Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Σύγχρονα θαύματα του Τιμίου Σταυρού στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή


ceb8ceb1cf8dcebcceb1cf84ceb1-cf84ceb9cebcceafcebfcf85-cf83cf84ceb1cf85cf81cebfcf8d
Α. Στην Ινδία.

Η  Ινδία  είναι  μια  πολύ  μεγάλη  χώρα  στην  οποία  η  πλειοψηφία  είναι  ινδουιστές. Η  χώρα  αυτή  δέχθηκε  το  κήρυγμα  του  ευαγγελίου  από  τον   απόστολο  Θωμά, όμως  οι  περισσότεροι  κάτοικοί  της  έμειναν  ειδωλολάτρες.
Κάποτε  ένας  ιεραπόστολος  αφού  κατήχησε  και  βάφτισε  αρκετές  οικογένειες  Ινδών  ύψωσε  έναν ξυλόγλυπτο  σταυρό με  τον  Εσταυρωμένο  τον  οποίο  στόλισε  πολύ  όμορφα.
Μια  μέρα  οι  ειδωλολάτρες  πήγαν  στον  εσταυρωμένο  και  άρχισαν  να  τον  περιγελούν  πετώντας  στο  πρόσωπό  του  ακαθαρσίες  φτύνοντας  και  χτυπώντας  με  ρόπαλα.
Ξαφνικά ο  Χριστός  έστρεψε  το  πρόσωπό  του  προς  τα  δεξιά  και  κοιτώντας  τους  είπε: Γιατί  με  περιγελάτε; Εκείνοι  έμειναν  στήλη  άλατος, μάλιστα  μερικοί πέθαναν  από  το  φόβο  τους. Οι  υπόλοιποι έτρεξαν  στους  δασκάλους  τους  και  τους  είπαν  για  το  θαύμα. Όταν  επέστρεψαν  μαζί  με  τους  δασκάλους  τους  είδαν  ότι  το  πρόσωπο  του  Χριστού  ήταν  ακόμη  στραμμένο  δεξιά  και  τόσο  πολύ  εξεπλάγησαν  ώστε  ζήτησαν  και  βαφτίστηκαν  αμέσως.
Σήμερα  στο  σημείο  που  ήταν  ο  Εσταυρωμένος  βρίσκεται  ο  καθεδρικός  τους  ναός, ο  δε  ξύλινος  εκείνος  σταυρός  σώζεται  μέσα  στο  Άγιο  Βήμα.

(Από το  βιβλίο: Ιστορίες  γέροντος  Κλεόπα - πλήρες εδώ)
Και: Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ινδία

Β. Θαύμα του Τιμίου Σταυρού στα Φίτζι.

Στο δεύτερο µεγαλύτερο νησί των Φίτζι, το Βανούα Λέβου, ο ιεραποστολικός υπεύθυνος του νησιού πατήρ Βαρνάβας µαζί µε τον ιεροµόναχο Σάββα, επισκέφθηκαν το νοσοκοµείο της πόλης Labasa, για να παρηγορήσουν έναν άρρωστο. Καθώς συζητούσαν µε τον άρρωστο, στην άλλη άκρη του διαδρόµου άκουσαν δυνατές αφύσικες κραυγές, και παραξενεµένοι από το αποτρόπαιο του ακούσµατος, κινήθηκαν για να βοηθήσουν.
Σε παρακείµενο δωµάτιο, βρισκόταν µία κοπέλα ξαπλωµένη στο κρεβάτι, η οποία έκλεινε τα αφτιά της µε τα χέρια της, κουνούσε το κεφάλι αριστερά-δεξιά και κραύγαζε µε τρόπο ανατριχιαστικό. Οι νοσοκόµες, φοβισµένες, στέκονταν χωρίς να µπορούν να καταλάβουν τι συνέβη.
Ο πατήρ Σάββας πλησίασε µια νοσοκόµα και της λέει: «Είµαστε από την ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία. Μπορούµε µόνο να τη σταυρώσουµε;». Τότε βγάζει το σταυρό, ο οποίος είχε µέσα Τίµιο Ξύλο και άρχισε να τη σταυρώνει στο πρόσωπο. Όσο τη σταύρωνε, τόσο πιο πολύ αυτή ούρλιαζε. Στο τέλος, ο ιερέας έβαλε το σταυρό στο στόµα της κοπέλας και αµέσως αυτή ηρέµησε. Ήταν καθαρά δαιµονισµένη και µε τη δύναµη του Τιµίου Ξύλου το δαιµόνιο έφυγε.
Το περιστατικό αυτό µάς θυµίζει τα λόγια του τροπαρίου της Παρακλητικής, «Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε, ἡ δύναµις· ἐπάγη γάρ ἐν τόπῳ καί ἐνεργεῖ ἐν κόσµῳ» (ήχος Γ’, Πέµπτη εσπέρας, απόστιχα – µαρτυρικό).
Ο Χριστός ήρθε στη γη και σταυρώθηκε για τη σωτηρία όλου του κόσµου. Γι’ αυτό και η δύναµη του Τιµίου Ξύλου του Σταυρού δεν περιορίζεται µόνο στους Χριστιανούς, αλλά και σε κάθε άνθρωπο, που είναι κάτω από την εξουσία του Σατανά.
Η θεραπεία της Φιτζιανής αυτής κόρης µε την επαφή του Τιµίου Ξύλου, αλλά και την πίστη των πατέρων που σκέφτηκαν να τη σταυρώσουν µε αυτό ήταν το καλύτερο κήρυγµα για την ίδια, τους δικούς της και όλους, όσοι υπήρξαν µάρτυρες αυτού του θαύµατος.
Όταν ο Χριστός έλεγε στους Μαθητές του ότι θα είναι µαζί τους, καθώς θα κηρύττουν το Ευαγγέλιό Του, αυτό ακριβώς εννοούσε: τη ζωντανή παρουσία Του µαρτυρούµενη µε τα επακολουθούντα σηµεία και τέρατα.
Εποµένως την Ιεραποστολή την κάνει ο ίδιος ο Χριστός χρησιµοποιώντας ως όργανά Του απλούς ανθρώπους σαν τον Φιτζιανό πατέρα Βαρνάβα και τον απλοϊκό µοναχό Σάββα.
Η Ιεραποστολή δεν είναι υπόθεση κοσµικής σοφίας, αλλά πίστεως «δι' αγάπης ενεργουµένης».

† Ο Νέας Ζηλανδίας Αµφιλόχιος
(Για την Ορθόδοξη Εκκλησία στα Φίτζι πολλά εδώ)
??????????

Γ. Στην Αφρική (Κογκό)

Απίθανα πράγματα συμβαίνουν στο Κονγκό, διηγήθηκε σε πολυάριθμο ακροατήριο στην αίθουσα ομιλιών στην Ιεραποστολή της Κανάνγκα ο κληρικός π. Βασίλειος Muamba. Είναι αυθεντικά και εύλαλα!
Ο π. Βασίλειος διηγήθηκε:
«Το 1996 έκανα ένα ιεραποστολικό ταξίδι στο Dimbelenge, συνοδευόμενος από ένα αγόρι, ψάλτη του Κέντρου της Ιεραποστολής της Κανάνγκα, και ένα άλλο αγόρι που ήρθε μαζί μας στο δρόμο.
Όταν φτάσαμε, συναντήσαμε τους παλιούς πιστούς που είχα βαπτίσει την περασμένη χρονιά και κάποιους που περίμεναν να βαπτιστούν τώρα. Μας έδωσαν ένα σπίτι για να περάσουμε τις μέρες που θα μέναμε κοντά τους.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που περίμεναν το βάπτισμα, υπήρχε κάποιος άνδρας ο οποίος με μαγικό τρόπο έστελνε κεραυνούς, και είχε ήδη σκοτώσει πολλούς ανθρώπους…
Ο παραδοσιακός αρχηγός του χωριού τον είχε τιμωρήσει απαγορεύοντάς τον να πίνει νερό από το ποτάμι της περιοχής Mukamba.
Βάπτισα όσους περίμεναν το βάπτισμα κι ανάμεσά τους κι αυτόν το μάγο.
Το βράδυ ζύμωσα και άφησα το πρόσφορο για τη Θεία Λειτουργία της επομένης. Πήγαμε και οι τρεις να κοιμηθούμε.
Κατά τις 4 το πρωί ένας δυνατός άνεμος άρχισε να φυσά που έκανε να κουνιέται όλο το σπίτι. Πετάχτηκα απ’ τον ύπνο και άκουσα τα δύο παιδιά – συνοδούς μου να κλαίνε και να φωνάζουν:
- Πάτερ πεθαίνουμε, ελάτε να μας σώσετε.
Άκουγα τα παιδιά, όμως δεν μπορούσα να κουνηθώ και να φτάσω στο δωμάτιο των παιδιών. Κατάλαβα ότι ήμουν ζωντανός γιατί ένιωθα το κεφάλι μου. Όμως όλο το σώμα ήταν παράλυτο.
Είχα μαζί μου ένα σταυρό που ο αείμνηστος π. Χαρίτων μου έδωσε κάποτε στην Τσικάμβα. Τον είχα τοποθετήσει από το βράδυ πάνω στο τραπέζι. Σκέφτηκα να τον πάρω και να κάνω προσευχή. Όμως δεν μπορούσα να απλώσω το χέρι μου.
Τα παιδιά συνέχιζαν να κλαίνε πιο δυνατά. Έφερα με δυσκολία το χέρι πάνω στο πόδι μου, έκανα το σημείο του σταυρού και κατάλαβα ότι μπορώ να κουνηθώ.
Κάθισα στο κρεβάτι με τα πόδια κρεμασμένα, αλλά ο άνεμος με πέταγε από τον ένα τοίχο στον άλλο του δωματίου. Με δυσκολία, χτυπώντας πέρα-δώθε βγήκα από το δωμάτιο, πέρασα στη βεράντα όπου είδα το μηχανάκι μου πεταμένο, αναποδογυρισμένο στην άκρη της βεράντας, και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο των παιδιών.
Μπήκα μέσα, τα έπιασα από το χέρι, τα ρούχα τους ήταν ξεσκισμένα, σχεδόν γυμνά, έκαναν εμετό και είχαν διάρροια. Ήταν περίπου 6 η ώρα το πρωί.
Υπήρχε μέσα στην αυλή του σπιτιού ένας νυχτερινός φύλακας που κατοικεί με όλη την οικογένειά του σ’ ένα σπίτι στο ίδιο οικόπεδο. Αυτός είχε ακούσει όσα συνέβαιναν στο δικό μας σπίτι, αλλά δεν μπορούσε να μας πλησιάσει για βοήθεια. Έβγαλα τα παιδιά έξω και τους είπα να μείνουν στη βεράντα και εγώ ξαναμπήκα στο σπίτι.
Άρχισα να καλώ το φύλακα με το όνομά του. Κάποια στιγμή έφτασε. «Δεν καταλαβαίνεις τίποτα απ’ αυτά που συμβαίνουν;», τον ρώτησα. «Μήπως κατάλαβες τι έγινε όλο το πρωί;».
«Τα άκουσα όλα», μου είπε «αλλά δεν έβρισκα τη δύναμη για να έρθω κοντά σας».
Τον παρακάλεσα να πάει να καλέσει κάποιους συγγενείς μου, που κατοικούν σ’ αυτήν την περιοχή, και τους πιστούς. Το πρωί έπρεπε να τελέσω τη Θεία Λειτουργία. Ήρθαν πολλοί πιστοί και κάποιοι μου είπαν:
«Όλα αυτά που συνέβησαν τη νύχτα, έγιναν γιατί βάπτισες χτες τον αρχηγό των “κεραυνοβόλων μάγων” πού έριχνε τούς κεραυνούς. Οι φίλοι του (άλλοι μάγοι), σκέφτηκαν: «Θα πειράξουμε και θα δοκιμάσουμε τώρα, αυτόν που βάπτισε τον αρχηγό μας».
Βγήκα για μια στιγμή έξω από το χώρο που θα τελούσα σε λίγο τη Θεία Λειτουργία. Κάποιοι πιστοί και κάποιοι χωρικοί αβάπτιστοι μου είπαν:
«Πάτερ, θέλησαν να σας σκοτώσουν (όπως κάνανε καί μέ τούς άλλους), όμως δεν τα κατάφεραν. Πιστεύουμε κι εμείς ότι ο Θεός σας είναι δυνατός, αληθινός. Ζητάμε, λοιπόν, να μας βαπτίσετε κι εμάς όλους».
Τους βάπτισα και ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων» ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ, ότι ο Θεός μας είναι ο αληθινός Θεός.
Τέλειωσε το ταξίδι και επέστρεψα στην Κανάνγκα.
Όταν θα έκανα το επόμενο ταξίδι, ο Επίσκοπος μου έδωσε ένα σταυρό λέγοντάς μου:
«Όταν φτάσεις, θα ρίξεις αυτό το σταυρό στο ποτάμι της περιοχής και θα πεις στους πιστούς να κολυμπήσουν, να τον βρουν και να σου τον φέρουν».
Έριξα το σταυρό. Πολλοί πιστοί έπεσαν στο ποτάμι να τον βρουν. Αυτός που τον βρήκε και μου τον έφερε ήταν ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων μάγων» που είχα βαπτίσει στο προηγούμενο ταξίδι !
Επέστρεψα στην Κανάνγκα.
Στις γιορτές του Πάσχα, κάποιοι πιστοί του Dibelenge και ανάμεσά τους ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων» ήρθαν για να γιορτάσουν στο Κέντρο της Ιεραποστολής.
Παρουσίασα στον Επίσκοπο τον πιστό που βρήκε το σταυρό και ο Επίσκοπος του έδωσε ένα δώρο.
Είχε τη συνήθεια να περπατά ξυπόλητος και τώρα άρχισε να φοράει παπούτσια. Άρχισε επίσης να πίνει νερό από το απαγορευμένο γι’ αυτόν ποτάμι».

Ο Κεντρώας Αφρικής Ιγνάτιος
(Και: Ορθόδοξο Κογκό, Ο Χριστός στην Αφρική)

Δ. Η Δέσποινα και ο Άγγελος

Στο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου, ανάμεσα στ’ άλλα κορίτσια του οικοτροφείου προσετέθησαν προ μηνών και δύο άλλα. Είναι η Δέσποινα ηλικίας 11 ετών και κατ’ εξαίρεσι το αγόρι Άγγελος, ηλικίας 6 ετών. Τα παιδιά αυτά έχουν τη ιστορία τους…
Οι Αδελφές της Μονής τα βρήκαν παρατημένα στους δρόμους. Τα μετέφεραν στην Μονή και ειδοποίησαν την Αστυνομία να αναζητήσει τους γονείς τους. Τελικά, εμάθαμε ότι η μητέρα τους είναι μάγισσα. Σκότωσε τ’ άλλα αδελφάκια τους κι’ αυτά τα εμύησε στην μαγεία και τα εγκατέλειψε. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούν στην ζωή τους να βγάζουν το «ψωμί»τους.
Με την ευλογία το π. Μελετίου Μανδελίδη, Προϊστάμενου της ιεραποστολής, βαπτίσθηκαν. Και έκτοτε έχουν την δύναμι και την φώτισι από τον Θεό να διηγούνται στην Αδελφή Θέκλα τι μαγικά έκαναν πριν και πόσους ανθρώπους είχαν σκοτώσει.
Της είπαν, ότι με τα μαγικά τους σκότωναν ανθρώπους, έπαιρναν το αίμα τους, το έβαζαν σε μια βελόνα ραψίματος , την κρεμούσαν επάνω τους και πετούσαν τις νύκτες χιλιόμετρα μακριά για να μαγέψουν ή σκοτώσουν άλλους ανθρώπους.
Στο ερώτημα της Αδελφής αν τώρα τους ενοχλούν τα δαιμόνια της απήντησαν:
«Έρχονται να μας πάρουν. Μας τραβούν γιά να κόψουν από τον λαιμό μας τον σταυρό που φοράμε. Μόλις εμείς κάνουμε το σημείο του Σταυρού, αυτά εξαφανίζονται. Μια φορά, συνέχισαν τα παιδάκια, ήλθαν μάγοι και μας παρακαλούσαν να τους ακολουθήσουμε, αλλά δεν μπορούσαν να μας πάρουν κοντά τους…». 
Το γιατί, είναι ευκολονόητο διότι φοβούνται το Βάπτισμα, τον Σταυρό και τον Αγιασμό που πίνουν τα παιδιά κάθε πρωί.
Αυτά τα παιδιά, μου είπε η Αδελφή Θέκλα, έχουν σκληρό χαρακτήρα γι’ αυτό και τους βάζουν να τρώγουν φαγητό μία φορά την ημέρα. Κάθε πρωί πίνουν Αγιασμό και όταν έχει Θ. Λειτουργία, κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων.

Από τό βιβλίο : “Αληθινές Ιστορίες μαγείας” — Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη” Θεσσαλονίκη

http://o-nekros.blogspot.gr/ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου