Συχνὸς ὁ λόγος τινῶν θεολόγων, ἀλλὰ καὶ γενικότερα τινῶν χριστιανῶν, γιὰ τὴν ὑπερβολικὴ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς ἁμαρτωλούς. Ὑποστηρίζουν, λόγου χάριν: «Ὁ Χριστὸς ἦρθε γιὰ τὴν πόρνη καὶ ἔσωσε τὸν ληστή. Ναί, αὐτὸν ποὺ βίασε, ποὺ ἔκλεψε, ποὺ σκότωσε. Μίλησε μὲ τοὺς ἅρπαγες, μὲ τοὺς παρίες, μὲ τοὺς ἀλλόθρησκους… Ἀγαπάει ὅλους χωρὶς ὅρια. Ἀγαπάει τὸν Μουσουλμάνο, τὸν Βουδιστή, τὸν Ἰεχωβά. Ἀγαπάει τὴν πόρνη καὶ ἂς πουλάει κάθε τὸ σῶμα της ποὺ εἶναι ναός του. Ἀγαπάει τὸν ὁμοφυλόφιλο…»![1]
Και ὁ συχνὸς λόγος γιὰ τὸν ἀπερίγραπτο Λόγο, ἀπ’ ὅτι φαίνεται, γίνεται γιὰ συγκεκριμένο λόγο: γιὰ νὰ δικαιολογηθεῖ καὶ ν’ «αὐγατήσει» ἡ ἁμαρτία καὶ ὄχι γιὰ νὰ ἐξαλειφθεῖ. Ἀφήνεται νὰ ἐννοηθεῖ, πὼς ἡ πολλή, ἄνευ ὁρίων, ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ἀγκαλιάζει καὶ τὴν ἁμαρτία· μὴ γένοιτο! Μὲ ἄλλα λόγια, χρησιμοποιεῖται, ἡ ἄδολη καὶ θυσιαστικὴ ἀγάπη τοῦ Κυρίου, ὡς ἀγάπη «χωρὶς ὅρια», γιὰ νὰ δικαιολογήσουμε καὶ νὰ καλλιεργήσουμε τὰ «Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα», στὰ ὁποῖα μετατράπηκε ἡ πατρίδα μας.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, δὲν εἶναι ἀρεστὸς ἢ ἐπιτρεπτὸς ὁ θεολογικὸς διάλογος ἢ δὲν κρίνεται ἀπαραίτητο νὰ ἀκούγεται ἡ θεολογική, ἡ ἁγιογραφικὴ καὶ ἁγιοπατερικὴ κατοχύρωση τῶν ἀντιπαραθετημένων θέσεων. Γιὰ παράδειγμα, γράφουν οἱ θιασῶτες τῆς γραμμῆς αὐτῆς: «Δὲν θὰ σᾶς πάρω στὰ σοβαρά. Δὲν θὰ ἀντιπαραθέσω θεολογικὰ ἐπιχειρήματα γιατί δὲν τὰ καταλαβαίνετε.»[2] ἢ «Φυσικὰ δὲν καταδέχομαι νὰ ἀπαντήσω στὰ τοῦ «Ο.Τ.».[3] ἢ «Δὲν πρόκειται νὰ δημοσιεύσουμε τὴ νέα «ἀπάντησή» του, ἀφοῦ ὁ συντάκτης δηλώνει «ἁπλὸς Ὀρθόδοξος Χριστιανός», ἀλλὰ κρύπτεται πίσω ἀπὸ τὴν ἀνωνυμία του.»[4]. Γιὰ ὅλα ὑπάρχει μία δικαιολογία, ἀρκεῖ νὰ μὴν παρατεθεῖ τεκμηριωμένος θεολογικὸς λόγος. Καὶ ὅταν κάποιες φορὲς παρατίθεται, χρησιμοποιεῖται μὲ «μαεστρία», γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ τὸ αὐτὸ ἀποτέλεσμα. Παράδειγμα κάποιες ἀποκομμένες φράσεις τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, γιὰ νὰ φανεῖ ὅτι ἦταν ὑπέρμαχος τῆς «ἑνώσεως» μὲ τοὺς Λατίνους.
Τηρεῖται, θὰ λέγαμε, κατὰ γράμμα, ἡ γραμμὴ ποὺ χάραξε ὁ μεγάλος Οἰκουμενιστὴς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, διότι, ὅπως κήρυττε: «Ο αἰών τοὺ δόγματος παρῆλθε»[5], καὶ προτιμοῦνται οἰ συναισθηματισμοὶ καὶ οἱ «ἐπιθέσεις ἀγάπης», τοῦ τύπου: «Ἡ ἐκκλησία τῆς ἀγάπης δὲν εἶναι γιὰ ἐσᾶς. Τὴν ἔχετε ἐγκαταλείψει ἀπὸ καιρό. Δὲν ἀντέχεται ὁ Χριστὸς τῆς ἀγάπης…σᾶς καταλαβαίνω εἶναι βαρὺ τὸ φορτίο. Πῶς μπορεῖς νὰ ταχθεῖς μὲ αὐτὸν ποὺ ἀγαπάει τοὺς πάντες ἐνῶ ἐσύ, τρέμεις καὶ φοβᾶσαι τὴν σκιά σου;»[6]
Ἀντιθέτως, ἐμεῖς, οἱ «φανατικοὶ» καὶ «ταλιμπανέζοι» χριστιανοί, ἐπιμένουμε «ἀμετανοήτως» στὰ ἐπιχειρήματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ αὐτά, ὅπως πάντα, θὰ παραθέσουμε. Καὶ ρωτᾶμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀδελφούς μας:
Ο απόστολος Παῦλος, τὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ὀνομάστηκε, ἔχει καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἢ ὄχι; Μήπως τελικὰ εἶναι ταλιμπᾶν; Εἶναι δυνατὸν νὰ ἰσχύει ὄτι «εἰ τὶς οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα»;[7] ἢ «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, εἰδῶς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὧν αὐτοκατάκριτος.»[8];
Πῶς εἶναι δυνατόν, νὰ ἀποκλείει τοὺς πόρνους, τοὺς εἰδωλολάτρες, τοὺς μοιχούς, τοὺς ἀρσενοκοῖτες, καὶ ἄλλους ἀμετανόητους ἁμαρτωλοὺς ἀπὸ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ;[9]. Τί γίνεται τελικά, μὲ τὸν ἀπόστολο Παῦλο; Ὅλο ἀναθέματα εἶναι: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἠμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμὶν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμίν, ἀνάθεμα ἔστω»[10]. Ποῦ εἶναι ἡ ἀγάπη του, τί ἄνθρωπος εἶναι καὶ ποιὰ μπορεῖ νὰ εἶναι ἡ σχέση του μὲ τὸν Χριστό;
Μήπως ὀ ευαγγελιστὴς Ἰωάννης, ποὺ ὀνομάστηκε καὶ εὐαγγελιστὴς τῆς ἀγάπης, πόσο τελικὰ ἀγαπᾶ τὸν αἱρετικὸ ἄνθρωπο, μὲ αὐτὰ ποῦ λέει; «Εἰ τὶς ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῶ μὴ λέγετε· ὁ γὰρ λέγων αὐτῶ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς.»[11]; Οὔτε ἕνα χαίρετε; Ποῦ εἶναι ἡ ἀγάπη του;
Αλλά καὶ ὀ απόστολος Πέτρος, καὶ αὐτὸς δὲν μᾶς τὰ λέει καλά· εἶναι δυνατὸν νὰ καταδικάζει τοὺς αἱρετικοὺς στὴν ἀπώλεια καὶ μάλιστα νὰ τοὺς ἀποκαλεῖ «κατάρας τέκνα»[12];
Ο δε άγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, τί ἅγιος εἶναι καὶ μιλάει ἔτσι γιὰ τοὺς Λατίνους; Αὐτοὶ δὲν εἶναι ἄνθρωποι τοὺς Θεοῦ, γιατί νὰ τοὺς ἀποφεύγουμε ὅπως ἀποφεύγουμε τὰ φίδια;[13]
Τι νὰ ποῦμε δέ, γιὰ τον άγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό και την περιβόητη φράση του, «Τὸν Πάπαν νὰ καταράσθε, διότι αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία», τὴν ὁποία ἀποδεδειγμένα εἶπε, παρὰ τὶς ἀποτυχημένες πλύσεις ἐγκεφάλου γιὰ νὰ ἐπικρατήσει ἡ γνωστὴ θολούρα, ἡ «δημιουργικὴ» ἀμφισβήτηση: «μπά, ἀποκλείεται νὰ εἶπε τέτοιο πράγμα ὁ πατροκοσμᾶς»!
Μα καὶ ὀ άγιος Σπυρίδωνας, ὄντας στὴν Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, «στὶς 12 Νοεμβρίου 1716 ἀνετίναξε τὴν Ἀκρόπολιν τῆς Κερκύρας καὶ τὸν Ἐνετὸ ἡγεμόνα Ἀντρέα Πιζάνι, γιὰ νὰ μὴν κατασκευάσει θυσιαστήριον (ἀλτάριον) τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς στὸν ἐν Κερκύρα Ἱερὸν Ναὸν»[14]!
Ας μὴ συνεχίσουμε μὲ περισσότερα ἁγιογραφικὰ καὶ ἁγιοπατερικὰ ἐπιχειρήματα, γιατί μπορεῖ νὰ κουράζονται ἢ νὰ παθαίνουν ἀλλεργία μ’ αὐτὰ οἱ ἀγαπητοί μας ἀδελφοί. Ἡ οὐσία εἶναι μία· ἡ σύγχρονη ἀγαπολογία ἔχει πλάσει ἕναν δικό της «Χριστό», ἕναν «Χριστὸ» ποὺ λέει: «ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἒπ αὐτὴν»[15], ἀλλὰ χωρὶς τό: «πορεύου καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν μηκέτι ἁμάρτανε.»![16]
Εάν, ἀγαπητοί μας, αὐτὸν τὸν «Χριστὸ» θέλετε, εἶναι δικαίωμά σας. Ἐμεῖς ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ ἐπιμένουμε στην «ὁδὸ καὶ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴ ζωὴ»[17]; Καὶ ἐὰν συνεχίσετε νὰ μᾶς κατηγορεῖτε, νὰ ξέρετε, ἐμεῖς σᾶς ἀγαπᾶμε, γιατί αὐτὴν τὴν ἐντολὴ ἔχουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης στὸν Ὁποῖο πιστεύουμε.
Πορφυρίτης
[1] Τοῦ θεολόγου Κώστα Ζουρδοῦ, «ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ "ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΤΑΣ" ΠΕΙΡΑΙΩΤΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ», http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/
[2] Ὄπ.π.
[3] Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ" ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ Γ. ΒΛΑΝΤΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ, http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2018/01/
[4] Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ, http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2018/01/blog-post_2.html, βλέπε καὶ «Εἰς ὦτα ἀκουόντων», http://aktines.blogspot.gr/2018/01/blog-post_2.html, http://www.katanixis.gr/2018/01/blog-post_2.html, κ.α.
[5] Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου, «Ο ΜΕΓΑΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΥΡΟΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ», https://www.impantokratoros.gr/
[6] Τοῦ θεολόγου Κώστα Ζουρδοῦ, «ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ...
[7] Ἃ΄ Κόρ. 16, 22
[8] Τίτ. 3, 10-11
[9] Ἃ΄ Κόρ. 6, 10
[10] Γαλάτ. 1, 8
[11] Β' Ἰω, 10-11
[12] Β΄ Πέτρ. 2, 12-14
[13] Ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ τοῖς ἁπανταχοῦ της γὴς καὶ τῶν νήσων εὐρισκομένοις ὀρθοδόξοις χριστιανοῖς, O Ἐφέσου Μάρκος, «Φευκταῖον οὒν αὐτούς, ὡς φεύγει τὶς ἀπὸ ὄφεως ἢ κακείνων πολλῶ δήπου χείρονας ὡς χριστοκαπήλους καὶ Χριστεμπόρους», https://www.tideon.org/index.php/2012-01-20-16-56-48/2012-02-28-20-33-21/12029-2018-01-19-12-00-00
[14] «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΛΑΜΙΑΣ», «ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΑΣΘΕ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ», https://christianvivliografia.wordpress.com/
[15] Ἰω. 8, 7
[16] Ἰω. 8,11
[17] Ἰω. 14, 6
Και ὁ συχνὸς λόγος γιὰ τὸν ἀπερίγραπτο Λόγο, ἀπ’ ὅτι φαίνεται, γίνεται γιὰ συγκεκριμένο λόγο: γιὰ νὰ δικαιολογηθεῖ καὶ ν’ «αὐγατήσει» ἡ ἁμαρτία καὶ ὄχι γιὰ νὰ ἐξαλειφθεῖ. Ἀφήνεται νὰ ἐννοηθεῖ, πὼς ἡ πολλή, ἄνευ ὁρίων, ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ἀγκαλιάζει καὶ τὴν ἁμαρτία· μὴ γένοιτο! Μὲ ἄλλα λόγια, χρησιμοποιεῖται, ἡ ἄδολη καὶ θυσιαστικὴ ἀγάπη τοῦ Κυρίου, ὡς ἀγάπη «χωρὶς ὅρια», γιὰ νὰ δικαιολογήσουμε καὶ νὰ καλλιεργήσουμε τὰ «Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα», στὰ ὁποῖα μετατράπηκε ἡ πατρίδα μας.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, δὲν εἶναι ἀρεστὸς ἢ ἐπιτρεπτὸς ὁ θεολογικὸς διάλογος ἢ δὲν κρίνεται ἀπαραίτητο νὰ ἀκούγεται ἡ θεολογική, ἡ ἁγιογραφικὴ καὶ ἁγιοπατερικὴ κατοχύρωση τῶν ἀντιπαραθετημένων θέσεων. Γιὰ παράδειγμα, γράφουν οἱ θιασῶτες τῆς γραμμῆς αὐτῆς: «Δὲν θὰ σᾶς πάρω στὰ σοβαρά. Δὲν θὰ ἀντιπαραθέσω θεολογικὰ ἐπιχειρήματα γιατί δὲν τὰ καταλαβαίνετε.»[2] ἢ «Φυσικὰ δὲν καταδέχομαι νὰ ἀπαντήσω στὰ τοῦ «Ο.Τ.».[3] ἢ «Δὲν πρόκειται νὰ δημοσιεύσουμε τὴ νέα «ἀπάντησή» του, ἀφοῦ ὁ συντάκτης δηλώνει «ἁπλὸς Ὀρθόδοξος Χριστιανός», ἀλλὰ κρύπτεται πίσω ἀπὸ τὴν ἀνωνυμία του.»[4]. Γιὰ ὅλα ὑπάρχει μία δικαιολογία, ἀρκεῖ νὰ μὴν παρατεθεῖ τεκμηριωμένος θεολογικὸς λόγος. Καὶ ὅταν κάποιες φορὲς παρατίθεται, χρησιμοποιεῖται μὲ «μαεστρία», γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ τὸ αὐτὸ ἀποτέλεσμα. Παράδειγμα κάποιες ἀποκομμένες φράσεις τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, γιὰ νὰ φανεῖ ὅτι ἦταν ὑπέρμαχος τῆς «ἑνώσεως» μὲ τοὺς Λατίνους.
Τηρεῖται, θὰ λέγαμε, κατὰ γράμμα, ἡ γραμμὴ ποὺ χάραξε ὁ μεγάλος Οἰκουμενιστὴς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, διότι, ὅπως κήρυττε: «Ο αἰών τοὺ δόγματος παρῆλθε»[5], καὶ προτιμοῦνται οἰ συναισθηματισμοὶ καὶ οἱ «ἐπιθέσεις ἀγάπης», τοῦ τύπου: «Ἡ ἐκκλησία τῆς ἀγάπης δὲν εἶναι γιὰ ἐσᾶς. Τὴν ἔχετε ἐγκαταλείψει ἀπὸ καιρό. Δὲν ἀντέχεται ὁ Χριστὸς τῆς ἀγάπης…σᾶς καταλαβαίνω εἶναι βαρὺ τὸ φορτίο. Πῶς μπορεῖς νὰ ταχθεῖς μὲ αὐτὸν ποὺ ἀγαπάει τοὺς πάντες ἐνῶ ἐσύ, τρέμεις καὶ φοβᾶσαι τὴν σκιά σου;»[6]
Ἀντιθέτως, ἐμεῖς, οἱ «φανατικοὶ» καὶ «ταλιμπανέζοι» χριστιανοί, ἐπιμένουμε «ἀμετανοήτως» στὰ ἐπιχειρήματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ αὐτά, ὅπως πάντα, θὰ παραθέσουμε. Καὶ ρωτᾶμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀδελφούς μας:
Ο απόστολος Παῦλος, τὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ὀνομάστηκε, ἔχει καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἢ ὄχι; Μήπως τελικὰ εἶναι ταλιμπᾶν; Εἶναι δυνατὸν νὰ ἰσχύει ὄτι «εἰ τὶς οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα»;[7] ἢ «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, εἰδῶς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὧν αὐτοκατάκριτος.»[8];
Πῶς εἶναι δυνατόν, νὰ ἀποκλείει τοὺς πόρνους, τοὺς εἰδωλολάτρες, τοὺς μοιχούς, τοὺς ἀρσενοκοῖτες, καὶ ἄλλους ἀμετανόητους ἁμαρτωλοὺς ἀπὸ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ;[9]. Τί γίνεται τελικά, μὲ τὸν ἀπόστολο Παῦλο; Ὅλο ἀναθέματα εἶναι: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἠμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμὶν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμίν, ἀνάθεμα ἔστω»[10]. Ποῦ εἶναι ἡ ἀγάπη του, τί ἄνθρωπος εἶναι καὶ ποιὰ μπορεῖ νὰ εἶναι ἡ σχέση του μὲ τὸν Χριστό;
Μήπως ὀ ευαγγελιστὴς Ἰωάννης, ποὺ ὀνομάστηκε καὶ εὐαγγελιστὴς τῆς ἀγάπης, πόσο τελικὰ ἀγαπᾶ τὸν αἱρετικὸ ἄνθρωπο, μὲ αὐτὰ ποῦ λέει; «Εἰ τὶς ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῶ μὴ λέγετε· ὁ γὰρ λέγων αὐτῶ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς.»[11]; Οὔτε ἕνα χαίρετε; Ποῦ εἶναι ἡ ἀγάπη του;
Αλλά καὶ ὀ απόστολος Πέτρος, καὶ αὐτὸς δὲν μᾶς τὰ λέει καλά· εἶναι δυνατὸν νὰ καταδικάζει τοὺς αἱρετικοὺς στὴν ἀπώλεια καὶ μάλιστα νὰ τοὺς ἀποκαλεῖ «κατάρας τέκνα»[12];
Ο δε άγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, τί ἅγιος εἶναι καὶ μιλάει ἔτσι γιὰ τοὺς Λατίνους; Αὐτοὶ δὲν εἶναι ἄνθρωποι τοὺς Θεοῦ, γιατί νὰ τοὺς ἀποφεύγουμε ὅπως ἀποφεύγουμε τὰ φίδια;[13]
Τι νὰ ποῦμε δέ, γιὰ τον άγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό και την περιβόητη φράση του, «Τὸν Πάπαν νὰ καταράσθε, διότι αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία», τὴν ὁποία ἀποδεδειγμένα εἶπε, παρὰ τὶς ἀποτυχημένες πλύσεις ἐγκεφάλου γιὰ νὰ ἐπικρατήσει ἡ γνωστὴ θολούρα, ἡ «δημιουργικὴ» ἀμφισβήτηση: «μπά, ἀποκλείεται νὰ εἶπε τέτοιο πράγμα ὁ πατροκοσμᾶς»!
Μα καὶ ὀ άγιος Σπυρίδωνας, ὄντας στὴν Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, «στὶς 12 Νοεμβρίου 1716 ἀνετίναξε τὴν Ἀκρόπολιν τῆς Κερκύρας καὶ τὸν Ἐνετὸ ἡγεμόνα Ἀντρέα Πιζάνι, γιὰ νὰ μὴν κατασκευάσει θυσιαστήριον (ἀλτάριον) τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς στὸν ἐν Κερκύρα Ἱερὸν Ναὸν»[14]!
Ας μὴ συνεχίσουμε μὲ περισσότερα ἁγιογραφικὰ καὶ ἁγιοπατερικὰ ἐπιχειρήματα, γιατί μπορεῖ νὰ κουράζονται ἢ νὰ παθαίνουν ἀλλεργία μ’ αὐτὰ οἱ ἀγαπητοί μας ἀδελφοί. Ἡ οὐσία εἶναι μία· ἡ σύγχρονη ἀγαπολογία ἔχει πλάσει ἕναν δικό της «Χριστό», ἕναν «Χριστὸ» ποὺ λέει: «ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἒπ αὐτὴν»[15], ἀλλὰ χωρὶς τό: «πορεύου καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν μηκέτι ἁμάρτανε.»![16]
Εάν, ἀγαπητοί μας, αὐτὸν τὸν «Χριστὸ» θέλετε, εἶναι δικαίωμά σας. Ἐμεῖς ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ ἐπιμένουμε στην «ὁδὸ καὶ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴ ζωὴ»[17]; Καὶ ἐὰν συνεχίσετε νὰ μᾶς κατηγορεῖτε, νὰ ξέρετε, ἐμεῖς σᾶς ἀγαπᾶμε, γιατί αὐτὴν τὴν ἐντολὴ ἔχουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης στὸν Ὁποῖο πιστεύουμε.
Πορφυρίτης
[1] Τοῦ θεολόγου Κώστα Ζουρδοῦ, «ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ "ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΤΑΣ" ΠΕΙΡΑΙΩΤΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ», http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/
[2] Ὄπ.π.
[3] Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ" ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ Γ. ΒΛΑΝΤΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ, http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2018/01/
[4] Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ, http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2018/01/blog-post_2.html, βλέπε καὶ «Εἰς ὦτα ἀκουόντων», http://aktines.blogspot.gr/2018/01/blog-post_2.html, http://www.katanixis.gr/2018/01/blog-post_2.html, κ.α.
[5] Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου, «Ο ΜΕΓΑΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΥΡΟΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ», https://www.impantokratoros.gr/
[6] Τοῦ θεολόγου Κώστα Ζουρδοῦ, «ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ...
[7] Ἃ΄ Κόρ. 16, 22
[8] Τίτ. 3, 10-11
[9] Ἃ΄ Κόρ. 6, 10
[10] Γαλάτ. 1, 8
[11] Β' Ἰω, 10-11
[12] Β΄ Πέτρ. 2, 12-14
[13] Ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ τοῖς ἁπανταχοῦ της γὴς καὶ τῶν νήσων εὐρισκομένοις ὀρθοδόξοις χριστιανοῖς, O Ἐφέσου Μάρκος, «Φευκταῖον οὒν αὐτούς, ὡς φεύγει τὶς ἀπὸ ὄφεως ἢ κακείνων πολλῶ δήπου χείρονας ὡς χριστοκαπήλους καὶ Χριστεμπόρους», https://www.tideon.org/index.php/2012-01-20-16-56-48/2012-02-28-20-33-21/12029-2018-01-19-12-00-00
[14] «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΛΑΜΙΑΣ», «ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΑΣΘΕ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ», https://christianvivliografia.wordpress.com/
[15] Ἰω. 8, 7
[16] Ἰω. 8,11
[17] Ἰω. 14, 6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου