Για τον οικουμενισμό - μασωνία

Επίλογος του άρθρου Εις ώτα ακουόντων

Κλείνουμε με τα λόγια του αγιασμένου πατρός Γεωργίου Κάλτσιου, του οποίου το σκήνωμα δεν υπέστη φθορά!

«Ερ. : Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο μεγαλύτερος πειρασμός, που αντιμετωπίζει σήμερα ένας πιστός Ορθόδοξος;

π. Κάλτσιου : Ο οικουμενισμός.

Ερ. : Η επόμενη ερώτησή μου ήταν αν συμφωνείτε με τον οικουμενικό διάλογο, αλλά…

π. Κάλτσιου : Όχι. Απολύτως όχι. Διότι, ο οικουμενισμός είναι μία πιο απαλή μορφή της μασωνίας. Η μασωνία προσπαθεί να καταργήσει την Ορθόδοξη πίστη και τον Χριστιανισμό γενικά. Ο οικουμενισμός προσπαθεί να κυριαρχήσει μέσα από κάποια ιδανικά, τα οποία μπορεί να φαίνονται πολύ γενναιόδωρα : ‘‘Γιατί να έχουμε διαφωνίες αναμεταξύ μας;’’ ‘‘Ας ζήσουμε σαν αδέλφια’’, ‘‘Ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον’’, ‘‘Μπορούμε να λατρεύουμε μαζί και να προσευχόμαστε μαζί’’. Πράγματα, τα οποία δεν επιτρέπονται στην Ορθοδοξία. Όλες οι 7 Οικουμενικές Σύνοδοι απαγορεύουν την συμπροσευχή με εκείνους, που βρίσκονται έξω από την Ορθόδοξη πίστη. Εάν δεν υπακούσουμε σε αυτούς τους Κανόνες, εάν υποταχθούμε στον οικουμενισμό, στις πιέσεις και στις υποσχέσεις της Δύσης -που είναι όλα μάταια ψέματα- σημαίνει ότι παραβαίνουμε όλους τους Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της πραγματικής Οικουμενικής Εκκλησίας»23.

«Ένα πνεύμα προβάλλει στην Ευρώπη και γενικά στον κόσμο

. Ένα νεοεποχίτικο πνεύμα, το οποίο αλλάζει συχνά την μορφή του και την ρητορεία του, χτυπώντας τον Χριστιανικό κόσμο απ’ όλες τις πλευρές. Έχει ευγενή εικόνα και λόγο ελκυστικό, αλλά ύπουλο σκοπό.

Αυτό το πνεύμα μπορεί να μιλήσει με όμορφα λόγια για την οικογένεια, αλλά ο σκοπός του είναι να την εξοντώσει. Μπορεί, επίσης, να μιλήσει για την Εκκλησία με ‘‘αγάπη’’ για όλους, ένα είδος θρησκευτικού συγκρητισμού, αλλά το βασικό κίνητρο είναι να διασπάσει την Ορθοδοξία. Μπορεί να μιλήσει για τα έθνη και τις πατρίδες τους, σα να είναι κάτι που θέλει να στηρίξει, αλλά σκοπός του είναι να καταστρέψει και την Εκκλησία και τα έθνη. Αυτό το πνεύμα ονομάζεται οικουμενισμός.

Και όλο αυτό το ‘‘όμορφο’’ κήρυγμα, το οποίο παίρνει πολλές μορφές, έχει έναν μοναδικό σκοπό : την καταστροφή όλων των εθνών, την διάλυση κυρίως της Ορθόδοξης Εκκλησίας και την εγκαθίδρυση μιάς ομάδας ηγετών, χρισμένοι από δεν ξέρω ποιον, για να υποτάξουν όλα τα έθνη στο πνεύμα τους, να τα μυήσουν σε καθορισμένα κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά συστήματα έτσι ώστε να μπορούν να κατευθύνουν τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Αδελφοί. Ας μην απατώμεθα. Ζω ανάμεσα σε αυτούς, που διαδίδουν αυτές τις νεοεποχίτικες ιδέες, που έχουν σκεπάσει τον κόσμο, και αισθάνομαι την καρδιά τους. Δεν έχουν καλό σκοπό για την Εκκλησία μας. Κάτω από το πρόσχημα της Χριστιανικής αγάπης, της Χριστιανικής ειρήνης, κρύβουν τις ύπουλες προθέσεις τους.

Ήρθα εδώ να σας πω να μην παρασυρθείτε. Παρατηρώ μία έντονη οικουμενική τάση εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τόσο δυνατή που επηρεάζει κληρικούς και πιστούς.

Έχετε ακούσει για το Ταϊζέ; Το Ταϊζέ ήταν το κέντρο αυτής της καταστροφικής οικουμενικής κίνησης. Ήταν το κέντρο της νέας εποχής, όπου σε ένα μυστικιστικό περιβάλλον ο αδελφός Roger εμφανίστηκε ντυμένος στα λευκά, όπως ο πάπας ή ο Χριστός, και παιδιά έκατσαν κάτω με σταυρωμένα πόδια, ενώ λικνίζονταν στον ρυθμό μιάς απόκρυφης τελετουργίας. Δεν υπήρχε καμμία ιερότητα σ’ εκείνο το μέρος. Ήταν μία ιεροσυλία.

Σε αυτό το νεοεποχίτικο πνεύμα, που αναφέρομαι, δεν υπάρχει τίποτα ως απόλυτη αξία. Διότι, σκοπός τους είναι να καταστρέψουν όλα τα στοιχεία της Πίστεως, τα ευγενή κοινά στοιχεία, πάνω στα οποία βασιζόμαστε. [Αυτό γίνεται] από τη στιγμή, που δεν υπάρχει απόλυτη αξία. Η αλήθεια, κατά την άποψή τους, είναι αυτό, που εγώ κατέχω [υποκειμενική αλήθεια]. Συνεπώς, όταν ο γείτονάς μου είναι λάθος, εγώ δεν μπορώ να του πω ότι πλανάται, ούτε κι εκείνος μπορεί να μου πει ότι λανθάνω, διότι είμαστε αυθύπαρκτες οντότητες. Έχουμε τις απόψεις μας, οι οποίες είναι μεν [για εμάς] αδιαμφισβήτητες, αλλά μπροστά στους άλλους δεν έχουν καμμία αξία. Αυτό το παιχνίδι με το κρυφτούλι της αλήθειας είναι πονηρή επινόηση του Σατανά. Στους καιρούς μας οι δόλιες σκοπιμότητες αποκρύπτονται.

Τονίζουν την ιδέα της ‘‘παγκόσμιας αγάπης’’. Προσφέρουν υποτροφίες στη θεολογία. Σπουδάζεις στη Δύση και επιστρέφεις με οικουμενι(στι)κές αρχές. Χρηματοδοτούν Εκκλησίες. Και είσαι έτοιμος για οποιονδήποτε συμβιβασμό, διότι σε εκπαιδεύουν σε αυτό το πνεύμα του συμβιβασμού, που έχει πολλά πρόσωπα, σαν έναν δράκο, που αλλάζει συνέχεια μορφές, για να αποπλανήσει. Γι’ αυτό λέω, να λυπάστε εκείνους, που θα παρασυρθούν από τον οικουμενισμό, και να τιμάτε εκείνους, που θα κρατηθούν (στην ορθή πίστη) ως το τέλος»24.

Μετά απ’τις παρατιθέμενες απόψεις των Αγίων για τον Οικουμενισμό, εμμένει στην άποψή του ο καλός αρθρογράφος ότι πρόκειται για «κενολογίες περί ‘‘οικουμενιστικής’’ παναίρεσης και άλλες συναφείς φαιδρότητες», ή στοιχίζεται και αυτός με τους Αγίους;

Με πραγματική αγάπη Χριστού!

Πορφυρίτης