Αρχικά τον ρώτησε εάν είναι ενήμερος για την αφίσα που έχει αναρτηθεί και σκανδάλισε πολλούς και ποια είναι η θέση του. Ο μητροπολιτικός αν και γνώριζε το θέμα, δε θεώρησε ότι υπάρχει λόγος ανησυχίας, δεν έπρεπε να θορυβηθούμε από μία αφίσα. Ρώτησε μάλιστα με τι ασχολείται ο άνθρωπος που του τηλεφώνησε, τι δουλειά κάνει, ώστε να ξέρει τι γνώσεις έχει: «εγώ είμαι ιερέας, εσείς;»
Μας θύμισε το επιχείρημα γνωστού αγιορείτη γέροντος για τους νταλικέρηδες, τους μανάβηδες, τους ταξιτζήδες, τους σουβλατζήδες και τις νοικοκυρές, που κατά την απαράδεκτη γνώμη του, δεν ξέρουν από αυτά, να μην ασχολούνται με τέτοια, αυτά είναι θέματα των δεσποτάδων.
Να γνωρίζετε, κ. μητροπολιτικέ, ότι η πνευματική μόρφωση δεν εξαρτάται από τις γραμματικές γνώσεις· απόδειξη οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, που ίσως να μη πήγαν καν σχολείο, αλλά θεολογούσαν, είχαν πτυχίο αγιότητας!
Να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος ιερέας δυσανασχέτησε που η αφίσα κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και δημιούργησε αναστάτωση. Δηλαδή όσοι την κοινοποίησαν στο facebook προκάλεσαν την αναστάτωση και όχι η Μητρόπολη που μας καλεί να γνωρίσουμε το Ισλάμ! Ενοχλημένος είπε «Δηλαδή η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να ενημερώνει τον κόσμο;»
Ο λαϊκός του εξηγούσε ότι η Εκκλησία έχει και δικαίωμα και υποχρέωση να ενημερώνει τον κόσμο, αλλά η ανησυχία προκύπτει από το γεγονός ότι δεν διευκρινίζεται τι είδους ενημέρωση είναι αυτή. Δηλαδή πρόκειται να ενημερώσει η Μητρόπολη τους πιστούς ότι το Ισλάμ είναι μια αίρεση και να προφυλαχθούν από αυτό τον κίνδυνο ή θέλει να πει ότι το Ισλάμ είναι κάτι καλό και να πείσει τον κόσμο να το δεχτεί, να το αγκαλιάσει;
Όταν πείστηκε ότι μπορεί να συνομιλήσει γι’ αυτά τα θέματα ακόμα και με κάποιον χωρίς πτυχίο θεολογίας, πρόβαλε το επόμενο επιχείρημα (έχει παρατηρηθεί ότι όλοι οι οικουμενιστές τα ίδια λένε, μάλλον θα προμηθεύονται το εγχειρίδιο του οικουμενιστή από τα κεντρικά γραφεία): «Η απλή λογική τί λέει: Είναι δυνατόν σε μία Ορθόδοξη Εκκλησία να κάνουμε προπαγάνδα υπέρ του Ισλάμ; Ό καθένας μπορεί να το εκλάβει όπως θέλει… Ότι έχει μέσα του ό καθένας, έτσι και αντιλαμβάνεται και βγάζει έξω του…»
Εύλογες και οι απορίες του αδελφού: «Τότε γιατί δεν αναγράφονται στην αφίσα κάποιες διευκρινήσεις, κάποια περιεχόμενα της συζήτησης και αφήνετε το θέμα ασαφές; Δε χρειάζεται να αναπτύξετε ολόκληρο κείμενο, όμως θα μπορούσατε να γράψετε κάτι σχετικό με την ισλαμοποίηση που επιχειρείται στην ορθόδοξη Ελλάδα μας ή κάτι σχετικό με την ενημέρωση που σκοπεύετε να κάνετε.»
Η ανησυχία μας δεν περιορίζεται στην αφίσα – μυστήριο, αλλά, όπως πολύ σωστά εκφράστηκε ο απλός, χωρίς πτυχία θεολογίας, εν Χριστώ αδελφός, πηγάζει από τη χαλαρή στάση της Εκκλησίας σε σπουδαία ζητήματα. Ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του και είναι επιφυλακτικός απέναντι στην διοικούσα Εκκλησία, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με όσα γίνονται, όπως οι εκπτώσεις στα θέματα Πίστης, η στάση της με το θέμα του εποικισμού της Πατρίδας μας από παράνομους μετανάστες ισλαμιστές, με κινήσεις του Πατριάρχη, όπως να μοιράζει το κοράνι και να το θεωρεί ιερό. Ιδιαιτέρως με την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου όπου δόθηκε υπόσταση στον Οικουμενισμό και αναγνωρίστηκαν οι αιρέσεις ως δρόμοι που οδηγούν στο Θεό! Κι εσείς τώρα θέλετε να μας κάνετε γνωριμία με το Ισλάμ; Τί λένε οι Άγιοι Πατέρες για όλα αυτά;
Η απάντηση του μητροπολιτικού σε όλα αυτά, ήταν ότι τώρα δε θα κάνουμε δογματική θεολογία, το Ισλάμ όπως και ο Βουδισμός δεν είναι αίρεση, είναι απλά άλλες θρησκείες.
Δε χρειάζεται να απασχολείται ο κόσμος με τέτοια θέματα…
Μετά λύπης μας ακούσαμε τις θέσεις του αυτές και ότι συμφωνεί με το «προξενιό» αυτό, συμφωνεί δηλαδή να γίνεται γνωριμία με το Ισλάμ στα κατηχητικά σχολεία της Νέας Σμύρνης. Είναι απορίας άξιον πώς καταδέχονται οι ιερείς, οι επίτροποι, οι κατηχητές αυτής της ενορίας, να γίνονται τα χριστιανόπουλα γενίτσαροι μέσα από τα κατηχητικά τους!
Φαίνεται πως ούτε η Ι.Μ. Νέας Σμύρνης, αλλά ούτε η Εκκλησία της Ελλάδος (η οποία στην ιστοσελίδα της παρουσιάζει το Ισλάμ σαν θρησκεία που έχουμε πολλά κοινά και κάποιες διαφορές), θυμούνται ότι η γνωριμία των Χριστιανών με το Ισλάμ έχει ήδη γίνει. Και επειδή αποφεύγουν να θυμούνται ότι η γνωριμία που έγινε με το Ισλάμ δείχνει όλη του την μανία εναντίον του Χριστιανισμού, αφήνοντας βαθειές ανοιχτές πληγές, εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, ξεριζωμό, ματωμένα χώματα και πλήθος Νεομαρτύρων, θα τους θυμίσουμε μόνο λίγα από αυτή τη γνωριμία, μήπως και αλλάξουν γνώμη και σταματήσει αυτό το ανορθόδοξο προξενιό που επιχειρείται:
Γνωριμία με το Ισλάμ στην Άλωση της Πόλης: «…μετά τη κατάληψη της Πόλης το 1453 τα στίφη του Μωάμεθ του Πορθητή εισέβαλλαν μέσα στην Αγία Σοφία όπου είχαν καταφύγει χιλιάδες χριστιανοί και εκεί προέβηκαν σε βιαιοπραγίες, έσφαζαν και βίαζαν…»
Γνωριμία με το Ισλάμ στη Μικρασιατική Καταστροφή: «Τα τουρκικά στρατεύματα εισήλθαν στη Σμύρνη το πρωί της 27ης Αυγούστου 1922. Ο Αμερικανός συγγραφέας Edward Bierstadt συνέλεξε μαρτυρίες ομοεθνών του που έζησαν τα γεγονότα της Σμύρνης και μας μεταφέρει λεπτομερώς την κατάσταση στην πόλη και τα περίχωρά της. «Οι πρώτοι που εισήλθαν ήταν ντυμένοι στα μαύρα, φορούσαν μαύρα φέσια με κόκκινο μισοφέγγαρο και άστρο, ήταν έφιπποι και έφεραν μακριά γιαταγάνια. Με σηκωμένο το ένα χέρι, φώναζαν στους κατοίκους να μη φοβούνται. Αλλά οι κάτοικοι της Σμύρνης, γνωρίζοντας τη φήμη των Τούρκων, ήταν κατατρομοκρατημένοι. Όλο το πρωί τα τουρκικά στρατεύματα παρέλαυναν στην πόλη και, γύρω στις 15:00 το απόγευμα εκείνου του Σαββάτου, άρχισαν τις λεηλασίες, τους βιασμούς και τους φόνους, που δεν είναι δυνατό να περιγραφούν με λέξεις».
«…ο Νουρεντίν Πασάς τον οδήγησε στην πλατεία Διοικητηρίου μαζί με δύο άλλους επιφανείς Έλληνες της πόλης, τον προεστό Γεώργιο Κλιμάνογλου και τον νομικό Νικόλαο Τσουρουκτσόγλου. Εκεί, διέταξε την άμεση εκτέλεση των δύο τελευταίων και ανέβηκε στο μπαλκόνι του Διοικητηρίου. Απευθύνθηκε στο πλήθος των περίπου 1.500 Τούρκων δείχνοντας τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο και λέγοντάς τους, «Αν σας έκανε καλό, να του το ανταποδώσετε. Αν κακό σας έκανε, κάντε του και σεις κακό! Εγώ σας παραδίδω τον χιρσίζ ντομούζ (κλεφτογούρουνο)». Οι Τούρκοι άρχισαν να τον πλακώνουν με λοστούς και ξύλα. Του ξερίζωσαν τη γενειάδα και τον οδήγησαν μέχρι τον τουρκικό μαχαλά όπου τον μαχαίρωσαν, του έκοψαν τη μύτη και τα αυτιά, του έβγαλαν τα μάτια και τον αποτέλειωσαν με δύο σφαίρες στο κεφάλι»
Γνωριμία με το Ισλάμ – το Μαρτύριο της Αγίας Ακυλίνας:
Το έτος 1764 μ.Χ. ο Γιώργης (ο πατέρας της Αγίας) παίρνει διαταγή του πασά που ήταν διοικητής της Θεσσαλονίκης να πείσει την κόρη του να γίνει τουρκάλα, γιατί την είδε στη βρύση και θαμπώθηκε από την ομορφιά της ο γιος του και τη θέλει για γυναίκα του. Χάρηκε ο Γιώργης γι’ αυτή την μεγάλη τιμή, και τρέχει στο σπίτι του να της πει το μεγάλο νέο και τα μάτια του γυάλιζαν γι’ αυτά που του έταξε ο πασάς. Η Ακυλίνα πάγωσε. Μάνα και Κόρη τον βγάζουν έξω από το σπίτι και ούτε θέλουν να τον ακούσουν. Αλλά ο «τούρκος» δεν υποχωρεί εύκολα. Λυσσάει, στην αρχή με γλυκόλογα και υποσχέσεις, όταν όμως βλέπει την Ακυλίνα να μένει ασυγκίνητη σε όλα αυτά, αλλάζει τακτική και διατάζει βασανιστήρια. Η ατίμητη Μάνα την εμψυχώνει γενναία λέγοντάς Την:
-Παιδί μου πρόσεχε, μην αρνηθείς το Χριστό. Αυτή η ζωή είναι πρόσκαιρη μπροστά στον Παράδεισο και στην Αιωνιότητα Της Μακαρίας Ζωής.
Τα μαρτύρια αρχίζουν. Την γυμνώνουν, την χτυπούν, την μαστιγώνουν με βέργες και συρματένια σχοινιά. Το σώμα της γίνεται όλο μια πληγή. Το αίμα της χύνεται ποτάμι και βάφει τη Μακεδονική γη του Ζαγκλιβερίου. Η Ακυλίνα έχει τα μάτια στον Ουρανό και προσπαθεί να επαναλάβει:
«Χριστιανή είμαι και Χριστιανή θα πεθάνω».
Τρεις μέρες την βασάνισαν. Την τρίτη μέρα το απόγευμα μέσα στους πόνους και στην αιμορραγία την φέρνουν στο σπίτι της. Η Μάνα της την σφίγγει στην αγκαλιά της μόλις τη βλέπει και το μόνο που νοιάζεται να ρωτήσει είναι:
«Παιδί μου μήπως δείλιασες και αρνήθηκες το Χριστό;»
Η Ακυλίνα προσπαθεί με δυσκολία να απαντήσει:
«Μητέρα έκανα όπως μου είπες. Το διαμάντι που μου εμπιστεύθηκες το φύλαξα καθαρό και αμόλυντο και τώρα πάω κοντά στο Χριστό και Θεό μου».
Ήταν 27 Σεπτεμβρίου 1764, όταν έφυγε η Αγία της ψυχή.
Ειδικά η Νέα Σμύρνη, αλλά και ολόκληρος ο Ελληνισμός που θυμάται τις βαρβαρότητες των Τούρκων επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και σε κάθε νεότερη εισβολή μέχρι και σήμερα που κινδυνεύει η Πατρίδα μας να αλωθεί ξανά, δεν χρειάζεται «προξενιά» με το Ισλάμ. Είναι ντροπή να προβάλλεται το Ισλάμ ως «απλά μια άλλη θρησκεία» και να παρουσιάζεται ο εχθρός του Χριστού μας σαν φίλος, ακόμα χειρότερα στα παιδάκια των κατηχητικών μας σχολείων. Υποχρέωση του κλήρου είναι να οδηγεί τους αλλόθρησκους στη μόνη Πίστη που σώζει, την Ορθοδοξία. Αυτό το κάλεσμα θα περιμέναμε από τη διοικούσα και ποιμένουσα Εκκλησία με κάθε τρόπο, είτε με αφίσες είτε μέσω διαδικτύου είτε από άμβωνος. Σε κάθε συζήτηση και κάθε κάλεσμα, ένα κύριο μήνυμα έχει να διαδώσει: Δεν υπάρχει άλλη Οδός Σωτηρίας, εκτός από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Δόξα τω Θεώ που υπάρχει η μαγιά, υπάρχουν χριστιανοί με ορθόδοξο DNΑ, που αντιδρούν και δε θέλουν να δεχτούν τη διαστρέβλωση της Αλήθειας. Ο λαός του Θεού αντιλαμβάνεται την παγίδα, εντοπίζει την πλάνη και δεν παρασύρεται στο χωνευτήρι της νέας εκκλησιολογίας του Κολυμπαρίου, που εργάζεται πια με όλες τις μηχανές του στο φουλ.
Στώμεν καλώς!
πηγή
Τρελογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου