ μοναχὴ ποὺ φοροῦσε ἕνα κουκούλι μὲ κόκκινο σταυρὸ τὸν ρώτησε...

"Γιατί εἶσαι μελαγχολικός"; Καὶ ἐκεῖνος δὲν δίστασε νὰ ὁμολογήσει ὅλη τὴν ἀλήθεια. Μετὰ τὸν ρώτησε ἂν θέλει νὰ τὸν σταυρώσει γιὰ νὰ γίνει καλὰ καὶ ἐκεῖνος δέχθηκε. Σὲ λίγο ὅμως τὸν...
ἐπίασε ὑπνηλία καὶ παρακάλεσε τὴν μοναχὴ νὰ σταθοῦν λίγο γιὰ νὰ μὴν σκοτωθοῦν. Εἶχαν φθάσει κοντὰ στὰ διόδια καὶ εὔκολα θὰ ἔβρισκαν ἄλλο ταξὶ ἂν ἐκείνη βιαζόταν.
Κάθισε στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου καὶ τὸν πῆρε ὁ ὕπνος. Ὅταν ξύπνησε διαπίστωσε ὅτι τὰ χέρια του εἶχαν γίνει καλά, ἀλλὰ ἡ μοναχὴ εἶχε ἐξαφανιστεῖ. Ρώτησε τοὺς ἀνθρώπους τῶν διοδίων μήπως εἴδανε καμιὰ μοναχὴ ἐκεῖ κοντά, ἀλλὰ κανεὶς δὲν τὴν εἶχε δεῖ. Τότε συγκλονισμένος γύρισε στὸ ταξί του καὶ κατάλαβε ὅτι κάποια Ἁγία ἦταν κι’ ἔγινε ἄφαντη. Κατευθύνθηκε μετὰ στὸν γιατρό του καὶ τοῦ διηγήθηκε τὸ περιστατικό.
Τὴν στιγμὴ ἐκείνη ἔπεσε τὸ μάτι του σὲ μία εἰκόνα ποὺ ἦταν κρεμασμένη στὸν τοῖχο τοῦ ἰατρείου. Πετάχτηκε ἀπ’ τὸ κάθισμά του καὶ φώναξε : "Νά. Αὐτὴ ἦταν".

Τρίτη 28 Μαΐου 2019

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο «νατιβισμός»




Καλό είναι να μάθουμε ποια είναι η μορφή που θέλουν να δώσουν στην Ελλάδα οι πολιτικοί αρχηγοί 

Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας σε ομιλία του στο Global Forum στο Ισραήλ (στις 11 Ιουνίου 2018) ανέφερε μεταξύ άλλων: «Οι αυταρχικές και λαϊκιστικές δυνάμεις γίνονται όλο και πιο ισχυρές σε όλη την Ευρώπη, αλλά και στον κόσμο. Η άνοδος της ξενοφοβίας, του νατιβισμού και του ρατσισμού είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα στην Ευρώπη, την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε».

Από τα λόγια του προέδρου της Ν.Δ. ίσως να μην είναι γνωστό σε ορισμένους ο όρος «νατιβισμός». Στην Ελλάδα δεν χρησιμοποιείται ιδιαίτερα. Στο εξωτερικό, όμως, έχει γίνει «καραμέλα». Ας δούμε πώς ορίζει τον νατιβισμό το λεξικό Μπαμπινιώτη (Β΄ έκδοση, σελ. 1.165): «Νατιβισμός (ο) [χωρ. πληθ.] 1. ΚΟΙΝΩΝΙΟΛ. τάση ή κίνημα που αναπτύσσεται στο εσωτερικό των κοινωνιών και αποσκοπεί στη διατήρηση ή στην αναζωογόνηση και εκ νέου καθιέρωση αυτοχθόνων πολιτιστικών συνθηκών, ηθών, εθίμων κ.λπ. ως αντίδραση στην ξενική πολιτιστική διείσδυση, 2. (ειδικότ.) η πολιτική και η πρακτική που προστατεύει τα συμφέροντα των αυτοχθόνων κατοίκων μιας χώρας και γενικότερα ευνοεί με κάθε τρόπο τους γηγενείς πληθυσμούς εις βάρος των μεταναστών».

Οι απορίες είναι εύλογες. Γιατί ενοχλεί τη Νέα Δημοκρατία ο νατιβισμός; Είναι κακό στην πατρίδα μας οι πολίτες να θέλουν να συμβάλλουν στη διατήρηση ή στην αναζωογόνηση και εκ νέου καθιέρωση ελληνικών πολιτιστικών συνθηκών, ηθών και εθίμων; Είναι κακό να προηγείται το συμφέρον του ελληνικού λαού από εκείνο των ισλαμιστών εποίκων; Κι αν συγκρουστούν τα συμφέροντα των αυτοχθόνων Ελλήνων με εκείνα των ισλαμιστών, που θα επιδιώξουν, όπως διατάσσει το Κοράνι, να επιβάλουν τον ισλαμικό νόμο, η Νέα Δημοκρατία τίνος το μέρος θα πάρει, αφού την ενοχλούν οι… νατιβιστές;

Ολες οι πολιτικές δυνάμεις και τα πρόσωπα που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία πρέπει να απαντήσουν ξεκάθαρα, νέτα σκέτα: Προηγούνται στην Ελλάδα οι Ελληνες ή είναι ουραγοί; Οφείλουν να ορίζουν τα του οίκου τους ή μόνο πρέπει να πληρώνουν τον λογαριασμό για τα ρουσφέτια και τα έξοδα του ισλαμικού εποικισμού της χώρας; Καλό είναι να τα πουν πριν από τις κάλπες.

πηγή
http://koukfamily.blogspot.com/

Η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει περάσει σε άλλο επίπεδο

Του Γιώργου Φαρμάκη

Η Τεχνητή Νοημοσύνη, το τελευταίο διάστημα έχει μπει πολύ δυναμικά στην ζωή μας.
Η εταιρία Google, είναι πολύ μπροστά σε αυτό τον τομέα. Η Τεχνητή Νοημοσύνη της Google, λοιπόν είναι πολύ ρεαλιστική και από κάποιο σημείο και μετά είναι τρομακτική. Πλέον είναι δυνατό, ο ψηφιακός βοηθός (της google), να πραγματοποιήσει τηλεφωνικές κλήσεις, χωρίς ο άνθρωπος με τον οποίο μιλάει, να καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται.

Ο επικεφαλής της Google Sundar Pichai. παρουσίασε την νεότερη έκδοση της Google I/O 2018.
Η σύγχρονη ψηφιακή βοηθός, έχει πολλές δυνατότητες οι οποίες δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις ανθρώπινες.
Στο βίντεο που ακολουθεί θα ακούσετε δύο γυναικείες φωνές και πραγματικά θα δυσκολευτείτε να βρείτε τις διαφορές. Ποια είναι η αληθινή και ποια είναι η ψηφιακή φωνή;
Δείτε το βίντεο:

Όπως θα διαπιστώσατε και μόνοι σας, η τεχνολογία έχει προχωρήσει πάρα πολύ και αυτό δημιουργεί κάποιες λογικές ανησυχίες.

Οι άνθρωποι κάποια στιγμή στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα μπούνε στο περιθώριο;
Οι ανθρώπινες σχέσεις θα αντικατασταθούν πλήρως;
Ποιος είναι αυτός που ελέγχει την Τεχνητή Νοημοσύνη;

Μπορούν να γίνουν αμέτρητες τέτοιες ερωτήσεις, διότι οι φόβοι πλέον είναι υπαρκτοί. Ζούμε σε ένα κόσμο που αλλάζει συνεχώς και εξελίσσετε. Η εξέλιξη της τεχνολογίας, ήδη έχει φέρει πολλές και σημαντικές αλλαγές σε όλους τους τομείς.

Η υπεραπλούστευση της καθημερινότητας την οποία θα φέρει η εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, κάποια στιγμή θα κάνει τον άνθρωπο πρακτικά άχρηστο. Είναι καλό να υπάρχει εξελιγμένη τεχνολογία αλλά ακόμα πιο καλό είναι να υπάρχουν κάποια διακριτά όρια.

πηγή  
http://thesecretrealtruth.blogspot.com 
το είδαμε ΕΔΩ
http://koukfamily.blogspot.com/

Οταν ένα τραγούδι για την Πόλη μας δημιούργησε διπλωματικό επεισόδιο με την Τουρκία!!!!




το βίντεο είναι από κανάλι custaks 

Ο στίχος του τραγουδιού αυτού δημιούργησε τότε...διπλωματικό επεισόδιο με την Τουρκία και ηχογραφήθηκε, όπως ακούτε, τελικά με παραλλαγμένους στίχους στο τέλος του ρεφραίν του...
Το τραγούδι δε μεταδόθηκε ΠΟΤΕ από τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά δίκτυα της Ελλάδας, με απόφαση της τότε κυβέρνησης (1972), αλλά δυστυχώς ούτε και με τις μετέπειτα ελληνικές κυβερνήσεις...

Β΄βραβείο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης 1972

Πόθοι μακρινοί, χαμένη Πολιτεία,
νοιώθαμε παιδιά, στην καρδιά, μια γοητεία.
Χρόνια φύγαν και Καιροί,
την Παναγιά παρακαλώ, να μην χαθεί.

Μέρα γιορτινή, το λένε τα βιβλία.
Κάποτε θα ρθει, σαν φωτιά, σαν μια μαγεία.
Θά ρθει, θά ρθει, δεν μπορεί,
την Παναγιά, παρακαλώ, να θυμηθεί.

Κορμιά Μαρμαρωμένα, το Θαύμα καρτερούν,
μέ χέρια παγωμένα, πώς να Σταυροκοπηθούν;
Στην Εκκλησιά του θρύλου, καμπάνες δεν ηχούν,
μα κι αν περάσουν Χρόνια, στους Αιώνες θ΄ αντηχούν.

Ευχή ψηλά στους ουρανούς, όμορφη Αγιά Σοφιά,
να γίνεις κάποτε δικιά μας,
με χρόνους – με καιρούς!

Σας το παραθέτω όπως το τραγούδησε και το προλόγησε η ίδια η Κλειώ Δενάρδου το 1996
από το κανάλι ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΝΤΖΑΡΟΣ



Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

Ἡ ζωὴ τοῦ πιστοῦ στοὺς χρόνους ποὺ διανύουμε*





Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου

Ὁ αἰῶνας, ποὺ διανύουμε, κατὰ γενικὴ ὁμολογία εἶναι ἀπρόβλεπτος, ἀβέβαιος καὶ δύσκολος. Ζοῦμε σὲ μία ἐποχὴ συνεχῶν ἀλλαγῶν καὶ ἐντόνων ἐξελίξεων, ποὺ πολλὲς φορὲς μᾶς προκαλοῦν ἀμηχανία, ἀγωνία, ἐνίοτε καὶ φόβο. Ἑκατομμύρια ἄνθρωποι στὴ Δύση αἰσθάνονται, ὅτι ἔχουν ἐγκλωβιστεῖ σὲ ἕνα παγκοσμιοποιημένο ἀσφυκτικὸ μοντέλο ζωῆς, τὸ ὁποῖο τοὺς μεταχειρίζεται σὰν ἀριθμοὺς κι ὄχι σὰν πρόσωπα, ἐλεύθερες ὑπάρξεις.
Γι’ αὐτὸ μὲ τὴν πρώτη εὐκαιρία ψάχνουν τρόπους διαφυγῆς, ποὺ τοὺς ὑπόσχονται λίγη ἐλευθερία, ἀλλὰ ἡ ἐπιστροφὴ εἶναι ὀδυνηρότερη. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἀνατολῆς σήμερα, στὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι (91%), ἐπιστρέφουν, συχνὰ μὲ ὑπερβάλλοντα φανατισμό, στὶς ρίζες τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς θρησκείας τους. Αὐτὸς ὁ...
ζηλωτισμός, τῶν Μουσουλμάνων περισσότερο καὶ τῶν Ἑβραίων, ὀφείλεται νομίζω, τόσο στὸ αἴσθημα ἀνασφάλειας ποὺ τοὺς ἔχει δημιουργήσει, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, ὁ ἐπεκτατικὸς τρόπος τῆς Δύσης, ὅσο καὶ στὴν ἴδια τὴ διδασκαλία τοῦ Κορανίου, ποὺ εἶναι ἀπὸ τὴ φύση του ζηλωτικό, φανατικό, ἐπιθετικό, καὶ κηρύττει τὸν ἱερὸ πόλεμο (τζιχάντ) κατὰ τῶν "ἀπίστων". Εἰδικὰ σήμερα βλέπουμε τοὺς τζιχαντιστές, νὰ μὴν ἐκδηλώνονται μόνο κατὰ Δυτικῶν, ἀλλὰ καὶ κατὰ ἄλλων φυλῶν μὴ χριστιανικῶν, ἀκόμα καὶ μουσουλμάνων.


Ἡ Περσία προηγήθηκε, καὶ τώρα τὴν ἀκολουθοῦν κράτη, ὁμάδες θρησκευτικὲς καὶ ἐπιτήδειοι πολιτικοί, ἐλπίζοντας νὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τὸν θρησκευτικό τους αὐτὸ φανατισμό. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἄνθρωποι στὴ μέση, ἀνάμεσα σὲ δύο μυλόπετρες: Ἡ μία τῆς Δυτικῆς ἄθεης ἐκκοσμίκευσης καὶ ἡ ἄλλη τοῦ Ἀνατολίτικου φονταμενταλισμοῦ-φανατισμοῦ. Θὰ ἔλεγα ὅτι ὁ ἄνθρωπος τοῦ 21ου αἰώνα βρίσκεται σὲ μία καθημερινὴ ἄτυπη ἐμπόλεμη κατάσταση ζωῆς καὶ θανάτου, ὅπου καλεῖται νὰ ἐπιλέξει, ἀπὸ τὴ μία τὴ ζωντανὴ πίστη στὸν Τριαδικὸ Θεό, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τὴν ὑποταγὴ στὸ ἀντιτιθέμενο στὸν Θεὸ πνεῦμα, τὸν διάβολο.


Γιὰ τὴν Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχουν διλήμματα κι ἀμφιβολίες, ὅτι πίσω ἀπ’ ὅλο αὐτὸ τὸ ζοφερὸ σκηνικὸ τοῦ κόσμου ὑποβόσκει μία δαιμονικὴ ὑποκουλτούρα, ποὺ διεισδύει στὶς ζωὲς τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ πολὺ νωρὶς καὶ στόχο ἔχει νὰ ἀλλοιώσει τὴν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ φύση τοῦ ἀνθρώπου καὶ νὰ διαστρεβλώσει τὴν πορεία του πρὸς τὴν ὁμοίωσή του μὲ τὸν Θεό, ἐνισχύοντας τὸν ἐγωισμό, τὴν κενοδοξία καὶ τὴ φιλαυτία του. Πολλὰ πάθη σήμερα παρουσιάζονται ὡς δικαιώματα κι ἐλεύθερες ἐπιλογὲς ἑνὸς κόσμου ποὺ προοδεύει, κι ὄχι ὡς πτώσεις κι ἁμαρτίες. Ἡ ἠθικὴ ντροπὴ τῆς ἁμαρτίας ἔχει ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ τὴ δαιμονικὴ ὑπερηφάνεια. Φτάσαμε στὴν ἐποχή, ποὺ ἡ ἁμαρτία ἀποτελεῖ μέτρο ἐξέλιξης καὶ προόδου, κι ὄχι ἐπιλογὴ θανάτου.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ: εγώ «ψήφισα» ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΡΩΣΣΟ γιατί μου είπε ότι αυτός θα κατεβάσει τους Ρώσσους, μετά την τουρκική επίθεση στο ΑΙΓΑΙΟ.



Φίλοι μου μας ενημέρωσαν για τα exit poll του εκλογικού αποτελέσματος της Κυριακής της 26- 5- 2019, ανήμερα του Εσπερινού του Οσίου Ιωάννη του Ρώσσου. Έπρεπε αμέσως μετά να επισκεφτώ ένα σεβάσμιο γέροντα που βρισκόταν στην κλίνη του πόνου.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Μετά τους Αναστάσιμους Χαιρετισμούς ο Γέροντας άρχισε να μας λέει παράξενα πράγματα.
- Και εγώ πήγα και ψήφισα πρωί- πρωί
Τα χάσαμε, νομίσαμε ότι ο Γέροντας παραμιλάει αλλά συνήλθαμε με πολλές εκπλήξεις.

Ο Γέροντας είχε μια άλλη χαρά και συνέχισε μονολογώντας:
- Ξημερώματα μπήκε στην κάμαρα μου ένα όμορφο παλληκάρι και μου είπε «Γέροντα σήκω να ντυθείς θα σας πάω για να ψηφίσετε, η χώρα δίνει εξετάσεις»
- Μια εσωτερική δύναμη με ανασήκωσε και μαζί με το όμορφο αυτό παλληκάρι βρεθήκαμε σε ένα εκλογικό τμήμα που δεν ήταν παρά μια γνωστή μου εκκλησία.
- Ήταν ο περικαλλής Ιερός Ναός του Οσίου Ιωάννη του Ρώσσου του Ομολογητή στο Προκόπι της Εύβοιας.
- Σαν να άρχισα να καταλαβαίνω, τι συμβαίνει.
- Στο κέντρο του Ναού υπήρχε μια μεγάλη κάλπη που έγγραφε ΕΛΛΑΣ- ΜΕΤΑΝΟΙΑ.

Και συνέχισε ο Γέροντας:

π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Δὲν θέλω τὴν Ἑλλάδα πουλημένη σὲ ὁποιοδήποτε ῥαγιαδισμό. Δὲν θέλω νὰ παίξω τὸ παιχνίδι τῆς Εὐρώπης τῶν δαιμονιστῶν καὶ τοῦ ἀντιχρίστου»



Ἂν ὁ λόγος εἶναι γιὰ τὴν ἑνότητα φυσικὰ ἀκόμη καὶ ὁ χῶρος τῆς Ἐθνικῆς ἑνότητας δὲν καταξιώνεται ἂν αὐτὴ ἡ ἑνότητα δὲν καταξιώνεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἑνότητα τῶν πάντων. Δὲν ὑπάρχει ἑνότητα ὁποιασδήποτε μορφῆς, γάμου, κοινωνίας, κράτους χωρὶς τὸ Χριστό. Γι΄ αὐτὸ βλέπετε ἡ Ἑλλάδα πάντοτε στεκόταν πάνω στὴν Ἐκκλησία πρωτογενῶς. Βάζω τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὡς πρωτογενὴς μέγεθος. Γιὰ νὰ μποροῦμε σήμερα σ΄ αὐτοὺς τοὺς πολὺ κρίσιμους καιροὺς νὰ μιλᾶμε γιὰ Ἐθνικὴ ἑνότητα, χωρὶς τὸ ἦθος, τὸ ἄρωμα, τὴν ἐωδία τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ὑπάρχει λόγος ποὺ μπορεῖ νὰ μιλήσουμε. Θὰ εἶναι πάντοτε διχαστικά, κομματιασμένα, κομματικά. Ἄρα δὲν ἐλπίζω τίποτε γιὰ ἑνότητα, χωρὶς τὴν παρουσία τὴν ἔντονη, τὴν ζωντανή, τὴ βιωματική τῆς Ἐκκλησίας μας. Δὲν τὸ ξεχωρίζω, κάνω μία ὑπέρβαση.
Ναὶ στὴν ἑνότητα «ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ», κι ἐκεῖ ὅλα βρίσκουν τὸ ρόλο τους. Βλέπετε ἡ Ἐκκλησία κάνει Ἱεραποστολὴ καὶ ἑνώνει λαοὺς καὶ φυλὲς σὲ μία ἑνότητα, σὲ μία οἰκογένεια μέσα. Γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ κοινωνικὰ θέματα, ἐὰν δὲν ἔχουμε θεολογικὴ ματιά, δὲν κάναμε τίποτε. Δὲν ἀπαιτοῦμε νὰ γίνουμε θεολόγοι, ἀλλὰ καὶ μόνο ποὺ εἴμαστε στὴν Ἐκκλησία αὐτὸ εἶναι Θεολογία. Ἀκοῦμε τὰ πάντα, στὴν Πεντηκοστὴ «εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεν». Αὐτὸ θὰ τὸ ξεχάσουμε; Σὲ αὐτὸν τὸν τόπο, σὲ αὐτὴν τὴν κρίσιμη ἐποχή, σ΄ αὐτὲς τὶς κρίσιμες μέρες ποὺ χτυπιόμαστε κάτω νὰ βροῦμε κάποια ἑνότητα μεταξὺ κομματικῶν παρεμβάσεων καὶ διχαστικῶν ἀντιλήψεων.

Γιὰ νὰ λέμε τὴν ἀλήθεια, γιὰ τὴ λεγομένη εἰκονικὴ μὴ ὑπαρκτὴ οἰκονομικὴ κρίση, ἔχω τὸ λόγο μου ποὺ τὸ λέω, τὸ φωνάζω ἐδῶ καὶ τρία χρόνια αὐτό. Πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ τονίσω κάτι, εἶναι δεδομένο Θεολογικά, κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο «νῦν κρίσις ἐστὶ τοῦ

Κυριακή 26 Μαΐου 2019

Tης Μεσοπεντηκοστής πανηγύριζε η Αγιασοφιά το μέγα μοναστήρι.






Tης Μεσοπεντηκοστής , μέρα που ο Κύριος αποκαλύφθηκε ως Σοφία, πανηγύριζε η Αγιασοφιά το μέγα μοναστήρι,γιατί εκείνοι που την έκτισαν την αφιέρωσαν στην Σοφία του Θεού,στο δεύτερο πρόσωπο της αγίας Τριάδας,στον Υιό και Λόγο.
Ο μήνας Μάιος είναι σημαδιακός για την Πόλη των πόλεων.Μήνας των γενεθλίων της,μήνας της άλωσης της,μήνας που πανηγύριζε το εμβληματικότερο μνημείο και σύμβολο της,μήνας μνήμης του θεοστέπτου ιδρυτή της και πρώτου αυτοκράτορα.
Ο,τι χαρμόσυνο ή τραγικό συμβαίνει την βασιλίδα Ώρα ,κατά την όποια η φύση βρίσκεται στην δόξα της λαμβάνει δραματικά υπερκόσμιες διαστάσεις και αθάνατες και ένα παράξενο μεγαλείο.

Η απόλυτη ομορφιά,η τελειότητα,το υψηλό σύμβολο είναι που φέρει την ιδανική μελαγχολία και όχι η ασχήμια ή η ασημαντότητα.Αυτά καθησυχάζουν τους ανθρώπους ,γιατί η απώλεια τους θα είναι μηδαμινή.Όμως κάθε πληγή στην ομορφιά, κάθε προσβολή στο όνειρο και κάθε απώλεια στο ιδανικό ,αυτά είναι τα οποία εμφαίνουν την ματαιότητα και το εφήμερο των πραγμάτων.

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/05/t.html#ixzz5p0merZRr
Αμέθυστος

Εκείνους που σας χτυπούν, να τους «εκδικείστε» με την αγάπη σας και την αμνησικακία σας. Ωφέλιμη ιστορία.!




Το ραγισμένο δοχείο.
Πριν πολλά χρόνια, σε μια επαρχία κάπου, ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία κουβαλούσε καθημερινά νερό από ένα μακρυνό ρυάκι με δυο μεγάλα δοχεία
περασμένα σε ένα μακρύ ξύλινο κοντάρι το οποίο στήριζε στους ώμους της.
Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που μπορούσε να χωρέσει.
Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής, από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε με τη στάθμη του νερού έως τη μέση.
Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.
Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά από αυτά που έπρεπε κι ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.

Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στην ηλικιωμένη γυναίκα.
“Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!”
“Μα γιατί;” ρώτησε η γριά. “Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;”
“Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω
της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!
“Η γυναίκα χαμογέλασε: “Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι
υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη
μεριά του άλλου δοχείου;
Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα.” Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και τα τοποθετώ το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχα τόση ομορφιά να στολίζει το σπιτικό μου!
“Βέβαια δεν ήταν η ατέλειά του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της ηλικιωμένης γυναίκας να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει τις “ρωγμές” του και τις “αδυναμίες” του, που μπορούν να γίνουν χρήσιμες και να “στολίσουν” τη ζωή μας.
Κάθε “ρωγμή” μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα, αρκεί κάποιος να μπορέσει να διακρίνει τον τρόπο με τον οποίο η ατέλεια μας αυτή μπορεί να ομορφύνει την ίδια μας την ύπαρξη.


“Ραγισμένοι” αδερφοί μου, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας.
Αν ο καθένας μας μετέτρεπε σαν την ηλικιωμένη γυναίκα τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.
Τα βάσανα σας είναι πολλά.
Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές.
Αλλά μην απελπίζεστε.
Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας.
Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη , ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη.
Μη θυμώνετε, μη δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΣΕ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ


Ανάστατη η Πτολεμαϊδα ο Εκπαιδευτικός κόσμος και οι γονείς Αναμένονται σφοδρές αντιδράσεις Οι σταλινοφασίστες του ΣΥΡΙΖΑ επί το έργον του Διωγμού εξαίρετου καθηγητού που για λόγους επιστημονικούς και συνειδήσεως αρνείται την λεγόμενη διαστροφική "θεματική εβδομάδα" κάτω από την οποία κρύβουν τις έμφυλες ταυτότητες καθώς και τον πρώτο της ώριμο καρπό που είναι η «αλλαγή φύλου από τα 15».



ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΛΟΓΩ «ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ»





Εὐσυνείδητος φίλος εκπαιδευτικός (γυμναστής), με βαθεια πίστη στο Θεό, που διδάσκει σε Γυμνάσιο τῆς Πτολεμαΐδος εδώ και 17 χρόνια, χωρις κανένα πρόβλημα και καμιά αναφορά εις βάρος του, ἀρνεῖται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά να υλοποιήσει τον Θεσμό της «Θεματικής Εβδομάδας». Αν και δίνεται η δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να επιλέξουν τα θέματα που θα παρουσιάσουν στους μαθητές ο εν λόγω εκπαιδευτικός υποστηρίζει πως χρέος και ευθύνη όλων των λειτουργών μέσης Εκπαίδευσης είναι η καθολική αποχή τους από την σοδομιτική εβδομάδα.

Για όσους δεν γνωρίζουν τι εστί «Θεματική Εβδομάδα» στα ελληνικά Γυμνάσια θυμίζουμε τον γενικό της τίτλο «Σώμα και ταυτότητα», τους τρείς βασικούς της άξονες:α) τη διατροφή και την ποιότητα ζωής, β) την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και γ) τις έμφυλες ταυτότητες καθώς και τον πρώτο της ώριμο καρπό που είναι η «αλλαγή φύλου από τα 15».
Δυστυχώς, οι «καλοί» μας εκπαιδευτικοί που λένε στους γονείς ότι »εμείς από τα θέματα του τρίτου άξονα δεν θα διδάξουμε τίποτα» και »ότι τα παιδιά δεν είναι ώριμα να ακούνε για σεξουαλικά θέματα» σιωπούν και αποσιωπούν τον βασικό σκοπό του Θεσμού αυτού που είναι η είσοδος του μαθήματος της «σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης» στο κατακερματισμένο Ελληνικό Σχολείο. Και ενώ σιωπούν και δεν διαμαρτύρονται στον Υπουργό για τον Θεσμό αυτό μαθαίνουμε πως διαμαρτύρονται για την διατάραξη της Σχολική τους Μονάδας από την στάση του εν λόγω εκπαιδευτικού που δεν σιωπά αλλά μιλάει ανοιχτά τόσο στα παιδιά όσο και στους »εξαφανισμένους» γονείς.

Παρασκευή 24 Μαΐου 2019

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης






Η επίσημη εξήγηση για τη διαμόρφωση της ΕΕ είναι ότι πρόκειται για μια ευρωπαϊκή εμπορική συνεργασία. Αρχικά ως μια ένωση για τον άνθρακα και τον χάλυβα για να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ Ανατολής και Δύσης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και σήμερα ως ένα "αντίβαρο" στις Ηνωμένες Πολιτείες και κάτι που πρέπει να ενισχύσει τις "ευρωπαϊκές αξίες". Ακούγεται καλό, άλλωστε η συνεργασία μεταξύ των εθνών δεν μπορεί να είναι κακό.


Ωστόσο, η ΕΕ έχει μια σκοτεινή ιστορία και τα οράματά της και η πρακτική εφαρμογή αποκαλύπτουν ότι δεν ενδιαφέρεται καθόλου για εμπορική συνεργασία μεταξύ εθνών αλλά για την δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» και για την καταστροφή των εθνών και όλων των ευρωπαϊκών αξιών.



Εάν μπεις στον ιστότοπο της ΕΕ, θα δεις να υπάρχουν πολλά άρθρα που εξυμνούν τον Βρετανό πρωθυπουργό Winston Churchill . Θεωρείται ένας από τους τρεις «πνευματικούς πατέρες» της ΕΕ και περιγράφεται από την ΕΕ ως παράδειγμα, στόχος του οποίου είναι η ευρωπαϊκή συνεργασία για τη διεύρυνση της ειρήνης μεταξύ των εθνών. Ο Τσόρτσιλ που έχει κατηγορηθεί ότι είναι υπεύθυνος για μαζικές δολοφονίες και την εξολόθρευση του άμαχου πληθυσμού της Γερμανίας μέσω αδιάκριτων βομβαρδισμών πόλεων, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου σκοτώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες αθώες γυναίκες και παιδιά, ανακηρύχθηκε από την ΕΕ ως ιδανικό για την ειρήνη. Ο Τσώρτσιλ τιμάται για μια ομιλία του στη Ζυρίχη το 1946, όπου έκανε έκκληση για να δημιουργηθούν οι «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» για να απελευθερώσει την Ευρώπη από τον «βλαβερό εθνικισμό».

Όταν σας έρχονται κακοί λογισμοί




Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Όταν σας επισκέπτονται κακοί λογισμοί για οποιονδήποτε, παλέψτε με την κακή αυτή σκέψη για τον αδελφό μας ή την αδελφή μας!
Τότε θα διαφυλάξετε την ενότητα της ζωής, την ενότητα της αγάπης στο Πνεύμα του Θεού μας.
Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι, όταν διαλογίζονται κάτι κακό σε κάποια γωνιά του σπιτιού τους, στη «φωλιά» τους, καταστρέφουν το μεγάλο σώμα όλης της ανθρωπότητος.
Από τους κακούς αυτούς λογισμούς και τις αρνητικές διαθέσεις προς τον αδελφό συντρίβεται ο ίδιος ο άνθρωπος και αισθάνεται τη δυστυχία του.
Αυτό είναι πολύ λεπτό πράγμα. Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η άσχημη σκέψη μας δεν είναι η πρώτη σκέψη αλλά η αντανάκλαση της κακής διαθέσεως, της ασυμπάθειας, του θυμού ή του εκνευρισμού της αδελφής ή του αδελφού εναντίον μας.
Ωστόσο, κάθε κακή σκέψη που εμφανίζεται μέσα μου αντανακλάται αρνητικά στις σχέσεις μου. Η καρδιά του άλλου ανθρώπου αισθάνεται την άσχημη αυτή ενέργεια.
Και τότε συμβαίνει έτσι, ώστε κατά κάποιον τρόπο η αρνητική σκέψη για τον αδελφό μου να φαίνεται πραγματικά «δικαιωμένη», δηλαδή να ανταποκρίνεται στην πραγματική διάθεσή του.
Τότε στερεώνεται η δυσμενής σχέση, και μπορεί να φθάσει ως το πάθος.

Πικρές αλήθειες

«Εἶναι εὐθύνη ὅλων μας αὐτὴ τὴν ὥρα νὰ βοηθήσουμε νὰ πέσουν οἱ τόνοι καὶ νὰ ἀναζητηθεῖ ταπεινὰ λύση τοῦ προβλήματος.»
Με την παραπάνω πρόταση οι θεολόγοι του περιοδικού «Ο Σωτήρ» παρότρυναν σε παλαιότερο άρθρο τους τους αναγνώστες να υποκύψουν στις αυθαιρεσίες του πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Ουκρανία. Δεν θα σταθώ στις ανυπόστατες γενικολογίες του άρθρου, το οποίο απευθύνεται σε απληροφόρητους για να τους παρασύρει να κοινωνήσουν με ουνιτίζοντες σχισματικούς και καθηρημένους. Επανέρχομαι όμως επειδή τα πράγματα οδεύουν προς το χειρότερο σενάριο και πρέπει να ειπωθούν δυο λόγια για τηνζημιά που έχουν προκαλέσει οι διάφορες «χριστιανικές αδελφότητες» στο φρόνημα των Ορθοδόξων. Να κάνουμε αυτοκριτική όλοι μας, να διορθωθούμε.
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν άνθρωποι που περπατούσαν με το μέτωπο ψηλά

Αυτό που τους χαρακτήριζε ήταν η απλότητά τους, η ντομπροσύνη τους και η αυθεντικότητά τους. Ναι. Οι Ορθόδοξοι πρέπει να είναι απλοί. Και όταν κάποιος τους πείραζε την Πίστη και την Πατρίδα του έριχναν και κανα μπερντάκι και δεν λογάριαζαν κανέναν. 
Και το ευχαριστιόντουσαν και αυτοί, και το ευχαριστιόταν και ο Θεός. Διότι ήταν πράξη ανεπιτήδευτη, ίσια και ξηγημένη. 

Πέμπτη 23 Μαΐου 2019

Πατήρ Ευμένιος († 23 Μαΐου 1999)



Ο κρυφός άγιος της εποχής μας 
 Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και γένι
 


από τον πατέρα Σίμωνα Μπούκα.
Καταγωγή
Η Εθιά, η πατρίδα του πατρός Ευμενίου, είναι ένα ορεινό χωριό στα νότια του νομού Ηρακλείου Κρήτης. Βρίσκεται σε υψόμετρο 740μ. και απέχει από το Ηράκλειο 38 χλμ. Είναι πολύ άγονο μέρος, γι’ αυτό και οι κάτοικοί του μετοίκησαν σ’ ένα χαμηλότερο μέρος, στο χωριό Ροτάσι.

Στην Εθιά υπάρχουν δύο εκκλησίες: Η κεντρική είναι αφιερωμένη στην Παναγία μας και φυλάσσει θαυματουργό εικόνα της. Εκεί η Παναγία είχε εμφανισθεί σαν γυναίκα ντυμένη στα μαύρα κάποια ημέρα, που ο πατήρ Ευμένιος, μικρό παιδί τότε, άναβε τα κανδήλια του ναού, και του είπε: Εσύ μια μέρα θα γίνης ιερεύς». Εκεί, στον αύλιο χώρο της, έμελλε να είναι και ο τάφος, όπου αναπαύεται το σεπτό σκήνωμα του Οσίου Γέροντος μας. Η άλλη είναι του Προφήτου Ηλιού. Εκεί κοντά υπάρχει και αγίασμα.
Υπάρχουν και πολλά μικρά εκκλησάκια, για την ανακαίνισι των οποίων ο πατήρ Ευμένιος έστελνε χρήματα.
Ο πατήρ Ευμένιος ήταν γόνος μιας πολυμελούς και πάμπτωχης οικογενείας. Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του έτους 1931.
Οι γονείς του, Γεώργιος και Σοφία Σαριδάκη, ήταν άνθρωποι ευσεβείς και ενάρετοι. Είχαν οκτώ παιδιά. Το όγδοο και τελευταίο τους παιδί ήταν ο πατήρ Ευμένιος, που στην βάπτισί του πήρε το όνομα Κωνσταντίνος. Τα αδέλφια του, κατά σειρά ηλικίας, ήταν: Ελένη, Μιχαήλ, Αικατερίνη, Βασίλειος, Αμαλία, Μαρία και Ευγενία.
Ο μικρός Κωνσταντίνος ορφάνεψε από πατέρα σε ηλικία μόλις δύο ετών, δηλαδή η οικογένειά του έχασε τον προστάτη της πολύ νωρίς. Ήταν που ήταν φτωχή,

22 Μαΐου 1825: Δολοφονεῖται ἡ Μπουμπουλίνα…





Ἡ Μπουμπουλίνα μαζί μέ τήν Μαντῶ Μαυρογένους, οἱ δύο κορυφαῖες γυναικεῖες μορφές τῆς Ἐπανάστασης τοῦ ’21.
Κόρη τοῦ ὑδραίου πλοιάρχου Σταυριανοῦ Πινότση καί τῆς ἐπίσης ὑδραίας Σκεύως Κοκκίνη, πού καταγόταν ἀπό ἐφοπλιστική οἰκογένεια, γεννήθηκε στίς 11 Μαΐου 1771 στίς φυλακές τῆς Κωνσταντινούπολης, ὅπου ὁ πατέρας τῆς ἐκρατεῖτο γιά συμμετοχή στά Ὀρλοφικά.
Στά 17 τῆς παντρεύτηκε τόν σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα, ἀπό τόν ὁποῖο ὀνομάζετο καί Δημητράκαινα. Τό 1797ο σύζυγός της σκοτώθηκε σέ συμπλοκή μέ ἀλγερινούς πειρατές καί ἡ Λασκαρίνα σέ ἡλικία 26 ἐτῶν μένει χήρα μέ τρία παιδιά, τόν Ἰωάννη, τόν Γεώργιο καί τήν Μαρία.
Τό 1801 παντρεύτηκε σέ δεύτερο γάμο τόν σπετσιώτη πάμπλουτο ἐφοπλιστή Δημήτριο Μπούμπουλη, ἀπό τόν ὁποῖο ἔλαβε τό ὄνομα Μπουμπουλίνα, μέ τό ὁποῖο... ἔγινε γνωστή.
Καί ὁ δεύτερος σύζυγός της σκοτώθηκε σέ σύγκρουση μέ ἀλγερινούς πειρατές τό 1811, μεταξύ Μάλτας καί Ἱσπανίας. Μαζί του ἀπέκτησε τρία παιδιά, τήν Ἑλένη, τήν Σκεύω καί τόν Νικόλαο.


Δευτέρα 20 Μαΐου 2019

Ἐκστρατεία γιά διδασκαλία τῆς Βίβλου στά σχολεῖα στήν Ἀμερική




Μαθήματα διδασκαλίας τῆς Βίβλου θά προσφέρονται σέ ὅλο καί περισσότερα ἀμερικανικά δημόσια σχολεῖα, ἄν καί ἄλλες πολιτεῖες ἀκολουθήσουν τό παράδειγμα τοῦ Κεντάκι καί ψηφίσουν νόμους πού ἐνθαρρύνουν τή διδασκαλία τῆς Βίβλου στά λύκεια. Ἀκτιβιστές τῆς θρησκευτικῆς Δεξιᾶς, σέ μία νομοθετική ἐκστρατεία πού ὀνομάζουν Project Blitz, συνέταξαν τόν σχετικό νόμο καί ἔχουν πείσει ἀπό τήν ἀρχή τοῦ χρόνου τουλάχιστον 10 πολιτειακά κοινοβούλια νά εἰσαγάγουν πρός ψήφιση ἐκδοχές του. Ἡ Τζόρτζια καί τό Ἀρκανσο πέρασαν πρόσφατα νομοσχέδια πού ἀναμένουν τήν ὑπογραφή τοῦ κυβερνήτη τῆς κάθε πολιτείας.

Ἀνάμεσα στούς ἰσχυρούς ὑποστηρικτές τῆς διδασκαλίας τῆς Βίβλου στά δημόσια σχολεῖα εἴναι ο πρόεδρος Τράμπ.
Ὁ Τσάκ Στέτσον, πού ἐκδίδει τό σχολικό βιβλίο γιά τή Βίβλο πού διδάσκεται ἤδη σέ περισσότερα ἀπό 600 δημόσια σχολεῖα στίς ΗΠΑ, εἶπε στήν «Washington Post» ὅτι «δέν ἀπέχουμε πολύ ἀπό ἕνα σημεῖο καμπῆς. Ἀντί νά πρέπει νά...
βρίσκουμε ἕναν λόγο γιά νά διδάσκουμε τή Βίβλο στά δημόσια σχολεῖα, ὡς μέρος μίας καλῆς ἐκπαίδευσης, θά πρέπει νά βρίσκουμε ἕναν λόγο γιά νά μήν τή διδάσκουμε».


Ἡ ὀργάνωση Ἑνωμένοι Ἀμερικανοί γιά τόν Διαχωρισμό Ἐκκλησίας καί Κράτους ἐπικρίνει σφοδρά τό Project Blitz. Συντόνισε μία δήλωση τήν ὁποία ὑπογράφουν πολλές θρησκευτικές ὀργανώσεις πού ἀντιτίθενται στό Project Blitz, ὅπως ἡ Ἐπισκοπική Ἐκκλησία, ἡ Πρεσβυτεριανή Ἐκκλησία τῶν ΗΠΑ, ἡ Ἑνωμένη Ἐκκλησία Μεθοδιστῶν, ἡ Ἕνωση γιά τή Μεταρρύθμιση τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, τό Ἰνδουιστικό Ἀμερικανικό Ἵδρυμα καί οἱ Συνήγοροι τῶν Μουσουλμάνων.

Οἱ ὑπό τῶν παπικῶν τελειωθέντες δεκατρεῖς Ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς Καντάρας





Ὀρθόδοξος Φιλόθεος μαρτυρία Ἔκδοσις «Ὀρθόδοξος Κυψέλη»

Τόν 13ο αιώνα ἡ Κύπρος καταδυναστευόταν ἀπὸ τοὺς τότε κατακτητὲς της Φράγκους (Λουζινιανούς). Ὁ Ὀρθόδοξος κλῆρος διωκόταν βάναυσα καὶ ὁ λαὸς ἐταλαιπωρεῖτο ἀφάνταστα, γιὰ νὰ ἐξαναγκαστεῖ νὰ φραγκέψει. Κύριο καὶ ρωμαλέο στήριγμα τοῦ λαοῦ στὸν ἀγώνα του νὰ μὴ χάσει τὴν ἐθνική του αὐτοσυνειδησία καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη του ὑπῆρξαν, Ἅγιοι Μοναχοὶ μὲ χαρακτηριστικώτερο παράδειγμα τοὺς 13 Ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς τῆς Παναγίας τῆς Κανταριώτισσας, ποὺ βρισκόταν στὴν ὁροσειρὰ τοῦ Πενταδακτύλου.
Ἠγούμενος τῆς Μονῆς αὐτῆς ἦταν τότε ὁ Ἰωάννης, καὶ τὰ ὀνόματα τῶν ὑπολοίπων ἦταν:...
Κόνωνας, Ἱερεμίας, Μάρκος, Θεόκτιστος, Κύριλλος, Βαρνάβας, Μάξιμος, Ἰωσήφ, Γερμανός, Γεράσιμος καὶ Γεννάδιος (οἱ δύο τελευταῖοι προέρχονταν ἀπὸ τὴν Μονὴ Μαχαιρᾶ).


Γιά τήν ἐμμονή τους στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση, φυλακίστηκαν ἀπὸ τὴν Λατινικὴ - Παπικὴ ἐξουσία τῆς Κύπρου στὶς φυλακὲς τῆς Λευκωσίας, ὅπου παρέμειναν γιὰ τρία χρόνια, ὑφιστάμενοι ἀπάνθρωπα καὶ ἀπερίγραπτα μαρτύρια. Τελικά τούς κατεδίκασαν σὲ θάνατο, τοὺς ξεφόρεσαν τὰ ἅγια μοναχικὰ «σχήματά» τους, τοὺς ἔδεσαν τὰ πόδια σὲ ἄγρια ἄλογα, τοὺς λιθοβόλησαν καὶ κατόπιν τοὺς ἔσυραν πάνω στὶς κοφτερὲς πέτρες τῆς κοίτης τοῦ ξεροπόταμου Παδιαίου, χτυπώντας τους ταυτόχρονα χωρὶς ἔλεος μὲ ραβδιά.
Τέλος τά κατακομματιασμένα καὶ καθημαγμένα σώματα τῶν Ἁγίων τὰ ἔριξαν στὶς φλόγες μεγάλης φωτιᾶς ποὺ ἄναψαν, καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τελειώθηκαν. Ἔτσι παρέδωσαν στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ τὴ μακάρια ψυχή τους καὶ δέχτηκαν ἀπ΄ Αὐτὸν τριπλοῦς τούς στεφάνους: Τῶν Ὁσίων, τῶν Ὁμολογητῶν καὶ τῶν Μαρτύρων.


Ἡ ἡμέρα τῆς τελείωσής τους ἦταν ἡ 19η Μαΐου τοῦ ἔτους 1231. Ὁ μαρτυρικὸς θάνατος τῶν 13 αὐτῶν Ὁσιομαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν σὲ ὅλους μας καὶ σὲ ὅλους τούς αἰῶνες διασαλπίζει ὅτι ἡ διαφορὰ Ὀρθοδοξίας και Παπισμοῦ (Ρωμαιοκαθολικισμοῦ) δὲν εἶναι καθόλου παρωνυχίδα, ὅπως θέλουν πολλοὶ νὰ τὴν παρουσιάζουν. Ἀπὸ θεολογικῆς καὶ σωτηριολογικῆς ἀπόψεως ἡ διαφορὰ αὐτὴ εἶναι τόσο μεγάλη, ὅση ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἀπόσταση ποὺ χωρίζει τὸν Παράδεισο ἀπὸ τὴν Κόλαση. Γι΄ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ λόγο προτίμησαν οἱ Ἅγιοι Μοναχοὶ τὸ θάνατο, παρὰ νὰ «ἐκλατινίσουν», ἔστω καὶ κατ΄ ἐλάχιστο, τὴν ἀτόφια Ὀρθόδοξη Πίστη τους. Γι΄ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν μνήμη τους στὶς 19 Μαΐου κάθε χρόνο καὶ δοξολογεῖ τὸν Θεόν, τὸν «θαυμαστὸν ἐν τοῖς ἁγίοις Αὐτοῦ».


Ὀρθοδοξία τὸν 13ο αἰώνα στὴν Κύπρο
Ἱ.Μ. Παντοκράτορος

Κυριακή 19 Μαΐου 2019

Γιατί στὰ τούρκικα ἡ ποντιακὴ γενοκτονία;

 Χρονογραφίες




Κάτι τέτοια πανὼ ἀκόμη κι ἂν οἱ προθέσεις ὅσων τὰ σηκώνουν εἶναι καλές, προάγουν τὴν ἰδέα μιᾶς ξεχωριστῆς ποντιακῆς ἐθνότητας στὴν ὁποία μετέχουν καὶ ὁρισμένοι ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς Τούρκους ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς πόντιους Ἕλληνες. Δὲν ὑπάρχει ποντιακὴ ἐθνότητα. Οἱ ἐξισλαμισμένοι ποντιόφωνοι δὲν εἶναι Πόντιοι-ἀδέρφια μας, εἶναι Ἐρντογάνηδες, καὶ ὄχι ἀδέρφια τῶν μόνων ὑφιστάμενων Ποντίων, τῶν Ἑλλήνων Ποντίων (Ἑλλάδα, πρώην ΕΣΣΔ, λοιπὸς κόσμος). Ἡ ποντιακότητα δὲν εἶναι ἡ λύρα, ἡ διάλεκτος καὶ τὰ φαγητά. Ὅποιος Πόντιος ἐξισλαμίστηκε καὶ δὲν εἶναι σήμερα κρυπτοχριστιανός, αὐτὸς δὲν εἶναι Πόντιος, εἶναι σύμμαχος ἐκείνων ποὺ κατέσφαξαν τοὺς Πόντιους. Ὁμοίως (γιὰ νὰ μὴν ἀρχίσει κανένας τὰ περὶ ἀντιπροσφυγισμοῦ): Ὅποιος «Βαλαὰς» Τοῦρκος ὑπήκοος παριστάνει τὸν συγγενὴ τῶν Ἑλλήνων Δυτικομακεδόνων εἶναι ἀπατεώνας, κι αὐτὸς κι ὅσοι Ἕλληνες Δυτικομακεδόνες τὸν ἀποδέχονται ὡς ἡμιἕλληνα ἢ Ἑλληνικῆς καταγωγῆς ἀδερφό μας. Οἱ Βαλαάδες, ὅμοια μὲ τοὺς «ἐρντογανισμένους» πρώην Πόντιους, κατὰ τὸ 1912 χτυποῦσαν πισώπλατα τοὺς Ἕλληνες Μακεδόνες καὶ τὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ ποὺ ἀπελευθέρωνε τὴ Δ. Μακεδονία. Ὁμοίως: Οἱ Τουρκοκρητικοὶ ἦταν ἐπίσης ἄνθρωποι ποὺ τούρκεψαν γιὰ νὰ καλοπερνᾶνε, καὶ πού, ὅταν οἱ Κρητικοί, δηλαδὴ οἱ Ἕλληνες, ἐπαναστατοῦσαν, ἐκεῖνοι ἔπαιρναν τὸ μέρος τῶν Ὀθωμανῶν. Γιὰ ποια ποντιακότητα, μακεδονικότητα καὶ κρητικότητα τῶν τουρκεμένων κάνει λόγο ὁ κάθε ἀνιστόρητος; Οἱ ἰδιότητες αὐτὲς εἶναι ἀποκλειστικὰ ἑλληνικές.

Ὅσοι ἐξισλαμίστηκαν πῆραν ἔμπρακτα καὶ διαχρονικὰ τὸ μέρος τῶν Ὀθωμανῶν, τῶν Νεότουρκων καὶ τῶν Κεμαλικῶν, κι ἂς μάθουν ἱστορία κάποτε οἱ ἄθρησκοι ἐκεῖνοι Ἑλληναράδες ποὺ ὑποτιμοῦν τὴ θρησκεία γιὰ χάρη τῶν κλαπατσίμπανων κάθε τόπου. Σκασίλα μας καὶ ἡ ποντιακὴ λύρα καὶ τὰ

Η πιο τρομακτική νύχτα στη Γενοκτονία των Ποντίων: Η σφαγή των νηπίων της Σάντας


«Έναν μαύρον ημέραν εκούιξεν εις απες σο σπέλ’:
Οι μανάδες ντο έχ’νε μικρά μωρά να εβγαίνε οξιοκά ασο σπέλ’».
Μία μάνα διηγείται ότι μια μαύρη μέρα ένας φώναξε όσες είχαν μικρά παιδιά να βγουν έξω από τη σπηλιά…

Έτσι ξεκινάει η Ελένη Νυμφοπούλου-Παυλίδου να ντύνει με λόγια μία από τις πιο τραγικές στιγμές της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Συμπρωταγωνιστής στην αφήγηση ο οπλαρχηγός Ευκλείδης.
Ο αδερφός του, Κώστας Κουρτίδης, θα γράψει στο ημερολόγιό του για την νύχτα της 10ης προς 11η Σεπτεμβρίου 1921:
«... Πολλά παιδιά τότες, επειδή αι γυναίκες των δεν μπορούσαν να σταματήσουν τας φωνάς των παιδιών τους, και μη θέλοντας να χωρισθούν εξ ημών, τα σκότωσαν και τα άφησαν επί τόπου».

Παρασκευή 17 Μαΐου 2019

Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος εκ Μετσόβου


Το μαρτύριο του Αγίου Νικολάου του εκ Μετσόβου

     Η ηπειρωτική γη, όπως και ολόκληρη η Ελλάδα και η Βαλκανική, ανάδειξε πολλούς Νεομάρτυρες στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας. 

Στις τραχιές και απομονωμένες ηπειρώτικες περιοχές οι Ορθόδοξοι Έλληνες καλλιέργησαν και κράτησαν το θησαυρό της αληθινής μας πίστεως στο Χριστό και έδωσαν την μαρτυρία τους, όταν χρειάστηκε, μη λογαριάζοντας το κόστος της ομολογίας τους, το οποίο συχνά άγγιζε και αυτή τη ζωή τους. Ένας από τους καλλίνικους ηπειρώτες Νεομάρτυρες υπήρξε και ο άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος εκ Μετσόβου, ένας ηρωικός και γενναίος αθλητής του Χριστού.
      Γεννήθηκε στο Μέτσοβο στις αρχές του 17ου αιώνα. Το επώνυμό του ήταν Μπασδάνης. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς άνθρωποι, οι οποίοι του ενέπνευσαν από παιδί την πίστη  στο Χριστό και την Ορθοδοξία. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε μέσα σε απερίγραπτη φτώχεια και ταλαιπωρίες. Όταν μεγάλωσε, πήρε την ευχή των γονέων του και κατέβηκε στα Τρίκαλα, για να αναζητήσει καλλίτερες συνθήκες ζωής.
     Ζήτησε εργασία σε πολλές επιχειρήσεις και τελικά κατέληξε να προσληφθεί σε έναν τούρκικο φούρνο. Εκεί εργαζόταν με ευσυνειδησία και καλοσύνη και για τούτο απόκτησε τη συμπάθεια και την εύνοια των αφεντικών του. Αμείβονταν ικανοποιητικά, με αποτέλεσμα να ζει ο ίδιος με αξιοπρέπεια και να βοηθά τους φτωχούς γονείς του.
      Τα χρόνια περνούσαν και ο Νικόλαος ζούσε ενσυνείδητα την χριστιανική ζωή. Με τον καιρό όμως, ζώντας κοντά στους μουσουλμάνους εργοδότες του, ζήλεψε την άνετη ζωή τους, με τα πολλά προνόμια, τις φοροαπαλλαγές και τις τιμητικές διακρίσεις. Ζήλεψε επίσης και την προνομιακή θέση τους, σε σχέση με τους υπόδουλους ραγιάδες, οι οποίοι στερούνταν βασικές ελευθερίες και θεωρούνταν από τους δυνάστες τους ως άνθρωποι υποδεέστεροι, συχνά ως υποζύγιά τους. Σκέφτηκε πως θα μπορούσε να ζήσει και αυτός στη χλιδή, αν γινόταν τούρκος, αν αλλαξοπιστούσε και γινόταν μουσουλμάνος.  
     Ύστερα από καιρό έντονων προβληματισμών πήρε τη μεγάλη απόφαση να εξισλαμισθεί. Ανακοίνωσε την απόφασή του στα αφεντικά του και εκείνοι με χαρά κάλεσαν έναν χότζα, ο οποίος του έκανε περιτομή.

Τετάρτη 15 Μαΐου 2019

Μετά την Βρετανία «κτύπημα» και από ΗΠΑ: «Μοιράστε τα κοιτάσματα με την Τουρκία μισά-μισά»



Η "πάσα" Τ.Πάιατ στον Τούρκο πρέσβη

Ηλεκτροσόκ" από τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, Τ.Πάιατ, ο οποίος σε συνέδριο που οργάνωσε η Πολεμική Αεροπορία στο Τατόι, ζήτησε να μοιραστούν τα κοιτάσματα με την Τουρκία μισά-μισά.

Πιο αναλυτικά, ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρεϊ Πάιατ, στο συνέδριο σχετικά με την τουρκική προκλητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και την κυπριακή ΑΟΖ, μίλησε για διάλογο και φιλία μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας καθώς και για συμφωνίες "win-win" για όλους!

Αμέσως μετά ο πρέσβης των ΗΠΑ το πήγε λίγο παραπέρα και μίλησε "για την ανάγκη σταθερότητας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που είναι και ο βασικός στόχος των ΗΠΑ".Όπως διευκρίνισε ο Αμερικανός πρέσβης: «είναι πολύ σημαντικό ο κ. Τσίπρας να ταξιδέψει στην Άγκυρα, αφού στο τέλος της ημέρας η Τουρκία είναι μέλος του NATO» .

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι ανάμεσα στο "κοινό" βρισκόταν και ο ακολουθος Άμυνας της τουρκικής πρεσβείας, ο οποίος πήρε το λόγο κι έκανε μία…φιλειρηνική τοποθέτηση περί συνεργασίας-φιλίας και "καζάν-καζάν" Τουρκίας-Ελλάδας με την οποία συμφώνησε ο Τ.Πάϊατ.

Πρόκειται για το "δεύτερο κτύπημα" καθώς χτες όπως ενημέρωσε το pronews.gr, ο Βρετανός υπουργός χαρακτήρισε την περιοχή που βρίσκεται το τουρκικό γεωτρύπανο, ως περιοχή «υπό αμφισβήτηση», δηλαδή, ο Βρετανός κυβερνητικός αξιωματούχος, αμφισβήτησε τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου.

"Γεωτρήσεις δεν πρέπει να γίνονται σε περιοχές με κυριαρχία «υπό αμφισβήτηση»"δήλωσε δημοσίως ο Άλαν Ντάνκαν.

Για το θέμα αυτό, το υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, προέβηκε και επισήμως, σε διάβημα προς το Ηνωμένο Βασίλειο.Κυπριακές πηγές τόνισαν πως ο Ύπατος Αρμοστής του Ηνωμένου Βασιλείου έχει κληθεί στο ΥΠΕΞ για να γίνουν διαβήματα. Ο Ν.Αναστασιάδης θα αποστείλει μέσω του Ύπατου Αρμοστή επιστολή στην Πρωθυπουργό Τερέζα Μέι, δήλωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Πρόδρομος Προδρόμου σε δημοσιογράφους έξω από το Προεδρικό.

pronews
Αμέθυστος

Τρίτη 14 Μαΐου 2019

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΥΣΗ – 5. Ο Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθων) και η Ιταλική Αναγέννηση Posted on 12/05/2019by karavaki




Οι Έλληνες δέχθηκαν την ευρωπαϊκή αναγέννηση και τον διαφωτισμό… ή μήπως συνέβη το αντίθετο; Το θέμα είναι ακανθώδες, λόγω της χριστιανικής παραμέτρου και της καλλιεργημένης -εκ των υστέρων- άποψης ότι ο χριστιανισμός βρέθηκε εξ ορισμού σε σύγκρουση με τον ελληνισμό. Όμως η άποψη αυτή στηρίχτηκε και στη σιωπή των ορθοδόξων περί του «Ελληνικού Σχεδίου» που ξεκινά από την δυτική πτώση της Πόλης (1204).

Ο Γεώργιος Γεμιστός είχε αριστοκρατική καταγωγή. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη περί το 1355, μια περίοδο εξαιρετικά ταραγμένη. Δεν είχε περάσει ούτε ένας αιώνας από την ορθόδοξη ανακατάληψη της Βασιλεύουσας (1261), η οποία είχε οδηγήσει στις πρώτες συζητήσεις για την επανένωση Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας (Λυών, 1274). Το κλίμα από πλευράς Δύσης ήταν πολύ άσχημο για τους Ανατολικούς ορθόδοξους· και όχι μόνον από τους κληρικούς. Ο Πετράρχης για παράδειγμα έλεγε ότι οι σχισματικοί Γραικοί (δηλ. οι ορθόδοξοι Έλληνες) είναι χειρότεροι εχθροί από τους Τούρκους. Η προπαγάνδα έφτανε στο σημείο να διαδίδει ότι οι Γραικοί έβγαλαν από το Σύμβολο της Πίστης την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος από τον Υιό. Η αποδυνάμωση της Κωνσταντινούπολης έφερνε ταραχή και στο ορθόδοξο στρατόπεδο. Πρόσφατη ήταν η ελληνο-σερβική σύγκρουση με τους Σέρβους να διεκδικούν τον αυτοκρατορικό και τον πατριαρχικό τίτλο των Ρωμαίων.

Πώς έπρεπε να κινηθεί η Κων/πολη έναντι των κινδύνων και των μακροπόθεσμων προοπτικών; Η επέκταση των Οθωμανών γινόταν ολοένα απειλητικότερη για την εναπομείνασα αυτοκρατορία των Χριστιανών Ρωμαίων και ο Γεμιστός έζησε από μικρός -ως αδιέξοδο- την διαμάχη περί της ένωσης των Χριστιανών. Ήταν μια διπλή διαμάχη. Μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αλλά και εντός της Ανατολής ως ζήτημα «ενωτικών-ανθενωτικών». Η στάση των ενωτικών δεν ήταν στάση υποταγής και απεμπόλησης, αλλά δεν ήταν και μια μόνον. Ένα κομμάτι περιοριζόταν στην συζήτηση των δογματικών διαφορών μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Ένα άλλο κομμάτι που φαινόταν ανθενωτικό, στην πραγματικότητα κήρυσσε μια νέα, περίεργη ένωση, έναν ελληνικό πολυθεϊσμό μονοθεϊστικής φύσεως. Αμφότεροι, έθεταν στην Δύση καίρια ερωτήματα για την χριστιανική της ταυτότητα. Τι ήθελε όμως η Δύση;

Κατεβάστε το σπότ που φτηναίνει την πατρίδα




Ένα ολόκληρο προεκλογικό σπότ με τον πρωθυπουργό να προσβάλει βάναυσα την έννοια της πατρίδας προβάλλεται από προχτές και δεν ιδρώνει κανενός το αυτί. Απόδειξη ότι η εκπαιδευτική αποδόμηση της πατρίδας στη συνείδηση των Ελλήνων πέτυχε το στόχο της. Έχει κάνει τους Έλληνες κάτοικους χώρου και όχι χώρας. Τέτοιους, που κανείς δε μοιάζει να προσβάλλεται από τις νέες αμορφωσιές του πρωθυπουργού για τον τόπο.
Στο σπότ που παίζεται διαρκώς στην τηλεόραση με τίτλο ΠΑΤΡΙΔΑ, ο πρωθυπουργός που δεν έχει ιδέα από πατρίδα το αποδεικνύει κι όλας με τις θολοδιεθνιστικές αρλουμπολογίες του. Και μας περιγράφει με στόμφο και επιθετικότητα:

«Πατρίδα δεν είναι οι κραυγές των πατριδοκάπηλων. Πατρίδα είναι οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτήν την πατρίδα. Πατρίδα είναι κι εκεί που οι πολλοί μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια. Πατρίδα είναι εκεί όπου οι εργαζόμενοι έχουν δικαιώματα, όχι εκεί που ξεζουμίζονται με 12ωρα και 300 ευρώ. Πατρίδα είναι εκεί όπου Υγεία και Παιδεία είναι καθολικό δικαίωμα, όχι εκεί που είναι προνόμιο των λίγων. Εκεί όπου η νέα γενιά έχει προοπτική, που μπορεί να ονειρεύεται μία καλύτερη ζωή. Πατρίδα είναι εκεί όπου το μέλλον της μπορεί να το ορίζει ο ίδιος ο λαός, όχι εκεί που βασιλεύει το ψέμα, η προπαγάνδα, η οικογενειοκρατία. Γι’ αυτήν την πατρίδα εμείς θα δώσουμε τη μάχη».

Για όποιον δεν κατάλαβε, το κήρυγμα του πρωθυπουργού είναι ακριβώς πάνω στην Τρίτη Διεθνή. Όπου «εμείς δεν έχουμε πατρίδα, ούτε αγίους με σπαθιά, μόν’ έχουμε τα δυό μας χέρια που μας ζουν απ’ τη δουλειά». Και επειδή δεν έχουμε πατρίδα παρά το μόνο ιδανικό μας είναι η δουλειά, και να περνάμε καλά, όπου υπάρχει ευημερία και δουλειά είναι πατρίδα μας. Αυτό λέει στο λαό ο πρωθυπουργός της χώρας, που του ζητάει να τον ψηφίσει!

Δευτέρα 13 Μαΐου 2019

Η Σερβική Εκκλησία νίκησε την ατζέντα των ΗΠΑ στην Ουκρανία αλλά όχι στη Σερβία






Serbian Church Defeats US Agenda in Ukraine but Not in Serbia – Yet
James George Jatras, Strategic Culture May 4, 2019
Ανατροπή σχεδίων για την Ουκρανική Εκκλησία. Ελπίδες επούλωσης του σχίσματος στην Ορθοδοξία

[ Του κατωτέρω άρθρου, -πολύ σημαντικού για την Εκκλησία, τους λαούς και τα έθνη του Ορθόδοξου Χριστιανικού κόσμου- συντάκτης είναι ο ελληνικής καταγωγής Αμερικανός πρώην πρεσβευτής, και πρώην σύμβουλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Κογκρέσο διεθνολόγος Ιάκωβος Γ. Γιατράς, του οποίου οι αναλύσεις δημοσιεύονται σε πολλά έγκυρα όργανα της αδέσμευτης διεθνούς ενημέρωσης. Είναι άριστος γνώστης των πραγμάτων της ελληνικής ομογένειας και των προβλημάτων της Εκκλησίας της, (που κυρίως οφείλονται σε καταγγελλόμενες παρεμβάσεις του Φαναρίου) και τροφοδοτούν δημοσιεύματα σκανδαλισμού των πιστών στον ομογενειακό Τύπο (π.χ. : www.Kalami.US. 24-1-19).
Οι αμετάφραστες υπογραμμισμένες κοκκινόχρωμες φράσεις του άρθρου στην αγγλική εισάγουν –με ένα κλικ- σε παράλληλο κατατοπιστικό δημοσίευμα]

Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού

Η σημασία της εκλογικής νίκης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στις προεδρικές εκλογές της Ουκρανίας δεν έγκειται στο ότι κέρδισε το προεδρικό αξίωμα, αλλά στο ότι ο απερχόμενος Πέτρο Ποροσένκο υπέστη τέτοια δεινή ήττα. Η νευρικότητα των Δυτικών πατρόνων του και του ειδικού Αμερικανού αντιπροσώπου στο Κίεβο, Κουρτ Βόλκερ, για την απώλεια του πιστού τους υπηρέτη είναι εξόφθαλμη.
Για παράδειγμα το Ατλαντικό Συμβούλιο ζήτησε αμέσως «τεχνική βοήθεια για να βοηθήσει τον Ζελένσκι στην μεταβατική διαδικασία, να τον συνδέσει με Δυτικούς εμπειρογνώμονες και να αρχίσει ένας διάλογος.» Μετάφραση: Να βεβαιωθούμε ότι ο νέος φύλαρχος θα κρατήσει τους Ινδιάνους στον καταυλισμό τους…
Με το ίδιο πνεύμα, ο Ποροσένκο και η κοινοβουλευτική παρέα του κινήθηκαν γρήγορα για να εξασφαλίσουν τον άμεσο περιορισμό της ελευθερίας κινήσεων του νέου Προέδρου. Αμέσως μετά την ψηφοφορία κατατέθηκε στην ουκρανική Βουλή νομοσχέδιο για την μεταφορά προεδρικών εξουσιών στο Κοινοβούλιο (δηλαδή στον πρωθυπουργό), νομοσχέδιο που αφαιρεί από τον Πρόεδρο τις εξουσίες να διορίζει υπουργούς, να προκηρύσσει πρόωρες εκλογές ή να θίξει την υφιστάμενη καθιέρωση της Ουκρανικής ως της μοναδικής επίσημης γλώσσας.
Το νεοσύστατο Λαϊκό Κόμμα» του Ζελένσκι δεν διαθέτει βουλευτές και όπως ήταν προβλεπόμενο, καμιά, στην δημοκρατική Δύση, κυβέρνηση ή Οργανισμός Προστασίας της Δημοκρατίας δεν βρήκε μια λέξη καταγγελίας γι΄αυτήν την κατάφωρη επιχείρηση ευνουχισμού της λαϊκής βούλησης στην Ουκρανία.. Τι χαζεύετε εδώ κόσμε, δεν υπάρχει τίποτα περίεργο –γυρίστε πίσω, στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Βενεζουέλα…

Κυριακή 12 Μαΐου 2019

ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΩΝ – ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ. ΚΑΝΑΜΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ· ΔΩΣΑΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΜΑΣ, ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΑΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.



Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων (Πράξ. 6,1-7)
Tοῦ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου

Ἑλληνισται

«Ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους» (Πράξ. 6,1)

Τὰ παλιά, ἀγαπητοί μου, χρόνια, τὰ εὐλογη­μένα χπ. Αυγουστινοςρόνια, δὲν ὑπῆρχαν πολλὰ σχολεῖα, δὲν ἤξεραν οἱ ἄνθρωποι τόσα γράμματα ὅσα ξέρουν σήμερα. Εἶ­χαν ὅμως κάτι ἄλλο ἀνώτερο, ποὺ δὲν τό ᾽χουμε ἐμεῖς σήμερα, κι αὐ­τὸ εἶνε ἡ πίστις. Πίστευαν πραγματικὰ στὸ Θεό, καὶ γι᾽ αὐτὸ ἔκαναν θαυμαστὰ πράγματα.
Ἕνα παράδειγμα. Στὴν τουρκοκρατία τὴ νύχτα τῆς Ἀναστάσε­ως, χωρὶς καμπά­νες, ὅλοι ἦταν στὴν ἐκκλησιά, ἄκουγαν τὸ «Χριστὸς ἀ­νέ­στη», ἔμεναν στὴ λειτουργία μέχρι τέλους, κοινωνοῦσαν, γύριζαν στὸ σπίτι μὲ τὴ λαμπά­δα, σημάδευαν μὲ τὴν καπνιὰ ἀπ᾽ τὸ ἅγιο φῶς τὴ θύρα, καὶ κατόπιν κάθονταν κ᾽ ἔτρωγαν. Τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» ἀν­τηχοῦσε παντοῦ· ἐπὶ σαράν­τα μέρες, μέχρι τῆς Ἀναλήψεως, τὸ θεωροῦ­σαν ἁ­μαρτία νὰ λένε καλημέρα καὶ καλησπέρα. Τώ­ρα ἐμεῖς… Γι᾽ αὐ­τὸ εἶπα ὅτι ἐκεῖνοι πίστευαν.
Ἀλλὰ καὶ σήμερα –ἂς μὴ ἀπελπιζώμαστε– ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ πιστεύουν πραγματικὰ καὶ λένε τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» μὲ τὴν καρ­διά τους. Κι ὅσο θὰ ὑπάρχῃ ἥλιος καὶ ἄστρα –ἂς φωνάζουν οἱ ἄπιστοι–, ὅλες οἱ γενεὲς θὰ ὑ­μνοῦν καὶ θὰ δοξάζουν τὸ Χριστό. Κι ἂν ἐ­μεῖς τὸν ἀρνηθοῦμε, τὸν δοξάζουν οἱ ἄγ­γελοι.
Σήμερα τιμοῦμε τὶς μυροφόρες, ποὺ ἄκουσαν πρῶτες τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Καὶ τοὺς ἄ­ξιζε νὰ τ᾽ ἀκούσουν· γιατὶ ἐνῷ οἱ ἄν­τρες σκόρπισαν κ᾽ ἐγκατέλειψαν τὸ Χριστό, αὐτὲς ἀ­τρό­μητες πῆγαν μὲ ἀρώματα στὸν τάφο του.
Ἀλλὰ τώρα δὲν θὰ μιλήσω γιὰ τὶς μυροφόρες γυναῖκες. Κάτι ἄλλο θέλω νὰ σᾶς πῶ.

* * *

Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ἀδελ­φοί μου, ἀκούγεται κάποιο παράπονο· τὸ ἔπια­σε τὸ αὐτί σας; Στὸ εὐαγγέλιο ἀκούγεται ὁ θρί­αμβος, τὸ «Χριστὸς ἀνέστη», ἀλλὰ στὸν ἀπόστολο ἀκούγεται παράπονο. Ποιό παράπονο; Θὰ σταθῶ μόνο σὲ μιὰ λέξι, ποὺ μᾶς συγκινεῖ καὶ ἀ­ποτελεῖ τιμὴ γιὰ τὴν πατρίδα μας.
Οἱ «Ἑλληνισταί», λέει (Πράξ. 6,1), ἔκαναν παράπονο, καὶ βρῆκαν τὸ δίκαιό τους στοὺς ἀποστόλους, ποὺ σὰν ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ἔδωσαν τὴ λύσι. Δὲν ἐξετάζω ποιό ἦταν τὸ παράπονο. Θέλω νὰ μείνω μόνο στὸ ὄνομα «Ἑλληνισταί». Τί ἦταν λοιπὸν αὐτοὶ οἱ «Ἑλληνισταί»;
Πᾶμε στὰ παλιά, στὰ χρόνια ἐκεῖνα τοῦ Με­γάλου Ἀλεξάνδρου, ὁ ὁποῖος ξεκίνησε, πέρα­σε τὰ Δαρδανέλλια, τὸν Ἑλλήσποντο, τὸ Βόσπορο, διέσχισε τὴ Μικρὰ Ἀσία, προχώρη­σε στὴν Ἀνατολή, καὶ ἔφτασε – μέχρι ποῦ; Μιὰ φούχτα ἀνθρώπων κάτω ἀπὸ ἕνα γενναῖο βασιλιᾶ κατώρθωσαν νὰ φτάσουν μέχρι τὶς Ἰνδίες, μέχρι τὸ Γάγγη ποταμό! Καὶ ὅπου περνοῦσαν δὲν ἔκοβαν κεφάλια, δὲν ἐγκληματοῦσαν· ἔ­σπερναν τὸ σπόρο τοῦ ἑλληνικοῦ πολι­τισμοῦ. Ἀπὸ τὰ φτωχά της χώματα ἡ μικρὴ αὐτὴ πα­τρίδα μας –ποὺ ἡ νεώτερη γενεὰ τὴν ξεχνάει, καὶ ἀλλοίμονο στὰ ἔθνη ποὺ ξεχνοῦν τὴν ἱστορία τους– ξάπλωσε παντοῦ.

Παπισμός – Ὀρθοδοξία – Ρωμανία καί οἱ Φράγκοι: Τά αἴτια τοῦ σχίσματος





Πολλοί νομίζουν πώς το filioque [δήλ ἡ προσθήκη τῆς λέξεως «καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ» γιά τήν ἐκπόρευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στό σύμβολο τῆς πίστεως] ἀποτέλεσε αἰτία τοῦ σχίσματος ἀνάμεσα στή «Ρωμαιοκαθολική» καί τήν Ἑλληνορθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ Ἱστορία αὐτή, εἶναι ἕνας μύθος πού πρέπει ἐπιτέλους κάποτε νά ἐκλείψει.Στήν πραγματικότητα οἱ Ρωμαῖοι Πάπες πολέμησαν το filioque μόλις αὐτό προστέθηκε στό Σύμβολο τῆς Πίστεως ἀπό τούς Φράγκους. Ὁ Πάπας Λέων Γ’ (796-816), ἐπειδή γνώριζε ἀπό πρῶτο χέρι τίς πιέσεις τῶν Φράγκων σ’ αὐτό τό ζήτημα, προχώρησε σέ μιά πράξη πού φανερώνει τό πλῆρες μέγεθος τῆς παπικῆς ἀντίδρασης στίς φράγκικες αὐθαιρεσίες. Φρόντισε ὥστε τό ὀρθόδοξο Σύμβολο τῆς Πίστεως (χωρίς τό filioque ) νά ἀναγραφεῖ σέ δύο ἀσημένιες πλάκες (μιά στά λατινικά καί μιά στά ἑλληνικά) τίς ὁποῖες ἀνήρτησε σέ ψηλό σημεῖο στό ναό τοῦ Ἁγίου Πέτρου γιά νά εἶναι εὐανάγνωστες ἀπό...
ὅλους τους πιστούς. Οἱ μεγάλες ΑΣΗΜΕΝΙΕΣ ΠΛΑΚΕΣ πού ἔγραφαν τό Ὀρθόδοξο σύμβολο τῆς πίστης εἶχαν τήν ἐπιγραφή: «HAEC LEO POSUI AMORE ET CAUTELA ORTHODOXAE FIDEI»δηλαδή: «Ἐγώ, ὁ Λέων βάζω ἐδῶ (τίς πλάκες) γιά τήν ἀγάπη καί τήν προστασία τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης.» Σχετική ἀναφορά μπορεῖτε νά βρεῖτε στό: VITA LEONIS, LIBER PONTIFICALIS (Ed.Duchene, TII, p.26 -ἡ πηγή εἶναι ἀπό βιβλιογραφία τῶν Παπικῶν!)




Ὁ Λέων πίστεψε ὅτι οἱ Φράγκοι δέ θά τολμοῦσαν νά προσβάλουν τό ἱερότερο κέντρο τῆς δυτικῆς Χριστιανοσύνης. Τό 809 οἱ τελευταῖοι προχώρησαν στήν ἐπίσημη καθιέρωση τοῦ filioque μέ τή σύνοδο τοῦ Ἄαχεν. Μιά καί ὁ Πάπας ἐξακολουθοῦσε νά διατηρεῖ τήν Ὀρθόδοξη παράδοση, ὁ