Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018

Τρομολαγνία ἢ ἀδιαφορία γιὰ τὰ ἔσχατα;




ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ 
Ἐν Πειραιεῖ τὴ 6η Σεπτεμβρίου 2018 

Ἡ ἑρμηνεία τῶν Ἁγίων Γραφῶν δὲν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση καὶ ἔργο τοῦ καθενὸς εὐφάνταστου ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος νομίζει ὅτι μπορεῖ μὲ τὴ δύναμη τῆς λογικῆς του καὶ χωρὶς τὸν θεῖο φωτισμὸ νὰ εἰσχωρήσει στὸ βαθύτερο νόημα των θεοπνεύστων κειμένων.
Τὰ βιβλικὰ κείμενα, ἐπειδὴ ἀκριβῶς ἔχουν γραφεῖ μὲ τὴν ἔμπνευση τοῦ ἁγίου Πνεύματος,μόνο μὲ τὴν δύναμη καὶ τὸν φωτισμὸ τοῦ ἁγίου Πνεύματος μποροῦν νὰ ἑρμηνευτοῦν καὶ ἀναλυθοῦν ἀπὸ ἁγίους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι διαθέτουν τὸν ἀνάλογο θεῖο φωτισμό. Ὁ κίνδυνος παρερμηνείας τῶν ὑπῆρξε πάντοτε ἕνα διαχρονικὸ πρόβλημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἤδη ἀπὸ τὰ πρῶτα βήματα τῆς ἱστορικῆς της πορείας. Ὅλοι οἱ... ἀρχαῖοι μεγάλοι αἱρετικοὶ ποὺ ἐμφανίστηκαν στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, (Ἄρειος, Μακεδόνιος, Νεστόριος, Εὐτυχής, Διόσκορος, κ.α.) καὶ ἀπὸ τοὺς νεωτέρους ὅλες οἱ προτεσταντικὲς παραφυάδες καὶ οἱ μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά,στὴν ἁγία Γραφὴ κατέφευγαν καὶ καταφεύγουν,γιὰ νὰ στηρίξουν τὶς κακοδοξίες τους. Μὴ ἔχοντες ὅμως θεῖο φωτισμὸ καὶ προσπαθώντας μέσω τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, τοῦ στοχασμοῦ καὶ τῆς φαντασίας νὰ ἑρμηνεύσουν τὰ βιβλικὰ κείμενα, ἔπεφταν σὲ πλάνες καὶ αἱρέσεις, τὶς ὁποῖες βέβαια στὴ συνέχεια ἡ Ἐκκλησία κατεδίκασε συνοδικῶς. Δὲν εἶναι ἐπίσης τυχαῖο ὅτι ὅλοι σχεδὸν οἱ ἐχθροί της Ἐκκλησίας, ὅταν θέλησαν νὰ τὴν πολεμήσουν,χρησιμοποίησαν κατὰ κόρον τὴν Ἁγία Γραφή. Ἂς θυμηθοῦμε τοὺς διαβόητους χριστιανομάχους συγγραφεῖς Κέλσο, Πορφύριο, Σαλλούστιο, Ἰουλιανὸ τὸν Παραβάτη, Βολταῖρο, Μὰρξ κ.α. οἱ ὁποῖοι κατέφυγαν στὰ ἱερὰ κείμενα, γιὰ νὰ «ἀποδείξουν» τὴν δῆθεν σαθρότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ.


Στὸ χῶρο τοῦ Προτεσταντισμοῦ, ὅπου ὡς γνωστὸν ἡ Ἁγία Γραφὴ ἀπολυτοποιεῖται καὶ προβάλλεται ὡς ὕπατη αὐθεντία, ἡ παρερμηνεία τῶν βιβλικῶν κειμένων φθάνει στὸ ἀποκορύφωματης.Ὀργιάζει κυριολεκτικά, ὅταν πρόκειται γιὰ τὴν ἑρμηνεία κειμένων, ποὺ ἀναφέρονται στὰ ἔσχατα, ὅπως τὸ ἱερὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, περικοπὲς ἀπὸ τὴν Β΄ πρὸς Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολὴ τοῦ Ἄπ. Παύλου, (2οκεφάλαιο), προφητεῖες τοῦ Κυρίου μας περὶ τῶν ἐσχάτων, (24ο κεφ. τοῦ κατὰ Ματθαῖον, 13ο του κατὰ Μάρκον, 21ο του κατὰ Λουκᾶν κ.α.). Εἶναι ἄλλωστε γνωστὸ ὅτι ἡ σύγχρονη τρομολαγνία τῶν ἐσχάτων (Ἀντίχριστος, 666, Ἀρμαγεδώνας, χιλιετὴς βασιλεία τοῦ Χριστοῦ κ.λ.π.), είναι κατὰ βάση προϊὸν αἱρετικῶν προτεσταντικῶν κύκλων, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς πέρασαν καὶ στὸ Ὀρθόδοξο χῶρο καὶ καλλιεργοῦνται στὸ περιθώριο τῆς Θεολογίας.


Ἀφορμὴ γιὰ τὴν παροῦσα ἀνακοίνωσή μας πήραμε ἀπὸ σχετικὸ δημοσίευμα στὴν ἐφημερίδα ATHENSVOICE (φ.5-7-2018), τοῦ δημοσιογράφου κ. Ν. Ζαχαριάδη, μὲ τίτλο: «666: ΤΟ BESTSELLER ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ», μὲ εἰσαγωγικὸ ὑπότιτλο: «Μία ἱστορία μὲ Θηρία, κρυμμένα μηνύματα, σκοτεινὲς συνωμοσίες καὶ πολλοὺς κακούς… Δηλαδή, μία σίγουρη ἐπιτυχία!».Θεωρήσαμε χρέος μαςνα ἀπαντήσουμε διότι πιστεύουμε, ὅτι δημιούργησε σύγχυση σὲ πολλοὺς ἀναγνῶστες.


Κατ’ ἀρχὴν ὁ ἀρθρογράφος, θέλοντας νὰ στηλιτεύσει τὴν περιρρέουσα τρομολαγνία, ἡ ὁποία ὄντως βασανίζει πολλοὺς ἀδαεῖς, φτάνει στὸ σημεῖο νὰ ἀπαξιώσει αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν προφητεία τῆς Ἐκκλησίας.Γράφει: «Τὸ καλὸ μὲ τὶς προφητεῖες εἶναι ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ ἀποδειχθοῦν γιὰ νὰ τὶς πιστέψεις. Γιατί οἱ σωστὲς προφητεῖες, οἱ ἐπαγγελματικές, οἱ μερακλήδικες, φροντίζουν νὰ μὴν ἀναφέρονται ποτὲ σὲ συγκεκριμένη ἡμερομηνία. Τὸ ἀντίθετο. Σκοπὸς τῆς προφητείας εἶναι νὰ ἐπικρέμεται πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τῶν πιστῶν της εἰς τὸν αἰώνα τὸν ἅπαντα. Σὰν ἀόριστη πρόβλεψη τοῦ ἀκραίου καιρικοῦ φαινομένου «Νεφέλη». Ἢ σὰν σεισμὸς ποὺ «κάποτε» θὰ συμβεῖ...». Και συνεχίζει: «Ὅμως, ἂν χειριστεῖς σωστὰ μία ὡραῖα ἱστορία, μπορεῖς νὰ τρέφεσαι ἀπὸ αὐτὴν γιὰ πάντα. Καὶ ἡ ἱστορία τοῦ «ἀντίχριστου» ποὺ θὰ ἔρθει μὲ τὴ μορφὴ ἑνὸς ἀριθμοῦ (σ.σ. χαραγμένο ἐπάνω του; Θὰ εἶναι ὁ ἴδιος ἕνας ἀριθμός; Θὰ τὸν φοράει τὸν ἀριθμὸ σὲ t-shirt;) μπορεῖ νὰ σὲ «τρέφει» γιὰ αἰῶνες». Από τὰ λεγόμενά του, καταλαβαίνει κανεὶς ὅτι θεωρεὶ «ὡραῖες ἱστορίες»-παραμύθια τὰ προφητικὰ κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ ἄρα ἀρνεῖται τὴν θεοπνευστία τῶν. Δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ διακρίνει τὴν αὐθαίρετη ἑρμηνεία ἀπὸ τὸ θεόπνευστο κείμενο. Ἐπὶ πλέον ἀλλοιώνει τὸν σκοπὸ τῶν προφητικῶν κειμένων, ἀφοῦ κατὰ τὸν συγγραφέα, αὐτὰ ἔχουν γραφεῖ, γιὰ νὰ «ἐπικρέμανται πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τῶν πιστῶν της εἰς τὸν αἰώνα τὸν ἅπαντα»,ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ «τρέφεται (προφανῶς τὸ ἐκκλησιαστικὸ κατεστημένο) ἀπὸ αὐτὴν γιὰ πάντα»! Δηλαδὴ νὰ γίνονται τρόπον τινὰ «μπαμποῦλες» καὶ «σκιάχτρα», ἀόρατες καὶ ἀπροσδιόριστες ἀπειλὲς γιὰ ἐπικείμενα φοβερὰ καὶ τρομερά που στὸ ἄκουσμά τους προκαλοῦν ἀγωνία,φόβο καὶ φόβο.


Ὡστόσο τὰ θεόπνευστα προφητικὰ κείμενα δὲν γράφτηκαν γιὰ νὰ προκαλοῦν ἀγωνία καὶ φόβο στοὺς πιστούς,ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀποτελοῦν ἀφορμὴ ἐγρηγόρσεως καὶ νήψεως καὶ ἐντονότερου πνευματικοῦ ἀγῶνος. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας ὁμιλώντας ὀλίγον πρὸ τοῦ πάθους τοῦ περὶ τῶν ἐσχάτων,μᾶς ἀποκαλύπτει τὸν σκοπὸ στὸν ὁποῖον ἀποβλέπουν οἱ ἐσχατολογικὲς προφητεῖες: «Γρηγορεῖτε οὔν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποία ὥρα ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται. Ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ἤδει ὁ οἰκοδεσπότης, ποία φυλακὴ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. Δια τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι, ὅτι ἡ ὥρα οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται» (Μάτθ.24,42-44). Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὁμιλώντας περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ περὶ τοῦ τέλους τοῦ κόσμου στὴν Β΄ πρὸς Θεσσαλονικεῖς (2,1-12), ἐπιπλήττει ταυτόχρονά τους χριστιανοὺς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐπειδὴ παρερμήνευσαν τοὺς λόγους του,νόμισαν ὅτι ἔφθασε ἡ ὥρα τῆς Β΄ παρουσίας τοῦ Κυρίου καὶ γι’ αὐτὸ ἐγκατέλειψαν τὶς ἐργασίες τῶν. Ἐπισης ο ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας, ὁ ὁποῖος ἀσχολήθηκε μὲ τὴν ἑρμηνεία τουιεροὺ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως μᾶς πληροφορεῖ,ὅτι σκοπὸς τοῦ βιβλίου ἦταν νὰ ἐμψυχώσει τοὺς πιστοὺς τῶν χρόνων ἐκείνων, κατὰ τοὺς ὁποίους ἐμαίνοντο οἱ σκληροί, ἀπάνθρωποι καὶ αἱματηρότατοι διωγμοὶ τῶν εἰδωλολατρῶν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ περιεχόμενο τοῦ βιβλιου όπλιζε τοὺς χριστιανοὺς μὲ ὑπομονὴ καὶ δύναμη, βεβαιώνοντάς τους γιὰ τὴν τελικὴ νίκη τοῦ Ἀρνίου –Χριστοῦ κατὰ τοῦ Ἀντιχρίστου. Αλλά αὐτὴ ἡ ἐμψύχωση γιὰ ἀντίσταση καὶ ἡ βεβαιότητα τῆς νίκης τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τοὺ «ἀρχαίου δράκοντος», τοῦ σατανᾶ, ὁ ὁποῖος πλανᾶ ὄλητην οἰκουμένη, (Ἀποκ.12,9), εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ τοὺς πιστοὺς ὅλων τῶν αἰώνων. Μὲ τὴν ἄριστη αὐτὴ διαφώτιση, προετοιμάζονται οἱ πιστοὶ γιὰ τὴν φοβερὴ καὶ ἔνδοξη Β΄ Παρουσία τοῦ Κυρίου καὶ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση ὄχι μόνο τῶν συνηθισμένων διωγμῶν κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴ θλίψη τὴν μεγάλη ποὺ θὰ προηγηθεῖ τῆς Β΄ Παρουσίας. Ἔτσι στηρίζονται οἱ χριστιανοί, βοηθοῦνται σὲ ἐγρήγορση καὶ μετάνοια καὶ ἀποκτοῦν φρόνημα γενναῖο καὶ ἠρωϊκό. (Βλ. Νικολάου Βασιλειάδη, Ἀποκάλυψις τοῦ Ἰωάννου, Ἔκδ. Ἀδελφότης Θεολόγων «ὁ Σωτήρ», Ἀθῆναι 2011, σέλ. 26-27). Γενικότερα μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι καὶ ὅσοι ἄλλοι Πατέρες καὶ ἐκκλησιαστικοὶ συγγραφεῖς ἀσχολήθηκαν μὲ τὴν Ἀποκάλυψη, ὄπωςο ἅγιος Ἰππόλυτος Ρώμης, ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος, ὁ Πατριάρχης ἹεροσολύμωνΑνθιμος, ὁ Ἀρέθας Καισαρείας, ὁ Οἰκουμένιος κ.α., στὸν ἴδιο αὐτὸ σκοπὸ ἀποβλέπουν μὲ τὶς ἑρμηνευτικές τους ἀναλύσεις, δηλαδὴ στὴν ἐμψύχωση τῶν πιστῶν γιὰ ὑπομονὴ καὶ στὴ βεβαιότητα τῆς τελικῆς νίκης τοῦ Ἀρνίου -Χριστοῦ κατὰ τοῦ «δράκοντος» καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου.


Ὡστόσο εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ τονίσουμε, ὅτι σὲ καμία ἀπὸ τις προφητικὲς ρήσειςπερι τῶν ἐσχάτων ποὺ ὑπάρχουν στὴν Ἁγία Γραφή, (εἴτε τοῦ Κυρίου μας, εἴτε τοῦ ἀποστόλου Παύλου, εἴτε τοῦ ἱεροῦ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως), δὲν ἀποκαλύπτεται ἡ ἡμέρα τῆς Β΄ Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας καὶ ὁ ἀκριβὴς χρόνος τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου. Ὅσα ἀποκαλύπτονται, ἀποτελοῦν οὐσιαστικά τα λεγόμενα «σημεῖα τῶν καιρῶν», γεγονότα δηλαδὴ ποὺ θὰ προηγηθούντης Β΄ Παρουσίας τοῦ Κυρίου: «Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ἐν οὐρανῶ, οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ Πατήρ», (Μάρκ.13,32). Οἱ προφητικὲς ρήσεις δηλαδή, ἐνῶ μᾶς διεγείρουν σὲ ἐγρήγορση καὶ μᾶς βεβαιώνουν γιὰ τὴν τελικὴ νίκη τοῦ Ἀρνίου - Χριστοῦ, γεννώντας μέσα μᾶς αἰσιοδοξία, θάρρος καὶ ἠρωϊκὸ φρόνημα, παράλληλα δὲν ἱκανοποιοῦν τὴν περιέργειά μας, νὰ μάθουμε κάτι τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι ἀναγκαῖο νὰ γνωρίζουμε.


Εἶναι ἐπίσης πολὺ σημαντικὸ νὰ τονιστεῖ ὅτι ἐνῶ ἀπὸ τὴ μία μεριὰ ὁ συγγραφέας τῆς Ἀποκαλύψεως προτρέπει τοὺς πιστούςστην ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου καὶ στὴν τήρηση τῶν ἐν αὐτῶ γεγραμμένων: «μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφητείας καὶ τηροῦντες τὰ ἐν αὐτὴ γεγραμμένα, ὁ γὰρ καιρὸς ἐγγύς», (1,3), ἀπὸ τὴν ἄλλη διαπιστώνουμε, ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς μεγάλους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὁ μέγαςΑθανασιος κ.α. δὲν ἀσχολήθηκαν συστηματικὰ μὲ τὴν ἑρμηνεία τῆς Ἀποκαλύψεως. Πῶς ἐξηγεῖται αὐτὴ ἡ φαινομενικὴ ἀντινομία; Ὅπως παρατηρεῖ ἕνας ἀπὸ τοὺς κορυφαίους σύγχρονους ἑρμηνευτὲς τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ μακαριστός Νικολαος Βασιλειάδης, τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως δὲν εἶναι τελείως ἀνερμήνευτο, διότι δὲν περιέχει μόνο προφητικὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ καὶ πολλὲς ἄλλες διδασκαλίες, ἠθικὲς καὶ πνευματικές, ποὺ δὲν παρουσιάζουν ἑρμηνευτικὲς δυσκολίες. Το βιβλίο εἶναι δυσερμήνευτο στὰ σημεῖα ποὺ ἀφοροῦν τοὺς ἐσχάτους καιροὺς καὶ τὸ τέλος τοῦ παρόντος κόσμου. Καὶ τοῦτο διότι ἐδῶ ὁ συγγραφέας χρησιμοποιεῖ σὲ μεγάλη ἔκταση ὁράσεις ὀπτασίες καὶ συμβολισμοὺς καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις γλώσσα εἰκονικὴ καὶ μεταφορική. Ὅλα ὅσα λοιπὸν ἀφοροῦν τοὺς ἐσχάτους καιροὺς καὶ τὸ τέλος τοῦ παρόντος κόσμου, θὰ φωτιστοῦν πλήρως καὶ θὰ γίνουν κατανοητά, ὅταν θὰ πλησιάσουν οἱ ἡμέρες ποὺ θὰ ἐκπληρωθοῦν, ὅσα προφητεύονται στὸ βιβλίο αὐτό. Τὶς ἑρμηνευτικὲς αὐτὲς δυσκολίες ποὺ παρουσιάζει τὸ βιβλίο λόγω τῶν ὁράσεων καὶ τῶν συμβολισμῶν εἶχαν ὑπ’ ὄψη τοὺς οἱ παρὰ πάνω ἀναφερθέντες ἅγιοι Πατέρες,οἱ ὁποῖοι ἐνῶ ἀποδέχονται τὴν θεοπνευστία τοῦ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως καὶ τὴν κατατάσσουν στὰ κανονικὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἐν τούτοις δὲν τόλμησαν νὰ προχωρήσουν στὴν ἑρμηνεία του. Πίστευαν,καὶ πολὺ ὀρθά, ὅτι οἱ ἐσχατολογικὲς προφητεῖες τῆς Ἁγίας Γραφῆς δὲν ἑρμηνεύονται, ἀλλὰ ἐπαληθεύονται, ὅταν θὰ πραγματοποιηθοῦν.


Όπως ἤδη προαναφέραμε, ἡ τρομολαγνία τῶν ἐσχάτων εἶναι ἕνα παρείσακτο φαινόμενο τῶν ἡμερῶν μας στὴν Ἐκκλησία μας, τὸ ὁποῖο μᾶς ἦρθε ἀπὸ τὴν αἱρετικὴ προτεσταντικὴ Δύση. Πρόκειται γιὰ μία δόλια παγίδα τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος ἐπιχειρεῖ νὰ παρασύρει τοὺς πιστοὺς στὰ δίχτυά του. Με τὸν τρόπο ποὺ παρουσιάστηκε σὲ πολλοὺς πιστούς μας καὶ μὲ τὸν τρόπο ποὺ καλλιεργήθηκε, δημιούργησε καὶ δημιουργεῖ σύγχυση πανικό, φόβο, τρόμο, ἀβεβαιότητα καὶ ἄγχος. Γι’ αὐτὸ καὶ τὰ σχετικὰ συγγράμματα τῶν ὑποτιθέμενων «εἰδικῶν» στὰ θέματα αὐτὰ τυγχάνουν ἰδιαίτερης κυκλοφορίας. Πολλοὶ πιστοὶ ἀντὶ νὰ μελετοῦν βιβλία γιὰ τὸ Χριστό, ἀρέσκονται νὰ μελετοῦν βιβλία γιὰ τὸν Ἀντίχριστο!Ὁ ἀληθινὸς χριστιανός, ποὺ βιώνει τὴν ἐν Χριστῷ ζωή, δὲν φοβᾶται οὔτε τὸν Ἀντίχριστο, οὔτε τὰ φοβερὰ δεινὰ τῶν ἐσχάτων χρόνων, διότι ἁπλούστατα δὲν φοβᾶται τὸν θάνατο. Ἀντίθετα μάλιστα περιμένει μὲ λαχτάρα τὴν Β΄ ἔνδοξη Παρουσία τοῦ Κυρίου μας: «Ναὶ ἔρχου Κύριε Ἰησοῦ»(Ἀποκ.22,20),«Μαθᾶν ἀθὰ» (Ἃ΄Κόρ.16,22)!


Βεβαίως αὐτὸ δὲ σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ φθάσουμε στὸ ἄλλο ἄκρο καὶ νὰ βλέπουμε μὲ ἀπάθεια τὴν πρωτοφανῆ ἀποστασία τῶν ἡμερῶν μας καὶ τὴν προοδευτικὴ καὶ μὲ καλπάζοντες ρυθμοὺς ἀποχριστιανοποίηση τῆς κοινωνίας μας. Καλούμεθα νὰ παρατηροῦμε μὲ διαρκῆ ἐπαγρύπνησητα «σημεῖα τῶν καιρῶν», ὅπως αὐτὰ προανήγγειλε ὁ Κύριός μας καὶ νὰ τὰ ἀντιπαραβάλλουμε μὲ τὰ σύγχρονα γεγονότα τῆς ἐποχῆς μας. Ο «ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου»(Ἰωάν.12,31) ἀνάκτησε, μὲ τὴν εὐθύνη τοῦ συγχρόνου ἀποστατημένου ἀνθρώπου, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀδράνεια καὶ τὸν ἐφησυχασμὸ δυστυχῶς πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν, ἀρκετὴ ἀπὸ τὴ χαμένη δύναμή του καὶ ἑδραιώνει ραγδαία τὸ κράτος τοῦ μεγάλου ἄνομου, ὁ ὁποίος «εἶναι στὸ δρόμο». Τὰ σημάδια τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ εἶναι συχνὰ ἐμφανῆ. Ἡ Παγκοσμιοποίηση, ὁ Οἰκουμενισμός, ἡ δημιουργία τῆς Πανθρησκείας καὶ τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα, μέσω τοῦ ὁποίου προετοιμάζεται ἡ μελλοντικὴ ὑποδούλωση τῆς ἀνθρωπότητας, εἶναι στοιχεῖα τὰ ὁποῖα μᾶς βοηθοῦν νὰ συνειδητοποιήσουμε, ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα μπῆκε πλέον στὴν τελικὴ εὐθεία της ἱστορικῆς της πορείας, ὅτι ζοῦμε πλέον στοὺς ἐσχάτους χρόνους.


Κλείνοντας, καλοῦμε τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ σὲ κινητοποίηση,σὲ ἐντονότερο πνευματικὸ ἀγώνα, ἀλλὰ καὶ σὲ ἐκκλησιαστικὴ δράση. Καλούμαστε ὅλοι μας μαζὶ μὲ τὸν προσωπικό μας ἀγώνα γιὰ τὴν σωτηρίαμας,τὴν ὁποία, κατὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο πρέπει νὰ κατεργαζόμαστε «μετὰ φόβου καὶ τρόμου» (Φιλιπ.2,12-18), (ἐδῶ βρίσκεται ὁ ἀληθινός, ὁ κατὰ Θεὸν«φόβος καὶ τρόμος» καὶ ὄχι ἡ τρομολαγνία), νὰ ἀγωνιστοῦμε παράλληλα μὲ ἠρεμία καὶ νηφαλιότητα, μὲ ἐκκλησιαστικόηθος καὶ φρόνημα, ἑνώνοντας τὶς δυνάμεις μας μὲ ὅλους ἐκείνους τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς φορεῖς, ποὺ ἐργάζονται πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτή. Ὅσο γιὰ τὸν ἀρθρογράφο, ἂς εὐχηθοῦμε νὰ τὸν φωτίσει ὁ Κύριος νὰ καταλάβει τὸ λάθος του, νὰ εἶναι πιὸ προσεκτικὸς στὶς ἐκφράσεις του καὶ νὰ ἔρθει σὲ μετάνοια, διότι μὲ ὅσα γράφει, ὅπως τὰ γράφει, καλλιεργεῖ τὴν περιφρόνηση στὰ θεόπνευστα προφητικὰ κείμενα, τὸν ἐφησυχασμὸ καὶ τὸν ἀποπροσανατολισμὸ τῶν ἀνθρώπων.


Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν





1 σχόλιο:


Ανώνυμος7 Σεπτεμβρίου 2018 - 4:05 μ.μ.

Παρακαλούμε την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, να ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ και μετά να ΜΙΛΗΣΕΙ ΔΗΜΟΣΙΑ, για τις προετοιμαζόμενες ηλεκτρονικές ταυτότητες (οι οποίες πιθανότατα θα εμπεριέχουν και τον δαιμονικό αριθμό-σύμβολο 666).
Μέχρι να συνεδριάσει για το θέμα αυτό η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ισχύει τα επόμενο κείμενο.

* * *

Εγκύκλιος Ιεράς Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος (έτους 1998), για τις «νέες» ταυτότητες και το 666.

Και στις τρεις επόμενες Διαδικτυακές διευθύνσεις, δημοσιεύεται ακριβώς το ίδιο δημόσιο κείμενο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (του έτους 1998), για τη συνθήκη Σένγκεν, τις «νέες» ταυτότητες και το 666.

1) Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει πάρει απόφαση από το 1998 για τις "νέες" ηλεκτρονικές ταυτότητες.

Από τον επίσημο ιστότοπο του Αρχιμανδρίτου και Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, π. Νεκτάριου Μουλατσιώτη.

http://freemonks.gr/index.php?page=news_info&lang=1&id=272

2) Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, σχετικά με τη Συνθήκη Schengen, (1998).

https://sites.google.com/site/orthodoxy1054/enkyklios-tes-ieras-synodou-schetika-me-te-syntheke-schengen

3) Η ΙΕΡΑ CΥΝΟΔΟC THC EKKΛΗCIAC THC EΛΛΑΔΟC: Ανακοινωθέν περί των νέων ταυτοτήτων, (έτος 1998).

http://www.pantokrator.info/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=40

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου