Σ΄ ένα αναλυτικό άρθρο για τα γεωπολιτικά δρώμενα της Τουρκίας των τελευταίων ετών στην Ανατολική Μεσόγειο η συντηρητική γερμανική εφημερίδα “die Welt” καταλήγει σε συμπεράσματα με άμεσο ενδιαφέρον και για την Ελλάδα :
1. «Οι μακρόχρονοι παράμετροι της εξουσίας - ισχύος, δηλαδή το χρήμα, το δημογραφικό (πληθυσμός), οι πρώτες ύλες και ο στρατός υποδηλώνουν μια βιώσιμη, αργή πτώση της Ελλάδας σαν πολιτικός παίχτης της περιοχής της Αν. Μεσογείου».
2. «Το τουρκολιβυκό “μεμοράντουμ” θα μπορούσε ν΄ αλλάξει την σχέση ισχύος στην Αν. Μεσόγειο υπέρ της Άγκυρας και σε βάρος της Ελλάδας – με την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα καταφέρει να επιβάλει πολιτικά το περιεχόμενο του μνημονίου».
3. Ο Ερντογάν με την κίνησή του στη Λιβύη ακολουθεί «επεκτατική πολιτική», «θέλει να μετατρέψει την Τουρκία σε μεγάλη Οθωμανική Αυτοκρατορία». Και «εφόσον κερδίσει το ριψοκίνδυνο στοίχημα, δημιουργείται μια νεοοθωμανική ζώνη επιρροής» θέλοντας «με μια στρατιωτική επιχείρηση να επεκτείνει την εξουσία του», παρότι «καταπατά το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη».
4. Η πολιτική του Ερντογάν στη Λιβύη «είναι χαρακτηριστική της εξωτερικής του πολιτικής. Ακολουθεί μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους - μια επέκταση της τουρκικής εξουσίας σε ολόκληρη την περιοχή, όπου, όπως ο ίδιος διατυπώνει, “παλιότερα ζούσαν οι πρόγονοί μας”, στην περιοχή δηλαδή της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» η οποία περιλαμβάνει «όλη η Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, καθώς και τα Βαλκάνια».
Σήμερα μόλις, ο ΥΠΕΞ Ν. Δένδιας έστειλε το μήνυμα στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου : Η Ελλάδα «είναι έτοιμη να συνεργαστεί με την Τουρκία για τους φυσικούς πόρους», άλλωστε «δεν πρέπει να είμαστε μοναχοφάηδες» (Ν. Κοτζιάς). Είναι προφανές πως η ελληνική πολιτική τάξη επιδιώκει «συνεκμετάλλευση», αλλά ακόμα δεν κατάλαβε «που το πάει» ο Ερντογάν και απλά φλυαρεί και εθελοτυφλεί. Οι Γερμανοί όμως το κατάλαβαν, γι αυτό και μιλούν ξεκάθαρα για απόπειρα «υψηλού ρίσκου» του Ερντογάν με στόχο τη «Νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία» σε βάρος και της Ελλάδας.
Boris Kálnoky, „Erdogans Poker um das Mittelmeer“, Die Welt, 16-12-2019.
Τρελογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου