Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Οι Εθνικοί Ευεργέτες

Πραγματοποιήθηκε σήμερα 30 Σεπτεμβρίου η καθορισμένη επιμνημόσυνη δέηση για τους Εθνικούς Ευεργέτες στη Μητρόπολη Ιωαννίνων
.
Παρόντες ήσαν ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Μιχάλης Παντούλας, ο Πρόξενος της Αλβανίας στα Ιωάννινα, ο Αντιπερειφερειάρχης κ. Παντελής Κολόκας, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ιωαννιτών κ. Γιωτίτσας, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Τριαντάφυλλος Αλμπάνης, οι Σχολικοί Σύμβουλοι κ. Παπαευσταθίου και κ. Σιούλης, οι Στρατιωτικές Αρχές, μαθητές από το Αρσάκειο Δημοτικό Σχολείο κ.α.
Εμπνευσμένη ομιλία για του Εθνικούς Ευεργέτες και το έργο τους εκφώνησε η Φιλόλογος κ. Μαρία Σιούλη, την οποία και παραθέτουμε:
«Όταν θέλουν οι Έλληνες να καυχηθούν», γράφει ο Καβάφης, «τέτοιους βγάζει το Έθνος μας, θα λένε».
Και είναι, πράγματι, άξιος ο έπαινος αυτός για ανθρώπους που δίδαξαν με το δικό τους τρόπο την προσφορά στην Πατρίδα, τον άνθρωπο, τον Πολιτισμό. Ανθρώπους με υψηλό αίσθημα φιλοπατρίας, φιλανθρωπίας, κοινωνικής αλληλεγγύης. Τιμούμε σήμερα εκείνους που ενίσχυσαν (και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς) την Πατρίδα .
Η ευεργεσία αποτελεί έμπρακτη εκδήλωση συμπαράστασης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Πηγάζει από το αγνό αίσθημα φιλαλληλίας χωρίς υπολογισμό ή σκοπιμότητα.
Η ευεργεσία προς την πόλη θεσμοθετείται αρχικά στην αρχαία Αθήνα με τις υποχρεωτικές «λειτουργίες».
Ο Χριστιανισμός συνέχισε και αναβάθμισε την κοινωνική αυτή αρετή αναδεικνύοντας την πνευματική της διάσταση. Δεν δρα πλέον ο πολίτης για τους συμπολίτες του αλλά ο χριστιανός για κάθε συνάνθρωπο αδελφό του. Και δεν το κάνει αυτό για να θεωρηθεί καλός πολίτης της Αθηναϊκής δημοκρατίας, αλλά για να θεωρηθεί παιδί του Θεού γιατί «Ο ελεών πτωχόν δανείζει Θεώ».
Έμπρακτη εφαρμογή της ευεργεσίας, από χριστιανικής πλευράς, αποτελούν οι διαθήκες των εθνικών ευεργετών, οι οποίοι, στο σύνολό τους, ήταν βαθιά θρησκευόμενοι και κοινωνικά καλλιεργημένοι άνθρωποι. Ο Μιχαήλ Τοσίτσας λ.χ. ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της εποχής του αρχίζει την διαθήκη του ως ακολούθως: «επιθυμών κατά χριστιανικόν και κοινωνικόν καθήκον ….»