Οἱ δραστηριότητες ἑνός δισεκατομμυριούχου ἐκπέμπουν 1 ἑκατ. φορές περισσότερο διοξείδιο τοῦ ἄνθρακα ἀπό τόν μέσο ἄνθρωπο - Κι ὅμως γιά τήν κλιματική «κρίση», τήν πληρώνει ὁ ἁπλός λαός
Μετά τήν «πρόβα - τζενεράλε» τῆς διετίας τῆς πανδημίας, εἶναι πασιφανές πλέον πώς ὁ αὐταρχισμός στήν «δημοκρατική» Δύση διογκώνεται μέ πρόσχημα τήν κλιματική καί τήν ἐνεργειακή κρίση. Μέ ἀφορμή τήν COP27 καί τήν διάσκεψη τοῦ ΟΗΕ γιά τό κλίμα, διαπιστώνουμε πώς ὁ οἰκοφασισμός παραμένει στήν κορυφή... τῶν ἰδεολογημάτων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Τό ἀφήγημα τῆς κλιματικῆς κρίσης περιλαμβάνει μιά μακρά ἀτζέντα μέτρων πού ἔχουν ὡς στόχο τήν μαζική χειραγώγηση τῶν κρατῶν. Ἐξοντωτικοί «πράσινοι» φόροι, συστήματα παρακολούθησης γιά τήν κατανάλωση ἐνέργειας, αστυνὁμοκρατία, κατάργηση συνταγματικῶν δικαιωμάτων, ἐνεργειακά lockdown, μέχρι καί διατροφικές ἀλλαγές μέ προτάσεις πού φέρνουν σκουλήκια καί ἀλεσμένα ἔντομα στό τραπέζι μας. Κοινωνίες ὁλόκληρες θυσιάζονται στόν βωμό τῆς παγκόσμιας «οἰκολογικῆς» δικτατορίας, πού θά ἀποτελέσει καί τήν βάση γιά τήν ἐγκαθίδρυση μιᾶς πανθρησκείας μέ φιλοπεριβαλλοντικό προσωπεῖο.
Ὅπως ἔγινε στήν πανδημία, ἔτσι καί στό πεδίο τῆς λεγόμενης κλιματικῆς κρίσης, ὁ ἁπλός πολίτης γίνεται τό ἀπόλυτο πειραματόζωο, καί ὁ μόνιμος ἀχθοφόρος τοῦ βάρους τῆς κάθε τεχνητῆς ἤ ὑπαρκτῆς κρίσης.
Τά συστημικά ΜΜΕ κατακλύζουν τήν εἰδησεογραφία μέ κινδυνολογικές εἰδήσεις, συνεντεύξεις καί δηλώσεις, ἐνῶ γίνεται κανονική πλύση ἐγκεφάλου μέ δημοσιεύσεις πού περιλαμβάνουν οἰκολογικές συμβουλές «γιά τό καλό τοῦ περιβάλλοντος». Παντοῦ κυριαρχεῖ ἡ καταστροφολογία καί ὁ ἐπίπλαστος πανικός. Τά καιρικά φαινόμενα μεγαλοποιοῦνται, οἱ ἐνεργειακές ἐλλείψεις παρουσιάζονται σάν φυσικό φαινόμενο καί οἱ οἰκολογικές καταστροφές πλασάρονται μέ ὑπόβαθρο «ἀτομικῆς εὐθύνης».
Τρανό παράδειγμα στή χώρα μας, τό ἐπιτελικό φιάσκο μέ τήν «κακοκαιρία» EVA, ὅπου μιά φυσιολογική φθινοπωρινή καταιγίδα παρουσιάστηκε ἀπό τά MME, τούς μετεωρολόγους καί τήν κυβέρνηση, σάν νά ἐπρόκειτο νά συμβεῖ ἕνας δεύτερος κατακλυσμός τοῦ Νῶε.
Σέ ὅλη αὐτή τήν κινδυνολογική προπαγάνδα στοχοποιεῖται ἀποκλειστικά ὁ ἁπλός πολίτης καί πουθενά δέν γίνεται λόγος γιά τούς πραγματικούς ὑπαίτιους γιά τήν ρύπανση καί τήν καταστροφή τοῦ πλανήτη.
Ὁ ἁπλός πολίτης εἶναι αὐτός πού πιέζεται νά ἐγκαταλείψει τούς κινητῆρες ἐσωτερικῆς καύσης, νά βγάλει ἐνεργειακή ταυτότητα, νά ἀλλάξει τίς οἰκιακές συσκευές του, νά δεχθεῖ τήν ἀπόσυρση τοῦ φθηνοῦ λιγνίτη, νά περιορίσει τά ταξίδια του, νά ἐγκαταλείψει τό αὐτοκίνητο τοῦ, νά πληρώσει φόρο γιά τήν πλαστική σακούλα, νά «σώσει» τό περιβάλλον μέ τό... χάρτινο καλαμάκι.
Μπορεῖ τά κράτη τῆς Δύσης νά ἐγκαταλείπουν μέ γοργούς ρυθμούς τήν κοινή λογική, ὅμως ὁ κάθε σκεπτόμενος πολίτης (ἕνα εἶδος πού τείνει πρός... ἐξαφάνιση πλέον) μπορεῖ εὔκολα νά συμπεράνει πώς ἡ κλιματική κρίση σέ συντριπτικό ποσοστό ἀφορᾶ τήν ἐπιχειρηματική δράση τῆς παγκόσμιας «ἐλίτ», καί ὄχι τά λαϊκά στρώματα.
Αὐτό ἐπιβεβαιώνει μέ τόν πιό ἐμφατικό τρόπο καί μιά ἔρευνα πού δημοσιεύθηκε ἀπό τήν Oxfam (ἕνα παγκόσμιο κίνημα κατά τῆς κοινωνικῆς ἀνισότητας, μέ ἕδρα τό Ἡνωμένο Βασίλειο), ὅπου ἀποδεικνύεται πώς ἕνας δισεκατομμυριοῦχος εὐθύνεται γιά ἕνα ἑκατομμύριο φορές μεγαλύτερες ἐκπομπές ἄνθρακα σέ σχέση μέ τόν μέσο ἄνθρωπο. Καί αὐτές οἱ ἐκπομπές ἄνθρακα κατά 70% προέρχονται ἀπό τίς ἐπενδύσεις τους καί κατά 30% ρυπαίνουν τήν ἀτμόσφαιρα μέ τόν τρόπο ζωῆς τους.
Ἡ ἔρευνα στηρίζει τά εὑρήματα της στήν λεπτομερῆ ἀνάλυση τῶν ἐπενδύσεων 125 ἀπό τούς πλουσιότερους δισεκατομμυριούχους τοῦ πλανήτη.
Σύμφωνα μέ τήν σχετική ἔκθεση, οἱ ἐπενδύσεις τῶν δισεκατομμυριούχων παράγουν κατά μέσο ὅρο 3 ἑκατ. τόνους διοξειδίου τοῦ ἄνθρακα ἀνά ἄτομο τόν χρόνο, τό ὁποῖο εἶναι ἕνα ἑκατομμύριο φορές ὑψηλότερο ἀπό τόν μέσο ὅρο τῶν 2,76 τόνων ἐκπομπῶν διοξειδίου τοῦ ἄνθρακα ἀνά ἄτομο πού παράγει τό φτωχότερο 90% τοῦ πλανήτη.
Ἡ ἔρευνα διαπιστώνει πώς αὐτές οἱ μερικές δεκάδες δισεκατομμυριούχων, μέ τίς ἐπενδυτικές δραστηριότητες τούς, ἔχουν ἀποτύπωμα ἄνθρακα πού ἰσοδυναμεῖ μέ τίς ἐκπομπές ὁλόκληρων κρατῶν, ὅπως εἶναι ἡ Γαλλία, ἡ Ἀργεντινή ἤ ἡ Αἴγυπτος.
Ἀκόμα καί ἄν βγάζαμε ἀπό τό κάδρο τίς ἐκπομπές ἀερίων πού προέρχονται ἀπό τίς ἐπενδύσεις τῶν κροίσων, καί μόνο ὁ τρόπος ζωῆς τους πού περιλαμβάνει γιά παράδειγμα τήν χρήση ἰδιωτικῶν τζέτ, γιοτ καί στόλων αὐτοκινήτων, ὑπερβαίνει κατά χιλιάδες φορές τήν ρύπανση πού προκαλεῖ ἕνας μέσος ἄνθρωπος.
Αὐτοί πού δημιουργοῦν τό πρόβλημα, παρουσιάζουν καί τήν «λύση»
Βλέπουμε λοιπόν πώς στό ἐπίκεντρο τῆς κλιματικῆς ἀπειλῆς βρίσκεται κυρίως ἡ ἀπληστία τῆς «ἐλίτ», πού ζεῖ τόν καπιταλιστικό «παράδεισο» της, δρῶντας παρασιτικά εἰς βάρος τῶν λαῶν καί τοῦ πλανήτη. Τό συντριπτικά μεγαλύτερο μερίδιο τῆς ρύπανσης γίνεται ἀπό τίς «ἐπενδύσεις», αὐτές πού τόσο ἀγαπᾶ ἡ νεοφιλελεύθερη «ἀριστεία» τοῦ Μαξίμου νά φέρνει στήν Ἑλλάδα. Ἀκόμα καί οἱ λεγόμενες «πράσινες» ἐπενδύσεις, ἀντί νά βελτιώνουν τούς δεῖκτες περιβαλλοντικῆς προστασίας, τούς ἐπιδεινώνουν ἔτι περαιτέρω.
Οἱ «ἐπενδυτές» ἀπό τήν μιά πλευρά καταστρέφουν τό περιβάλλον καί ἀπό τήν ἄλλη ἐμφανίζονται ὡς σωτῆρες τοῦ περιβάλλοντος. Ἡ ἴδια ἡ «ἐλίτ» δημιουργεῖ τό πρόβλημα καί ταυτόχρονα ἐπιβάλλει καί τίς «λύσεις».
Κι ὅμως, ἐνῶ τό πρόβλημα τό δημιουργοῦν οἱ μεγαλοκαρχαρίες τῆς διεθνοῦς σκακιέρας, ἡ κινδυνολογία τεχνηέντως στρέφεται πρός τήν βάση τῆς κοινωνικῆς πυραμίδας, δημιουργῶντας μαζικό ἐνοχικό σύνδρομο στούς λαούς, αἴσθηση ἀπελπισίας καί φόβο. Δημιουργεῖται δηλαδή τό κατάλληλο ψυχολογικό ὑπόβαθρο γιά νά ἐφαρμοστοῦν τά μέτρα πού θά φέρουν τήν ὁλοκληρωτική καθυπόταξη τῶν λαῶν.
Παράλληλα, στούς λοβοτομημένους λαούς προβάλλονται μερικά οἰκολογικά «τοτέμ» τύπου Γκρέτας, ὥστε νά δημιουργεῖται ἡ ἐντύπωση πώς ἡ «πράσινη» ἀνάπτυξη πού προβάλει ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων, ἔχει καί χαρακτῆρα... «ἐπανάστασης». Στό παιχνίδι τῆς δημιουργίας μιά συλλογικῆς «οἰκολογικῆς συνείδησης» ἔχουν μπεῖ δυναμικά καί οἱ μεγάλες περιβαλλοντικές ὀργανώσεις, πού βεβαίως χρηματοδοτοῦνται ἁδρά ἀπό περιώνυμες δυναστεῖες καί μεγιστᾶνες ὅπως τό ἵδρυμα Rockefeller, τό ἵδρυμα Bill and Melinda Gates, ὁ George Soros κ.α.
Κραδαίνοντας τό ἀφήγημα τῆς κλιματικῆς κρίσης, οἱ ἡγέτες τῆς Δύσης ἀρχίζουν νά παρουσιάζουν ὡς «ἀπειλές», τήν γεωργία καί τήν κτηνοτροφία, ὅταν βέβαια αὐτές βρίσκονται ἐκτός τοῦ ἐλέγχου τῆς βιομηχανίας τροφίμων πού μονοπωλοῦν οἱ πολυεθνικές. Ἔτσι ἐπιδιώκουν νά συγκεντρώσουν τόν ἔλεγχο τῆς παραγωγῆς τροφίμων καί νά συντρίψουν τούς ἀνεξάρτητους ἀγρότες καί κτηνοτρόφους. Ἑπομένως στοχοποιεῖται ὅλο καί περισσότερο ἡ διατροφική αὐτάρκεια, ἡ ἀνεξαρτητοποίηση ἀπό τούς μεσάζοντες, ἡ ἀπεμπλοκή ἀπό τίς ἐφοδιαστικές ἁλυσίδες, καί ἡ κατοχή καί χρήση γῆς.
Ἡ «ἐλίτ» παρουσιάζει ἕνα ὅραμα δῆθεν «βιωσιμότητας» πού περιλαμβάνει δραστικούς περιορισμούς στήν ἐνέργεια, στήν κατανάλωση κρέατος, στίς μετακινήσεις, στήν κατοχή ἀκίνητης καί ἀκίνητης περιουσίας, καί ἀσφαλῶς στό βιοτικό ἐπίπεδο.
Ἀσφαλῶς οἱ ἐπιδιώξεις τῶν πολιτικῶν πού βρίσκονται σέ συνεργασία μέ τούς δισεκατομμυριούχους, δέν ἔχουν καμία σχέση μέ τήν διατήρηση τοῦ περιβάλλοντος ἤ τήν ἀντιμετώπιση τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς. Πίσω ἀπό αὐτές τίς πολιτικές, εἶναι οἱ ἴδιοι ἡγέτες πού μέ περισσή εὐκολία κάνουν ἀπειλητικές δηλώσεις γιά σενάρια πυρηνικοῦ ὁλοκαυτώματος, μέ ἀφορμή τόν πόλεμο στήν Οὐκρανία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου