"Τόσο ξύλο δεν έχω ξαναφάει ποτέ..." Ο Στέφανος Κυριακίδης, με παππούδες από τη Σαμψούντα και την Κωνσταντινούπολη, που υποδύεται στο "Κόκκινο Ποτάμι" τον μητροπολίτη Θεόκλητο ...

Ράγισαν καρδιές στα γυρίσματα – Έκλαιγαν με λυγμούς οι ηθοποιοί...
Ο Λάμπρος Κτεναβός, που υποδύεται τον Οσμάν, δεν άντεξε τη σκηνή του βασανισμού του Θεόκλητου...


Ο Μανούσος Μανουσάκης γύρισε την πιο συγκλονιστική σκηνή της ιστορικής σειράς «Το κόκκινο ποτάμι» και τα δάκρυα των συντελεστών έγιναν ποτάμι!
Η άγρια δολοφονία του μητροπολίτη Θεόκλητου από τους Νεότουρκους, που σημάδεψε ανεξίτηλα τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και «ζωντάνεψε» ξανά υπό τις οδηγίες του Μανουσάκη, έκανε τους συντελεστές της σειράς να «μουδιάσουν».


Ο σπουδαίος ηθοποιός Στέφανος Κυριακίδης, με παππούδες από τη Σαμψούντα και την Κωνσταντινούπολη, που υποδύεται τον μητροπολίτη...
(θυμηθείτε: ο ίδιος που έπαιζε τον απίθανο ρόλο του παππού στο Μπλε)

Ο Μανούσος Μανουσάκης, σε συνεργασία με τον Στέφανο Κυριακίδη, αποτύπωσε με απαράμιλλο τρόπο τη στυγερή δολοφονία του μητροπολίτη Θεόκλητου από τους Νεότουρκους.
Για τη σκηνή της βάναυσης δολοφονίας του Θεόκλητου ο ηθοποιός Στέφανος Κυριακίδης λέει στο «TV Εθνος»: «Ήταν μια ξεχωριστή και συνάμα δημιουργική σκηνή που δεν έχω ξαναζήσει, στην τηλεόραση τουλάχιστον».
«Όλα αυτά τα υφίσταται θυσιαστικά. Αχ, δεν βγήκε από το στόμα του. Οι δεκάδες συνάδελφοί μου με συμπονούσαν αλλά έπρεπε να γυρίσουμε τη σκηνή. Με έσερναν πάνω στα αγκάθια με λύσσα. Όταν γύρισα σπίτι και με είδε η γυναίκα μου, έπαθε σοκ! Ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές στα γυρίσματα και όλοι αναλογιστήκαμε τι βασανιστήρια έκαναν σε αυτόν τον άνθρωπο» συμπλήρωσε ο Στέφανος Κυριακίδης.
Οι ηθοποιοί αλλά και το συνεργείο της σειράς έλεγαν στον Μανούσο Μανουσάκη: “Έχει και άλλο;” Αυτοί δεν άντεξαν… Αφού στα διαλείμματα μου έφερναν μόνοι τους νερό για να συνεχίσω. Τη σκηνή τη γυρίσαμε δεκάδες φορές. Και αφού έβλεπα τον Μανούσο να λέει “πάμε ξανά”, είπα “Στέφανε, κράτα γερά” και ας είχα γεμίσει αιματώματα.
Και προσθέτει: «Τόσο ξύλο δεν έχω ξαναφάει ποτέ. Με σέρνανε στον δρόμο, με χτύπαγαν και με διαπόμπευαν. Ο Μανούσος μου ζήτησε να φορέσω και το χαλινάρι του αλόγου, υποστηρίζοντας ότι αυτός είναι ένας από τους τρόπους που θανάτωναν τους ιερείς εκείνη την εποχή.
Ο Λάμπρος Κτεναβός που υποδύεται τον Οσμάν είναι ένα πολύ ευαίσθητο παιδί, παρ’ όλο που στη σειρά δείχνει τόσο άγριος.

Ενώ λοιπόν με χτύπαγε, δεν το άντεχε κάποιες φορές, σταματούσε και πήγαινε κι έκανε εμετό».



Ο ηθοποιός δεν ξεχνά την πρώτη αντίδραση της γυναίκας του, όταν επέστρεψε στο σπίτι του: «Στέφανε, τι είναι αυτοί οι μώλωπες που βλέπω. Όντως, όπως είδα κι εγώ, είχε μελανιάσει όλη η πλευρά από τα νεφρά, ενώ τα χέρια μου ήταν μελανιασμένα. “Γλυκοβασανίστηκα” της είπα».
Ο Στέφανος Κυριακίδης θυμάται την τελευταία του κουβέντα στη σκηνή και δακρύζει: «“Αδέλφια μου, τρέξτε να σωθείτε” φωνάζω δείχνοντας ως Θεόκλητος ότι η μόνη μου έγνοια είναι αυτή. Είμαι ευγνώμων για όλη αυτήν τη σκηνή, την οποία τη δουλέψαμε πολύ με τον Μανουσάκη. Αισθανόμουν γήινος όταν με δέρνανε και δεν αισθάνθηκα τίποτα όταν με σταυρώνανε».

«Αυτά που έζησα στο γύρισμα ήταν όσα μου είχαν διηγηθεί η μητέρα μου και η γιαγιά μου για τις θηριωδίες στον Πόντο.
Διά της αποκαλύψεως… έτσι λέω πια, τα ένιωσα στο πετσί μου...
Ο θάνατος του μητροπολίτη Θεόκλητου είναι ο θάνατος του Ελληνισμού στον Πόντο»!
* Μητροπολίτης Γερμανός Καραβαγγέλης – Το αληθινό πρόσωπο
Εµπνευσµένος από τη δράση του µητροπολίτη Γερµανού Καραβαγγέλη είναι ο ρόλος του Θεόκλητου, τον οποίο υποδύεται ο Στέφανος Κυριακίδης.

Ο Γερµανός Καραβαγγέλης ήταν Έλληνας επίσκοπος, ο οποίος διετέλεσε µητροπολίτης Καστοριάς και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, καθώς και του αγώνα του Ποντιακού Ελληνισμού, αργότερα, οργανώνοντας αντιανταρτικά σώματα µε ντόπιους οπλαρχηγούς, µε συνέπεια να αναδειχθεί σε µία από τις σηµαντικές μορφές των αγώνων εκείνων. Οι υπηρεσίες του τόσο προς το έθνος όσο και προς την ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξαν ανεκτίμητες. Γεννήθηκε στη Στύψη της Λέσβου το 1866 και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Αδραμύττιο της Μικράς Ασίας.

Σπούδασε στη Θεολογική Σχολής της Χάλκης, απ’ όπου αποφοίτησε το 1888, χειροτονήθηκε διάκονος και έφυγε για τη Λειψία και τη Βόννη για σπουδές στη Φιλοσοφία και στη Θεολογία. Το 1891 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή της Χάλκης, το 1896 εξελέγη επίσκοπος Χαριουπόλεως και αρχιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας Σταυροδρομίου.

Τον Ιανουάριο του 1908 ανέλαβε µητροπολίτης Αµάσειας, µε έδρα τη Σαµψούντα. Ο Γερµανός και εκεί ανέπτυξε έντονη εθνική δράση, δηµιουργώντας σχολεία στα πιο αποµακρυσµένα χωριά και ιδρύοντας γυµνάσιο για να µαθαίνουν τα παιδιά ελληνικά, αλλά και ένοπλες οµάδες κατά των Τούρκων ατάκτων, που λυµαίνονταν την περιοχή. Ο Γερµανός αντιστάθηκε σθεναρά στις διώξεις των Νεότουρκων, αφιερώνοντας τις δυνάµεις του στην υπεράσπιση των δικαίων των Ελλήνων και των Αρµενίων, έχοντας ως συνεργάτες τον µητροπολίτη Τραπεζούντας, Χρύσανθο, τον συντοπίτη του από τη Λέσβο επίσκοπο Ζήλων Ευθύµιο και τον αρχιµανδρίτη Πλάτωνα Αϊβαζίδη. Κατά τις σφαγές των Αρµενίων έσωσαν εκατοντάδες αθώους, κρύβοντας άλλους στον µητροπολιτικό ναό και άλλους σε σπίτια Ελλήνων. Τις πράξεις του αυτές αναγνώρισαν αρµενικές εφηµερίδες στις ΗΠΑ.
Αυτός ήταν ο Γερμανός: «Ένας λεβέντης που έμοιαζε με Θεό», όπως τον είχε χαρακτηρίσει ένας πληρωμένος, παρ’ ολίγον φονιάς του, που όμως – εντυπωσιασμένος από το παράστημα του Δεσπότη – δεν εξετέλεσε τελικά το δολοφονικό του έργο...
~ πηγές: 1, 2, 3 και 4
{για την συρραφή και μόνο: "αμφοτεροδέξιος"}~ "συν αυτώ"

ΥΓ:
Ότι το μεγαλύτερο μάθημα τα τελευταία χρόνια για την γενοκτονία των Ποντίων αδελφών μας θα το μαθαίναμε από την ... τηλεόραση και όχι από τα σχολειά μας, στ΄αλήθεια δεν το περιμέναμε ποτέ...
Μπορεί να μην έχουμε παρακολουθήσει ολόκληρη την σειρά μέχρι τώρα. Αλλά αν μας ρωτάει κανείς, ποια είναι η σκηνή απ΄όσες παρακολουθήσαμε, που εμάς μας διέλυσε, θα του λέμε για αυτήν...
Έτσι, χωρίς εξήγηση.