Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Ο Άγιος Λάζαρος στην Ορθόδοξη Εικονογραφία (Πρωτοπρεσβύτερος Σταμάτης Σκλήρης, Αγιογράφος)




Στο Απολυτίκιο του Σαββάτου του Λαζάρου ψάλλουμε:



«Την κοινήν Ανάστασιν προ του Σου πάθους πιστούμενος, εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον, Χριστέ ο Θεός. Όθεν και ημείς ως οι παίδες, τα της νίκης σύμβολα φέροντες, Σοι τω Νικητή του θανάτου βοώμεν ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο Ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».


Με τα λόγια αυτά δοξολογεί η Εκκλησία μας την Ανάσταση του εδώ τιμωμένου Αγίου Λαζάρου. Και ταυτόχρονα φανερώνει με αυτά το βαθύτερο νόημα και του θαύματος της Αναστάσεώς του και της εορτής της εκκλησιαστικής που σχετίζεται με αυτό. Ότι δηλαδή το θαύμα αυτό του Κυρίου δεν είναι μόνο ένα γεγονός της ζωής του Λαζάρου, αλλά και προτύπωση της κοινής Αναστάσεως ολοκλήρου του γένους των ανθρώπων. Την ίδια όμως αλήθεια που εκφράζει η Εκκλησία με την θεολογική ποίηση και την δοξολογική μουσική της, την ίδια ακριβώς εκφράζει και με μιαν άλλη γλώσσα, με την ζωγραφική γλώσσα της εικονογραφίας. Το πως, με ποιούς τρόπους, η ζωγραφική εκκλησιαστική γλώσσα τιμά και υμνεί τον τιμώμενο και στο παρόν συμπόσιο Άγιο Λάζαρο θα αποτελέσει το θέμα της εισηγήσεώς μας.
Η ορθόδοξη εικονογραφία έχει αφιερώσει στον Άγιο Λάζαρο δύο εικονογραφικά θέματα. Το ένα αναφέρεται στην υπό του Κυρίου Ανάσταση του Λαζάρου. Το άλλο είναι η ιδιαίτερη προσωπική εικόνα του Αγίου Λαζάρου ως ιεράρχου. Θα περιγράψουμε τα δύο αυτά θέματα και στο τέλος θά δούμε συνολικά τη θέση και τη σημασία του Αγίου Λαζάρου στην ορθόδοξη εικονογραφία και στη θεολογία της Αναστάσεως.

«Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα …»




«Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα …»
του Κώστα Ντάρα, Θεολόγου


Έφτασε και πάλι ο καιρός, που ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός μας προσκαλεί να συμπορευτούμε μαζί του «προς το εκούσιον πάθος», ώστε να μας συνανυψώσει «εις την Άνω Ιερουσαλήμ» κοντά στο Θεό Πατέρα του και στη βασιλεία των ουρανών. Τις άγιες αυτές ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας νιώθουμε έντονα την πρόσκληση του Χριστού μας, να καθαρθούμε πνευματικά και σωματικά, να νεκρώσουμε παντελώς «ταις του βίου ηδοναίς», ώστε να συσταυρωθούμε μαζί Του γνωρίζοντας καλά και ελπίζοντας, ότι μετά τη Σταύρωση ακολουθεί η Ανάσταση, το σπουδαιότερο και πιο υπέροχο γεγονός, που μπορεί να συμβεί στη ζωή του κάθε ανθρώπου.


Μας καλεί ο Κύριος πρωτίστως, να νιώσουμε την ησυχία μέσα στην ψυχή μας αφουγκραζόμενοι με όλες τις αισθήσεις μας την κατάνυξη και την πνευματικότητα των ημερών της Μεγάλης Βδομάδας. Έχουμε ανάγκη οι άνθρωποι, να ησυχάσουμε από όλες τις βιωτικές μέριμνες και να αποσύρουμε το νου μας από το θόρυβο του έξω κόσμου. Έχουμε την ανάγκη να απομονωθούμε, να κοιτάξουμε μέσα μας και να προσευχηθούμε με ειλικρίνεια και αγάπη προς το Θεό Πατέρα μας, όπως ο μονογενής του Υιός το φοβερό εκείνο βράδυ στον κήπο της Γεθσημανή.


Είναι χαρακτηριστικές οι νύχτες, αλλά και οι μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας με τα υπέροχα αρώματα, τους καταπληκτικούς ήχους και τα όμορφα χρώματα της φύσης που κι αυτή, ως εκ θαύματος, τούτη την εποχή της άνοιξης, συνηγορεί και συντελεί στην ησυχία που χρειάζεται η ψυχή μας.


Η εκκλησία μας προετοιμάζει από το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων βεβαιώνοντάς μας, πως «ιδού ο Νυμφίος έρχεται…» και μας καλεί σε εγρήγορση, ώστε «μη μείνωμεν έξω του νυμφώνος Χριστού» όπως «αι μωραί παρθέναι», αλλά, όπως «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή», να συναισθανθούμε την αμαρτωλότητά μας και να παρακαλέσουμε τον Φωτοδότη Χριστό, να μας λαμπρύνει τη στολή της ψυχής μας, ώστε να εισέλθουμε στον Νυμφώνα του.


Να ακολουθήσουμε τον Κύριό μας στο Μυστικό Δείπνο, στην προσευχή του στη Γεθσημανή, στη δίκη του ενώπιον των «παράνομων Ιουδαίων». Να φροντίσουμε να μην Τον προδώσουμε ο καθένας μας, ως άλλος δόλιος Ιούδας, και να κλάψουμε πικρά, όπως ο Πέτρος, μετανιώνοντας αληθινά για τις μικρές και μεγάλες μας απαρνήσεις προς το πρόσωπό Του. Να μη νίψουμε τα χέρια μας, για άλλη μια φορά, όπως ο Πιλάτος, αλλά να σηκώσουμε κι εμείς το σταυρό μας προς το Γολγοθά. Να μιμηθούμε το ληστή πάνω στο σταυρό και να παρακαλέσουμε το Χριστό λέγοντάς του «μνήσθητί μου Κύριε εν τη Βασιλεία σου», ώστε να νεκρώσουμε ότι ψεύτικο και κίβδηλο έχουμε μέσα μας για να πάρουμε το Άγιο φως της Ανάστασης, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ορθόδοξης πίστεώς μας. Να καταφέρουμε να γευθούμε επιτέλους και να ζήσουμε την ανείπωτη χαρά, ατενίζοντας το κενό τάφο του Χριστού μας και να φωνάξουμε με βεβαιότητα «Χριστός Ανέστη» «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος».



paterikos

Και η Γλώσσα μου… Ελληνική!



Δισπηλιό Καστοριάς 
πινακίδα από 7.254 χρόνια 
Πηγή: Αθανάσιος Δέμος ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

Παλαιότερα επικρατούσε η θεωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από τους Φοίνικες, οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας – Παλαιστίνης. Ενώ συνέβη το αντίθετο: Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους, οι οποίοι κατά τον 13ον π.Χ. αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι, όπως μας είναι γνωστοί, από την Παλαιά Διαθήκη. Ο Άρθουρ Έβανς, Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει: «Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφής».
Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας, ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέχρι τότε γραφή, την Κρητικομυκηναϊκή γραμμική γραφή τύπου Β΄, στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη, τις Μυκήνες, την Πύλο κ.ά. και, το κυριότερο, ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελληνική.
Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε, επιτέλους, το μυστήριο, το μυστήριο των πινακίδων της γραμμικής γραφής Β”), αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό, που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα π.Χ. στον 15ον), ήταν ανυπολόγιστης σημασίας. Άλλαζαν, άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας, αφού αυτή εξαρτάται και προσδιορίζεται χρονικώς, κατά κύριο λόγο, από τις γραπτές μαρτυρίες. Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαιολόγου Έβανς, ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην Κρήτη. Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμένους στα διάφορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλιθους, εκείνοι που η προέλευσή τους ήταν γνωστή προέρχονταν από την Κρήτη. Έτσι, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη. Γι” αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρήτη.
Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Β” δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσεως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτογράφηση), αλλά μόνο ελληνικά. Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα, βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων, ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους, οι οποίοι μετά τον 13ον π.Χ. αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι. Έτσι, ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφής! Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ διετύπωσε ανάλογη άποψη: «Οι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων, οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφής». Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέμεινε συλλαβάριο, όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες, ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφαβητικό σύστημα γραφής, το πρώτο δηλαδή αλφαβητάριο στον κόσμο.
Αυτήν την γραφή Β” επέτυχε να αποκρυπτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνιστή Τσάντγουικ, ο οποίος έχει γράψει σχετικά: «Όλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού, γιατί αυτό κατ” εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες. Η γλώσσα που μιλούσαν 1.700 χρόνια πριν να γεννηθεί ο Χριστός, είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την ελληνική που μιλιέται σήμερα. Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της ελληνικής γλώσσας.».
Ο Μάικλ Βέντρις, που πέτυχε την αποκρυπτογράφηση, ήταν χαρισματικό πνεύμα. Μπορούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες, είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία, ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποικιλία και γενικά, όπως γράφει ένας συνεργάτης του, «είχε τη δύναμη να διακρίνει την τάξη μέσα στο φαινομενικό χάος, το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρών». Γι” αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα. Έτσι, έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελετητών της ελληνικής ιστορίας, τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα: «Πώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικες;..». Ο θάνατός του το 1956, σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, άφησε πολλά ερωτήματα, τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα.
Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελληνική, η αρχαιότερη γλώσσα απ” όσες ομιλούνται και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο, είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεωρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα. Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συστήματα γραφής. Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα «αρχεία» της ελληνικής γης διαφύλαξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, «γράμμα λίθων γαίας παναληθέος».
Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανονική εξέλιξη: Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό), συλλαβογραφικό, τέλος φθογγογραφικό. Δύο από αυτά τα συστήματα, το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Β”, έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα. Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G. Murray γράφει: «Η ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική, ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική, Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική κ.λπ.. Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα, επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώπων».
Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι «η αρχαία ελληνική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανότητα, που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία ελληνικά, να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμες». Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει: «Οφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια, διότι ευδόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά, που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημών». Τη δήλωση αυτή την έκαμε, όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία, διαπίστωσε τη μαθηματική δομή της.
Εμείς συνεχίζουμε την «απλοποίησή» της μέχρι να την κάνουμε αγνώριστη. Σ” αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας: «Κάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεως». Αλλά, είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα, ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακάτω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο:
«Έλληνες, να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μη την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό. Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς, κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τους.».


arxaiaithomi

Η πύλη του Ρωμανού

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

Ηρακλής Ρεράκης, Το Συμβούλιο της Επικρατείας ακυρώνει την επιβολή της πολυθρησκείας στα ελληνικά σχολεία





Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ
Το Συμβούλιο της Επικρατείας ακυρώνει την επιβολή της πολυθρησκείας στα ελληνικά σχολεία
Η πρόσφατη, υπ΄αρθμ. 660/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ)για τα Θρησκευτικά, δημιούργησε αντιδράσεις, επειδή ακυρώνει τα σχέδια ορισμένων που συνδέονται με την υλοποίηση του πολυθρησκειακού ή πολυθεϊστικού μοντέλου θρησκευτικής αγωγής.Τα σχέδια αυτά, τα οποία έχουμε εκθέσει πολλάκις από αυτήν τη στήλη, έχουν ως κεντρικό άξονά τους την αποορθοδοξοποίηση των νέων μας και τη μεταστροφή της μονοθρησκευτικής ορθόδοξης χριστιανικής τους συνείδησης σε πολυθρησκειακή- διαθρησκειακή- πολυθεϊστική –πανθρησκειακή, δηλαδή, στην ουσία, αθεϊστική.

Το πρόβλημα του ορθόδοξου Μαθήματος είναι πλασματικό, δηλαδή κατασκευασμένο από συγκεκριμένους ανθρώπους, ειδικούς στο να χρησιμοποιούν την προπαγάνδα και την αλλοίωση της πραγματικότητας, προκειμένου να αποδομούν την αλήθεια και να πετυχαίνουν τους στόχους της πολεμικής τους. Το ορθόδοξο μάθημα βασίζεται στη θεολογική, ορθόδοξη και παιδαγωγικά έγκυρη διδασκαλία των Θρησκευτικών στα ορθόδοξα Ελληνόπουλα και έχει εγκριθεί από τον νομικό μας πολιτισμό. Αλλαγές στη μεθοδολογία του Μαθήματος μπορούν και είναι εύλογο να γίνονται στο πλαίσιο του υγιούς εκσυγχρονισμού του. Όμως, στο περιεχόμενο και στον χαρακτήρα του δεν χωράνε αλλαγές, διότι, έτσι, απειλείται το αναλλοίωτο της διδασκαλίας της ορθόδοξης πίστης. Ωστόσο, το νεωτερικό Πρόγραμμα, πουεμφανίστηκε στον ελληνικό πνευματικό ορίζοντα από το 2010 και εξής, αλλάζει την εσωτερική οντολογία και δομή του Μαθήματος, διότι καταργεί τη μονοθρησκειακή διδασκαλία και εισάγει τον πολυθρησκειακό – πολυθεϊστικό προσανατολισμό της. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω, πολύ σύντομα, πότε, πώς και γιατί άρχισε να δομείται το πολυθρησκειακό μοντέλο ή σκεπτικό διδασκαλίας.

ΣτΕ: «Σχολική διδασκαλία που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μεταβολή ή την αλλοίωση της θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών θα συνιστούσε μορφή ομαδικού προσηλυτισμού ιδιαιτέρως σοβαρή»


Πέραν της ακύρωσης των Προγραμμάτων Σπουδών των «νέων» Θρησκευτικών η απόφαση ΣτΕ 660/2018 περιλαμβάνει ένα σκεπτικό που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Το σκεπτικό των ανώτατων δικαστών και η απόφασή τους δεσμεύει την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αλλά και του ΙΕΠ για τη διαμόρφωση του περιεχομένου και των σκοπών του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Στην παράγραφο 14 του σκεπτικού της απόφασης του ΣτΕ αναφέρεται σχετικά με την συνταγματική επιταγή της καλλιέργειας της θρησκευτικής συνείδησης και με τον χαρακτήρα που οφείλει να έχει το μάθημα των Θρησκευτικών:

Δοθέντος ότι η θρησκευτική συνείδηση γεννάται και διαμορφώνεται σταδιακά, πριν ακόμη από την έναρξη του σχολικού βίου, στο πλαίσιο της οικογενείας (η οποία, ως «θεμέλιο της συντηρήσεως και προαγωγής του Έθνους» τελεί -όπως και η παιδική ηλικία- υπό την προστασία του Κράτους, κατά το άρθρο 21 του Σ/τος), από τη διάταξη του άρθρου 16 παρ. 2 του Σ/τος σε συνδυασμό

Ὁ ὅσιος Παΐσιος γιὰ τὸν Μακρυγιάννη



Μὰ γιατί νὰ μᾶς φαίνεται παράξενο τὸ νὰ βλέπει θεϊκὰ ὁράματα ἕνας τόσο καλὸς ἄνθρωπος ὅπως ὁ Μακρυγιάννης μὲ ψυχικὴ καθαρότητα, εἰλικρίνεια, θεϊκὴ δικαιοσύνη, ἀρχοντιὰ πνευματική, φιλότιμο, θυσία κ.ἅ;
Ἀπὸ μικρὸ παιδάκι ἔκανε ἐδαφιαῖες μετάνοιες ἀντὶ γυμναστική, προσκυνοῦσε τὸν Θεὸ μὲ εὐλάβεια, μέχρι τὰ γεράματα τοῦ μετάνοιες μὲ τὶς ὧρες, παρόλο ποὺ εἶχε καὶ τραύματα, ποὺ ἄνοιγαν οἱ πληγὲς τοῦ προσκυνώντας τὸν Θεὸ καὶ ζητώντας τὴν βοήθεια γιὰ τὴν σωτηρία του γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου καὶ τὴν σωτηρία τοῦ Ἔθνους, μὲ πολὺ ταπείνωση ἔβρεχε τὸ πάτωμα μὲ τὰ πολλά του δάκρυα. Ἑπόμενον ἦταν νὰ ἀναπαυθεῖ τὸ Πνεῦμα τοῦ... Θεοῦ στὸν Στρατηγὸ Μακρυγιάννη καὶ νὰ τὸν χρησιμοποιήσει ὁ Θεὸς σὰν νέο μωυσῆ νὰ ὁδηγήσει τὸν νέο Ἰσραὴλ (τὸν ἑλληνικὸ λαὸ) στὴν ὀρθόδοξη πάλι πορεία τοῦ μετὰ τὴν τουρκικὴ σκλαβιά. Ἐπέτρεψε δὲ ὁ καλὸς Θεὸς νὰ δεῖ πολλὰ ὁράματα: τὸν Χριστό, τὴν Παναγία καὶ πολλοὺς Ἁγίους γιὰ νὰ καταλάβουμε ἐμεῖς οἱ μεταγενέστεροι τὸν μεγάλο κίνδυνο ποὺ διέτρεχε τὸ Ἔθνος μας, καὶ τὴν μεγάλη προστασία τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν ἁγίων σὰν νὰ ἔκαναν «παγκοινιᾶ» γιὰ νὰ μὴ μᾶς φραγκέψουν.
Βλέπει κανεὶς μέσα σ'ὅλον τὸν ἀγώνα τοῦ Μακρυγιάννη τὴν ὀρθοδοξη ευαισθησία τοῦ μαζὶ μὲ τὴν ἁγιοπατερικὴ τοῦ ἀκρίβεια σὲ ὅλα. Παράλληλα δὲ καὶ τὴν ἀνεξικακία τοῦ ἥρωα, ποὺ δὲν τοὺς καταδικάζει ὁ ἴδιος τους ἀλλόθρησκους γιατί αὐτὸ εἶναι θέμα τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ «ἀφῆστε μᾶς ἥσυχους μὲ τὴν Ὀρθοδοξία μας, σὰν νὰ τοὺς λέει, καὶ ἂς σωθεῖ καὶ ὁ καθένας σας μὲ τὴ θρησκεία του».
Ὁ Στρατηγὸς Μακρυγιάννης τὸ γνήσιο τέκνο τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν ἀπὸ μικρὸς ἀναθρεμμένος, μεγαλωμένος καὶ καπνισμένος μὲ τὸ λιβάνι στὴν Ἐκκλησία. Καὶ στὴν συνέχεια σὰν γνήσιος πιὰ Πατέρας τοῦ Ἔθνους, μπαρουτοκαπνισμένος καὶ τραυματισμένος, χύνοντας δάκρυα μὲ πόνο στὸν Θεὸ καὶ αἷμα γιὰ τὴν λευτεριά μας. Καὶ ἂν θέλουμε νὰ τὸν γνωρίσουμε θὰ πρέπει νὰ ξεκαπνίσουμε τὴν καρδιὰ καὶ τοὺς λογισμούς μας.


1 Αὐγούστου
Μνήμη τῶν Ἁγίων Μακκαβαίων
1984 ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Μοναχὸς Παΐσιος(περιοδικὸ Πολύτεκνη Οἰκογένεια, τεύχ.36, Μάρτιος 1986)


proskynitis

Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Οἱ Προτεστάντες καὶ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ





(Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ὁ Πρόλογος τῆς Ἀχρίδος, Ἰούνιος, ἐκδ. Ἄθως, σ. 268-269)

Οἱ προτεστάντες ἀρνοῦνται ὅτι ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ ἐπιτελεῖ θαύματα διὰ τῶν ὑλικῶν στοιχείων τοῦ κόσμου. Νόμιζαν ὅτι ἔτσι θὰ ἔκαναν τὴ χριστιανικὴ Πίστη «πιὸ πνευματική»· ἀπεναντίας, μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο φτώχυναν καὶ παραμόρφωσαν τὸν χριστιανισμό. Ἀπέρριψαν τὴ θεουργὸ δύναμη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐνεργεῖ διὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, διὰ τῶν λειψάνων τῶν ἁγίων, διὰ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀκόμη καὶ διὰ τῆς δυνάμεως τῆς Θείας Μεταλήψεως, ὅπως ὁρισμένοι ἐξ αὐτῶν διατείνονται. Ἂν μάλιστα ἀκολουθοῦσαν μέχρι τέλους τὴ λανθασμένη αὐτὴ ἀτραπό, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπορρίψουν ἀκόμη καὶ τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελέστηκαν διὰ τοῦ ζωηφόρου Σώματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, διότι τὸ Σῶμα Του ἦταν ἐπίσης καὶ ὑλικό· ἐξίσου θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπορρίψουν καὶ τὰ θαύματα διὰ τοῦ ἀγγίγματος τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων, διότι καὶ τὰ χέρια αὐτὰ εἶναι ἐπίσης ὑλικὰ – γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρουμε καὶ τὴ ράβδο τοῦ Μωυσῆ ἢ τὴν ἐσθήτα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἢ τὸ μαντήλι τοῦ Ἀποστόλου Παύλου κ.ο.κ.
Μὲ τὴν ἀπόρριψή τους αὐτὴ οἱ προτεστάντες στέκονται ἀπέναντι σὲ ὅλη τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων. Ἰδού, μία ἀπὸ τὶς χιλιάδες ἀποδείξεις πὼς ὁ Θεὸς...ἐνεργεῖ διαμέσου τῶν ὑλικῶν στοιχείων, ἰδίως ὅταν θέλει νὰ δοξάσει τοὺς ἁγίους Του:
Ὑπῆρχε στὴν Ἀλεξάνδρεια μία ψηλὴ κολόνα μὲ τὸ ἄγαλμα τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου στὴν κορυφή, ἐνδεδυμένο τὸ μοναχικὸ Σχῆμα καὶ κρατώντας τὴ ράβδο τοῦ μοναχοῦ ἀνὰ χείρας. Αὔτη ἡ κολόνα χρησίμευε ὡς μνημεῖο νίκης τοῦ αὐτοκράτορα ἐπὶ τῶν ἀντιπάλων του, ἔτσι ὅπως τὸν ἀπεικόνιζε μὲ τὴ μοναχικὴ περιβολὴ τοῦ ἁγίου Σεννουφίου, κρατώντας ράβδο. Ὅταν ὁ Θεὸς βούλεται, ἀκόμη κι ἕνα ἔνδυμα ἀπὸ ἕναν ἅγιο μπορεῖ νὰ νικήσει κραταιοὺς στρατοὺς...
ἀπίστων. Ποιὸς θὰ τολμοῦσε ποτὲ νὰ περιορίσει τὴν ἐνέργεια ἢ τὶς μεθόδους δράσης τῆς δυνάμεως τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ;

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καί τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν




Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Ἐξεδόθη ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 660/2018  ἀπόφαση τοῦ Σ.τ.Ε. γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καί γίνεται μεγάλη συζήτηση στόν ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό τύπο γιά τό θέμα αὐτό, ὅπως ἔγιναν καί δηλώσεις ὑπευθύνων ἀπό πλευρᾶς Ἐκκλησίας καί Πολιτείας. Πάνω στό θέμα αὐτό θά ἐκθέσω μερικές ἀπόψεις μου, πρῶτα ὡς πρός τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καί ἔπειτα ὡς πρός τίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καί ὡς πρός τό τί δέον γενέσθαι. 


1. Τά δύο Προγράμματα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Γιά νά κατανοήση κανείς τί ἀκριβῶς συμβαίνει μέ τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, πρέπει νά ἐξετάση τήν διαφορά πού ὑφίσταται μεταξύ δύο Προγραμμάτων.
Πρίν τόν Σεπτέμβριο 2016, ὡς πρός τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στήν Πρωτοβάθμια καί Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, ἴσχυε τόἈναλυτικό Πρόγραμμα βάσει τοῦ ὁποίου ἐγράφησαν τά βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν. Ἡ ἀναλυτική μέθοδος ἴσχυε πολλά χρόνια στήν ἐκπαίδευση, ἀφοῦ στηρίζεται στήν ἀρχή ὅτι ἀπό τά ἁπλά στοιχεῖα γίνεται ἡ μετάβαση τά συνθετότερα, στά δέ θρησκευτικά –ὅπως καί σέ ἄλλα μαθήματα– γίνονταν τρεῖς κυκλικές ἐπαναλήψεις τῆς ὕλης ἀπό ἁπλούστερες σέ συνθετότερες μορφές κατά τό Δημοτικό, Γυμνάσιο καί Λύκειο. Αὐτονόητα τά ζητήματα ἐτίθεντο μέ χρονολογική σειρά καί λογική συγκρότηση ἀπό τά ἁπλά στά σύνθετα.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΞΕΛΙΞΗ: Ο Μεσσηνίας αδειάζει το ΣτΕ για τα Θρησκευτικά




katanixis.gr: Το θρησκευτικό συναίσθημα του πιστού λαού, η δισχιλιόχρονη Ορθόδοξη Παράδοση και η πρακτική των πατέρων της Εκκλησίας μας, αποτελούν γνώμονα για όποιον τολμά να επιβουλεύεται σαν κοινός πολιτικάντης, την ευσέβεια του πιστού λαού.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο αξιότιμος καθηγητής της Θεολογικής του Πανεπιστημίου Αθηνών
και μητροπολίτης Μεσσηνίας κκ Χρυσόστομος, σαν να απευθύνεται σε νήπια,
βγήκε να μας “δειγματίζει” για άλλη μια φορά τις Οικουμενιστικές του απόψεις.
Τολμά ανερυθρίαστα να “αδειάζει” την απόφαση του ΣτΕ που, συμπεριφέρθηκε
ως “κατά συνθήκη” ποιμένας με την απόφασή του, υπερασπιζόμενο τον Ορθόδοξο
χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Ελληνικό σχολείο. Βρισκόμαστε έτσι απέναντι σε ένα ιστορικό Εκκλησιαστικό παράδοξο: Πατριάρχες και Αρχιερείς να πολεμούν την πίστη με την παναίρεση του Οικουμενισμού, κάποιοι από αυτούς να σιωπούν και τελικά να την υπερασπίζονται δικαστικοί λειτουργοί, απλοί ιερείς, κάποιοι μοναχοί και μοναχές, ελάχιστοι ακαδημαϊκοί και ο πιστός λαός. Σαν να μην έφτανε αυτό, βάλλει προς πάσαν κατεύθυνση. Ζούμε εποχές Νεο-διωγμών στη Ορθοδοξία, αυτό είναι πλέον γεγονός.
ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΚONTRA ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ EKKLHSIAONLINE
Για Θρησκευτικά:
Πρέπει να σεβόμεθα τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Η απόφαση αυτή ίσχυε μέχρι το 2017. Η διευρυμένη επιτροπή, μαζί και η εκκλησία συμφώνησαν στο νέο πρόγραμμα που κυκλοφορεί τώρα στα σχολεία. Ο κος Φίλης σε πολλές τοποθετήσεις του είναι σκληρός.
Η Ιερά Σύνοδος δεν βλέπει το μάθημα των θρησκευτικών μονάχα σε ότι αφορά την ορθοδοξία. Πρέπει να μάθουν οι μαθητές και τα άλλα θρησκεύματα που υπάρχουν και τις άλλες ομολογίες. Βρισκόμαστε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Δεν επιτρέπεται να έχουν τελειώσει το λύκειο και να μην ξέρουν τι σημαίνει ρωμαιοκαθολικός, λουθηρανός, βουδιστής. Αυτά διδάσκονται. Το παιδί πρέπει να έχει ωριμότητα σκέψεις όμως για να μελετήσει τα άλλα θρησκεύματα.
Για συλλαλητήρια:
Η Εκκλησία είπε τη θέση της, δεν νομίζω ότι πρέπει να χρησιμοποιεί μοτίβα κοσμικά για να εκφράσει τις απόψεις της. Όταν μετερχόμεθα κοσμικά μέσα τότε η Εκκλησία κινδυνεύει να εκκοσμικευθεί.
Για κόντρα Εκκλησίας της Ελλάδος με Οικουμενικό Πατριαρχείο:
Δεν υπάρχει κόντρα όπως την παρουσιάζουν μέσα ενημέρωσης. Ούτε σύγκρουση. Αυτά στην Εκκλησία είναι φυσιολογικά πράγματα. Το ζήτημα έχει αναλάβει ο Αρχιεπίσκοπος.
Για Φίλη:
Με την κίνηση του Αρχιεπισκόπου με το λουλούδι στον Φίλη, ουσιαστικά του είπε ότι αυτά που λες δεν ισχύουν.
Ομοφυλοφιλία:
Η ομοφυλοφυλία είναι αμαρτία αλλά έχουν θέση αυτοί οι άνθρωποι στην Εκκλησία όπως όλοι οι αμαρτωλοί. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω.΄΄
πηγή
katanixis

ΣΧΟΛΙΟ: Ξέρει γλώσσες τό παιδί. Αντε καί αρχιεπίσκοπος νά κάνετε πλακάκια μέ τόν Βαρθολομαίο. Επειδή γνωρίζουμε ότι σήμερα εκκλησία είναι η διοίκησή της, τί εννοείτε λέγοντας ότι οι ομοφυλόφιλοι έχουν θέση στήν εκκλησία. Σάν επίσκοποι, αρχιεπίσκοποι καί τά τοιαύτα; Η αμαρτία ή η μετάνοια είναι η είσοδος στήν εκκλησία; Καταφύγιο αμαρτωλών είναι η εκκλησία; Δηλ. ένας ομοφυλόφιλος μπορεί νά συνεχίσει τίς σχέσεις του καί μέσα στήν εκκλησία;. Ακόμη καί σάν επίσκοπος μπορεί νά συνεχίσει νά είναι ενεργός ομοφυλόφιλος; Κρατάει τό Σάββατο τουλάχιστον;
Πώς είναι διακριτοί οι ρόλοι εκκλησίας καί κράτους. Σάν εξουσίες μόνον. Τό σημερινό κράτος είναι Γερμανότροπο. Η εκκλησία Παπότροπη. Μάλλον αυτό εννοείται στόν βαθύ εκκλησιαστικό λόγο. Ο ένας ρόλος είναι τής διαπλοκής καί ο άλλος τής ιεραρχίας. Ευτυχώς, ανακουφιστήκαμε. Γιατί διαπλεκόμενη ιεραρχία ακούγεται σάν Γόρδιος Δεσμός. Σάν παράνομη σχέση πού θάλεγε καί ο Γιανναράς.
Δέν γνωρίζουμε ακριβώς τό αντικείμενο τής μελέτης σας. Τί λέτε γιά τόν Αγουρίδη καί τόν Μούν;

Αμέθυστος

Η μπάλα στο γήπεδο προδότες του έθνους..


Μηνύσεις και αγωγές κατά των δασκάλων που θα επιμένουν στα καταδικασμένα νέα θρησκευτικά θα μπορούν να καταθέτουν οι γονείς, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων αλλά και οποιοσδήποτε άλλος ενδιαφερόμενος. Υπευνθυμίζεται ότι με υπουργική απόφαση Φίλη-Γαβρόγλου το μάθημα μετατράπηκε σε αιρετικό (Οικουμενιστικό-Πανθρησκειακό-Συγκριτιστικό) και μάλιστα υποχρεωτικό μόνο για τους Ορθόδοξους μαθητές.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

Το 9% των σημερινών κατοίκων της Τουρκίας έχουν πραγματικά τουρκική καταγωγή από την κεντρική Ασία





Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Μια μεγάλη ιστορική «παρεξήγηση» πολύ λίγο γνωστή, είναι οι σχέσεις των Οθωμανών με τους…Τούρκους.

Σύμφωνα με μια μεγάλη μελέτη του αμερικανικού πανεπιστημίου Στάνφορντ, που αναδημοσιεύτηκε και στην Τουρκία από τον Τούρκο ιστορικό ερευνητή, Μπεκίρ Οζγκέ, μόνο το 9% των σημερινών κατοίκων της Τουρκίας, μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν πραγματικά τουρκική καταγωγή από την κεντρική Ασία.



Η εκπληκτική αυτή μελέτη αποδεικνύει, ίσως για πρώτη φορά τόσο λεπτομερειακά και αυτό το κάνει γνωστό, (εδώ είναι και το εκπληκτικό), και στους σημερινούς Τούρκους, ότι ουδέποτε δηλαδή ήταν Τούρκοι και ότι η Οθωμανική αυτοκρατορία ουδέποτε είχε ταυτιστεί με τον όρο Τούρκος και

Ωδή στον Διονύσιο Σολωμό


Σε γνωρίζω Αθάνατε πατέρα

Σε γνωρίζω μέσα από τους στίχους σου που λαμπάδιασαν
την φουσκονεριά της θάλασσας και την έκαναν πύρινη τρικυμία.
Σε γνωρίζω από τον ύμνο της πατρίδας μου,
που έγραψες με χέρι άμωμο και ιερό.
Οι λέξεις σου τιμαλφή κειμήλια που στεφάνωσαν με λεβεντιά το χρέος.
Σε γνωρίζω από την γαλανόλευκη σημαία της ρωμιοσύνης και
το σταυρό της ορθόδοξης παλιγγενεσίας.
Πόσα λάβαρα δεν δακρύσανε όταν υψώθηκαν σε άγρυπνη επιφυλακή;
Πόσες σπίθες δεν ανάψανε στην φρενήρη αρρυθμία της επανάστασης;
Ω! Ξύπνησες Αθάνατε πνοές, από το λήθαργο της μοιρολατρίας,
από το αποκύημα της διχοστασίας.
Έντυσες με περιτύλιγμα αντρείας τους νέους,
ράντισες με ηρωισμό τα ρουθούνια των ελεύθερων πολιορκημένων
και το αίμα τους… με γέννησε ελεύθερο!
Ναι, σε γνωρίζω έτσι όπως με δίδαξαν ο πατέρας μου
κι ο δάσκαλος μου… Σαν προσευχή…
Εσύ που έδωσες φωνή στη σιωπή, εσύ που έδωσες όπλα στην ψυχή,
που σκόρπησες ρίγη και περηφάνια στις λαβωμένες δυνάμεις μας,
Εσύ που στεφάνωσες με δάφνες και κλαδιά ελιάς το ματωμένο χώμα, σμίλεψε την πέτρα της σύγχρονης παραμόρφωσης
και θέριεψε τον θυμό μας.
Σκήπτρα δολερά μισέψανε πάλι τον ήλιο μας
και στείλανε θηρία για να σκοτεινιάσουν τα βουνά μας.
Αδίστακτα θέλουν να κυρτώσουν την λευτεριά.
Όχι…κανείς δεν θα απλώσει χέρι στην αγιοσύνη των ματωμένων ηρώων.
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε ω χαίρε του Διονύσιου Σολωμού Ελευθεριά»!

Βάσω Ρουμελή
Γ’ Βραβείο UNESCO στον 1ο Διεθνή Ποιητικό Διαγωνισμό 2016 με θέμα: «Μια ωδή στον Διονύσιο Σολωμό»

Τρίτη 27 Μαρτίου 2018

Η μεγάλη έξοδος των Σουλιωτών



Η μεγάλη έξοδος των Σουλιωτών
Γράφει ο Χρήστος Καπερώνης 

12η Δεκεμβρίου 1803- Η συνθήκη της παράδοσης του Σουλίου. 

Μαύρη μέρα ξημέρωσε για το Σούλι. Το Μαρτυρικό Σούλι μετά από σκληρή πολιορκία του Αλή πασά αναγκάζεται να υπογράψει συμφωνία με τον τύραννο κάτω από το βάρος των δεινών και της πείνας που επέφερε ο ολοσχερής αποκλεισμός του.. Δεν άντεχαν άλλο πλέον. Οι καπεταναίοι του Σουλίου με επικεφαλής τους Φώτο Τζαβέλα και Νότη Μπότσαρη, βάζουν με βαριά καρδιά την υπογραφή τους σε μια συμφωνία που ο πανούργος Αλή πασάς δεν θα την σεβαστεί ποτέ. Έτσι η Μεγάλη Έξοδος για τους Σουλιώτες αρχίζει. 

Με δάκρυα και πόνο εγκαταλείπουν για πρώτη φορά τις πατρογονικές εστίες, παίρνοντας τα υπάρχοντά τους ο καθένας, ό,τι μπορούσε και μαζί με τις οικογένειές τους, αρχίζουν το μεγάλο ταξίδι. Πίσω τους όμως άφηναν την ψυχή τους να φυλάει καραούλι στο Σούλι. Άφηναν τους τάφους των προγόνων με τον όρκο ότι πολύ σύντομα θα επιστρέψουν πίσω. Άφησαν όμως και στο Κούγκι τον μπουρλοτιέρη τους τον καλόγηρο Σαμουήλ, για να επιδώσει τα διαπιστευτήρια τους στους Τουρκαλβανούς που έφτασαν. Δεν γνώριζαν όμως τι τους επεφύλασσε ακόμη η μαύρη μοίρα τους. Αν την γνώριζαν…. δεν θα έφευγαν ποτέ από το Σούλι γιατί ο τύραννος, άλλα είχε κατά νου…. 

16η Δεκεμβρίου του 1803. Δίνεται το σύνθημα για την Μεγάλη Έξοδο. 

«ἔρως ἔρωτι νικᾶται».


Εἰκών εἰμι, τῆς ἀρρήτου δόξης σου, εἰ καὶ στίγματα φέρω πταισμάτων

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει σε τρείς λέξεις: «ἔρως ἔρωτι νικᾶται».

Ένας έρωτας λέει, νικιέται από έναν άλλο, μεγαλύτερο έρωτα...

Τι είναι εκείνο, που μας κρατάει δεμένους με τα πάθη μας; Τα έχουμε ερωτευεί!


Τα έχουμε αγαπήσει, μέσα στήν πτώση μας, μέσα στήν εμπάθεια μας, τα έχουμε σφιχταγγαλιάσει. Είμαστε ερωτευμένοι με τα πάθη μας, με την γαστριμαργία μας, με την πορνεία μας, με την υπερηφάνια μας, τον εγωισμό, την κενοδοξία μας και ολα αυτά...

Και πως θα μπορέσουμε να θεραπευτούμε απο αυτά; Μόνο με επιταγές νομικού τύπου; Δεν πρέπει να είσαι κοιλιόδουλος; Δεν πρέπει να είσαι γαστρίμαργος; Δεν πρέπει να είσαι πόρνος, δεν πρέπει να είσαι υπερήφανος;

Καλά είναι και αυτά, αλλά εχω την αίσθηση οτι δεν είναι ικανά, να γεμίσουν τον άνθρωπο απο μια φιλότιμη διάθεση να πετάξει απο επάνω του αυτά τα πάθη...

'Ερχεται λοιπόν ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος και μας λέει,οτι για να πάψουμε να έχουμε αυτούς του έρωτες, τούς έρωτες για τα γήινα πάθη μας, χρειάζετε να έρθει μέσα στήν καρδιά μας ένας μεγαλύτερος έρωτας!

Η προειδοποίηση του Γ.Φιλόθεου Ζερβάκου στην οποία αδιαφόρησε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και η μεγάλη καταστροφή του Γένους



http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/03/blog-post_291.html



«Να ξέρεις, π. Φιλόθεε, ότι σε λίγες μέρες ο στρατός μας θα εισέλθει στην Κωνσταντινούπολη»
Ο Γ.Καντιώτης πού ἦταν ἀξιωματικός τῆς θρησκευτικῆς ὑπηρεσίας τοῦ στρατοῦ και εἶχε πρόσβαση στα ἀρχεῖα λέγει τα ἑξης σπουδαῖα:

....Τὸ ἴδιο πάθαμε καὶ στὴ Μικρὰ Ἀσία. Γλεντοῦσαν οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες καὶ οἱ ἀξιωματικοὶ στὸ Ἀφιὸν Καραχισάρ, μὲ τὶς πόρνες. Καὶ τὴ νύχτα ἔκανε ἐπίθεσι ὁ Κεμάλ. Τοὺς ἔπιασε στὸν ὕπνο καὶ τελείωσε ἡ ἱστορία.

Πηγή σχόλιου

Φιλόθεος Ζερβάκος: Έγραψα επιστολή στον βασιλέα Κωνσταντίνο. Ο βασιλεύς αδιαφόρησε, αλλά η αδιαφορία εκείνη επέφερε τη δίκαιη οργή και αγανάκτηση του Θεού




Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος


Είναι απόλυτη ανάγκη να εξαλειφθεί η πληγή της βλασφημίας τελείως από το Έθνος για να ευτυχήσει, να δοξασθεί και να υψωθεί
Κατά τον Μικρασιατικό πόλεμο, όταν ο ελληνικός στρατός αγωνιζόταν για την απελευθέρωση των αδελφών μας Μικρασιατών, πληροφορήθηκα ότι πολλοί των στρατιωτών και υπαξιωματικών και μερικοί των αξιωματικών βλασφημούσαν τα θεία, κάποτε μάλιστα και κατά την ώρα που άρχιζε η μάχη, κατά την οποίαν όφειλαν όχι να βλασφημούν τον Χριστό, την Παναγία και τον Τίμιο Σταυρό, αλλά να τους επικαλούνται σε βοήθεια και συμμαχία.

Π.Ε.ΦΙ.Π.: Ας συμπαρασταθούμε και ετούτο το ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ στις ΠΟΛΥΤΕΚΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ της ΠΑΤΡΙΔΟΣ μας




Το ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ πλησιάζει, αγαπητοί μας Φίλοι, και ιδιαίτερα τα παιδιά περιμένουν τη λαμπάδα, το τσουρέκι, τα κόκκινα αυγά, τοπασχαλινό τραπέζι και, ίσως, κάποιο δωράκι…! Περιμένουν να χαρούν, να χαμογελάσουν!
Για κάποια παιδιά ίσως αυτό δεν θα συμβεί…!
Γιατί σε κάποια παιδιά ο νονός τους δεν θα φανεί…!
Γιατί σε κάποια παιδιά οι γονείς τους αδυνατούν να τους προσφέρουν, όσα θα ήθελαν.
Ας γίνουμε, λοιπόν, ΕΜΕΙΣ ο νονός γι’ αυτά τα παιδιά.

Δίνοντας κάποια υλικά αγαθά, κερδίζουμε παιδικά χαμόγελα, κερδίζουμε τον Παράδεισο!
Ας συμπαρασταθούμε, λοιπόν, κι εφέτος, στις Πολύτεκνες Οικογένειες της Πατρίδος μας και στον μεγάλο θησαυρό που κλείνουν μέσα τους, τα πολλά-πολλά παιδιά!
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ μαζί μας (www.pefip.gr).
Καλή κι ευλογημένη Ανάσταση, καλό Πάσχα!

Στοιχεία επικοινωνίας
Τηλέφωνα: (+30) 210.38.38.496, (+30) 210.38.22.586
FAX: (+30) 210.38.39.509
Ταχυδρομική διεύθυνση: Ακαδημίας 78Δ, 106 78 ΑΘΗΝΑ
Ηλεκτρονική αλληλογραφία:
Γενικές πληροφορίες: info@pefip.gr
Γραμματεία: grammateia@pefip.gr
Γραφείο Ευρέσεως Εργασίας: jobs@pefip.gr
Μηχανογράφηση: it@pefip.gr
Τράπεζα Ιδεών

Οἱ «φιλέλληνες» καὶ τὸ… Ψευτορωμαίικο





Γράφει ὁ Γεώργιος Κ. Ἔξαρχος, φιλόλογος

Πολὺ πρὶν τὴν ἐπαναστάση τοῦ 1821 ὁ Ῥήγας εἶχε ὀραματισθῆ μία ἀναγεγενημένη Ῥωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία. Ἡ Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία εἶναι ἕνας γίγαντας μὲ πήλινα πόδια. Οἱ ἐξισλαμισμοὶ πληθαίνουν. Τὸ γένος φαίνεται ἔτοιμο νὰ ἀνταπεξέλθῃ στὰ κελεύσματα τῶν καιρῶν. Ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης θυσιάζει τὴν στρατιωτικὴ του σταδιοδρομία στὸν βωμὸ τῆς Λευτεριᾶς καὶ βροντοφωνάζει τὸ σύνθημα «μάχου ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος» στὸ Ἰασιο τῆς Μολδοβλαχίας. Ὀξυδερκὴς ὢν καὶ πεφωτισμένος στρατιωτικὸς ἐπιλέγει τὴν καταλληλοτερη τοποθεσία, ἐκεῖ… δίπλα στὴν Βασιλεύουσα.
Λίγους μῆνες πρωτύτερα, μετὰ τὴν ἧττα τῶν Τούρκων στὸν προσφατο ῥωσσο-τουρκικὸ πόλεμο, ὁ Τσάρος εἶχε συνυπογράψῃ μὲ τὸν Σουλτάνο τὴν μὴ διατήρησι, γιὰ οἰονδήποτε λόγο, τουρκικῶν δυνάμεων στὶς αὐτονομες πλέον παραδουνάβιες ἠγεμονίες. Μὲ τὴν κήρυξι ὅμως τῆς ἐπαναστάσεως, φοβούμενοι οἱ Ῥῶσσοι τὴν ἐνδεχομένη ἐπιτυχία της, δίδουν «εὐλογία» στὸν Τοῦρκο νὰ τὴν καταπνίξῃ. Ἡ πρώτη λοιπὸν ἀνθελληνικὴ ἐνέργεια τῶν δῆθεν συμμάχων μας ὁμοδόξων εἶναι γεγονός!

Ἡ νηστεία τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ «νηστεία» τοῦ παπισμοῦ




ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Ἐν Πειραιεῖ τὴ 26η Μαρτίου 2018
Ὁ δυτικὸς Χριστιανισμὸς ἀφότου ἀποκόπηκε ἀπὸ τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τὸν 11ο αἰώνα, ἀπώλεσε τὴν θεία Χάρη καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ κατοπινή του πορεία, μέχρι σήμερα, εἶναι μία ἐξελισσόμενη ἔκπτωση ἀπὸ τὴν αὐθεντικότητα. Δὲν εἶναι καθόλου ὑπερβολή, ἂν ποῦμε, ὅτι σχεδὸν τίποτε δὲν ἄφησε ἀναλλοίωτο ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση τῆς πρώτης χιλιετίας. Ἀρχίζοντας ἀπὸ τὴν παραχάραξη τοῦ τριαδολογικοῦ δόγματος, στὴ συνέχεια τοῦ χριστολογικοῦ, τοῦ σωτηριολογικοῦ, τοῦ ἐκκλησιολογικοῦ, ἔφτασε στὸ τέλος νὰ παραχαράξει καὶ αὐτὲς τὶς συνήθειες καὶ πρακτικές, ποὺ καθόρισε ἡ Ἐκκλησία, διὰ τῶν Ἁγίων Συνόδων, τῶν ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων, γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ προκοπὴ τῶν πιστῶν.
Μία ἀπὸ τὶς πρακτικὲς ποὺ μετέβαλε ὁ δυτικὸς Χριστιανισμός, εἶναι καὶ ὁ θεσμὸς τῆς νηστείας. Παραμερίζοντας δεκάδες Ἱεροὺς Κανόνες καὶ λόγους ἁγίων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι καθορίζουν ἐπακριβῶς τὸ νόημα καὶ τὴν σημασία της, δημιούργησε ἕνα δικό του, αὐθαίρετο σύστημα νηστείας, τὸ ὁποῖο δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὴ νηστεία τῆς Ἐκκλησίας μας. Στὰ παρὰ πάνω συμπεράσματα ἀβίαστα καταλήγει κανείς, ὅταν... διαβάσει κάποιο σχετικὰ πρόσφατο ἄρθρο ποὺ δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα τῶν ἐν Ἀθήναις παπικῶν «ΚΑΘΟΛΙΚΗ» (ἀριθμ.φύλ. 28.2.2018), μὲ τίτλο: «Γιατί δὲν τρῶμε κρέας τὶς Παρασκευές». Σ’ αὐτὸ ὁ ἀρθρογράφος παρουσιάζει τὴν περὶ νηστείας παπικὴ διδασκαλία, ἡ ὁποία βεβαίως ἀφίσταται παρασάγγας ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ μόνο ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου φανερώνει περίτρανα αὐτὴ τὴν χαώδη ἀπόσταση, διότι, ὅπως θὰ δοῦμε, ἡ νηστεία τῶν παπικῶν ἀποκλείει μόνο τὸ κρέας καὶ ὄχι ἄλλα ἀρτύσιμα εἴδη διατροφῆς ὅπως τὰ γαλακτοκομικά, τὰ ψάρια, τὸ λάδι καὶ τὸ κρασί, καὶ ἐπὶ πλέον καθιερώνει μόνο μία ἡμέρα νηστείας, τὴν Παρασκευὴ καὶ ὄχι ἄλλες ἡμέρες!

Εὐαγγελισμός – Σινά



 Χρονογραφίες

Ἡ γνωστὴ διαμάχη ἄθεων – Ὀρθόδοξων γιὰ τὴν σημασία τοῦ Πάσχα ὡς γιορτῆς τῆς Ἄνοιξης κ.λπ., στὸ Βυζάντιο θὰ εἶχε μικρὴ σημασία. Γιατὶ αὐτὸ ποὺ οἱ ἄθεοι βλέπουν ξεχωριστά, δηλαδὴ «εἴτε Ἄνοιξη / Παγανισμός, εἴτε Ὀρθοδοξία», στὴν βυζαντινὴ Ὀρθοδοξία δὲν ὑπῆρχε. Χώρια ποὺ παλαιότατες, πρωτοχριστιανικὲς παραδόσεις ἔκαναν λόγο γιὰ τὴν 25η Μαρτίου ὡς πρώτη μέρα τῆς Δημιουργίας, ὁ συμβολισμὸς τῆς ἀνοιξης στὸν Εὐαγγελισμὸ καὶ τὸ Πάσχα δὲν θεωρεῖτο ἀπὸ τοὺς Βυζαντινοὺς Παγανισμὸς γιατὶ δὲν ὑπῆρχε τέτοια ἀντίθεση. Ὁ Εὐαγγελισμὸς καὶ ἦταν ἡ ἀπαρχὴ γιὰ τὴν ἐνσάρκωση τοῦ Λόγου, καὶ ἐπειδὴ συνέβη στὶς 25/3, δηλαδὴ «τὴν ἐπέτειο τῆς πρώτης μέρας τῆς Δημιουργίας» εἶχε στοιχεῖα ἀνανέωσης τῆς Φύσης -αὐτὰ ποὺ βλέπουμε στὸ κάτω μέρος τῆς εἰκόνας, μὲ πουλάκια καὶ ἄλλα. Ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὸ ἑξῆς: Προτοῦ οἱ πλαγίως καὶ στὰ κρυφὰ χριστιανοφάγοι ἀρχίσουν τὶς ἀποχριστιανισμένες μπαροῦφες περὶ Φύσης καὶ Ἄνοιξης, ἂς σκεφτοῦν ὅτι ἐνῶ οἱ ἴδιοι -κατουσίαν- πρεσβεύουν τὴν ἄποψη ὅτι στὸν Χριστιανισμὸ ἐνυπάρχει Παγανισμός, κάποιοι ἐξίσου χριστιανοφάγοι πρεσβεύουν τὴν ἄποψη ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς κατέστρεψε τὸν Παγανισμό. Γιατί δὲν μαλώνουν λίγο ἀναμεταξύ τους, μέχρι νὰ φέρουμε τὰ πὸπ κόρν, καὶ νὰ παρακολουθήσουμε τὴ διαμάχη; Τελικά, ὁ Χριστιανισμὸς ἐνσωμάτωσε / μεταμόρφωσε τὸν «Παγανισμὸ» ἢ τὸν κατέστρεψε;
sinai-icon

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Γιατί δημοτική;









ΓΙΑΤΙ ΔΗΜΟΤΙΚΗ; (ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΥΝΤΑΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ)

Συχνὰ τὰ τελευταῖα χρόνια γίνεται λόγος γιὰ τὴ σημασία τῆς χρήσης τῆς δημοτικῆς στὴ Θεία Λατρεία καὶ στὶς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας. Ὑποστηρίζουν μερικοὶ πὼς ἡ χρήση τῆς δημοτικῆς ἔχει νὰ προσφέρει πολλὰ θετικὰ ἀποτελέσματα στὴν πνευματικὴ ζωὴ τῶν πιστῶν. Θεωροῦν πὼς μὲ τὴ μετάφραση καὶ τὴ χρήση αὐτῆς τῆς γλώσσας οἱ πιστοὶ θὰ κατανοοῦν τὰ Θεῖα νοήματα περισσότερο μὲ ἀποτέλεσμα ἡ προσευχὴ καὶ ἡ συμμετοχὴ τῶν πιστῶν στὴ Θεία Λατρεία νὰ εἶναι πιὸ ἐνεργή. Αὐτὸ κατὰ τὴν ἄποψή τους εἶναι ἕνα καλὸ κίνητρο γιὰ τὴν “ἐπαναφορὰ” ὁρισμένων ἰδίως νέων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι δὲν συμμετέχουν στὰ μυστήρια τῆς ἐκκλησίας ἐξαιτίας τῆς δυσκολίας τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας.
Σήμερα ὅμως τὸν 21ο αἰώνα, ὅπου ἡ τεχνολογία βρίσκεται στὴν ἀκμή της, χιλιάδες βιβλία καὶ θεολόγοι εἶναι στὴ διάθεση τοῦ κοινοῦ, ὥστε νὰ λύνονται οἱ ὅποιες ἀπορίες σχετικὰ μὲ τὴν κατανόηση τῶν νοημάτων τῶν Ἁγίων Γραφῶν, εἶναι ἐπιτακτικὴ ἡ χρήση τῆς δημοτικῆς στὴ θέση τῆς ἀρχαίας γλώσσας; Αὐτὸ εἶναι ἄραγε τὸ μεῖζον θέμα; Αὐτὸ εἶναι ποὺ κρατᾶ μακριὰ ἀπὸ τὰ μυστήρια τῆς ἐκκλησίας μεγάλη μερίδα νέων ἀνθρώπων; Μᾶλλον ὄχι! Αὐτὸ ποὺ χρειάζεται ὥστε οἱ νέοι νὰ ἔχουν ἐνεργὴ συμμετοχὴ στὴ ζωὴ τῆς ἐκκλησίας εἶναι τὸ παράδειγμα.

Ἀπὸ ἐκεῖ ξεκινοῦν ὅλα. Σήμερα οἱ νέοι εἶναι ἔξυπνοι καὶ μὲ πάρα πολλὲς προοπτικὲς καὶ δυνατότητες νὰ δημιουργήσουν καὶ νὰ προκόψουν πνευματικά. Αὐτὸ ποὺ τοὺς λείπει εἶναι τὸ καλὸ παράδειγμα καὶ ἡ ὀρθόδοξη ζωὴ μέσα ἀπὸ τὸ βίωμα, τὶς πράξεις, τὰ ἔργα ποὺ εἶναι ἀπόδειξις πίστεως χωρὶς μεγαλόστομες στεῖρες ρητορεῖες, ψευτομεταρρυθμίσεις ἢ νεωτερισμοὺς δυτικοῦ τύπου. Κι ἂν ἡ χρήση τῆς ἀρχαίας γλώσσας ἦταν ἕνα σοβαρὸ θέμα ποὺ δημιουργοῦσε προβλήματα, γιὰ ποιὸ λόγο κανεὶς ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων καὶ τοὺς σύγχρονους Ἁγίους δὲν ἀνέφερε τὴν ἐπίλυση αὐτοῦ του θέματος; Ἰδίως ὅταν γνωρίζουμε τὶς ἀντικειμενικὲς δυσκολίες τῶν προηγούμενων αἰώνων (μεγάλο ποσοστὸ ἀναλφαβητισμοῦ, ἀπουσία τυπογραφίας –ἔλλειψη βιβλίων) γιατί κανείς τους δὲν ἔκανε κάποια εἰσήγηση γιὰ νὰ γίνει αὐτὴ ἡ μεταρρύθμιση; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή. Διότι δὲν εἶναι ἡ γλώσσα ποὺ βοηθάει τὸν πιστὸ ἄνθρωπο νὰ προκόψει πνευματικά. Δὲν εἶναι ἡ γλώσσα ποὺ θὰ τὸν βοηθήσει νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὰ πάθη του, ἄλλα εἶναι τὰ μέσα (νηστεία, προσευχή, ταπείνωση…). Τόσοι Ἅγιοι, Μάρτυρες, Ὁμολογητὲς ἀναδείχθηκαν στὴν πάροδο τόσων αἰώνων. Πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς δὲν εἶχαν τὴ βασικὴ ἢ καὶ καθόλου μόρφωση, ὅμως μὲ τὴν πίστη τους στὸν Τριαδικὸ Θεό, τὴν ταπείνωσή τους καὶ τὴ συμμετοχὴ στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ἁγίασαν καὶ τώρα μᾶς βοηθοῦν σκανδαλωδῶς πολλὲς φορὲς καὶ πρεσβεύουν γιὰ τὴ σωτηρία μας ἀπὸ ἐκεῖ ψηλά!
Τὸ θέμα εἶναι πῶς θὰ μπορούσαμε ἐμεῖς ὡς Ἔθνος νὰ ἐκτιμήσουμε τὴ γλώσσα μας, νὰ ἀξιοποιήσουμε καὶ νὰ διατηρήσουμε τὴν τεράστια κληρονομιὰ γιὰ τὶς ἑπόμενες γενεές. Τὴ γλώσσα ποὺ διδάσκεται σὲ πολλὰ ξένα πανεπιστήμια παγκοσμίως, τὴ γλώσσα ποὺ πολλοὶ ξένοι μελετητὲς μαθαίνουν μὲ λαχτάρα. Τὴ γλώσσα ποὺ γράφτηκε ὁ Θεῖος Λόγος! Τὴ γλώσσα ποὺ ἀποδίδει τέλεια τὰ νοήματα τῶν Γραφῶν.
Ἂς ἐκτιμήσουμε ἐμπράκτως αὐτὸν τὸν θησαυρό, τὴ γλώσσα τῶν προγόνων μας. Ἂς ἀγωνιστοῦμε καθένας ἀτομικὰ νὰ γνωρίσουμε, νὰ κατανοήσουμε τὴν εὐλογημένη γλώσσα μας κι ἂς ἀναγνωρίσουμε ὅλα ὅσα πλούσια ἔχει προσφέρει στὴν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ Ἔθνους.

(Πηγή: enromiosini.gr)

Τα «Ορλωφικά», η πρώτη ελληνική επανάσταση



Του Γιώργου Καραμπελιά, πρωτοδημοσιεύτηκε στην www.huffingtonpost.gr
Στη μακρά περίοδο της Τουρκοκρατίας, οι Έλληνες δεν έπαψαν ποτέ να αντιστέκονται και να οραματίζονται την απελευθέρωσή τους από τους Οθωμανούς. Τωόντι, αμέσως μετά την Άλωση, αρχίζει και η αντίσταση εναντίον των Οθωμανών, σε επιμαχία με τους Ενετούς ή τους Ισπανούς, μέχρι τον 17ο αιώνα, και εν συνεχεία τους Ρώσους. Από τον Κροκόνδειλο Κλαδά και την παράδοση των stradioti, που πολέμησαν σε όλα τα πολεμικά μέτωπα της Ευρώπης, μέχρι τον Ζαχαριά, τον Νικοτσάρα και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, θα συνεχίζεται αδιάπτωτη η ένοπλη αντίσταση, με πυρήνες πύκνωσης τη Μάνη, το Σούλι, τα Σφακιά, τη Χιμάρα, τα Άγραφα κ.λπ.
Με αφετηρία τα Ορλωφικά, αυτή η «ενδημική» αντιστασιακή παράδοση θα μετασχηματιστεί σε επαναστατικές απόπειρες απελευθέρωσης. Τα «Ορλωφικά» έχουν διαστρεβλωθεί και υποτιμηθεί ως μια απλή ετερόφωτη κίνηση την οποία υποκίνησε το «ξανθό γένος», ξεχνώντας ότι, στη διάρκειά τους, οι Έλληνες, από την Κρήτη έως τη Μακεδονία, πραγματοποιούν επαναστατικές κινήσεις, χρησιμοποιώντας και ελπίζοντας στη ρωσική βοήθεια, κινήσεις στις οποίες συμμετέχουν ακόμα και οι βενετοκρατούμενοι Επτανήσιοι – το κίνημα, έλαβε τέτοιες διαστάσεις που δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό του ως την «πρώτη επανάσταση του νέου ελληνισμού» μια γενική δοκιμή του ’21.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ...








Στ.Πολίτη,οι τελευταίες ημέρες του Κολοκοτρώνη

...Στη συνέχεια, σαν καλός Χριστιανός έσπευσε να συγχωρεθεί με το Μέξη. Το ίδιο έκανε και με τον Κουντουριώτη στην Ύδρα. Η βαθιά του Πίστη τον έκανε πάντα να συγχωρεί. Όπως εξιστορεί και ο Π. Σούτσος «κατά τα τελευταία έτη της ζωής του υπήρξε απλούς, αθώος και ήπιος, ως βρέφος … Φιλιότανε με τους παλιούς εχθρούς του και με κάθε άνθρωπο που είχε ψυχραθεί». Όμως πάντα ήταν πραγματικά ανεξίκακος. Κάποτε πολλά χρόνια πριν, τον είχε πλησιάσει αυτός που είχε σκοτώσει τον αδελφό του εκτελώντας εντολή των Τούρκων. Πίστευε ίσως ότι ο Γέρος του Μοριά δεν θα τον αναγνώριζε. Ήταν μάλιστα τόσο το θράσος του που φορώντας τον ολόχρυσο ντουλαμά του θύματος, τόλμησε να του ζητήσει και μια χάρη. Ο Κολοκοτρώνης αναστέναξε βαθιά. Άλλος θα όρμαγε πάνω του να τον σκοτώσει. Αυτός όμως έκανε το αντίθετο. Τον δέχθηκε με την καλοσύνη και την ταπεινότητα που του υπαγόρευε το μεγαλείο της γενναίας ψυχής του. Δεν τον εξυπηρέτησε μόνο, αλλά τον κράτησε φιλόξενα και για βραδινό φαγητό.

Στο ίδιο τραπέζι έκατσε κι η μάνα του. Μόλις αναγνώρισε το χρυσοκέντητο επενδύτη του δολοφονημένου παιδιού της, ξέσπασε σε κλάματα. Μέσα στη δικαία της αγανάκτηση τα έβαλε με τον Στρατηγό. «Πώς βάζεις στο τραπέζι μας το φονιά του αδελφού σου;» του είπε μέσα από τα αναφιλητά της. Αμέσως όμως πήρε μια αληθινά Χριστιανική απάντηση από το στόμα του μεγαλόψυχου γιου της: «Σώπασε μάνα, εγώ τον συγχώρεσα και αυτό το τραπέζωμα είναι το

ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΤΟ 'ΧΟΥΝ ΤΑ ΒΟΥΝΑ


Το κλέφτικο τραγούδι στην Ελληνική Επανάσταση. Δημοτικοφανές άσμα, αναφερόμενο στο επαναστατικό κήρυγμα της Αγίας Λαύρας.

Χαρά που το 'χουν τα βουνά, τα κάστρα περηφάνεια, 
γιατί γιορτάζ' η Παναγιά, γιορτάζει κ' η πατρίδα, 
σαν βλέπουν διάκους με σπαθιά παπάδες με ντουφέκια, 
σαν βλέπουν και το Γερμανό, της Πάτρας το Δεσπότη, 
για να βλογάει τ' άρματα, να φκιέται τους λεβέντες. 


«Καταγράφηκε το 1938 καθ' υπαγόρευση του Αρχιμανδρίτου Δαμασκηνού Γεωργίου της Μονής Αγίας Λαύρας.»

Τι είπε ο γέροντας Παΐσιος για Τσάμηδες, Αλβανούς, Ήπειρο




EIXE "ΔΕΙ" ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ



Ένας από τους πιο σημαντικούς Γέροντες της Ορθοδοξίας, είχε "δει" αυτά που ερχόντουσαν για τα αλυτρωτικά κηρύγματα των Αλβανών και την προσπάθεια των συνεργατών Γερμανών και Ιταλών να "αποκατασταθούν":

- Για τους Τσάμηδες και τους Αλβανούς είπε:

Όταν είχαμε έρθει από την Καππαδοκία, με την ανταλλαγή, ήταν να μας δώσουν κάτι κτήματα στην Ηγουμενίτσα. Ηταν κάτι τούρκικα χωριά αυτά που οι κάτοικοί τους θα πήγαιναν στην Τουρκία. Περιμέναμε εμείς να φύγουν. Πάει ο πρόεδρος μας (σ.σ. πρόεδρος των Φαρασσιωτών -τα Φάρασσα Καππαδοκίας ήταν το χωριό καταγωγής του γέροντος- ήταν ο πατέρας του γέροντος Παϊσίου, Πρόδρομος Εζνεπίδης) και του λέει ο Τούρκος:

- Εσείς θα φύγετε εμείς θα κάτσουμε.

Βρε σκεφτόταν ο πρόεδρος, τι λόγος είναι αυτός;

Τι είχε γίνει, είχαν πληρώσει δύο βουλευτές και τους είχαν γράψει Αλβανούς, Αρβανίτες. Έτσι αυτοί

Μακρυγιάννης, "Φραγκεμένους μᾶς θέλουν τά τσογλάνια τοῦ τρισκατάρατου του Πάπα"




Επιστολή του στρατηγού Μακρυγιάννη προς τους Έλληνες
«Καί βγῆκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνῆτες, Ἕλληνες,σπορά τῆς ἐβραιουργιᾶς, πού εἶπαν νά μᾶς σβήσουν τήν Ἁγία Πίστη, τήν Ὀρθοδοξία, διότι ἡ Φραγκιά δέν μᾶς θέλει μέ τέτοιο ντύμα Ὀρθόδοξον.Καί ἐκάθησα καί ἔκλαιγα διά τά νέα παθήματα.

Καί ἐπῆγα πάλιν εἰς τούς φίλους μου τούς Ἁγίους. Ἄναψα τά καντήλια καί ἐλιβάνισα λιβάνιν καλόν ἁγιορείτικον. Καί σκουπίζοντας τά δάκρυά μου τούς εἶπα: "Δέν βλέπετε ποῦ θέλουν νά κάνουν τήν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοί οἱ μισοέλληνες καί ἄθρησκοι, ὅ,τι πολύτιμον τζιβαϊρικόν ἔχομεν.

Φραγκεμένους μᾶς θέλουν τά τσογλάνια τοῦ τρισκατάρατού του Πάπα... Μην ἀφήσετε, Ἅγιοί μου αὐτά τά γκιντί πουλημένα κριγιάτατης τυραγνίας νά μασκαρέψουν καί νά ἀφανίσουν τούς Ἕλληνες, κάνοντας περισσότερο κακό ἀπό αὐτά πού καταδέχθηκεν ὁ Τοῦρκος ὡς τίμιος ἐχθρός μας".

Καί εἶπαν οἱ ἄθρησκοι πού ἐβάλαμεν εἰς τόν σβέρκο μας νά μή μανθάνουν τά παιδιά μᾶς Χριστόν καί Παναγίαν, διότι θά μᾶς παρεξηγήσουν οἱ ἰσχυροί.

Καί βγῆκαν ἀκόμη νά 'ποτάξουν τήν Ἐκκλησίαν, διότι ἔχει πολλήν δύναμη και την φοβοῦνται. Καί εἶπαν λόγια ἄπρεπα διά τούς παπάδες. Ἐμεῖς, μέ σκιάν μας τόν Τίμιον Σταυρόν, ἐπολεμήσαμεν ὁλοῦθε, σέ κάστρα, σέ ντερβένια, σέ μπογάζια καί σέ ταμπούργια. Καί αὐτός ὁ Σταυρός μᾶς ἔσωσε.

Μᾶς ἔδωσε τήν νίκη καί ἔχασε (ὁδήγησε σέ ἥττα) τόν ἄπιστον Τοῦρκον. Τόση μικρότητα στόν Σταυρό, τόν σωτήρα μας!




Καί βρίζουν οἱ πουλημένοι εἰς τούς ξένους καί τούς παπάδες μας, τούς ζυγίζουν ἀναντρους καί ἀπόλεμους. Ἐμεῖς τούς παπάδες τούς εἴχαμε μαζί εἰς κάθε μετερίζι, εἰς κάθε πόνον καί δυστυχίαν. Ὄχι μόνον διά νά βλογᾶνε τά ὄπλα τά ἱερά, ἀλλά καί αὐτοί μέ ντουφέκι καί γιαταγάνι, πολεμώντας σάν λεοντάρια.




Ντροπή Ἕλληνες»!

«Τι θα κάνουν τα χάπια στους δαίμονες; Σιγά μη φοβάται ο δαίμονας τα χάπια. Πάρε όσα χάπια θέλεις, ο δαίμονας δεν φεύγει»




… «Πίσω ἀπό τά ποικίλα ψυχικά – ψυχολογικά νοσήματα κρύβονται δαιμόνια καί πάθη». Τί θά κάνουν τά χάπια στούς δαίμονες; Σιγά μή φοβᾶται ὁ δαίμονας τά χάπια. Πᾶρε ὅσα χάπια θέλεις, ὁ δαίμονας δέν φεύγει καί ἑπομένως δέν φεύγει καί ἡ κατάθλιψη.
«Κύριον αἴτιον εἰς τήν κατάθλιψη» ἔλεγε ὁ ἅγιος Γέροντας Πορφύριος «καί σέ ὅλα αὐτά πού τά λένε πειρασμικά, σατανικά, ὅπως εἶναι ἡ νωθρότης, ἡ ἀκηδία, ἡ τεμπελιά, πού μαζί μ’ αὐτά εἶναι τόσα ἄλλα ψυχολογικά, δηλαδή πειρασμικά πράγματα, εἶναι ὅτι ἔχεις μεγάλον ἐγωισμό μέσα σου».
Βλέπετε; Νά ἡ αἰτία γιά τά λεγόμενα ψυχολογικά: Ὁ μεγάλος ἐγωισμός.Προκαλεῖ μάλιστα ἐντύπωση πού ὁ ἅγιος ἀποκαλεῖ καί τά ψυχολογικά, πειρασμικά, δηλαδή δαιμονικά.
Σήμερα ἀκούγεται φυσιολογικό νά ἔχεις καί λίγη κατάθλιψη καί λίγο ἄγχος. Ἀπό ποῦ κι ὡς ποῦ εἶναι φυσιολογικό νά ἔχεις ἄγχος; Δηλαδή κάναμε καί τό δαιμονικό, φυσιολογικό.

ΟΔΥΣΣΕΙΑ: Σύντομο ενημερωτικό σημείωμα για την «Θεματική Εβδομάδα».







 Τη σχολική χρονιά 2016-17, εφαρμόστηκε η «Θεματική Εβδομάδα» στα Γυμνάσια της χώρας. Φέτος προβλέπεται η διδασκαλία της για δεύτερη χρονιά. Ανάμεσα στα άλλα θέματά της, περιλαμβάνεται η ενότητα «Έμφυλες Ταυτότητες»
Σχετικά με τη διδασκαλία των «Έμφυλων Ταυτοτήτων» στους μαθητές, προβληματισμό προκαλούν τα ακόλουθα σημεία:
1. Διακρίνεται μια μονομερής και αντιεπιστημονική αντιμετώπιση της έννοιας «φύλο». Δημιουργείται σύγχυση μεταξύ της έννοιας του «φύλου» (που αναφέρεται στην βιολογική κατασκευή κάθε ατόμου) και στην έννοια του «γένους» (που αναφέρεται στις ιδιότητες και χαρακτηριστικά των ανδρών και γυναικών σε διαφορετικές κοινωνίες και ιστορικές περιόδους).
2. Υποστηρίζεται ότι το φύλο αποτελεί κοινωνική κατασκευή και σύμβαση, και ότι «οι έννοιες άνδρας και γυναίκα δεν προϋπάρχουν όπως δεν προϋπάρχει καμία αλήθεια και καμία πραγματικότητα». Το υλικό βασίζεται στην φεμινιστική θεωρία και είναι εμφανής η αθεϊστική του τοποθέτηση.