Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

Συνέντευξη Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου π. Νεοφύτου με θέμα τον όσιο Γέροντα Παναή από την Λύση



Συνέντευξη Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου π. Νεοφύτου που παραχώρησε στον π. Ανδρέα Αγαθοκλέους, τη Δευτέρα, 18 Μαρτίου 2012, στην Μητρόπολη Μόρφου στην Ευρύχου, με θέμα τον όσιο Γέροντα Παναή από την Λύση.

Πανιερώτατε,  μέχρι την χειροτονία σας  σε επίσκοπο ήσαστε στη Λάρνακα. Πολύ φυσικό να γνωρίζατε τον παππού Παναή. Πότε και πώς τον γνωρίσατε; Πέστε μας λίγα λόγια, για να μπούμε μετά και στ’ άλλα.

Στη Λάρνακα πρωτοπήγα την 17η του μηνός Ιανουαρίου το 1987 ή, πιο συγκεκριμένα, τη 16η στον εσπερινό του αγίου Αντωνίου, για να εγκαταβιώσω ως μοναχός στο προσκύνημα του αγίου Γεωργίου του Κοντού, εκεί όπου ζούσε ο π. Συμεών. Ο  π. Συμεών ως άνθρωπος, ο οποίος πίστευε και πιστεύει στη δύναμη της λαϊκής ευσέβειας της Κύπρου κι ότι αυτή η ευσέβεια μπορεί να γεννά  ακόμα και σήμερα ανθρώπους του Θεού, ενάρετους και αγιασμένους ανθρώπους, και ότι όλα αυτά δεν είναι απλώς μία λαϊκή ευσέβεια, η οποία έχει σχέση με δεισιδαιμονίες και υπερβολές διαφόρων γραφικών γραϊδίων, αλλά, εάν κάποιοι άνθρωποι αυτήν την λαϊκή ευσέβεια την κρατήσουν σε όρια εκκλησιαστικά και έχουν πνευματική σχέση με κάποιους πατέρες, αυτή μπορεί να καρποφορήσει αρετήν και αγιότητα. Αυτό το πίστευε ο π. Συμεών και το πιστεύει, ιδιαιτέρως για τους παλαιούς Κυπρίους αλλά, από ό,τι βλέπω,  ισχύει και για τους νεότερους Κυπρίους. Στο λέω έτσι μ ένα αίσθημα αισιοδοξίας που έχω μέσα μου. Ο π. Συμεών, λοιπόν, ήθελε να μ’ εγκλιματίσει και με την Κυπριακή αγιότητα, όταν ήρθα από την Ελλάδα κουβαλώντας μαζί μου μονάχα την Ελλαδική εμπειρία, του γέροντος Πορφύριου, του γέροντος Παίσιου, τoυ π. Ιάκωβου,   του π. Ευμένιου και πολλών άλλων. Αυτούς τους αγίους ανθρώπους  γνώρισα και είναι αλήθεια ότι αυτοί εκόμιζαν ένα υψηλού επιπέδου ασκητισμό και γεροντισμό της εποχής εκείνης. Εγώ αισθανόμουν ότι στην Κύπρο ήρθα σ’ ένα φτωχό συγγενή, μπροστά σ’ αυτή την παράδοση που εκόμιζαν αυτοί οι μεγάλοι ασκητές, οι πιο πολλοί της Μ. Ασίας και της Κρήτης, όπως ο Γέρο-Ευμένιος.
   Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι είχα λάθος. Ότι η Κύπρος, δηλαδή, δεν ήταν ένας φτωχός συγγενής αλλά ότι ήταν μια άλλη εκδοχή της ίδιας παράδοσης, αφού  ο γέρο-Παίσιος  ήταν από τα Φάρασσα. Όταν ανακάλυψα πού ήταν τα Φάρασσα, διαπίστωσα ότι ήταν στην γειτονιά της Κύπρου. Είναι λίγο πιο πάνω από την Κιλικία, στον Αντίταυρο. Από πού ήταν ο γέρο- Ιάκωβος; Από το Λιβίσι της Μ. Ασίας, δίπλα ακριβώς από τη Ρόδο. Αν σκεφτούμε, λοιπόν, ότι από τα Φάρασσα ήταν και ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, διαπιστώνουμε ότι  αυτή η περιοχή, της καθ’ ημάς Ανατολικής  Μεσογείου, έχει μία ενιαία παράδοση γύρω από το τι  είναι άσκηση, τι εκκλησιαστικό φρόνημα  και τι είναι αγιότητα. Αυτά, βέβαια, τα αντιλήφθηκα ύστερότερα.
Ο γέρο-Παναής ήταν ο πρώτος στο πρόσωπό του οποίου είδα την κυπριακή ευσέβεια, όταν με έπιασε ο π. Συμεών από το χέρι και μου είπε: «έλα να πας να δεις κι έναν δικό μας γέρο». Ενώ, λοιπόν, εγώ του μιλούσα μονάχα για τον π. Ιάκωβο και τον π. Ευμένιο,   ήταν εν ζωή τότε όλοι οι γνωστοί σήμερα γέροντες, «έλα μου λέει να δεις κι ένα δικό μας γέρο», δεν μου είπε γέροντα, αλλά γέρο, χωρίς να μου βάλει φωτοστέφανα γύρω απ’ αυτόν τον άνθρωπο και θαυμαστικά πολλά. Πήγα, λοιπόν, και συνάντησα το γέρο Παναή, τον Ιανουάριο του 1987.

Αγώνας για την ειρήνη της ψυχής


Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ :Για να διατηρήσεις την ψυχική ειρήνη πρέπει να διώχνεις από κοντά σου την αθυμία, να προσπαθείς να έχεις το πνεύμα της χαράς, να αποφεύγεις την κατάκριση των άλλων και να συγκαταβαίνεις στις αδυναμίες του αδελφού σου.


Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

Ἡ «ἀγάπη» τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ τὸ «μίσος» τῶν ἁγίων




«ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΦΥΛΑΤΤΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΕΚΔΙΚΕΙΣΘΑΙ»

(Ἀρχιεπ. Ρώμης Λέων, πρὸς Φλαβιανόν, Ἀρχιεπ. Κωνσταντινουπόλεως. Δ΄ Οικ. Σύνοδος)

Ἕνας ἁπλός, λογικός, καλοπροαίρετος καὶ ἀμερόληπτος ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ μὴν ἀπορεῖ καὶ νὰ μὴν προβληματίζεται, παρακολουθώντας ὅλην αὐτὴν τὴν κακόγουστη παράσταση τῶν οἰκουμενιστῶν, ἡ ὁποία βρίθει ἀπὸ γελοῖες καὶ θλιβερὲς μεταπτώσεις. Ἀπὸ τὴ μία θαυμάζουν καὶ ἐπικαλοῦνται τὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία τῶν ἁγίων καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη τοὺς ἀγνοοῦν ἀπαξιωτικὰ καὶ παντελῶς, πάντοτε σύμφωνα μὲ τὶς ἀνάγκες ἐξυπηρέτησης τῶν περιστάσεων ποὺ προκύπτουν στὸ δόλιο ἔργο τους. Ἀπὸ τὴ μία οἱ ἀλλεπάλληλες ἁγιοκατατάξεις καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ ἀσύστολη ἄρνηση ἐφαρμογῆς τῶν λόγων καὶ τῶν ἔργων αὐτῶν, τοὺς ὁποίους ἁγιοκατάσσουν! Μόνο ἕνας κακόβουλος καὶ ἀνόητος ἄνθρωπος θὰ μποροῦσε νὰ μείνει ἀσυγκίνητος μπροστὰ σ` αὐτὴν τὴν ἄθλια καὶ προδοτικὴ πορεία τους!
Μὲ αὐτὴν πέφτουν σὲ ἀτελείωτες ἀντιφάσεις, ἐπινοώντας καὶ ἐκφράζοντας θεολογικῶς ἀκατανόητα πράγματα, ἀνάμεσα στὰ ὁποῖα ἐξέχουσα θέση κατέχει ἡ ἀπόρριψη τῆς πίστεως καὶ τῆς διδασκαλίας τῶν Πατέρων καὶ ἡ θεοποίηση τῆς «ἀγάπης» καὶ τῶν συναφῶν αὐτῆς «ἀρετῶν»! Εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος τῆς θεολογίας τοὺς αὐτή, ἀφοῦ πετάχτηκε στὸν....κάλαθο τῶν ἀχρήστων ἢ τουλάχιστον κλείστηκε στὸ ἑπτασφράγιστο ντουλάπι τῆς λήθης, ἡ ἀλήθεια!

Οι Πόντιοι ζητούσαν να πολεμήσουν και ο Βενιζέλος τους αγνόησε







Αποκαλύπτουμε υπόμνημα της Επιτροπείας των Ποντίων στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, όπου οι Πόντιοι ζητούσαν να πολεμήσουν κι εκείνος του αγνόησε.




"Έχουμε στρατό 20.000 ανδρών για να χτυπήσουμε τον Κεμάλ», γράφουν σε υπόμνημα τον Ιανουάριο του 1920, με τις πρώτες μάχες στη Μικρά Ασία"

Του Τάσου Κοντοπαννίδη (Real News)

1922 και ενώ ολοκληρωνόταν η καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, ο στρατός επέστρεφε στη βάση του, οι Τούρκοι κυνηγούσαν και σκότωναν τους Έλληνες και οι φωτιές έζωναν τα σπίτια τους στη Σμύρνη (κάποιοι ιστορικοί αναθεωρητές τους θέλουν να «συνωστίζονται» στα πλοία για να έρθουν στην Ελλάδα... Προφανώς για διακοπές...).

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019

Ο Ακινάτης και η νέα εποχή


Στη θωμιστική φιλοσοφία, ο άνθρωπος δεν είναι πια ένας αμαρτωλός που συνθλίβεται από το προπατορικό αμάρτημα, αλλά αποκτά οριστικά τη θέση του ως δημιούργημα κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού


Στη μεγάλη σύνθεση του Θωμά Ακινάτη, κατά το 13ο αιώνα, εκφράζονται τα αιτήματα του ύστερου Μεσαίωνα: η ανάγκη για απελευθέρωση από την προσωπική εξάρτηση των φεουδαρχικών σχέσεων, η ανάγκη για ανάδειξη της ατομικότητας, μακριά από τις φεουδαρχικές κοινότητες του Μεσαίωνα, όπου η εξατομίκευση εθεωρείτο αμαρτία, και η ανάγκη για ένταξη των ατόμων μέσα σε μία νέα κοινοτιστική δομή, τη δομή της «πόλεως».

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2019

Χριστούγεννα στη ματωμένη πατρίδα


Του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας


Χριστούγεννα του 2019. Άλλοι καιροί πια. Καιροί χαλεποί, καιροί αποστασίας. Και καθώς τα μαύρα σύννεφα πυκνώνουν όλο και περισσότερο πάνω από την καταπληγωμένη και καταρρέουσα πατρίδα, ελάχιστους μπορεί ακόμη να ξεγελάσει το εορταστικό κλίμα των ημερών. Μπορεί και πάλι να φωταγωγήθηκαν οι πόλεις, πάλι να στολίστηκαν τα σπίτια και τα μαγαζιά στην αγορά, πάλι να ετοιμαζόμαστε κι εμείς να «εορτάσουμε», δίνοντας και παίρνοντας δώρα και ευχές. Στην πραγματικότητα όμως, τίποτε δεν είναι ίδιο σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές. Άλλοι καιροί μάς κύκλωσαν πια - και άλλα ήθη…

Θέλεις να γράψεις κάτι για τα Χριστούγεννα, μα μόνο πικρές σκέψεις σού έρχονται πλέον. Πικρές σκέψεις για το πραγματικό (και τόσο τραγικά ξεχασμένο) νόημα της μεγάλης εορτής μας. Πικρές σκέψεις για μια εορτή που εδώ και πολλά χρόνια κατάντησε πλέον ανέορτη. Νεκρή και άλογη, χωρίς τον Λόγο. Απάνθρωπη, χωρίς τον Ενανθρωπήσαντα. Κενή, δίχως τον Κενωθέντα. Κι έτσι γέρνεις καταπτοημένος για μια ακόμη φορά από τον ακάματο ζόφο του τόπου της εξορίας. Από τον ζόφο όλης αυτής της εξωστρέφειας και της διασκόρπισης, των δώρων και των ευχών (εν ονόματι ποιας κρύας κι άχρωμης αγάπης άραγε;) κι όλων όσων ακόμη πράττουμε με μανική απόγνωση, καθώς περιφέρουμε τις ζωές μας απρόσωποι και διασπασμένοι, δεσμώτες σ’ έναν ατελεύτητο φαύλο κύκλο, ανακυκλώνοντας τα αδιέξοδα της ύπαρξής μας, γλεντώντας τον θρήνο της παρακμής και του πνευματικού θανάτου μας κι αναζητώντας εις μάτην αντίδοτα και υποκατάστατα. Διαλυμένοι και ανίδεοι, σωρηδόν σκύβαλα καταπίοντες και ειδωλόθυτα κατεσθίοντες. Λαός εδώ και πολύ καιρό της παραφροσύνης και της αποστασίας. Και πάνω απ’ όλα βέβαια, λαός της αμετανοησίας.

Χριστούγεννα του 2019. Η Παρθένος σήμερον εν σπηλαίω έρχεται αποτεκείν απορρήτως τον προαιώνιον Λόγον. Και την ίδια ώρα, ενώ το σκοτάδι πλανάται βαρύ πάνω από την ξεπουλημένη και καμμένη γη της καταρρέουσας πατρίδας, κάποιοι υιοί της Απωλείας εν αδύτοις συνευρίσκονται αποτεκείν (απορρήτως και αυτοί) τα ζοφοπνεμένα τους σχέδια για την πνευματική και υλική

Τι θα κάνει η Ελλάδα αν η Τουρκία στείλει πλοίο στην Κρήτη;





Του Μιχάλη Ιγνατίου

Αξίζει πραγματικά της προσοχής μας ο Ταγίπ Ερντογάν. Όχι επειδή έχει αναδειχθεί σε ένα πολύ επικίνδυνο εχθρό για τον Ελληνισμό, αλλά και για ένα άλλο λόγο:

Είναι ο απόλυτος ταραξίας στον κόσμο ειδικά τον τελευταίο χρόνο, και αν κάνετε ένα γύρο στον κόσμο θα δείτε ότι δεν υπάρχει άλλος ηγέτης που να δημιουργεί τόσα προβλήματα στους γείτονές του. Είναι η εξαίρεση. Την ίδια στιγμή, αυτό που ενοχλεί είναι ότι δεν ιδρώνει το αυτί του αυταρχικού προέδρου της Τουρκίας, διότι δεν τον ενοχλεί κανένας.

Εκδίδονται ανακοινώσεις, σε μερικές περιπτώσεις πολύ σκληρές, αλλά αυτή η επιθετικότητα του δεν έχει αντιμετωπιστεί με κανένα τρόπο. Και δεν αναφέρομαι βεβαίως σε πολεμική ενέργεια, διότι είμαι πραγματιστής, αλλά με μία ισχυρή αποδοκιμασία που θα περιέχει οικονομικές κυρώσεις, τις οποίες φοβάται ο Ερντογάν, όπως ο διάολος το λιβάνι.

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών του έδωσε το πράσινο φως να εισβάλει στη Συρία και να δολοφονήσει τους Κούρδους συμμάχους της Αμερικής. Η πράξη αυτή του κ. Ντόναλντ Τραμπ, αν αφορούσε άλλο ηγέτη, θα προκαλούσε την παγκόσμια οργή. Δεν συνέβη τίποτα…

Ο πρόεδρος της Ρωσίας συμφώνησε να μην ενοχλήσει τον Ερντογάν στη Συρία κατά την εισβολή, αν και τα συμφέροντα τους δεν ταυτίζονται. Γιατί; Διότι τον εξυπηρετεί στη διάλυση της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ.

Οι Ευρωπαίοι είναι ανύπαρκτοι, σε σημείο που αρκετοί αναλυτές αναρωτήθηκαν για το λόγο ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν έχει χάσει εντελώς τα …δόντια της, και δεν την φοβάται κανείς. Δεν μπορεί να υποστηρίξει ούτε τα κράτη-μέλη της. Πρόκειται για μία ένωση-ντροπή.

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2019

Όσιος Παΐσιος, "Οι ποιμένες πού αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό"


«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.
Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες.
Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.
Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί.
Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.
-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;

Ελλάδα & Κύπρος το πιο σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ της Τουρκίας προτού “εφορμήσει” κατά της Δύσης…




Και ήρθε η ώρα που τα ψέματα τελειώνουν… Η επικείμενη υπογραφή συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού EastΜed μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ, στην οποία θα προσχωρήσει αμέσως μετά και η Ιταλία, αποτελεί πέρα από οτιδήποτε άλλο, ένα σημαντικό ανασχετικό ανάχωμα στον τουρκικό επεκτατισμό προς τη Δύση. Για τις μεγάλες δυνάμεις αποτελεί μέρος ενός παιγνίου που είναι ευρύτερο βέβαια και πολυδιάστατο. Έχει ενεργειακή διάσταση, οικονομική, γεωπολιτική και φυσικά σημειολογική.
Γράφει ο Στέργιος Θεοφανίδης
Για τη Ρωσία είναι ζωτικής σημασίας η τροφοδότηση της Ευρώπης με φθηνή και άφθονη ενέργεια μέσω αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου. Παρά το γεγονός ότι η Γηραιά Ήπειρος δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την Κίνα, τη Νοτιοανατολική Ασία και ακόμα και αυτές τις ίδιες τις ΗΠΑ σε όρους παραγωγικότητας, παραμένει πρωτοπόρος στις νέες τεχνολογίες.
Η Ρωσία επιδιώκει με κάθε τρόπο τη συνέχεια της τροφοδοσίας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, και όχι μόνο, και για την εξασφάλιση πολύτιμου συναλλάγματος για τη στήριξη της οικονομίας της. Η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης, είναι ασφαλώς και ένα ισχυρότατο εργαλείο άσκησης επιρροής.
Οι ΗΠΑ από την άλλη πλευρά καίγονται πρωτίστως να αποτρέψουν και φυσικά να εξαλείψουν ολοσχερώς αν είναι δυνατόν, τη ρωσική επιρροή στην Ευρώπη και δευτερευόντως να εξασφαλίσουν οικονομικά οφέλη μέσω της παροχής ενέργειας. Τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο εξυπηρετούνται μέσω του ΝΑΤΟ και πολλών άλλων μηχανισμών από τη δεκαετία του ‘60 και εντεύθεν και φυσικά διασφαλίζονται μέσω της μεγάλης τους επιρροής.

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

Η ΠΙΣΤΗ ΩΣ ΕΥΛΟΓΙΑ, ΩΣ ΔΩΡΕΑ, ΩΣ ΑΠΟΦΑΣΗ...



π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

ΒΗΜΑΤΑ

"Ν": Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή το απόσπασμα της Προς Εβραίους Επιστολής του αποστόλου Παύλου, κεφάλαιο 11, που διαβάζεται στη θεία λειτουργία της Κυριακής προ των Χριστουγέννων. Το κείμενο εδώ (νεοελληνική μετάφραση εδώ).



«Πίστει Ἀβραάμ παρώκησεν εἰς τήν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετά Ἰσαάκ καί Ἰακώβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς» (Ἑβρ. 11, 9)
[Με την πίστη ο Αβραάμ εγκαταστάθηκε στη γη που του είχε υποσχεθεί ο Θεός, ξένος σε άγνωστη χώρα, ζώντας σε σκηνές με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, που κι αυτοί ήταν κληρονόμοι της ίδιας υποσχέσεως].


Τα Χριστούγεννα, όπως και κάθε χριστιανική γιορτή, προϋποθέτουν την ευλογία, την δωρεά και την απόφαση της πίστης. Οι άνθρωποι γιορτάζουμε επειδή έτσι έχουμε μεγαλώσει και επειδή ο πολιτισμός μας έχει συνδέσει την θρησκευτικότητα με τον δικό του χρόνο. Κερδίζουν άλλωστε όλοι. Ακόμη και όσοι καταστρέφουν τα σύμβολα της γιορτής, καίνε τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, για να δηλώσουν ότι είναι παρόντες, έχουν ενσωματώσει την θρησκευτικότητα στην ταυτότητά του, κι ας μην την αποδέχονται. Έτσι η γιορτή γίνεται μία στάση στον ρυθμό της ζωής, μόνο που δεν ενδιαφέρει τους πολλούς το νόημά της. Αρκεί ότι υπάρχει!

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2019

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΛΟΑΤΚΙ


21 Δεκεμβρίου 2019
Προ ημερών (Δεκ. 2019) η Δημοτική Αρχή της Γλυφάδας διέκοψε εκπαιδευτικό σεμινάριο με τίτλο: «Το σχολείο που μας χωράει. Ευαισθητοποίηση και ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών στην πρόληψη των διακρίσεων και του αποκλεισμού με άξονα την ταυτότητα-έκφραση- χαρακτηριστικά φύλου και τον ερωτικό/ σεξουαλικό προσανατολισμό» (βλ. κόκκινο πλαίσιο στην αφίσα).


Η αφίσα του σεμιναρίου

Η επιστημονικά υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Δήμων Αλίμου, Γλυφάδας, Ελληνικού-Αργυρούπολης (ΚΕΠΡΑΓΕΑ) και διοργανώτρια του σεμιναρίου, δήλωσε παραίτηση. Ακολούθησαν καταγγελίες κατά της Δημοτικής Αρχής της Γλυφάδας για την διακοπή σεμιναρίου (“πρόληψης των διακρίσεων και του αποκλεισμού”) από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Γλυφάδας-Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης και ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας, στις οποίες όμως αποσιωπάται παντελώς ο άξονας «ταυτότητα - έκφραση- χαρακτηριστικά φύλου και τον ερωτικό/ σεξουαλικό προσανατολισμό».
Στην προσωπική της σελίδα στο facebook η επιστημονικά υπεύθυνη αναφέρει χαρακτηριστικά «Διακοπή ΛΟΑΤΚΙ+ προγράμματος μετά από ωμή παρέμβαση του Δημάρχου Γλυφάδας». Ήταν επομένως ένα πρόγραμμα ΛΟΑΤΚΙ[1] !

Σημειωτέον ότι το εκπαιδευτικό υλικό έχει συνταχθεί από τον ΟΚΑΝΑ, σε συνεργασία με το "Πολύχρωμο Σχολείο" (ΜΚΟ με αρχική ονομασία «Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση»), την Γενική Γραμματεία Ισότητας, την Υπεύθυνη Αγωγής Υγείας της Δ/νσης Π.Ε. Β' Αθήνας και τα Κέντρα Πρόληψης Γλυφάδας, Κηφισιάς και Αθήνας.
            Μετά από έρευνα του Δήμου, έγινε γνωστό ότι το Δ.Σ. του ΚΕΠΡΑΓΕΑ δεν ήταν ενήμερο για το σεμινάριο.
Ευλόγως λοιπόν αναδύονται διάφορα ερωτήματα: