Αρχή της Ινδίκτου

Ὑπάρχει μιὰ πασίδηλη (συγχωρέστε με) ἐπιπολαιότητα ἡ ὁποία διατείνεται «ἐμβριθῶς» ὅτι τὸ ἐλληνικὸ πρόβλημα συνίσταται στὴν ἀπουσία Ἀναγέννησης ἀπὸ τὴν ἱστορία τοῦ τόπου.
Ὅμως, τί ἄλλο ἀπὸ μιὰ διαρκῶς ζωογονούμενη Ἀναγέννηση ἀναδεικνύουν οἱ καθ’ ἡμέραν – ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ σήμερα – ψαλμοὶ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἐνιαυτοῦ;

Ἰδού – τώρα, ἐδῶ – ὅτι ἀρκεῖ ἕνα ἐκκλησιαστικὸ ἀπολυτίκιο διάρκειας – κἄν – ἑνὸς λεπτοῦ κι ὁ αἰώνας (μαζί, κάθε του ὑποδιαίρεση) ἔχει ἤδη ἀναγεννηθεῖ σὲ αἰωνιότητα.
Γιῶργος Καστρινάκης

Ἀπολυτὶκιο Ἀρχῆς τῆς ʼΙνδίκτου

Ὁ πάσης δημιουργὸς τῆς κτίσεως,

ὁ καιροὺς καὶ χρόνους

ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσία θέμενος,

εὐλόγησον τὸν στέφανον

τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου Κύριε,

φυλάττων ἐν εἰρήνῃ

τοὺς Βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου,

πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου,

καὶ σῶσον ἡμᾶς.

Ευχή: «Καλή κι Ευλογημένη Εκκλησιαστική Χρονιά»

Καλή κι ευλογημένη Χρονιά αγαπητοί μου αναγνώστες και καλό Μήνα!!!

Γιορτάζουμε σήμερα 1η Σεπτεμβρίου, ημέρα αρχής της Ινδίκτου, ημέρα αρχής του νέου Εκκλησιαστικού έτους.

Ας είναι το νέο Εκκλησιαστικό έτος, αρχή για μια νέα Αναστάσιμη πορεία. Γιατί καλές μου φίλες και φίλοι... «Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος, να 'ν' ήμερος να 'ναι άκακος, λίγο φαΐ λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ανάσταση».

Η εκκλησιαστική ακολουθία για το νέο έτος τελείται την 1η Σεπτεμβρίου, μια ακολουθία απαράμιλλου κάλλους ως προς το υμνογραφικό υλικό.



Συναξαριστής Σεπτεμβρίου
Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει 01 Σεπτεμβρίου, την αρχή της Ινδικτιώνος, από την λατινική λέξη «indictio», η οποία σημαίνει ορισμός, δηλαδή την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους.

Ο όρος προήλθε από την συνήθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ορίζουν δια θεσπίσματος για διάστημα δεκαπέντε ετών το ποσόν του ετησίου φόρου, που εισέπρατταν αυτήν την εποχή για την συντήρηση του στρατού.

Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζονται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού.

Επειδή ο Σεπτέμβριος είναι εποχή συγκομιδής καρπών και προετοιμασίας για τον νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε να εορτάζουν οι χριστιανοί την αρχή της γεωργικής περιόδου αποδίδοντας ευχαριστίες στον Θεό για την εύνοιά του προς την κτίση.

Είναι αυτό που ήδη έκαναν οι Ιουδαίοι σύμφωνα με τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου· την πρώτη δηλαδή ημέρα του εβδόμου ιουδαϊκού μηνός, αρχές Σεπτεμβρίου, τελούσαν την εορτή της Νεομηνίας ή των Σαλπίγγων, κατά την οποίαν σχόλαζαν από κάθε εργασία, για να προσφέρουν θυσίες ολοκαυτωμάτων «εις οσμήν ευωδίας Κυρίω» (Λευϊτ. 23,18).

Ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο δημιουργός του χρόνου και του σύμπαντος, ο προάναρχος Βασιλεύς των αιώνων, ο οποίος εσαρκώθη, για να αποκαταλλάξη τα πάντα εις Εαυτόν και να συναγάγη Ιουδαίους και εθνικούς εις μίαν Εκκλησίαν, ήθελε να ανακεφαλαιώσει εν Εαυτώ τον αισθητό κόσμο και τον γραπτό Νόμο.

Έτσι, αυτήν την ημέρα που η φύσις ετοιμάζεται να διατρέξει ένα νέο κύκλο εποχών, εορτάζουμε το γεγονός, κατά το οποίο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εισήλθε στην Συναγωγή και ανοίγοντας το βιβλίο του Ησαϊου ανέγνωσε το χωρίο, όπου ο Προφήτης ομιλεί επ’ ονόματι του Σωτήρος «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν (= έτος) Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).

Όλες οι Εκκλησίες, συναθροισμένες «επί το αυτό», αναπέμπουν αύριο δοξολογία προς τον ένα τρισυπόστατο Θεό, ο οποίος διαμένει στην αιώνια μακαριότητα, διακρατεί τα πάντα εν τη ζωή και στέλνει άφθονες τις ευλογίες του κάθε εποχή στα κτίσματά του.

Ο ίδιος ο Χριστός ανοίγει τις θύρες του νέου έτους και μας προσκαλεί να τον ακολουθήσουμε, για να γίνουμε μέτοχοι της αιωνιότητός του.


Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας του ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτη, εκδ. Ίνδικτος 2009, τόμος πρώτος (Σεπτέμβριος), Σελίδες: 456.


Ομιλία του γέροντα Παλαμά Καλλιπετρίτη, που έγινε την Κυριακή 3/9/2017, στο αρχονταρίκι της Ι.Μ. Θεοτόκου Καλλίπετρας- Σκήτης Βεροίας, με θέμα περί της αρχής του Εκκλησιαστικού έτους και του Ευαγγελίου της ημέρας.


Κατά την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το εκκλησιαστικό και το οικονομικό έτος άρχιζαν την 1η Σεπτεμβρίου.

Βέβαια, παλαιότερα τη Ρωμαϊκή περίοδο υπήρχαν άλλες αντίστοιχες ημερομηνίες, όπως ο Απρίλιος ή ο Οκτώβριος. Κατά τους μήνες αυτούς ξεκινούσαν από τη Ρώμη οι αξιωματούχοι (ανθύπατοι, λεγάτοι κτλ.) για να εγκατασταθούν στις επαρχίες τους και να ασκήσουν το έργο τους, το οποίο είχε ετήσια διάρκεια.

Η «Ίνδικτος» ήταν η δεκαπενταετής περίοδος από απογραφή σε απογραφή. Δηλαδή, τα φορολογικά και δημογραφικά δεδομένα της Αυτοκρατορίας ανανεώνονταν κάθε δεκαπέντε χρόνια, ώστε να είναι επικαιροποιημένα και, κατά το δυνατόν, ακριβή. Το σύστημα αυτό ξεκίνησε από τον Οκταβιανό Αύγουστο (31 π.Χ.-14 μ.Χ.).

Σήμερα η 1η Σεπτεμβρίου εορτάζεται εκκλησιαστικά ως αρχή του έτους και στην υμνολογία της ημέρας υπάρχει πλήθος σχετικών αναφορών.

Είναι μία ημερομηνία, η οποία έχει πνευματικό χαρακτήρα με την έννοια ότι πολλοί από εμάς καθώς επιστρέφουμε από τις διακοπές και ξεκινάμε το χειμερινό αγώνα αναπροσαρμόζουμε, περισσότερο ή λιγότερο ανανεωμένοι, τους πνευματικούς μας στόχους. Νέοι στόχοι, νέες προσπάθειες, νέα όρεξη, νέες ελπίδες.




Η σχέση μας με τον γύρω μας κόσμο δεν μπορεί παρά να λαμβάνει πάντοτε μία πνευματική διάσταση: η Κτίση είναι δημιούργημα του Θεού και δώρο Του προς τον άνθρωπο.
Γι αυτο και για την Ορθόδοξη Εκκλησία έχει ιδιαίτερη σημασία η προσπάθεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου
να αναδείξει την ημέρα αυτή ως την ημέρα του σεβασμού προς το περιβάλλον.
Ευθύνη και υποχρέωσή μας να την σεβόμαστε, να την προστατεύουμε και να την αξιοποιούμε χωρίς να την καταστρέφουμε.

Άλλο βέβαια που η δαιμονική νέα τάξη πραγμάτων εκμεταλεύεται με τον μύθο της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής ,πρόσωπα ,πράγματα ,καταστάσεις ..με πρώτο θύμα τον Οικουμενικό!

Ωστόσο σεβασμός προς τη φύση είναι η ξεκάθαρη στάση της Εκκλησίας απέναντι στο περιβάλλον. Για το λόγο αυτό ο σεβασμός στο περιβάλλον δεν περιορίζεται σε κάτι που το μαθαίνεις, αλλά είναι κάτι που το ζεις μέσα στα πλαίσια του πνευματικού αγώνα, της προσπάθειας για τη θέωση.

Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να κλείσουμε λέγοντας ότι ο κατ’ εξοχήν οικολόγος είναι ο Άγιος.

Καλή χρονιά! Καλό Μήνα!


Τρελογιάννης