Κατοχή! Μια απαίσια περίοδος κατά την οποία η χώρα στέναζε φριχτά κάτω από το σιδερένιο πέλμα αδίστακτου βάρβαρου κατακτητή. Για τούς μεγαλύτερους στην ηλικία αποτελεί έναν εφιάλτη.
Δεν ήταν η πρώτη ούτε η μόνη. Ο τόπος πέρασε από πολλές κατοχές. Η φρικιαστικότερη ήταν αναμφιβόλως αυτή των 400 χρόνων σκλαβιάς.
Κάθε μία από αυτές τις απίστευτα τραγικές κατοχές προξένησε αμέτρητες καταστροφές στον τόπο, καμία όμως δεν μπόρεσε να υποδουλώσει ψυχή και το φρόνημα τού λαού. Γιατί;
Διότι η ψυχή και το φρόνημα του λαού βρισκόταν κάτω από άλλου είδους κατοχή, ευεργετική κατοχή. 3.000 χρόνια διαρκεί αυτή η κατοχή και δεν επιτρέπει στους επίδοξους κατακτητές να κυριεύσουν έδαφος πνευματικό σ’ αυτόν τον τόπο...
Γι’ αυτή την παράδοξη κατοχή θα κάνουμε λόγο στο κείμενό μας τούτο.
Πανάρχαια κατοχή
Κατά τον πλέον τέλειο τρόπο παρουσιάστηκε αυτή η «κατοχή» σ’ ένα λόγο τού κορυφαίου ρήτορα όλων των αιώνων, τού Δημοσθένη, 4 αιώνες προ Χριστού. Είπε:
«…δεδόχθαι τῇ βουλῇ καί τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, εὐξαμένους καί θύσαντας τοῖς θεοῖς καί ἥρωσι τοῖς κατέχουσι τήν πόλιν καί τήν χώραν τήν Ἀθηναίων… διακοσίας ναῦς καθέλκειν εἰς τήν θάλατταν…»•
«έχει αποφασισθεί», είπε ο Δημοσθένης, «από τη βουλή και τη συνέλευση των πολιτών της Αθήνας, αφού πρώτα προσευχηθούν και θυσιάσουν στους θεούς και τούς ήρωες πού κατέχουν την πόλη και την περιοχή των Αθηναίων, να ναυπηγηθούν και να βγουν στη θάλασσα 200 πλοία… (προκειμένου να πολεμήσουν)».