Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

“Εδώ λαός, εδώ το φως…”


γραφει ο αρισταρχος
ritsosΜ’ άρεσε είναι αλήθεια η συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Νίκο Χ#Νικολάου ιδιαίτερα το δημοψήφισμα που ήξεις αφίξεις άφησε να πλανάται πάνω από τις “διαπραγματεύσεις”. Και τις λέω διαπραγματεύσεις σε παρένθεση γιατί… τι διαπραγματευόμαστε; Το αυτονόητο στην ζωή σαν Ευρωπαίοι πολίτες εντός της αγοράς και ιδιαίτερα στην διακεκαυμένη ζώνη του Ευρώ. Για φαγητό και υγεία! Και, τι να κάνουμε, έχουμε και ένα κουσούρι(;) σαν λαός. Την κατοχή ιδιοκτησίας.
Μ’ άρεσε λοιπόν που τελικά πορεύεται πάνω σ’ αυτά που ο λαός τούδωσε να κάνει και για τα περαιτέρω ξαναγυρνά στις πηγές τις εξουσίας του. Τον λαό! Αυτό εγώ το λέω πολιτική δεοντολογία. Πολιτική σοβαρότητα. Πολιτικό φιλότιμο. Και γιατί όχι, πολιτική εξυπνάδα.
Αυτό άλλωστε φοβάται και ο Γερμαναράς αλλά και οι υπόλοιποι Αγγλοσάξωνες. Την προσφυγή στον λαό αλλά και την υπακοή στα κελεύσματά του.
Φίλε Αλέξη, στο σημείο που έφτασες δεν έχεις και πολλά να επιλέξεις. Μια μάχη μέσα στο ευρώ με πρόσημο “νυν υπέρ πάντων ο αγών”. Αν κερδίσεις, κερδίσαμε όλοι σαν λαός και σαν Ελλάδα. Αν μπεις στο βαρέλι… τελειώσαμε. Τελείωσε η Ελλάδα, τουλάχιστον όπως την ξέραμε ίσαμε τα τώρα.
Το ξαναλέω δυνατά. Άμα ζοριστείς ξέρεις που θα με βρεις. Ο Ανδριόπουλος μας έστελνε στους μπαξέδες, εσύ στις κάλπες για να σου πούμε τι να κάνεις. Τουλάχιστον θάμαστε όλοι συνένοχοι.
Μην το ξεχνάς. Όταν ψυχανεμιστείς, εδώ! Να σου θυμίσω λίγο από Ρίτσο “…εδώ λαός, εδώ το φως…
αιέν αριστεύειν 

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: «Δῶστε στὰ παιδιὰ σας χριστιανικὴ μόρφωση»!

Ὅπως δὲν θὰ μπορέσουμε νὰ δικαιολογηθοῦμε γιὰ τὰ προσωπικὰ μας ἁμαρτήματα, τὸ ἴδιο καὶ γι' αὐτὰ τῶν παιδιῶν μας. Καὶ εἶναι λογικό. Γιατί ἂν ἡ κακία ἦταν ἔμφυτη, θὰ ὑπῆρχε δικαιολογία. Εἶναι γνωστό, ὅμως, ὅτι μὲ τὴ θέλησή μας ἀκολουθοῦμε εἴτε τὸ δρόμο τῆς ἁμαρτίας εἴτε τὸ δρόμο τῆς ἀρετῆς. Πῶς θὰ δικαιολογηθεῖ ἑπομένως ὁ γονιός, ποῦ ἄφησε τὸ πιὸ ἀγαπημένο του πλάσμα, τὸ παιδί του, νὰ παραστρατίσει;
Ἂν τὰ παιδιὰ ἀνατραφοῦν μὲ καλὲς συνήθειες, δύσκολα ἀλλάζουν συμπεριφορὰ ὅταν μεγαλώσουν. Γιατί ἡ παιδικὴ ψυχὴ εἶναι σὰν τὸ κάτασπρο, τὸ ὁλοκάθαρο πανί, πού, ἂν τὸ βάψουμε μὲ κάποιο χρῶμα, βάφεται τόσο καλά, ὥστε, ὅσες φορὲς κι ἂν θελήσουμε νὰ τὸ ξαναβάψουμε, πάντα φαίνεται ἡ ἀρχικὴ βαφή. Ἔτσι, λοιπόν, εἶναι καὶ τὰ μικρὰ παιδιά. Ὅταν συνηθίσουν στὸ καλό, δύσκολα ἀλλάζουν.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρει μία παροιμία, ποὺ τὴν ἔχει δανειστεῖ ἀπὸ τὸν ποιητὴ Μένανδρο: «Φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί». Δηλαδή: Οἱ κακὲς συναναστροφὲς χαλᾶνε τὸν καλὸ χαρακτήρα (Α' Κόρ. 15:33). Ἂς μὴν ἀποροῦμε, πῶς μερικοὶ γίνονται...
κλέφτες ἢ ἀκόλαστοι ἢ βλάσφημοι. Τὰ παιδιὰ ἀπὸ μικρὰ στεροῦνται τὴ χριστιανικὴ ἀγωγή, συνηθίζουν στὸ κακὸ καὶ μὲ τὴν πρώτη ἀφορμὴ ξεστρατίζουν. Γι' αὐτὸ ὁ ἀπόστολος συμβουλεύει: «Παιδιά, νὰ ὑπακοῦτε στοὺς γονεῖς σας, σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου· αὐτὸ ἄλλωστε εἶναι τὸ σωστό. Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴ μητέρα σου (αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἐντολὴ ποὺ περιέχει ὑπόσχεση), γιὰ νὰ εὐτυχήσεις καὶ νὰ ζήσεις πολλὰ χρόνια πάνω στὴ γή. Κι ἐσεῖς, πατέρες, μὴ φέρνεστε στὰ παιδιά σας ἔτσι ποὺ νὰ τὰ ἐξοργίζετε, ἀλλὰ νὰ τὰ ἀνατρέφετε δίνοντάς τους ἀγωγὴ καὶ συμβουλὲς ποὺ ἐμπνέονται ἀπὸ τὴν πίστη στὸν Κύριο» (Ἔφ. 6:1-4). Καὶ ὁ σοφὸς Σολομῶν λέει: «Τὸ παιδί, ποὺ ἔχει παιδαγωγηθεῖ, θὰ εἶναι σοφὸ» (Παροιμ. 10:4α). Καὶ «ὁ γονιὸς ποὺ δὲν χρησιμοποιεῖ τὸ ξύλο γιὰ νὰ παιδαγωγήσει τὸ γιό του, εἶναι σὰν νὰ τὸν μισεῖ· ὁποῖος ὅμως τὸν ἀγαπάει, τὸν ἀνατρέφει μὲ ἐπιμέλεια (:μὲ στοργὴ ἀλλὰ καὶ αὐστηρότητα)» (Παροιμ. 13:24).
Μὲ ἀρετή, λοιπόν, νὰ πλουτίζετε τὰ παιδιά σας καὶ ὄχι μὲ ἀγαθὰ πρόσκαιρα.

Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΝΤΙΜΗΣ ΡΗΞΗΣ

 Του ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταστήσει υποχρεωτική, με την ψήφιση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, την μεταφορά διαθέσιμων των φορέων του δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Τράπεζα της Ελλάδας σηματοδοτεί αναμφίβολα σημείο καμπής στις πολιτικές εξελίξεις.
Η υψηλού ρίσκου αυτή κίνηση αναδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο την κρισιμότητα της κατάστασης έτσι όπως έχει διαμορφωθεί δύο μήνες μετά την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη.


Το βασικό, και στην ουσία το μόνο ουσιαστικό, επιχείρημα που είχε τότε διατυπωθεί υπέρ της συμφωνίας ήταν ότι «αγόραζε χρόνο», έστω και με επώδυνο αντίτημο, έτσι ώστε να προετοιμαστεί με καλύτερους όρους η «μεγάλη διαπραγμάτευση» του καλοκαιριού.

Ο ισχυρισμός ήταν ότι για ένα τετράμηνο η ΕΚΤ θα σταματούσε το «μαρτύριο της σταγόνας» στο οποίο υποβάλλει το τραπεζικό σύστημα, και κατ’επέκταση την οικονομία, από τις 5 Φεβρουαρίου, όταν αποφάσισε να διακόψει τον βασικό μηχανισμό χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών. Διότι όπως είναι πλέον ευρύτερο αποδεκτό, η ελληνική κυβέρνηση σύρθηκε στην υπογραφή αυτής της ετεροβαρούς συμφωνίας υπό το φάσμα της διογκούμενης φυγής καταθέσεων και της απειλούμενης κατάρρευσης των τραπεζών.

Τώρα, με τα δημόσια ταμεία να αδειάζουν για να μην διακοπεί η εξυπηρέτηση του χρέους και ορισμένων ασυμπίεστων υποχρεώσεων του κράτους είναι πλέον σαφές ότι ο μόνος χρόνος που κερδήθηκε είναι αυτός που λειτουργεί υπέρ των Ευρωπαίων, και ότι η ελληνική πλευρά βρίσκεται εκτεθειμένη στους διαρκώς εντεινόμενους εκβιασμούς τους από μια διαρκώς επιδεινούμενη θέση.

Το πρωτοφανές κλίμα του Eurogroup της Ρίγας,
με τον Ελληνα ΥΠΟΙΚ να προπηλακίζεται λεκτικά και να λοιδωρείται από τους ομολόγους του (ακόμη κι από αυτούς χωρών του βεληνεκούς της... Σλοβενίας) πιστοποιεί με τον πιο εύγλωττο την έκταση της διολίσθησης που έχει συντελεσθεί εντός διμήνου.

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

ΤΑ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ καὶ ΤΑ ΟΥΤΟΠΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΩΝ




ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ
Τὰ οὐτοπικὰ ὄνειρα τῶν νεωτεριστῶν
Ἀπὸ τὸ βιβλίο
«Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» -γράμματα σὲ μία ψυχή,
ἔκδ. Ἱ. Μ. Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς,
ἔκδ. β´ 2006, σελ. 76
. Ὑπάρχει κάποια πατερικὴ θέση, σχετικὰ μὲ τὶς λεγόμενες «ἀνθρωπιστικὲς ὀργανώσεις» παγκόσμιου βεληνεκοῦς;
. Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε αὐτὴ τὴ σύντομη ζωὴ ὡς χρόνο καὶ εὐκαιρία προετοιμασίας γιὰ τὴν ἄλλη, τὴν ἀτελεύτητη. Στὴ διάρκεια, λοιπόν, τῆς σύντομης ἐπίγειας ζωῆς μας πρέπει νὰ συγκεντρώσουμε «προμήθειες» γιὰ ὁλόκληρη τὴν αἰωνιότητα. Πῶς; Μὲ τὰ καλὰ ἔργα. Ἀπ’ αὐτὰ σχηματίζεται ἕνα κεφάλαιο. Καὶ ἀπὸ τὸν τόκο τοῦ κεφαλαίου συντηρούμαστε σ’ ὁλόκληρη τὴν αἰωνιότητα. Ὅποιος ἀπὸ μᾶς κάνει μεγαλύτερες ἀποταμιεύσεις, θὰ ζήσει ἐκεῖ πιὸ πλούσια, καὶ ὅποιος κάνει μικρότερες ἀποταμιεύσεις, θὰ ζήσει πιὸ φτωχικά. Ὁ Κύριος «θὰ πληρώσει τὸν καθένα κατὰ τὰ ἔργα του» (Ρωμ. β´ 6).
. Στὴν παροῦσα ζωή, λοιπόν, πρέπει νὰ κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε γιὰ ν’ αὐξήσουμε τὶς καταθέσεις μας σ’ αὐτὸν τὸν λογαριασμό. Δὲν εἶναι δύσκολο. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τὸ βεβαιώνει, λέγοντας: «Ὁ ζυγός

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Μόνον συσσίτια;

Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής των Μυροφόρων
(Πραξ. στ' 1-7)
Γράφει ο Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,
Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. &Κονίτσης
e-mail: ioil.konitsa@gmail.com
Ποίο είναι το έργο τής Εκκλησίας; Γιατί υπάρχει η Εκκλησία; Στα ερωτήματα αυτά πολλές απαντήσεις δίδουν οι άνθρωποι. Όμως, στο Αποστολικό Ανάγνωσμα ακούμε θεοπνεύστως ποίο είναι το έργο τής Εκκλησίας.

Αφορμή για το όλον θέμα έδωσε η ακριβοδίκαιη διανομή των τροφίμων στα κοινά συσσίτια. Είχαν δημιουργηθεί παράπονα κατά την Αποστολική εποχή. Μπροστά σε αυτό το πρακτικό πρόβλημα, τι θα έκαμαν οι Απόστολοι; Θα εμοίραζαν οι ίδιοι τα τρόφιμα ή θα συνέχιζαν απερίσπαστοι την εντολή τού Χριστού, “Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη”;
Φυσικά έκαναν εκείνο που έπρεπε να κάνουν. “Ουκ αρεστόν εστιν ημάς καταλείψαντας τον λόγον τού Θεού διακονείν τραπέζαις”. Γι' αυτό, αδελφοί, εκλέξατε άνδρες “πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας” και αυτοί ας αναλάβουν την τακτοποίηση του οικονομικού και πρακτικού αυτού ζητήματος. Εμείς δε “τη προσευχή και τη διακονία τού λόγου προσκαρτερήσομεν”. Έτσι, το ζήτημα διά την Εκκλησία λύθηκε αυθεντικώς και διά παντός.

Ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης για το θάρρος των Μυροφόρων

- Γέροντα, μου κάνει εντύπωση το θάρρος των Μυροφόρων.
- Οι Μυροφόρες είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στον Χριστό, είχαν πνευματική κατάσταση, γι’ αυτό δεν υπολόγισαν τίποτα. Αν δεν είχαν πνευματική κατάσταση, θα έκαναν αυτό που έκαναν; Ξεκίνησαν χαράματα, ώρα που απαγορευόταν η κυκλοφορία, με αρώματα στα χέρια για τον Πανάγιο Τάφο του Χριστού, από αγάπη προς το Χριστό.
Γι’ αυτό και αξιώθηκαν να ακούσουν από τον Άγγελο το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως.
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1998, σελ. 203.

ΝΕΟΙ ΒΑΡΛΑΑΜΙΣΤΕΣ καὶ ΝΕΟΙ ΚΟΡΑΗΔΕΣ;



Νέοι Βαρλααμιστὲς καὶ νέοι Κοραῆδες;
Γιάννη Κων. Νεονάκης MD, MSc, PhD
ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Γεμάτος ὁ τόπος!
. Κατ’ ἀρχὰς θὰ ἤθελα νὰ σημειώσω ὅτι ἐκτιμῶ καὶ σέβομαι ἰδιαίτερα τὸν γνωστὸ σύγχρονο λόγιο καὶ στοχαστή, θέσεις τοῦ ὁποίου θὰ σχολιάσει τὸ παρὸν ἄρθρο. Ἡ εὐρυμάθεια, ἡ εὐγλωττία, ἡ διεισδυτικότητα καὶ ἡ ὀξυδέρκεια εἶναι λίγα μόνο ἀπὸ τὰ πολλά του χαρίσματα.
. Ὁ στοχαστὴς λοιπὸν αὐτὸς θεωρεῖ ὅτι ὡς λαὸς ἔχομε μία σοβαρὴ ἐγγενῆ ἀδυναμία νὰ κινηθοῦμε πρὸς τὴν πρόοδο καὶ αὐτὴ ἡ ἀδυναμία ἐντοπίζεται στὶς ἰσχυρὲς ἐσωτερικές μας συγκρούσεις, ἀπότοκο πεπαλαιωμένων ἀντιλήψεων, οἱ ὁποῖες μᾶς ἐγκλωβίζουν σὲ ἕνα φαντασιακὸ πόρρω ἀπέχον τῆς τρέχουσας πραγματικότητας καὶ τοῦ σύγχρονου κόσμου. Μὲ ἄλλα λόγια στὴν ψυχοσύνθεσή μας ὑπάρχουν «μεσαιωνικὲς» θεολογικὲς ἀγκυλώσεις καὶ βαρίδια ποὺ ἐμποδίζουν τὴν ὅποια ἐξέλιξή μαςἈντίθετα, ἡ Δύση μετὰ τὸ σχίσμα τοῦ 11ου αἰώνα, τὴν ἐξατομίκευση, τὴ σχολαστικὴ θεολόγηση καὶ τὴν πλήρη ἐπικράτηση τῆς λογικῆς στὴν ἀνάλυση τῶν πάντων, ἐν πολλοῖς κατάφερε νὰ προοδεύσει, ἀφήνοντας ἐμᾶς καθηλωμένους στὸ 13ο καὶ 14ο αἰώνα.
. Τότε δηλαδὴ ποὺ εἴχαμε τὴν ὁλομέτωπη σύγκρουση τῶν δύο ἀντιλήψεων, τῆς Δύσης ἀπὸ τὴ μία μεριὰ καὶ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς ἀπὸ τὴν ἄλλη, μὲ τὶς λεγόμενες «ἡσυχαστικὲς ἔριδες» καὶ τὶς ἀπαντήσεις ποὺ δόθηκαν στὶς συνόδους τοῦ 1341, 1347 μὲ ἀποκορύφωμα φυσικὰ τὴ σύνοδο τοῦ 1351. Οἱ τρεῖς αὐτὲς σύνοδοι συγκροτοῦν μίαν ἑνότητα, ἡ ὁποία γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους ἐπέχει θέση Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τῆς Θ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

Ο Κολοκοτρώνης απαντά στα σημερινά πρωτοσελιδα



…ΕΠΕΙΔΗ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ «ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ ΣΕΙΡΗΝΩΝ» ΠΟΥ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΒΙΑΖΟΥΝ…ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ…
…ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΜΕ…ΓΙΑΤΙ…ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ (!!!),
έχουμε να τους δώσουμε την απάντηση του Θόδωρου Κολοκοτρώνη, στον Άγγλο Χάμιλτον, τότε…το 1821 (για τους ανιστόρητους εταίρους φίλους μας…αλλά και για τους αμνήμονες «αντιπολιτευόμενους μνημονιακούς» :

Ο Θ. Κολοκοτρώνης διηγείται τον παρακάτω διάλογο με το στρατηγό Χάμιλτον:
Μίαν φοράν, όταν επήραμεν το Ναύπλιον, ήλθε ο Άμιλτων να με ιδή. Μου είπε ότι: “Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύση”. Εγώ του αποκρίθηκα ότι: “Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τον Τούρκο. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα”. Με είπε: “Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;”. “Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά”. Έτσι δεν με ομίλησε πλέον.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ “ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ” .
Αντιγόνη Σκοπελίτου

(AN ΘΕΛΕΙΣ ΟΛΥΜΠΙΑ, ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙΣ.
ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΤΑ «ΓΝΩΣΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ» ΕΧΟΥΝ ΟΜΑΔΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ «ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ» (τέτοια αγκούσα για να σωθεί η Πατρίς (;;;)….. )

Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Για να σωθεί μαγιά δασκάλων...



«Γεννήθηκα το 1887 στον Πειραιά, οι γονείς μου κατάγονταν από τη Χίο. Η μητέρα του αείμνηστου Πορφύρα και η δικιά μου ήταν αδελφάδες, το γένος Συριώτη. Τις εγκύκλιες σπουδές τις πέρασα στον Πειραιά. Κι όποιος ξέρεις τι σημασία έχει γιά τον νέο η παρουσία στην κριτική τούτη ηλικία ενός προσώπου, σαν τον λαμπρόν εκείνο παιδαγωγό, που θύμιζε αρχαίον Έλληνα, τον αείμνηστο Ιάκωβο Δραγάτση, νιώθει γιατί οι μαθητές του φυλάγουν σ’ όλη τους τη ζωή, μέσα στην καρδιά τους, τη μνήμη της μορφής του». (Δ.Πικιώνη «Κείμενα», έκδ. «Μορφωτικό ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας», σελ. 23). Ξεκίνησα να διαβάζω κάποια αυτοβιογραφικά σημειώματα του Π.Πικιώνη, του μεγάλου Έλληνα. Κοντοστάθηκα, «φιλοσόφησα» λίγο την τελευταία πρόταση του προοιμίου του. Κράτησε στα φυλλοκάρδια του, ολοζωής, την μνήμη της μορφής του δασκάλου του. Μεγάλη κουβέντα. Πόσες φορές σε βιογραφίες σπουδαίων, «πάνυ ακριβών» ανθρώπων, δεν διαβάζουμε παρόμοιες φράσεις. «Ευτύχησε να μαθητεύσει κοντά στον...». «Ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους... τον ενέπνευσε την αγάπη για τα γράμματα». Όσο κρατούσε η Παιδεία σ’ αυτόν τον τόπο, σχολείο και παίδευση σήμαινε δάσκαλος. Τα πάντα δορυφορούσαν τον δάσκαλο. «Καλών των διδασκάλων καλοί και οι μαθηταί», απροσπέλαστος ο λόγος του αγίου Γρηγορίου του θεολόγου. Χαρακτηριστικό το ακόλουθο παράδειγμα, που δείχνει το πόσο σημαντικό και ουσιαστικό θεωρούσαν οι Ρωμηοί (Βυζαντινοί) πρόγονοί μας το αξίωμα του δασκάλου. 

Σκίζει ο Γιάνης Βαρουφάκης

Varoufakis

Ένα από τα πρόσωπα της κυβέρνησης που έχουν στοχοποιηθεί από ελληνικά και ξένα ΜΜΕ είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Η προσπάθεια αποδόμησης του Γιάνη Βαρουφάκη είναι ολοφάνερη και βγάζει μάτι.

Εγωπαθής, εκκεντρικός, άσχετος και άλλοι τέτοιοι χαρακτηρισμοί γράφονται και λέγονται καθημερινά για τον Βαρουφάκη.

Σήμερα, το Blooberg ανέφερε πως οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης άσκησαν έντονη κριτική στον Γιάνη Βαρουφάκη και είπαν πως ο Βαρουφάκης είναι ανεύθυνος, ενώ τον κατηγόρησαν πως σπαταλάει τον χρόνο τους και είναι τζογαδόρος και ερασιτέχνης.

Θεωρώ πως αυτά τα σχόλια -αν είναι αλήθεια- είναι πολύ εγκωμιαστικά για τον Γιάνη Βαρουφάκη και πως του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.

Κρίνοντας από το γεγονός ότι επί πέντε χρόνια οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν είχαν εκφράσει κανένα παράπονο για τους υπουργούς Οικονομικών της Ελλάδας που οδήγησαν την Ελλάδα στον γκρεμό -και έβρισκαν εξαιρετικούς τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Γιάννη Στουρνάρα και τον Γκίκα Χαρδούβελη-, καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι ένας υπουργός που μάχεται για το καλό της χώρας και των πολιτών.

Μετά από πολλά χρόνια, καταλάβαμε πως υπάρχει υπουργός Οικονομικών στη χώρα. Οι προηγούμενοι -αν δεν ήταν προδότες- ήταν διακοσμητικοί.

Θα ανησυχήσω αν οι «εταίροι» αρχίσουν να πλέκουν το εγκώμιο του Γιάνη Βαρουφάκη, όπως έπλεκαν το εγκώμιο των Βενιζέλων.

Πάντως, είναι καλό ότι έχουν στοχοποιηθεί κάποια πρόσωπα, όπως ο Γιάνης Βαρουφάκης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Αν αντικατασταθούν, θα καταλάβουμε αμέσως πως η κυβέρνηση έχει παραδοθεί.



Πιτσιρίκος

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Το Θαύμα της Προσευχής των θλιμμένων και ταπεινών


Το Θαύμα της Προσευχής των θλιμμένων και ταπεινώνΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ
(1866–1938)

«Ο Κύριος, δεν ευαρεστείται με την προσευχή των υπερηφάνων. Όταν όμως θλίβεται η ψυχή του ταπεινού ανθρώπου, ο Κύριος πάντα την εισακούει.
Ένας γέρος ασκητής, που ζούσε στις πλαγιές του όρους Άθω, είδε ότι οι προσευχές των μοναχών ανέβαιναν στους ουρανούς και εγώ δεν εκπλήττομαι γι’ αυτό.
Ο ίδιος γέροντας, όταν ήταν μικρός και έβλεπε την στεναχώρια του πατέρα του για την ανομβρία που απειλούσε να καταστρέψει την συγκομιδή, απομακρύνθηκε στο βάθος του κήπου και προσευχήθηκε:
‘‘Κύριε, Εσύ είσαι Ελεήμων, Εσύ μας δημιούργησες, Εσύ μας τρέφεις και μας ενδύεις όλους. Βλέπεις, Κύριε, πώς στενοχωριέται ο πατέρας μου για την ανομβρία. Ρίξε τώρα βροχή στην γη!’’.
Και τα σύννεφα κάλυψαν τον ουρανό και κατέβηκε η βροχή και πότισε την γη.
Ένας άλλος γέροντας που ζούσε κοντά στην θάλασσα, μου διηγήθηκε το εξής:
‘‘Ήταν μια νύχτα σκοτεινή… Ο αρσανάς, ήταν γεμάτος από ψαρόβαρκες. Ξέσπασε θύελλα και πολύ γρήγορα δυνάμωσε. Οι βάρκες, άρχισαν να χτυπούν η μία την άλλη. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να τις συγκρατήσουν, αλλά αυτό ήταν αδύνατον μέσα στην βροχή και την θύελλα. Επικρατούσε μεγάλη σύγχυση. Οι ψαράδες, φώναζαν με όλη τους την δύναμη και ήταν φοβερό να ακούς κραυγές φοβισμένων ανθρώπων! Λυπήθηκα τον λαό του Θεού και άρχισα να προσεύχομαι με δάκρυα:

Κύριε, κάνε την θύελλα να κοπάσει! Σταμάτησε τα κύματα! Λυπήσου τους πονεμένους ανθρώπους Σου και σώσε τους!’.
Και σταμάτησε η θύελλα, γαλήνεψε η θάλασσα, και οι άνθρωποι, με ειρήνη πλέον, ευχαριστούσαν τον Θεό’’.
Υπήρξε εποχή που νόμιζα ότι ο Κύριος κάνει θαύματα μόνο με τις προσευχές των αγίων. Τώρα όμως έμαθα ότι ο Κύριος θα κάνει το θαύμα Του και στον αμαρτωλό, αμέσως μόλις ταπεινωθεί η ψυχή του. Γιατί, όταν ο άνθρωπος μάθει την ταπείνωση, τότε ο Κύριος εισακούει τις προσευχές του.
Πολλοί λένε, από έλλειψη πείρας, ότι ‘‘ο τάδε άγιος έκανε θαύμα’’, αλλά εγώ έμαθα ότι το Άγιο Πνεύμα που ζει μέσα στον άνθρωπο κάνει τα θαύματα. Ο Κύριος ‘‘πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι’’ (Α΄ Τιμ. β΄ 4) για να μένουν αιώνια μαζί Του. Γι’ αυτό και ακούει τις προσευχές του αμαρτωλού ανθρώπου και, αυτό, ή για το όφελος των άλλων ή για αυτού του ίδιου που προσεύχεται».
http://tilegrafima.gr/arhontariki/item/5197-to-thayma-tis-prosefxis-ton-thlimmenon-kai-tapeinon

Ἀναγκαία ἡ ὁμολογία πίστεως

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ χριστιανοί τῆς ἐποχῆς μας, ἐπηρεασμένοι ἀπό τή νοοτροπία τοῦ κόσμου, δέν ἔχουν τήν πρέπουσα εὐαισθησία σέ θέματα πίστεως καί ἤθους. Τούς ἀρέσει ἡ ἁμαρτωλή χαλάρωση, τό κοσμικό φρόνημα καί ἡ ἄμβλυνση τῶν θείων ἐντολῶν. Ἐπιδιώκουν τό συμβιβασμό μέ ὅλους, γιά νά περνοῦν καλά, δηλαδή νά ζοῦν χωρίς ἠθικούς φραγμούς. Θέλουν νά ξεχάσουν καί τά βασικά δόγματα τῆς πίστεως, ἀλλά καί τίς μεγάλες διαφορές πού ἔχουμε μέ τούς ἑτερόδοξους παπικούς καί προτεστάντες. Τά δέχονται ὅλα καί ἐντυπωσιάζονται ἀπό τίς θεατρικές ἐμφανίσεις τοῦ πάπα, τόν ὁποῖο δυστυχῶς τά μέσα ἐνημέρωσης προβάλλουν μέ τρόπο προκλητικό ὡς τόν μοναδικό θρησκευτικό ἡγέτη πού μπορεῖ νά ἐπηρεάσει τίς τύχες ὅλου τοῦ κόσμου! Αὐτή ἡ ἐσφαλμένη ἄποψη κυριαρχεῖ καί ἐπαναλαμβάνεται κάθε φορά πού ὁ πάπας κάνει τήν παραμικρή κίνηση ἤ δήλωση.
Ὅλοι αὐτοί οἱ χριστιανοί προφανῶς δέν ἀκολουθοῦν τό δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἡ πίστη

Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Αϊ μου Γιώργη!

O MΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΡΤΥΡΑ



Άρθρο του Αλέξάνδρου Παπαδιαμάντη επί τη εορτή της 23ης Απριλίου

Το άρθρο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Άι μου Γιώργη!» δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ακρόπολις» στις 23 Απριλίου 1892.

Ανέτειλε το έαρ· δεύτε ευφρανθώμεν! Εξέλαμψεν η Ανάστασις Χριστού· δεύτε ευφρανθώμεν!
Η του αθλοφόρου μνήμη τους πιστούς φαιδρύνουσα ανεδείχθη.

Ένθεν μεν ψάλλει η Εκκλησία, συγκαταβατικωτέρα κατά τας ημέρας ταύτας της αναστάσεως του Σωτήρος, παρά την ανωτέραν πνευματικήν έννοιαν τοιούτων παρακελεύσεων· ένθεν δε ο ελληνικός λαός, όστις φαντάζεται πρώτον λεβέντην και αστραπόμορφον νεανίαν τον ήρωα πρόμαχον του Χριστιανισμού, περιβάλλει με όλην την ποίησιν των μακραιώνων ονείρων του, με παμφαείς ακτίνας αφθίτου νεότητος και αϊδίου καλλονής τον Άγιον Γεώργιον.

Αϊ μου Γιώργη αρματολέ και πρώτε καβαλάρη,
αρματωμένε με σπαθί και με χρυσό κοντάρι...

Και ιστορείται δια στίχων επικής απλότητος και ύψους, πως το θεριό εφώλιαζε σιμά εις την βρύσιν, πως απήτει περιοδικώς αιματηρόν φόρον, από τους κατοίκους της πόλεως, πως ερρίπτοντο κλήροι μέλλοντες ν’ αποφασίσωσι περί της δυστυχούς κόρης, ης θα ήτο η σειρά να χορτάση την αδηφάγον απληστίαν του φοβερού θηρίου, πως ο κλήρος έπεσεν επί την βασιλοπούλαν (την Αλεξάνδραν!) και πως ο Άγιος, εισακούσας τας δεήσεις των γονέων, επήλθε, ραγδαίος και αήττητος ιππεύς, εις βοήθειαν της δυσμοίρου νεάνιδος, πως εθανάτωσε τροπαιοφόρος τον απαίσιον δράκοντα, και πως, αναλαβών την βασιλοπούλαν εις τα κάπουλα του αλόγου του, την παρέδωκεν ασινή εις τους βασιλικούς γονείς της.
Α! είναι κρίμα, ότι οι Έλληνες δεν τον επεκαλέσθησαν πέρυσι, πριν ή λάβη μοιραίαν έκβασιν περίστασις παραπλησία!... Αλλά και πάλιν, τις οίδεν αν οι θνητοί βλέπομεν ορθώς τα πράγματα,

Ψυχραιμία και επιμονή


Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Στη βάση όλης της δημόσιας συζήτησης στην Ελλάδα των τελευταίων ετών της κρίσης, βρίσκεται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η εξής θεμελιώδης παραδοχή: ότι η χώρα πρέπει δήθεν εν λευκώ να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των δανειστών της και από το βαθμό της προσαρμογής αυτής θα κριθεί και το αν θα μείνουμε ή δεν θα μείνουμε στο ευρώ. Αυτή είναι η γενική θέση επί της οποίας χτίστηκαν όλα από το 2010 και μετά.

Όμως, αυτή η θέση, είναι λανθασμένη. Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Είναι λανθασμένη μεταξύ άλλων διότι αγνοεί την πιο σημαντική από τις διαστάσεις της κρίσης: ότι δεν είναι η Ελλάδα που θα καθορίσει, είτε θετικά, είτε αρνητικά, το μέλλον όλων όσων γίνονται αυτή την ώρα στην Ευρώπη της έξαρσης της γερμανικής ηγεμονίας.

Με άλλα λόγια, η παραδοχή ότι αν η Ελλάδα τα πάει καλά μένει ή αν τα πάει άσχημα φεύγει, σημαίνει ουσιαστικά ότι η δράση της Ελλάδας ως κράτος και η ψήφος των Ελλήνων πολιτών, αποτελούν τον κυρίαρχο παίκτη στη διαμόρφωση του ευρωπαικού μέλλοντος. Κι αυτό, είναι, φυσικά, αστειότητα.

Ακόμα και το… ΚΚΕ αν ερχόταν αύριο το πρωί στην εξουσία, οι αποφάσεις δεν θα παίρνονταν με αυτό το κριτήριο από το Βερολίνο. Το κριτήριο θα ήταν το τι είναι πιο συμφέρον και πιο ασφαλές για την ίδια τη Γερμανία να πράξει. Κι αν εκείνοι έκριναν ότι είναι καλύτερα να μην προκαλέσουν ένα βαθύ τριγμό, τότε θα έκαναν τα… στραβά μάτια προκειμένου να μην οδηγήσουν τα πράγματα στην οριστική ρήξη.

Αν πάλι έχουν αποφασίσει, για τους δικούς τους λόγους, τη ρήξη, ακόμα και μια κυβέρνηση που θα ήθελε να περάσει μέχρι κεραίας όσα της επιβάλλουν, δεν θα τους ήταν αρκετή, ούτε θα ήταν ικανή να σταματήσει την πορεία των πραγμάτων – κάπως έτσι δεν είναι που έριξαν, ουσιαστικά, την προηγούμενη κυβέρνηση μη δίνοντας την αξιολόγηση της 8ης Δεκεμβρίου; Ή δεν γνώριζαν ότι με αυτή την άρνηση τη ρίχνουν και πάμε σε εκλογές με τα γνωστά εκ των προτέρων αποτελέσματα; Φυσικά και γνώριζαν…

Το τελευταίο κλειδί λοιπόν είναι στο Βερολίνο, δεν είναι στην Αθήνα, όσο κι αν θέλουν να το εμφανίζουν ακριβώς αντίστροφα ακριβώς για λόγους μεγιστοποίησης της πίεσης. Κι αυτό, πρέπει να το καταλάβουμε.

Το αν μας «χωράει» ή όχι αυτό που χτίζεται σήμερα, είναι πολύ πιο πολύπλοκο απ’ ότι εμφανίζεται και σίγουρα τα κριτήριά του είναι πολύ πιο βαθιά από αυτά που ομολογούνται, αν δηλαδή βγαίνουμε έξω από τα κριτήρια και τις απαιτήσεις που έχουν τεθεί σε έναν, ούτως ή άλλως, πολύ περιορισμένο πλέον, βαθμό.

Αλλιώς θα παρθούν οι αποφάσεις. Και εκείνο που πάνω απ’ όλα απαιτείται σήμερα στην Ελλάδα είναι ψυχραιμία, ενότητα και επιμονή όχι μόνον μπροστά σε μια διαπραγμάτευση που ασφαλώς διεξάγεται από μειονεκτική θέση, όμως διεξάγεται, αλλά και σε μια ευρύτερη πολιτική πραγματικότητα που οφείλουμε επιτέλους να κατανοήσουμε ότι εξελίσσεται πέρα από το συμβαίνει τώρα, σε αυτήν εδώ την άκρη της Ευρώπης...

Πηγή "Το Βήμα"

Εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου


Εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου
Τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου τιμά σήμερα, 23 Απριλίου, η Εκκλησία μας.
Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς.
Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της.
Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του.
Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.
Ομολογητής
Από την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ο Διοκλητιανός, το 283 μ.χ., η Χριστιανική Εκκλησία μεγάλωσε πάρα πολύ, γιατί επικρατούσε ειρήνη. Οι Χριστιανοί πήραν πολλές δημόσιες θέσεις, έκτισαν πολλούς και μεγάλους ναούς, διάφορα σχολεία και οργάνωσαν την διοίκηση και τη διαχείριση των εκκλησιών και της φιλανθρωπίας.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE-KALERGI: Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ



Σημείωση περί του άρθρου (3/6/2014). Το παρόν μεταφρασμένο από τα ιταλικά άρθρο μας φαίνεται να αποτελεί από τα πιό διαδεδομένα άρθρα του μπλογκ μας και είναι προφανώς αυτό που γνώρισε στο ελληνικό κοινό το σχέδιο των οραματιστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξαφάνιση των Ευρωπαϊκών εθνών δια της μιγαδοποίησης τους. Αν και ασφαλώς χαιρόμαστε για την συμβολή μας αυτή, πρέπει να αναφερθούν κάποια θέματα τα οποία μας έχουν προβληματίσει ως μπλογκ. Πρώτον, το άρθρο αυτό το δανείστηκαν και αναπαρήγαγαν πολλαπλές ιστοσελίδες και μπλογκς, κάποια εκ των οποίων δεν θεώρησαν απαραίτητο να πουν από που το πήραν. Σε αυτή τη κατηγορία ανήκει και η επίσημη ιστοσελίδα μεγάλου κόμματος που το παρουσίασε εμμέσως πλην σαφώς ως δική της μετάφραση... Δεύτερον, παρατηρήθηκε το φαινόμενο κάποιοι, σχετιζόμενοι με το ίδιο κόμμα, να χρησιμοποιήσουν το ελληνικό κείμενο για να το μεταφράσουν στα αγγλικά (με εμφανείς και κωμικές μεταφραστικές παρανοήσεις λόγω της διπλής μετάφρασης) χωρίς ασφαλώς να αναφέρουν από που πήραν το παρόν άρθρο. Τρίτον, διάφοροι 'εθνοσωτήρες' δίνουν διαλέξεις επί του σχεδίου Coudenhove-Kalergi αυτοπροβαλλόμενοι ως αυτοί που απεκάλυψαν στο κοινό το σχέδιο (τη στιγμή που για αυτό έχουν γραφεί σε πολλαπλές γλώσσες δεκάδες άρθρα ήδη από τη δεκαετία του 1960). 
Είναι νομίζω κατανοητό πως εάν οι άνθρωποι που θέλουν να 'σώσουν΄την Ελλάδα είναι τέτοιας ποιότητας χαρακτήρος και νοημοσύνης τότε ως λαός και ως πολιτικός χώρος έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα. 
                     
                                                                                                                Εκ της Διαχείρισης 

Ο Θεόδοτος καλεί τους αναγνώστες του να περιβάλουν με ιδιαίτερη προσοχή το παρακάτω άρθρο, γιατί δίνει την ουσία των όσων διαδραματίζονται γύρω μας – δηλαδή πολύ κοντά μας.

Το  άρθρο που ακoλουθεί μεταφράστηκε από τα Ιταλικά. Είχε αναρτηθεί στο σάιτ «Identità».


Μετάφραση -επιμέλεια:  Ελευθέριος Αναστασιάδης
Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο του οποίου τα αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να την παρουσιάσει ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να εμφανίσουν ως ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ιστορίας, είναι στην πραγματικότητα ένα σχέδιο μελετημένο γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμασμένο εδώ και δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.

Η Πανευρώπη





von Coudenhove-Kalergi

Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που σχεδίασε την προγραμματισμένη γενοκτονία των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου οι μάζες αγνοούν την ύπαρξη, αλλά οι ισχυροί τον θεωρούν ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του είναι Richard Coudenhove Kalergi. Ο πατέρας του ήταν ο Αυστριακός διπλωμάτης Heinrich von Coudenhove-Kalergi (με κάποιες ρίζες από την βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων) και η μητέρα του η Γιαπωνέζα Mitsu Aoyama. Ο Kalergi λοιπόν, έχοντας στενές επαφές με όλη την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τους Ευρωπαίους πολιτικούς, εξ αιτίας των διασυνδέσεων του αριστοκράτη -διπλωμάτη πατέρα του, κινούμενος στα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να προσελκύσει στα σχέδιά του τους πιο σημαντικoύς αρχηγούς κρατών, κάνοντάς τους υποστηρικτές και συνεργάτες του στο «έργο της ευρωπαϊκής ενοποίησης».

Το 1922 ίδρυσε το κίνημα «Πανευρώπη» στη Βιέννη, που στόχευε στη δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, βασισμένης σε μια ομοσπονδία των εθνών υπό την ηγεσία των Ηνωμένων

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Ὠφέλιμα ρητὰ τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου


Ἅγιος Πορφύριος
• Ὅταν ἡ ψυχὴ εἶναι ταραγμένη, θολώνει τὸ λογικὸ καὶ δὲ βλέπει καθαρά. Μόνο, ὅταν ἡ ψυχὴ εἶναι ἤρεμη, φωτίζει τὸ λογικό, γιὰ νὰ βλέπει καθαρὰ τὴν αἰτία κάθε πράγματος.
• Ἡ ψυχὴ εἶναι πολὺ βαθιὰ καὶ μόνο ὁ Θεὸς τὴ γνωρίζει.
• Γιατί νὰ κυνηγᾶμε τὰ σκοτάδια; Νά, θὰ ἀνάψουμε τὸ φῶς καὶ τὰ σκοτάδια θὰ φύγουν μόνα τους. Θὰ ἀφήσουμε νὰ κατοικήσει σ᾿ ὅλη τὴν ψυχή μας ὁ Χριστὸς καὶ τὰ δαιμόνια θὰ φύγουν μόνα τους. 
• Ὅταν ἔρθει μέσα μας ὁ Χριστός, τότε ζοῦμε μόνο τὸ καλό, τὴν ἀγάπη γιὰ ὅλο τὸν κόσμο. Τὸ κακό, ἡ ἁμαρτία, τὸ μίσος ἐξαφανίζονται μόνα τους, δὲν μποροῦν, δὲν ἔχουν θέση, νὰ μείνουν. 
• Νὰ μὴν ἐνδιαφέρεσαι ἂν σὲ ἀγαποῦν, ἀλλὰ ἂν ἐσὺ ἀγαπᾶς τὸ Χριστὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Μόνο ἔτσι γεμίζει ἡ ψυχή. 
• Στὴν ψυχή, ποὺ ὅλος ὁ χῶρος της εἶναι κατειλημμένος ἀπὸ τὸ Χριστό, δὲν μπορεῖ νὰ μπεῖ καὶ νὰ κατοικήσει ὁ διάβολος, ὅσο κι ἂν προσπαθήσει, διότι δὲν χωράει, δὲν ὑπάρχει κενὴ θέση γι᾿ αὐτόν. 
• Ὁ σκοπός μας δὲν εἶναι νὰ καταδικάζουμε τὸ κακό, ἀλλὰ νὰ τὸ διορθώνουμε. Μὲ τὴν καταδίκη ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ χαθεῖ, μὲ τὴν κατανόηση καὶ βοήθεια θὰ σωθεῖ. 

Ἅγιος Παΐσιος: «Ἁπλότητα καὶ εὐλάβεια, αὐτὸ εἶναι τὸ ὀρθόδοξο πνεῦμα στὸ ὁποῖο ἀναπαύεται ὁ Χριστός»

Φωτό «Ρωμαίικου»
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο» Λόγοι A΄, Γέροντος (Ἁγίου) Παϊσίου Ἁγιορείτου, ἐκδόσεις Ἱ.Ἡ. Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου, Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης
- Γέροντα, μερικὲς φορὲς λέτε ὅτι ὁ τάδε ἄνθρωπος βλέπει μὲ εὐρωπαϊκὸ φακὸ καὶ ὄχι μὲ ἀνατολίτικο πνεῦμα. Τί ἐννοεῖτε; 
- Ἐννοῶ ὅτι βλέπει μὲ εὐρωπαϊκὸ μάτι, μὲ εὐρωπαϊκὴ λογική, χωρὶς πίστη, ἀνθρώπινα. 
- Καὶ ποιὸ εἶναι τὸ ἀνατολίτικο πνεῦμα; 
- «Ἀνατολὴ ἀνατολῶν καὶ οἱ ἐν σκότει καὶ σκιά...»! (1) 
- Δηλαδή; 
Ὅταν λέω ὅτι ἕνας πιασε τὸ ἀνατολίτικο πνεῦμα καὶ ἄφησε τὸ εὐρωπαϊκὸ πνεῦμα, θέλω νὰ πῶ ὅτι ἄφησε τὴν λογική, τὸν ὀρθολογισμό, καὶ ἔπιασε τὴν ἁπλότητα καὶ τὴν εὐλάβεια, γιατί αὐτὸ εἶναι τὸ ὀρθόδοξο πνεῦμα στὸ ὁποῖο ἀναπαύεται ὁ Χριστός, ἁπλότης καὶ εὐλάβεια. 
Σήμερα, συχνὰ λείπει ἡ ἁπλότητα ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς ἀνθρώπους, ἡ ἁγία ἁπλότητα ποὺ ξεκουράζει τὴν ψυχή. 
Ἂν δὲν ἀρνηθῆ κανεὶς τὸ κοσμικὸ πνεῦμα καὶ δὲν κινηθῆ ἁπλά, νὰ μὴ σκέφτεται δηλαδὴ πῶς θὰ τὸν δοῦν ἢ τί θὰ ποῦν γι' αὐτόν, τότε δὲν συγγενεύει μὲ τὸν Θεό, μὲ τοὺς Ἁγίους. 
Γιὰ νὰ συγγενέψη, πρέπει νὰ κινηθῆ στὸν πνευματικὸ χῶρο. 
Ὅσο κανεὶς κινεῖται μὲ ἁπλότητα, ἰδίως μέσα σὲ ἕνα Κοινόβιο, τόσο στρογγυλεύει, γιατί φεύγουν τὰ ἐξογκώματα τῶν παθῶν. Ἀλλιῶς κοιτάζει νὰ φτιάξη ἕναν ψεύτικο ἄνθρωπο. 
Γι' αὐτὸ νὰ προσπαθήσουμε νὰ πετάξουμε τὸν κοσμικὸ καρνάβαλο, γιὰ νὰ

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Το Ράσο και τα Γένια

  του Φώτη Κόντογλου

Πολλά έχουν γραφή για τα ράσα και τα γένια των κληρικών. Οι περισσότεροι απ' εκείνους που δεν τα χωνεύουνε, είναι κάποιοι που θέλουνε να φαίνουνται ελεύθεροι και νεωτεριστικά πνεύματα. Αυτοί όλοι είναι πάντα ''πρακτικοί'' άνθρωποι, που κρίνουνε τα της θρησκείας με το πρακτικό και πεζό μυαλό τους, ενώ η χριστιανική θρησκεία δεν έχει καμιά σχέση με τα πρακτικά μυαλά, γιατί είναι η βαθύτερη ποίηση, η άβυσσο της ποίησης. Η κακοδαιμονία της Εκκλησίας μας έχει την αιτία της, κατά την γνώμη μου, στο ότι λείψανε απ' αυτήν οι ποιητικές ψυχές, με την πραγματική σημαία της ποίησης, και γέμισε από '' πρακτικούς ανθρώπους, ήγουν από ξεραΐλα και το μέγα έλεος.

Να βάλη κανείς με τον νου του και ν' απορήση τι σχέση έχουν αυτοί οι ''θετικοί και πρακτικοί'' άνθρωποι, οι λεγόμενοι φρόνιμοι και έξυπνοι, με τον Χριστό, που είπε τα παρακάτω λόγια: ''Αν δεν γυρίσετε πίσω και γίνετε σαν
τα παιδιά, δεν θα μπείτε στην βασιλεία των ουρανών.- μην φροντίζετε τι θα φάτε και τι θα πιήτε και τι ρούχο θα φορέσετε.- Εγώ σας λέγω μην αντισταθείτε στον πονηρό, αλλά όποιος σε χτυπήσει από το δεξί μάγουλο σου, στρέψε και τ' άλλο.- Μακάριοι όσοι καταδιώκονται για μένα. - Αγαπάτε τους εχθρούς σας.- Μη θησαυρίζετε θησαυρούς απάνω στη γη.- Εμπάτε από την στενή πύλη, γιατί είναι στενός και θλιμμένος, ο δρόμος που πηγαίνει στη ζωή, κ' είναι λίγοι που τον βρίσκουνε.- Αφήστε του νεκρούς να θάψουν τους πεθαμένους τους.- Δεν ήλθα να φέρω ειρήνη αλλά μάχαιρα.- Η βασιλεία του Θεού παίρνεται με τη βία κ' οι βιαστές την αρπάζουνε''.

Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ...ΝΑ ΛΕΙΠΕΙ


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!
               ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!


Σήμερα η Ανοιξη ευωδιάζει, και η καινούργια Κτιση χορεύει, - χαίρει πνευματικά. Σήμερα σηκώνονται και εξαφανίζονται τα κλειδιά των θυρών αλλά και της απιστίας. Ο Θωμάς, ο φίλος και απόστολος του Χριστού, φωνάζει δυνατά: Εσύ είσαι ο Κύριος και Θεός μου. 
Η Καλή …. απιστία του Αποστόλου Θωμά
«Και ευλόγησε ο Θεός την εβδόμη μέρα, και την αγίασε» Πως λοιπόν ευλόγησε κι’ αγίασε αυτή την ημέρα, στην οποία δεν έπραξε τίποτα? Πως δεν ευλόγησε την «μία» την πρώτη που είναι υπερεξαίρετη, κατά την οποία παρήγαγε το σύμπαν από το μη ον. Πώς και δεν ευλόγησε κάποια

Η δύναμις της Πίστεως και της Προσευχής (Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης)


Θα παρακαλούσα να μου δώσετε την ευχή σας, για να φωτίση ο Θεός το σκότος μου και να μπορέσω να σας μιλήσω δυο λόγια.


Θα σας διαβάσω μια μικρή περικοπή του Ευαγγελίου μας: «Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης» (Ματθ. ιε’, 21-28)...

Εδώ βλέπουμε μία γυναίκα Χαναναία, εννοείται ειδωλολάτρισσα, η οποία είχε μία κόρη, που ήταν δαιμονισμένη. και πάρα πολύ φυσικό ήταν να υποφέ­ρη αυτή η μητέρα μαζί με την κόρη. Εκείνη σαν δαιμονισμένη βέβαια δεν καταλάβαινε, όταν το δαιμόνιο την τυραννούσε και την έθλιβε. αλλά η μητέρα βλέπουσα το παιδί της σ’ αυτήν την κατάστασι -άρρωστη για πολλά χρόνια- είχε πληγή μέσα της πολύ μεγάλη και φλεγόταν. Οπωσδήποτε θα την πήγε σε γιατρούς, θα έτρεξε εδώ κι εκεί. θεραπεία μηδεμία. Άκουσε ότι στο Ισραήλ υπάρχει ένας άνθρωπος, ένας προφήτης, ο οποίος κάνει θαύματα. Δαιμόνια βγάζει, ασθένειες θεραπεύει, αμαρτωλούς συγχωρεί, τους πάντας δέχεται, κανένα δεν διώχνει. Έτσι πήρε το θάρρος. Σκέφθηκε: «Αυτός θα είναι ο Σωτήρας μου, σ’ Αυτόν θα τρέξω. το βλέπω στην πράξι, ότι κάνει τόσες θεραπείες και τόσα καλά στους ανθρώπους».

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Η Ισλανδία ανακτά την πλήρη κυριαρχία της οικονομίας της.


Του Γιώργου Δελαστίκ
Νέο πλήγμα κατά των τραπεζιτών κερδοσκόπων από τη δεξιά κυβέρνηση της Ισλανδίας! Επίσημη έκθεση προετοιμάζει το έδαφος για απαγόρευση της έμμεσης «δημιουργίας» ανύπαρκτου χρήματος από τις ισλανδικές τράπεζες, όταν αυτές δανείζουν χρήματα που δεν έχουν. «Λείψανο του παρελθόντος θα αποτελέσει το χρήμα που δημιουργείται από «αέρα κοπανιστό» - αυτό το διαβολικό μυστικό που βρίσκεται στην καρδιά της έμμεσης έκδοσης τραπεζικού χρήματος» έγραφαν την περασμένη Παρασκευή στο κύριο άρθρο τους οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, αναφερόμενοι στο θέμα. Εχοντας αποφασίσει τελικά να κρατήσει ως νόμισμα την ισλανδική κορόνα, αφού προηγουμένως η χώρα ταλαντεύτηκε μήπως η σωτηρία βρίσκεται στην ένταξη στο ευρώ, η κυβέρνηση του Ρέικιαβικ παίρνει με συνέπεια τις αποφάσεις της.


«Μετά το θεαματικό σπάσιμο της φούσκας (σ.σ. της οικονομίας και του τραπεζικού της συστήματος), η Ισλανδία επιθυμεί να μελετήσει οποιαδήποτε δράση που θα εμπόδιζε την επανάληψη της κατάρρευσης» γράφει η αγγλική εφημερίδα. «Οι Ισλανδοί μπορεί απλώς να ξανακερδίσουν κάποιον έλεγχο στην οικονομική τους μοίρα» ρίχνοντας βαρύ τον πέλεκυ σε αυτή την τραπεζική δραστηριότητα, αναγκάζονται να ομολογήσουν ως και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Αυτή η πολιτική

Συμβιβάζεται η Αλήθεια με το ψέμα;


stavrosh_01
«Ο κόσμος δεν καρφώνει στον σταυρό εκείνον που συμφιλιώνει την αλήθεια με το ψέμα, το φως με το σκοτάδι και το καλό με το κακό. Τον Χριστό όμως ο κόσμος Τον σταύρωσε επειδή δεν εξίσωσε, δεν ανακάτωσε, δεν έκανε πολιτική με την αλήθεια.» [1]
Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
--------------------------------------------------------------------Λίγες μόλις ημέρες πριν την επαναβίωση του σημαντικότερου γεγονότος στην ιστορία της ανθρωπότητος, της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, στη σκέψη μας έρχονται αυτομάτως εκείνες οι ιστορικές στιγμές και μοιραία τις συγκρίνουμε με τη σημερινή εποχή.
Ο Χριστός, ένας φτωχός περιπλανώμενος διδάσκαλος της Ιουδαίας, μίας μικρής επαρχίας της απέραντης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, γίνεται ενοχλητικός στους ισχυρούς της εποχής με το κήρυγμά Του.
Οι στενόμυαλοι σύγχρονοί Του Ιουδαίοι, δεν άντεξαν το γεγονός ότι ένας «ασήμαντος» Ναζωραίος δεν δεχόταν την αυθεντία τους. Τους σκανδάλιζε το γεγονός ότι δεν τους επαινούσε, αλλά τους έλεγχε για τη διαστροφή που είχαν επιφέρει στην θρησκεία του Ισραήλ. Παράλληλα, ακόμα πιο ενοχλητική για τους Φαρισαίους, υπήρξε η συμπαθής στάση του Ιησού απέναντι στους αμαρτωλούς, τους οποίους καλούσε σε μετάνοια, χωρίς βεβαίως να επαινεί τα αμαρτήματά τους.
Σε όλη την πορεία Του επί της γης, προσπάθησε να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα. Πουθενά δεν φαίνεται προσπάθεια να συγκεράσει αυτές τις δύο ασυμβίβαστες έννοιες. Και η υποστήριξη της ακριβούς Αληθείας ήταν η αιτία για τα βασανιστήρια και τη Σταύρωσή Του.
Αργότερα, από τους πρώτους χρόνους της Εκκλησίας μέχρι και τους σημερινούς διωγμούς στη Μ. Ανατολή, στην Ουκρανία και αλλού, εκατομμύρια χριστιανοί έμειναν πιστοί σε αυτή την προσπάθεια. Να μην αναμιχθεί η Αλήθεια με το ψέμα. Διότι, «τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ;»[2]. Άλλωστε, σε πολλές περιπτώσεις, οι διώκτες δεν ζητούσαν από τους Μάρτυρες να αρνηθούν την πίστη τους, αλλά να παραβούν το νόμο του Θεού ή να εγκρίνουν τις δικές τους πλάνες.
Στις μέρες μας, σε μία προσπάθεια οπισθοδρόμησης στην προχριστιανική εποχή των ρωμαϊκών και σοδομιτικών ηθών, που ονομάστηκε ατυχώς «πρόοδος», η επιχείρηση ανάμιξης της αλήθειας με το ψέμα εντάθηκε. Γίνονται πλέον φανερές προσπάθειες να συμβιβασθούν με τη χριστιανική ζωή, και να απενοχοποιηθούν αμαρτήματα που καταδικάζονται ευθέως από την Αγία Γραφή και τους Αγίους

Νέο Θαύμα Αγίου Ραφαήλ - Το έμβρυο που δεν φαινόταν και η καρδούλα που δεν χτυπούσε!


Θα ήθελα να σας γράψω το θαύμα, που μου έκανε ο Άγιος Ραφαήλ. Είμαι η Ελένη Χ. από την Αλεξάνδρεια Ημαθείας. Το Νοέμβριο του 2011 μαθαίνω από τον γυναικολόγο μου... ότι είμαι έγκυος στο δεύτερο παιδάκι μου. Μου είπε ο γιατρός ότι πρέπει να πάω τον άλλο μήνα, δηλαδή τον ∆εκέμβριο, να ακούσουμε την καρδούλα του μωρού.

Περνάει ο καιρός και ήρθε η μέρα που πρέπει να κάνουμε τον υπέρηχο, να ακούσουμε την καρδούλα του μωρού. Πάμε στον γιατρό, με βάζει στον υπέρηχο, βλέπει από εδώ, βλέπει από εκεί, τίποτα. Ο σάκος πολύ πιο μεγάλος από την πρώτη φορά, αλλά άδειος. ∆εν φαίνεται τίποτα. Εγώ και ο άντρας μου παγώνουμε. Ακούμε τον γιατρό να μας λέει ότι δεν ακούει την καρδούλα του μωρού και δεν βλέπει έμβρυο.

Μας φωνάζει στο γραφείο του και μας λέει ότι πρέπει να κάνω τον καθαρισμό, δηλαδή απόξεση, για να μην μείνουν υπολείμματα στη μήτρα, γιατί είναι επικίνδυνο, μπορεί να προκληθεί σηψαιμία και θάνατος. Ήταν ημέρα Τρίτη όταν έγιναν όλα αυτά. Μας κλείνει ραντεβού για την Παρασκευή (3 μέρες μετά).

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Όσιος Παΐσιος, «Ο Καλός Πατέρας τρέφει τα παιδιά Του, από την γη ακόμη που βρίσκονται, με παραδεισένιες τροφές, και σκιρτάνε αγαλλόμενα - αναστάσεως ημέρα…»

Αδύνατο είναι, να νιώσουμε την θεία παρηγοριά (την παραδεισένια γλυκύτητα), εάν δεν αποφύγουμε την κοσμική και εάν δεν πεθάνει τελείως το κοσμικό μας φρόνημα. Θα πρέπει το κοσμικό φρόνημα, αφού πεθάνει, να γίνει φυτόχωμα, για να αναπτυχθεί μέσα μας το θείο φρόνημα, διότι οι θείες ηδονές δεν γεννιούνται από τις σωματικές ηδονές αλλά από τις σωματικές ωδίνες, που γίνονται στους αγώνες με επίγνωση και διάκριση για την αγάπη του Χριστού από τα φιλότιμα παιδιά Του, για να απεκδυθούν τον παλαιό τους άνθρωπο (τον κοσμικό).
Ο Καλός Πατέρας τρέφει μετά τα παιδιά Του, από την γη ακόμη που βρίσκονται, με παραδεισένιες τροφές, και σκιρτάνε αγαλλόμενα -αναστάσεως ημέρα…, αφού φυσικά περάσανε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή με αγώνες, την Μεγάλη Παρασκευή στον Σταυρό και, αναστηθήκανε πνευματικά και ζουν πια την Διακαινήσιμο συνέχεια. Δηλαδή δεν εορτάζουν μια φορά τον χρόνο Ανάσταση, αλλά συνέχεια Πάσχα, Κυρίου Πάσχα.

Κόκκινες πατάτες αντί για κόκκινα αυγά έβαφε η συνοδεία των νηστευτών του Χατζη-Γεώργη του Αθωνίτη

Αναφέρει  ο Όσιος Γέροντας Παΐσιος στο βιβλίο του για τον Χατζη-γεώργη τον Αθωνίτη: «Παρόλο που ήταν πολλά μικρά παιδιά στην Συνοδεία του, όχι μόνο δεν δημιουργούσαν δυσκολία στο αυστηρό Χατζή-Γεωργιάτικο τυπικό, άλλα αντιθέτως οι μικροί ξεπερνούσαν τους μεγάλους στην άσκηση. Εν όλω ήταν τριάντα αδελφοί. Είχαν φτάσει μέχρι πενήντα στο κελί του Αγίου Δημητρίου και Αγίου Μηνά.
Μέσα στην Συνοδεία του, πάντα θα είχε έξι-επτά μικρούς από Μοναστήρια ή από άλλες Συνοδείες, μέχρι να βγάλουν τα πραγματικά γένια και τα πνευματικά φτερά κοντά στον Άγιο Γέροντα. Επειδή ήταν πολύ θερμή ή πνευματική ατμόσφαιρα του Χατζή-Γεώργη, διάχυτη η Χάρις του Θεού, και θερμαίνονταν οι Πατέρες πνευματικά, επόμενο ήταν να μην τους χρειάζονταν πολλές υλικές τροφές και θερμίδες. Η συνηθισμένη τους  τροφή  ήταν  ξηροί  καρποί  και  μέλι.  Αρτύσιμα  ποτέ  δεν έτρωγαν, ούτε και λαδερά. Το δε Πάσχα, αντί για αυγά, έβαζαν πατάτες και τις έβαφαν κόκκινες. Όλες τις Άγιες ήμερες, οι ΧατζήΓεωργιάτες τις χαίρονταν πνευματικά και όχι με καλά φαγητά. Ή Χάρις του Θεού τους δυνάμωνε και σωματικά και ήταν υγιέστατοι. Εάν καμιά φορά κρυολογούσε ένας αδελφός, θέρμαινε λίγο τον φούρνο  ο  Γέροντας  και  όταν  ταπεινωνόταν  η  θερμοκρασία, δοκίμαζε με το χέρι του, και τότε έμπαινε μέσα ο κρυολογημένος αδελφός και γινόταν καλά. Εάν πάλι τύχαινε να πάθει κάτι άλλο, τον  έβαζε  μπροστά  στο  προσκυνητάρι,  και  έκαναν  ολονύκτια προσευχή, παρακαλούσαν την Παναγία, και στο τέλος της Θείας Λειτουργίας έπαιρνε την Θεία Κοινωνία, αντί για φάρμακο, και γινόταν καλά. Εκτός εάν ήταν κανένα Γεροντάκι στα τελευταία του και υπέφερε, οπότε το έπαιρνε ο Χριστός κοντά Του, για να το ξεκουράσει πια αιώνια.
Είχε μεγάλη παρρησία στον Θεό ο άγιος Γέροντας, όπως και οι Πατέρες της Συνοδείας του, διότι είχαν γίνει σαν  Άγγελοι.  Φυσικά,  οι  περισσότεροι  ήταν  και  από  πριν Αγγελάκια,  πόσο  μάλλον  στην  συνέχεια  με  την  υπερφυσική άσκηση που  έκαναν!  Είχαν  εξαϋλωθεί  κατά  κάποιον  τρόπο  και πετούσαν ψηλά. Ό νους τους βρισκόταν πάντα στον Θεό». 

Σάββατο 11 Απριλίου 2015

«Ου προσκυνούμεν!»: οι άγιοι Τρεις Παίδες του Μεγάλου Σαββάτου


Νεκρός για τον κόσμο


 https://amoustakis.files.wordpress.com/2012/04/img_4951a.jpg

Η παραπάνω φωτο από εδώ, όπου και άρθρο για τη νηστεία του Μ. Σαββάτου.

Το Μέγα Σάββατο το πρωί, στην υπέροχη θριαμβευτική λειτουργία, τη λεγόμενη "πρώτη ανάσταση" (που είναι, στην πραγματικότητα, ο εσπερινός του Πάσχα, ενωμένος με τη θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, δηλ. αυτήν που έγραψε ο Μέγας Βασίλειος), διαβάζονται τρία αναγνώσματα, τρία αποσπάσματα από την Παλαιά Διαθήκη, που προτυπώνουν την ανάσταση του Χριστού.

Το πρώτο είναι η αρχή της Γένεσης (η διήγηση της δημιουργίας μέχρι την τρίτη ημέρα), το δεύτερο είναι η ιστορία του προφήτη Ιωνά και το τρίτο είναι η ιστορία των Τριών Παίδων, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, που τους έριξαν στο αναμμένο καμίνι οι Βαβυλώνιοι. (Κανονικά είναι 15 τα αναγνώσματα, που διαβάζονται στα μοναστήρια, αλλά στις ενορίες διαβάζονται τα τρία - κατά τη γνώμη μου, καλώς, γιατί οι ενορίες δεν είναι μοναστήρια· όπως δεν μπορείς στη μέση εκπαίδευση να κάνεις μάθημα πανεπιστημιακό, έτσι δεν ευσταθεί να επιβληθεί στις ενορίες λειτουργική τάξη μοναστηριού).


Η ιστορία του Ιωνά φανερώνει την αγάπη και το έλεος του Θεού, που συγχώρησε την αμαρτωλή πόλη Νινευή, αλλά και, με την τριήμερη παραμονή του προφήτη στο κήτος, προτυπώνει την τριήμερη ταφή και ανάσταση του Κυρίου. Δείτε την ιστορία εδώ (με μετάφραση) και για το θάνατο του Ιησού Χριστού στην Παλαιά Διαθήκη εδώ. Σχετικό και το άρθρο: Γιατί οι Εβραίοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας;

Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Γέροντας Παΐσιος, "Τη Μεγάλη Παρασκευή εάν θέλει κάποιος να νιώσει κάτι, δεν πρέπει να κάνει τίποτε άλλο εκτός από προσευχή"


- Γέροντα, πώς μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά τις γιορτές;
- Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε άγιας ημέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.
Οι κοσμικοί ζητούν να καταλάβουν τα Χριστούγεννα με το χοιρινό, το Πάσχα με το αρνί, τις Αποκριές με το κομφετί.
Οι αληθινοί μοναχοί όμως κάθε μέρα ζουν τα θεία γεγονότα και αγάλλονται συνέχεια. Κάθε εβδομάδα ζουν την Μεγάλη Εβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή ζουν την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη, την Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδή τα Πάθη του Χριστού, και κάθε Κυριακή το Πάσχα, την Ανάσταση. Τι, θα πρέπη να έρθη η Μεγάλη Εβδομάδα, για να θυμηθή κανείς τα Πάθη του Χριστού;
Πρέπει να έρθη το Πάσχα με το αρνί, για να καταλάβω το «Χριστός ανέστη» σαν τους κοσμικούς; Ο Χριστός τι είπε; «Έτοιμοι γίνεσθε» είπε. Δεν είπε, «ετοιμασθήτε τώρα!» Από την στιγμή που λέει ο

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Η προσευχή νικάει το θάνατο

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Η προσευχή νικάει το θάνατο: άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
«Κάθε πραγματική προσευχή είναι μάχη με τον θάνατο και άρνηση του θανάτου.
Και κάθε πραγματική προσευχή είναι μάχη για τη ζωή και κατοχύρωση της ζωής.
Ποια είναι η πραγματική προσευχή;
Εκείνη που σε κάνει πιο δυνατό από τον θάνατο,
με την οποία φέρνεις τη νίκη επάνω στον φόβο και την ανατριχίλα του θανάτου.
Όταν σηκώνεσαι από την προσευχή και κοιτάζοντας τον εαυτό σου βελιμτον ίδιο φόβο από τον θάνατο όπως και πριν,
τότε να ξέρεις, ότι η προσευχή σου δεν ήταν πραγματική.
Ενώ όταν σηκώνεσαι από την προσευχή και κοιτάζοντας τον εαυτό σου αισθανθείς την αδιαφορία για τον θάνατο,
τότε να ξέρεις ότι η προσευχή σου ήταν πραγματική.
Πριν από τη σταύρωσή του, ο Χριστός είχε ήδη μια φορά νικήσει τον θάνατο.
Τούτο έγινε στην προσευχή στον κήπο της Γεθσημανή.
Η προσευχή της Γεθσημανή είναι το μοναδικό δείγμα τέλειας μαχητικής και νικηφόρας προσευχής,
που Εκείνος το έχει δείξει στην ανθρωπότητα και μας το άφησε ενέχυρο».

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί καλού και κακού,
Μετάφραση από τα Σερβικά: Σβετλάνα Πέτσιν, Ηλίας Σαραγούδας, Νεφέλη Σαραγούδα Πέτσιν,
Εκδόσεις Εν πλω, Αθήνα 2007, Β΄έκδοση, σ. 192-193.