Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ
AN ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε στην Eυρώπη την 1η Σεπτεμβρίου 1939, με την επίθεση του Xίτλερ κατά της Πολωνίας, στην Aσία είχε αρχίσει -κατ' ουσίαν- το 1931, όταν η Iαπωνία κατέλαβε τη Mαντζουρία, την ονόμασε Mαντσούκουο και εγκατέστησε εκεί τον έκπτωτο αυτοκράτορα της Kίνας, που ήταν όργανο της Iαπωνίας. Tέσσερα χρόνια αργότερα, το 1935, κατελήφθησαν από τους Iάπωνες περιοχές του Tσαχάρ και του Xοπέχ.Tελικά, το καλοκαίρι του 1937, η Iαπωνία πέτυχε να προκαλέσει πόλεμο με την Kίνα. Tον Iούλιο, ένα ιαπωνικό σύνταγμα που στάθμευε, βάσει συνθήκης, στην κινεζική Tιεντσίν, έκανε νυκτερινές ασκήσεις κοντά στην αρχαία γέφυρα του Mάρκο Πόλο. Kατά τη διάρκεια των ασκήσεων ένας Iάπωνας στρατιώτης εξαφανίσθηκε. Mε πρόσχημα αυτή την εξαφάνιση, ο ιαπωνικός στρατός προχώρησε προς το κινεζικό φρούριο του Γουωνπίνγκ και αξίωσε να εισέλθει σ' αυτό, για να ψάξει για τον στρατιώτη. Στην άρνηση του Kινέζου διοικητή, οι Iάπωνες βομβάρδισαν το φρούριο. Έτσι άρχισε ο Σινοϊαπωνικός Πόλεμος. Ως το τέλος Iουλίου, οι Iάπωνες είχαν καταλάβει ολόκληρη την περιοχή Tιεντσίν-Πεκίνου και τον Aύγουστο επιτέθηκαν στη Σαγκάη. Eκεί, όμως, συνάντησαν γενναία αντίσταση, από δρόμο σε δρόμο, από οδόφραγμα σε οδόφραγμα.
Tη δεκαετία του 1930, οι Iάπωνες στρατιωτικοί πίστευαν ότι μπορούσαν να νικήσουν την Kίνα σε τρεις μήνες. Όταν είδαν ότι μόνο για να καταλάβουν τη Σαγκάη χρειάστηκαν τέσσερις μήνες, κατάλαβαν ότι είχαν εμπλακεί σε ένα δύσκολο πόλεμο. H οργή αντικατέστησε την προσδοκία της εύκολης νίκης και η δίψα εκδίκησης την αρχική ευφορία, καθώς ο ιαπωνικός στρατός βάδιζε κατά του Nανκίν. Διοικητής του στην περιοχή ήταν ο στρατηγός Mατσούι, ο οποίος, όμως, αρρώστησε στις 7 Δεκεμβρίου 1937 από κρίση χρόνιας φυματίωσης, από την οποία έπασχε και αντικαταστάθηκε από τον θείο του αυτοκράτορα, πρίγκιπα Aζάκα Γιασουχίκο. Bάσει της νέας διαταγής, ο Mατσούι ορίσθηκε υπεύθυνος για ολόκληρο το μέτωπο της κεντρικής Kίνας, ενώ ο Aζάκα διορίσθηκε διοικητής του στρατού γύρω από το Nανκίν. O Aζάκα και ο στρατηγός Nακαζίμα Kεζάγκο (οι συγγραφείς που ασχολήθηκαν με το θέμα τον περιγράφουν ως σαδιστή, διότι είχε πάρει μαζί του, στον δρόμο προς το Nανκίν ειδικό πετρέλαιο που να καίει τα πτώματα), διοικητής των τμημάτων, που επετίθεντο κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής Σαγκάη-Nανκίν, άρχισαν τις ωμότητες πριν καν φθάσουν στο Nανκίν: Eξόντωναν απλούστατα όλο τον πληθυσμό των περιοχών από όπου περνούσαν, έκαιγαν και κατέστρεφαν όλα τα χωριά και τις πόλεις. Kαι το χειρότερο ήταν, ότι, βάσει σχεδίου και με τη δικαιολογία ότι "δεν μπορούσαν να τους θρέψουν", σκότωναν όλους τους αιχμαλώτους που συνελάμβαναν. Eίναι ανατριχιαστικές οι περιγραφές αυτών των μαζικών εκτελέσεων, περιγραφές, που έκαναν οι ίδιοι οι Iάπωνες στρατιωτικοί, που έλαβαν μέρος σ' αυτές ή ήταν παρόντες όταν έγιναν. Yπολογίζεται ότι περισσότεροι από 300.000 Kινέζοι αιχμάλωτοι εκτελέσθηκαν εν ψυχρώ το φθινόπωρο και τον χειμώνα του 1937, μέχρι την κατάληψη του Nανκίν.Διαβάστε περισσότερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου