Ἅγιος Σιλουανός: Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του!

 

 

Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή ἐλευθερία: ἡ ἀγάπη γιά τό Θεό καί τόν πλησίον. Ἐδῶ βρίσκεται καί ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἰσότητα.

 

Στήν κοσμική τάξη εἶναι ἀδύνατο νά ὑπάρξει ἰσότητα – αὐτό ὅμως δέν ἔχει σημασία γιά τήν ψυχή. Δέν μπορεῖ νά εἶναι ὁ καθένας βασιλιάς ἤ ἄρχοντας, πατριάρχης ἤ ἡγούμενος ἤ διοικητής.

 

Mπορεῖ ὅμως ὁ καθένας, σέ ὅποια τάξη κιἄν ἀνήκει, ν’ ἀγαπάει τό Θεό καί νά εἶναι εὐάρεστος σ’ Ἐκεῖνον – κι αὐτό εἶναι τό σπουδαῖο. Καί ὅσοι ἀγαποῦν περισσότερο τό Θεό στή γῆ, θά ἔχουν περισσότερη δόξα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί θά εἶναι πιό κοντά στόν Κύριο.

 

Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του.

 

Ἡ θεία χάρη δέν ἀφαιρεῖ τήν ἐλευθερία, ἀλλά συνεργεῖ μόνο στήν ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀδάμ βρισκόταν στήν κατάσταση τῆς χάριτος, ἀλλά δέν τοῦ ἀφαιρέθηκε τό αὐτεξούσιο. Oἱ ἄγγελοι παραμένουν ἐπίσης στό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλά δέν τούς ἔχει ἀφαιρεθεῖ ἡ ἐλεύθερη βούληση.

 

Ὁ Κύριος ἔδωσε στή γῆ τό Ἅγιο Πνεῦμα· καί ὅσοι τό ἔλαβαν, αἰσθάνονται τόν παράδεισο μέσα τους.

 

Ἴσως πεῖς: “Γιατί λοιπόν δέν ἔχω κι ἐγώ μιά τέτοια χάρη;”. Ἐπειδή ἐσύ δέν παραδόθηκες στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ζεῖς σύμφωνα μέ τό δικό σου θέλημα.

 

Παρατηρῆστε ἐκεῖνον πού ἀγαπάει τό θέλημά του: Δέν ἔχει ποτέ εἰρήνη στήν ψυχή του καί δέν εὐχαριστιέται μέ τίποτα. Γι’ αὐτόν ὅλα γίνονται ὅπως δέν θά ἔπρεπε. Ὅποιος ὅμως δόθηκε ὁλοκληρωτικά στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔχει τήν καθαρή προσευχή καί ἡ ψυχή του ἀγαπάει τόν Κύριο.

 

Από το βιβλίο: “Γνωριμία με τον Θεό”

 

Ι.Μ. Παρακλήτου Ωρωπού

 

Askitikon.eu

 

Πηγή:https://orthodoxhporeiakaizwh.blogspot.com/

Εθνέγερσις

Άγιος Πορφύριος: Πώς πρέπει να μιλάμε στην ψυχή μας κατάλληλα, για να την επηρεάζουμε προς το καλό

 

~ Να μεταμορφώσεις σε καλό ό,τι σου συμβαίνει.

Ο πνευματικός αγώνας είναι αυτός: Να μεταμορφώνεις ό,τι σου συμβαίνει σε καλό.

Αν έχεις θλίψη, να δίνεσαι στην προσευχή. Σιγά-σιγά θα μπορείς να θεραπεύεις όλες σου τις αδυναμίες. Η θλίψη σου γίνεται χαρά. Δεν είναι παραμύθια όσα σου λέω· γίνονται.

Τώρα, δύσκολο να ευχαριστήσεις τους γονείς σου· σας χωρίζουν παλιές καταστάσεις. Ο παλαιός άνθρωπος (της πτώσης) έχει δέσει το αγαθό.

Ο,τιδήποτε συμβαίνει, μπορείς να το μεταμορφώσεις σε καλό, όταν δοθείς στον Θεό.

Να μιλάμε στην ψυχή μας με την προσευχή

Ήλθε ένα αντρόγυνο σήμερα. Καλοί άνθρωποι. Έχουν κι ένα παιδί. Εκείνη πιο καλή.

Κι όμως, εγώ «είδα» ότι δεν γνωρίζονται. Χρόνια μαζί και ο ένας δεν γνώριζε τον άλλο.

Το «είδα»…

Πρέπει να μιλάμε στην ψυχή μας κατάλληλα, για να την επηρεάζουμε προς το καλό.

Και πώς πρέπει, Γέροντα, να της μιλάμε;
Με την προσευχή.

Απευθυνόμαστε στον Θεό, αλλά τα λόγια μας ξαναγυρίζουν στην ψυχή και επιδρούν.

Ο Θεός ξέρει τι σκεφτόμαστε· εμείς έχουμε ανάγκη από την προσευχή.

Και πώς να προσευχόμαστε για τον άλλο;
Με αγάπη· σαν να είναι αδελφός μας και να θέλουμε το καλό του.Η καλύτερα, σαν να είναι ο εαυτός μας.

[1989]

Απόσπασμα από το βιβλίο «Μαθητεύοντας στον Γέροντα Πορφύριο» των εκδόσεων η Μεταμόρφωσις τους Σωτήρος, Μήλεσι 2011.

πηγή: pemptousia

Σημεία των καιρών

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Ένας παγκόσμιος άγιος (24 Σεπτεμβρίου)

Χριστὸν διδάσκαλον ἐν ὀδῷ ταπεινώσεως προσευξάμενος ἔλαβες, μαρτυροῦντος τοῦ Πνεύματος, ἐν σῇ καρδία τὴν λύτρωσιν, διὰ τοῦτο ἀσκήσεως ἀνεδείχθης σὺ ὁδηγός, ὡς φωτὸς θείου ἔμπλεως. Ὅσιε πάτερ Σιλουανέ, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.

Η Εκκλησία μας τιμά στις 24 Σεπτεμβρίου τη μνήμη ενός μεγάλου αγίου του 20ού αιώνα, του αγ. Σιλουανού του Αθωνίτου (1866-1938). Ο άγ. Σιλουανός καταγόταν από τη Ρωσία και έζησε ως μοναχός στην Ι.Μ. Αγ. Παντελεήμονος του Αγ. Όρους για 45 χρόνια. Άνθρωπος της θερμής και αδιαλείπτου προσευχής, άσκησε την αγάπη όσο λίγοι (όπως αναφέρει η Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη αγιοκατατάξεώς του [1987]), αξιώθηκε της αφάτου θείας χάριτος και έτυχε διδακτός παρά του Θεού διά της φωνής «Κράτει τον νουν σου εις τον άδην, και μη απελπίζου». Παραθέτουμε σήμερα ορισμένα αποσπάσματα από τις διδασκαλίες του, όπως τις διέσωσε το πνευματικό του τέκνο, Γέρ. Σωφρόνιος (του Έσσεξ).

Όταν κατήλθε το Άγιο Πνεύμα στους Αποστόλους, τότε έμαθαν εκ πείρας τι είναι η αγάπη του Θεού και η αγάπη προς τον άνθρωπο…Πόσο ευτυχής θα ήμουν, αν όλοι οι λαοί γνώριζαν τον Κύριο!

Κύριε, δώσε Εσύ ο Ίδιος να Σε γνωρίσουν με το Άγιο Πνεύμα. Όπως έδωσες στους Αποστόλους το Άγιο Πνεύμα και Σε γνώρισαν, έτσι δώσε και σε όλον τον κόσμο να Σε γνωρίσει με το Άγιο Πνεύμα.

*  *  *

Παρακαλώ όλους τους ανθρώπους: Ας καταφύγουμε στη μετάνοια και τότε θα δούμε το έλεος του Κυρίου. Εκείνους μάλιστα που βλέπουν οράματα και δίνουν πίστη σ’ αυτά, τους παρακαλώ να καταλάβουν πως γι’  αυτό εμφανίζεται μέσα τους η υπερηφάνεια και μαζί της η γλύκα της κενοδοξίας, στην οποία δεν ζει το ταπεινό πνεύμα της μετανοίας. Κι εδώ βρίσκεται ο κίνδυνος, γιατί είναι αδύνατον να νικήσεις τους εχθρούς χωρίς ταπείνωση.

Τελείωσε λοιπόν ὁ θερινός προαυλισμός τῶν φυλακισμένων καί πλέον σιγὰ σιγά ξαναμπαίνουμε στά κελιά.

  

Καί θά εἶναι ἀσφαλῶς περισσότερα τά κελιά φέτος - καθότι θά ζήσουμε πολλά παραμύθια. Ἤ, μᾶλλον, θά ζήσουμε ἕνα συνολικό παραμύθι τρόμου, τό ὁποῖο θά ἔχει ὅμως πολλούς δράκους, γιά νά συνεχίσουν νά τρομάζουν ἕως θανάτου οἱ συνήθεις κατεσθίοντες κουτόχορτο καί νά μήν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὅλα προχωροῦν βάσει τῶν σχεδίων μίας παγκόσμιας διαβολοσυμμορίας, πού ὠθεῖ τόν πλανήτη στό χάος καί τήν ὀδύνη, μέ σκοπό τήν ὁλοκληρωτική του ποδηγέτηση καί τόν ἐρχομό τοῦ παγκόσμιου «Σωτῆρα» του.

Ποιούς δράκους θά δοῦμε λοιπόν φέτος; 

 

Οἱ στοιχειωδῶς σκεπτόμενοι ἤδη γνωρίζουν πολύ καλά. Καί τόν ἐνεργειακό καί τόν κλιματικό καί τόν ἐπισιτιστικό. Ἤδη ἀπό καιρό οἱ «προφῆτες» τῶν καθεστωτικῶν ἀντηχείων ἔχουν ἀρχίσει τούς χρησμούς γιά παγωμένους χειμῶνες, πρωτοφανῆ πεῖνα (ἐπιπέδου γερμανικῆς κατοχῆς), μειωμένους ἠλεκτροφωτισμούς καί διακοπές ρεύματος. Ὅσο περνᾶ ὁ καιρός, οἱ χρησμοί θά αὐξάνονται καί οἱ ἴδιοι πού τούς διαρρέουν εἶναι πού θά φροντίζουν καί γιά τήν ἐκπλήρωσή τους. Καί φυσικά θά συνεχιστεῖ πάντα καί τό παραμύθι τῆς ψευτοπανδημίας, καθώς βλέπουμε δυστυχῶς ὅτι παρά τό πλῆρες ξεβράκωμα τῆς κυβερνητικῆς καί ἰατρικῆς ὑποκρισίας εἰδικά τοῦ καλοκαιριοῦ (ὅπου ὅλα ἦταν ἀνοιχτά καί ἐντελῶς ἀσύστολα) καί παρά τό κλιμακούμενο ἐπίσης μακελειό τῶν ξαφνικῶν θανάτων (πού πλέον ἀγγίζει τά ὅρια τῆς γενοκτονίας), ἕνα τεράστιο πλῆθος συμπατριωτῶν μας συνεχίζει ἀκόμη βλακωδῶς νά παραμένει προσηλωμένο στήν ἀπάτη. 

 

Ὅπως ἔγραφα καί πρόσφατα, ἐνθυμούμενος τόν Aldous Huxley, ἕνα μεγάλο κομμάτι τῆς σκλαβωμένης κοινωνίας εἶναι ἤδη ἀνίκανο νά ὀνειρευτεῖ τή λευτεριά του, γιατί πολύ ἁπλά ἔχει ἀγαπήσει πιά τή δουλεία του.

 

Βεβαίως κανείς δέν μπορεῖ νά πεῖ πόσο πολύ θά τό τραβήξουν πάλι τό σχοινί μέ τήν ψευτοπανδημία οἱ κυβερνῶντες, γιατί ἀπό τήν ἄλλη ὑπάρχουν καί κάποιοι συμπατριῶτες μας πού ξυπνοῦν καί τό μακελειό τῆς ξαφνικίτιδας πού γιγαντώνεται δέν ξέρω γιά πόσο πολύ θά μπορεῖ νά ὑπερκαλύπτεται ἀπό τήν πληρωμένη λήθη καί ἀπό τήν ὑφέρπουσα ἠλιθιότητα. Ἄλλωστε, ὅπως προαναφέρθηκε, οἱ ἀχρεῖοι ἔχουν καί ἄλλα βέλη στή φαρέτρα τούς πιά. Ἀλλά καί μόνο πού συνεχίζεται ἡ πασιφανῶς ἐκδικητική προστυχιά μέ τούς ὑγειονομικούς σέ ἀναστολή καί μόνο πού ἐφαρμόζονται τιμωρητικά μέτρα στά σχολεῖα σέ βάρος ἀποκλειστικά τῶν ἀνεμβολίαστων ἐκπαιδευτικῶν καί ἐπίσης μόνο πού βλέπουμε πάλι τά γνωστά ψυχασθενῆ ἀφ' ἑνός καί μπουκωμένα στό χρῆμα ἀφ' ἑτέρου τομάρια νά μᾶς ξανακουνοῦν ἀπό τήν τηλεόραση τό δάχτυλο, ἀντιλαμβάνεται εὔκολα κανείς ὅτι μέ τό κορωνοπανδημικό μύθευμα δέν ἔχουμε ἀκόμη τελειώσει.

 

Ἁπλῶς, ὅπως εἴπαμε, οἱ ἀνάγκες τοῦ παγκόσμιου καθεστῶτος καί των κατά τόπων μαριονετῶν του ἐπιτάσσουν τήν ἐπιστράτευση καί ἄλλων δράκων στό συνολικό δυστοπικό παραμύθι. Ὁ ἐδῶ καί τρία χρόνια γνωστός εἶναι σαφές ὅτι ἀπό μόνος του πλέον δέν ἐπαρκεῖ..

 

Νεκτάριος Δαπέργολας

 Τρελογιάννης

Ο ΓΚΥΝΤΕΡ ΑΝΤΕΡ,ΠΡΟΕΒΛΕΨΕ ΤΟ 1956 ΤΗΝ ΖΟΦΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ...

 

Περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια ένα μέλλον που ταυτίζεται με τις πιο ζοφερές στιγμές του δικού μας παρόντος:

“Για να καταπνιγεί κάθε εξέγερση πριν ακόμη προλάβει να εκδηλωθεί δεν απαιτούνται βίαια μέσα. Οι χιτλερικές μέθοδοι είναι ξεπερασμένες. Αρκεί να δημιουργηθούν εξαρτήσεις τόσο ισχυρές ώστε η ιδέα και μόνο της εξέγερσης να μην έρχεται στο μυαλό κανενός.Θα ήταν ιδανικό η διαμόρφωση των ατόμων να ξεκινάει από την ώρα που γεννιούνται, με τη συρρίκνωση των έμφυτων ικανοτήτων τους. Κατόπιν, η εξάρτηση θα θωρακιστεί με τον δραστικό περιορισμό της παιδείας, προσανατολισμένης στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ένα ακαλλιέργητο άτομο έχει στενό ορίζοντα σκέψης και όσο η σκέψη του περιορίζεται σε ασήμαντες ασχολίες τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εξεγερθεί. Πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε η πρόσβαση στην πραγματική γνώση να γίνει ολοένα δυσκολότερη για τους πολλούς.

Θα χρησιμοποιείται η πειθώ και όχι η ωμή βία. Θα προβάλλονται μαζικά, μέσω της τηλεόρασης, «ψυχαγωγικά» προγράμματα που θα κολακεύουν πρωτίστως το συναίσθημα και τα ένστικτα. Το πνεύμα θα απασχολείται με ό,τι ελαφρύ, ασήμαντο, παιδαριώδες. Σε ένα περιβάλλον ακατάσχετης φλυαρίας με αδιάκοπη μουσική υπόκρουση η ανάπτυξη της σκέψης θα παρεμποδίζεται. Το σεξ θα τεθεί στην πρώτη γραμμή των ανθρωπίνων ενδιαφερόντων — δεν υπάρχει καλύτερο κοινωνικό ηρεμιστικό!

Γενικά, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποβάλουν τη σοβαρότητα από την ύπαρξη, να γελοιοποιήσουν τα υψηλά ιδανικά, να καλλιεργήσουν μια διαρκή απολογία της ελαφρότητας, έτσι ώστε η διαφημιστική ευφορία να γίνει το μοντέλο της ανθρώπινης ευτυχίας και υπόδειγμα της ελευθερίας.

Ό,τι αποκοιμίζει τη διαύγεια του μαζικού ανθρώπου είναι κοινωνικά ωφέλιμο, ότι απειλεί να τον αφυπνίσει πρέπει να διακωμωδηθεί, να καταπνιγεί, να καταπολεμηθεί.

Κάθε θεωρία που θα αμφισβητεί το σύστημα πρέπει να καταδικάζεται ως ανατρεπτική και τρομοκρατική, το ίδιο κι εκείνοι που την υποστηρίζουν”.

 

[ο παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το «Die Antiquiertheit des Menschen»

(«”Η επαν”-“απαρχαίωση” του ανθρώπου»), του Γερμανού φιλοσόφου Γκύντερ Άντερς. Μετάφραση του Αντώνη Καραβασίλη από τη γαλλική έκδοση: «L’obsolescence de l’homme», εκδ. IVREA, Παρίσι 2002.]»

Τρελογιάννης

Ενεργειακή παράνοια!

Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά*

Πακτωλός δισεκατομμυρίων ευρώ επενδύθηκε στην Ελλάδα την τελευταία εικοσαετία σε υποδομές μεταφοράς και αποθήκευσης φυσικού αερίου. 
Τα κριτήρια των επενδύσεων ουδόλως βασίστηκαν στην προστασία των συμφερόντων της χώρας. Πρώτα, ο Γ. Παπανδρέου ακύρωσε την εθνική ενεργειακή πολιτική του Κώστα Καραμανλή, επειδή αποφάσισε ότι ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης «βλάπτει την ψυχική υγεία των κορμοράνων». Μετά η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά κατέστησε τη χώρα ενεργειακό όμηρο της Τουρκίας, μέσω του TAP. Ηταν τόση η χαρά των πολιτικών, ώστε πάνω στον ενθουσιασμό τους να ευχαριστήσουν τον Αλίεφ και τη Μέρκελ «ξέχασαν» να επιβάλουν τέλος διαχείρισης και μεταφοράς του αερίου προς τρίτες χώρες.

Τέλος, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αφού πρώτα διέλυσε τη ΔΕΗ και απαξίωσε την εγχώρια ενεργειακή υποδομή του λιγνίτη για να τον πουλάει φτηνά στα Σκόπια, επιδότησε τη χρήση φυσικού αερίου με τα χρήματα των φορολογουμένων.

Οι αφελείς που ευεργετήθηκαν της επιδότησης δεν αντιλήφθηκαν ότι ήταν αναγκασμένοι να πληρώσουν επιπλέον εξ ιδίων πόρων 1.000 ευρώ, ώστε να προσαρμόσουν την υπάρχουσα οικιακή υποδομή τους στο φυσικό αέριο.

Σήμερα η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη καλεί τους πολίτες να χρησιμοποιήσουν πάλι το πετρέλαιο για τις ενεργειακές τους ανάγκες. Η κυβέρνηση ξέχασε όμως να ενημερώσει τους αφελείς ότι η χρήση του πετρελαίου και των υδρογονανθράκων καταργείται σταδιακά σε Ελλάδα και Ευρώπη, και ότι μετά το 2030 θα καταργηθεί η χρήση μηχανών εσωτερικής καύσης, η δε μετακίνηση και οι μεταφορές θα γίνονται μόνο με ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τα οποία, ως είναι φυσικό, έπειτα από μερικές ώρες θα ακινητοποιούνται κατά χιλιάδες στις ερημικές τοποθεσίες της ελληνικής επικράτειας. Η ελληνική ενεργειακή παράνοια δεν πηγάζει μόνον από τη συνήθη πολιτική αλογία, αλλά αυτήν τη φορά συμπορεύεται με την ευρωπαϊκή παραφροσύνη.

Ενώ στην Ελλάδα μόνο το 8% των ενεργειακών αναγκών της χώρας σε φυσικό αέριο καλύπτονται από τη Ρωσία, η αντίστοιχη εξάρτηση στην Ευρώπη είναι πολύ μεγαλύτερη.

Οι Γερμανοί ήταν οι πρώτοι που κατάργησαν τη λειτουργία του αγωγού Nord Stream 2, έχοντας ταυτόχρονα την απαίτηση οι Ρώσοι να αφήσουν ανοιχτό τον αγωγό Nord Stream 1, την ίδια στιγμή που επέβαλλαν περιορισμούς στην εισαγωγή ενέργειας από τη Ρωσία και όταν τα γερμανικά όπλα ακόμη μία φορά σκοτώνουν τα παιδιά της Ρωσίας. Παρά το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί κατηγορούν τον πρόεδρο της Ρωσίας για την ενεργειακή κρίση, οι αιτίες είναι βαθύτερες.

Σκυταλοδρομία κρίσεων. Το αγώνισμα των ευτυχισμένων σκλάβων!

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης

Στις 11 Μαρτίου 2020 τα μεγάλα αφεντικά του πλανήτη αποφάσισαν ότι ξεκίνησε η παγκόσμια υγειονομική κρίση με την εμφάνιση του «αόρατου εχθρού δεύτερης γενιάς», δηλ. του κορωνοϊού.

Η κρίση ονομάσθηκε «πόλεμος», ώστε οι απανταχού της γης βρεφοποιημένοι πολίτες να πεισθούν να στρατολογηθούν στο κοινό μέτωπο κατά του πανταχού παρόντος φονικού ιού, ανεχόμενοι αδιαμαρτύρητα τα δρακόντεια υγειονομικά μέτρα (και ειδικότερα τις υποχρεωτικές-καταναγκαστικές ιατρικές πράξεις) που, χάριν της προστασίας της υγείας και της ζωής τους, θα έφερναν την νέα κανονικότητα της κατάργησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, τα ίδια αφεντικά είχαν αποφασίσει ότι ξεκίνησε μια άλλη παγκόσμια κρίση, η οποία είχε και πάλι πρωταγωνιστή έναν «αόρατο εχθρό», με τη διαφορά ότι αυτός τότε δεν λεγόταν κορωνοϊός αλλά Αλ Κάιντα. Όπως συνέβη με την επίθεση του «αόρατου εχθρού δεύτερης γενιάς», έτσι και με την επίθεση που είχε εκδηλώσει ο «αόρατος εχθρός πρώτης γενιάς», η κρίση εκείνη είχε ονομασθεί και πάλι «πόλεμος», ειδικότερα: «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας».

Έτσι, κατά πρώτον λόγο οι βρεφοποιημένοι Αμερικανοί πολίτες και, εν συνεχεία, τα υπόλοιπα πολιτικά βρέφη της Δύσης, θα πείθονταν να υποδεχθούν αγόγγυστα την νέα κανονικότητα του περιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Σε ό,τι αφορά την υγειονομική κρίση, αξίζει να ανακαλέσουμε στην μνήμη μας την εκφοβιστική φράση που είχε χρησιμοποιήσει η Γερμανίδα  καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ στο έκτακτο διάγγελμά της προς τον γερμανικό λαό στις 18 Μαρτίου 2020, το πρώτο μετά από 14 συναπτά έτη διακυβέρνησης:

«Δεν υπήρξε μεγαλύτερη πρόκληση για τη χώρα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τον κορονοϊό».

Ενόψει της ήδη εξαγγελθείσας ενεργειακής κρίσης, δηλαδή της νέας κρίσης (αν μετρήσουμε και την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008, πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά κρίση που… όλως τυχαίως χτυπά την ανθρωπότητα!), η οποία ενέσκηψε μετά την (προσωρινή;) χαλάρωση της υγειονομικής κρίσης, η φοβέρα που άρχισε να απλώνεται από τους σαδιστές των Μέσων Μαζικού Ευνουχισμού, αλλά και τους ενεργειολόγους, είναι η εξής:

«Έρχεται ο πιο δύσκολος χειμώνας της Ευρώπης από το 1945».

Η φράση αυτή, η οποία παπαγαλίζεται συντονισμένα και από στελέχη διαφόρων κυβερνήσεων (από την ελληνική βλ. την δήλωση του Άδ. Γεωργιάδη, ο οποίος είπε ότι «η Ευρώπη και η Ελλάδα εισέρχονται στον πιο δύσκολο χειμώνα από το 1942» – άραγε εσκεμμένα μίλησε για 1942 και όχι για 1945 ή μήπως αντέγραψε ατυχώς το παγκόσμιο σκονάκι που έχει μοιράσει ο αόρατος μαριονετίστας στις μαριονέτες του;) ηχεί πολύ ύποπτη, αν συνδυασθεί με την προαναφερθείσα, πανομοιότυπη δήλωση που είχε κάνει η Μέρκελ ενόψει της πρωτοείσακτης υγειονομικής κρίσης του 2020.

Ένας προσεκτικός αναλυτής της φοβογλώσσας των αυτιστικών παγκοσμιοποιητών-Νεοταξιτών, οι οποίοι απευθύνονται στους λαούς χρησιμοποιώντας ορολογία-καρμπόν, γι’ αυτό και όλα τα τεχνητά δεινά που προκαλούνται από τους ίδιους τα ονομάζουν κρίσεις (θεωρώντας προφανώς δεδομένο ότι οι πολίτες στερούνται κρίσης), οφείλει να αναρωτηθεί:

• Πώς είναι δυνατόν από το 2020 μέχρι σήμερα να έχουν ξεσπάσει δύο άσχετες (;) μεταξύ τους κρίσεις οι οποίες συγκρίνονται με την κρίση που είχε προκαλέσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος;

• Γιατί αίφνης χρησιμοποιείται ως κοινό σημείο αναφοράς των δύο πρόσφατων κρίσεων ένας κατά κυριολεξίαν πόλεμος, κατά την διάρκεια του οποίου εκτιμάται ότι σκοτώθηκαν περίπου 80 εκατομμύρια άνθρωποι;

O Μάικλ Γουόλτσερ (Michael Walzer) στο ογκώδες βιβλίο του «Δίκαιοι και άδικοι πόλεμοι» (μτφ.: Γ. Δημητροπούλου, εκδ. Ιωλκός, Αθήνα 2006, σελ. 377) σημειώνει: