Ἀπόσπασμα ἀπὸ εὐρύτερο ἄρθρο ἀπὸ τὸ Ἄρδην (τ. 118) ποὺ κυκλοφορεῖ.
Τοῦ Γιάννη Ξένου
Τοὺς τελευταίους μῆνες, το ΕΛΙΑΜΕΠ (Ἑλληνικὸ Ἵδρυμα Εὐρωπαϊκῆς καὶ Ἐξωτερικῆς Πολιτικῆς), μετὰ ἀπὸ μία μεγάλη περίοδο, βγῆκε μὲ νέα δυναμικὴ στὸ προσκήνιο. Ἡ ἀνάληψη τῆς θέσης τοῦ ἀναπληρωτῆ Συμβούλου Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας ἀπὸ τὸν Θάνο Ντόκο, στὰ τέλη τοῦ προηγούμενου Ὀκτωβρίου, ἀποτέλεσε τὸ σῆμα τῆς ἀντεπίθεσης.
Ὁ Θάνος Ντόκος, ἐπὶ 14 χρόνια γενικὸς διευθυντὴς τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ, λίγες μέρες μετὰ τὴν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων του, σὲ συνέντευξή του στὸ Ἀθηναϊκὸ Πρακτορεῖο Εἰδήσεων, λειτουργώντας ὡς «λαγὸς» τῶν θεωριῶν τοῦ κατευνασμοῦ. δήλωνε: «Ἀκόμη καὶ ἰδέες περὶ συνεκμετάλλευσης (kazan-kazan) μποροῦν νὰ συζητηθοῦν, ὑπὸ τὴν προϋπόθεση τῆς προηγούμενης ὁριοθέτησης μέσω προσφυγῆς σὲ διεθνὲς δικαιοδοτικὸ ὄργανο[1]». Ἀρχὲς Φεβρουαρίου, ἐνῶ τὸ μελάνι ἀπὸ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ τουρκολιβυκοῦ συμφώνου δὲν εἶχε στεγνώσει καὶ ἡ Τουρκία ἐξακόντιζε καθημερινὰ ἀκόμα καὶ στρατιωτικὲς ἀπειλὲς ἐναντίον Ἑλλάδας καὶ Κύπρου, ἐπανῆλθε καί, μέσω τῆς κυπριακῆς ἐφημερίδας Φιλελευθερος, ἐπανέλαβε τὴν ἰδέα τῆς συνεκμετάλλευσης[2].
Ἔκτοτε, τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ, ἐκφράζοντας τὸν φόβο τῶν ἐλὶτ τῆς χώρας ὅτι ἡ Τουρκία βρίσκεται κοντὰ στὸ νὰ χρησιμοποιήσει στρατιωτικὰ μέσα ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, πλασάρει, μέσω συχνῶν ἐκδηλώσεων, πυκνῆς ἀρθρογραφίας, μυστικῶν συναντήσεων μὲ πολιτικὰ πρόσωπα, τὰ ὀφέλη τῆς θεωρίας τῆς συνεκμετάλλευσης...
στὸ Αἰγαῖο ὡς μέσο γιὰ νὰ κατευναστεῖ ἡ Τουρκία. Ἡ προσφυγὴ στὸ διεθνὲς δικαστήριο τῆς Χάγης προβάλλεται ὡς ἡ πανάκεια ποὺ θὰ μᾶς σώσει ἀπὸ τὴν ἀναθεωρητικὴ Τουρκία. Στὶς 18 Φεβρουαρίου, τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ διοργάνωσε ἐκδήλωση μὲ θέμα: «Μᾶς συμφέρει ἡ Χάγη;», ὅπου μίλησαν οἱ ἐκπρόσωποι τριῶν κομμάτων: Ντόρα Μπακογιάννη, Γ. Παπανδρέου καὶ Γ. Κατρούγκαλος, καθὼς καὶ ὁ Χρῆστος Ροζάκης (Ὄμ. Καθηγητής, Ἀντιπρόεδρος τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου καὶ σχεδὸν μόνιμος σύμβουλος τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν ἐπὶ δεκαετίες). Ὅλοι οἱ ὁμιλητὲς συμφώνησαν ὅτι ἡ προσφυγὴ στὴ Χάγη ἀποτελεῖ μία διέξοδο γιὰ τὴν Ἑλλάδα, ἂν καὶ δὲν ἀπάντησαν στὸ πῶς θὰ πείσουν τὴν Τουρκία νὰ φέρει στὸ διεθνὲς δικαστήριο μόνο τὴν ὁριοθέτηση τῆς ὑφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ καὶ ὄχι ὅλα τὰ θέματα ποὺ κατὰ καιροὺς αὐτὴ θέτει (π.χ. ἀποστρατιωτικοποίηση νησιῶν Αἰγαίου, ἀμφισβήτηση τοῦ νομικοῦ καθεστῶτος κάποιων νησιῶν τοῦ Αἰγαίου κ.α.).
Σὲ ἐπίπεδο ἀρθρογραφίας, ὁ πρώην ΔΟΛ (ΤΟ ΒΗΜΑ, ΤΑ ΝΕΑ καὶ τὸ in.gr), ὅπως καὶ ἠ Καθημερινή, μέρα παρὰ μέρα, φιλοξενοῦν ἄρθρα βασικῶν συντελεστῶν τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ. Ο Λουκάς Τσούκαλης εχει μόνιμο βῆμα στην Κυριακάτικη Καθημερινή, ὀ Παναγιώτης Ἰωακειμίδης, μέλος τῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ καὶ παλαιότερο μέλος τοῦ ΔΣ τοῦ, κάθε ἑβδομάδα, ἀπο ΤΟ ΒΗΜΑ καὶ σχεδὸν καθημερινὰ ἀπὸ τα ΝΕΑ, νουθετεῖ τοὺς ἀναγνῶστες γιὰ τὴν ἀνάγκη νὰ τὰ βροῦμε μὲ τὴν Τουρκία χωρὶς νὰ μπαίνουμε στὴν οὐσία ἂν ἔχουν δίκιο ἢ ἄδικο σὲ αὐτὰ ποὺ μᾶς ζητοῦν[3]. Ἡ εἰδικὴ σύμβουλος τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ, Μαρία Γαβουνέλη, πάλι ἀπὸ τὶς στῆλες του Βήματος, προτείνει μία ἄλλη προσέγγιση γιὰ τὴν προσφυγὴ στὴ Χάγη, βασιζόμενη στὸ ἄρθρο 298 τῆς Σύμβασης γιὰ τὸ Δίκαιό της Θάλασσας ποὺ στὸ παρελθὸν ἔχει χρησιμοποιηθεῖ γιὰ ἐπίλυση διαφορῶν, π.χ. μεταξύ της Νορβηγίας καὶ τῆς Ἰσλανδίας. Ἀφοῦ ἐκθειάζει ἐπὶ μακρὸν τὴ λύση ποὺ προτείνει, ὑπογραμμίζοντας πόσο εὔχρηστο εἶναι τὸ συγκεκριμένο ἄρθρο, στὸ τέλος ἀναφέρει ὅτι ὑπάρχει ἕνα μόνο μειονέκτημα, ὅτι ἡ Τουρκία δὲν ἔχει ὑπογράψει τὴν Σύμβαση γιὰ τὸ Δίκαιό της Θάλασσας![4] Ὁ νῦν γενικὸς διευθυντὴς τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ, Γιῶργος Παγουλάτος, προβάλλεται συστηματικὰ ἀπὸ τὰ ΜΜΕ, ἐνῶ δὲν πρέπει νὰ μᾶς διαφεύγει ὅτι καὶ πιὸ «ἀκραῖες» τοποθετήσεις (ἢ πιὸ «θαρραλέες» ἀπὸ τὴν ὀπτική του ΕΛΙΑΜΕΠ), ὅπως του Αλέξη Ἡρακλείδη, ἐπίσης μέλους τῆς Συμβουλευτικῆς, ἀντιμετωπίζονται προνομιακὰ ἀπὸ τὰ ΜΜΕ. Στὸ τελευταῖο του βιβλίο, Αἰγαῖο καὶ Ἀνατολικὴ Μεσόγειος: 50+1 ὄψεις τῶν ἑλληνοτουρκικῶν διενέξεων, τονίζει ὅτι ἀναθεωρητικὴ δύναμη στὴν περιοχὴ δὲν εἶναι ἡ Τουρκία, ἀλλὰ ἡ Ἑλλάδα(!) καὶ μᾶς ζητᾶ νὰ κατανοήσουμε τὶς τουρκικὲς θέσεις γιατί ἡ Τουρκία βιώνει «τὸ σύνδρομο τῶν Σεβρῶν», δηλαδὴ τὸν φόβο νὰ βρεθεῖ, ὅπως τὸ 1920, περικυκλωμένη![5]
Ἐκδήλωση τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ μὲ κεντρικοὺς ὁμιλητὲς τὴν Ντόρα Μπακογιάννη καὶ τὸν Γιῶργο Παπανδρέου
Τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ ὅμως δὲν περιορίζεται στὸ νὰ ἀσκεῖ πιέσεις, μέσω ἀνάληψης καίριων θέσεων ἐξουσίας ἢ κυριαρχώντας στὰ ΜΜΕ, ἀλλὰ διεκδικεῖ μερίδιο στὴν ἄσκηση ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Στὶς 22 Ἰανουαρίου, ὑποδέχτηκε τὸν Τοῦρκο πρεσβευτή Μπουρακ Ὀζουγκεργκίν,μὲ τὸν ὁποῖο καὶ «ἔγινε μία ἀνοιχτὴ συζήτηση γιὰ τὶς διμερεῖς σχέσεις, τὶς σχέσεις τῆς Τουρκίας μὲ τὴν ΕΕ, τὶς ἐξελίξεις στὴ νοτιοανατολικὴ Μεσόγειο καὶ τὴν προσφυγικὴ κρίση. Στὴ συζήτηση συμμετεῖχαν ἐκπρόσωποι τοῦ ἐπιχειρηματικοῦ τομέα, τοῦ τομέα χάραξης πολιτικῶν καὶ πανεπιστημιακοὶ»[6]. Σύμφωνα μὲ δημοσίευμα της Εστίας, ὁ Τοῦρκος πρεσβευτής, ἀφοῦ ἀνέπτυξε ὅλη τὴν τουρκικὴ ἐπιχειρηματολογία, στὸ τέλος ἔριξε τὴ βόμβα ὅτι «Ἂν συνεχίσουμε ἔτσι, δὲν ἀποκλείεται κλιμάκωσις».
Σύμφωνα μὲ τὸ δημοσίευμα, τὸ ἴδιο ἀπόγευμα, πολυπληθὴς ὁμάδα τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ ἐπισκέφτηκε τὸ Μαξίμου γιὰ νὰ μεταφέρουν στὸν πρωθυπουργὸ καὶ στὸν ΥΠΕΞ τὴν ἀνησυχία τοὺς[7]. Ἔκτοτε, ξεκίνησε ἕνα μπαρὰζ ἐκδηλώσεων, κειμένων κ.λπ., ὥστε νὰ κυριαρχήσουν αἰσθήματα κατευνασμοῦ ἔναντί της Τουρκίας στὴν ἑλληνικὴ κοινὴ γνώμη, ἀλλὰ ἡ «εἰρηνικὴ εἰσβολὴ» τοῦ Ἐρντογᾶν στὸν Ἔβρο τὰ τίναξε ὅλα στὸν ἀέρα.
Ποιὸ εἶναι τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ
Τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ, γιὰ τριάντα χρόνια, ἀποτελεῖ τὴν κυρίαρχη δεξαμενὴ σκέψης τοῦ ἐκσυγχρονιστικοῦ χώρου. Δημιουργήθηκε πρὶν τριάντα δύο χρόνια, τὸ 1988 μὲ πρωτεργάτες τον Θάνο Βερέμη (σήμερα ἀντιπρόεδρος τοῦ ΔΣ), τον Γιάννη Βαληνάκη (πρώην ὑφυπουργὸς Ἐξωτερικῶν της ΝΔ) καὶ τὸν ναύαρχο Θεοδωρο Ντεγιάννη.
Παλαιὲς σχέσεις μὲ τὸ ἵδρυμα διατηρεῖ ὁ ἀκαδημαϊκὸς πιὰ καὶ ἐπὶ μία δεκαετία Εὐρωπαῖος μεσολαβητής, Νικηφόρος Διαμαντοῦρος. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ τὸν ἔχει συμπεριλάβει στὸ τιμητικό του συμβούλιο, μαζὶ μὲ τὸν καθηγητή Θεοδωρο Κουλουμπὴ (πρόεδρο τοῦ ἱδρύματος τὸ 1993-1995), τὸν Κύπριο ἐπιχειρηματία Γιωργο Δαυίδ (ἐπικεφαλῆς γιὰ δεκαετίες τοῦ ὁμίλου Δαυιδ-Λεβέντη που, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ἑταιρειῶν, συμπεριλαμβάνει καὶ τὴν Κόκα Κόλα 3Ε), ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν μέλος τοῦ ΔΣ τοῦ ἱδρύματος, καὶ τὸν πρώην πρόεδρο τοῦ ΟΤΕ, Παναγῆ Βουρλούμη, ἐπίσης γιὰ πολλὰ χρόνια μέλος τοῦ ΔΣ του.
Τὰ ἰδιόκτητα γραφεῖα τοῦ ἱδρύματος, ἐπὶ τῆς Βάσ. Σοφίας, ὅπως μᾶς ἐνημερώνει ἐνημερωτικὸ φυλλάδιο τοῦ ἱδρύματος[8], εἶναι χορηγία τῶν ἰδρυμάτων Σταυρος Νιάρχος και Α.Γ. Λεβέντη (πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ εἶναι ὁ Γ. Δαυίδ). Τὸ ἵδρυμα χρηματοδοτεῖται διαχρονικὰ ἀπὸ τὰ ὑπουργεῖα Ἐξωτερικῶν καὶ Ἐθνικῆς Ἄμυνας[9], ἀλλὰ ὄχι μόνο. Διαχρονικὰ χρηματοδοτεῖται eεπίσης ἀπὸ τὸ ΝΑΤΟ καὶ διάφορα ὄργανα τῆς ΕΕ. Παλαιοτέρα, εἶχε δημοσιεύσει ὅτι λάμβανε χρηματοδοτήσεις ἀπὸ τὸ Ἵδρυμα Ford, τὸ Ἵδρυμα Ροκφέλλερ, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ πολυάριθμα παραρτήματα τοῦ ἱδρύματος τοῦ Τζὼρτζ Σόρος, Open Society, ἀνὰ τὴν Εὐρώπη[10]. Οἱ σημερινοὶ χορηγοί του, ὅπως ἀναφέρονται στὴν ἰστοσελίδα τοῦ εἶναι μεταξὺ ἄλλων: το Ίδρυμα Ὠνάση, οἱ τράπεζες ΕΤΕ και Γιουρομπανκ, ὁ ΟΤΕ, οἱ ΔΕΚΟ ΔΕΔΔΗΕ, ΔΕΠΑ και ΕΛΠΕ, οἱ μεγάλες ἐπιχειρήσεις Τιτάν, Chipita, Παπαστράτος, Διεθνὴς Ἀερολιμένας Ἀθηνῶν, Raycap, τὸ fund Damma Holdings, του Δημήτρη Δασκαλόπουλου (πρ. πρόεδρος ΣΕΒ καὶ πρόεδρος τῆς Διανέοσις), ναυτιλιακὲς ὅπως ἡ Allseas Marine Α καὶ Dimitriaki Α, ἀλλὰ καὶ μία σειρὰ ἀπὸ πρεσβεῖες ὅπως: Γερμανίας, Βρετανίας, Νορβηγίας, Λιθουανίας, Ἰαπωνίας, Ἱσπανίας, Νότιας Κορέας, Ὀλλανδίας καὶ Αὐστραλίας.
Τὸ 2013, μὲ τὴν ἑλληνικὴ κρίση νὰ ἔχει γονατίσει τὸ δημόσιο ταμεῖο, ὅπως καὶ αὐτὰ τῶν ΔΕΚΟ καὶ τῶν Ἑλλήνων μεγαλοεπιχειρηματιῶν, τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ ἀνοίχτηκε σὲ νέα ἐρευνητικὰ θέματα (μετανάστευση καὶ ἐνέργεια), καθὼς ἐπιδίωξε νὰ δικτυωθεῖ μὲ διεθνεῖς φορεῖς γιὰ νὰ ἀναπληρώσει τὶς χαμένες χρηματοδοτήσεις τοῦ[11]. Τότε δημιούργησε τη Διεθνὴ συμβουλευτικὴ ἐπιτροπή, ἐνῶ ἔκτοτε ἔριξε βάρος καὶ σὲ προγράμματα γιὰ τὴ μετανάστευση.
Τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ εἶναι τὸ ἵδρυμα τῆς διεθνοποιημένης καθεστηκυίας τάξης τῆς χώρας, συγκεντρώνει μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικοὺς καὶ τῶν τριῶν κομμάτων ἐξουσίας (κυρίως τοῦ ἐκσυγχρονιστικοῦ ΠΑΣΟΚ, τῆς ΝΔ καί, μὲ μεγάλη ὁρμὴ τὰ τελευταία χρόνια, καὶ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ), τραπεζίτες συνδεδεμένους μὲ τὸν εὐρωατλαντισμό, διανοούμενους, πρεσβευτὲς τῆς «ρεαλιστικῆς σχολῆς» κ.λπ. Αὐτὸ ἀντικατοπτρίζεται καὶ στὴ σύνθεση τοῦ ΔΣ διαχρονικά, ἀλλὰ σήμερα ἀκόμα περισσότερο. Ταμίας τοῦ ΔΣ εἶναι ὁ Διευθύνων Σύμβουλος τῆς ΤΙΤΑΝ, Δημήτρης Παπαλεξόπουλος. Ο Δ. Παπαλεξόπουλος προτάθηκε ἀπὸ τὸ ΔΣ τοῦ ΣΕΒ νὰ ἀναλάβει ἀπὸ τὸν Ἰούνιο τὴν προεδρία τοῦ ΣΕΒ. Τὸ ΔΣ πρότεινε γιὰ τὴ θέση τοῦ Προέδρου τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ ΣΕΒ τον Ευθύμιο Βιδάλη. Ο Εὐθύμιος Βιδάλης εἶναι συνιδρυτὴς καὶ ἑταῖρος της Zeus Capital, ἑταιρείας ποὺ δραστηριοποιεῖται στὸ real estate, στὴ Νοτιοανατολικὴ Εὐρώπη. Ἱδρυτὴς καὶ πρόεδρος τῆς Zeus Capital εἶναι ὀ Στέλιος Ζαββὸς[12], κουμπάρος καὶ ἀντιπρόσωπος τοῦ Σόρος στὴ Νοτιοανατολικὴ Εὐρώπη, πρόεδρος τοῦ Solidarity Now. O Ε. Βιδάλης εἶναι ἐπίσης μέλος τοῦ ΔΣ τοῦ Solidarity Now· ἔτσι ὁ ΣΕΒ θὰ βρεθεῖ στὴν εὐχάριστη θέση ὁ πρόεδρος καὶ ὁ πρόεδρος τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς του νὰ εἶναι καὶ μέλη ΔΣ δύο μεγάλων ἱδρυμάτων, τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ καὶ τοῦ Solidarity Now. Γενικὸς γραμματέας τοῦ ΔΣ εἶναι ἡ δικηγόρος Ελενη Παπακωνσταντίνου, κόρη τοῦ πρώην ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν της ΝΔ, Μιχάλη Παπακωνσταντίνου καὶ ἐξαδέλφη τοῦ ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν του ΓΑΠ, Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Τὸ ὄνομά της εἶχε ἐμπλακεῖ στὴν ὑπόθεση τῆς λίστας Λαγκάρντ, ἀφοῦ φέρεται τὸ ὄνομά της νὰ ἀφαιρέθηκε ἀπὸ τὴ λίστα[13].
Στὸ ΔΣ τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ συμμετέχουν ἀκόμα: ὁ ἐπιχειρηματίας Κωστας Ἀποστολίδης, πρόεδρος τῆς Raycap ποὺ ἐξάγει, μεταξὺ ἄλλων προϊόντων ὑψηλῆς τεχνολογίας, ἠλεκτρονικὰ συστήματα ἀσφαλείας σὲ ἀεροδρόμια τῆς Βόρειας Ἀμερικῆς. Ὁ πρέσβης ἐ.τ. (μὲ θητεία καὶ στὴν Τουρκία) καὶ πρώην διοικητὴς τῆς ΕΥΠ (τὸ διάστημα 1998 ἕως τὸ 2004), Παῦλος Ἀποστολίδης. Ο Π. Ἀποστολίδης ἀνέλαβε τὴν ΕΥΠ μετὰ τὴν παράδοση τοῦ Ὀτσαλᾶν στὴν Τουρκία καί, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του, ΕΥΠ καὶ ΜΙΤ συνεργάστηκαν σὲ θέματα παράνομης μετανάστευσης καὶ «τρομοκρατίας» (δηλαδὴ «ξεδόντιασαν» τὸ PKK)[14]. Ὁ πτέραρχος ἐ.α., Χρήστος Βαΐτσης, Ἐπίτιμος Ἀρχηγὸς Γενικοῦ Ἐπιτελείου Ἀεροπορίας καί, γιὰ ἕνα διάστημα, σύμβουλος ἐθνικῆς ἀσφαλείας τοῦ Κ. Μητσοτάκη[15]. Μέλη τοῦ ΔΣ ἐπίσης εἶναι ἡ καθηγήτρια Οἰκονομικῶν καὶ πρώην ὑποδιοικήτρια τῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδος ἐπὶ Προβόπουλου, Ἑλένη Λουρὴ-Δενδρινοὺ καὶ ἡ ἀρχιτέκτων Κωσταντζα Σμπώκου-Κωνσταντακοπούλου, τῆς οἰκογενείας τῶν ξενοδόχων Σμπωκου καὶ σύζυγος τοῦ γιοῦ τοῦ ἰδιοκτήτη τοῦ τουριστικοῦ συγκροτήματος «Κόστα Ναβαρίνο». Τέλος, ἠ Έφφη Στρατάκη, ὑπεύθυνη Ἑταιρικῆς Κοινωνικῆς Εὐθύνης στὴ ναυτιλιακὴ A.M. Nomikos (συγκαταλέγεται στὶς μεγαλύτερες ναυτιλιακὲς ἑταιρεῖες τῆς χώρας) καὶ ὀ Βασίλειος Φουρλής, ἐκτελεστικὸς διευθυντὴς Fourlis A.E. (ἀποκλειστικὸς franchise τῆς ΙΚΕΑ, σὲ Ἑλλάδα, Κύπρο, Βουλγαρία). Σίγουρα ἕνα ΔΣ ποὺ συγκεντρώνει ἀνθρώπους μὲ μεγάλη ἰσχύ!
Διαβάστε τὴν συνέχεια στὸ Ἄρδην ποὺ κυκλοφορεῖ…
[1] Ἐφημερίδα Εστια, «Συνεκμετάλλευση στὸ Αἰγαῖο προτείνει ὁ Σύμβουλος Ἐθνικῆς (Ἂν)ἀσφαλείας!», 26-11-19, www.estianews.gr.
[2] Πρῶτο Θέμα, «Θάνος Ντόκος: Γιὰ συνεκμετάλλευση στὸ Αἰγαῖο…» 3/2/20, www.protothema.gr.
[3] Παναγιώτης Ἰωακειμίδης, «Τί μᾶς διδάσκουν τὰ Ἴμια;», ΤΟ ΒΗΜΑ, 2/2/20.
[4] Μαρία Γαβουνέλη, «Μία ἄλλη προσέγγιση γιὰ τὴν προσφυγὴ στὴ Χάγη», ΤΟ ΒΗΜΑ, 2/2/20.
[5] Ἀλέξης Ἡρακλείδης: Ποιὲς εἶναι οἱ κυρίαρχες ἀπόψεις στὴν Τουρκία γιὰ τὴ διένεξη τοῦ Αἰγαίου;, www.ieidiseis.gr.
[6] «Κύκλος τῶν Πρεσβευτῶν: Συνάντηση μὲ τὸν Πρέσβη τῆς Τουρκίας στὴν Ἑλλάδα», www.eliamep.gr.
[7] Μυστικὴ σύσκεψις στὸ Μαξίμου γιὰ τὸν ἀναθεωρητισμὸ Ἐρντογᾶν, ἔφ. Εστία. Τὸ δημοσίευμα ἀναφέρει ὅτι ἀπὸ τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ ἐπισκέφτηκαν τὸ Μαξίμου οἱ ἑξῆς: Γιῶργος Παγουλάτος, οἱ πρώην πρέσβεις Γιῶργος Κακλίκης καὶ Παῦλος Ἀποστολίδης, Γιῶργος Ζέππος, Βασίλης Κασκαρέλης καὶ οἱ καθηγητές, Χρῆστος Ροζάκης, Ἰωάννης Γρηγοριάδης, Ἀλέξης Ἡρακλείδης, Λουκᾶς Τσούκαλης καὶ Παναγιώτης Τσάκωνας, www.estianews.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου