Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

ΚΑΛΑΙ ΑΙ ΠΛΑΤΕΙΑΙ, ΚΑΛΥΤΕΡΑΙ ΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ


Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ
ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ καιρὸ ἡ πατρίδα μας διέρχεται, ὅπως παραδέχονται πολλοί, τὴν πιὸ κρίσιμη περίοδο ἀπὸ τὸν Β´ Παγκόσμιο πόλεμο καὶ τὴ Γερμανικὴ Κατοχή, κατ᾿ ἄλλους δέ, τὴ χειρότερη περίοδο τῆς ἱστορίας της μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσι ἀπὸ τοὺς Τούρκους καὶ τὴν ἐθνική της παλιγγενεσία. ῞Ολα τὰ στοιχεῖα ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ κρίσι, ποὺ διέρχεται ἡ χώρα μας, εἶναι πολύπλευρη. Εἶναι κρίσι θεσμῶν καὶ ἀξιῶν· εἶναι κρίσι ἠθικὴ καὶ πνευματική· εἶναι κρίσι οἰκονομική, πολιτικὴ καὶ κοινωνική. ᾿Εν τούτοις, οἱ περίσσιες πλευρὲς τῆς κρίσεως, ποὺ μαστίζει τὸν τόπο μας, καὶ ἐπικεντρώνουν τὴν προσοχή τους μόνο στὴν οἰκονομική... Αὐτὴ τοὺς ἐνδιαφέρει, διότι ἐξ αἰτίας της ἑκατοντάδες χιλιάδες εἶναι ἄνεργοι, ἄλλοι κλείνουν τὶς ἐπιχειρήσεις τους, ἄλλοι ἀδυνατοῦν νὰ πληρώσουν τὰ χρέη τους, ἄλλοι χρεωκοποῦν, ἄλλοι σιτίζονται στὰ συσσίτια, καὶ ὅλοι ἀνεξαιρέτως ἀγκομαχοῦν καὶ δυσανασχετοῦν ὑπὸ τὸ βάρος τῶν ἀδίκων καὶ δυσβάσταχτων φόρων, ποὺ κατ᾿ ἐπιταγὴν τῶν ἀνάλγητων ξένων δανειστῶν καὶ τοκογλύφων, καὶ μὲ τὴ συναίνεσι ξενόδουλων πολιτικῶν μας, καλοῦνται ὅλοι νὰ πληρώσουν. Αὐτή, λοιπόν, ἡ οἰκονομικὴ κρίσι κατέβασε τὸν κόσμο στὶς πλατεῖες. Αὐτὴ δημιούργησε καὶ τὸ κίνημα τῶν ἀγανακτισμένων. ᾿Εὰν δὲν ὑπῆρχε ἡ οἰκονομικὴ πλευρά, ὅλες οἱ ἄλλες πλευρὲς τῆς κρίσεως θὰ ἄφηναν –ὅπως καὶ ἀφήνουν ἄλλωστε– ἀδιάφορη τὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν νεοελλήνων!

Μήπως ὅμως ἐξ αἰτίας τῶν ἄλλων κρίσεων ἐφθάσαμε καὶ στὴν οἰκονομική; ᾿Αλήθεια, ποιός ἄνθρωπος ποὺ ἔχει πνευματικοὺς ὀφθαλμούς, δὲν βλέπει ὅτι ἡ ζωή μας τὶς τελευταῖες δεκαετίες εἶναι πιστὸ ἀντίγραφο τῆς ζωῆς τοῦ ἀσώτου υἱοῦ; ῍Ας ἀναρωτηθοῦμε: γιατί ὁ ἄσωτος υἱὸς ἔφθασε στὸ σημεῖο νὰ εἰπῇ τὸ «λιμῷ ἀπόλλυμαι»; Μήπως διότι ὑπερχρεώθηκε καὶ δὲν μποροῦσε νὰ ξεχρεώσῃ τοὺς δανειστές του; Μήπως ἐξ αἰτίας δυσμενῶν οἰκονομικῶν συγκυριῶν ἢ μήπως διότι «διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως»; Πράγματι ἡ ἄσωτη ζωὴ ἦταν αὐτή, ποὺ τὸν ὡδήγησε στὴ χρεωκοπία, τῆς δὲ ἀσώτου ζωῆς προηγήθηκε ἡ ἐπανάστασί του καὶ ἀπομάκρυνσί του ἀπὸ τὸ πατρικό του σπίτι καὶ τὸν πατέρα του. Ἄς ἀναρωτηθοῦμε λοιπόν: Μήπως καὶ ἐμεῖς τὸ ἴδιο δὲν κάνουμε τὶς τελευταῖες δεκαετίες; Δὲν ἔχομε ἐπαναστατήσει ἐναντίον τοῦ οὐρανίου Πατέρα μας καὶ ἀποστατήσει ἀπ᾿ αὐτόν; Δὲν ὑπερέβημεν σὲ ἀσωτία καὶ ἀποστασία ὅλες τὶς προηγούμενες γενεές;


Διαβάστε περισσότερα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου