Θερίζουμε εκείνο που σπείραμε.....

Στην Αμερική, στα πλαίσια μιας τηλεοπτικής εκπομπής, η κόρη ενός διακεκριμένου δημοσίου προσώπου ερωτήθηκε το εξής:


“Πως ήταν δυνατόν ο Θεός να επιτρέψει να συμβεί κάτι τέτοιο?”
(η ερώτηση σχετιζόταν με τα σύμβαντα της 11ης Σεπτεμβρίου)


Η κοπέλα απάντησε με ένα ιδιαίτερα αξιοσημείωτο τρόπο:


"Προσωπικά πιστεύω ότι, όπως εμείς, και ο Θεός θα πρέπει να νιώθει βαθύτατα λυπημένος για αυτό το συμβάν∙ όμως, εδώ και πολύ καιρό κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να Τον απομακρύνουμε από τα σχολεία, τις κυβερνήσεις και τη προσωπική ζωή μας. Πιστεύω δε ότι, καθώς ο Θεός εκφράζεται με αξιοπρέπεια, και επειδή έτσι κι αλλιώς προίκισε τον άνθρωπο με απόλυτη ελευθερία θελήσεως, τελικά ίσως αναγκάστηκε να περιορίσει την παρουσία Του στα σύμβαντα που αφορούν τη ζωή μας.


«Με ποια λογική περιμένουμε από τον Θεό να μας ευλογήσει και να μας χαρίσει την προστασία Του, τη στιγμή που απαιτούμε να αποσυρθεί απ’ τη ζωή μας?» λαμβάνοντας υπ’ όψη τα πρόσφατα γεγονότα – τρομοκρατικές επιθέσεις, δολοφoνίες στα σχολεία κ.λ.π. – πιστεύω ότι όλα αυτά ξεκίνησαν από τότε που κάποια κυρία κίνησε αγωγή, ζητώντας την κατάργηση της προσευχής στο χώρο των σχολίων … (Madeleine Murray O’Hare – εν τω μεταξύ έπεσε θύμα δολοφονικής επιθέσεως) … κι εμείς, «οι προοδευτικοί» βεβαίως, συμφωνήσαμε.


Στη συνέχεια εμφανίσθηκε κάποιος που είπε ότι θα ήταν προτιμότερο, η Βίβλος, να αποσυρθεί από τα σχολεία. (Η βίβλος λέει: να μην σκοτώνεις, να μην κλέβεις και να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον ίδιο σου τον εαυτό …) … κι’ εμείς συμφωνήσαμε.


Στη συνέχεια, ένας διακεκριμένος ιατρός (Dr. Benjamin Spock) είπε ότι δεν θα πρέπει να χειραγωγούμε τα παιδιά μας, όταν συμπεριφέροντε με άσχημο τρόπο, διότι ενδέχεται να παραμορφωθεί η αδύναμη προσωπικότητά τους και να τραυματιστεί η αυτοεκτίμησή τους. Σκεφτήκαμε ότι ένας ειδικός θα πρέπει να ξέρει τι είναι αυτά που λέει.
(ο γιος του Dr. Spock αυτοκτόνησε) … κι’ έτσι συμφωνήσαμε.

Κάποιος άλλος πάλι ισχυρίσθηκε ότι οι διδάσκαλοι, στα σχολεία, δεν θα έπρεπε να τιμωρούν τους μαθητές όταν παρουσιάζουν απρεπή συμπεριφορά. Οι σχολικές αρχές συμφώνησαν ότι το σώμα των διδασκάλων δεν θα πρέπει να αγγίζει τους μαθητές, σε περίπτωση απρεπούς συμπεριφοράς, για να αποφεύγεται η δυσφήμηση και κάθε πιθανή αγωγή! (υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στην επιβολή της πειθαρχίας, την προσβολή, το άγγιγμα, την χειραγωγία, το να δώσεις ένα σκαμπίλι, μια κλοτσιά κ.λ.π.!) … κι’ εμείς συμφωνήσαμε.

Τότε, κάποιος είπε:

Γιατί να μην επιτρέπουμε στις κόρες μας να κάνουν έκτρωση, αν το επιθυμούν οι ίδιες? Και βέβαια, για λόγους ευθιξίας, δεν είναι απαραίτητο να το αναφέρουν ούτε καν στους γονείς τους. … κι εμείς συμφωνήσαμε.

Στη συνέχεια, κάποιο υψηλά ιστάμενο μέλος της βουλής, ισχυρίστηκε ότι βασικά δεν έχει καμία σημασία το τι κάνουμε στη σφαίρα της προσωπικής ζωής μας αρκει να αποδίδουμε στο χώρο της εργασίας μας. Συμφωνώντας με αυτό το πράγμα, αποκριθήκαμε ότι δεν μας ενδιαφέρει το τι κάνει ο καθένας στη προσωπική ζωή του, συμπεριλαμβανομένου και του αρχηγού του κράτους, εν όσο έχουμε τις δουλειές μας και εν όσο ανθίζει η οικονομία του κράτους μας!

Κάποιος άλλος πάλι πρότεινε: Ας τυπώσουμε περιοδικά με φωτογραφίες γυμνών γυναικών εκθειάζοντας την παρουσίαση της φυσικής ομορφιάς του γυναικείου σώματος … κι εμείς συμφωνήσαμε!!!

Κάποιος άλλος προχώρησε, την φυσική παρουσίαση της ομορφιάς, ακόμη ένα βήμα παρακάτω δημοσιεύοντας φωτογραφίες γυμνών παιδιών.

Κάποιος άλλος προχώρησε, την φυσική παρουσίαση της ομορφιάς, ακόμη ένα βήμα παρακάτω δημοσιεύοντας φωτογραφίες γυμνών παιδιών, κι εμείς συμφωνήσαμε, διότι καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις του εντελώς ελεύθερα και στη συνέχεια μπήκε στο χορό και η βιομηχανία της ψυχαγωγίας λέγοντας:

- Ας δημιουργήσουμε τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες που να παρουσιάζουν σκηνές πάθους και βίας.
- Ας δημιουργήσουμε μουσική που να ενθαρρύνει την βία, τη χρήση ναρκωτικών, δολοφονικές επιθέσεις, την αυτοκτονία και κάθε είδους διαβολική συμπεριφορά.

Για να μπορεί δε το παιδί να εξοικειωθεί, από τα πρώτα βήματά του με αυτό το περιβάλλον, ας δημιουργήσουμε τα κατάλληλα Videogames. Σκεφθήκαμε δε ότι όλα αυτά δεν έχουν απολύτως καμία επίπτωση αφού πρόκειται απλά και μόνο για προϊόντα ψυχαγωγίας, τα οποία, έτσι κι αλλιώς, δεν πρόκειται να τα πάρει κανείς στα σοβαρά.

Εκ των υστέρων αναρωτιόμαστε γιατί τα παιδιά μας δεν έχουν συνείδηση, γιατί δεν μπορούν να διακρίνουν ανάμεσα στο σωστό και το εσφαλμένο, γιατί δεν τους πειράζει αν θα σκοτώσουν κάποιους άγνωστους, τους συμμαθητές, ή τον ίδιο τον εαυτό τους.

Ίσως βρούμε την απάντηση αν μελετήσουμε τα δεδομένα με κάπως περισσότερη σοβαρότητα.

Προσωπικά πιστεύω ότι έχει να κάνει με το ότι ‘ΘΕΡΙΖΟΥΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΣΠΕΙΡΑΜΕ.’

Είναι πραγματικά πολύ περίεργο να βλέπει κανείς με ποια ευκολία απωθούν, οι άνθρωποι, την παρουσία του Θεού και στη συνέχεια αναρωτιούνται γιατί η προσωπική και η κοινωνική ζωή τους οδηγείται στην κόλαση.

Δεν είναι πραγματικά πολύ περίεργο το ότι πιστεύουμε με μεγάλη ευκολία όσα διαβάζουμε στις εφημερίδες, ενώ θέτουμε υπό αμφισβήτηση όσα γράφει η Βίβλος!
....
Πέραν τούτου, πως αντιμετωπίζουμε τη διαπίστωση του ότι συνήθως δίνουμε πολύ μεγάλη βαρύτητα στο τί σκέφτονται για εμάς οι άλλοι άνθρωποι δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα το τί άποψη έχει για εμάς ο Θεός?

http://kotsarikos.com/
Πηγή
από το Λόγια του Αέρα
http://koukfamily.blogspot.gr/