Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019

Theodora Toleva, Η επιρροή της Αυστροουγγαρίας στη διαμόρφωση του αλβανικού έθνους 1896-1908



Η συγκεκριμένη μελέτη είναι η διδακτορική διατριβή της Δρ Theodora Toleva που υποβλήθηκε στο πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης τον Σεπτεμβριο του 2008. Η συγγραφέας μελέτησε το αρχειακό υλικό της Βιέννης, προπάντων το Αρχείο του Οίκου, της Αυλής και του Κράτους (Haus-, Hof-, Staatsarchiv). Τα ντοκουμέντα για τον ρόλο της Αυστροουγγαρίας στη δημιουργία της Αλβανίας είναι συγκλονιστικά. Η μελέτη της Δρ Toleva εκδόθηκε στα ελληνικά το 2018 από την Ελληνική Επιτροπή Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης, Αθήνα, τηλ. επικοιν/νίας: 2103626101.
Απόσπασμα από τον πρόλογο της συγγραφέως:


''Έμεινα πιστή στον στόχο που είχα θέσει και απομακρυνόμουν μόνο περιστασιακά σε θέματα τα οποία είχαν ''σχέση'' με το θέμα μου, ώσπου μια ημέρα έπεσα σε ένα χαρτοκιβώτιο, στο οποίο βρήκα για πρώτη φορά έγγραφα, τα οποία είχαν αναφορές για τις μυστικές συνεδρίες του έτους 1896 για το Αλβανικό Ζήτημα.
Η έκπληξη μου ήταν πελώρια, όταν συνειδητοποίησα ότι όλα όσα είχα διαβάσει για το αλβανικό έθνος έως τότε δεν επιβεβαιώνονταν από τα έγγραφα, πολλώ μάλλον ετίθεντο εν αμφιβόλω και αμφισβητούνταν σοβαρά. Αναφέρομαι, για να μην αφήσω καμία αμφιβολία, στις έξοχες εργασίες και τις ανεκτίμητες συνεισφορές του Stavro Skendi, του Peter Bartl, του Georges Castellan, του Hans Dieter Schanderl κ.α., καθώς και όλων εκείνων οι οποίοι χρησιμοποίησαν τα παραπάνω έγγραφα ως βάση για τα δικά τους κείμενα.
Όλες αυτές οι εργασίες εκκινούσαν από τη θεμελιώδη προϋπόθεση ότι η Αλβανία υπήρχε ως σταθερό και αμετάβλητο έθνος κατά τον 19ο αι. -και ίσως ήδη αρκετά ενωρίτερα-, γι' αυτό όλα τα γεγονότα ερμηνεύονταν ως έκφραση της βούλησης αυτού του έθνους.
Οι μυστικές συνεδρίες έδειξαν, ωστόσο, ότι το αλβανικό έθνος δεν υφίστατο ως τέτοιο και ότι η Βιέννη προσπάθησε για την πραγμάτωση των δικών της στρατηγικών συμφερόντων να προωθήσει το εθνικό αίσθημα ανάμεσα στους Αλβανούς, το οποίο σε εκείνη τη χρονική στιγμή, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις και τις επανειλημμένες εξηγήσεις των αυστροούγγρων διπλωματών, δεν υπήρχε.
Δεν ήταν εύκολο να γεφυρωθεί η τεράστια αναντιστοιχία ανάμεσα στην ''επίσημη εκδοχή'' της Αλβανολογίας -την οποία πάντοτε δεχόμουν- και την αποκαλυπτόμενη από τα έγγραφα ιστορική πραγματικότητα. Αυτό το αρχειακό λάθος θα μου κόστιζε ακριβά. Καταρχάς, έπρεπε να πεισθώ η ίδια ότι όλα όσα είχα γνωρίσει ως δευτερογενείς πηγές δεν ανταποκρίνονταν τόσο στα γεγονότα, όσο έδειχναν. Κατόπιν έπρεπε να το αποδείξω διεξοδικά και να το υπερασπιστώ.

Αυτή η τόσο ξαφνική για τη συγγραφέα ''πρόσβαση'' στο Αλβανικό Ζήτημα θα καθόριζε τη μεθοδολογία όλης της έρευνας. Έπρεπε όλα όσα είχα διαβάσει ως τότε να τα ξεχάσω και να αρχίσω πάλι από το μηδέν. Συγχρόνως, έπρεπε ν' ακούω μόνο τη φωνή των εγγράφων. Ακολούθησαν όλο και περισσότερα χαρτοκιβώτια, ώσπου η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια και η αμφιβολία υποχώρησαν και στερεώθηκε μέσα μου η βεβαιότητα ότι τα θεμέλια της ύπαρξης ενός αλβανικού έθνους, πριν από ένα ανεξάρτητο αλβανικό κράτος, έπρεπε πράγματι να αμφισβητηθούν και να αναθεωρηθούν.''


Βλαχόφωνοι Έλληνες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου