Ο νέος Θεός είναι πράσινος και βιώσιμος και ο περιβαλλοντισμός είναι η νέα θρησκεία των αστικοποιημένων αθεϊστών. Ο ανθρωποκεντρισμός συγκρούεται με την πράσινη ιδεολογία, που θα ήθελε να δει τη δυτική λευκότητα να εξαφανίζεται σταδιακά με προγραμματισμένο τρόπο. Η αίσθηση της ιστορίας σταδιακά έχει ξεθωριάσει και η οικολογική μήτρα έχει αντικαταστήσει την καθολική, με επικεφαλής τον νέο πράσινο κλήρο, ο οποίος, μέσω της ομολογούμενης καταστροφολογίας, προσπαθεί να θέσει τα θεμέλια για μια νέα, ανατριχιαστική, οικολογική δημοκρατία. Μιλάμε για αυτό το φρικιαστικό σενάριο με τον Giulio Meotti , δημοσιογράφο ( Il Foglio ) και συγγραφέα, συγγραφέα του Il dio verde. Οικολογία και αποκαλυπτικές εμμονές , που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Liberilibri(του οποίου θυμόμαστε επίσης το The Last Pope in the West?, που εκδόθηκε το 2020), που μας προσφέρει ένα πνευματώδες και ετερόδοξο όραμα αυτού του νέου ολοκληρωτισμού «για το καλό μας».
Ο περιβαλλοντισμός, στην αποκαλυπτική και ριζοσπαστική του μετατόπιση, γίνεται κάτι πολύ παρόμοιο με μια θρησκευτική πεποίθηση. Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο;
Ο εκφυλισμός των ελίτ που είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν στην εξουσία, ένας μαζικός αποχριστιανισμός που διευκόλυνε την εμφάνιση αυτής της πράσινης Γνώσης ακόμη και εντός της Καθολικής Εκκλησίας, η κρίση αξιοπιστίας των μέσων ενημέρωσης που έχει γίνει ο μεγάφωνος της κυρίαρχης σκέψης και , εάν το επιθυμείτε, όντας γενναιόδωρος, μεγαλύτερη και πιο θετική ευαισθησία προς τη φύση, αλλά χρησιμοποιείται ως πρόσφορο έδαφος για μια γκροτέσκα πλύση εγκεφάλου. Και τότε υπάρχουν πολλά οικονομικά συμφέροντα.
Ο επιστημονισμός, δηλαδή ένα ιδεολογικό όραμα της επιστήμης, συνδυάζεται με την οικολογία. Τι είναι η επιστήμη για τους οικολόγους; Ένα στατικό σύστημα πολιτικής και κοινωνικής νομιμοποίησης;
«Η επιστήμη το λέει» είναι το νέο «οι Προφήτες μίλησαν». Εάν στη συνέχεια απαντήσετε ότι η επιστήμη τους λέει ότι οι πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής χρειάζονται για την αφαίρεση του άνθρακα, σας κατηγορούν ότι πληρώνεστε από τα ατομικά λόμπι. Η επιστήμη, σε αυτή την περίπτωση, είναι απλώς μια λυδία λίθος. Δεν υπάρχει τίποτα επιστημονικό στον περιβαλλοντισμό όπως βλέπουμε σήμερα και το έχουν πει νομπελίστες και σπουδαίοι επιστήμονες. Δεν είναι πλέον μια τεχνική συζήτηση για τον καλύτερο τρόπο διαχείρισης της προόδου, είναι ένας ιερός πόλεμος.
H πράσινη επαγγελία, η νέα πίστη χαρακτηρίζει κυρίως την πολιτική προσφορά των αριστερών και κυρίαρχων κομμάτων, εκείνων που συγκεντρώνουν λίγες ψήφους, στις λαϊκές τάξεις. Ποιο είναι το ιδεολογικό, κοινωνικό και πολιτικό χάσμα που χωρίζει το φιλικό προς το περιβάλλον τσικ πολιτών της ανώτερης τάξης και τον προαστιακό και επαρχιακό όχλο;
Η αριστερά αγαπά τις μεγάλες αιτίες και, με τον μαρξισμό νεκρό, η οικολογία είναι η τέλεια αιτία. Προφανώς μεταϊδεολογικό, αφορά όλους, κάνει τον κόσμο να νιώθει καλά, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο (ακόμα και ο μαρξισμός-λενινισμός το είπε) και βγάζεις πολλά λεφτά. Οι εταιρείες πληρώνουν πολύ καλά για το greenwashing . Επιπλέον, ο οικολογισμός είναι χαρακτηριστικό φαινόμενο της εύπορης τάξης των μεγαλουπόλεων που ψηφίζουν αριστερά. Τα μεσαία και λαϊκά στρώματα έχουν άλλα πράγματα να σκεφτούν. Είναι κυριευμένοι από την παγκοσμιοποίηση που κέρδισαν οι Κινέζοι και από την κοινωνική και πολιτιστική αποσύνθεση. Για αυτούς, η πολυπολιτισμικότητα δεν είναι το εξωτικό εστιατόριο ή η νταντά. Ζουν σε μεγάλες πολυκατοικίες στα προάστια. Πού χρεώνουν το ηλεκτρικό αυτοκίνητο των 50.000 ευρώ;
Ζούμε σε μια εν πολλοίς μηδενιστική κοινωνία. Μπορεί το Πράσινο Δόγμα να αντικαταστήσει το κενό που αφήνει η θρησκεία και η ιδεολογία; Ή θα μας ωθεί όλο και περισσότερο στην απόλυτη χειραγώγηση του ανθρώπινου σώματος και ζωής από την τεχνολογία και την επιστήμη;
Ο οικολογισμός, ο έμφυλος χαρακτήρας, ο μηδενισμός και ο υπερανθρωπισμός συνδυάζουν, με τη σχιζοφρενική προσθήκη του μεταναστευτικού, ένα είδος εθνο-πολιτισμικού φετιχισμού που μας μεθάει σε σημείο να βλέπουμε στις μάζες να πιέζουν τα σύνορά μας ένα είδος αναγέννησης σε ένα αντιδυτικό κλειδί τις εταιρείες μας. Γνωρίζατε ότι η Carola Rackete έχει πάει στα πράσινα; Κοιτάξτε τη Σουηδία, τη χώρα της Γκρέτα. Και θα δείτε το μέλλον.
Ο οικολογισμός κάνει ομοιοκαταληξία με τον σοσιαλισμό. Ένας τεχνοκρατικός σοσιαλισμός, ωστόσο, στον οποίο οι πράσινες πολιτικές ετεροκατευθύνονται από γραφειοκρατικούς μηχανισμούς και τον πατρονάρισμα του καπιταλισμού. Πόσο μακριά είμαστε από τον παλιό και διαυγή μαρξισμό του παρελθόντος;
Ένας οικολόγος του 1984 είναι μπροστά μας. Συγκεντρωτισμός, φόροι, προπαγάνδα στα σχολεία, καταστολή της διαφωνίας, δεν θα μας λείψει τίποτα.
Είναι η οικολογία μια νέα μορφή πολιτικής ταυτότητας ; Πώς φτάσαμε σε αυτή τη «σύγκλιση αγώνων» που συγκεντρώνει οικολόγους, ισλαμιστές, νεοφεμινισμό, LGBTQI +, μετανάστευση;
Πρέπει να τους πάρεις στα σοβαρά για να καταλάβεις. Και ήταν αρκετό να δούμε την πορεία στο περιθώριο του COP26 στη Γλασκώβη. Ρεφραίν όπως «Τι θέλουμε; Δικαιοσύνη των φύλων!». Ή: «Η μη δυαδική μετα-απελευθέρωση είναι οικολογική δικαιοσύνη!». Και μετά είναι αυτή, η θεϊκή Γκρέτα, που ανακοίνωσε ότι η κλιματική κρίση είναι αποτέλεσμα του δυτικού ρατσισμού, της αποικιοκρατίας και της πατριαρχίας, που πρέπει να διαλυθεί. Βρισκόμαστε στο επίκεντρο της οικολογικής λατρείας, που δεν αφορά καθόλου το περιβάλλον, αλλά μια Δύση βυθισμένη στη χλεύη και το μίσος για τον εαυτό της.
Πόσες φορές έχουν ανακοινωθεί αποκαλύψεις και καταστροφές από περιβαλλοντολόγους και στη συνέχεια απομυθοποιήθηκαν από την ιστορία;
Επί πενήντα χρόνια ανακοίνωσαν ότι ο κόσμος τελείωσε, αλλά εμείς είμαστε πάντα εδώ. Ο Paul Ehrlich, αυτός ο άσχημος γκουρού και βιολόγος με δημογραφικές βόμβες, δήλωσε το 1968: «Η μάχη για να ταΐσει όλη την ανθρωπότητα έχει τελειώσει. Στη δεκαετία του 1970, ο κόσμος θα υποστεί λιμούς - εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα λιμοκτονήσουν». Το 2006, ενώ προωθούσε την ταινία An Inconvenient Truth, ο Αλ Γκορ, ο μικρός Πάπας αυτού του κινήματος, είπε ότι η ανθρωπότητα απείχε μόνο δέκα χρόνια από το να φτάσει στο απροχώρητο, υπονοώντας το με σκηνές πλημμυρών στο Μανχάταν και τη Φλόριντα. Και μπορεί να συνεχιστεί για ώρες. Το θέμα είναι ότι, όπως συμβαίνει πάντα στα αριστερά, υπάρχει ατιμωρησία. Απλώς μετακινήστε ξανά τα χέρια της αποκάλυψης. Ο στόχος είναι η δημιουργία φόβου, τρομοκρατίας, ελέγχου, υποταγής, ηγεσίας. Είμαι αίρεση.
Θα μπορέσουν οι «νέοι προφήτες της καταστροφής» να τους μεταφράσουν σε μια ριζοσπαστική περιβαλλοντική προσφορά ή μια υγιής αντίσταση που προσφέρουν οι κατώτερες τάξεις και ο εδαφικός καπιταλισμός θα αποτρέψει τη μηδενιστική διαστροφή επιστημόνων, πολιτικών και γραφειοκρατών;
Τα κίτρινα γιλέκα στη Γαλλία σταμάτησαν την «οικολογική μετάβαση» που ήθελε να πληρώσουν ο Μακρόν. Φέτος η Ιταλία θα ξοδέψει 3 δισεκατομμύρια για να ηρεμήσει τους τρελούς λογαριασμούς λόγω των τρελών επιλογών των οικολόγων του ανέμου και του ήλιου. Όσο οι κυβερνήσεις μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, το δημόσιο χρήμα θα παίζει τον ρόλο του. Τότε θα εξαλειφθούν οι οικολογικές μανίες. Το είδαμε αυτό το καλοκαίρι. Όλα για να ανοίξουν ξανά εργοστάσια άνθρακα για παραγωγή ενέργειας.
Για δεκαετίες, η φιλελεύθερη σκέψη μας έλεγε ότι η αύξηση του πληθυσμού ήταν απαραίτητη για την οικονομική ανάπτυξη. Με τη μετατροπή στην οικολογία τώρα κηρύττουν την απεργία των γεννήσεων . Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτή η ιδεολογική ανατροπή;
Η αυτοκτονία του πολιτισμού. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Η Ιταλία, μεταξύ δύο γενεών, θα έχει 32 εκατομμύρια κατοίκους. Ο στόχος. Ή θα αντικατασταθούμε εντελώς ως λαός. Από ποιον, ξέρουμε. Ο οικολογισμός, στο κάτω μέρος, είναι μόνο μισανθρωπία, μίσος για τον άνθρωπο, το λένε «ιός». Απολάμβαναν τα lockdown. Λένε ότι φταίμε για όλα. Μας ζητούν να παραμερίσουμε (ποτέ να μην παραμερίσουμε). Είναι σαν την ταινία Army of the 12 Monkeys . Θα βάλουν μια μέρα φόρο στο δεύτερο παιδί, όπως έκανε η Κίνα πριν το 2015;
Ο οικολογισμός έχει εκραγεί ως στοιχείο παγκόσμιας σημασίας στη δημόσια συζήτηση σχεδόν ταυτόχρονα με την πανδημία. Κοιτάζοντας το μέλλον, ποια θα μπορούσε να είναι η σχέση των περιορισμών με τη νέα κανονικότητα της πανδημίας και του οικολογικού κύματος;
Ο Covid ήταν η μεγάλη δοκιμασία για το τι θα ήθελαν: «ευτυχισμένη αποανάπτυξη». Αλλά και πάλι, ποιος πληρώνει το λογαριασμό για την αυτοκτονία του πολιτισμού;
Τελικά, στην εποχή του πράσινου ολοκληρωτισμού υπάρχει ακόμη χώρος για τον δυτικό λευκό άνθρωπο ή είναι προορισμένος να εξαφανιστεί, αντικαθιστώντας έναν νέο οικολογικό λαό;
Για τους υποστηρικτές του τρέχοντος μοντέλου, είναι απαραίτητο να αποδομηθεί η ίδια η ιδέα της πλειοψηφίας του στρέιτ χριστιανού λευκού άνδρα, γιατί τους επιτρέπει να ξεφύγουν από τις ίδιες τις συνθήκες της δημοκρατίας. Δεν υπάρχει πλέον ανάγκη να είσαι σε μια δημοκρατία αν υπάρχουν μόνο μειονότητες. Εθνοτικές, σεξουαλικές, φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτιστικές μειονότητες. Γι' αυτό νομίζω ότι κινούμαστε προς μια γιγάντια διάσπαση της δυτικής ταυτότητας.
Πράσινος Ολοκληρωτισμός - Διασπορά (www-dissipatio-it.translate.goog)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου