Αναστασιάδης και Μητσοτάκης δεν καταλαβαίνουν ότι πρέπει να παγώσουν άμεσα τα εθνικά θέματα
Του Μιχάλη Ιγνατίου
Πήγε στο Βερολίνο, είδε και απήλθε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Νίκος Αναστασιάδης. Συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, τον άβουλο Αντόνιο Γκουτέρες, και τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, συμμετείχε και σε ένα καλό δείπνο -είναι η αλήθεια- και επέστρεψε απογοητευμένος στην Κύπρο.
Μα τον Θεό που πιστεύει (ή δεν πιστεύει)… Πως περίμενε ο κ. Αναστασιάδης πρόοδο όταν ακόμα και τα νήπια στην Κύπρο αντιλήφθηκαν πως η τριμερής είχε δεχθεί τουρκική «τορπίλη» πριν ακόμα αρχίσει. Δεν υπήρχε περίπτωση να έχει την παραμικρή επιτυχία, διότι τα τουρκικά σχέδια για την Κύπρο άλλα προβλέπουν για το νησί και το λαό του. Και οπωσδήποτε, δεν είναι προς το συμφέρον του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, να ελέγχεται η κοινή πατρίδα τους από την κατοχική δύναμη, η οποία κυριαρχείται από ακραίο ισλαμισμό και άρρωστο και επικίνδυνο εθνικισμό. Πόσες φορές και πόσοι να το πουν στον κ. Αναστασιάδη. Γιατί δεν το καταλαβαίνει και συνεχίζει να ρίχνει αυγά στον τοίχο;
Κατά τη γνώμη αρκετών αναλυτών και διπλωματών, η άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει τη διεξαγωγή σοβαρών και πραγματικών διαπραγματεύσεων, αποτελούσε και αποδοκιμασία του κατοχικού ηγέτη, ο οποίος -σύμφωνα με την Άγκυρα- δεν υπηρετεί, ούτε εξυπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων.
Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι μία πλασματική πραγματικότητα. Διότι κατά 95%, ο Μουσταφά Ακιντζί αποδέχεται τη διευθέτηση που επιδιώκει η Τουρκία. Άρα οι όποιες αντιρρήσεις του είναι για το ελληνοκυπριακό ακροατήριο, ένα μικρό ποσοστό των Ελληνοκύπριων, που συνεχίζουν να τον πιστεύουν.
Δεν πρόβαλε στη συνάντηση με τον κ. Αναστασιάδη, παρουσία του κ. Γκουτέρες, ως πιο σημαντικό θέμα την πολιτική ισότητα, όπως την εννοεί η κατοχική δύναμη; Τι σημαίνει, δηλαδή, πολιτική ισότητα; Δεν καλύπτεται κ. Ακιντζί από τη συμμετοχή της Κύπρου στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση; Βεβαίως καλύπτεται. Απόλυτα. Αλλά πίσω από τις δύο αυτές λέξεις, την πολιτική ισότητα, κρύβονται οι τουρκικοί σχεδιασμοί.
Στην τριμερή του Βερολίνου δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος -το παραδέχονται ακόμα και οι «Ερντογολάγνοι» της Κύπρου, οι οποίοι, βεβαίως, συνεχίζουν να λένε ένα σωρό «μαλαγανιές» και να πιστεύουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν, κάποια στιγμή, θα φέρει την …ειρήνη στο νησί. Έχουμε ακούσει αυτό το ανύπαρκτο σενάριο, με διάφορες εκδοχές, πολλές φορές. Δεν βαρέθηκαν να το επαναφέρουν; Ο πρόεδρος της Τουρκίας θα λύσει το Κυπριακό, όταν πάρει αυτά που επιδιώκει. Ή αν χάσει τον στρατηγικό «πόλεμο» στη Μεσόγειο. Και στο θέμα αυτό αξίζει κανείς να σταθεί. Διότι πρόκειται για μία περίεργη κατάσταση…
Οι πρωταγωνιστές είναι δύο: οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία. Οι υπόλοιποι παίκτες είναι η Τουρκία φυσικά, το Ισραήλ και η Αίγυπτος.
Η Άγκυρα διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τη Μόσχα, και «ταραγμένες» με την Ουάσιγκτον. Στις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις όλα τα σενάρια είναι ανοικτά με τη ρήξη να προηγείται. Η δοκιμή του ρωσικού συστήματος S-400 και μάλιστα εναντίον των αμερικανικών μαχητικών F-16 και F4E είναι τεράστια πρόκληση. Άσχετα αν οι φίλοι μας οι Αμερικανοί είναι μαζοχιστές και δέχονται όλες τις τουρκικές προσβολές, στις ιδιωτικές συζητήσεις παραδέχονται πως πρόκειται για μία προκλητική ενέργεια. Όσο δεν την τιμωρούν, όσο έστω δεν την επαναφέρουν στην τάξη, η Τουρκία θα τους «γλεντά» τους Αμερικανούς. Λυπόμαστε για το συμπέρασμα αυτό, που το μοιράζονται εκατομμύρια στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Από την πλευρά τους, και το Ισραήλ και η Αίγυπτος διατηρούν καλές σχέσεις με τη Μόσχα και εξαιρετικές με την Ουάσιγκτον. Ουδείς γνωρίζει για πόσο ακόμα θα αντιμετωπίζουν παθητικά την τουρκική προκλητικότητα και μάλιστα μέσα στο σπίτι τους, στην Ανατολική Μεσόγειο. Μοιραία, θα πρέπει να λάβουν την τελική απόφαση, διότι και αυτών κινδυνεύουν τα στρατηγικά συμφέροντα. Εάν αναλύσει κανείς το θέμα ψυχρά και εντελώς στεγνά, χωρίς προκαταλήψεις και ιδεοληψίες, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ένας «πόλεμος» μπορεί να μην αποφευχθεί στο μέλλον.
Αλλά, σε ότι αφορά την Κύπρο και την Ελλάδα, ας το ξαναπούμε: Ουδείς θα τρέξει να μας σώσει. Ότι μπορούμε μόνοι μας. Αλλά αυτό το συμπέρασμα δεν πρέπει να μας αποκαρδιώνει. Μέχρι σήμερα αντέξαμε όλες τις απειλές. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Απλά το παιγνίδι επεκτείνεται και τα συμφέροντα είναι μεγάλα. Αφού η Μόσχα έχασε στα Βαλκάνια, μετέφερε τη σύγκρουση με την Αμερική στη Μεσόγειο.
Ο κ. Αναστασιάδης θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί αυτή τη στρατηγική διαμάχη. Αλλά θέλει να κρατά ανοικτές και τις δύο πόρτες, την αμερικανική και τη ρωσική. Πρέπει επειγόντως να του πει κάποιος ότι έτσι δεν εκπονείται πολιτική. Διότι θα του συμβεί ότι και του Ντόναλντ Τραμπ, που επιμένει να πολιτεύεται σύμφωνα με τα προσωπικά του συμφέροντα, όχι τα αμερικανικά -και δεν υπονοώ αυτό που νομίσατε. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει, λοιπόν, να δει και να αποφασίσει τι συμφέρει στην Κύπρο και το λαό της. Σίγουρα όχι η διευθέτηση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, που σχεδιάστηκε στα μέτρα της Τουρκίας. Απ’ εκεί και πέρα βρίσκεται 6,5 χρόνια στην εξουσία και δεν έχει μία ξεκάθαρη στρατηγική, ούτε για το Κυπριακό, ούτε για την ευρύτερη γειτονιά μας.
Στην ίδια «παραζάλη» για τα τεκταινόμενα στη γειτονιά μας βρίσκεται και η Αθήνα, η οποία πιάστηκε στον ύπνο για την παράνομη συμφωνία της Τουρκίας και της Λιβύης, αναφορικά με τις θαλάσσιες ζώνες. Η πολιτική του «καλού παιδιού» που σημαίνει «να δώσουμε κατιτίς να ησυχάσουμε» είναι ακραία επικίνδυνη. Ο Ταγίπ Ερντογάν, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν θα ηρεμήσει επειδή είστε ένας καλός άνθρωπος. Πιστεύει ότι του ανήκει το μισό Αιγαίο. Και, βεβαίως, εάν του το παραχωρήσετε, δεν θα ησυχάσει το κεφάλι σας. Θα συνεχίσει να απειλεί και να προκαλεί.
Ας δεχθούμε επιτέλους ότι η γειτονιά μας μονίμως θα έχει ένα ταραξία, την κατοχική δύναμη, ο οποίος δεν έχει την παραμικρή πρόθεση και δεν θα σταματήσει να δημιουργεί προβλήματα. Πρέπει να παγώσουν όλες οι υπόγειες κουβέντες για το Αιγαίο και να σταματήσουν οι συζητήσεις για παράδοση της Κύπρου μέσω της Διζωνικής, μέχρις ότου αλλάξει η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και ξεκαθαρίσει το τοπίο στην Ανατολική Μεσόγειο. Η επιμονή στο «διάλογο» για όλα με την Τουρκία είναι τρομακτικό λάθος, που θέτει την Ελλάδα και την Κύπρο σε άμεσο κίνδυνο…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μα πόσο «παχύδερμοι» είναι, τέλος πάντων, στην κυβέρνηση του κ. Νίκου Αναστασιάδη; Η αρμόδια υγειονομική υπηρεσία της Νέας Υόρκης έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες το κτίριο του Γενικού Προξενείου και της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Κύπρου στον ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη. Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε ενώπιον διπλού σκανδάλου. Το ένα είναι το κλείσιμο αυτό καθ’ αυτό, και το δεύτερο είναι ότι οι φορολογούμενοι πληρώνουν χιλιάδες δολάρια κάθε μήνα για τα νέα γραφεία των κυπριακών διπλωματικών υπηρεσιών. Δεν υπάρχει κανένας στο Προεδρικό να δώσει λύση στο σοβαρότατο αυτό θέμα;
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είναι φανερό πια το σχέδιο του ΑΚΕΛ. Επιδιώκει να τινάξει στον αέρα τις σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ισραήλ. Ένα σχέδιο που εξυπηρετεί μόνο την κατοχική δύναμη, Τουρκία. Ξέχασε ο Γ.Γ. και τα στελέχη του «κομμουνιστικού» κόμματος ότι φιλοξενούσαν στα γραφεία τους τους κατασκόπους της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης;
HellasJournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου