Πού βασίζεται η προπαγάνδα των εν Αθήναις «δικαιωματάκηδων» ότι καταπιέζονται οι μειονότητες, τη στιγμή που οι αριθμοί δείχνουν την Εκκλησία διωκόμενη, και μάλιστα σε ελληνικό έδαφος;

Μανώλης Κοττάκης

Mεταξύ των τελευταίων κειμένων στα οποία έβαλε υπογραφή ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης λίγο πριν από τον ανασχηματισμό είναι και η ογκώδης έκθεση «Περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας στην Ελλάδα, 2015». Πρόκειται για ένα εξαιρετικό κείμενο τεκμηρίωσης, το οποίο επιμελήθηκε η Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων (Διεύθυνση Θρησκευτικής Εκπαίδευσης, Τμήμα Θρησκευτικών Ελευθεριών). Η ιδέα που είχε ο γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων Γιώργος Καλατζής ήταν εξαιρετική απλή στη σύλληψή της: Συνεργασία με την ΕΛ.ΑΣ., τις κατά τόπους εισαγγελίες και φυσικά τις θρησκευτικές κοινότητες, συλλογή στοιχείων για βεβήλωση θρησκευτικών χώρων, καταγραφή, στατιστική αποτύπωση, ποσοστιαία κατανομή ανά θρήσκευμα.

Τα αποτελέσματα αποτελούν τεράστια έκπληξη. Σε μια χώρα όπου η κυρίαρχη διανόηση παλεύει να αποδείξει με κάθε τρόπο ότι οι Ελληνες είναι ρατσιστές, ότι δεν έχουν καμία ανοχή απέναντι στις μειονότητες, ότι προσβάλλουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, ότι υπάρχει ισλαμοφοβία, ότι το μάθημα των θρησκευτικών τις καταπιέζει όπως διδάσκεται, αυτό που τελικά αποδεικνύεται με την αμείλικτη γλώσσα των αριθμών είναι άλλο: Η Ορθοδοξία είναι στο στόχαστρο, όχι το Ισλάμ, όχι οι μειονότητες. Επί συνόλου 147 καταγεγραμμένων περιστατικών, τα 137 εκδηλώθηκαν εναντίων ναών της ορθοδόξου Ελλαδικής Εκκλησίας, ένα εναντίον της καθολικής, τέσσερα κατά ναών του ιουδαϊσμού και πέντε κατά μνημείων του μουσουλμανισμού.

Ανοικτή Επιστολή Διαμαρτυρίας - Εξώδικη Δήλωση - Πρόσκληση Πολιτών της Καβάλας Γονέων και Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Ενώπιον Παντός Αρμοδίου Δικαστηρίου και Πάσης Αρχής

Ενώπιον Παντός Αρμοδίου Δικαστηρίου και Πάσης Αρχής

Ανοικτή Επιστολή Διαμαρτυρίας --- Εξώδικη Δήλωση --- Πρόσκληση     Πολιτών της Καβάλας  Γονέων και Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών 

Προς

Τους κ. βουλευτές της  Καβάλας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο    

Τον κ. Διευθυντή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Τον κ. Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Τους Διευθυντές  όλων των   Δημοτικών Σχολείων της  Καβάλας

Τους κ. Γυμνασιάρχες του Νομού Καβάλας

Τους κ. Λυκειάρχες του Νομού  Καβάλας

Τον κ. Πρόεδρο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας   παράρτημα Καβάλας

Τον κ. Πρόεδρο της Ο.Λ.Μ.Ε Καβάλας

 Τους  κ. Δασκάλους και Θεολόγους της Καβάλας 

Αξιότιμοι κύριοι,

Τον τελευταίο καιρό   διαπιστώνουμε  ότι γίνεται μία συστηματική προσπάθεια αλλοιώσεως του μαθήματος των θρησκευτικών καθώς  το νέο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών :

1. Μετατρέπει τα Θρησκευτικά σε ένα πολυθρησκειακό μάθημα, το οποίο αναμειγνύει και πολτοποιεί, με εντελώς αντιεπιστημονικό, αντιπαιδαγωγικό και εξωθεολογικό τρόπο, τον ορθόδοξο Χριστιανισμό με τις χριστιανικές ομολογίες και τις θρησκείες.

2. Αποπροσανατολίζει τους ανήλικους ορθόδοξους μαθητές, διδάσκοντάς τους, ως ορθόδοξη διδασκαλία, ένα συνονθύλευμα θρησκευτικών και κοσμικών στοιχείων, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται έτσι η πίστη τους.

3. Αντιμετωπίζει τον ορθόδοξο μαθητή ως ουδετερόθρησκο και όχι ως πιστό μέλος της Εκκλησίας.

4. Με τις αντισυνταγματικές και παράνομες ρυθμίσεις του, δεν αναπτύσσει τη θρησκευτική συνείδηση, στο πλαίσιο της ορθόδοξης χριστιανικής πίστεως.

 5. Δημιουργεί θέμα ρατσιστικής ανισονομίας, έναντι των ορθοδόξων μαθητών, διότι, ενώ αναφέρει ότι «απευθύνεται όχι μόνο στους Έλληνες η στους ορθόδοξους, αλλά σε όλους τους μαθητές, ανεξαιρέτως εθνικής καταγωγής η θρησκευτικής και ομολογιακής ταυτότητας», δεν εφαρμόζεται στους μαθητές των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων, οι οποίοι διδάσκονται (και καλώς) αμιγώς τη δική τους πίστη, ενώ εφαρμόζεται, αποκλειστικά και μόνον, στους Έλληνες ορθόδοξους μαθητές. Άλλωστε η απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών κάθε ετεροδόξου, ετεροθρήσκου η αθέου προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία και τηρείται ευλαβώς (!) στη σχολική πράξη, ενώ όλες οι μη ορθόδοξες θρησκευτικές κοινότητες απολαύουν, ως γνωστόν, του δικαιώματος να διδάσκουν στα παιδιά τους ακραιφνώς και ομολογιακώς το θρησκευτικό τους δόγμα.

Tα Θρησκευτικά και οι γονείς

Aρχιμ. Kων/νος Pαμιώτης

Tα Θρησκευτικά και οι γονείς

Kύριε διευθυντά

Γίνεται αντιληπτό από τον κάθε αντικειμενικό και αμερόληπτο Eλληνα πολίτη ότι η νέα αριστερή κυβέρνηση της χώρας κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Eκκλησίας με μοχλούς πιέσεως το μάθημα των Θρησκευτικών, τα δήθεν (ανύπαρκτα) περιουσιακά ζητήματα, για τα οποία υπάρχει η διεθνής νομολογία του Δικαστηρίου Aνθρωπίνων Δικαιωμάτων

και τον δήθεν χωρισμό Eκκλησίας - Πολιτείας (το πώς σκέπτεται να χωρίσει τους ορθόδοξους χριστιανούς Eλληνες που συνιστούν την Eκκλησία του Θεού και συγχρόνως είναι Eλληνες πολίτες δεν μας το ξεκαθαρίζει).

Ο Τροπαιοφόρος Γεώργιος και ο δαίμονας Απόλλωνας.

σχόλιο Γ.Θ : Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε ποιοι κρύβονταν πίσω από τα αγάλματα του δωδεκαθεϊσμού.

Λέγει λοιπόν στον άγιο Γεώργιο (κάποιος Μαγνέντιος) ν’ αναστήσει, αν είναι αληθινός ο θεός του, ένα νεκρό, που κείτονταν εκεί κοντά τους από τα παμπάλαια χρόνια πεθαμένος. Ο άγιος γίνεται μία φωτεινή λαμπάδα τώρα, έτοιμος να καεί, για να φωτίσει τους ειδωλολάτρες να πιστέψουν. Γονατίζει πάνω στον τάφο, σηκώνει το νου και τα χέρια του και προσεύχεται στον Θεό. Ω θεία, ω αγία πίστη του αγίου Γεωργίου! Ο νεκρός ανοίγει τον τάφο του, ανασταίνεται, προσκυνάει τον άγιο και δοξάζει τη δύναμη και τη θεότητα του Χριστού. Ο βασιλιάς και η σπείρα του τα ’χουν χαμένα. Ρωτούν τον αναστημένο νεκρό, ποιός είναι, κι αυτός τους αποκρίνεται πως ζούσε, πριν ακόμη έρθει ο Χριστός στον κόσμο. Κι επειδή ήταν ειδωλολάτρης, καιγόταν μέσα σε φωτιές, τόσα χρόνια που ήταν πεθαμένος…

  » Μαζί του κι ένας άλλος πρώην ειδωλολάτρης που ο άγιος του ανάστησε το νεκρό βόδι του, για να οργώνει το χωράφι του, μαρτύρησε κάτω από τα σπαθιά των απίστων.

  » Εκείνο, όμως, που έδωσε τη χαριστική βολή στον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα και τράβηξε τους περισσότερους ειδωλολάτρες στη θρησκεία του Χριστού, ήταν η επίσκεψη του αγίου στο ναό των ειδώλων, με την κρυφή ελπίδα του Μαγνεντίου, πως θα τον γυρίσει στη λατρεία των ειδώλων.

 [» Μπαίνοντας στο ναό ο άγιος στάθηκε μπρος στο άγαλμα του Απόλλωνα και το ρώτησε, αν ο Χριστός είναι Θεός, κι αν πρέπει να Τον προσκυνούμε. Τότε ο δαίμονας, που ήταν μέσα στο είδωλο, κλαίγοντας σχεδόν και θρηνώντας, αποκρίθηκε, πως ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός! Και με το λόγο τούτο, σα να έγινε σεισμός, κι ευθύς όλα τα είδωλα έπεσαν κάτω και συντρίφτηκαν. Και γέμισε ο τόπος από μαρμάρινα συντρίμματα των θεών, που δεν μπόρεσαν να σώσουν τον εαυτό τους από τον αφανισμό!»]

Ι. Μαρτυρίες περί τῆς μετακομιδῆς τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ ῾Αγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος ΓΕΩΡΓΙΟΥ, τοῦ Τροπαιοφόρου, ἀπό τήνπόλη τῆς Βενετίας τῆς ᾿Ιταλίας στήν πόλη τῆς Λιβαδειᾶς.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ

Τοῦρκος δημοσιογράφος σὲ Ἐρντογάν: Ἄρα ἡ Κωνσταντινούπολη εἶναι ἑλληνική;

Μὲ ἕνα ἄρθρο καταπέλτης ἀπαντᾶ σὲ σημερινό του ἄρθρο ὁ δημοσιογράφος τῆς ἐφημερίδας Hurriyet, Μπουρὰκ Μπεκντίλ, στὶς προκλητικὲς δηλώσεις ποὺ ἔκανε νωρίτερα αὐτὸ τὸ μήνα ὁ Ἐρντογάν ἀναφορικὰ μὲ τὰ σύνορα τὶς χώρας καὶ τὴ συνθήκη τῆς Λωζάνης. Στο ἄρθρο του μὲ τίτλο «Ἄρα, ἡ Κωνσταντινούπολη εἶναι ἑλληνική;» ὁ δημοσιογράφος ἀναφέρει:

«Ὁρισμένοι παρατηρητὲς ἔχουν τὸν τελευταῖο καιρὸ συμβουλεύσει τὶς ξένες κυβερνήσεις νὰ μὴν ἀνησυχοῦν καὶ πάρα πολὺ γιὰ τὶς ἐπιθετικὲς ἀλυτρωτικὲς δηλώσεις τῆς Τουρκίας (μέσω τοῦ Προέδρου Ρετζὲπ Ταγὶπ Ἐρντογάν), διότι γίνονται γιὰ ἐσωτερικὴ κατανάλωση καὶ ὄχι γιὰ τὸ ξένο κοινό. Λοιπόν, καὶ ναὶ καὶ ὄχι.

Εἶναι ἀλήθεια πὼς ἡ ἀναθεωρητικὴ / ἐθνικιστικὴ ρητορικὴ πουλάει πολὺ καλὰ στὴν ἰδεολογικὴ ἀγορὰ τῆς Τουρκίας (καὶ ὅλο καὶ περισσότερο καὶ σὲ ἄλλες χῶρες). Εἶναι, ἐπίσης, ἀλήθεια, πὼς τὰ σχόλια τοῦ Ἐρντογάν στοχεύουν στὸν μέσο ψηφοφόρο – τὸν Τοῦρκο ψηφοφόρο ποὺ μπορεῖ νὰ πείσει πιὸ εὔκολα μὲ τὴν ἀλυτρωτικὴ ρητορική του ποὺ περιλαμβάνει δηλώσεις ὅπως «τὸ ἔνδοξο παρελθόν μας», «ἡ μεγάλη ἀδικία ποὺ ὑπέστη τὸ μεγάλο ἔθνος μας πρὶν ἀπὸ ἕναν αἰώνα», «τί χρειάζεται γιὰ νὰ διορθώσουμε τὴ λάθος ροὴ τῆς ἱστορίας» ἢ «μιὰ μέρα θὰ ἀναβιώσουμε τὴν αὐτοκρατορία μας». Προσθέστε σὲ αὐτὰ τὴν ρητορικὴ «εἴμαστε οἱ πιὸ εὐσεβεῖς Μουσουλμάνοι» καὶ δὲ θὰ κερδίσετε ἁπλὰ ἕναν ψηφοφόρο ἀλλὰ ἕναν ἀφοσιωμένο ὀπαδὸ ποὺ θὰ εἶναι προετοιμασμένος νὰ πεθάνει ἢ νὰ σκοτώσει γιὰ σᾶς.

ΑΛΛΟ ΑΛΒΑΝΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

ΑΛΛΟ ΑΛΒΑΝΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ 

(Ἡ ἀπάντησή μου στόν Ἀλβανό Πρωθυπουργό)

Κωνσταντῖνος Χολέβας 

Πολιτικός Ἐπιστήμων 

Ὁ Ἀλβανός Πρωθυπουργός Ἔντι Ράμα κατασκευάζει τη δική του Ἱστορία προωθῶντας τίς ἐπιδιώξεις τοῦ Ἀλβανικοῦ ἐθνικισμοῦ. Δήλωσε προσφάτως ὅτι ἐπί Τουρκοκρατίας στή μικρή –τότε- Ἀθήνα κατοικοῦσαν Ἀλβανοί. Γίνεται σύγχυση μέ τούς Ἀρβανίτες, τούς ἀρβανιτόφωνους Ἕλληνες. Ἄλλοι, ὅμως, ἦσαν οἱ Ἀλβανοί καί ἄλλοι οἱ Ἀρβανίτες. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορά. Καί ἐξηγούμεθα: 

Ὁ Μᾶρκος Μπότσαρης, στήν μνήμη τοῦ ὁποίου ἀσεβοῦν πολλοί, ἦταν Ἕλλην ἀρβανιτόφωνος, ὅπως ὅλοι οἱ Σουλιῶτες. Ἡ ἑλληνική του συνείδηση φαίνεται καί ἀπό τήν περίφημη φράση πού εἶπε ὅταν πρωτοπάτησε στά Ἑπτάνησα: «Ὁ Ἕλλην δέν μπορεῖ νά αἰσθάνεται ἐλεύθερος ἐκεῖ ὅπου κυματίζει ἡ Βρεταννική σημαία». Τό δέ Λεξικό πού ἔγραψε ἦταν «τῆς ἀρβανίτικης -ὄχι ἀλβανικῆς - καί ρωμαίικης ἁπλῆς» (νεοελληνικῆς). Ἄλλωστε δέν θά μποροῦσε νά ἔχει ἀλβανική ἐθνική συνείδηση, διότι τέτοια συνείδηση ἐμφανίζεται μόλις τό 1878 μέ τήν Λίγκα τῆς Πριζρένης –Κοσσυφοπεδίου καί μάλιστα ὡς τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων καί θρησκευτικῶν προπαγανδῶν. Κατά τήν Τουρκοκρατία δέν ὑπῆρχε ἔθνος Ἀλβανῶν. Οἱ κάτοικοι τῆς σημερινῆς Ἀλβανίας διεκρίνοντο μέ κριτήριο τήν θρησκεία τους. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἦσαν Ρωμηοί, ἐντεταγμένοι στό ἴδιο Γένος μέ τούς ὑπόλοιπους Ἕλληνες. Οἱ Μουσουλμάνοι ἔνοιωθαν Τοῦρκοι, ἐξ οὗ καί ὁ ὅρος Τουρκαλβανοί. Ἐάν μιλοῦμε γιά ἀλβανική συμμετοχή στήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση δέν πρέπει νά ἀναφερόμαστε στούς Μποτσαραίους, τήν Μπουμπουλίνα καί τούς Κουντουριώτηδες, ἀλλά στούς Τουρκαλβανούς πού χρησιμοποιήθηκαν ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὡς σφαγεῖς τῶν Ἑλλήνων. 

Ποιοι και γιατί αγωνίζονται τα ΟΧΙ του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στα νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, να μετατραπούν σε ΝΑΙ;

Αθήνα, 24 Οκτωβρίου 2016
Αριθμ. Πρωτ. 137

Επιστολή Διαμαρτυρίας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)
Ποιοι και γιατί αγωνίζονται τα ΟΧΙ του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στα νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, να μετατραπούν σε ΝΑΙ;

Προς
Τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, Πρόεδρο και άπαντες τους Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,
Μακαριώτατε,
Άγιοι Αρχιερείς,
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) επικοινωνεί μαζί σας, διότι παρατηρούμε ότι το μεγάλο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στο μάθημα των Θρησκευτικών ολοένα και οξύνεται, με την βεβιασμένη ενέργεια του Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη να εφαρμόσει με σχετικό ΦΕΚ, από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς τα «ακατάλληλα και επικίνδυνα», όπως πολύ σωστά τα χαρακτήρισε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημά μας.
Είναι φανερός ο εμπαιγμός, οι μεν Συντάκτες των νέων Προγραμμάτων, δηλαδή η γνωστή σε όλους μας, ομάδα των Επιλεγμένων Θεολόγων του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), ισχυρίζονται ότι αυτά είναι ορθόδοξα, ο δε κ. Φίλης υποστηρίζει με πάθος ότι προωθούν το ουδετερόθρησκο σχολείο και κράτος, που οραματίζεται. Τώρα πως συμβαίνει αυτά τα δύο να συμβαδίζουνδεν γνωρίζουμε.
Εκείνο που έχει κριθεί με τις παλαιότερες και πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις η εφαρμογή των οποίων είναι υποχρεωτική για όλους, βεβαίως και για την Πολιτεία, είναι ότι το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών πρέπει να είναι σύμφωνο με τα δόγματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, υποχρέωση την οποία δεν τηρούν ούτε οι Συντάκτες του Προγράμματος, ούτε η Πολιτεία. Επιπλέον, όπως γνωρίζει και υποστηρίζει ο θεολογικός και εκκλησιαστικός κόσμος, στην συντριπτική του πλειονοψηφία, τα Προγράμματα αυτά είναι αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντορθόδοξα.
Ø Αντισυνταγματικά, διότι καταργούν τη συνταγματική αρχή της ισονομίας, καθώς οι έλληνες μαθητές των άλλων οργανωμένων θρησκευτικών κοινοτήτων (Εβραίων, Μουσουλμάνων, Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών), απολαμβάνουν το δικαίωμα να διδάσκονται αμιγώς την πίστη τους (με ύλη και διδάσκοντες που οι θρησκευτικές τους κοινότητες επιλέγουν και εγκρίνουν), πλην των ορθοδόξων χριστιανών μαθητών, που είναι υποχρεωμένοι να διδάσκονται την δική τους πίστη ανακατωμένη με ένα μείγμα θρησκειών.