Πέρασαν κιόλας, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἑβδομῆντα (70) ὁλόκληρα χρόνια, μιὰ ζωή, ἀπὸ τὸν περηφανὴ θρίαμβο τοῦ ἐθνικοῦ μας στρατοῦ, στὸν Γράμμο, τὸν Αὔγουστο τοῦ 1949, ὅπως πολὺ ὡραῖα μᾶς τὸν περιέγραψε ὁ προλαλήσας Στρατηγός. Κάποιοι προσπάθησαν νὰ σβήσουν αὐτὴν τὴν δόξα. Εὐτυχῶς δὲν τὸ κατάφεραν. Καὶ νά, συναντώμεθα πάλι ἐδῶ, στὶς ὑπόρροιες τοῦ Γράμμου, τοῦ βουνοῦ ποὺ ἔγινε τραγούδι καὶ θρῦλος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Συναντώμεθα γιὰ νὰ τιμήσουμε τοὺς ἐπώνυμους καὶ τοὺς ἀνώνυμους ἥρωες, ποὺ πολέμησαν “ὡς λέοντες πῦρ πνέοντες”, σὰν ἀτρόμητα δηλ. λιοντάρια, συντρίβοντας τὴν κομμουνιστικὴ ἀνταρσία καὶ σώζοντας τὴν ἑλληνική μας Πατρίδα ἀπὸ τὴν τυραννία τοῦ σιδηροῦ, ἀπαισίας μνήμης, παραπετάσματος. Κι’ αὐτὸ ἔγινε μὲ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, τῆς Ὑπερμάχου τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Στρατός μας ἀνήγειρε ἐκκλησάκι στὴν κορφὴ τοῦ Γράμμου τῶν 2.520 μέτρων, πρὸς τιμὴν τῆς Θεομήτορος. Ἀτυχῶς, ὅμως, ὁ πανδαμάτωρ χρόνος καὶ ἡ ἀδιαφορία τῶν ὑπευθύνων, κυρίως ἡ ἀδιαφορία τῶν ὑπευθύνων, ἔχουν ἀφήσει τὸ ἐκκλησάκι αὐτὸ νὰ ἐρειπωθεῖ. Ὅπως, ἐπίσης, ἔχουν ἀφήσει καὶ τὸν δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ στὸ μνημεῖο, στὸ ὕψωμα 2.166, τελείως ἀσυντήρητο, ὥστε νὰ κινδυνεύει νὰ γκρεμοτσακισθεῖ ὅποιος προσπαθήσει νὰ φθάσει ἐκεῖ. Αὐτὸ σᾶς τὸ λέω ἐξ’ ἰδίας ἐμπειρίας. Θυμᾶμαι παλαιότερους καιρούς, προτοῦ ὁ τιτάνιος συμμοριτοπόλεμος χαρακτηρισθεῖ ἐμφύλιος. Θυμᾶμαι τὶ στρατιωτικὰ ἀγήματα ἐκεῖ πάνω στὸ ὕψωμα τοῦ μνημείου, τὶ μουσικές, τὶ σημαῖες, τὶ Ὑπουργοὶ καὶ ἄλλοι ἐπίσημοι. Τότε. Τώρα ; Ἐρημιὰ καὶ σιωπή. Θὰ ἔλεγα, ὅμως, ὅτι ἴσως εἶναι προτιμότερη ἡ σιωπὴ ἀπὸ τὶς φανφάρες καὶ τὰ φευγαλέα μεγαλεῖα. Γιατί, μέσα ἀπὸ τὴν σιωπή, ἡ καρδιά μας μπορεῖ νὰ πεῖ ἕνα ἐκ βαθέων ὁλόθερμο “εὐχαριστῶ” στὰ παλλικάρια ποὺ θυσιάστηκαν “ἀπὸ τὸ χρέος μὴ κινοῦντες”. Βλέπω νὰ κοιτᾶτε γύρω σας πρὸς τὰ ἐκεῖ. Πρὸς τὴν εἴσοδο. Τὶ κοιτᾶτε ; Τὶ περιμένετε ; Περιμένετε νὰ ἀντικρίσετε τὴν νέα ἡγεσία, ποὺ προέκυψε ἀπὸ τὶς ἐκλογὲς τῆς 7ης Ἰουλίου; Αὐτὸ περιμένετε ; Ματαίως τὴν περιμένετε. Δὲν πρόκειται νὰ ἔλθει. Γιατὶ “σ’ αὐτὸν τὸν τόπο”, ὄπως λέει ἕνα γνωστὸ τραγούδι, “ὅλα τριγύρω ἀλλάζουνε, καὶ ὅλα τὰ ἴδια μένουν”. Μία ἀπὸ τὰ ἴδια ἔχουμε πάλι. Δυστυχῶς, ἡ ἐξουσία εἶναι γλυκειά, καὶ δὲν τὴν θυσιάζει εὔκολα κανείς γιὰ ἱδέες, καὶ μάλιστα ἄν αὐτὲς ἀφοροῦν τὴν σωτηρία τοῦ Ἔθνους. Ὅμως, ἐνῷ τότε ὁ Στρατός μας πολεμοῦσε καὶ γιὰ τὴν Μακεδονία, ποὺ τὸ Κ.Κ.Ε. ἤθελε νὰ τὴν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα - αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ τὸ ξεχνᾶμε – καὶ νὰ κάνει μιὰ συνομοσπονδία μὲ τὴν Βουλγαρία, τὴν Γιουγκοσλαβία, κ.ο.κ. τότε, ἐνῷ, λοιπόν, ἀγωνιζόταν ὁ στρατός μας καὶ γιὰ τὴν Μακεδονία τότε, τώρα ἐμεῖς τὴν προδώσαμε τὴν Μακεδονία, χαρίζοντας στοὺς Σκοπιανοὺς γλῶσσα, ἱστορία καὶ ἐθνικότητα, ὑποκύπτοντας στὶς πιέσεις τῆς Ἀμερικῆς, τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως καὶ ἴσως κάποιου ἑτέρου παράγοντος, κάποιοι λένε ὅτι εἶναι ἀνακατεμένος καὶ αὐτὸς ὁ περιβόητος George Soros, δὲν ξέρω, αὐτὰ εἶναι τὰ μυστήρια καὶ τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ. Ἀπ’ τὸ ἄλλο μέρος, δὲν ξέρω ἄν ἔχετε ὑπόψιν σας, ἡ Θράκη κινδυνεύει. Ὁ Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως προσφάτως, ἔστειλε μήνυμα S.O.S.. Γιατί ; Γιατὶ οἱ Μουσουλμάνοι, οἱ κάτοικοι τῆς Θράκης, ἐξέλεξαν στὶς Εὐρωεκλογές, προσέξτε, 3 (τρεῖς) Μουσουλμάνους Εὐρωβουλευτές, ἐνῷ οἱ χριστιανοὶ δὲν ἐξέλεξαν κανένα. Σᾶς λέει τίποτε αὐτό ; Ἄν σᾶς λέει, σκεφθεῖτε το. Ἐξ’ ἄλλου καὶ ἡ Βόρειος Ἤπειρος, μετὰ μάλιστα τὴν δολοφονία τοῦ Κων/νου Κατσίφα, βρίσκεται κυριολεκτικά, τώρα ποὺ σᾶς μιλάω, “ἐπὶ ξυροῦ ἀκμῆς”. Ἡ Ἀλβανικὴ Κυβέρνηση (τὰ εἶπα καὶ στὴν Μολυβδοσκέπαστη αὐτά, τὸ βράδυ τῆς 14ης Αὐγούστου) ἔχει σκληρύνει τὴν στάση της ἔναντι τῶν Βορειοηπειρωτῶν, μετὰ τὴν δολοφονία τοῦ Κατσίφα (πέρυσι ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς 28ης Ὀκτωβρίου). Καὶ νὰ σᾶς πῶ καὶ αὐτὸ ποὺ δὲν τὸ ξέρετε. Γείτονες ποὺ μένουν δίπλα ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ Κατσίφα, δὲν ἔχουν πάει ἀπὸ τὸτε ποὺ δολοφονήθηκε τὸ παλληκάρι νὰ συλλυπηθοῦν, γιατὶ τοὺς γράφουν, τοὺς φακελλώνουν! Καὶ ὄχι μόνον τοὺς Βορειοηπειρῶτες φακελλώνουν, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς Ἑλλαδῖτες ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ πῆγαν καὶ στὴν Κηδεία, καὶ στὸ Μνημόσυνο τοῦ Κατσίφα, δὲν τοὺς ἀφήνει ἡ Ἀλβανικὴ Κυβέρνηση νὰ πᾶνε “μέσα”. Εἶναι ἀνεπιθύμητοι. Καὶ σὲ Βορειοηπειρῶτες, ποὺ μένουν ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα καὶ ἐργάζονται, δὲν τοὺς ἐπιτρέπουν νὰ πᾶνε στὰ χωριά τους. Ἀπώτερος σκοπὸς τῶν Ἀλβανῶν εἶναι οἱ Βορειοηπειρῶτες νὰ φύγουν ἀπὸ τὶς πατρογονικές τους ἑστίες, ὥστε νὰ τελειώνει πλέον, τὸ θέμα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Γι’ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει Βόρειος Ἤπειρος. Μήπως, ὅμως, καὶ γιὰ κάποιους ἀπὸ ἐμᾶς δὲν ὑπάρχει Βόρειος Ἤπειρος; Τὶ νὰ ποῦνε οἱ Ἀλβανοί, ἄν τὰ λέμε ἐμεῖς αὐτά ; Καὶ μάλιστα τώρα τελευταία, οἱ Ἀλβανοὶ παρουσιάζουν τοὺς ἐγκληματίες “Τσάμηδες” ὡς “ἀντίπαλον δέος”. Δηλαδὴ μᾶς λένε: Ἔχετε ἐσεῖς τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Ἔχουμε ἐμεῖς τὴν “Τσαμουριά”. Καὶ ἔτσι “πατσίζουμε”. Καὶ αὐτὸ συμβαίνει ἐξ’αἰτίας τῆς παροιμιώδους ἀδιαφορίας τῆς προηγουμένης καὶ τῶν προηγουμένων Κυβερνήσεων. Ἄς ἐλπίσουμε ἡ νέα κυβέρνηση τῆς Χώρας νὰ προσέξει ἰδιαιτέρως τὸ θέμα τῆς Βορείου Ἠπείρου, γιὰ νὰ μὴν ὑπάρξει κάποια συμφωνία γιὰ δῆθεν λύση τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ, σὰν τὴν ἐπαίσχυντη Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Ἐγὼ αὐτὴν τὴν συμφωνία τὴν λέω ἐπαίσχυντη καὶ δὲν τὸν παίρνω τὸν λόγο μου πίσω. Ὅπως, ὅμως, καὶ ἄν ἔλθουν τὰ πράγματα, ὅσοι τιμοῦμε τοὺς ἥρωες τοῦ Ἔθνους, θὰ συνεχίσουμε νὰ ἐρχόμαστε ἐδῶ νὰ ἀνάβουμε ἕνα κερί, νὰ καῖμε λίγο θυμίαμα καὶ νὰ εὐχόμαστε γιὰ τὴν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς τῶν ἡρώων. Ἄς λένε ὅτι θέλουν. Ἐμεῖς, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, θὰ ἐρχόμαστε ἐδῶ. Καὶ ἐγώ, παρὰ τὸ βάρος τῶν πολλῶν μου χρόνων, ὅσο ὁ Θεὸς μοῦ ἐπιτρέπει, θὰ ἐπιτελῶ τὸ ἱερὸ αὐτὸ ἔργο. Γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὶς γενιὲς ποὺ ἔρχονται γιὰ νὰ τοὺς παραδώσουμε μιὰ Ἑλλάδα ὑπερήφανη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου