Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ πρέπει νὰ κοσμεῖ τοὺς χριστιανούς. Θὰ ἔλεγα ὅτι εἶναι μία
ἀπόδειξη τῆς πνευματικότητάς τους. Ἀξιοπρέπεια σὲ ὅλα. Καὶ στὰ μικρὰ καὶ
στὰ μεγάλα. Ἀξιοπρέπεια πάντοτε. Ὅταν χάνεται ἡ ἀξιοπρέπεια, πρέπει νὰ
ἀνησυχοῦμε.
Ἡ ἀξιοπρέπεια πρωτίστως πρέπει νὰ ὑπάρχει στοὺς κληρικούς. Πολλοὶ
χρησιμοποιοῦν τὴ λέξη καὶ ἀγνοοῦν τὸ περιεχόμενό της. Πρέπει νὰγνωρίζουν
ὅτι εἶναι μία συμπεριφορά, ἰδίως σὲ δύσκολες στιγμές, μὲ σεβασμὸ στὸν
ἑαυτό τους καὶ στοὺς ἄλλους, χωρὶς ἀπρέπειες και μικρότητες.
Ἀλήθεια, πόση ἀξιοπρέπεια ὑπάρχει, ὅταν συνέρχεται ἡ Ἱεραρχία τῆς
Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὴν ἐκλογὴ νέων Μητροπολιτῶν, ἐνῶ ἔχουν γίνει
γνωστὰ πρὸ πολλοῦ τὰ πρόσωπα, ποὺ θὰ ἐκλεγοῦν; Δυστυχῶς καὶ ὁ
Μακαριώτατος κ.Ἱερώνυμος ἀκολουθεῖ τὴν κατάκριτη τακτικὴ τῶν προκατόχων
του καὶ ἐπηρεάζει — γιὰ νὰ μὴ πῶ ἐπιβάλλει— τοὺς ἐκλέκτορες
μητροπολίτες, φτάνοντας στὸ ἀπαράδεκτο σημεῖο νὰ κάνει σχετικὲς
ζυμώσεις, καλώντας τους ἰδιαιτέρως στὸ γραφεῖο του, πρὸ τῶν ἐκλογῶν καὶ
ἀνακοινώνοντάς τους
«τὴν ἐπιθυμία τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος» νὰ ἐκλεγοῦν συγκεκριμένα πρόσωπα, ποὺ τυχαίνει πάντα νὰ
εἶναι προσφιλῆ καὶ ὑπάκουα στὸν ἴδιο!
Νομίζω ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ διαδικασία δὲν
ἔχει καμία σχέση μὲ τὴν ἀξιοπρέπεια, ποὺ ἀνέφερα. Εἶναι ἀναξιοπρέπεια
καὶ πρέπει δημοσίως νὰ καταγγέλλεται ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες. Πρέπει ὅλοι
νὰ γνωρίζουν ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δὲν εἶναι πρωθυπουργός, ποὺ ἐπιλέγει
τοὺς ὑπουργοὺς τῆς ἀρεσκείας του.