ΓΡΑΦΕΙ Ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
Ἡ Ἐκκλησία δέν ταυτίζεται μέ τήν διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας, οὔτε μέ τίς κατά καιρούς συνόδους, γιατί πολλές φορές πατριάρχες, ἐπίσκοποι, ἱερεῖς, θεολόγοι καί σύνοδοι καταδικάστηκαν γιά αἱρετικές παρεκκλίσεις.
Ὁ Διάβολος συνεχίζει νά μᾶς χορεύει· μετέφερε τούς μασκοφόρους, τούς μασκαράδες, ἀπό τά κοσμικά καρναβάλια μέσα στίς ἐκκλησίες μας, τόν ἐνοχλοῦν ἡ πρόσωπο μέ πρόσωπο προσευχητική κοινωνία μέ τόν Θεό, τά χαριτωμένα τῶν πιστῶν πρόσωπα.
Ποῦ χάθηκαν οἱ μεγάλοι θεολόγοι τοῦ προσώπου καί τῆς εὐχαριστιακῆς ἐκκλησιολογίας;
Τούς ἀρέσουν τά προσωπεῖα, οἱ μάσκες, καί ἡ μή σύναξη τῶν πιστῶν, οἱ ἄδειες ἐκκλησίες;
Ὅλος ὁ ναός καί τά ἐν τῷ ναῷ εἶναι ἱερά καί μεταδίδουν Ἁγιασμό καί Χάρη.
Ἐσφαλμένα καί χωρίς θεολογική θεμελίωση ὑποτιμᾶται ἡ ἁγιαστική Χάρη τοῦ ναοῦ καί τῶν ἄλλων ἱερῶν σκευῶν καί ἀντικειμένων πού ὑπάρχουν ἐντός τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καί περιορίζεται αὐτή μόνον στήν Θεία Κοινωνία.
Δέν ἀμφιβάλλει κανείς ὅτι, ὅπως εἴπαμε, τό ὕψιστο καί ἁγιώτατο δόγμα καί μυστήριο εἶναι ἡ Θεία Εὐχαριστία, καί ὀρθῶς ὑποστηρίζεται ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο, ὅτι αὐτό εἶναι ἀδιαπραγμάτευτο, εἶναι κόκκινη γραμμή, καί ὅτι ἑπομένως δέν πρόκειται ποτέ νά δεχθεῖ ὅτι μέσῳ τοῦ σώματος καί αἵματος τοῦ Χριστοῦ εἶναι δυνατόν νά μεταδοθεῖ κάποια ἀσθένεια, μολονότι στήν πράξη ἤδη ἐπί δύο μῆνες κατήργησε τήν κόκκινη γραμμή καί τήν ὑπερέβη.
Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι ὁ ἴδιος ὁ ἱερός ναός καί ὅλα τά ἐν αὐτῷ ἱερά στεροῦνται τήν ἁγιαστική Χάρη καί μέσῳ αὐτῶν ἠμπορεῖ νά μεταδοθεῖ ἡ λοίμωξη.
Εἰς ὅλα τά χαρίσματα καί τά πλεονεκτήματα ὑπάρχουν βαθμοί ὑπεροχῆς καί ἀξίας πού ἐκφράζονται καί στήν γλώσσα μέ τούς τρεῖς βαθμούς τῶν ἐπιθέτων· θετικό, συγκριτικό καί ὑπερθετικό: σοφός, σοφώτερος, σοφώτατος· ἀγαθός, καλλίων, κάλλιστος· νέος, νεώτερος, νεώτατος.
Ἐκτός λοιπόν ἀπό τήν ἁγιώτατη καί ὕψιστη Θεία Εὐχαριστία, ὑπάρχουν καί ἄλλα ἅγια καί ἁγιότερα, ὑψηλά καί ὑψηλότερα, ὅπως μέ βεβαιότητα εἶναι ὁ ἱερός ναός, τό ἱερό Εὐαγγέλιο, οἱ ἅγιες εἰκόνες, ὁ Τίμιος Σταυρός, τά ἱερά λείψανα, τό ἁγιασμένο χέρι τοῦ ἱερέως, ἡ ἁγία τράπεζα, ἡ ἁγία λαβίδα, τό ἱερό δισκοπότηρο καί πολλά ἄλλα.
Ὅπως λοιπόν ἡ Θεία Κοινωνία δέν μεταδίδει ἀσθένειες, τό ἴδιο καί ὁ ἱερός ναός καί ὅλα τά ἐν αὐτῷ μεταδίδουν μόνον ἁγιασμό καί Χάρη, θεραπεία καί ἴαση καί ὄχι ἀσθένειες καί λοιμώξεις.
Δυστυχῶς, οἱ ἐκκλησιαστικές ἡγεσίες, ἐπειδή δέν τολμοῦν νά ἀντιταχθοῦν στούς ἀγνοοῦντες τά τῆς Ἐκκλησίας ἤ σέ ὅσους συνειδητά τήν πολεμοῦν, ἔβαλαν θεωρητικά κόκκινη γραμμή μόνο γιά τήν Θεία Εὐχαριστία, πού ἤδη τήν ὑπερέβησαν καί δέν ξέρουμε ἄν καί στό μέλλον θά τήν τηρήσουν, καί δέχθηκαν βλασφήμως καί ἀνιέρως, ὅτι μέσα στούς ἱερούς ναούς ὑπάρχει κίνδυνος νά μεταδοθεῖ ἡ λοίμωξη, ἄν δέν τηρηθοῦν οἱ ὑγειονομικοί ὅροι πού τηροῦνται σέ ὅλους τούς χώρους συνάθροισης προσώπων, ἄν δέν τηρηθοῦν οἱ ἀναγκαῖες ἀποστάσεις, ἄν δέν ἀπολυμαίνονται οἱ ναοί, ἄν ἀσπαζόμαστε τό ἱερό Εὐαγγέλιο, τίς ἅγιες εἰκόνες, τόν Τίμιο Σταυρό, τό χέρι τοῦ ἱερέως.
Ὄχι! Καλοί μας Ἀρχιερεῖς. Δέν εἶναι τό ἴδιο τά κοσμικά καταγώγια καί καταστήματα μέ τούς ἱερούς ναούς, γιά νά ζητᾶτε ἴση μεταχείριση. Δέν ἔπρεπε κἄν νά τήν ζητήσετε, ἀλλά αὐτεξουσίως, μέ τήν δύναμη τήν βασιλική τοῦ ἱερατικοῦ ἀξιώματος, γιατί ὅπως μάθατε στίς Θεολογικές Σχολές ἡ Ἱερωσύνη συγκεντρώνει τό τρισσό ἀξίωμα τοῦ Κυρίου, βασιλικό, προφητικό καί ἀρχιερατικό, ἔπρεπε νά κλείσετε τόν ἀσεβῆ κοσμικό καίσαρα ἔξω ἀπό τούς ναούς, στούς ὁποίους κατοικεῖ καί ἐνεργεῖ ὁ Βασιλεύς τοῦ σύμπαντος.
Ὁ ναός εἶναι οἶκος τοῦ Θεοῦ καί ἐργαστήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ο Ἅγιος Συμεών Θεσσαλονίκης λέγει γιά τήν ἱερότητα τοῦ ναοῦ ἐπιλέγοντας ἀπό τά πολλά τό πιό χαρακτηριστικό.
Μᾶς λέγει λοιπόν ὅτι «Ὁ ναός ἔχει ἀφιερωθῆ στόν Θεό καί εἶναι κατοικία του.
Ὁ Θεός βρίσκεται στόν ναό ὁ ἴδιος.
Ἐπίσης, καί ὁ Ἅγιος, στόν ὁποῖο ἔχει ἀφιερωθεῖ ὁ ναός, μένει στόν ναό σάν σέ δικό του σπίτι.
Καί μέ τήν ψυχή του εἶναι παρών ἀοράτως, πολλές φορές ὅμως καί μέ τά λείψανά του βρίσκεται σωματικά ἐκεῖ καί ἐνεργεῖ μέ θεία δύναμη καί Χάρη.
Ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε σύνθετοι, διπλοί, ἀπό ψυχή καί σῶμα, παίρνουμε τά θεῖα δῶρα μέ διπλό τρόπο, ἀόρατα καί ὁρατά.
Γι᾽ αὐτό καί στά ὑλικά καί αἰσθητά αὐτά πράγματα κατεβαίνει ἡ Χάρη καί μένει καί ἐνεργεῖ γιά μᾶς μέ τήν εὐδοκία τοῦ Πατρός καί τό ἔλεος αὐτοῦ πού σαρκώθηκε γιά μᾶς καί μᾶς ἀνέπλασε διπλά, καί μέ τήν ἔλευση καί παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι συνεργός αὐτοῦ καί ἀχώριστο.
Καί αὐτό τό βλέπουμε ὁλοφάνερα.
Μέσα στούς ναούς ἐνεργοῦν θεῖες δυνάμεις καί ἐμφανίσεις ἀγγέλων καί ἁγίων· ἐπιτελοῦνται θαύματα· ἐκπληρώνονται τά αἰτήματα· γίνονται ἰάσεις ἀσθενῶν.
Ἀκόμη καί τά ἄψυχα ἀντικείμενα τῶν ναῶν, τά νερά καί οἱ πέτρες καί οἱ κίονες καί τά πέπλα καί τά σίδερα ἁγιάζουν, ὄχι βέβαια ἀφ᾽ ἑαυτῶν, ἀφοῦ εἶναι ἄψυχα καί κτίσματα τοῦ Θεοῦ καί ἀπό μόνα τους δέν ἔχουν τίποτε.
Ἐνεργοῦν ὅμως μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου τοῦ ναοῦ, γιά νά ἁγιασθοῦμε ἐμεῖς.
Ὅπου λοιπόν ὑπάρχει ὀνομασία καί ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ πού ἐδημιούργησε τά πάντα, τῆς Ἁγίας Τριάδος, πού εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός, ἐκεῖ εἶναι ὅλα ἅγια, καί ὅλα ἁγιάζουν καί θεραπεύουν καί σώζουν μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου