Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Η ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει για να μας θυμίζει τους στίχους του Άσιμου και του Πάνου



ΑΠΟΨΗ: Α. Πανούτσος
Image result for τα νεα θρησκευτικαΈχοντας πάει σχολείο την εποχή που μαθαίναμε τα άμφια των ιερέων, όταν θα προτιμούσαμε να ξέρουμε από πού αγοράζουν ρούχα οι Beatles μπορώ να διαβεβαιώσω ότι δεν διατηρώ και τις καλύτερες αναμνήσεις από τα θρησκευτικά. Τα θρησκευτικά είναι μια άσκηση ματαιοδοξίας της Εκκλησίας, που λατρεύει να βλέπει τα παιδιά να ασχολούνται με κάτι που είναι αυστηρά μεταφυσική εμπειρία. Παρά ταύτα δεν είμαι ενάντια στην διδαχή τους. Όχι για την παιδευτική αξία που η εκκλησία νομίζει ότι έχουν αλλά για την εθνική αξία που πραγματικά έχουν. Ακόμα και ένα τελειωμένος έλληνας άθεος αν στραβώσει κάτι μπορεί να κάνει τον σταυρό του ή να πει «Ελα Χριστέ και Παναγία». Η Εκκλησία αρέσκεται να πιστεύει ότι συμβαίνει επειδή «κάπου μέσα μας όλοι πιστεύουμε». Η πραγματικότητα  όμως είναι σημαντικότερη. Η ορθοδοξία και τα σύμβολα της είναι το μεγαλύτερο ελληνικό common bond. Αυτός ο μυστήριος σταυρός με τα τρία δάχτυλα, που κάθε ένας κάνει και έναν διαφορετικό, από τάπα του μπάσκετ μέχρι κοκορέτσι, δεν στέλνει το σήμα «Εδώ είναι ένας πιστός» αλλά «Εδώ είναι ένας Ελληνας».

Τα νέα προγράμματα των Θρησκευτικών


Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Παρέμβαση στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τήν 27-6-2017
Ἔχω γράψει πάρα πολλά γύρω ἀπό τό θέμα τῶν Θρησκευτικῶν καί δέν θά ἤθελα νά ἐπαναλάβω τά ἴδια. Ἐπίσης, θά μποροῦσα νά ἀναφέρω πολλά γύρω ἀπό τό Πρόγραμμα Σπουδῶν, σύμφωνα μέ τήν Ὑπουργική Ἀπόφαση πού δημοσιεύθηκε στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί ὅπως ἀναρτήθηκαν οἱ φάκελλοι τῶν μαθητῶν στό διαδίκτυο, διότι τά μελέτησα διεξοδικά.
Ὅμως θά ἀρκεσθῶ στήν διατύπωση μερικῶν συντόμων βασικῶν ἀπόψεών μου καί ἄν ἐρωτηθῶ, τότε θά κάνω εὐρύτερες ἀναλύσεις καί ἐπιχειρήματα.

1. Τό Πρόγραμμα Σπουδῶν δέν εἶναι οὔτε τοῦ Ὑπουργοῦ Φίλη οὔτε τοῦ Ὑπουργοῦ Γαβρόγλου, ἀλλά οὔτε καί τῆς Ὑπουργοῦ Ἄννας Διαμαντοπούλου τοῦ ἔτους 2010. Εἶναι ἕνα πρόγραμμα τό ὁποῖο ἑτοιμάσθηκε ἀπό μιά ὁμάδα θεολόγων, πού εἶναι γνωστοί στούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους καί δέν χρειάζεται νά ἀναφερθοῦν ὀνόματα, ἡ ὁποία ἔχει μιά μεταπατερική κατεύθυνση.
Ὅταν διαβάση κανείς ἔστω καί πρόχειρα τούς φακέλλους τοῦ μαθητῆ καί ὅταν δῆ ἀπό ποῦ ἐπιλέγεται τό ὑλικό, θά τό διαπιστώση εὐχερῶς. Μνημονεύονται χωρία ἀπό κείμενα συγκεκριμένων ἀνθρώπων πού ἔχουν συγκεκριμένη θεολογική σκέψη. Αὐτό γιά μένα εἶναι πάρα πολύ ἐπικίνδυνο.
Πρέπει νά σταθοῦμε μέ μεγάλη εὐθύνη ἀπέναντι στήν Παράδοση αὐτοῦ τοῦ τόπου καί ἀπέναντι στά 1.200.000 παιδιά, πού θά διδαχθοῦν αὐτό τό ἐπικίνδυνο μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

«Έμφυλες Θρησκευτικότητες»



Ο εξαποδώ κάθεται κάπου στην άκρη με το στόμα ανοιχτό και παίρνει μαθήματα ανθρώπινης διαβολιάς…
Εξοστρακίζουν την Ορθοδοξία από τα Ελληνικά σχολεία με ‘επιστημονική’ βούλα. Επικαλούνται τον ‘πλουραλισμό’ για να εισάγουν το πνεύμα άλλων θρησκειών στους βαπτισμένους ελληνοπαίδες. Κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα που κάνει το υπ. ‘παιδείας’ με τις ‘έμφυλες ταυτότητες’. Εκεί το παιδί, με δεδομένο το φύλο του, και πριν καλά-καλά κατανοήσει τι σημαίνει αυτό το φύλο στη ζωή του, αναγκάζεται να εισαχθεί στην ανωμαλία χάριν ενός επιβαλλόμενου σεβασμού προς την ‘διαφορετικότητα’.  Το ίδιο και εδώ, οι ελληνόπαιδες με δεδομένο το θρήσκευμά τους, βαπτισμένοι και χρισμένοι εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και με την Ορθοδοξία κατοχυρωμένη στο Σύνταγμά τους, και πριν καλά-καλά εισπνεύσουν τις βασικότερες έννοιές Της, καλούνται να αντιληφθούν «ὅτι τό θρησκευτικό φαινόμενο βιώνεται ποικιλοτρόπως καί ὅτι τό νόημα τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς μπορεῖ νά ἑρμηνεύεται μέσα ἀπό πολλές διαφορετικές καί ἀντικρουόμενες ὀπτικές γωνίες.» 

Εισάγονται τα παιδιά δηλαδή με το καλημέρα σας σε έναν ‘διάλογο’ με ετερόδοξα θρησκεύματα και αυτό το ξεκαθαρίζει αμέσως μετά: «.. τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καθίσταται μάθημα πού καταφάσκει στόν διάλογο καί στήν ἀναγνώριση τῆς θρησκευτικῆς ἑτερότητας
Για να υπάρξει όμως ένας οποιοσδήποτε ‘διά-λογος’, λέω εγώ τώρα, ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΛΟΓΟΣ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ; Η διοικούσα εκκλησία της Ελλάδος ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ και επισήμως από την διδασκαλία αυτού του Ορθόδοξου λόγου, επικαλούμενη μάλιστα σαν δικαιολογία ένα υποβαθμισμένο μάθημα Θρησκευτικών το οποίο Η ΙΔΙΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ στην τύχη του χρόνια τώρα. Το νέο μάθημα των θρησκευτικών ΜΥΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΞΕΧΩΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ. Βασικό προ-απαιτούμενο της ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ.
Το κατάπτυστο αυτό κείμενο είναι σα να γράφτηκε κατευθείαν από το χεράκι του Βαρθολομαίου και των νεοταξιτών. Θα μπορούσε ο τίτλος του να είναι: «ΕΜΦΥΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΕΣ».

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

Τα νέα Θρησκευτικά προπομπός του αφελληνισμού της κοινωνίας μας


Γράφει ο π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός στην ROMFEA.gr
Με την δημοσίευση στις 17 Ιουνίου 2017 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των νέων προγραμμάτων για το μάθημα των Θρησκευτικών στην πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση ολοκληρώνεται, με την απόφαση της Πολιτείας, ένας διάλογος μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος δεν απασχόλησε τη δημοσιότητα, δεν έγιναν γνωστά τα συμπεράσματά του και εννοείται δεν έγινε καμία ανακοίνωση από την πλευρά είτε της Πολιτείας είτε της Εκκλησίας αν υπήρξε συμφωνία ή διαφωνία σ’ αυτόν.

Το μόνο που έγινε γνωστό ήταν οι προτάσεις τις οποίες κατέθεσε στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος η τριμελής Επιτροπή των Μητροπολιτών που συμμετείχε στον διάλογο.

Η δημοσίευση στο ΦΕΚ των νέων προγραμμάτων διέλυσε κάθε ψευδαίσθηση ότι η Πολιτεία ενδιαφερόταν πραγματικά για τις θέσεις της Εκκλησίας, ενώ αφήνει μετέωρο τον θόρυβο που η Εκκλησία διά του Αρχιεπισκόπου και πολλών Μητροπολιτών έκανε όταν τα προγράμματα δημοσιεύθηκαν αιφνιδιαστικά μετά την πρώτη ημέρα του σχολικού έτους 2016-2017.

Ένα «γιατί όλα αυτά;» πλανάται στην ατμόσφαιρα. Μόνο για να εκδιωχθεί από την κυβέρνηση ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας, ο οποίος αισθάνεται και απολύτως δικαιωμένος, διότι αυτός έφυγε, τα προγράμματα όμως έμειναν; Το ερώτημα μάλλον θα μείνει αναπάντητο.

Με υπομονή, πάντως, συγκρίναμε τα καινούργια προγράμματα σε σχέση με τα παλαιά και καταγράφουμε τις εξής διαπιστώσεις:

Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Πνευματικές εμπειρίες και κοσμική πραγματικότητα


ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Κυκλoφόρησε το νέο βιβλίο του Πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση με τίτλο "Πνευματικές εμπειρίες και κοσμική πραγματικότητα". Ο συγγραφέας σημειώνει στον Πρόλογο μεταξύ άλλων: "Ο προσεκτικός αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι η σημερινή κατάσταση της κοινωνίας δεν έχει καμία σχέση με την ορθόδοξη πνευματικότητα και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα".
Ένα από τα κείμενα του βιβλίου αναφέρεται στο μάθημα των Θρησκευτικών. Σημειώνει ο ιερέας συγγραφέας:
"Η Ιερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐπί δύο χρόνια «μελετᾶ» τό σκοπό καί τό χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στά σχολεῖα τῆς πατρίδας μας καί δέν ἀποφασίζει καθαρά και ἀπερίφραστα τό ἁπλό καί τό αὐτονόητο, ὅτι δηλαδή τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν πρέπει κυρίως καί προπαντός νά εἶναι κατηχητικό καί ὁμολογιακό, παράλληλα δέ νά περιέχει καί μερικά πληροφοριακά στοιχεῖα γιά τίς ἄλλες θρησκεῖες…
Τά παιδιά τῶν Ἑλλήνων πρέπει νά κατηχοῦνται στήν Ὀρθοδοξία, χωρίς νά παθαίνουν σύγχυση μέ τήν παράλληλη διδασκαλία καί ἄλλων θρησκειῶν. Εἶναι ἀνάγκη νά μάθουν γιά τήν πίστη τους, γιατί ὅπως ὅλοι διαπιστώνουμε εἶναι ἀκατήχητοι οἱ γονεῖς τῶν μαθητῶν, ἀλλά καί οἱ παπποῦδες τους ἀκόμα εἶναι ἀκατήχητοι. Δέν ὑπάρχει πιά ἐλπίδα ὅτι τά παιδιά θά μάθουν κάτι γιά τή θρησκεία τους ἀπό τούς γονεῖς καί τούς παπποῦδες τους".

Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

Τα γενέθλια του Προδρόμου, των παιδιών μας & τα δικά μας...



 
Εικ.: Σφραγίδα Mονής Διονυσίου του Αγίου Όρους, με τις παράστασεις της Γεννήσεως του Προδρόμου και της Aποτομής της κεφαλής του Προδρόμου, 1636 (από εδώ)

Παρακαλώ, ένα κλικ αγάπης στο:

24 Ιουνίου, τα γενέθλια του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (άη Γιάννης ο Κλήδονας)




Ένα μικρό σχόλιο, από τη σύντομη σημερινή ομιλία του εφημέριου της ενορίας μας:

Η Εκκλησία, ως γνωστόν, γιορτάζει τρία μόνο γενέθλια: του Ιησού Χριστού (25 Δεκ.), της Παναγίας (8 Σεπτ.) και του Προδρόμου (24 Ιουνίου). Γιατί;

Τα δικά μας γενέθλια, όλα, οδηγούν σε κοινό τέλος: στο θάνατο. Τα γενέθλια των τριών αυτών ιερών προσώπων οδηγούν στην ανάσταση, δηλ. στην κατάργηση του θανάτου και στην αιώνια ζωή.

Η σημερινή μανία - προσθέτουμε εμείς - να γιορτάζουμε με υπερβολική λαμπρότητα τα γενέθλια των παιδιών μας (που έτσι τα κάνουμε να νομίζουν πως είναι το κέντρο του κόσμου και αυτή τη θλιβερή ψευδαίσθηση έχουμε κι εμείς γι' αυτά, βλάπτοντάς τα κατά βάθος) και συγχρόνως να υποβαθμίζουμε τη γιορτή του αγίου τους (που δεν είναι "ονομαστική τους εορτή", ούτε "σήμερα γιορτάζουν οι Γιώργηδες, οι Μαρίες, οι Δημήτρηδες" κ.τ.λ., όπως τραγικά απαντούν κάποια παιδιά, έφηβοι ή και ενήλικες, όταν του ρωτήσεις τι γιορτή είναι σήμερα) είναι ένα λιθαράκι προς την αλλοτρίωση, την αποκοπή από τις (άγνωστες πλέον) πνευματικές ρίζες μας και την κατάρρευσή μας.

Φοβάμαι πως, σε μορφωτικό και πολιτισμικό επίπεδο, είμαστε σε χειρότερη μοίρα από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Σήμερα, την εποχή της νέας Φραγκοκρατίας...

Για τα δικά μας γενέθλια ας μη μιλήσω: όσο μεγαλώνουμε, τόσο πιο θλιβερά και μοναχικά μας φαίνονται. Όμως η γιορτή του αγίου μας, εκτός από τα μηνύματα που προσφέρει και από τη σύνδεσή μας με αυτόν, επίσης δεν είναι και μοναχική: όλοι οι χριστιανοί τον συνεορτάζουμε.

Αυτά. Βοήθειά μας ο άγιος Ιωάννης και όλοι οι άγιοι του Θεού. Δείτε και το άρθρο παρακαλώ.
Ευχαριστώ.

Σήμερα 24/06 εορτάζουν:




Το Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού

Όσιος Αθανάσιος ο Πάριος (αγωνιστής κατά της αλλοτρίωσης, που λέγαμε, γι' αυτό και συκοφαντούμενος σήμερα από τους "προοδευτικούς" του καιρού μας)

Σύναξη των Δικαίων Ζαχαρία και Ελισάβετ, γονέων του αγίου Ιωάννη

Άγιος Παναγιώτης ο Καισαρεύς

Άγιος Γεράσιμος Επίσκοπος του Αστραχάν






Άγιοι που γιορτάζουν 23/06 και 25/06




ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

Γενηθήτω το θέλημά Σου ..


 Φαίη


Ο Αρχιμ. Σάββας ο Αγιορείτης αναγιγνώσκει και σχολιάζει αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Στάρετς Σάββα του Παρηγορητή.

«Πολλοί ασθενείς γίνονταν καλά μόνο με το άγγιγμα του ενδύματός του. Παντού συναντούσε μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπό του. Μεταξύ αυτών οι αδελφοί της Μονής εκπλήττονταν πολύ με όσα γίνονταν από τον συμοναστή τους επειδή δεν παρατηρούσαν σε αυτόν κανένα ιδιαίτερα εξέχον ασκητικό αγώνισμα. Ούτε αυστηρή νηστεία, ούτε υπερβολικούς κόπους, ούτε κάτι άλλο. Ζούσε όπως όλοι οι άλλοι.

Ένα μόνο πράγμα κρατούσε με αυστηρότητα. …

Η επανάκαμψη της Μεγάλης Ιδέας



Οι Έλληνες δεν υπάρχουν εδώ για να είναι πειθήνιοι, γονατισμένοι χρεοφειλέτες. Άλλη είναι η αποστολή τους
Tον Ιούνιο (1829) έπεσε η Σιλίστρια και στις 8/20 Αυγούστου τα ρωσικά στρατεύματα έφτασαν στην Αδριανούπολη. Αυτή η προέλαση ανησύχησε πολύ τόσο τον Wellington όσο και τους Τούρκους. Οι Τούρκοι βιάστηκαν να αποδεχτούν τη συνθήκη του Λονδίνου προτείνοντας συγχρόνως να αποτελέσουν την Ελλάδα ο Μοριάς και οι Κυκλάδες. Για μια στιγμή ο Wellington, όπως ακριβώς και οι Γάλλοι, σκέφτηκε να δημιουργήσει μια ελληνική αυτοκρατορία που θα έπαιρνε τη θέση της ηττημένης Τουρκίας και θα έπαιζε τον ρόλο του προστατευτικού προχαρακώματος απέναντι σε μία Ρωσία πολύ εκτεταμένη. Αλλά δεν είχε αντιληφθεί ότι οι Ρώσοι είχαν αλλάξει τακτική - ότι είχαν πάρει την απόφαση να διατηρήσουν την Τουρκία στη θέση του εξασθενημένου γείτονα».
Douglas Dakin «Η ενοποίηση της Ελλάδας 1170-1923», Αθήνα: 2012, Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης, σ. 100.

O π. Συμεών Κραγιόπουλος και η ψυχική ασθένεια



Δημήτρης Γ. Ιωάννου

Αντίφωνο

Ο πατήρ Συμεών Κραγιόπουλος, του οποίου ο πρόσφατος θάνατος γέμισε με θλίψη πολυάριθμους ανθρώπους που γνώρισαν το έργο του, ήταν μια από τις μεγάλες πνευματικές φυσιογνωμίες της σύγχρονης Εκκλησίας, φωτισμένη μορφή που έδρασε ως εξομολόγος, ιεροκήρυκας και συγγραφέας, πνευματικός πατήρ μοναστικών αδελφοτήτων. Κατά ορισμένους, η μεγαλύτερη προσφορά του έγκειται στην εντελώς πρωτότυπη και εύστοχη αντιμετώπιση της ψυχικής νόσου, από την οποία μαστίζεται ιδιαίτερα ο σύγχρονος άνθρωπος.

Παρακάτω, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω με συντομία τις κυριότερες θέσεις του επί αυτού του ζητήματος. Ως «ψυχική νόσος», λοιπόν, η οποία μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί, θεωρείται αρχικά μια ποικιλία φαινομένων, που ξεκινούν από απλές μορφές εσωτερικής ακαταστασίας (πχ σύμπλεγμα κατωτερότητας) και φτάνουν μέχρι σοβαρότερες μορφές ψυχοπάθειας (νεύρωση, κατάθλιψη κλπ). Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι ακόμη και οι πιο απλές μορφές ψυχικής νόσου, πέρα από το ότι είναι ιδιαίτερα ενοχλητικές και δεν επιτρέπουν συχνά στο άτομο να «λειτουργήσει» επιτυχώς στην καθημερινότητα, θέτουν, κατά τον πατέρα Συμεών, μεγάλα εμπόδια στην πνευματική πρόοδο και τελείωση του χριστιανού, οπότε και πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Πρώτα από όλα, λοιπόν, ο π. Συμεών, ως πνευματικός πατήρ, παραδέχεται ότι η ψυχική νόσος υφίσταται πραγματικά, και ότι δεν αρκεί ο εξομολόγος να πει στον ασθενή για να θεραπευτεί μόνο τη φράση: «παύσε να αμαρτάνεις». Παράδειγμα: κάποιος είναι λαίμαργος, αδηφάγος, και αυτό γιατί στερείται υγιούς επαφής με τον συνάνθρωπο (οπότε γι’ αυτόν το φαγητό αναπληρώνει την ελλείπουσα επικοινωνία), άρα, δεν φτάνει να ακούσει από τον πνευματικό πατέρα τον λόγο «τρως πολύ, αυτό είναι θανάσιμη αμαρτία, νήστευε». Το όλο ζήτημα απαιτεί κάτι περισσότερο: η «λαιμαργία» αποτελεί μια καλή ευκαιρία για τον πάσχοντα να εξετάσει τον βαθύτερο λόγο που δεν επικοινωνεί πραγματικά με τον συνάνθρωπο, καθώς είναι βέβαιο ότι πίσω της κρύβονται πολλές βαθύτερες καταστάσεις (πάθη). Πρέπει να εστιάσει κανείς στον βαθύ εαυτό του («καρδιά»), εκεί να

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Από τις διδαχές του αγίου παππού Παναή






 

α. Αφήνουμε την καρδιά μας να καταθλίβεται με την προσκόλληση της στα επίγεια, διότι δεν είναι κυριευμένη από την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό, όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλουμε, μας πιάνει θλίψη. Ευτυχής είναι εκείνος που είναι ευχαριστημένος με ότι έχει και ότι είναι, ει δ’ άλλως όσα και να έχει, δεν είναι στην πραγματικότητα ευτυχισμένος.
          β.Η φαιδρότης είναι μεγάλη αρετή. Ένας καραμουτσομένος (κατσουφιασμένος), ένας θυμώδης, δεν είναι καλόκαρδος, ούτε ηρεμεί. 
ΥΠΟΜΟΝΗ
          α. Η υπομονή τα νικά όλα. Δια της υπομονής θα σώσουμε τις ψυχές μας,

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Μάχη τοῦ Κιλκίς: ἀνύπαρκτη γιὰ τὰ σχολικὰ βιβλία Ἱστορίας


Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιὸς, δάσκαλος-Κιλκὶς
«Ὅλα τα εἶχα προβλέψει, τὰ εἶχα σκεφθεῖ, ὅλα ἐκτὸς ἀπὸ τὴν τρέλα τῶν Ἑλλήνων». (Ν. Ἰβανώφ, Βούλγαρος στρατηγός, στὴ μάχη τοῦ Κιλκίς)
Ἔχω ἐνώπιόν μου τρεῖς, ἃς τὸ ὀνομάσουμε ἔτσι, γενεὲς βιβλίων ἱστορίας τῆς Στ΄Δημοτικοῦ. Τὸ πρῶτο, τὸ ὁποῖο μόρφωνε τοὺς μαθητές μας ὡς τὸ σχολικὸ ἔτος 2005-2006, μὲ τίτλο «Στὰ νεότερα χρόνια» καὶ εἶχε πρωτοεκδοθεῖ τὸ 1983, ἂν θυμᾶμαι καλά. Τὸ δεύτερο εἶναι τὸ "κοπρώνυμον", τὸ βιβλίο τῆς κ. Ρεπούση, μνημεῖο γραικυλισμοῦ, τὸ ὁποῖο-εὐτυχῶς- μόλις γιὰ ἕναν χρόνο μόλυνε μὲ τὶς ἀναθυμιάσεις του τὶς σχολικὲς αἴθουσες. Τὸ τρίτο, μὲ τίτλο «Ἱστορία τοῦ νεότερου καὶ σύγχρονου κόσμου», εἶναι αὐτὸ ποὺ διδάσκουμε.
Ἀπὸ τὰ τρία, ἢ μᾶλλον δύο βιβλία, τὸ καλύτερο, ποὺ ἀναδίδει καὶ τὴν εὐωδία τῆς ἱστορικῆς μας παρουσίας καὶ τὸ καταλληλότερο, γιὰ τὴν ἡλικία τῶν παιδιῶν λόγω γλώσσας καὶ ἱστορικῶν πηγῶν, εἶναι τὸ πρῶτο. Τὸ τιμῶ δεόντως. Πολλὲς φορὲς φωτοτυπῶ σελίδες του καὶ τὶς μοιράζω στοὺς....
μαθητές μου. (Μακάρι νὰ βρεθεῖ τρόπος νὰ ἐκτυπώσουμε μερικὲς χιλιάδες ἀντίτυπα, γιατί θὰ χρειαστοῦν σίγουρα. Μὲ τούτους τοὺς καντιποτένιους ἐθνομηδενιστὲς ποὺ μπλέξαμε, τὸ μάθημα τῆς Ἱστορίας, ἀπὸ «πολύτιμος φύλακας τῆς πείρας τοῦ παρελθόντος», ὅπως ἔλεγε ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Ἄπ. Βακαλόπουλος, θὰ καταντήσει μέσο προπαγάνδας καὶ ἐπιβολῆς τῆς νεοταξικῆς ἀνομίας καὶ πλάνης).
Αὐτὸ ὅμως ποὺ προκαλεῖ κακή, χειρίστη ἐντύπωση εἶναι ὅτι καὶ στὰ τρία βιβλία -χάριν... «οἰκονομίας» συμπεριλαμβάνω καὶ τὸ ρεπούσειον ἄγος, μιᾶς καὶ φέρει «σφραγίδα» τοῦ ὑπουργείου Παιδείας -ἀπουσιάζει, ἔστω καὶ ὡς ἁπλὴ ἀναφορὰ καὶ νύξη, ἡ φονικότερη, κρισιμότερη καὶ ἐνδοξότερη μάχη τῆς νεοελληνικῆς ἱστορίας: ἡ μάχη τοῦ Κιλκίς.

Πανελλήνια Έκκληση Γονέων για το Μάθημα των Θρησκευτικών


Πανελλήνια Έκκληση Γονέων για το Μάθημα των Θρησκευτικών
Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι,
 Η χώρα βασανίζεται από μια ατέρμονη κρίση από την οποία έξοδος δεν φαίνεται. Η ψυχολογική και σωματική κούραση τσακίζει την καθημερινότητα μας. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα παιδιά μας, θύματα και αυτά της ψυχολογικής κατάρρευσης, που προέρχεται από την αποδόμηση του κοινωνικού ιστού και την αναζήτηση της μετανάστευσης, σαν λύση απελπισίας,  αντί να βλέπουν στο σχολείο μια πυξίδα για το μέλλον τους και χώρο για αναζήτηση του πραγματικού νοήματος της ζωής, μπερδεύονται σε ένα χάος ανθρώπινων θεωριών που το κεντρικό τους νόημα είναι ότι αλήθεια δεν υπάρχει. 

Θέλουν να μάθουν στο παιδί ότι όλα είναι σχετικά και ανθρώπινες κατασκευές. Άρα το μόνο νόημα της ζωής είναι το τίποτα. Τι νόημα λοιπόν έχει μέσα σε αυτό το νοητικό κλίμα η παρακολούθηση έστω και μιας ώρας ζωής υποχρεωτικής εκπαίδευσης;
Η επίθεση στο μάθημα των θρησκευτικών, όπως αποδεικνύεται με τη δημοσίευση στο διαδίκτυο του πλήρους περιεχομένου του φακέλου σπουδών (για όλες τις τάξεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), ύπουλα προσπαθεί να παρασύρει αθώες ανήλικες ψυχές μέσω της παιδοκολακείας σε συμμετοχή σε θεατρικά δρώμενα μέσα στην τάξη, όπου ο κάθε μαθητής θα φτιάχνει τη δική του αλήθεια βάσει της φαντασίας του. Αυτές οι μεθοδεύσεις το μόνο που θα καταφέρουν, είναι να οδηγήσουν στη δημιουργία εγωπαθών και ανερμάτιστων προσωπικοτήτων, για τις οποίες το κέντρο θα είναι το εγώ τους και όχι η κοινωνική αλληλεγγύη. Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός ως τελεσιουργός του μυστηρίου της σωτηρίας μας δια του Σταυρού και της Αναστάσεως απουσιάζει και επανεμφανίζεται σαν ένας συνήθης ηθικοδιδάσκαλος που συμπαρατίθεται με κοσμικές και θρησκευτικές θυμοσοφίες του Μωάμεθ, του Βούδα, του Κομφουκίου και άλλων ηθικολόγων.  Αυτό οδηγεί τελικά στη δημιουργία απνευμάτιστων ανθρωποτύπων που άλλοτε ιδεολογικοποιούν ή ηθικοποιούν συγχυτικά τα πάντα ανάλογα με τις συναισθηματικές ροπές και τις εξαρτήσεις τους. Είναι δηλαδή τα τελικά άριστα υποψήφια θύματα  των διαφημίσεων και των κάθε λογής εξουσιαστών.

«Καλύτερα να μην ερχόταν ο Χριστός…» Σχόλιο σε άρθρο και θέσεις του Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκταρίου


Αποτέλεσμα εικόνας για παναγιώτη τσαγκάρη

«Καλύτερα να μην ερχόταν  ο Χριστός…»
Σχόλιο σε άρθρο και θέσεις του Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκταρίου
Υπάρχει, γενικά, εδραιωμένη η αντίληψη, ακόμη και σε μια μερίδα του σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,  ότι ο κόσμος αλλάζει και συνεπώς πρέπει, συμβαδίζοντας με την αλλαγή που συντελείται, να αλλάξουμε και εμείς στάσεις ζωής και συμπεριφορές. Αποτυπώνοντας την αντίληψη αυτή ο Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος, σε ένα του άρθρο με τίτλο «Μια απάντηση για τους καλοπροαίρετους», σημειώνει ότι δεν είναι δυνατόν και ανεκτό, ένας άνθρωπος «διακατεχόμενος από έναν ζήλο «ου κατ' επίγνωσιν», έναν ζήλο παιδαριώδη και ανώριμο, που συγχέει τα ουσιώδη με τα επουσιώδη και που τόσα προβλήματα έχει δημιουργήσει στην Εκκλησία στη δισχιλιετή πορεία της, αλλά και δημιουργεί ως σήμερα»1, να εμποδίζει την εξέλιξη και την πρόοδο των πραγμάτων εμμένοντας σε ξεπερασμένα κοσμικά σχήματα. Όπως ισχυρίζεται, εκείνο που απαιτείται είναι να έχουμε διάκριση, που είναι η μεγαλύτερη των αρετών2. Και φαίνεται να έχει δίκιο μόνον που θα πρέπει να κοιταχτεί πρώτα ο ίδιος στον καθρέπτη της συνείδησης του.

Χωρίς να υπεισέλθουμε σε περισπούδαστες αναλύσεις του θέματος, καταθέτουμε δύο (2) παρατηρήσεις / ερωτήματα για προβληματισμό.
1. Άραγε, έχουμε εξετάσει και καταλήξει στο να ορίσουμε, με αγιοπνευματική διάκριση, ποια, τελικά, είναι αυτά τα ουσιώδη και ποια τα επουσιώδη, ιδιαίτερα στα θέματα της πίστεως;
2. Ποιοι τελικά, έχουν την αρετή της διάκρισης; Τη διάκριση την έχουν μόνο εκείνοι που την

Το "φιλειρηνικό" Ισλάμ και η κοινότητα Αχμαντίγια (Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς) Σχετική εικόνα

Σχετική εικόνα
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 19η Ιουνίου 2017
   Όπως έχουμε τονίσει σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας, ο ραγδαίως εξελισσόμενος θρησκευτικός συγκρητισμός, τον οποίο προωθεί ο Οικουμενισμός και οι σκοτεινές δυνάμεις της Νέας Εποχής δημιουργούν νέα θρησκευτικά μορφώματα, με στοιχεία των ήδη υπαρχόντων θρησκειών και πίστεων, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία της εφιαλτικής πανθρησκείας, της θρησκείας του Αντιχρίστου, η οποία θα είναι ένα δαιμονικό συμπίλημα των «θετικών» στοιχείων όλων των θρησκειών!

    Παράλληλα με το ρεύμα του θρησκευτικού συγκρητισμού παρατηρείται στην εποχή μας μια πρωτοφανής αναζωπύρωση του Ισλαμισμού, αλλά και μια επικίνδυνη επεκτατική πορεία και διείσδυση του Ισλάμ στη Δύση, το οποίο φιλοδοξεί να κυριαρχήσει σ’ όλο την Ευρώπη και την Αμερική. Ένα πλήθος μουσουλμανικών οργανώσεων εργάζεται εντατικά αυτή τη στιγμή σ’ όλη την γηραιά ήπειρο, και προπαγανδίζει συστηματικά το Ισλάμ, το οποίο προσπαθεί να ωραιοποιήσει και να το παρουσιάσει ως δήθεν φιλειρηνικό. Προσπαθεί να πείσει τους δυτικούς ότι το Ισλάμ δήθεν εργάζεται για την παγκόσμια ειρήνη, η οποία είναι και το μεγάλο ζητούμενο της εποχής μας. Να «φορτώσει» τα φρικώδη εγκλήματα των συγχρόνων σφαγέων της ανθρωπότητας ισλαμιστών, σε δήθεν παρερμηνείες του Ισλάμ. Ωστόσο τα διδάγματα του Κορανίου είναι τόσο σαφή, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας. Ο Ορθόδοξος ελληνικός λαός, όπως και οι άλλοι Βαλκανικοί ορθόδοξοι λαοί, έχουν βιώσει πολύ καλά το «φιλειρηνικό» και «ανθρωπιστικό» Ισλάμ, τα διδάγματα του Κορανίου και το νόμο της Σαρία, για μισή σχεδόν χιλιετία, με τις εκατόμβες των νεκρών και τις χιλιάδες θυσίες των Νεομαρτύρων. Την «ειρήνη», την «ανθρωπιά» και το «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», τα οποία απορρέουν από τις αρχές της ισλαμικής θρησκείας, βιώνουν στις μέρες μας εκατομμύρια χριστιανοί σε όλο τον κόσμο, ως φρίκη, όλεθρο και καταστροφή, πέραν πάσης λογικής, από τους «στρατιώτες του Αλλάχ»!   
   Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από δημοσίευμα στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» (φύλλο 12-4-2017 όχι τυχαία την Μ. Τετάρτη), με τίτλο: «ΕΚΣΤΡΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΧΜΑΝΤΙΓΙΑ». Πρόκειται για συνέντευξη στον δημοσιογράφο κ. Φώτη Κουτσαμπάρη του ιμάμη και προέδρου της μουσουλμανικής κοινότητας Αχμαντίγια Ελλάδας AttaUl Naseer. Αφορμή επίσης πήραμε και από τη διανομή σχετικού εντύπου της ισλαμικής αυτής οργάνωσης στο λεκανοπέδιο της Αττικής και σε άλλα μέρη της Ελλάδος.

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Πολυπολιτισμικότητα – Διαπολιτισμικότητα. Μιὰ ὀρθόδοξη διερεύνηση



Θεοδώρου Κουτσιώρα, θεολόγου
Ἡ Ἑλλάδα, μέ τήν πρόθυμη συγκατάθεση τῶν εὐρωπαϊκῶν θεσμικῶν ὀργάνων, ἔχει δεχτεῖ καί συνεχίζει ἀκόμα νά δέχεται τά τελευταῖα 25 χρόνια στά ἐδάφη της ἕνα πρωτοφανές ἀνθρώπινο δυναμικό, μιά ἀνεξέλεγκτη εἰσροή οἰκονομικῶν κυρίως μεταναστῶν καί λαθρομεταναστῶν ἀπό διάφορες χῶρες. Ἄνθρωποι ἀπό διάφορες χῶρες, βαλκανικές, σλαβικές, ἀσιατικές, ἀπωανατολικές, μεσανατολικές καί ἄλλες χῶρες τοῦ τρίτου κόσμου, ἅρπαξαν τήν εὐκαιρία νά βρεθοῦν στήν Ἑλλάδα.
Ἡ πατρίδα μας, ἡ χώρα τοῦ μοναδικοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ πολιτισμοῦ τῆς Ρωμηοσύνης, ἀμήχανη στίς ἀλόγιστες ἐπιλογές τῶν πολιτικῶν της, ἄνοιξε μέ αἰσθήματα ἀγάπης, ἀνεκτικότητας καί φιλοτιμίας τήν ἀγκαλιά της, ὥστε νά ἀνακουφίσει οἰκονομικά τόν νεοαφιχθέντα αὐτόν πληθυσμό, πού ἔφθανε στά σύνορά της, πιστεύοντας ὅτι πατάει τό πόδι του σέ ἕναν ἐπίγειο παράδεισο.
Ὅλο αὐτό τό ἑτερογενές πλῆθος, χωρίς νά ὑπάρχουν οἱ ἀναγκαῖες κρατικές ὑποδομές καί ἡ ἀνάλογη μεταναστευτική πολιτική, θρονιάστηκε κυρίως στίς μεγάλες πόλεις καί ἔφτασε μέχρι τίς ἐσχατιές τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας, ἀναζητώντας τόν ἐπιούσιο.
Ὡστόσο ζήσαμε, ὡς Ἕλληνες, περιστατικά αἰσχρῆς ἐκμετάλλευσης καί εὐτελισμοῦ τῆς ἀξιοπρέπειας τοῦ ἀλλοδαποῦ αὐτοῦ στοιχείου ἀπό κάποιους ἐπιτήδειους ἐργοδότες, ἀλλά καί περιστατικά πού

Ἡ φρενοφοβία καὶ φρενοβλάβεια τῶν «καινοτόμων» της νέας πολιτικῆς ὀρθότητας στὴν Παιδεία


Γράφει ἡ Κανάκη Γεωργία, ἱστορικὸς
Πόσο καινοτόμες ἄραγε εἶναι οἱ νεοαφιχθεῖσες στὸν ἑλληνικὸ ἀκαδημαϊκὸ χῶρο, θεωρίες τῶν ἔμφυλων κατασκευῶν καὶ στερεοτύπων, ἕνα ἄχρηστο θεωρητικὸ κατασκεύασμα μιᾶς χούφτας ἐπιστημόνων τοῦ περασμένου αἰώνα;  Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα ἀποτελεῖ ὁ  JohnWilliamMoney, καθηγητὴς παιδιατρικῆς καὶ ψυχολογίας στὴν Ἀμερική,  ποὺ προσπάθησε ἐμμονικὰ νὰ ἐπιβεβαιώσει τὸ ἰδεολόγημά του μετατρέποντας σὲ πειραματόζωα δύο δίδυμα ἀγόρια. Τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο ἀγοράκια ἔχασε ἀπὸ ἰατρικὸ λάθος  τὸ πέος του σὲ βρεφικὴ ἡλικία, καὶ ὁ Money ἔπεισε τοὺς γονεῖς ὅτι  θὰ μποροῦσε κάλλιστα νὰ μεγαλώσει ὡς κορίτσι. Τὰ ἀγοράκι, ὁ Bruce,  ποὺ ὀνομάστηκε ἔκτοτε Brenda, ὑποβλήθηκε σὲ μιὰ σειρὰ χειρουργικῶν ἐπεμβάσεων, συνεδριῶν θεωρητικῆς καὶ πρακτικῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης, παρακολούθησης πορνογραφικοῦ ὑλικοῦ,  γνωριμιῶν μὲ τρανσέξουαλ κτλ , ποὺ ἐπέβαλε ὁ γιατρὸς καὶ....
ἀνέχονταν οἱ γονεῖς. Στὴν ἡλικία τῶν δεκατριῶν χρόνων ὁ Bruce θὰ μάθει τὴν ἀλήθεια, καὶ θὰ ἀρχίσει τὸν δικό το ἀγώνα εὐαισθητοποίησης καὶ ἐνημέρωσης τοῦ κοινοῦ γιὰ τὰ θύματα τῆς νέας ψυχολογίας, ἕναν ἀγώνα  τὸν ὁποῖο θὰ τερματίσει μὲ τὴν αὐτοκτονία του στὰ 38 του χρόνια ὄντας σωματικὰ καὶ ψυχολογικὰ καταρρακωμένος, καὶ κατεστραμμένος στὴν προσωπικὴ καὶ ἐπαγγελματική του ζωή. 

Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Άλλο Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες...


Του Κωνσταντίνου Χολέβα
Πολιτικού Επιστήμονες

Άγνοια η και διαστρέβλωση της Ιστορίας προδίδει η καινοφανής άποψη που ακούσθηκε ότι δηλαδή μεγάλοι ήρωες του 1821 και των μετέπειτα εθνικών αγώνων υπήρξαν Αλβανοί. 

Γίνεται σύγχυση με τους Αρβανίτες, τους αρβανιτόφωνους Έλληνες. Άλλο, όμως, Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Και εξηγούμεθα:

Ο Μάρκος Μπότσαρης, στην μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί, ήταν Έλλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες. Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα: Ο Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκεί όπου κυματίζει η Βρετανική σημαία". Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης - όχι αλβανικής - και ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής). Άλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει αλβανική εθνική συνείδηση, διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται μόλις το 1878 με την Λίγκα της Πριζρένης - Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως τεχνιτό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικών προπαγανδών. 

Κατά την Τουρκοκρατία δεν υπήρχε έθνος Αλβανών. Οι κάτοικοι της σημερινής Αλβανίας διεκρίνοντο με κριτήριο την θρησκεία τους. Οι Ορθόδοξοι ήσαν Ρωμιοί, εντεταγμένοι στο ίδιο Γένος με τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι Μουσουλμάνοι ένοιωθαν Τούρκοι, εξ ου και ο

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Γόρτυνος σε Αργολίδος: ''Ο Άγιος Λουκάς δεν θα έγραφε ποτέ τέτοια επιστολή για συνεπίσκοπό του''

gortynos
Ἐν Δημητσάνῃ τῇ 15ῃ Ἰουνίου 2017
Σεβασμιώτατε Ἅγιε Ἀργολίδος,
Κε Κε ΝΕΚΤΑΡΙΕ,
Εὐλογεῖτε.
Ἐπειδή ἡ ἐπιστολή Σας πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ καί ἡ δική Του ἀπάντηση πρός Σᾶς θίγουν σπουδαῖο θέμα, διότι ἀποτελοῦν σύγκρουση δύο ρευμάτων παρατηρουμένων ἀείποτε στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας, καί ἐπειδή, ὡς γράφετε, «τέτοιες ὑποθέσεις ἀφοροῦν ὁλόκληρο τό σῶμα τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας», ἐπιτρέψατέ μου, παρακαλῶ, νά καταθέσω τήν θέση μου ἐπί τῆς ἀλληλογραφίας αὐτῆς.
1. Σεβασμιώτατε, παρά τήν ἀγάπη μου καί τόν σεβασμό μου πρός Σᾶς, ἔτι δέ καί τήν εὐγνωμοσύνη μου, μετά τοῦ πλήθους τῶν εὐσεβῶν, διότι μᾶς ἐγνωρίσατε περισσότερο τόν ἠγαπημένο μας ἅγιο Λουκᾶ, τόν Ἀρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως καί Κριμαίας, θαυματουργό ἰατρό, ὅμως, θέλω νά Σᾶς πῶ, ὅτι δέν μοῦ ἄρεσαν τά γραφόμενά Σας πρός τόν ἅγιο Πειραιῶς καί κατά τό περιεχόμενό τους καί κατά τό ὕφος τους.
Θεωρῶ δέ ὡς βέβαιο ὅτι ὁ γλυκός μας ἅγιος Ἐπίσκοπος τῆς Κριμαίας δέν θά ἔγραφε ποτέ, μά ποτέ δέν θά ἔγραφε πρός συνεπίσκοπό Του τοιαύτη ἐπιστολή.
Δέν μοῦ ἄρεσαν, Σεβασμιώτατε, τά γραφόμενά Σας στήν ἐπιστολή αὐτή διότι, ὡς νομίζω, ἐναντιοῦνται πρός τήν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τούς λόγους καί τήν ζωή τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, πού συνιστοῦν τήν Ἱερά μας παράδοση.

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

Όσα δεν είπε ο Κώστας Καζάκος για τη μετανάστευση των νέων


Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου Ρήξη φ. 134


Πρόσφατα, ο ηθοποιός Κώστας Καζάκος, σε δηλώσεις του, τις οποίες ανασκεύασε αργότερα, χαρακτήρισε, τη μετανάστευση των νέων, μια κατ’ ουσίαν προδοσία. Θύελλα αντιδράσεων, λοιδορίες, κραυγές και αμέτρητη οργή ξεσηκώθηκαν κατά του ηθοποιού από ένθερμους υποστηρικτές του αστικού και του αριστερού κοσμοπολιτισμού.
Εντυπωσιακή δεν ήταν μόνο η οργή για τον Καζάκο, αλλά η απαξίωση και η υποτίμηση της ίδιας της χώρας, για την οποία κανείς υπερ-εκπαιδευμένος δεν αξίζει να προσπαθήσει. Αριστεροί, που αδιάκοπα μιλούν για ξένη κατοχή, γερμανική Ευρώπη και απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, εντέλει απελευθέρωσαν τον βαθύ αντισυλλογικό εαυτό τους. Είναι οι ίδιοι που θαυμάζουν τους ζαπατίστας, τους Κούρδους που πολεμούν για πατρίδα και διαλαλούν τα αυτόνομα τοπικά εγχειρήματα ανά την Ελλάδα και τον κόσμο και ταυτόχρονα απαξιώνουν τον λαό που δεν δημιουργεί μαζικό κίνημα ανατροπής. Ο μηδενισμός της εθνικής ταυτότητας, της συλλογικής κοινοτικής συνείδησης, είναι παρών. Η αέναη μάχη του ατομικού με τα συλλογικό, καταλήγει με καθολική επικράτηση του πρώτου.
Η λέξη προδοσία προκαλεί και διεγείρει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις, σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα. Και, ασφαλώς, σε ατομικό επίπεδο, είναι σεβαστή η απόφαση του ανθρώπου να μεταναστεύσει. Οπωσδήποτε, ανάμεσα στους νέους, υπάρχουν αμέτρητα απελπισμένα παιδιά και όχι μόνο οι «μεταπτυχιακοί-διδακτορικοί» νέοι των βορείων προαστίων, που ήταν οι πρώτοι που έφυγαν.
Το ζήτημα δεν είναι η ατομική απόφαση, αλλά η κατανόηση του μαζικού αυτού φαινομένου, υπό την οπτική μιας πολιτικής και πολιτισμικής φαινομενολογίας. Το υπόρρητο μήνυμα της κατακραυγής, ξεκαθαρίζει όταν αλλάξουμε το ερώτημα: Είναι φυσιολογικό οι νέοι να μένουν και να αγωνίζονται

Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Η «επανάσταση» της παρακμιακής «υπερηφάνειας»...

Στο «χειρουργείο» των εθνομηδενιστών τα βιβλία ιστορίας




Νεφέλη Λυγερού

Από τις πρώτες ημέρες που είχε βρεθεί στο τιμόνι του υπουργείου Παιδείας, ο Νίκος Φίλης είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να προχωρήσει σε αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Το μήνυμά του ήταν ότι «οι οικονομικές δυσκολίες δεν πρέπει να μας αποθαρρύνουν από τα οράματα για μεγάλες αλλαγές».
Όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, όμως, οι μεγάλες αλλαγές δεν αφορούσαν την επίλυση των μύριων προβλημάτων της εκπαίδευσης. Η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου ήταν εξαρχής προσηλωμένη στην ιδεοληψία πως το έθνος ήταν μία κατασκευή του κράτους και τώρα πια είναι μία παρωχημένη έννοια.
Τόσο ο τότε υπουργός όσο και η αναπληρώτριά του Σία Αναγνωστοπούλου δεν είχαν μείνει στα λόγια. Το έργο είχε αναλάβει ο ομότιμος πλέον καθηγητής Αντώνης Λιάκος, πρύτανης της σχολής των ιστορικών που χαρακτηρίζεται αποδομητική ή εθνομηδενιστική.
Ο Λιάκος δεν είχε τοποθετηθεί μόνο πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου, η οποία και έχει ολοκληρώσει το πόρισμά της. Είναι και ο άνθρωπος που δίνει τον τόνο στην όλη επιχείρηση να μπουν στην προκρούστεια κλίνη της εθνομηδενιστικής ιδεοληψίας των σχολικά εγχειρίδια ιστορίας.
Ο εν λόγω καθηγητής έχει αποφανθεί ότι «τα περισσότερα είναι ακατάλληλα». Αυτό είναι και το δόγμα που επικρατεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το οποίο θα κάνει και τη «χειρουργική» επέμβαση. Καθετί που παραπέμπει στην εθνική συνείδηση χαρακτηρίζεται αναχρονιστικό και μπαίνει στο στόχαστρο.
Η αντικατάσταση του Φίλη από τον Κώστα Γαβρόγλου είναι αληθές ότι σηματοδότησε μία αλλαγή στο ύφος. Επί της ουσίας, όμως, και η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας συνεχίζει απολύτως στην ίδια γραμμή πλεύσης. Μόνο ο υφυπουργός Κώστας Ζουράρις κινείται σε άλλο μήκος κύματος, αλλά είναι περιθωριοποιημένος και δεν επηρεάζει αυτές τις διαδικασίες.
Σχολικά βιβλία χωρίς εθνόμετρο

Όσιος Ονούφριος, ο εν Κορωνησία. Ένας άγνωστος Ηπειρώτης Άγιος (12 Ιουνίου)


Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες για τον Άγιο Ονούφριο κι αυτές διασώζονται από τους κατοίκους της Κορωνησίας , η οποία εκκλησιαστικώς ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως.

“Θεοσεβέστατος και ταπεινός” μόνασε σ’ ένα μοναστήρι του “Γενεθλίου της Θεοτόκου” στην Κορωνησία.
Η ταπεινότητά του ήταν τέτοια που δυστυχώς οι άλλοι μοναχοί την μπορώντας να κατανοήσουν την αγιότητά του, τον περιγελούσαν.

Η εμφάνιση όμως δύο θαυμάτων από τον Άγιο άλλαξε αμέσως την εικόνα που είχαν οι άλλοι γι’αυτόν.
Σύμφωνα με το πρώτο θαύμα έγινε αντιληπτός από τους συνμοναχούς στο μοναστήρι όταν επέστερεψε σ’ αυτό από ένα ξερονήσι όπου βρισκόταν πάνω στο ράσο του που το χρησιμοποίησε ως βάρκα.
Κατά το δεύτερο θαύμα , έπειτα από προσευχή του απέκτησε γεννειάδα μέχρι το έδαφος παρά το γεγονό ότι ήταν σπανός.

Οι ελπίδες μόνο στους απλούς Καθηγητές Θεολόγους


Του Δημήτρη Ριζούλη | Κύριο άρθρο της εφημερίδας "Ορθόδοξη Αλήθεια"
Στα κρυφά προχωρά ολοταχώς ο σχεδιασμός του υπουργείου Παιδείας και κυρίως του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής για την πλήρη μετάλλαξη των Θρησκευτικών στα σχολεία. Δεν ξέρω τι λένε επισήμως οι αρμόδιοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας, η αλήθεια όμως είναι ότι το παιχνίδι έχει χαθεί για τα καλά.

Αυτές τις ημέρες αξιολογητές του υπουργείου Παιδείας και άλλοι αρμόδιοι παράγοντες ενημερώνουν τους θεολόγους για τις αλλαγές και, ουσιαστικά, τους εξηγούν ότι πρέπει να ξεχάσουν όλα όσα γνώριζαν.

Ακόμα και την ίδια τη Θεολογία που έχουν διδαχθεί. Ενα νέο θρησκευτικό μόρφωμα θα διδάσκεται πλέον στα σχολεία -με την ανοχή της Εκκλησίας, όπως φαίνεται-, όπου ακόμα και οι παραβολές του Ιησού θα προσεγγίζονται ως ιστοριούλες, χωρίς κανένα θεολογικό βάθος.

Πρόκειται, δηλαδή, για την απόλυτη ισοπέδωση και τη διάλυση του μαθήματος! Ουδείς όμως μιλά γι' αυτό! Οι Αρχιερείς σιωπούν, οι συνομιλητές του υπουργείου Παιδείας μάλλον έχουν παραδοθεί και οι απλοί θεολόγοι, άφωνοι, παρακολουθούν τις αλλαγές, χωρίς να μπορούν να πιστέψουν όσα συμβαίνουν.

Τελικά αυτοί, οι απλοί καθηγητές θεολόγοι, είναι οι μόνοι που με κάποιον τρόπο (όσο μπορούν) αντιδρούν και προσπαθούν να διασώσουν ό,τι είναι δυνατόν.

Προ ημερών στην Κέρκυρα, σε μια τέτοια ενημέρωση από τα στελέχη του υπουργείου Παιδείας, οι θεολόγοι αντέδρασαν έντονα και αμφισβήτησαν τις αλλαγές που τους παρουσιάστηκαν.

«Αυτά δεν είναι Θρησκευτικά. Θέλετε να μας μετατρέψετε σε... ψυχολόγους» ήταν ένα σχόλιο από όσα ακούστηκαν. Αυτή η αντίδραση -την οποία μάλλον δεν ανέμεναν στην Κέρκυρα οι επιτελείς του κ. Γαβρόγλου- είναι ίσως και η μόνη λύση για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα των αλλαγών, που μεταλλάσσουν τα Θρησκευτικά σε ένα θολό, γενικόλογο και χωρίς θεολογικό υπόβαθρο μάθημα. Δηλαδή μια «σούπα» με ολίγον από θρησκεία...

Η αντίσταση των θεολόγων στις συναντήσεις με τους αξιολογητές του υπουργείου Παιδείας και η άρνησή τους να διδάξουν αυτά τα αλλοιωμένα στις αίθουσες είναι οι μόνες λύσεις που απέμειναν.

Ολοι οι άλλοι φαίνεται ότι φανερά ή μυστικά συμφώνησαν να υποταχθούν στις ορέξεις της Πολιτείας. Αξιολόγηση του μαθήματος ουσιαστικά δεν θα γίνει ποτέ και όλες οι αλλαγές που συνέλαβαν νοσηρά μυαλά θα προχωρήσουν χωρίς καμία διόρθωση!

Οι αντιστάσεις, λοιπόν, παραμένουν μόνο στη «βάση»: στους καθηγητές θεολόγους και τους απλούς πιστούς. Μόνο αυτοί είναι η ελπίδα για να μη συμβεί μια ανεπανόρθωτη ζημιά, που θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στο μέλλον του τόπου μας και στη θρησκευτική συνείδηση των παιδιών μας.

Εμπρός, λοιπόν! Οι απλοί αγωνιστές της Παιδείας σε όλη την Ελλάδα, οι τίμιοι αν και κακοπληρωμένοι καθηγητές μας, ας δώσουν την ύστατη μάχη, μήπως και σώσουν ό,τι μπορούν. Μόνο σε αυτούς ελπίζουμε πλέον!

Οι Φάκελοι Μαθήματος οδηγούν σε πλήρη ανατροπή και αλλοίωση του μαθήματος των Θρησκευτικών


Η δημοσίευση των Φακέλων Μαθήματος για τα Θρησκευτικά επιβεβαίωσε, όπως ήταν αναμενόμενο, την μεγάλη αλλαγή του μαθήματος των Θρησκευτικών που οδηγεί σε σύγχυση και ανατρέπει εκ βάθρων το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος. Οι Φάκελοι Μαθήματος, με υπερβολικό αριθμό σελίδων ο καθένας, είναι συλλογές υλικού (κείμενα, ποιήματα, τραγούδια, φωτογραφίες, κ.α.) που έχει συνταχθεί από ποικίλους συγγραφείς και παρατίθεται χωρίς συνοχή και λογική σειρά. Τα κείμενα της Αγίας Γραφής και των Αγίων Πατέρων διαδέχονται κείμενα και τραγούδια κοσμικών συγγραφέων και καλλιτεχνών, άγευστα της ορθόδοξης θεολογίας και ζωής.
Η πνευματική ζωή συγχέεται με τις κοσμικές αντιλήψεις για όλα τα ζητήματα, οι θρησκείες της πλάνης αντιμετωπίζονται εξισωτικά με την αποκαλυφθείσα Αλήθεια του Τριαδικού Θεού.
Πέραν όμως του πλήθους προβληματικών στοιχείων των Φακέλων Μαθήματος υπάρχει μία σοβαρότατη δομική και ουσιαστική αλλαγή όλου του περιεχομένου του. Την είχε περιγράψει πολύ εύστοχα ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος και τώρα επιβεβαιώνεται πλήρως. Έγραφε ο Μητροπολίτης Ιερόθεος: «Πρέπει νά ὑπογραμμισθῆ ὅτι τό προηγούμενο Πρόγραμμα ἦταν Ἀναλυτικό, ὅπως ἴσχυε, κατά τούς εἰδικούς, ἐδῶ καί 2.500 χρόνια στόν χῶρο μας, δηλαδή σέ αὐτό τό Πρόγραμμα ὑπάρχει μιά ἱστορική δόμηση τῆς ὕλης τῶν μαθημάτων ἀπό τήν ἀρχαία ἐποχή μέχρι σήμερα.
Γιά παράδειγμα, γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀρχίζει ἡ διδασκαλία ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, προχωρεῖ στήν ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας, καταγράφει ὅλα τά ἐκκλησιαστικά γεγονότα, ἀντιμετωπίζει τίς ἄλλες Ὁμολογίες καί Θρησκεῖες καί φθάνει μέχρι τήν ἀντιμετώπιση συγχρόνων θεμάτων.
Ὅμως, τό Πρόγραμμα Σπουδῶν πού εἰσήχθη στά Σχολεῖα μέ ὑπουργική ἀπόφαση, τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2016, ἀνατρέπει αὐτήν τήν ἀναλυτική μεθοδολογία καί εἰσάγει τήν θεματική μεθοδολογία, σύμφωνα μέ τήν ὁποία τό μάθημα διδάσκεται κατά θέματα, γιά παράδειγμα, τί εἶναι ἡ προσευχή καί πῶς προσεύχονται οἱ ὀπαδοί διαφόρων θρησκειῶν. Πρόκειται γιά μιά μεγάλη ἀλλαγή πού ἐπιφέρει τήν σύγχυση καί ἀνατρέπει τόν τρόπο διδασκαλίας στό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν».

  Θρησκευτικά