Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Το στίγμα


Ένα μεγάλο "μπράβο", ξανά, στον εκπαιδευτικό που διέσωσε την υπόληψη του λειτουργήματός του. Ντροπή στο Υπ. Παιδείας και σε όλα τα κόμματα (της ΝΔ συμπεριλαμβανομένης) που, αναίσχυντα, διδάσκουν ανομία και νόμο της ζούγκλας.





Ακούγοντας τους "λαϊκούς δικαστές" της πρωινής ζώνης , να επιτίθενται σε ένα απόντα ανώνυμο διευθυντή σχολείου, αποφάσισα να πάω να τον βρω...

Ωρα Πεντηκοστής γιά όλους μας.


Ἐλθέ τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλθέ ἡ αἰώνιος ζωή,
ἐλθέ τό ἀποκεκρυμμένον μυστήριον, ἐλθέ ὁ ἀκατονόμαστος θησαυρός,
ἐλθέ τό ἀνεκφώνητον πρᾶγμα, ἐλθέ τό ἀκατανόητον πρόσωπον,
ἐλθέ ἡ ἀΐδιος ἀγαλλίασις, ἐλθέ τό ἀνέσπερον φῶς,
ἐλθέ πάντων τῶν μελλόντων σωθῆναι ἡ ἀληθινή προσδοκία,
ἐλθέ τῶν κειμένων ἡ ἔγερσις, ἐλθέ τῶν νεκρῶν ἡ ἀνάστασις,
ἐλθέ ὁ δυνατός, ὁ πάντα ἀεί ποιῶν
καί μεταποιῶν καί ἀλλοιῶν μόνῳ τῷ βούλεσθαι!
Ἐλθέ ὁ ἀόρατος καί ἀναφής πάντῃ ἀψηλάφητος,
ἐλθέ ὁ ἀεί μένων ἀμετακίνητος
καί καθ᾿ ὥραν ὅλος μετακινούμενος
καί ἐρχόμενος πρός ἡμᾶς τούς ἐν τῷ ᾅδη κειμένους,
ὁ ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν,
ἐλθέ τό περιπόθητον ὄνομα καί θρυλούμενον,
λαληθῆναι δέ παρ᾿ ἡμῶν, ὅπερ εἷς,
ἤ γνωσθῆναι, ὁποῖος ἤ ποταπός, ὅλως ἡμῖν ἀνεπίδεκτον.
Ἐλθέ ἡ αἰώνιος χαρά, ἐλθέ τό στέφος τό ἀμαράντινον,
ἐλθέ ἡ πορφύρα τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί βασιλέως ἡμῶν,
ἐλθέ ἡ ζώνη ἡ κρυσταλλοειδής καί διάλιθος,
ἐλθέ τό ὑπόδημα τό ἀπρόσιτον,
ἐλθέ ἡ βασίλειος ἁλουργίς καί αὐτοκρατορική ὄντως δεξιά!
Ἐλθέ, ὅν ἐπόθησε καί ποθεῖ ἡ ταλαίπωρός μου ψυχή,
ἐλθέ ὁ μόνος πρός μόνον, ὅτι μόνος εἰμί, καθάπερ ὁρᾷς!
Ἐλθέ ὁ χωρίσας ἐκ πάντων
καί ποιήσας με μόνον ἐπί τῆς γῆς,
ἐλθέ ὁ γενόμενος πόθος αὐτός ἐν ἐμοί
καί ποθεῖν σε ποιήσας με, τόν ἀπρόσιτον παντελῶς!
Ἐλθέ ἡ πνοή μου καί ἡ ζωή,
ἐλθέ ἡ παραμυθία τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς,ἐλθέ ἡ χαρά καί ἡ δόξα καί ἡ διηνεκής μου τρυφή!

ευχή μυστική του αγίου Συμεών

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2017/05/blog-post_31.html#ixzz4iedUbfSN
Αμέθυστος

Ποίος είναι ο νέος «Οικουμενικός» με την ευλογίαν του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως;


Σχετική εικόνα
Ο Οικουμενισμός υπονομεύει την Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου! Αι οικουμενιστικαί επιλογαί του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως υπονομεύουν το Πατριαρχείον ως προς τον τίτλον «Οικουμενικόν» καθώς τον τίτλον αυτόν χρησιμοποιεί πλεόν εμμέσως ο Γ. Γραμματεύς του ΠΣΕ!
Ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και οι Ιεράρχαι που είναι θιασώται του οικουμενισμού ισχυρίζονται ότι τα «ανοίγματα» προς τας άλλας ομολογίας συμβάλλουν εις την αποφυγήν της εσωστρεφείας των Ορθοδόξων και την διεθνή προβολήν του Πατριαρχείου εις όλον τον κόσμον, δι’ αυτό θεωρούν και επιβεβλημένην την συμμετοχήν εις το ΠΣΕ.
Ατελείωτα είναι τα θεολογικά επιχειρήματα, συμφώνως προς τα οποία ο συμφυρμός της αληθείας με το ψεύδος, δηλ. της Ορθοδοξίας με τας αιρέσεις, αποβαίνουν εις βάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, επειδή το ψεύδος θαμπώνει την οικουμενικήν ακτινοβολίαν της αληθείας. Ο κόσμος παρατηρών τας συμπροσ­ευχάς ταυτίζει την Ορθοδοξίαν με τον Παπισμόν και τον Προτεσταντισμόν και καταλήγει να απορρίπτη όλον τον χριστιανισμόν, διότι δεν βλέπει καμίαν διαφοράν.

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Η ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΑΣ!



Μια (πραγματική) μεταρρύθμιση θα πρέπει να είναι ένας συνδυασμός παράδοσης - εξέλιξης
Κάθε χρόνο στις 29 Μαΐου τιμούμε τους ηρωικώς πεσόντες κατά την Αλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους. Αλλά παράλληλα είναι χρήσιμο να θυμόμαστε πώς επιβίωσε το Γένος μετά την Αλωση. Επί 400 ή και 500 χρόνια (για τη Βόρειο Ελλάδα) οι υπόδουλοι στηρίχτηκαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στη συνείδηση της διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού, στην αγάπη για τα γράμματα, στον κοινοτισμό, στην αλληλεγγύη, στην εμπορική και ναυτική δεινότητά τους και στην ελπίδα. Η Μεγάλη Ιδέα για την απελευθέρωση όλων των ελληνορθόδοξων πληθυσμών ήταν το υπόβαθρο των δεκάδων κινημάτων πριν και μετά το 1821.

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Δεν είμαι εγώ για θάνατο!


όρος


Το αληθινό γεγονός πού καταγράφουμε έγινε γύρω στο 1940, πριν από την έναρξη του πολέμου. Ένας ιερεύς ο παπα-Θεόδωρος κλήθηκε για να κοινωνήσει δύο χριστιανούς ετοιμοθάνατους. Έναν πλούσιο, σκληρό και φιλάργυρο και μια ενάρετη χήρα, πού μεγάλωσε μόνη της, με τιμιότητα και σωφροσύνη, σκληρό αγώνα και φτώχεια πολλή, εκείνα τα χρόνια, οκτώ παιδιά!


Ο παπα-Θεόδωρος πήρε μαζί τον διάκονο του, τον πατέρα Λαυρέντιο. Μπροστά ο νεωκόρος, στο πλάι ο διάκονος και ο ιερεύς με το άγιο Ποτήριο, ασκεπής και με τον Αέρα στους ώμους, (όπως εσυνηθίζετο τότε), πήγαν πρώτα στο σπίτι του πλούσιου, αλλά αυτός ούτε καν ήθελε να ακούσει για Θεία Κοινωνία. Μόνο φώναζε:


-Δεν είμαι εγώ για θάνατο!


Έγινε ένας διάλογος, όσο ήταν δυνατόν, μεταξύ του ιερέως και του άρρωστου, αλλά αυτός ήταν ανένδοτος, δεν ήθελε να κοινωνήσει. Λέγει τότε ο διάκονος, ο πατήρ Λαυρέντιος:


-Πάτερ Θεόδωρε, μου δίνετε, σας παρακαλώ το άγιο Ποτήριο, να πάω να κοινωνήσω την ετοιμοθάνατη κυρία Μαρία και εσείς να συζητήσετε με τον ασθενή μέχρι να γυρίσω και, εάν έχει πεισθεί, να τον κοινωνήσομε μετά;


-Να πας παιδί μου, με τις ευχές μου.

«Σε βοήθησα ίσαμε με το σκαλί αυτό. Εδώ πλέον δεν μου επιτρέπεται να σε βοηθήσω». Μόρφου Νεόφυτος


Μητρ. Μόρφου Νεόφυτος


Ήταν ένας άκρως θεοτοκόφιλος Ιερέας! Αγαπούσε πολύ, μα πάρα πολύ την Παναγία μας, και καθημερινά έλεγε πολλές φορές τους Χαιρετισμούς Της,παρότι ήταν έγγαμος και ήταν επιφορτισμένος και με τα εφημεριακά του καθήκοντα ! Με το που συναντά τον Σεβασμιώτατο του ανέφερε ένα ενύπνιο-όραμα που είχε δει πριν λίγες ημέρες και τον είχε συγκλονίσει.

Είδε ότι του βρισκόταν ετοιμοθάνατος και ότι του έβγαινε η ψυχή του. Μπροστά του ορθωνόταν μία μεγάλη σκάλα με πολλά σκαλιά. Στην κορυφή της σκάλας βρισκόταν η Υπεραγία Θεοτόκος. Ξεκίνησε να ανεβαίνει ακαλί σκαλί αυτήν την ψηλή σκάλα. Ήταν δύσκολο αλλά άκουγε από πάνω την Κυρία Θεοτόκο να τον παραινεί. “Έλα ακόμη ένα σκαλί! Έτσι μπράβο! Κουράγιο! Έλα ακόμη ένα σκαλί! Ακόμη ένα σκαλί!” Έτσι με τις παραινέσεις και τις προσευχές της Παναγίας κατάφερα με πολύ μεγάλη δυσκολία είπε ο καλός Ιερέας να ανέβω όλα αυτά τα σκαλιά. Και φτάνοντας στο τελευταίο, πάνω στο οποίο βρισκόταν η Κυρία Θεοτόκος, είδα ότι ήταν τόσο ψηλό που όσο και να προσπαθούσα δεν θα μπορούσα να το ανέβω μόνος μου. Ζήτησα βοήθεια από την Παναγία μας, να με βοηθήσει να το ανέβω.

“Σε βοήθησα” μου απάντησε η Παναγία μας “ίσαμε με το σκαλί αυτό. Εδώ πλέον δεν μου επιτρέπεται

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Ἡ ἄνοδος τοῦ ἀνθρωπου


Τοῦ π. Δημητρίου Μπόκου 
Χί­λια χρό­νια πρὸ Χρι­στοῦ ὁ βα­σι­λιὰς Δαυ­ῒδ καὶ ὀ­χτα­κό­σια ὁ προ­φή­της Ἡ­σα­ΐ­ας, μὲ τὴν ἔλ­λαμ­ψη τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος προ­φη­τεύ­ουν τὸ συγ­κλο­νι­στι­κὸ γε­γο­νός, ποὺ ἡ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή μας πα­ρά­δο­ση ταυ­τί­ζει μὲ τὴν Ἀ­νά­λη­ψη τοῦ Κυ­ρί­ου. Βλέ­πουν τὸν Μεσ­σί­α-Χρι­στὸ μὲ τὴ μορ­φὴ ἰ­σχυ­ροῦ πο­λε­μι­στῆ, νὰ ἐ­πι­στρέ­φει μὲ γρή­γο­ρο καὶ στι­βα­ρὸ βά­δι­σμα - ἔν­δο­ξος νι­κη­τὴς - ἀ­πὸ τὸ πε­δί­ο τῆς μά­χης, ντυ­μέ­νος μὲ κόκ­κι­νη πο­λε­μι­κὴ στο­λή. Ἔρ­χε­ται ἀ­πὸ τὴν Ἐ­δώμ, τὴν Ἰ­δου­μαί­α (συμ­βο­λι­κὸ τό­πο τῶν ἐ­χθρῶν τοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ) καὶ εἰδικώ­τε­ρα ἀ­πὸ τὴν πρω­τεύ­ου­σά της, τὴ Βο­σόρ. 
Ἡ ἐ­πι­στρο­φὴ τοῦ νι­κη­τῆ Χρι­στοῦ στὸν τό­πο του, τὸν οὐ­ρα­νό, με­τὰ τὴ συν­τρι­βὴ τῶν ἐ­χθρῶν του, πε­ρι­γρά­φε­ται πλη­θω­ρι­κὰ στὴν ὑ­μνο­λο­γί­α τῆς ἑ­ορ­τῆς. Οἱ οὐ­ρά­νιοι ἄγ­γε­λοι ἐκ­πλήτ­τον­ται σὲ ὑ­πέρ­τα­το βαθ­μὸ βλέ­πον­τας ἄν­θρω­πο νὰ ἀ­νε­βαί­νει πά­νω ἀ­πὸ αὐ­τοὺς καὶ δι­ε­ρω­τῶν­ται μὲ τὰ λό­για τῶν προ­φη­τῶν: «Ποι­ὸς εἶ­ναι αὐ­τὸς ποὺ ἔρ­χε­ται ἀ­πὸ τὴν Ἐ­δώμ; “Τίς ἐ­στιν οὗ­τος ὁ ὡ­ραῖ­ος ἀ­νήρ;” Καὶ δὲν εἶ­ναι ἄν­θρω­πος μό­νο, ἀλ­λὰ Θε­ὸς καὶ ἄν­θρω­πος». Τὴν ἀ­πάν­τη­ση ἀ­να­λαμ­βά­νει νὰ δώ­σει ὁ ἴ­διος ὁ Χρι­στός: «Ἐ­γὼ εἶ­μαι ἐ­κεῖ­νος, ποὺ ὁ­μι­λῶ γιὰ δι­και­ο­σύ­νη καὶ ἔ­χω τὴ δύ­να­μη νὰ φέ­ρω τὴ σω­τη­ρί­α». 

 Οὗτός ἐστιν ὁ κραταιός καὶ δυνάστης, οὗτός ἐστιν ὁ δυνατὸς ἐν πολέμῳ, οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης.

Τρελογιάννης

Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον»


Εἶναι αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ ἀπεχθάνονται οἱ ἐθνομηδενιστὲς καὶ οἱ Οἰκουμενιστές! Γιατὶ εἶναι ἀνίκανοι νὰ κοιτάξουν ὑπεύθυνα  τὸ μέλλον!


Αποτέλεσμα εικόνας για Στην προκρούστεια κλίνη των εθνομηδενιστών η εκπαίδευση


Στην προκρούστεια κλίνη των εθνομηδενιστών η εκπαίδευση

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού

«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον», είχε πει κάποτε ένας από τους πιο γνωστούς καθηγητές αρχαίων ελληνικών και λατινικών της Βρετανίας. Δεν φαίνεται να συμφωνούν μαζί του, όμως, οι τρεις διαδοχικοί υπουργοί Παιδείας της κυβέρνησης Τσίπρα.



Ο Νίκος Φίλης είχε χαρακτηρίσει «παρά φύσιν» την τρίωρη διδασκαλία αρχαίων ελληνικών σε σχέση με τη δίωρη των νέων ελληνικών. Η ανάγκη ενίσχυσης της διδασκαλίας των νέων ελληνικών, ωστόσο, δεν είναι δικαιολογία για την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων.
Αν και δηλώνει αρχαιολάτρης, ο πρώην υπουργός Παιδείας έχει αρνηθεί την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού. Σε εγκύκλιό του για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, μάλιστα, είχε γράψει το 2016 στους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές ότι με την επανάσταση του 1821 γεννήθηκε ένα νέο έθνος.
Σε άλλες χώρες η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών θεωρείται απαραίτητη για την πνευματική συγκρότηση των μαθητών. Όχι, όμως, εδώ! Τον υπουργό είχαν σπεύσει να στηρίξουν εμμέσως 45 φιλόλογοι καθηγητές που με δημόσια επιστολή τους είχαν ζητήσει την ολική κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών!
Βασικό επιχείρημά τους είναι ότι «η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών πλήττει ακόμη περισσότερο τους πολλούς αλλόγλωσσους μαθητές που φοιτούν στο ελληνικό σχολείο και δεν έχουν γλωσσικό αίσθημα όσον αφορά τη νεοελληνική»!
Ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούν όχι οι αλλόγλωσσοι μαθητές να προσαρμοσθούν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα να προσαρμοσθεί για να μη δυσκολεύονται! Αν τραβήξουμε την ιδεοληψία τους στα άκρα θα έπρεπε στο σχολείο να διδάσκονται μόνο αγγλικά για να εκκινούν όλοι οι μαθητές από την ίδια αφετηρία.

Η έφοδος Κατά Τραμπ Aπό το «Κράτος Εθνικής Ασφάλειας»


Του Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς
[Επίθεση για την αιχμαλωσία και περίσφιγξη του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με δεσμά καταγγελιών, ανακρίσεων και προαναγγελλόμενης παραπομπής για εθνική προδοσία, από την εξωθεσμική «Τέταρτη Εξουσία» των Μυστικών Υπηρεσιών (ή το «κράτος εθνικής ασφάλειας») επισημαίνουν με άρθρα και συνεντεύξεις τους οι σοφοί δημογέροντες της Αμερικανικής Συμπολιτείας, ορισμένοι χρησιμοποιώντας απροκάλυπτα τον όρο πραξικόπημα και καλώντας τον αμερικανικό λαό να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που εκτυλίσσεται αποτελεί μιαν επίθεση κατά της Δημοκρατίας. Στη συλλογική αυτή κραυγή συναγερμού έχουν ακουστεί προσωπικότητες απρόσβλητου κύρους όπως ο Πάτρικ Μπιουκάναν, ο Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς, οι πρώην κόγκρεσμεν Ρον Πωλ και Κούσνισιτς, ο καθηγητής Στέφεν Κοέν και σεβαστοί βετεράνοι των Μυστικών υπηρεσιών. Οι παγκόσμιες προεκτάσεις της παθογένειας που επισημαίνουν καθιστούν το μήνυμά τους άξιο μεγάλης προσοχής, ως δείκτη μελλοντικών διεθνών εξελίξεων που μας αφορούν καίρια. Κατωτέρω, ως πρώτο δείγμα της συλλογικής καταγγελίας, το άρθρο του καθηγητού και πρώην υπουργού του προέδρου Ρέϊγκαν Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς.]
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Τερατώδεις και αστήρικτες κατηγορίες για προδοτικές ή παράνομες ρωσικές

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

Το κερί της Λαμπρής, παιδί μου! Τρέξε, μην αργείς!



Κερί.


Τραντάχτηκαν συθέμελα τὰ ψηλὰ βουνὰ ἀπὸ τὸ ξαφνικὸ μπουμπουνητό. Σὰν ἀπὸ στόματα μυριάδων κανονιῶν ἡ τρομερὴ βροντὴ ξεχύθηκε ἀπὸ τὰ βάθη τοῦ οὐρανοῦ, χτύπησε πάνω στὸ γυμνὸ καύκαλο τῆς ψηλότερης βουνοκορφῆς, κατρακύλησε σὰν ὕπουλο ἑρπετὸ στὴ σκιερὴ ρεματιά, κόχλασε ὑπόκωφα στὶς χαμηλὲς λοφοσειρές, σκαρφάλωσε σὰν αἴλουρος στὴν ἁπλωτὴ ράχη τῆς ὀροσειρᾶς, χύθηκε σὰν τὸ γεράκι στ’ ἀνοιχτὸ διάσελο, χαμήλωσε, ξεθύμανε, ἔσβησε…

Ὁ ἥλιος σκοτείνιασε ξαφνικά. Τὸ μαγιάτικο δειλινὸ χάθηκε αὐτοστιγμεί. Πυκνὰ μαῦρα σύννεφα σκέπασαν τὸ φωτεινὸ γαλάζιο τοῦ ἄπειρου, ἔριξαν στὴ γῆ τὴ βαρειά τους σκιά. Δυνατὸς ἀνεμοστρόβιλος, πρόδρομος καταιγίδας, σάρωσε κοιλάδες καὶ πλαγιές. Μιὰ δεύτερη βροντὴ ἀκολούθησε κατὰ πόδι τὴν πρώτη καὶ οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ ἄνοιξαν στὸ λεπτό. Ἡ ξαφνικὴ νεροποντὴ συνεπῆρε τὰ πάντα. Ἄνθρωποι καὶ ζῶα, σκορπισμένοι στὸ ὕπαιθρο, ὥσπου νὰ στρέψουν ἀπορημένοι τὰ κεφάλια τους, βρέθηκαν ἐντελῶς ἀκάλυπτοι κάτω στὸ ἀνελέητο, ἀπρόσμενο μαστίγωμά της. Πῶς ξέσπασε ξαφνικὰ τέτοιο κακό;

Ἦταν στὰ μέσα τοῦ Μάη κι ὁ κόσμος τοῦ μικροῦ χωριοῦ, ξωμάχοι ἄνθρωποι, βρίσκονταν ὅλοι στὰ χωράφια. Τὸ Πάσχα ἦρθε κι ἔφυγε μὲς στὴ χαρά, ἔσμιξαν ὅλοι ξανὰ καὶ γιόρτασαν μὲ τὰ ξενάκια τους, γέμισαν οἱ καρδιὲς ἀπ’ τὴν περίσσια εὐφροσύνη τῆς Λαμπρῆς. Τὸ ἔαρ τῶν ψυχῶν συνδυάστηκε τέλεια μὲ τὸ ἔαρ τῆς φύσης. Ἕνας θαυμάσιος καιρὸς συντρόφευε ὅλες τὶς μέρες τὴν ἀναστάσιμη χαρά τους. Ἐνθουσιασμένα ἰδιαίτερα τὰ παιδιὰ τίμησαν μὲ τὸ παραπάνω τὸν ὑπέροχο συνδυασμό.

Ἀλλὰ καὶ ἀπόλαμπρα ἡ καλοκαιρία ἐξακολούθησε στὸν ἴδιο ρυθμό. Στὸ ὀρεινὸ μικρὸ χωριὸ ὁ ἐρχομὸς τῆς ἄνοιξης θύμιζε παράδεισο. Ὅλοι ξεχύθηκαν μὲ κέφι στὶς δουλειές τους. Ἀναστημένη ἀπ’ τὴ βαρυχειμωνιὰ ἡ γῆ τους, γιόρταζε τὴ δική της πασχαλιά. Μικροὶ-μεγάλοι χαίρονταν τοὺς ἀνθοστόλιστους ἀγρούς, καταπιάνονταν μὲ ἀνοιξιάτικες σπορές, πάλευαν γεμάτοι ὄρεξη τὸν φτωχικό, μὰ ἀγαπημένο τόπο τους. Τὰ ζωντανά τους σκόρπισαν στὶς καταπράσινες νομές. Νύχτα καὶ μέρα τὰ λιγυρὰ κυπροκούδουνα, ἀνάκατα μὲ μουγκανητὰ καὶ βελάσματα, συνόδευαν μὲ τὴ γλυκόφωνη ἠχώ τους τὴν ἐργατιά. Ἡ ἀτμόσφαιρα τοῦ Μάη φάνταζε πραγματικὰ παραδεισένια. Ἦταν πανέμορφες οἱ μέρες του, ἀλλὰ καὶ τοῦτο τὸ ἀπόγευμα μαγευτικό. Ποῦ φώλευε κρυμμένη τόση μανία καὶ καταστροφή;

Ἡ νεαρὴ φοιτήτρια, ξαφνιασμένη ἀπ’ τὴν ἀπότομη ἀνατροπή, στάθηκε μπρὸς στὸ παράθυρο ἐκστατική. Δὲν πρόλαβε οὔτε τὰ τζάμια νὰ κλείσει, τόσο ἀπρόσμενα ξέσπασε ἡ καταιγίδα. Τὸ ὑπερθέαμα τῆς καιρικῆς ἀλλαγῆς αἰχμαλώτισε τὸ βλέμμα της. Ἡ κεραυνοβόλα εἰσβολὴ τοῦ σαρωτικοῦ δρόλαπα τὴν καθήλωσε κατὰ κράτος. Ἕνα τρομακτικὰ μεγαλειῶδες μυστήριο ἀναδυόταν ἀπ’ τὸν ἐκκωφαντικὸ ὀρυμαγδὸ τῆς σφοδρῆς θύελλας. Διαμετρικὰ ἀντίθετο ἀπ’ τὴ σαγηνευτικὴ μαγεία τοῦ ἐδεμικοῦ δειλινοῦ ποὺ προηγήθηκε. Mysterium tremendum καὶ mysterium fascinans (τρομερὸ καὶ γοητευτικὸ μυστήριο), ὅπως θὰ ἔλεγε ὁ ἀγαπημένος της φιλόσοφος Rundolf Otto. Πῶς γίνεται νὰ εἶναι τόσο ὄμορφα καὶ τὰ δυό; Ἡ ὀμορφιὰ νὰ δείχνει τόσο ἀντίθετες, ἀλληλοαναιρούμενες πλευρές; Νὰ συνυπάρχουν δυὸ ἀπόλυτα ἀντιφατικὲς ὄψεις στὸν ἴδιο κόσμο;

– Ἀνθή! Ἀνθούλα! Ποῦ εἶσαι;

Ἡ δυνατὴ λαχανιαστὴ φωνὴ τῆς γριᾶς ποὺ ἀνέβαινε κουτσαίνοντας ἀπὸ τὸ ὑπόγειο, τὴν ἔβγαλε ἀπ’ τὸν φιλοσοφικό της ρεμβασμό.

– Ἐδῶ, γιαγιά! εἶπε γυρίζοντας πρὸς τὸ μέρος της.

– Τ’ ἁγιοκέρι, παιδί μου! Γρήγορα!

– Τί εἶπες; ρώτησε ἀπορημένη.

– Τὸ κερὶ τῆς Λαμπρῆς, παιδί μου! Τρέξε, μὴν ἀργεῖς!

Ἡ ἐγγονὴ δὲν κουνήθηκε. Ἔμεινε νὰ κοιτάζει σὰν χαμένη τὴ γριά. Δὲν μποροῦσε νὰ καταλάβει ἀκόμα τί τῆς ἔλεγε. Μὰ ἡ γριὰ δὲν εἶχε ὑπομονή.

– Τί μὲ κοιτᾶς σὰν ἄγαλμα; Δὲν ἀκοῦς τί σοῦ λέω; Τρέξε φέρε τὴ λαμπάδα τῆς Ἀνάστασης! Ὁ κόσμος χάνεται, δὲν βλέπεις;

Χά! Τί θυμήθηκε τώρα ἡ γιαγιά της! Τὸ κερὶ τῆς Ἀνάστασης! Θὰ ξόρκιζε τέτοιο χαλασμὸ μ’ αὐτό! Πλάκα εἶχε πραγματικά!

Μὰ ἡ γριὰ δὲ χωράτευε.

– Καλά, χάζεψες γιὰ τὰ καλά; Κουνήσου, δὲν καταλαβαίνεις; Ὁ πατέρας σου, ἡ μάνα σου, τ’ ἀδέρφια σου, ὁ κόσμος ὅλος εἶναι ἐκεῖ ἔξω. Τί περιμένεις; Νὰ πνιγοῦν πρῶτα καὶ μετὰ νὰ κουνηθεῖς;

Θέλοντας καὶ μή, πῆγε νὰ ψάξει γιὰ τὸ κερί. Ποῦ νὰ βρισκόταν τώρα κι αὐτό; Οὔτε κὰν θυμόταν ποῦ τὸ εἶχε πετάξει τὸ βράδυ τῆς Ἀνάστασης, ὅταν γύρισαν σπίτι. Μέσα της γέλαγε μὲ τὴν ἀφέλεια τῆς γιαγιᾶς της, μὰ δὲν μποροῦσε τώρα νὰ τῆς φέρει ἀντίρρηση. Ὄχι, δὲν συμφωνοῦσε μ’ αὐτὰ ἡ Ἀνθή. Εἶχε ἀποστασιοποιηθεῖ ἐντελῶς ἀπὸ τὶς ἁπλοϊκὲς ἀντιλήψεις τοῦ ἀπαίδευτου λαοῦ. Σπούδαζε φιλοσοφία, δὲν ἦταν τὸ ἄβγαλτο κοριτσόπουλο τοῦ χωριοῦ. Οἱ ὑψηλὲς σπουδές της ἀναπροσδιόρισαν πολλὰ πράγματα μέσα της. Καὶ κυρίως πολλὲς ἀπ’ τὶς θρησκευτικές της ἀντιλήψεις.

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Φάρος του κόσμου και σπίτι της Μαρίας


«Πρέπει να κάνεις σωστά το σταυρό σου. Όταν δεν τον κάνεις σωστά, τα πονηρά πνεύματα όχι μόνο δεν φεύγουν αλλά γελάνε»

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
-Πόση μεγάλη δύναμη έχει ο σταυρός! Γιατί βέβαια πάνω του είναι ο Σταυρωμένος Χριστός.
Γι’ αυτό και τίποτα πιο ακριβό από το βαπτιστικό σου σταυρό δεν υπάρχει! Εκείνος είναι ευλογημένος στο όνομά σας, και να μην τον δίνετε σε κανέναν άλλον. Δεν κάνει να βγάλετε ούτε για μια στιγμή αυτόν το σταυρό. Ούτε όταν κάνετε μπάνιο, με την αιτιολογία ότι το βρώμικο νερό θα χύνεται πάνω στο σταυρό. Και τι να κάνουμε; Ίσα ίσα το νερό καθαρίζει το σταυρό. Χωρίς αυτόν μπορεί να σας χτυπήσει το κακό! Ούτε κι όταν έχετε συζυγικές επαφές να τον βγάζετε.

-Πρέπει να κάνεις σωστά το σταυρό σου. Όταν δεν τον κάνεις σωστά, τα πονηρά πνεύματα όχι μόνο δεν φεύγουν αλλά γελάνε. Και η Παναγία θυμώνει. Όταν κάνεις το σημείο του σταυρού, πρέπει να βάλεις το δεξί χέρι πρώτα στο μέτωπο, μετά στον αφαλό, ύστερα στον δεξιό ώμο και έπειτα στον αριστερό. Εκείνος που βάζει το χέρι του όχι πάνω στον αφαλό αλλά στην καρδιά, βγάζει ανάποδο σταυρό. Ούτε στον αέρα κάνει να σταυρώνεσαι. Το χέρι πρέπει οπωσδήποτε να αγγίζει το σώμα. Κι όταν σταυρώνεσαι, πρέπει να προσεύχεσαι. Αλλιώτικα, έτσι σταυρώνονται κι οι ηθοποιοί.
Πρέπει να σταυρώνεις τα πάντα, εκτός από τα άγια Δισκοπότηρα της Θείας Μετάληψης. Αν κάτι είναι πεταμένο στο δρόμο, ενδέχεται να είναι εκ του πονηρού. Αν δεις ότι κάποιος άλλος το σταύρωσε, τότε δεν χρειάζεται να το κάνεις κι εσύ. Αν δεν θέλεις να προκαλέσεις σύγχυση σ’ όσους σε βλέπουν αλλά δεν σε κατανοούν, τότε μπορείς να σχηματίσεις το σημείο του σταυρού με τα μάτια σου.
Μια μέρα κάποιος έδωσε ένα μήλο σε έναν πιστό κι εκείνος αμέσως το έφαγε. Κι ο Γέροντας τον μάλωσε:
-Πόσο εύκολο είναι να σε καταστρέψουν! Κι άγγελος να σου το έδινε, έπρεπε πρώτα να το σταυρώσεις.
Ρώτησα κάποτε τον Γέροντα:
-Όταν χασμουριόμαστε, τι συμβαίνει; Τι μεταδίδεται;
Όταν χασμουριέσαι, είναι καλό. Όμως πρέπει να σταυρώσεις το στόμα σου.Το τι ακριβώς συμβαίνει και τι μεταδίδεται δεν έχω δικαίωμα να σου αποκαλύψω. Δεν κάνει. Είναι μυστήριο.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ: «Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ». (1929-1995)

”Διδάσκεις στο παιδί μου Τι; Η αλήθεια για την σεξουαλική αγωγή”, της Miriam Grossman



Το εκπληκτικό άρθρο που δημοσιεύουμε παρακάτω μεταφρασμένο, είναι ένας διαφωτιστικός must οδηγός για κάθε γονέα που θέλει να ξέρει τι συμβαίνει με το πρόγραμμα ”σεξουαλικής αγωγής” που εφαρμόζεται ταυτόχρονα σε όλες τις δυτικές χώρες και τι πραγματικά πρεσβεύει, καθώς το ίδιο πρόγραμμα, υποτίθεται προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα, αναμένεται να μπει στα σχολεία και της δικής μας χώρας.
Η Miriam Grossman, MD, είναι πιστοποιημένη ψυχίατρος με πολλές τηλεοπτικές συνεντεύξεις που γράφει και μιλά σε γονείς, σπουδαστές, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες του χώρου της υγείας διεθνώς για τους κινδύνους της πολιτικής ορθότητας και της λανθασμένης επιστήμης στο επάγγελμά της.
Το ”You’re Teaching My Child What?: A Physician Exposes the Lies of Sex Ed and How They Harm Your Child”, είναι ένα από τα βιβλία της που εκδόθηκε το 2009, και το άρθρο που ακολουθεί είναι μόνο ένα απόσπασμα που δημοσιεύθηκε το 2010 από το The Heritage Foundation.

Προς διευκρίνιση του άρθρου, προσθέτουμε ότι στις ΗΠΑ και τον Καναδά η προώθηση της ”σεξουαλικής αγωγής” στα παιδιά έχει ανατεθεί σε τρείς μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες και αναφέρονται εκτεταμένα.
Διδάσκεις στο παιδί μου Τι; Η αλήθεια για την σεξουαλική αγωγή
της Miriam Grossman

Περίληψη: Οι αρχές της σεξουαλικής αγωγής υγείας δεν βασίζονται στις φυσικές επιστήμες. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι υποκινούμενη από ένα συγκεκριμένο όραμα για το πώς η κοινωνία πρέπει να αλλάξει, και εξαιτίας αυτού του γεγονότος, τα προγράμματα σπουδών σεξουαλικής αγωγής παραλείπουν κρίσιμες βιολογικές αλήθειες και εγκρίνουν συμπεριφορές υψηλού κινδύνου. Η προτεραιότητα για την SIECUS, την Planned Parenthood και την Advocates for Youth δεν είναι η υγεία και η ευημερία των νέων. Αυτές οι ομοσπονδιακά χρηματοδοτούμενες οργανώσεις πολεμούν την «καταπίεση» και την «μη ανεκτικότητα», όχι τον έρπητα ή τη σύφιλη. Αλλά όταν βασιλεύει η σεξουαλική ελευθερία, η σεξουαλική υγεία υποφέρει. Τα παιδιά μας διδάσκονται ότι μπορούν να παίξουν με τη φωτιά, και είμαστε υποχρεωμένοι να τα ενημερώσουμε για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν και να τα διδάξουμε βιολογικές αλήθειες, ακόμα και όταν δεν είναι πολιτικά ορθές.
Όταν αποφοίτησα από την ιατρική σχολή, πήρα όρκο. Σηκώθηκα με τους συμμαθητές μου, σήκωσα το δεξί μου χέρι, και ορκίστηκα να αποτρέψω την ασθένεια όποτε μπορούσα. Τώρα, πολλά χρόνια αργότερα, είμαι προβληματισμένη από τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο μου. Δεν αναφέρομαι σε απειλές όπως επιπόλαιες αγωγές ή το όραμα των αδελφών Emanuel για την υγειονομική περίθαλψη. Τα θέματα που με αφορούν προέρχονται από το εσωτερικό των επαγγελμάτων της υγείας και της εκπαίδευσης.
Οι αρχές της σεξουαλικής αγωγής υγείας δεν βασίζονται στις φυσικές επιστήμες. Δεν έρχονται απ’

«Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!»


Φωτογραφία της Nota Haras.

«Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που τη λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης.
Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης.
Μην παύσεις να τη λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό.

Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη.
Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά.
Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…».

(Απ’ την 193 Επιστολή του Άγιου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).


Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή! (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα!)

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ: Παρατηρήσεις επί του σχεδίου του ΙΕΠ για το μάθημα της Ιστορίας




ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΦ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΕΦ στην έκτακτη συνεδρία της 25ης Απριλίου 2017, που είχε ως αποκλειστικό θέμα τις παρατηρήσεις της ΠΕΦ επί του προτεινομένου από το ΙΕΠ Προγράμματος Σπουδών για την Ιστορία κατ’ αρχάς αναφέρει τα εξής:
1. Ευχαριστεί μεν για την πρόκληση συμμετοχής στον διάλογο, θεωρεί όμως ότι η συζήτηση επί του πενήντα περίπου σελίδων ήδη διαμορφωμένου κειμένου δεν δίνει περιθώρια ουσιαστικών παρεμβάσεων. Εξάλλου οι προτάσεις τις οποίες ήδη η ΠΕΦ είχε αποστείλει στο ΙΕΠ ( έγγραφο της ΠΕΦ προς το ΙΕΠ 24/2/2017) δεν φαίνεται να έχουν ληφθεί υπόψη στο σχέδιο του Προγράμματος Σπουδών.
2. Εκφράζει τη συνολική της αντίθεση στο προτεινόμενο σχέδιο το οποίο μεταβάλλει ριζικά τον χαρακτήρα του μαθήματος της Ιστορίας εκτρέποντάς το προς κατευθύνσεις που δεν πληρούν τους επιστημονικούς και παιδαγωγικούς του στόχους
3. Στη συνέχεια παραθέτει αναλυτικά επί μέρους παρατηρήσεις και απόψεις της Ένωσής μας, όπως αυτές προέκυψαν από τη μελέτη του προτεινομένου σχεδίου από το ΙΕΠ και καταλήγει με την κατάθεση γενικών συμπερασμάτων.
Α. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΠΣ) ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Δομή του ΠΣ Ιστορίας

Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Το καρκίνωμα της εθνομηδενιστικής Αριστεράς στην Παιδεία.

 Φαίη


σ.σ. Το μικρό απόσπασμα που παραθέτω είναι από ερώτηση που τέθηκε στην κυρία Μαρία Μαντουβάλου στο τέλος μιας πρόσφατης ομιλίας της που έγινε στην Εστία Πατερικών Μελετών. Με απλά παραδείγματα καταλαβαίνει κανείς την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Οι φοιτητές στενάζουν κάτω από την σκοταδιστική ιδεοληπτική μπότα των εθνομηδενιστών αριστερών καθηγητάδων. Κηφήνες, που τους πληρώνουμε με τον ιδρώτα μας για να κατασκευάζουν γενίτσαρους.



Στους χώρους της «ελεύθερης διακίνησης ιδεών» είναι κατανοητό στην εγκαταστημένη φασιστική κλίκα ότι μόνο οι δικές τους ιδέες θα διακινούνται. Το λεγόμενο «πανεπιστημιακό άσυλο» είναι στην πραγματικότητα το δικό τους άσυλο για να εγκληματούν ελεύθερα εις βάρος του έθνους. Ειλικρινά, όταν διαβάσετε το παρακάτω θα καταλάβετε ότι δεν μιλάμε πια για Πανεπιστημιακά ιδρύματα ούτε για Πανεπιστημιακά πτυχία, αλλά για ‘ειδικά αναμορφωτήρια’ και για ‘πιστοποιητικά φρονημάτων’.
Ελληνικέ λαέ, πιάσε τη σκούπα ή καλύτερα το σκουπόξυλο και πράξε το καθήκον σου.

"Πιστεύω, αλλά πιστεύω λίγο".

Φωτογραφία της Nota Haras.
Μου έλεγε κάποιος:
"Πιστεύω, αλλά πιστεύω λίγο".
Του λέω:
-Άκουσε, μου έλεγε ένας γέροντας που γνώρισα στην Αθήνα, ο γερό Ευμένιος ο λεπρός,
"Να λες γιε μου στην προσευχή σου, Χριστέ μου εγώ θέλω ν’ αλλάξω αλλά δεν αλλάζω γιατί σε θέλω λίγο".
Τι ωραία που μιλούσε!
"Βοήθα με να σε θέλω πιο πολύ Χριστέ μου" έλεγε ο γέροντας Ευμένιος.
Αυτός είναι ερωτικός διάλογος.
Μόνο ένας ερωτευμένος μιλά έτσι.
Βοήθα με, σε θέλω λίγο.
Βοήθα με να σε θέλω πιο πολύ και ο Κύριος θ’αρχίσει να σου δίνει.
Αν έχεις ανάγκη από πίστη θα σου δίνει πίστη.
Αν έχεις ανάγκη από πραότητα θα σου δίνει πραότητα.
Στον καθένα από εμάς δίνει ό,τι έχουμε ανάγκη.
Έτσι κερδίζεται η ζωή.
Η ζωή η αιώνιος.

Του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου, π. Νεοφύτου

 


Το Μέτσοβο υποδέχτηκε την Κάρα του Νεομάρτυρος Νικολάου (ΦΩΤΟ)





Μέτσοβο | Τηλέμαχος Παππάς
Με την συμμετοχή πλήθος πιστών, από το Μέτσοβο και τα Ιωάννινα, πραγματοποιήθηκε σήμερα στην κεντρική πλατεία του Μετσόβου, η υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Νεομάρτυρος Νικολάου του εκ Μετσόβου.
Να αναφερθεί ότι η Τιμία Κάρα του Νεομάρτυρος Νικολάου του εκ Μετσόβου, φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
Την Τιμία Κάρα κόμισε Ιερομόναχος της Μονής Βαρλαάμ με τον Πρωτοσύγκελλο της Ι.Μ. Σταγών και Μετεώρων Αρχιμ. Νήφων, ενώ την υποδέχτηκαν ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων κ. Μάξιμος και ο Μητροπολίτης Γρεβενών κ. Δαβίδ.
Στη συνέχεια σχηματίστηκε λιτανευτική πομπή, η οποία κατέληξε στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, όπου τελέστηκε Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτη Γρεβενών ο οποίος κήρυξε και το Θείο Λόγο.
 Την Κυριακή  τελέστηκε στον ίδιο ναό Συλλείτουργο, στο οποίο προεξήρχε ο Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας εψάλλη παρακλητικός κανόνας, και στη συνέχεια τα εγκώμια του Αγίου που συνέταξε ο Μητροπολίτη Εδέσσης κ. Ιωήλ.
Αμέσως μετά στην αίθουσα διαλέξεων του Ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής,έλαβε  χώρα επιστημονική εσπερίδα, αφιερωμένη στον νεομάρτυρα Νικόλαο.
Μίλησαν οι Καθηγητές Πανεπιστήμιου π. Γεώργιος Μεταλληνός  (δεν μπόρεσε τελικά να παραστεί αλλά αναγνώσθηκε η ανακοίνωσή του από τον π. Σεραφείμ) , Μιχάηλ Τρίτος, Γλυκερία Χατζούλη και ο Διδάκτωρ Θεολογίας π. Θωμάς Ανδρέου.
  Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 400 ετών από το μαρτύριο του Αγίου Νεομάρτυρος Νικολάου εκ Μετσόβου.

Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Oι αλλαγές τού χαρακτήρος τής μάθησης.




maria.p.

Τα τελευταία χρόνια ακούγαμε από εκπαιδευτικούς ότι ο χαρακτήρας της μάθησης έχει αλλάξει, και ότι οι νέες εγκύκλιοι του Υπουργείου όπως και τα επιμορφωτικά σεμινάρια δίνουν ρητές κατευθύνσεις για ένα νέο τρόπο ύπαρξης μέσα στην τάξη και μία νέα σχέση μαθητή-δασκάλου.
Το παλιό παρωχημένο μοντέλο του "παντογνώστη/αλάθητου"-δάσκαλου και του "άγραφου χαρτιού"-μαθητή εξαλείφεται, και μεταβαίνουμε σε άλλη εντελώς "φιλοσοφία" της έννοιας της "σχολικής τάξης", και του τρόπου μάθησης, μέσω της αλλαγής στη σχέση "διδασκάλου-διδασκόμενου" η οποία γίνεται πλέον "διαδραστική". Το παιδί δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν να είναι στη θέση του "μικρότερου", αλλά του "ισότιμου" με την έννοια ότι "συνεισφέρει" και το ίδιο εξίσου (ίσως όχι ποσοτικά αλλά ποιοτικά) σε όλο αυτό που διαδραματίζεται στην τάξη. Αυτά που λέω τα ακούμε από εκπαιδευτικούς [είτε ακολουθούν αυτή τη γραμμή λίγοι ή πολλοί].
Ακούγονται πολύ όμορφα, ιδιαίτερα όταν συγκρίνονται με παλιότερες εποχές που τα παιδιά αντιμετωπιζόταν μερικές φορές πολύ άσχημα και απολυταρχικά.

“Τα δάκρυα του αγίου Ισιδώρου”: η παράδοση για την μαστίχα της Χίου


Άγιος Ισίδωρος
Στις 14 Μαΐου τιμάται και εορτάζεται πανηγυρικά στο μυροβόλο και αγιοτόκο νησί της Χίου η μνήμη του Αγίου Ισιδώρου, ο οποίος έβαψε με το αγνό και τίμιο αίμα του την ένδοξη και ιστορική χιακή γη και έγινε ο πρώτος μάρτυς, ο οποίος εδραίωσε το δένδρο της χριστιανικής πίστεως σ’ αυτό το ευλογημένο νησί του Αιγαίου.
Ο καταγόμενος από ειδωλολατρική, αλλά αρχοντική οικογένεια της Αλεξάνδρειας και πρωτομάρτυς της Χίου Άγιος Ισίδωρος, ο οποίος γεννήθηκε περί το 230 μ.Χ., υπηρετούσε ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στόλου. Όταν όμως η μοίρα του στόλου αγκυροβόλησε στη Χίο, ήρθε σε επαφή με τη χριστιανική κοινότητα του νησιού και έτσι εγκολπώθηκε τον Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστό. Το γεγονός αυτό καταγγέλθηκε στον ειδωλολάτρη ναύαρχο Νουμέριο, ο οποίος άρχισε να παρακαλεί τον Ισίδωρο να αρνηθεί τον Ιησού Χριστό και να θυσιάσει στα ψεύτικα είδωλα. Η ακλόνητη πίστη του τον οδήγησε στη φυλακή και σε φρικτά βασανιστήρια. Ενημερώθηκε μάλιστα και ο ειδωλολάτρης πατέρας του, ο οποίος ήρθε στη Χίο για να πείσει τον γιο του να εγκαταλείψει τη χριστιανική πίστη και να επιστρέψει στη θρησκεία των ειδώλων. Οι προσπάθειες όμως του πατέρα του δεν έφεραν απολύτως κανένα αποτέλεσμα. Έτσι έφτασε στο σημείο να καταραστεί το ίδιο του το παιδί και να το παραδώσει στον Νουμέριο για να το βασανίσει ανελέητα. Αφού δόθηκε η εντολή να δέσουν τον νεαρό Ισίδωρο σε άλογα, τον έσυραν σε μια διαδρομή από την πόλη της Χίου έως το χωριό Νεοχώρι. Ο αιμόφυρτος και τραυματισμένος Ισίδωρος έμεινε ζωντανός χάρη στο ακμαίο του φρόνημα και την πλήρη αφοσίωσή του στον Νυμφίο Χριστό μέχρι που αποφασίστηκε ο αποκεφαλισμός του.

.
Το μαρτύριο του Αγίου Ισιδώρου, το οποίο έλαβε χώρα στις 14 Μαΐου του 250 μ.Χ., κατέστη

Σάββατο 13 Μαΐου 2017

Η ατζέντα του “Girl Power” στις νεαρές ηλικίες



Του Michael Sebastian (Return of  the Kings) / ΚΟ

Η προπαγάνδα του "Girl Power" είναι πανταχού παρούσα. Κάθε φορά που βλέπετε μια διαφήμιση, πηγαίνετε να δείτε μια ταινία ή απολαμβάνετε την αγαπημένη σας κωμική σειρά στην τηλεόραση, σίγουρα θα εκτεθείτε σε κάποια μορφή μηνύματος Girl Power. Οι «ειδικοί» μας λένε ότι είναι ένας αβλαβής τρόπος για να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση των κοριτσιών. Στην πραγματικότητα, έχουμε μίακατήχηση στα παιδιά μας με ένα φεμινιστικό μήνυμα που υπονομεύει την κουλτούρα του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου.

 Τι είναι το girl power;

Η σειρά Alien ήταν πρωτοποριακή, καθώς είχε μια γυναίκα ηρωίδα. Όλα τα αρσενικά της σειράς ήταν αδύναμα ή κακά.

Το girl power είναι το φεμινιστικό μήνυμα ότι το οτιδήποτε που μπορούν να κάνουν τα αγόρια, τα κορίτσια μπορούν να τo κάνουν καλύτερα. Το σκεπτικό είναι ότι οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται μεταξύ των τάξεων των CEOs, των στρατιωτών και των επιστημόνων επειδή "καταπιέζονται από την πατριαρχία" καθώς μεγαλώνουν. Οι φεμινίστριες θεωρούν ότι εάν μπορούσε απλώς ο κόσμος να δει τα κορίτσια ότι είναι ισχυρά, η πατριαρχία θα εξαφανιζόταν.

Άγιος Παΐσιος : Έγκλημα Η Σιωπή Της Εκκλησίας Ενάντια Στους Άθεους


Άγιος Παΐσιος
Είχε έρθει στο Καλύβι ένας άθεος μέχρι το κόκκαλο. Αφού είπε διάφορα, μετά μού λέει: «Εγώ είμαι εικονομάχος».
Από εκεί πού δεν πίστευε τίποτε, ύστερα έλεγε ότι είναι εικονομάχος. «Βρε αθεόφοβε, τού λέω, εσύ αφού δεν πιστεύεις σε τίποτε, τι μου λες ότι είσαι εικονομάχος;
Τότε, τον καιρό τής Εικονομαχίας [2], μερικοί Χριστιανοί από υπερβολικό ζήλο έπεσαν σε πλάνη, έφθασαν στην άλλη άκρη, και μετά ή Εκκλησία τοποθέτησε το θέμα· δεν είναι ότι δεν πίστευαν». Υποστήριζε εν τω μεταξύ όλη την σημερινή κατάσταση. Μαλώσαμε εκεί πέρα.
«Καλά, του λέω, κατάσταση είναι αυτή; Δικαστικοί να φοβούνται να δικάσουν, να κάνουν μηνύσεις για εγκληματίες και να τους απειλούν ό ένας και ό άλλος και να αναγκάζονται να τις αποσύρουν; Και τελικά ποιοί κυβερνούν; Σε αναπαύει αυτή ή κατάσταση; Υποστηρίζεις αυτούς; Εσύ είσαι εγκληματίας. Γι’ αυτό ήρθες; Άντε, φύγε Από εδώ!». Τον έδιωξα.

– Γέροντα, δεν φοβάστε έτσι πού μιλάτε;
– Τι να φοβηθώ; Τον τάφο μου τον έχω ανοίξει. Αν δεν τον είχα ανοίξει, θα με απασχολούσε πού θα κουραζόταν ό άλλος να σκάψει. Τώρα θα χρειασθεί να ρίξει μόνο λίγους τενεκέδες χώμα…
‘Έχω ύπ’ όψιν μου έναν άλλον άθεο, έναν βλάσφημο, πού τον αφήνουν στην τηλεόραση και μιλάει, ενώ έχει πεί τά πιο βλάσφημα λόγια για Τον Χριστό καί την Παναγία. Δεν παίρνει καί ή Εκκλησία μιά θέση να αφορίση μερικούς. Αυτούς έπρεπε να τους αφορίζη ή Εκκλησία.Λυπούνται Τον αφορισμό!
– Γέροντα, τι θα καταλάβουν με τον αφορισμό, αφού τίποτε δεν παραδέχονται;
– Τουλάχιστον να φανεί ότι ή Εκκλησία παίρνει μιά θέση.
– Ή σιωπή της, Γέροντα, είναι σαν να τά αναγνωρίζει;
– Ναι. Έγραψε ένας κάτι βλάσφημα για την Παναγία καί κανείς δεν μίλησε. Λέω σε κάποιον: «εν είδες τι γράφει εκείνος;». «Έ, τι να τους κάνης, μού λέει. Θα λερωθείς, αν ασχοληθείς μαζί τους». Φοβούνται να μιλήσουν.
– Τι είχε να φοβηθεί, Γέροντα;
– Να μη γράψουν τίποτε γι’ αυτόν καί εκτεθεί, καί ανέχεται να βλασφημήται ή Παναγία! Να μη θέλουμε να βγάλει ό άλλος το φίδι από την τρύπα, για να έχουμε εμείς την ησυχία μας. Αυτό είναι έλλειψη αγάπης. Ύστερα αρχίζει ό άνθρωπος να κινείται από συμφέρον. Γι’ αυτό βλέπεις ένα πνεύμα σήμερα: «Με τον τάδε να έχουμε σχέσεις, για να μας λέει καλά λόγια. Με τον άλλο να τά έχουμε καλά, για να μη μας διασύρει κ.λπ. Να μη μας πάρουν για κορόϊδα, να μη γίνουμε θύματα».
Άλλος αδιαφορεί και δεν μιλάει. «Να μη μιλήσω, λέει, για να μη με γράψουν οι εφημερίδες». Οι

Γιατί ο Μουζάλας δεν ανακοινώνει ανοιχτά τους στόχους του ΟΗΕ για την μετανάστευση;


.
του Χρήστου Μελίδη


Τις προηγούμενες μέρες ο Γιάννης Μουζάλας μιλώντας στο Παγκόσμιο Προοδευτικό Φόρουμ από τη Θεσσαλονίκη δήλωσε ότι πρέπει να ανοιχτούν ασφαλείς δρόμοι για τους πρόσφυγες ”ώστε με επιλογή και έλεγχο να δώσουμε ζωή στη γερασμένη Ευρώπη”.

Γιατί όμως ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής αποφεύγει να πει ότι το ”όραμα” αυτό δεν είναι δικό του ούτε ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά βασίζεται σε έκθεση των Ηνωμένων Εθνών πριν 17 χρόνια;

Το 2000, ο ΟΗΕ δημοσίευσε την έκθεση με τίτλο ”Μετανάστευση Αντικατάστασης”, στην οποία προτείνει μαζική μετακίνηση πληθυσμών από άλλες ηπείρους έτσι ώστε να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα της γερασμένης Ευρώπης. Γιατί κανένας δεν γνωρίζει την ύπαρξή της;

Όταν δημοσιεύθηκε η έκθεση αυτή δεν είχε ακόμη ξεσπάσει ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, ούτε είχαμε ιδέα για την μεταναστευτική κρίση που θα ακολουθούσε. Πού ακριβώς βασιζόντουσαν τα Ηνωμένα Έθνη όταν 17 χρόνια πριν πρότειναν μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών; Με ποιόν ακριβώς τρόπο θα το πετύχαιναν; Δεν γνωρίζουμε. Υποθέτουμε όμως ότι οι τεράστιες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές τα τελευταία δύο χρόνια βόλεψαν εξαιρετικά στην επίτευξη του στόχου τους.





Ή μήπως τελικά γνώριζαν κάτι παραπάνω;

Το 2013, πριν ξεσπάσει η μεταναστευτική κρίση στην Ελλάδα, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ δημιούργησε ένα παιχνίδι με τίτλο ”Ταξίδι φυγής”, ένα ”βιωματικό παιχνίδι” όπως περιγράφεται για το τι σημαίνει να είσαι πρόσφυγας. Το παιχνίδι προετοίμαζε ψυχολογικά όσους το έπαιζαν ώστε να αποδεχτούν a priori όσους έφευγαν από τη χώρα τους ως πρόσφυγες και μετανάστες, ”βιώνοντας συναισθηματικές καταστάσεις” σε ένα διαδραστικό περιβάλλον. Υπό μία πιο στρατιωτική ορολογία, αυτό ονομάζεται και ”ψυχολογικός προγραμματισμός”.

Να μην παραδοθούμε στο ρου των εξελίξεων


Ήταν Σεπτέμβριος του 2014 όταν άρχισε η επίθεση των τζιχαντιστών του ΙΚ εναντίον της πόλης Κομπάνι, πρωτεύουσας ομώνυμου καντονιού στα σύνορα με την Τουρκία, κοντά στην πόλη Αντέπ. Ήταν μια επίθεση-παραγγελιά του Ερντογάν στους συμμάχους του τζιχαντιστές, τότε που η οικογενειακή του επιχείρηση αγόραζε… μπιρ παρά το πετρέλαιό τους, μπροστά στα μάτια των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Ο Ερντογάν έκανε την παραγγελιά, γιατί αν έπεφτε στα χέρια των τζιχαντιστών το Κομπάνι, που ήταν η πρωτεύουσα του κεντρικού κουρδικού καντονιού, τότε το όνειρο τον Κούρδων να σχηματίσουν τον λεγόμενο Κουρδικό Διάδρομο, ενώνοντας τα άλλα δυο καντόνια, του Τζεζίρε και του Αφρίν, και στη συνέχεια να βγουν στην Μεσόγειο, θα παρέμενε για πάντα όνειρο.
Ήταν 7 Οκτωβρίου όταν ο Ερντογάν, σε ομιλία του στο διπλανό Αντέπ, έλεγε επί λέξει «Από στιγμή σε στιγμή το Κομπάνι πέφτει» στα χέρια των τζιχαντιστών, χωρίς καν να νιώσει την ανάγκη να κρύψει τη χαρά του.
Τις ίδιες μέρες, ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωνε ότι «το Κομπάνι δεν είναι στρατηγικής σημασίας», λέγοντας στην ουσία ότι δεν έχει σημασία η κατάληψή του από τους τζιχαντιστές. Τις ίδιες μέρες, μια χούφτα Κούρδοι μαχητές αμύνονταν σαν τα λιοντάρια, αποκλεισμένοι από παντού και χωρίς να έχουν βοήθεια από κανέναν, υπερασπιζόμενοι το Κομπάνι. Λίγοι εναντίον πολλών. Μόνοι εναντίον όλων.
Το Κομπάνι είναι δίπλα στα σύνορα με την Τουρκία, στην ουσία δίδυμη πόλη με το Σουρούτς. Τα διεθνή ΜΜΕ είχαν στήσει τις κάμερές τους στα απέναντι υψώματα, στο τουρκικό έδαφος, και μετέδιδαν ζωντανά τις μάχες στο ύψωμα Μιστενούρ, το νοσοκομείο της πόλης… Η διεθνής κοινή γνώμη ευαισθητοποιήθηκε, οι Κούρδοι του Ιράκ άρχισαν να πιέζουν τις ηγεσίες τους, κι αυτές άρχισαν να πιέζουν τις ΗΠΑ.
Από τις 28 Οκτωβρίου 2014 και ενώ οι τζιχαντιστές είχαν καταλάβει το 70% της πόλης, με τους Κούρδους πολιορκημένους να μετρούν περί τους 550 νεκρούς, να μετρούν μία-μία τις σφαίρες που τους είχαν απομένει και να παραμένει χαλύβδινη η βούλησή τους να αγωνιστούν μέχρις εσχάτων, η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ άρχισε να βομβαρδίζει στόχους των τζιχαντιστών στο Κομπάνι και να αποκόπτει τις οδούς ανεφοδιασμού τους.
Μετά από λίγες μέρες ο Ομπάμα τηλεφώνησε στον Ερντογάν και του ανακοίνωσε την απόφασή του να υποστηρίξει με όπλα τους Κούρδους του Κομπάνι, ζητώντας ταυτόχρονα την άδεια να διέλθουν πεσμεργκά του αυτόνομου Κουρδιστάν του Ιράκ από το τουρκικό έδαφος, για να ενισχύσουν τους αγωνιστές στο νέο αυτό Στάλινγκραντ.
Τέλη Ιανουαρίου - αρχές Φεβρουαρίου του 2015, το Κομπάνι απελευθερώθηκε.
Αυτό ήταν. Οι ΗΠΑ είχαν συνεργαστεί με τους Κούρδους του YPG για την απελευθέρωση της πόλης και έκτοτε συνεργάζονται σε όλα τα μέτωπα στη Συρία, για να φθάσουμε στην προχθεσινή υπογραφή του διατάγματος με το οποίο ο πρόεδρος Τραμπ αποφάσισε την υποστήριξη με βαρύ οπλισμό των Κούρδων της Συρίας, ενόψει της επιχείρησης απελευθέρωσης της Ράκας.
Γιατί τα θυμηθήκαμε και τα γράφουμε όλα αυτά.
Αυτά που είναι σε εξέλιξη στη Συρία και εξοργίζουν τον Ερντογάν, σε βαθμό που να διακινδυνεύει τις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, δεν ξεκίνησαν χθες ούτε θα σταματήσουν αύριο. Είναι ένα μεγάλο σχέδιο που ξεκίνησε το 1991, με την επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου, συνεχίστηκε μέχρι που φθάσαμε στην ομοσπονδιοποίηση του Ιράκ, συνεχίζεται μέχρι να φθάσουμε στην ομοσπονδιοποίηση της Συρίας και θα συνεχιστεί, μέχρι τα οδηγηθούμε στην ομοσπονδιοποίηση της Τουρκίας.
Όμως το σχέδιο δεν θα σταματήσει εκεί. Αυτή η ευρεία ζώνη γεωπολιτικού ελέγχου των ΗΠΑ που ξεκινά από την Περσικό Κόλπο, διασχίζοντας το Ιράκ, τη Συρία και την Τουρκία, δεν σταματά εκεί. Συνεχίζεται προς την Ευρώπη, συμπεριλαμβάνοντας την Κύπρο και την Ελλάδα.
Εκεί θα ασκηθούν πιέσεις όχι για να δοθεί αντιπαροχή στην Τουρκία για τα όσα θα χάσει στα ανατολικά της – αυτό είναι μια απολύτως ανόητη θεωρία. Όχι, θα ασκηθούν πιέσεις σε Κύπρο και Ελλάδα, για να γίνει πιο… λειτουργικό το όλο σχέδιο.
Όμως, όπως απέδειξαν οι Κούρδοι στο Κομπάνι, οι σχεδιασμοί των μεγάλων μπορούν να δεχτούν κάποιες μικροαλλαγές, όταν οι λαοί αντιστέκονται με σθένος, αποφασιστικότητα, ηρωισμό – και όλα αυτά με βάση έναν εθνικό σχεδιασμό.
Και να μην ξεχνάμε, αυτές οι μικροαλλαγές για τους μεγάλους, είναι τεράστιας σημασίας για μας, τους μικρούς.
Την Κυπριακή Δημοκρατία, το Καστελόριζο, την Κρήτη, το Αιγαίο και τα μάτια μας...


νέα του πόντου  

Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Καρτέλ εθνοαποδόμησης




Του Γιώργου Ρακκά
Αυτήν την στιγμή, βρισκόμαστε εν μέσω μιας ακόμα επίθεσης του «ακαδημαϊκού καρτέλ» της εθναποδόμησης στο πολυτιμότερο «άυλο» δημόσιο αγαθό που διαθέτει σήμερα η ελληνική κοινωνία: την εθνική ταυτότητα και ιστορική της συνείδηση.
Επί δεκαετίες κυρίαρχο στα πανεπιστημιακά πράγματα, το δίκτυο των εθνοαποδομητών έχει ως ρητό και διακηρυγμένο στόχο να μεταβάλει όλες τις βαθμίδες της ελληνικής εκπαίδευσης σε «εργαστήρια» παραγωγής μιας νέας συνείδησης που θα πλήξει και ταυτόχρονα θα υπερβεί την ενότητα της κοινωνίας μας γύρω από την συνείδηση μιας ενιαίας πορείας, μιας κοινής ιστορικής εμπειρίας, και της αντίστοιχης πνευματικής της κληρονομιάς.

Τα επιχειρήματά τους είναι ως επί το πλείστον ιδεολογικού και όχι αμιγώς «επιστημονικού τύπου», όπως θέλουν να προβάλλουν οι ίδιοι: Ούτως ή άλλως, το κύμα του μεταμοντέρνου σχετικισμού έχει υπονομεύσει κάθε διάκριση μεταξύ των δύο, κι έτσι η ιδεοληψία μπορεί εύκολα να μεταβληθεί σε «μονταζιέρα» πηγών και ιστορικών γεγονότων με στόχο την προώθηση του τελικού εγχειρήματος: «Η ιστορική κουλτούρα μοιάζει με Τζουράσικ Παρκ», θα πει ο Αντώνης Λιάκος για την ιστορική μνήμη των Ελλήνων σε μια συνέντευξη προς την Εφημερίδα των Συντακτών τον Νοέμβριο του 2015, «εκεί που ταξινομείς τους σκελετούς των δεινοσαύρων, ξαφνικά μερικοί ζωντανεύουν και αρχίζουν και κυνηγούν τους ζωντανούς»· γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, συνεχίζει λίγο πιο κάτω, «το ζητούμενο σήμερα δεν είναι η διαμόρφωση της εθνικής

"Οι κόκκινοι παραστάτες της εξωκλησιάς. Ο άγνωστος ιερέας μάρτυρας.'





Γέροντα Γρηγορίου Καθηγουμένου της Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγ. Όρους
Στις αρχές τής δεκαετίας του ’70 διακονούσαμε στην ιερά μονή Μυρτιάς, που βρίσκεται στην Αιτωλοακαρνανία καί μάλιστα στην περιοχή τής Τριχωνίδας. Σ’ αυτόν τον όμορφο χώρο ήμαστε τελείως ξένοι. Κανένας από μάς δέν είχε συγγενή ή γνώριμο. Εξασκούσαμε την αρετή τής ξενιτείας μέ τήν Χάρη του Θεού μέ πολλή προθυμία, αν καί ήμαστε πολύ νέοι στην ηλικία καί αδύναμοι να επιδιδόμαστε σέ σκληρά αγωνίσματα. Γιά παρηγοριά συνεχώς σιγόψαλλα τον ύμνο τής περιφοράς του Επιταφίου: «Δός μοι τον ξένον». Ή ξενιτεία είναι σκληρή αρετή, που σέ δένει μέ τον Θεό. Στις δυσκολίες δέν έχεις νά άποταθής σέ κανέναν άλλον, παρά μόνον στον Θεό. Αύτός γίνεται ό αιώνιος φίλος καί αληθινός αδελφός. Κάποιοι από τους περίοικους καταλάβαιναν πόσο ξένοι νιώθαμε καί προθυμοποιούντο άφ’ εαυτού τους νά μάς πάνε μέ τό αύτοκίνητό τους κάποιον περίπατο στους όμορφους χώρους του νομού.
Σ’ ένα τέτοιο περίπατο βρεθήκαμε στο αύλιδάκι τής έξωκλησιάς του 'Αγίου Δημητρίου. Λέγω στον οδηγό:
- Έδώ να μείνουμε να ξαποστάσουμε.
Καθισμένος στο πεζουλάκι τής αύλής, παρατηρούσα ερευνητικά τούς παραστάτες τής θύρας να έχουν ενα περίεργο κόκκινο χρώμα. Πλησίασα πιο κοντά. Τό χρώμα τής πέτρας δεν μπορεί να είναι αυτό σίγουρα είναι βαμμένοι. Άλλα με τί, ώστε ν’ αποδίδουν αυτήν τήν απόχρωση; Στο μεταξύ κάποιος τσομπάνος τής περιοχής, μόλις μάς είδε, ήρθε ν’ανοίξη

Ποιοι είναι οι πραγματικά μεγάλοι σκανδαλοποιοί της Εκκλησίας;


20.jpg

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 11η Μαΐου 2017
   Στους τραγικούς και αποκαλυπτικούς χρόνους που ζούμε, ο προαιώνιος αντίδικος και αντίπαλος της σωτηρίας μας, ο Εωσφόρος και Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην, καθώς βλέπει να πλησιάζει η οριστική συντριβή του, «παίζει το τελευταίο του χαρτί». Εντείνει τις δυνάμεις του να παρασύρει στην απώλεια όσο το δυνατόν περισσότερες ψυχές, γνωρίζοντας «ότι χρόνος ουκέτι έσται», (Αποκ.10,6). Αφού πλέον συνειδητοποίησε, ότι είναι αδύνατον να συντρίψει την Εκκλησία μέσω των διωγμών, επινόησε τις ποικίλες αιρέσεις, ως το προσφορότερο μέσο για να επιτύχει τα καταχθόνια σχέδιά του. Από όλες τις αιρέσεις που εμφανίστηκαν μέχρι σήμερα στη ζωή της εκκλησίας μας, η πλέον φοβερή και σατανοκίνητη είναι ο Οικουμενισμός, όπως μαρτυρούν και ομολογούν μεγάλα πνευματικά αναστήματα της εποχής μας, οσιακές και αγιασμένες μορφές, με κορυφαίο τον άγιο Ιουστίνο τον Πόποβιτς.
Και τούτο διότι ενώ στις άλλες, κατά καιρούς εμφανισθείσες αιρέσεις, ο διάβολος προσπάθησε να διαστρέψει ορισμένα δόγματα, η Κανόνες της Εκκλησίας, τώρα στην περίπτωση του Οικουμενισμού, έχουμε κάτι το μοναδικό. Όχι μόνο εμφανίζεται μια σωρία αιρετικών θεωριών, τις οποίες τα κατά τόπους Πατριαρχεία και Αυτοκέφαλες Εκκλησίες αδυνατούν να καταδικάσουν Συνοδικώς, αλλά επί πλέον, για πρώτη φορά στην ιστορία της Εκκλησίας μας, επιχειρείται η ανατροπή συλλήβδην ολοκλήρου της Συνοδικής και Κανονικής μας Παραδόσεως. Η ανατροπή αυτή δυστυχώς έλαβε σάρκα και οστά στην γνωστή Σύνοδο της Κρήτης τον περασμένο Ιούνιο του 2016, με την θεσμική και συνοδική αναγνώριση και νομιμοποίηση των ετεροδόξων ως εκκλησιών. Διαγράφτηκαν με μια μονοκονδυλιά οι αγώνες των αγίων Πατέρων μας, τα συγγράμματά τους, οι άγιες Σύνοδοι, τα πάντα! Και όχι μόνο αυτό, αλλά όσοι θέλουμε

Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Μ. Μόρφου "Η βοήθεια της ψυχής μετά τον θάνατο"

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ Θεία Λειτουργία τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου, ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίας Αἰκατερίνης τῆς κοινότητος Βυζακιᾶς τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (7.5.2017).

Εἰς πολλὰ ἔτη Πόλη μας!


11η Μαΐου. Ἐπέτειος ἱδρύσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τὸν Ἅγιό μας Αὐτοκράτορα Μέγα Κωνσταντῖνο!
Ἀπολυτίκιον (Ἦχος δ’)
Τῆς Θεοτόκου ἡ Πόλις, τῇ Θεοτόκῳ προσφόρως, τὴν ἑαυτῆς ἀνατίθεται σύστασιν, ἐν αὐτῇ γὰρ ἐστήρικται διαμένειν, καὶ δι᾽ αὐτῆς περισώζεται καὶ κραταιοῦται, βοῶσα πρὸς αὐτήν, Χαῖρε ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς.
11 Μάιου 330 μ.Χ. Γενέθλιον Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ Ρωμηοσύνη γεννᾶται ἐπισήμως!
Τὸ 330 μ.χ. καὶ ἀφοῦ τελείωσε ὅλο το τειχόκαστρο, τὰ σπίτια καὶ τὶς Ἱερὲς ἐκκλησίες ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος  ἀφιέρωσε τὴν Κωνσταντινούπολη στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Κατόπιν γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Θεό, γιὰ τὸ μεγαλοπρεπὲς αὐτὸ ἔργο, ἔκανε λιτανεία μὲ τὸν τότε Πατριάρχη, ὅλο τὸν κλῆρο καὶ τὸν λαό. Ὅταν ἀνέβηκαν στὸν Φόρο, ἔστησαν ἐκεῖ οἱ πολίτες δικό του ἀνδριάντα, ποὺ μέσα στὸ κεφάλι τοῦ ἔβαλαν τὰ καρφιὰ μὲ τὰ ὅποια κάρφωσαν τὸν Χριστό. Στὴ βάση τοῦ ἀνδριάντα τοποθέτησαν τὰ δώδεκα καλάθια, ποὺ μέσα εἶχαν μαζέψει τὰ περισσεύματα τῶν πέντε ἄρτων, ποὺ εὐλόγησε ὁ Χριστὸς καὶ πολλαπλασιάστηκαν. Ἀπὸ τότε λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία, γιορτάζει κάθε χρόνο αὐτὴ τὴ γιορτὴ γιὰ ἀνάμνηση.
Ἡ συγκεκριμένη ἡμέρα τῆς τελέσεως τῶν ἐγκαινίων τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐπιλέχθηκε σκόπιμα, γιατί....

συνέπιπτε μὲ τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου Μωκίου, ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ ὁ πολιοῦχος τοῦ Βυζαντίου.
Τὸ Γενέθλιόν της Πόλεως ἦταν μεγάλη ἑορτὴ στὸ Βυζάντιο.  Κάθε χρόνο στὶς 11 Μαΐου ὁ λαὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως  γιόρταζε καὶ χόρευε  στὴν Μέση Ὁδὸ  τὴν μεγαλύτερή της Πόλεως
Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴν  περιέφεραν τὸν ἀνδριάντα τοῦ Μέγα Κωνσταντίνου καὶ οἱ ἄρχοντες ἦταν προσκεκλημένοι τοῦ αὐτοκράτορα σὲ γεῦμα στὸ Ἱερὸ Παλάτιο.

Εἰς πολλὰ ἔτη Πόλη μας!
Κρίστους Δέους Νοστερ κουμ σερβετ ιμπεριουμ βεστρουμ περ μουλτοσαννος ετ βόνος
(=Christus Deus noster conservet imperium vestrum per multos annos et bonos)
(ερμηνεύεται «Χριστὸς ὁ Θεὸs ἠμῶν, φυλάξη τὴν βασιλείαν ὑμῶν ἐπὶ πολλοὶs ἔτεσι καὶ καλοῖς»)

Γενεθλίων σῶν δεῖ με τιμᾶν ἡμέραν,
Ἐν σοὶ Πόλις τυχόντα τῶν γενεθλίων

Δημήτρης Νατσιός, Τι θα πει "σχολείο ανοιχτό στη ζωή";


Αποτέλεσμα εικόνας για σχολείο ανοιχτό στη ζωή
Τι θα πει "σχολείο ανοιχτό στη ζωή";
Από τους τελευταίους Δασκάλους του Γένους μας, ο Φώτης Κόντογλου, για να παραστήσει την εικόνα της σημερινής Ελλάδας, κατέφυγε σ' ένα μύθο. Το μύθο του χταποδιού. Η χταπόδα βοσκά στον πάτο της θάλασσας μαζί με το χταποδάκι. Άξαφνα το καμακώνουνε. Το χταποδάκι φωνάζει:


«Με πιάσανε μάνα». Η μάνα τού λέγει: «Μη φοβάσαι παιδί μου». Ξαναφωνάζει το μικρό: «Με βγάζουν από τη θάλασσα». Πάλι λέγει η μάνα: «Μην φοβάσαι παιδί μου. Και πάλι: «Με σγουρίζουνε (με τρίβουνε στα βράχια): Μη φοβάσαι παιδί μου». «Με μασάνε». «Μην φοβάσαι παιδί μου». «Πίνουνε κρασί, μάνα». «Άχ! σ 'έχασα παιδί μου». Το χταποδάκι, λέει ο Κόντογλου, συμβολίζει την Ελλάδα. «Παλαιόθεν και ως τώρα όλα τα θερία πολεμούν να την φάνε» τρώνε, αλλά μένει και μαγιά. Χταποδομάνα είναι η μοίρα της Ελλάδα. Το κρασί συμβολίζει τα φώτα του φράγκικου πολιτισμού, που μετακενώθηκαν στην καθ' ημάς Ανατολή από τους ξιπασμένους νεόπλουτους της μάθησης. Με το κρασί ξεχνάς ποιος είσαι...
Έγραψε ο Χουρμούζης, αγωνιστής του '21 και λόγιος, για τους τότε ψαλιδόκωλους που κατέφταναν σωρηδόν από τη Δύση, για να μας φωτίσουν. «Απροκάλυπτος περιφρόνησης των πατρίων μας και της θρησκείας ακόμη, ως δείγμα ευρωπαϊκής προόδου. Συμπεριφορά γελοιωδέστατη, δήθεν υψηλής ανατροφής και σφαίρας αριστοκρατικής. Ξιπασμένων οψιπλούτων αηδέστατοι επιδείξεις! Πτωχοαλαζονεία αξία οίκτου, γλώσσα παρδαλή». Παράδειγμα. Βιώνουμε στις μέρες μας κάποιες στρεβλώσεις και παρανοήσεις στην Παιδεία (ή μάλλον εκπαίδευση). Ο κοινός νους βεβαιώνει πως δεν λείπουν απλώς αίθουσες διδασκαλίας ή διδακτικό προσωπικό, εποπτικά μέσα και λοιπά, τα οποία θα λείπουν και θα συμπληρώνονται αενάως. Λείπει κάτι κρισιμότερο. Ο μαθητής δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο είναι μαθητής, ο δάσκαλος για ποιο λόγο είναι δάσκαλος, η πολιτεία τι θέλει από το σχολείο. Δεν πρόκειται για κάποια επιγενόμενη κρίση αξιών, πρόκειται περί κρίσεως νοήματος, όχι δηλαδή τι αξίζει και τι όχι, αλλά τι σημαίνει και που αποσκοπεί τούτο ή εκείνο.
Επειδή τα θέματα αυτά είναι μεγάλα, θα περιοριστώ σε δύο τρέχοντα ιδεολογήματα ή καλύτερα, όροι- γλειφιτζούρια αναγκαστικής κατανάλωσης, των οποίων τα πλεονεκτήματα δεν μπαίνουν καν στον