«Ο σκοπός της Νέας Γλώσσας ήταν να καταργήσει κάθε άλλο τρόπο σκέψης… Σ’ αυτό συνέβαλαν, πρώτον, η εφεύρεση καινούριων λέξεων, αλλά, κυρίως, η εξάλειψη των ανεπιθύμητων λέξεων και η απογύμνωση των ανορθόδοξων λέξεων που είχαν απομείνει από κάθε δευτερεύουσα έννοια… Η Νέα γλώσσα είχε ως σκοπό να περιορίσει τον ορίζοντα της σκέψης και ο σκοπός αυτός εξυπηρετήθηκε άμεσα μειώνοντας στο ελάχιστο την εκλογή των λέξεων… Όλες οι λέξεις που αφορούσαν τις ιδέες της ελευθερίας και της ισότητας περιλαμβάνονταν σε μία μόνο λέξη, την «εγκλημασκέψη», ενώ όλες οι λέξεις που είχαν σχέση με την αντικειμενικότητα και τον ορθολογισμό περιλαμβάνονταν στη λέξη «παλαιοσκέψη»… Στη Νέα Γλώσσα δεν ήταν δυνατό να παρακολουθήσεις μια διαφορετική σκέψη πέρα από την αντίληψη ότι ήταν "αιρετική". Πέρα απ’ αυτό το σημείο, οι λέξεις ήταν ανύπαρκτες… Καμιά λέξη στο Λεξιλόγιο Β [της Νέας Γλώσσας] δεν ήταν ιδεολογικά ουδέτερη. Πολλές απ’ αυτές ήταν κατ’ ευφημισμό. Λέξεις όπως «κατασκήνωση χαράς» (δηλαδή στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας) ή «Υπουργείο Ειρήνης» (δηλαδή Υπουργείο Πολέμου) σήμαιναν το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που φαινόταν ότι έλεγαν…».
[George Orwell: 1984, Παράρτημα: Οι Αρχές της Νέας Ομιλίας]
Η ραγδαία άνοδος του ολοκληρωτισμού συνοδεύεται από την κατίσχυση μιας νέας πολιτικής «φιλοσοφίας» που συμπυκνώνεται από τον Μουσολίνι στη διακήρυξη:
«Τίποτα έξω από το κράτος, τίποτα πάνω από το κράτος, τίποτα ενάντια στο κράτος. Όλα στο κράτος, όλα για το κράτος, όλα μέσω του κράτους...».
Μπενίτο Μουσολίνι: Λόγοι [στο Α.Camus: Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος, 1971].
Απ' αυτή την πολιτική «φιλοσοφία» απορρέει μια καινούρια αντίληψη για την κοινωνία και τον άνθρωπο, σύμφωνα με την οποία η κοινωνία μπορεί να υφίσταται μόνο ως πεδίο της διαδικασίας εκ-κρατισμού της, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να υπάρχει μόνο ως μέσο για την επιτέλεση των σκοπών της κρατικής εξουσίας.
«Μόνον από πολιτική άποψη διακρίνουμε τον λαό σε αστούς με ίσα δικαιώματα και σε υπηκόους που δεν έχουν κανένα απολύτως πολιτικό δικαίωμα».
[Α. Χίτλερ: Ο Αγών μου. Αθήνα, Αντιφασιστική Βιβλιοθήκη, τ.2].
Στις 24 Απριλίου 1793, ο Saint-Just προειδοποιούσε την ανθρωπότητα από το βήμα της Συντακτικής:
«Όλες οι τέχνες δημιουργούν αριστουργήματα. Η τέχνη της διακυβέρνησης των ανθρώπων δημιουργεί μόνο τέρατα».
Πάνω από δύο αιώνες αργότερα, η ανθρωπότητα καλείται να πληρώσει το τίμημα της ιστορικής της «κωφότητας», διαπιστώνοντας έκπληκτη ότι η εξουσιαστική διεκδίκηση για την καθολικοποίηση και την οριστικοποίηση της δουλείας έχει ήδη διατυπωθεί με σαφήνεια από τους εξουσιοφρενείς που ασκούν την αποτρόπαια «τέχνη της διακυβέρνησης» των ανθρώπων και έχει σκιαγραφηθεί με ακρίβεια από τους διαχειριστές της τεχνο-επιστήμης του Θεραπευτικού Ολοκληρωτισμού που ευαγγελίζονται μια «ομαλοποιημένη κοινωνία» από ζόμπι, στην οποία:
«Η συμπεριφορά, τα συναισθήματα και οι πράξεις των ανθρώπων θα τηλεκατευθύνονται από έναν κεντρικό υπολογιστή... Πρόκειται για τη μετατροπή των ανθρώπων σε ρομπότ που υπακούν στις διαταγές ενός υπολογιστή, ο οποίος θα εγγυάται την παγκόσμια τάξη. Ποιος θα προγραμματίζει τον υπολογιστή; Tο μαντεύετε: Μια επιτροπή των μοναδικών κατόχων και εγγυητών της υγείας».
[O θεραπευτικός ολοκληρωτισμός σκιαγραφήθηκε με ακρίβεια από τον Αμερικανό θεωρητικό του J. Delgado στο Physical Control of the Mind, N.Y. 1971. Αναφ. στο M. Bosquet: Οικολογία και Πολιτική, Αθήνα, Νέα Σύνορα, 1984, σ. 100].
Η προφητική και αγωνιώδης προειδοποίηση του Thomas Szasz βρίσκεται στον δρόμο της επαλήθευσής της. Γιατί τώρα πια είναι ολοφάνερο ότι:
«Η ανθρώπινη ελευθερία κινδυνεύει από μια διαβολική συμμαχία μεταξύ της κρατικής εξουσίας και της ιατρικής».
[Thomas Szasz: Συνέντευξη στην Il Giornale (αναδημ.: εφ. Θεσσαλονίκη, 8/7/1975]
Αν η καθολικοποίηση της κυριαρχίας των παγκοσμιοποιημένων κυρίαρχων «αλήτ» και του κράτους και η στρατοπεδική κοινωνία συνθέτουν μια πραγματικότητα προς την οποία τείνουν οι επιλογές των εξουσιοφρενών παλιάτσων που διαχειρίζονται τη δύναμη σ’ Ανατολή και Δύση, τότε η πλήρης καθυπόταξη της κοινωνίας στην ιατρική τυραννία αποτελεί θεμελιώδη διεκδίκηση εκείνων που επιδιώκουν να εξαλείψουν την ανθρώπινη ιδιότητα του ανθρώπου και να τον μεταπλάσουν οριστικά σε Πράγμα.
Σ’ αυτή τη φάση, ο θεραπευτικός ολοκληρωτισμός ανάγεται σε κυρίαρχο στόχο και ο θεραπευτισμός σε κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγανδιστικό αφήγημα. Και, όπως προειδοποιούσε ο Thomas Szasz:
«O θεραπευτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των πρόστυχων (ή το πρώτο, ανάλογα με το ποια αυθεντία θα ρωτήσουμε). Το δόγμα που μας επιτρέπει να διακηρύσσουμε αιώνια αγάπη γι' αυτούς που μισούμε και να τους επιβάλουμε ανελέητες τιμωρίες με την πρόφαση ότι τους προστατεύουμε από "ασθένειες" που το κύριο σύμπτωμά τους είναι η άρνηση των "ασθενών" να υποταγούν στην κυριαρχία μας».
[T. Szasz: Το Δεύτερο Αμάρτημα]
Η μόνη δικαιολογία που μπορώ να παραθέσω απέναντι στις γενιές της κόρης μου και της εγγονής μου είναι η εναντίωσή μου στο ολοκληρωτικό «θεραπευτικό» κράτος που, δυστυχώς, θα τους κληροδοτήσουμε εάν δεν καταφέρουμε να αποκρούσουμε το παγκόσμιο υγειονομικό πραξικόπημα. Με την αμυδρή ελπίδα ότι αυτή η εναντίωση θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει μια μικρή μουσική φράση στη μεγάλη, συνολική και συλλογική Συμφωνία της αμφισβήτησης και της ανατροπής της ιατρικής τυραννίας.
Κλεάνθης Γρίβας
Πρόσφατη ειδησεογραφία
ΑΛΛΕΡΓΙΑ: 9 Συνηθισμένοι παράγοντες αλλεργίας που κρύβονται στο σπίτι σας και πώς να τους αποφύγετε
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΑΡΒΑΡΝΤ εκθέτει τα διαβατήρια εμβολίων ως «επιστημονική ανοησία»
PFIZER και MERCK: Δοκιμάζουν νέα φάρμακα για την COVID από το στόμα
Δείτε παρακάτω τον πίνακα στα αγγλικά με τις «πολιτικά ορθές» φράσεις και λέξεις που θα πρέπει να αντικαταστήσουν τις μη αποδεκτές λεκτικές προσεγγίσεις των θεμάτων που σχετίζονται με τα εμβόλια και την Πανδημία:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου