Το διά κολλύβων θαύμα του αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος (α΄ Σάββατο της Μεγάλης Σαρακοστής)

Εσπερινός

Όταν έγινε αυτοκράτορας ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361-363) θέλησε να επαναφέρει τη θρησκεία των ειδώλων. Στο σύντομο διάστημα της βασιλείας του ξανάρχισαν οι διώξεις κατά των Χριστιανών. Ο Ιουλιανός γνώριζε πολύ καλά τα ήθη των Χριστιανών και ότι αυτοί την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής τηρούν αυστηρή νηστεία. Θέλησε, λοιπόν, να τους μιάνει με ειδωλολατρικές θυσίες.

Έβαλε σ' εφαρμογή ένα σατανικό σχέδιο και κάλεσε τον έπαρχο της Κωνσταντινούπολης για να τον βοηθήσει. Του ζήτησε να εξαφανίσει όλα τα τρόφιμα και να παραμείνουν μόνο εκείνα που θα ήταν ραντισμένα με το αίμα των θυσιών που έγιναν προς τιμή των ειδώλων (ειδωλόθυτα). Με αυτό το τρόπο οι Χριστιανοί ή θα αναγκάζονταν να αγοράσουν αυτά τα τρόφιμα ή θα πέθαιναν από την πείνα…

Ο έπαρχος έθεσε αμέσως σε εφαρμογή το σχέδιο του Ιουλιανού και αποσύρθηκαν από την αγορά της Κωνσταντινούπολης όλα τα τρόφιμα και παραμείναν μόνο τα ειδωλόθυτα. Προς στιγμή φάνηκε να νικά ο Ιουλιανός. Ο Θεός, όμως δεν εγκατέλειψε το λαό Του. Έστειλε το Μεγαλομάρτυρά Του Θεόδωρο τον Τήρωνα (μαρτύρησε στις 17 Φεβρουαρίου 306/07), για να προστατεύσει τους πιστούς.
Ο Άγιος εμφανίστηκε στον Πατριάρχη Ευδόξιο (360-369) και του απεκάλυψε το σχέδιο του Ιουλιανού με τα εξής λόγια: «Σήκω γρήγορα, Πατριάρχη, συγκέντρωσε το Χριστεπώνυμο πλήρωμα

ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ… Μοναχοί αποκαλύπτουν τον «βουβό» από τα κανάλια πόλεμο των Χριστιανών

Η εμπρηστική επίθεση κατά της Πατριαρχικής Σχολής της Σιών στα Ιεροσόλυμα που σημειώθηκε το πρωί της Πέμπτης από ισραηλινούς εξτρεμιστές δεν ήταν ούτε η αρχή ούτε και το τέλος ενός μίσους που πλανάται στην περιοχή.

Το Hellasforce σας αποκαλύπτει μαρτυρίες μοναχών τις περιοχής που απειλούνται καθημερινά από πράξεις βανδαλιστών. Αυτή η τυφλή πράξη φανατισμού και μισαλλοδοξίας όπως χαρακτήρισε το Υπουργείο Εξωτερικών την εμπρηστική επίθεση σε ανακοίνωσή του επαναλαμβάνεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα στα Άγια Προσκυνήματα μας.

Πριν από καιρό στον Ιορδάνη ποταμό είχε συμβεί ακριβώς το ίδιο περιστατικό από ισραηλινούς εξτρεμιστές οι οποίοι βανδάλισαν τον ναό στον Ιορδάνη. Είχαν καταπατήσει τις εικόνες είχαν σπάσει τους σταυρούς και είχαν βάλει φωτιά το εσωτερικό της εκκλησίας.

Ερμηνεία του "Κύριε ελέησον''

Αγνώστου μοναχού

Και αυτό το μικρό κείμενο, που πραγματεύεται με χαριτωμένη απλότητα για την μονολόγιστη ευχή, παραδίδεται από τους συλλέκτες των πατερικών κειμένων της Φιλοκαλίας ανωνύμως και μέσα από τις προθέσεις τους να γνωσθεί και να καλλιεργείται από τον λαόν του Θεού η γλυκύτατη νοερά προσευχή.

Για να θεμελιώσει δε την αναγκαιότητα της εκζητήσεως του θείου ελέους, ο συντάκτης του μικρού αυτού δοκιμίου ανατρέχει στην εποχή των Αποστόλων, που παρέδωσαν την ευχή, συμφώνως και προς άλλους διδασκάλους της νοεράς προσευχής. Παρ' ότι περιέχει απόψεις κοινές πλέον, γύρω από την ευχή του Ιησού, όμως, στην απλότητα του, οικοδομεί, πείθει, κατανύσσει με την ιδιαίτερη χάρη του, οπότε και με αυτό επιτυγχάνεται ο σκοπός των εκδοτών της Φιλοκαλίας, ώστε να δικαιούται να ενσωματωθεί σ' αυτή.

Κείμενο

Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», και συντομότερα «Κύριε ελέησον», από τον καιρό των Αποστόλων χαρίστηκε στους Χριστιανούς και ορίστηκε να το λένε ακατάπαυστα, όπως και το λένε. Τι σημαίνει όμως τούτο το «Κύριε ελέησον», είναι πολύ λίγοι σήμερα που το ξέρουν, κι έτσι φωνάζουν καθημερινά ανωφελώς, αλλοίμονο, και ματαίως το «Κύριε ελέησον», και το έλεος του Κυρίου δεν το λαβαίνουν γιατί δεν ξέρουν τι ζητούν.

Γι' αυτό πρέπει να ξέρομε πως ο Υιός και Λόγος του Θεού, αφότου σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος και υπέμεινε τόσα πάθη και σταυρώθηκε και χύνοντας το πανάγιο αίμα Του εξαγόρασε τον άνθρωπο από τα χέρια του διαβόλου, από τότε έγινε Κύριος και εξουσιαστής της ανθρώπινης φύσεως. Και

Απεμπλοκή της Ελλάδας από την Γερμανική Κατοχή μέσα από την ενεργοποίηση της «στρατιωτικής πολυ-εμπλοκής»

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Οι μόνες περιπτώσεις στην ιστορία όπου «κρατικά χρέη» (και δη υψηλά) έχουν την «ευκαιρία να χαριστούν/διαγραφούν» είναι όταν το κράτος οφειλέτης γίνεταιιδιαιτέρως πολύτιμος γεωπολιτικός σύμμαχος σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία.

Άρα, θα πρέπει να "στηριχτεί" γενναία προκειμένου να αφοσιωθεί απερίσπαστα στο "ιδιαίτερα απαιτητικό γεωπολιτικό του έργο" (όταν βεβαίως αυτό αφορά στην υπεράσπιση κρισίμων συμφερόντων των Ισχυρών της Συμμαχίας).


Σε καμία άλλη περίπτωση.

Κι αυτό συμβαίνει, ΜΟΝΟΝ, όταν αυτός ο σύμμαχος αποφασίσει να μπει στην φωτιά.

Η ΝΗΣΤΕΙΑ

Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου

Πρόλογος

Η ΝΗΣΤΕΙΑ είναι θεσμός πανάρχαιος και θεόσδοτος. Τη νομοθέτησε ήδη στον παράδεισο ο Θεός, όταν απαγόρευσε στους πρωτοπλάστους να φάνε «από το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού» (Γεν. 2:17). Την όρισε στη συνέχεια ο Μωσαϊκός Νόμος. Την επικύρωσε ο Θεάνθρωπος Ιησούς τόσο με το λόγο Του όσο και με το παράδειγμά Του, όταν νήστεψε «σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες» (Ματθ. 4:2). Την τήρησαν οι απόστολοι και οι πρώτοι χριστιανοί. Τη θεσμοθέτησε η Εκκλησία.

Κάθε χριστιανός λοιπόν οφείλει να τηρεί τις «διατεταγμένες» νηστείες υπακούοντας με ταπείνωση στο Χριστό και την Εκκλησία Του. Αυτή η υπακοή, βέβαια, δεν είναι άλογη ούτε ανώφελη.
Γιατί με τη νηστεία ισχυροποιείται η θέληση, δουλαγωγείται το σώμα, καθαρίζεται ο νους, μαλακώνει η καρδιά, καταστέλλονται οι σαρκικές ορμές, θεραπεύεται η ψυχή. κοντολογίς, «παν καλόν και αγαθόν δια της νηστείας κατορθούται και τελειούται» (άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς).
Πολλοί, ωστόσο, είναι εκείνοι που δεν τηρούν τις νηστείες της Εκκλησίας, προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες.
Ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας, στους δύο λόγους του «Περί νηστείας», επιλεγμένα αποσπάσματα των οποίων ακολουθούν σε ελεύθερη απόδοση, εξετάζοντας ιστορικά και θεολογικά το θεσμό, ορίζει ως αληθινή νηστεία τόσο την αποχή από ορισμένες τροφές όσο και την αποξένωση από την κακία. Γενικά συστήνει την καθολική εγκράτεια και την ασκητική τοποθέτηση απέναντι στα υλικά στοιχεία του κόσμου, τοποθέτηση που αποτρέπει την υποδούλωση του χριστιανού στα κτιστά και επιτρέπει την ελεύθερη και σωτήρια υποταγή του στο άγιο θέλημα του Κτίστη.

Η νηστεία

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ EΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

† Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΚΑΤΗΧΗΣΗ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, λέγεται «Κυριακή τῆς Τυρινῆς». Καί λέγεται ἔτσι γιατί σήμερα στήν νηστεία μας γιά τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἀποκόπτουμε καί τά γαλακτερά, ἐνῶ τήν προηγούμενη ἑβδομάδα, τήν «Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω» εἴχαμε ἀποκόψει ἀπό τά κρεατικά. Καί τώρα, ἀπό αὔριο, μπαίνουμε στό γλυκό στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὤ, Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή! Μέ τίς νηστεῖες σου, μέ τίς γονυκλισίες σου, μέ τίς κατανυκτικές Ἀκολουθίες καί τούς Χαιρετισμούς στήν Παναγία μας γιά τήν μεγάλη ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ! Καλή Τεσσαρακοστή νά ἔχουμε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, καί ὁ κάθε ἕνας, ὅσο τό μπορεῖ, ἄς ἀγωνιστεῖ, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά τόν καθαρμό τῆς ψυχῆς του.

Ἐκεῖνο τό ὁποῖο πρέπει νά γνωρίζουμε ὅλοι, ἀγαπητοί μου, εἶναι ὅτι ἡ περίοδος αὐτή εἶναι πένθιμη. Πένθιμη, γιατί ὁ καθένας μας πρέπει ἰδιαίτερα τήν περίοδο αὐτή νά θυμηθεῖ τά ἁμαρτήματά του καί νά κλάψει γι᾽ αὐτά καί πένθιμη ἔπειτα γιατί ἡ περίοδος αὐτή μᾶς πηγαίνει στήν Μεγάλη Ἑβδομάδα, στά Σεπτά Πάθη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀλλά πέστε μου τώρα, χριστιανοί μου, πῶς συμβιβάζονται τήν σημερινή ἡμέρα, μέ τό ἄνοιγμα τῆς ἁγίας αὐτῆς καί κατανυκτικῆς περιόδου, τά καρναβάλια καί οἱ κοσμικές ἐκδηλώσεις; Πάντοτε τά καρναβάλια ἀπαγορεύονται, γιατί εἶναι εἰδωλολατρικά κατάλοιπα, ἀλλά τήν σημερινή ἡμέρα, στό

"Τι προκοπή να περιμένουμε από αλειτούργητους άρχοντες;"

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΙΕΡΕΜΙΑ

Ἐπεισόδιο δημιούργησε σήμερα Κυριακή τῆς Τυρινῆς ὁ Μητροπολίτης κ. Ἱερεμίας στόν Μητροπολιτικό Ναό τῆς Μεγαλοπόλεως καί ἀπέσπασε τά συγχαρητήρια τοῦ Ἐκκλησιάσματος γι᾽ αὐτό. Ὁ Σεβασμιώτατος θά λειτουργοῦσε σέ κάποιο χωριό τῆς Ἐπαρχίας του, ἀλλά παρεκλήθη νά εὑρίσκεται στόν Ἱερό Ναό τοῦ ἁγίου Νικολάου Μεγαλοπόλεως γιά τό Μνημόσυνο τῶν 212 πατριωτῶν τῶν φονευθέντων ὑπό τῶν βαρβάρων κατακτητῶν. Ἐπῆγε στό μνημόσυνο. Κατά τήν πρόσκληση τῆς Δημαρχίας τό μνημόσυνο θά ἐγίνετο ὥρα 10:00. Ἐτελείωσε ἡ Λειτουργία, ἡ ὥρα ἦταν μετά τίς 10:00 καί οἱ ἐπίσημοι δέν εἶχαν προσέλθει ἀκόμη.

Ἄς σημειώσουμε ἐδῶ ὅτι τόν Μητροπολίτη κ. Ἰερεμία πολύ τόν ἐνοχλεῖ καί ἐκφράζει μάλιστα δημοσίᾳ τήν διαμαρτυρία του, γιά τό ὅτι οἱ ἄρχοντες σέ κάθε τελετή ἔρχονται μετά τήν Λειτουργία, τήν ὥρα μόνο τῆς Δοξολογίας. Πολύ τόν ἐνοχλεῖ αὐτό τόν κ. Ἰερεμία, τό ὅτι οἱ ἄρχοντες δέν λειτουργοῦνται καί πάντα, ὅπως ξέρουμε, ζητοῦσε τήν εὐκαιρία νά ἐλέγξει τό κακό αὐτό. Καί ἡ εὐκαιρία ἐδόθη σήμερα. Τελείωσε λοιπόν ἡ Λειτουργία τῆς σημερινῆς Κυριακῆς καί ἄρχισε τό Μνημόσυνο μετά τίς 10:00, ἀλλά οἱ ἄρχοντες δέν εἶχαν προσέλθει. Παρά τόν ἀργό ρυθμό καί τίς διπλές εὐχές πού εἰπώθηκαν στό Μνημόσυνο, ἀκόμη δέν εἶχαν ἐμφανιστεῖ οἱ ἐπίσημοι καί ἦλθαν πιά ὅταν εἶχε τελειώσει τό Μνημόσυνο.

Ενωμένοι θα νικήσουμε! — Νικούν αυτοί που δεν υποκύπτουν

Ενωμένοι θα νικήσουμε!


Η Ελλάδα έδωσε ένα ηχηρό μήνυμα για μια «άλλη Ευρώπη». Οι λαοί της ιστορικής ηπείρου το δέχτηκαν ασμένως. Οι κυβερνήσεις τους όμως, πειθήνιες στον γερμανικό ηγεμονισμό με το πρόσχημα μιας υποθετικής αξίωσής μας για «κούρεμα» που όμως δεν τέθηκε στο τραπέζι από ελληνικής πλευράς αντέδρασαν πολυτρόπως. Αδικώντας εμάς καταδικάζουν ταυτόχρονα τους λαούς τους.

Ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές σε ευρωενωσιακό διακυβερνητικό επίπεδο μείναμε χωρίς αποφασιστικούς συμμάχους. Σε επίπεδο θεσμών στέκουν κοντά μας αρκετοί αξιωματούχοι.

Το Βερολίνο αλαζονικό και άπληστο θέλει να πνίξει στη γένεσή της κάθε αμφισβήτηση της απόλυτης κυριαρχίας του. Τρέμει το επεκτατικό ενδεχόμενο του ελληνικού πειράματος.

Η Γερμανία εξουσιάζει την Ευρώπη , τώρα χωρίς σιδερένια γροθιά και ένοπλη βία, αλλά με αθόρυβο, αναίμακτο και αποτελεσματικότερο όπλο την οικονομική ασφυξία. Το Βερολίνο ακούει τις ΗΠΑ στο θέμα της Ρωσίας και παρακούει στο ελληνικό ζήτημα για το οποίο η Ουάσιγκτον ζητεί μια πιο ευέλικτη συμπεριφορά.

Το Ζάλογγο, ο Ματθαίος και ο κ. Παπακωνσταντίνου κατά Γ. Βαρουφάκη

Τα σημάδια που έχουμε για τις ικανότητες του Γ. Βαρουφάκη στη διαχείριση της ελληνικής οικονομίας και στην πολιτική διαπράγματευση με τους Ευρωπαίους εταίρους δεν είναι και τα πλέον ενθαρρυντικά. Αντιθέτως σε ένα άλλο τομέα, σε αυτόν της ιστορίας και της σημασίας των μύθων τα γράφει συμπαθητικά. Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο του που δημοσιεύτηκε το 2013.

Η πραγματική αξία των εθνικών μας αφηγήσεων

Του Γιάννη Βαρουφάκη από το lifo.gr

Ιστορικός δεν είμαι και αδυνατώ να κρίνω κατά πόσον εθνικές αφηγήσεις, όπως εκείνη περί του Χορού του Ζαλόγγου, του Μυστικού Σχολειού κ.λπ., ανταποκρίνονται σε πραγματικά, ιστορικά γεγονότα. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να αξιολογήσω την σημασία των εθνικών αφηγήσεων για μένα προσωπικά, και απολύτως ανεξάρτητα από τα πορίσματα της ιστορικής έρευνας. Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα, όταν ήμουν ακόμα στο σχολείο, με τον αγαπητό μου δάσκαλο, τον ποιητή Ματθαίο Μουντέ, που κάποιοι από εμάς είχαμε την τύχη να μας διδάσκει το μάθημα των Θρησκευτικών για τέσσερα συναπτά χρόνια (1974-78). Η γενναιοδωρία του Μουντέ απέναντι σε ανόητα παιδιά όπως ο υπογράφων ήταν μοναδική. Αφιέρωνε ώρες ολόκληρες στο διαμέρισμά του πίσω από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός ώστε να συζητάμε τα Σαββατοκύριακα περί φιλοσοφίας, λογοτεχνίας, ποίησης, μουσικής, και ό,τι άλλο έφερνε η κουβέντα. Σεβόταν απόλυτα τη δεδηλωμένη (από τότε) αθεΐα μου και μου έμαθε (σε συνδυασμό με τον άθεο πατέρα μου) να υποκλίνομαι μπροστά στα θρησκευτικά αισθήματα των άλλων. Σε συζήτηση περί της ιστορικής ακρίβειας των Ευαγγελίων, ο Ματθαίος με σόκαρε, λέγοντάς μου ότι δεν τον ενδιέφερε αν, τελικά, ο Ιησούς περπάτησε ποτέ στους Αγίους Τόπους, αν περπάτησε στο νερό, αν σταυρώθηκε, αν αναστήθηκε. «Ακόμα κι αν εφευρεθεί μια μηχανή του χρόνου», μου είπε, «που θα μας επιτρέπει να πάμε στο Όρος

Η γλώσσα των «σημείων»

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ- 15.02.2015

Πριν από τρεις εβδομάδες, η ελλαδική κοινωνία έδωσε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας σε έναν πολιτικό σχηματισμό που, εύλογα, κινούσε τη δυσπιστία των ορθολογικά σκεπτόμενων πολιτών:

Δεν είχε εμφανίσει συγκροτημένο κοινωνικό πρόγραμμα, κοινωνικές σκοποθεσίες, ο πολιτικός αυτός σχηματισμός. Μιλούσε μόνο για διαχειριστικές προτάσεις, μυωπικά οικονομίστικες, ωσάν η χώρα να περνούσε μιαν εφήμερη κρίση και όχι βυθισμό σε παραλυτική παρακμή, διολίσθηση σε πρωτογονισμό μανιασμένης ιδιοτέλειας. Δεν παρουσίασε ποτέ ο πολιτικός αυτός σχηματισμός θέσεις του για την παιδεία (και όχι απλώς για τα τεχνικά προβλήματα της εκπαίδευσης), για εξωτερική πολιτική γόνιμης και ρεαλιστικής ελληνικής ιδιοπροσωπίας, για την εντόπια γαγγραινώδη παραποίηση του συνδικαλισμού, τη λειτουργική αχρήστευση της Δικαιοσύνης.

 

Είχε έναν νέο σε ηλικία αρχηγό ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός, με ηγετικά χαρίσματα καταφανώς υπέρτερα των φθαρμένων θλιβερών μετριοτήτων που επιβίωναν σε όλα τα άλλα παρακμιακά απομεινάρια του κομματικού συστήματος. Αλλά είχε και παρελθόν πολύ βεβαρημένο ο ίδιος σχηματισμός: Σαράντα ολόκληρα χρόνια στα σχολειά και στα πανεπιστήμια, στη δημοσιογραφία και στα ηλεκτρονικά μέσα, συνολικά στο πεδίο της «διανόησης», λειτουργούσε σαν Ζντανοφικός φασιστικός εφιάλτης, με μεθόδους και νοοτροπία τρομοκρατών. Επιπλέον, στο όνομα του ιστορικο-υλιστικού διεθνισμού, πρακτόρευε απροκάλυπτα τη φανατισμένη τυφλότητα του σκοπιανού εθνικισμού, τις ραδιουργίες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, τη μεθοδική αγλωσσία και τη στρέβλωση της ιστορικής συνείδησης των Ελλήνων.

Με αυτές τις προδιαγραφές ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την εντολή να κυβερνήσει τη χώρα. Και με την ανάληψη της εντολής αρχίζει το αναπάντεχο, η έκπληξη: Για πρώτη φορά στα ελλαδικά πολιτικά

Ἕνας κλέφτης καὶ δραπέτης δοῦλος ἔγινε Δεσπότης!

Κυριακάτικο κήρυγμα Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἱερεμία

1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί χριστιανοί, λέγεται «Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω». Λέγεται ἔτσι ἐπειδή τήν Κυριακή αὐτή ἀποκόπτουμε τό κρέας ἀπό τά φαγητά μας. Καί τήν ἄλλη Κυριακή, πού τήν λέμε «Κυριακή τῆς Τυρινῆς», ἀποκόπτουμε καί τά γαλακτερά. Καί ἔπειτα εἰσερχόμαστε στήν νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἄς ἑτοιμαστοῦμε νά νηστεύσουμε τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ὅσο μπορεῖ ὁ καθένας. Ἄς κάνουμε τήν προσευχή μας γιά νά καταφέρουμε κάπως καλύτερα φέτος τήν νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί μέ τήν εὐχή τῆς Παναγιᾶς μας θά τά καταφέρουμε. – Ἀλλά στό σημερινό μου κήρυγμα θά ἤθελα, χριστιανοί μου, νά σᾶς μιλήσω γιά τόν ἀπόστολο Ὀνήσιμο, πού ἑορτάζουμε σήμερα 15 Φεβρουαρίου. Ἔχει πολλά διδάγματα ὁ ἅγιος αὐτός νά μᾶς δώσει καί γι᾽ αὐτό προτίμησα νά μιλήσω γι᾽ αὐτόν.

2. Ὁ ἀπόστολος Ὀνήσιμος ἦταν ἕνας δοῦλος στό ἀφεντικό του τόν Φιλήμονα, στίς Κολοσσές τῆς Φρυγίας. Τό ἀφεντικό του τόν ἀγόρασε καί τόν ἔκανε δοῦλο του. Ὅπως τώρα, χριστιανοί μου, πηγαίνουμε στήν ἀγορά καί ἀγοράζουμε πατάτες καί ντομάτες καί διάφορα ἄλλα ὑλικά, ἔτσι τότε οἱ πλούσιοι ἄνθρωποι πήγαιναν στήν ἀγορά καί ἀγόραζαν ἀνθρώπους. Ἔτσι λοιπόν ὁ πλούσιος ἔμπορος Φιλήμονας ἀγόρασε ἀπό τήν ἀγορά ἕναν ἄνθρωπο καί ἀπό τό ρῆμα «ὀνίνημι», πού σημαίνει «ὠφελῶ», τοῦ ἔδωσε τό ὄνομα «Ὀνήσιμος», γιά νά τοῦ εἶναι ἕνας ὠφέλιμος καί χρήσιμος δοῦλος. Ἦταν πραγματικά καλός καί ὠφέλιμος ὁ δοῦλος αὐτός...

Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής της Απόκρεω

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον (κε΄ 31 - 46)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ' αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ· 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, 33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων.
34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· 35 ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, 36 γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με. 37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 41 Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ· 42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Απόδοση στη νεοελληνική

Όλοι Το Έλεγαν Για Το Χρέος... Εμείς Κοιμόμασταν, Ή Ξεπουλούσαμε;

Γράφει ο Τρύφωνας Τιπούρτης.
Κυκλοφόρησε  μία έκθεση – κόλαφος για το ελληνικό χρέος μόλις πριν λίγες ημέρες από τις Ελληνικές εκλογές, ωστόσο δεν δημοσιεύθηκε σχεδόν πουθενά, εξαιρουμένων κανά - δύο έντυπων περιοδικών και πλήθους διαδικτυακών ιστοτόπων.
Η έκθεση που έχει τίτλο "Έξι κρίσιμα σημεία για το ελληνικό χρέος και τις επερχόμενες εκλογές", πραγματοποιήθηκε από την βρετανική ...
οργάνωση Jubilee Debt Campaign.
Το κρίσιμο συμπέρασμα της έκθεσης, όσο αφορά το Ελληνικό χρέος, είναι πως το 92% των δανείων που έχουμε λάβει από το 2010, έχει επιστραφεί στους πιστωτές.

Η συγκεκριμένη οργάνωση, από το 2010 είχε προειδοποιήσει για τη μεροληψία και την κρυφή ατζέντα των προγραμμάτων δανειοδότησης στην Ελλάδα, σημειώνοντας πως"επαναλαμβάνονται λάθη που είχαν γίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες τις δεκαετίες του 1980 και του 1990".

Ναι, η στάση πληρωμών μέσα στο ευρώ είναι το plan B της κυβέρνησης.

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε αναρωτηθεί αν η στάση πληρωμών μέσα στο ευρώ «είναι το εκβιαστικό plan B της κυβέρνησης;». Λοιπόν επιβεβαιωθήκαμε πλήρως από τον ίδιο τον κ. Βαρουφάκη.

Σε χθεσινή συνέντευξή του στον Guardian, ο κ. Βαρουφάκης είπε κάτι που λίγοι στην Ελλάδα το πρόσεξαν, όμως οι δανειστές πήραν το μήνυμα. Τώρα να δούμε και κατά πόσο είμαστε και σοβαροί να το εφαρμόσουμε. Είπε κατά λέξη: «Συνεχώς ακούμε πως αν δεν υπογράψουμε θα έρθει ο Αρμαγεδδών. Η απάντησή μου είναι "ας το αφήσουμε να συμβεί". Δεν υπάρχει plan B. Αυτό είναι το plan B"». Επομένως ναι, η στάση πληρωμών μέσα στο ευρώ ήταν το κρυφό plan B της κυβέρνησης. Όποιος διάβαζε τακτικά άρθρα του κ. Βαρουφάκη σε ανύποπτο χρόνο θα υπέθετε αυτό ακριβώς.


Στην ίδια συνέντευξη είπε και κάτι που δεν τόλμησαν άλλοι Έλληνες πολιτικοί να πουν εδώ και πέντε χρόνια, κατά τα οποία έχουμε καταστεί υπόδουλη αποικία χρέους. Συγκεκριμένα είπε πως «Τώρα έχουμε χάσει τα πάντα. Γι' αυτό μπορούμε να μιλήσουμε λέγοντας αλήθειες, και είναι ώρα να το

Ο Θεός βοηθάει σε ό,τι δεν γίνεται ανθρωπίνως.

Κελλί Αγίου Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου

- Τι καπνός είναι εκεί;
– Κάτι καίμε, Γέροντα.
– Βάλατε φωτιά με τέτοιον αέρα;
– Γέροντα, έβρεξε το πρωί.

– Έστω και νά έβρεξε καί κατακλυσμό νά έκανε, αν σηκωθή μετά ένας αέρας, γίνεται τέτοια ξηρασία, πού όλα γίνονται σάν μπαρούτι! «Έβρεξε», σου λέει ή άλλη! Πα­λιότερα είχε πιάσει φωτιά εκεί κάτω άπό χαζομάρα σας· το ξεχάσατε; Όταν κανείς ρεζιλευθή μιά φορά, πρέπει στην συνέχεια νά είναι πολύ προσεκτικός. Ό Θεός βοη­θάει εκεί πού πρέπει, εκεί πού δέν μπορεί ό άνθρωπος νά ένεργήση ανθρωπίνως· δέν θά βοηθήση την χαζομάρα μας. Ρεζιλεύουμε έτσι καί τους Αγίους.
– Γέροντα, καταλαβαίνει κανείς πάντοτε μέχρι ποιο σημείο πρέπει νά ενεργή ανθρωπίνως;
- Κατ’ αρχάς αυτό φαίνεται. Άλλα καί αν είχε διάθεση νά κάνη αυτό πού μπορούσε νά κάνη καί δέν το έκανε, γιατί κάτι τον εμπόδισε, ό Θεός θά τον βοηθήση σέ μιά δύσκολη στιγμή. Αν όμως δέν εΐχε διάθεση, ενώ είχε κου­ράγιο, ό Θεός δέν θά βοηθήση. Σού λένε λ.χ. νά βάζης τό βράδυ τον σύρτη στην πόρτα καί εσύ δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι, και λες ότι θά φυλάξη ό Θεός. Δέν είναι ότι έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό και δέν βάζεις τον σύρτη, αλλά δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι. Πώς νά βοηθήση τότε ό Θεός; Νά βοηθήση δηλαδή τον τεμπέλη; Όταν λέω σε έναν νά βάλη τον σύρτη και δέν τόν βάζη, και μόνο γιά τήν παρακοή του θέλει τιμωρία.
Ό,τι μπορεί νά κάνη κανείς ανθρωπίνως, πρέπει νά το κάνη και ό,τι δέν μπορεί, νά το άφήνη στον Θεό. Και αν κάνη λίγο περισσότερο άπό ό,τι μπορεί, όχι όμως άπό εγωισμό αλλά άπό φιλότιμο, γιατί νομίζει ότι δέν έξήντλησε αυτό πού μπορεί νά κάνη ανθρωπίνως, πάλι το βλέπει ό Θεός και

Ο Θεός μόνο μπορεί να θεραπεύσει τους φόβους σου.

Παιδί μου, φοβάσαι;

Να σκέφτεσαι τον Θεό πολύ. Να πηγαίνεις στην εκκλησία, όχι για μένα, για τον Θεό. Να κάνεις ο,τι ικανοποιεί την ψυχή σου.


Ο Θεός μόνο μπορεί να θεραπεύσει τους φόβους σου. Πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν  σήμερα να σε ξεδιψάσουν. Η σχέση μας με τον Θεό είναι μια συνεχής πάλη.

Να θεωρείς τυχερό τον εαυτό σου όταν προσεύχεσαι.Να ευχαριστείς τον Θεό που τώρα σου έτυχε αυτό και όχι νωρίτερα, που όπως καταλαβαίνεις, δεν θα μπορούσες να το σηκώσεις.

Η αδυναμία σου, παιδί μου, δεν έχει τόση σημασία πια, αφού ομολογείς αληθινά ότι είσαι αδύναμος. Είναι η αρχή της νίκης η παραδοχή.



+ μοναχός Μωυσής
Το Σταυρουδάκι

"Σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει"

Πάντα υπάρχει ελπίδα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως ζούμε σε μια εποχή νεοειδωλολατρείας, όπως ορθά την χαρακτήρισε ο Ορθόδοξος Αμερικανός καθηγητής Βιοηθικής Ένγκερχαρντ Τρίστραμ. Δεν πιστεύουμε στα αρχαία είδωλα, όμως λατρεύουμε τα νέα: τη βία, το σεξ, τον ωφελιμισμό, τον υλισμό, με μια λέξη την ηδονή στις ποικίλες μορφές της. Σήμερα δεν καλούμεθα στο μαρτύριο, όπως συνέβαινε στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, αυτό ακόμη δεν συμβαίνει στις λεγόμενες χριστιανικές χώρες, αλλά σε αυτές της Ανατολής – ισλαμικές και ινδουιστικές - 100.000 είναι οι μάρτυρες για τον Χριστό κάθε χρόνο. Όμως υφιστάμεθα την επιβολή μιας πεζής, μιας επίπεδης ζωής χωρίς ανάταση και χωρίς Ανάσταση.


Είναι μια ζωή που μας επιβλήθηκε από τη Δύση. Σημειώνω πως ο ποιητής και διανοητής Γιώργος Σαραντάρης όταν μιλάει για τη Δύση εννοεί το κοσμικό φρόνημα, που έχει θεμελιωθεί πάνω στη λογική και στην ηδονή. Γράφει σχετικά:

«Η Δύση καλλιεργεί τη θνητή ζωή του ατόμου, την καλλωπίζει σύμφωνα μ’εκείνο το κριτήριο του έρωτα, που είναι το μόνο κριτήριο, που ειλικρινά επιτρέπει στο άτομο η προοπτική του θανάτου. Γιατί η Δύση λησμονεί το θάνατο, αλλά ο θάνατος είναι η κύρια υποστασιακή προοπτική της. Ό,τι για το Χριστιανό είναι ο Θεός, για τη Δύση είναι ο θάνατος...». (Το κείμενο εγράφη στις 3 Ιουλίου του 1938 και περιλαμβάνεται στον 2ο Τόμο των Έργων το, που περιλαμβάνει τα Κατάλοιπά του από το 1932 έως το 1940. Το δίτομο έργο είναι έκδοση της Βικελαίας Βιβλιοθήκης – Ηράκλειο, 2006, σελ. 464).

Ο Συμβολικός Πόλεμος για το Χρέος

 olympiada

Πριν καν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για το χρέος, είχε ήδη φορτιστεί με πολλαπλά νοήματα και συμβολισμούς κι από τις δύο πλευρές.
Η αντιπαράθεση δημοκρατίας και μετα-δημοκρατίας, Δεξιάς και Αριστεράς, νεοφιλελευθερισμού και σοσιαλισμού, έθνους- κράτους και υπερεθνικότητας, αγορών και ευρωπαϊκών λαών, Ανατολής και Δύσης, Ελλάδας και Γερμανίας, πατριωτισμού και ραγιαδισμού, αποτελούν όψεις των αντιθέσεων που καθιστούν τη σύγκρουση για το χρέος, κατά κύριο λόγο, συμβολική. ​
Αποτέλεσμα είναι η ολοσχερής αποσύνδεση της διαπραγμάτευσης για το χρέος από την οικονομική σφαίρα-παρά τα φαινόμενα- και ταυτόχρονα η διεθνοποίηση του ζητήματος.
Με την πρώτη ματιά, ένας συμβιβασμός είναι σχεδόν αδύνατος. Εντούτοις, ο παράγοντας που θα καθορίσει την έκβαση της σύγκρουσης είναι κατεξοχήν ο γεωπολιτικός.
Για την ακρίβεια, η κινητικότητα που παρατηρείται στην πλανητική σκακιέρα από τους μεγάλους γεωπολιτικούς παίκτες, οδηγεί στον επαναπροσδιορισμό, μέρα με τη μέρα, του ειδικού γεωπολιτικού βάρους της Ελλάδας, καθιστώντας την σημαντικό παράγοντα στην τεταμένη ισορροπία του δυτικού μπλοκ με την Ευρασία.
Η δυσκολία του συμβιβασμού, σχετίζεται με το γεγονός ότι το χρέος αποτελεί ταυτόχρονα, όπλο καπιταλιστικής και γεωπολιτικής κυριαρχίας : το πρόγραμμα της κυβέρνησης που αντικατοπτρίζει τη βούληση του ελληνικού λαού έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη προαποφασισμένη καπιταλιστική αναδιάρθρωση της Ευρώπης, η επικύρωση της οποίας έγινε με τη συνθήκη «Ευρώπη 2020»· επιπλέον, η απόρριψη του ρόλου της Ελλάδας ως γερμανικού προτεκτοράτου-κάτι που υπηρέτησαν οι γερμανόδουλες μνημονιακές κυβερνήσεις- θέτει σε αμφισβήτηση τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη, αλλά και ακυρώνει τη γερμανική αφήγηση της επιβεβλημένης λιτότητας, στην οποία στηρίχτηκε η γερμανική προπαγάνδα για τη νομιμοποίηση της κυριαρχίας της.
Επί της ουσίας, η βούληση του ελληνικού λαού δημιουργεί τεράστιο πρόσκομμα στο νέο γεωπολιτικό δόγμα της Γερμανίας, αλλά και των ΗΠΑ.
Για τη Γερμανία, η Ελλάδα αποτελεί πια μέρος του ζωτικού της χώρου στην αντιπαράθεσή της με τη Ρωσία, όπως με ανάλογο τρόπο και η ίδια η ΕΕ για τις ΗΠΑ.
Μια υποχώρηση της Γερμανίας θα σήμαινε όχι μόνο την απώλεια κύρους της γερμανικής ολιγαρχίας που ηγείται του υπερεθνικού ευρωπαϊκού κεφαλαίου, αλλά και αποδυνάμωση του γεωπολιτικού σχεδιασμού στα πλαίσια του νέου ψυχρού πολέμου που εγκαινίασαν οι ΗΠΑ.
Συνεπώς, η γερμανική ελίτ έχει δύο επιλογές: ή να οδηγήσει την ελληνική οικονομία σε κατάρρευση, με τη δημιουργία κλίματος τρόμου και αστάθειας, με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης ή να εξαναγκάσει σε έξοδο από τη ζώνη του ευρώ· επιλογές που θα έχουν ανυπολόγιστο κόστος για την ίδια. Παράλληλα, και οι δύο επιλογές προσκρούουν στις προθέσεις των αμερικανών που προτιμούν μια συμβιβαστική λύση, καθώς η όποια αστάθεια στον άξονα των Βαλκανίων, θέτει σε κίνδυνο τους αμερικανικούς γεωπολιτικούς σχεδιασμούς.
Πάντως, η έως τώρα εκτύλιξη της ελληνικής στρατηγικής-ένας συνδυασμός από συντονισμένες πολιτικές και διπλωματικές τακτικές-πέτυχε να προκαλέσει τον εκνευρισμό και την έλλειψη ψυχραιμίας του Βερολίνου· ένας εκνευρισμός που έχει ως συνέπεια την απώλεια του συμβολικού κύρους που υποτίθεται ότι κατέχει. Σε αυτό το κλίμα εκνευρισμού εντάσσονται τα τελεσίγραφα υποταγής, όσο και η απόφαση της ΕΚΤ ότι δεν θα δέχεται ως ενέχυρο ελληνικά ομόλογα.
Είναι φανερό από δηλώσεις γερμανών αξιωματούχων, ότι αυτό που κατά κύριο λόγο ενόχλησε την γερμανική πλευρά, είναι η βούληση της ελληνικής κυβέρνησης να ασκήσει εθνική εξωτερική πολιτική, αντιδρώντας στο αποικιακό status που παγίωσαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, γεγονός που αντιβαίνει στις γεωπολιτικές βλέψεις και στην γεωοικονομική στρατηγική της Γερμανίας.
Η παρέμβαση του έλληνα ΥΠΕΞ στο έκτακτο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, αλλά και οι συναντήσεις του έλληνα πρωθυπουργού με τους πρέσβεις της Ρωσίας και της Κίνας, αμέσως μετά την εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησαν την γερμανική πλευρά στην εκτίμηση ότι μέσα στην ΕΕ κάνει την εμφάνισή του ένας «δούρειος ίππος» της Ρωσίας, με αποκορύφωμα τις απειλές της γερμανίδας Υπουργού άμυνας, ότι «η Ελλάδα ρισκάρει τη θέση της στο ΝΑΤΟ, με την προσέγγισή της προς τη Ρωσία».
Επιπλέον, ανησυχία προκάλεσαν οι κινήσεις του Υπουργού άμυνας, που έστειλαν το μήνυμα ότι η ελληνική πλευρά θα προχωρήσει σε επαναπροσδιορισμό των αμυντικών και εξοπλιστικών της σχεδίων, ερήμην των έως τώρα κηδεμόνων της.
Αντίστοιχη ανησυχία προκλήθηκε στις ΗΠΑ, για τις οποίες η ΕΕ αποτελεί αναγκαίο ανάχωμα προς ανατολάς , παρά το γεγονός ότι ταυτόχρονα επιδιώκουν την αποδυνάμωσή της.
Οι ανησυχίες εντείνονται από το γεγονός ότι από την 1η Ιανουαρίου ξεκίνησε η λειτουργία της Ευρασιατικής Ένωσης η οποία πολύ σύντομα θα περάσει στην ίδρυση του δικού της ΔΝΤ, ενώ, τα μέλη του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ) συνεδριάζοντας πρόσφατα στη Μόσχα, επικύρωσαν τη σύσταση κοινής στρατιωτικής δύναμης ταχείας επέμβασης στα πρότυπα του ΝΑΤΟ.
Έτσι, δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης που σχετίζονται με τη θέση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, αλλά και ρώσων αξιωματούχων, ότι προτίθενται να εξετάσουν θετικά όποιο αίτημα της ελληνικής πλευράς για οικονομική βοήθεια, στα πλαίσια της επανασύσφιξης των ρωσο-ελληνικών σχέσεων, ανησυχούν βαθύτατα το δυτικό στρατόπεδο.
Παρά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση, με τους χειρισμούς της, προσέδωσε παγκόσμια διάσταση στο ελληνικό ζήτημα, απογύμνωσε την ευρωπαϊκή ελίτ από κάθε δημοκρατική νομιμοποίηση, ενεργοποίησε την αξιοπρέπεια και τον πατριωτισμό στο εσωτερικό, και κυρίως ανέτρεψε το νεοφιλελεύθερο δόγμα της ΤΙΝΑ (There Is No Alternative), αν δεν συντελεστεί μια παρέμβαση των αμερικανών, που θα εξαναγκάσει την Γερμανία σε οπισθοχώρηση, θα είναι ζήτημα ημερών ώστε η υπερεθνική ελίτ να επιδιώξει την ανατροπή της κυβέρνησης και την μεθόδευση της αντικατάστασής της με κυβέρνηση ανδρείκελων.
Γι αυτό, όχι μόνο το χαρτί του δημοψηφίσματος για το χρέος, πρέπει να είναι διαθέσιμο πάνω στο τραπέζι, αλλά και του δημοψηφίσματος που αφορά την αποχώρηση από τη ζώνη του ευρώ.
Με δεδομένο ότι στη παρούσα συγκυρία, το αίτημα για τη διαγραφή του χρέους έχει εκλάβει σχεδόν εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα, γεγονός που εντείνει η ηγεμονική και αδιάλλακτη στάση των γερμανών- που παραπέμπει στο άμεσο ιστορικό παρελθόν-, είναι βέβαιο, ότι ο ελεύθερος δημόσιος διάλογος για το εθνικό νόμισμα θα αναδείξει το γεγονός ότι η παραμονή στη ζώνη του ευρώ συνιστά «ταπεινωτική εθνική εκποίηση».
Σουλτάνης Γρ.

Ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστίν;

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής του Ασώτου

(Α' Κορ. ΣΤ' 12-20)

Γράφει ο Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,

Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. &Κονίτσης

e-mail: ioil.konitsa@gmail.com

 

Το ότι ο λόγος τού Θεού είναι πάντοτε επίκαιρος, αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινώς απ' αρχής έως και σήμερα και τούτο θα επαναλαμβάνεται δια παντός.

Το Απ. Ανάγνωσμα της Κυριακής τού Ασώτου περιγράφει τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι πιστοί τόσο εναργώς, που θα ενόμιζε κανείς ότι ο Απόστολος Παύλος ζει και διακονεί την Εκκλησία ανάμεσά μας.

Δύο βασικά είναι τα θέματα που στους λίγους αυτούς στίχους αναπτύσσει στους Κορινθίους και δι αυτών σε όλους τούς πιστούς μέσω τής αποκαλυπτικής διαχρονικότητος. Πρώτον το θέμα τού φαγητού και δεύτερον το θέμα των σαρκικών αμαρτημάτων. Του φοβερού και θανάσιμου αμαρτήματος της πορνείας.

Και για μεν το πρώτο θέμα, αυτό δηλαδή που έχει σχέση με τα “βρώματα” και κατά πόσο ο πιστός έχει εξουσία και μπορεί ελευθέρως να γεύεται ό,τι επιθυμεί, το πνεύμα το άγιον δια του Αποστόλου θα μας διαφωτίσει ότι “πάντα μοι έξεστιν αλλ' ου πάντα συμφέρει”. Όλα όσα δεν απαγορεύει ο νόμος τού Θεού μπορώ να τα έχω. Όλα είναι στην εξουσία μου, αλλά εγώ δεν θα γίνω δούλος σε τίποτε. Η “τετραγωνική” θεολογική λογική τού Αποστόλου είναι καταπληκτική. Γι' αυτό και συνεχίζει: “Τα φαγητά έχουν γίνει για την κοιλία και η κοιλία δια τα φαγητά. Όμως όλα αυτά ο Θεός θα τα καταργήσει στην μέλλουσα ζωή που αναμένουμε”. Επομένως μπορεί ο πιστός να γεύεται της τροφής (όταν επιτρέπεται), αρκεί να μη σκανδαλίζει και φυσικά να μην ξεχνά ποτέ πως “τρώει για να ζήσει και δεν ζει για να τρώει”.

«Σταυροφορία πνευματική ἄς κάνουμε γιά νά ζήσουμε τό Τριώδιο μέ τό Χριστό στήν Ἐκκλησία»

Μητροπολίτης Αἰτωλίας Κοσμᾶς

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΡΙΩΔΙΟΥ

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Εἰσήλθαμε στήν ἁγιασμένη καί ψυχωφελῆ περίοδο τοῦ Τριωδίου.

Δέκα ἑβδομάδες πρό τοῦ Πάσχα διαρκεῖ ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου. Διαιρεῖται σέ τρεῖς ἀνίσους ὑποπεριόδους. Τήν προπαρασκευαστική περίοδο, τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα.

Ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία μέ τήν πνευματοκίνητη σοφία της καί τήν ἄμετρη ἀγάπη της, μᾶς χαρίζει τήν πνευματική αὐτή περίοδο γιά νά ἔλθουμε ὅλοι μας σέ πνευματική περισυλλογή, αὐτοσυγκέντρωσι καί ἀνασυγκρότησι.

Ὅλοι μας γνωρίζουμε ὅτι οἱ βιοτικές μέριμνες, οἱ καθημερινές ἀσχολίες μέ τά ὑλικοσωματικά μᾶς δημιουργοῦν πνευματική νάρκη.

Αὐτή ἡ νάρκη, ἡ χαλάρωσι καί ἡ πνευματική ὑπνηλία, ἄν δέν ἀντιμετωπισθοῦν ἐγκαίρως, θά φέρουν ψυχική ἀτονία, πνευματική θόλωσι καί φθορά, ὀλίσθημα ψυχικοῦ θανάτου.

Γιά νά προλάβη ἡ Ἐκκλησία μας τήν ψυχοκτόνο αὐτή κατάστασι, ἐθέσπισε καί προσφέρει τήν περίοδο τοῦ Τριωδίου.

Κι ἐμεῖς, συνειδητά, πνευματικά παιδιά τῆς Ἐκκλησίας μας ὀφείλουμε μέ εὐγνωμοσύνη νά δεχθοῦμε, νά γνωρίσουμε τήν εὐλογημένη αὐτή περίοδο καί νά...

συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἶναι περίοδος κατ’ ἐξοχήν πνευματική, περίοδος ἀνανήψεως, συναισθήσεως, εἰλικρινοῦς μετανοίας καί ἀνακαινίσεως.

Εἶναι περίοδος ἐγκρατείας, προσευχῆς, συνδιαλλαγῆς, συγχωρήσεως, συμφιλιώσεως μέ ὅσους τυχόν ψυχρανθήκαμε.

Ευρώπη και Ρωσία

Γράφει ο Περικλής Νεάρχου
Πρέσβυς ε.τ.


Η αντίδραση της νέας Ελληνικής κυβερνήσεως στην απόπειρα των Βρυξελλών να προεξοφλήσουν τη σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβερνήσεως, χωρίς να έχουν ζητήσει προηγουμένως τη συγκατάθεσή της, ήταν η οφειλόμενη. Η αντίδραση είναι πρώτα απ' όλα αυτονόητη ως θέμα αρχής, ουσιαστικής ασκήσεως της εθνικής κυριαρχίας και αυτοσεβασμού. Ανταποκρίνεται, κατά δεύτερο λόγο, σε ουσιαστικούς λόγους εθνικού συμφέροντος αλλά και προβληματισμού για την ακολουθούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση πολιτική απέναντι στη Ρωσία, με αφορμή το θέμα της Ουκρανίας.

Η Ελληνική αντίδραση δεν πρέπει να μετατραπεί σε πυροτέχνημα. Θα πρέπει να έχει συνέχεια για τρεις βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι το γεγονός ότι οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας βλάπτουν άμεσα πολύ σημαντικά Ελληνικά συμφέροντα. Μια σειρά δυναμικές Ελληνικές καλλιέργειες, από τις λίγες που έχουν απομείνει, κινδυνεύουν με καταστροφή. Αρνητικότατες είναι επίσης οι συνέπειες των κυρώσεων στον τομέα της Ελληνο-Ρωσικής αμυντικής συνεργασίας, με δεδομένο ότι ένα μεγάλο μέρος των οπλικών συστημάτων του Ελληνικού στρατού είναι Ρωσικής προελεύσεως. Οι κυρώσεις στον τομέα αυτό καταλήγουν σε αυτοεμπάργκο κατά της εθνικής άμυνας της χώρας, σε μια στιγμή που μεγεθύνονται οι κίνδυνοι και οι απειλές εκ μέρους της Άγκυρας.

Η αποκατάσταση των Ελληνο-Ρωσικών σχέσεων σε γεωπολιτικό επίπεδο είναι ένας δεύτερος πολύ σημαντικός λόγος, που αφορά την άμυνα της χώρας και ζωτικότατα εθνικά συμφέροντα. Είδαμε, προσφάτως, για μια ακόμη φορά, στο Κυπριακό, τη μονόπλευρη φιλοτουρκική στάση της Αμερικανικής πολιτικής, παρά τα προβλήματα που υπάρχουν στις Τουρκο-Αμερικανικές σχέσεις και τις αντιδράσεις που προκαλεί η πολιτική Ερντογάν. Η Αμερικανική πλευρά, σε στενή συνεργασία με τη Βρετανική, ευθυγραμμίσθηκε πλήρως με τις αξιώσεις της Τουρκικής πλευράς στο θέμα της ΑΟΖ

Η άποψη του υπουργού Παιδείας για τους εκπαιδευτικούς και τη διδακτική σχέση

Η κιμωλία και ο πίνακας είναι οργανική επέκταση των παραπάνω. Ακόμη κι αν -ή επειδή- είναι κακής ποιότητας και λερώνουν. Προτζέκτορες, επιδιασκόπια και λοιπά υποκατάστατα αποστειρώνουν τη διδακτική σχέση. Την εξαϋλώνουν τείνοντας τελικά να την καταργήσουν

Το esos δημοσιεύει τις απόψεις του νέου υπουργού Παιδείας Αριστείδη Μπαλτά σχετικά με τους εκπαιδευτικούς και τη διδακτική σχέση, όπως αυτές διατυπώθηκαν στην εφημερίδα ΑΥΓΗ στις 6-4-2014 .

Η ΑΠΟΨΗ

Τούτον τον καιρό οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων αγωνίζονται σε πολλά μέτωπα.

Διαθεσιμότητες, απολύσεις, μειώσεις, ελλείμματα, ψευδο-αξιολογήσεις, γραφειοκρατική ασφυξία, το άγχος να καλυφθεί η περιβόητη διδακτέα ύλη.

Και μαζί ο καθημερινός αγώνας στην τάξη.

Μέσα στη διδακτική σχέση και για τη διδακτική σχέση.

Όπου αρχίζουν όλα.

Η διδακτική σχέση είναι σχέση διακινδύνευσης και σχέση αναγνώρισης.

Σχέση αμοιβαίας ενθάρρυνσης και αμοιβαίας κριτικής.

Σχέση ευθύνης Η διδακτική σχέση είναι σχέση ενσώματη.

Βασίλειος Γοντικάκης: ''Τα Ελληνικά Γράμματα οδηγούν στην αιωνιότητα''

Συνέντευξη στον Θεόδωρο Καλμούκο

---

Ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος της Μονής Ιβήρων του Αγίου Ορους, είναι από τις πλέον λόγιες και οσιακές μορφές του σημερινού Μοναχισμού.

Βαθύνους της αντιληπτικής της Θεολογίας και της Πνευματικότητας. Βρίσκεται αυτές τις μέρες πλησίον μας προσκεκλημένος της Μονής Χρυσοβαλάντου και με την ευκαιρία τού ζήτησε ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος να μιλήσει για τα Ελληνικά Γράμματα το βράδυ της Παρασκευής στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος στου Μανχάταν.

Μίλησε στον «Εθνικό Κήρυκα» για πολλά και σοβαρά με άνεση και με τον δικό του τρόπο εκφοράς και διατύπωσης λόγων και νοημάτων, καθιστώντας τούτη τη συνέντευξη κυριολεκτικά «αλλιώτικη», με εκπλήξεις και ανατροπές, επειδή ο π. Βασίλειος ομιλεί μία «αλλιώτικη» γλώσσα. Ακολουθούν τα περισσότερα από αυτά που είπαμε:

«Εθνικός Κήρυκας»: Γέροντα Βασίλειε, τι κομίσατε από το Αγιο Ορος;

πατήρ Βασίλειος Γοντικάκης: Δεν κόμισα τίποτε και ποίος είμαι εγώ να κομίσω; Μας κάλεσε ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος είπε να μιλήσω το απόγευμα της εορτής των Τριών Ιεραρχών για τα Ελληνικά Γράμματα και αυτό που ήθελα να πω είναι ότι τελικά Ελληνικά Γράμματα πέρα από τα Γράμματα οδηγούν στην αιώνια ζωή.

«Ε.Κ.»: Με ποιο τρόπο οδηγούν τα Ελληνικά Γράμματα στην αιώνια ζωή;

π. Βασίλειος: Πολλές φορές όταν μιλούμε για τους Τρεις Ιεράρχες τους επαινούμε ότι ήταν άνθρωποι πεπαιδευμένοι, γνώστες της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, Ιστορίας και Φιλοσοφίας, οπότε τους καμαρώνουμε ως πεπαιδευμένους ανθρώπους του παρόντος αιώνος. Το μεγάλο είναι ότι δι' αυτών εισαγόμεθα στην αιωνία ζωή και παίρνω σαν κορυφαίο παράδειγμα τον Κατηχητικό Λόγο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου που διαβάζουμε την Κυριακή του Πάσχα που έχομε την έκρηξη του αιωνίου φωτός όπου «ουδείς νεκρός εν μνήματι». Οταν παίρνεις αυτή την αγωγή δια της Θείας Λειτουργίας τότε γίνεται η καρδιά σου παράδεισος και η οικουμένη σπίτι σου.