Πρός Τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἰωάννου Γενναδίου 14
11521 Ἀθήνας
Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι ἅγιοιΣυνοδικοί Πατέρες,
Εὐλογημένον καί εἰρηνικόν τό σωτήριον ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ!
Λαβόντες γνῶσιν τοῦἀπό 20ης Ἀπριλίου ἐ.ἔ. Ἀνακοινωθέντος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀφορῶντος εἰς τήν λειτουργίαν τῶν Ἱερῶν Ναῶν κατά τήν Μεγάλην Ἑβδομάδα καί τήν Πασχάλιον Θείαν Λειτουργίαν, εὐσεβάστως προαγόμεθα νά ἐκφράσωμεν τάς εὐχαριστίας μας, διότι ἐφέτος ὅλοι οἱἹεροί Ναοί θά παραμείνουν ἀνοικτοί διά τούς πιστούς δι ́ὅλας τάς Ἱεράς Ἀκολουθίας τῆςἉγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος καί τοῦἉγίου Πάσχα, ἀφ ́ἑνός καί ἀφ ́ἑτέρου νά ὑποβάλωμεν θερμήνπαράκλησιν ἀναθεωρήσεως καί ἐπαναπροσδιορισμοῦτῶν ὅσων καθορίζουν τήν ὥραν τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί ἐν συνεχείᾳτῆς Ἀναστασίμου Θείας Λειτουργίας.
Ἐκ προοιμίου νά εἴπωμεν ὅτι λόγῳτῶν ὑφισταμένων ἐκτάκτων περιστάσεων (ὑγειονομικαί συνθῆκαι καί ἀπαγόρευσις κυκλοφορίας πέρα τῆς 9μ.μ.) ἐνδείκνυται ἡ ἔναρξις τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ἡμίσειαν ὥραν ἐνωρίτερον τοῦ καθιερωμένου χρόνου καί οὐδέν πρόβλημα ὑφίσταται διά τήν προσαρμογήν μας εἰς τήν Ὑμετέραν Ἀπόφασιν.Ὅμως, ὅσον ἀφορᾷεἰς τήν ὥραν ἐνάρξεως τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς ἐν συνεχείᾳ τελέσεως τῆς κορυφαίας καί περιλάμπρου Θείας Λειτουργίας τῆς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ κοσμοσωτηρίου καί κοσμοχαρμοσύνου Ἀναστάσεως , ὑφίστανται ἐπιφυλάξεις κανονικοῦ καί δεοντολογικοῦ χαρακτῆρος, τάς ὁποίας πάνυ εὐλαβῶς καταθέτομεν καί κατονομάζομεν εὐθύς ἀμέσως.
1.Ὡς γνωστόν, ἐνῷ ἡ ἐκκλησιαστική ἡμέρα καί ἑορτή ἄρχεται ἀπό τό ἑσπέρας τῆς προτεραίας ἡμέρας καί τερματίζεται τό ἀπόγευμα τῆς κυριωνύμου ἡμέρας καί ἑορτῆς, ἡ«πολιτική»ἡμέρα ἔχει τήν ἀρχήν της τήν 12ην τοῦ μεσονυκτίου καί τό τέρμα της τήν ἑπομένην 12ην τοῦμεσονυκτίου τῆς προσεχοῦς ἡμέρας. Διά νά Ἱερουργήσῃ ὁ Λειτουργός τοῦ Θεοῦκαί νά κοινωνήσῃ ὁ εὐλαβής πιστός ἐγκρατεύεται μέν ἀφ’ ἑσπέρας, ἀλλά ἀπό τήν 12ην νυκτερινήν παραμένει ἄσιτος καί ἄποτος μέχρι καί τήν στιγμήν τῆς Θείας Κοινωνίας. Τό αὐτό συμβαίνει καί ὅταν πρόκειται νά τελεσθῇ ἡ Ἀκολουθία τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων εἰς ἑσπερινήν ὥραν ἤνά κοινωνήση κάποιος κατ’ αὐτήν.
2.Μέ τόν προσδιορισμόν τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς μετ ́αὐτήν Ἀναστασίμου Θείας Λειτουργίας τήν 9ηνμ.μ. τοῦΜεγάλου Σαββάτου προκαλεῖται τό πρόβλημα ὅτι ἐντός μιᾶς «πολιτικῆς» ἡμέρας (ἀπό τό ἕν μεσονύκτιον εἰς τό ἑπόμενον) θά τελεσθοῦν δύο Θεῖαι Λειτουργίαι ἀντί μιᾶς, ὡς ὁρίζει τό Τυπικόν, ὑπό τοῦἰδίου Λειτουργοῦ. Τοῦτο δέν συνᾴδει μέ τήν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν, ἐνῷ οἱ Ρωμαιοκαθολικοί κάμνουν ἀνά μίαν ὥραν Θ. Λειτουργίαν τήν αὐτήν ἡμέραν. Παρόμοιόν τι πράττουν καί Ὀρθόδοξοι Λειτουργοί τοῦ Ἐξωτερικοῦ, παρά τήν ὑφισταμένην Ὀρθόδοξον Παράδοσιν(βλ. Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, Ἐπιστολή πρός Φιλαδελφεῖς. P.G. 5, 821C, 824A, τόν ΠΘ’ Κανόνα τῆς ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἱερόν Πηδάλιον, ἑρμηνεία ΞΗ’ Κανόνος Ἁγίων Ἀποστόλων, σελ. 90β, ἐκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 2003).
Καί ἐάν ὑποτεθῇὅτι ἕνας Ἱερεύς δέν Ἱερουργήσει τήν πρωΐαν τοῦΜεγ. Σαββάτου, διά νά τελέσῃμόνον μίαν, τήν Ἀναστάσιμον Θ. Λειτουργίαν, θά πρέπει κατ’ ἀκρίβειαν νά μείνῃ ἄσιτος καί ἄποτος ἀπό το μεσονύκτιον πρός τό Μ. Σάββατον μέχρι τήν ὥραν τῆς Θείας Μεταλήψεως τῆς ΠασχαλινῆςΘ. Λειτουργίας. Τό ἴδιο θά πρέπει νά κάμῃκαί ὁπιστός, πού πρόκειται νά κοινωνήσῃ (νά μήν κοινωνήσῃ κατά τήν ὥραν τῆς Θείας Κοινωνίας τό Μέγα Σάββατον πρωΐ, ἀλλά κατά τήν Πασχάλιον ΘείανΛειτουργίαν),διά νά μή κοινωνήσῃ δύο φορές τήν ἴδια ἡμέρα, ἀλλά καί νά τηρήσῃ τήν νηστείαν κατά τά ὡς ἄνω.Ὅμως, δέν δύναται νά θεωρηθῇ Πασχάλιος ἡ Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία περαιοῦται ἐν τῷ Μεγάλῳ Σαββάτῳ, πρό τοῦμεσονυκτίου, δηλ. πρίν εἰσέλθωμεν εἰς τήν Κυριακήν, ἡὁποία ἄρχεται μετά τήν 12ηννυκτερινήν.Αὐτά ὁρίζει ἡζῶσα Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιαστική Παράδοσις.