Ο Κύριος, οι «κύριοι» και η Κυριοφόρος παιδεία*
Παναγιώτης Τσαγκάρης
Υπ. Δρ. Θεολογίας,
Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων(ΠΕΘ)
Επιτρέψτε μου στην αρχή της ομιλίας μου, αντιστρέφοντας τη σειρά των λέξεων του τίτλου της, να επεξηγήσω τη φράση Κυριοφόρος παιδεία. Κυριοφόρος παιδεία είναι η παιδεία που σήμερα, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα… δεν έχουμε στην Ελλάδα και την οποία όμως, ως χριστιανοί και Έλληνες οφείλουμε εναγωνίως να επιζητούμε, διότι είναι η εν Χριστώ παιδεία, η παιδεία που φέρει τον Ζωηφόρο Κύριο, που μορφώνει στις ψυχές των παιδιών τον «Ἀναστάντα, Ἀναληφθέντα καὶ ἀεὶ Ζῶντα Θεάνθρωπον»[1], η παιδεία στην οποία καλούμεθα «διδάσκοντες πάντα άνθρωπον εν πάση σοφία, διά να παραστήσωμεν πάντα άνθρωπον τέλειον εν Χριστώ Ιησού·»[2] «μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ»[3].
Ταυτόχρονα είναι και η παιδεία που κουβαλάει στις πλάτες της όλη την «Προπαίδεια του Χριστιανισμού»[4], την Ελληνική φιλοσοφία και μεταλαμπαδεύει τις ανυπέρβλητες αξίες του Ελληνισμού στις ψυχές των ελληνόπαιδων. Κυριοφόρος παιδεία είναι με άλλες λέξεις, η Ελληνορθόδοξη παιδεία.
«Ο όρος Ελληνορθοδοξία ή καλύτερα ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, σημαίνει στους αιώνες αυτή την ακατάλυτη πια ένωση (Ελληνισμού και Χριστιανισμού). Διότι, ό,τι εκλεκτό και διαχρονικό στοιχείο διέθετε ο Ελληνισμός, σώθηκε μέσα στην ένωση του με τον Χριστιανισμό, ώστε να μην υπάρχει πια Ελληνισμός έξω από τον Χριστιανισμό, παρά ως πτώση και αποτυχία (αυτό εκφράζει η αίρεση), ή αρχαιοπληξία.».[5] «Ή αν θέλουμε να το δούμε έτσι, έστω, Ορθοδοξία και Ελληνισμός είναι η καρδιά και ο εγκέφαλος μέσα στο ίδιο σώμα».[6]