(Ἀποσπάσματα)* ...Χαίρετε καὶ προσεύχεσθε.
Ναί, παιδιά μου, ἡ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ μας, μᾶς διαφυλάττει ἀπὸ τὶς παγίδες τοῦ μαύρου διαβόλου. Μᾶς θωπεύει καὶ γλυκαίνει τὴν καρδιά μας, καὶ διώχνει τὴν ἀπαίσια αἴσθησι τῶν δαιμονικῶν λογισμῶν. Χωρὶς τὴν εὐχὴ εἴμεθα νεκροὶ (καὶ πρῶτος, ἐγὼ ὁ ἄχρηστος).
Ἂν μᾶς Ἐπισκεφθῆ ὁ Ἰησοῦς μας, τότε ὅλα ρυθμίζονται ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ ζοῦμε τὴν ἀνέκφραστη εἰρήνη τοῦ Οὐρανοῦ, τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν...
Ἡ εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ μᾶς νάναι ἡ τροφή, τὸ ποτό, τὸ ὀξυγόνο καὶ ἡ ἀναπνοή μας.
Αὐτὴ ἡ προσευχὴ εἶναι ἀτομικὴ βόμβα κατὰ τοῦ διαβόλου, γι' αὐτὸ καὶ ἔχει τόση δυσκολία στὴν προσπάθεια νὰ τὴν κρατήσουμε στὴν ἀναπνοή μας, στὴν καρδιά μας.
Προσπαθεῖστε νὰ κρατᾶτε τὸν νοῦ σας ἀπὸ τὸν μετεωρισμὸ καὶ διασκορπισμό. Ὁ διασκορπισμὸς τοῦ νοῦ φέρνει ὅλη τὴν σαβούρα τῆς κοσμικῆς βρωμιᾶς στὴν ψυχή μας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ λερώνεται ὅλος ὁ ψυχοσωματικὸς ἐαυτός μας καὶ ἔτσι, ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, νὰ φεύγει ἀπὸ τὴν ψυχή μας καὶ νὰ νοιώθουμε ἔλεγχο στὴν συνείδησι.
Σᾶς εὔχομαι ἀνύστακτα νὰ ἀγωνίζεσθε πρὸς μεγάλη τιμὴ καὶ δόξα τοῦ Ἅγιου...Θεοῦ μας.
* * *
* Εύχομαι, νὰ βρίσκεσθε στὴν πρώτη γραμμὴ τοῦ ἱεροῦ μετώπου μὲ γενναιότητα καὶ θάρρος. Βρισκόμαστε διὰ βίου σ' ἕνα τιτάνιο ἀγώνα μὲ τὴν φύσι μας, μὲ τὸν κόσμο καὶ δὴ μὲ τὸν διάβολο μ' ὅλα τὰ τερτίπια του.
Τὸ ἰδικὸ μᾶς ὅπλο ἀπέναντι ὅλων αὐτῶν τῶν ἀρνητικῶν στοιχείων, εἶναι τὸ Πανάγιον Ὄνομα Ἰησοῦς. Δὲν ὑπάρχει ἄλλο ἰσχυρότερο ὅπλο ἀπ' αὐτό...
Γι' αὐτὸ νήφετε καὶ προσέχετε πρὸς κάθε κατεύθυνσι. Τὰ μάτια τῆς ψυχῆς σας νὰ μὴ κοιμοῦνται διόλου. Τὸ ὅπλο σας, ἡ εὐχή, νὰ δουλεύει ἀδιαλείπτως· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με»....
* * *
Παρακαλῶ πολύ, προσέχετε τὸν ἑαυτό σας σὲ ὅλα.
Ὁ διάβολος εἶναι παμπόνηρος καὶ ἐλεεινός. Ἀγωνίζεται σὰν λιοντάρι καὶ πάσχει ποιὸν θὰ βρῆ ἀμελοῦντα τὴν εὐχὴ γιὰ νὰ τὸν καταπιεῖ. Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νὰ νήφουμε, νὰ ἀγρυπνοῦμε, νὰ ἐπισκοποῦμε καὶ νὰ εἴμεθα πανέτοιμοι μὲ τὸ χέρι στὴν σκανδάλη τοῦ ὅπλου μας (δήλ. Εὐχὴ - Νήψι) γιὰ νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουμε...
Ἡ προσευχὴ ἔχει τὴν μεγαλύτερη δυσκολία στὸν πνευματικὸν ἀγώνα. Καὶ τοῦτο, γιατί ὁ δαίμων τὴν μισεῖ καὶ τὴν πολεμᾶ μὲ τὸν μετεωρισμὸ καὶ τὴν ἀμέλεια...
Χωρὶς τὴν γνήσια ταπείνωσι τῆς καρδιᾶς ἡ προσευχὴ δὲν βρίσκει τόπο γιὰ νὰ μείνη...
Σᾶς παρακαλῶ, ἀγωνίζεσθε μὲ προσευχὴ καὶ ταπείνωσι ψυχῆς.
* Δεν ὑπάρχει τίποτε πιὸ ὄμορφο καὶ ἀνακουφιστικὸ ἀπὸ τὸ νὰ ἔχει ἡ ψυχὴ τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, μὲ ἥσυχη συνείδησι καὶ ἤρεμο βίο.
* * *
* Να φεύγετε τὴν ἀκάθαρτη καὶ βρώμικη ὑπερηφάνεια ποὺ σέρνει μαζί της ὅλες τὶς βρώμικες ἐπιθυμίες καὶ ἀλαζονίες. Ἀγαπήσατε νὰ εἶσθε ταπεινοί, ἁπλοί, ἀγαθοὶ καὶ ἄκακοι...
***
* Το ἀκοίμητο μάτι τοῦ Θεοῦ σὰν καθρέπτης μᾶς παρακολουθεῖ μὲ φοβερὴ ἀκρίβεια σὲ κάθε στιγμὴ χρόνου καὶ καταγράφει, στὸ δικό του κομπιοῦτερ τὸ θεϊκό, ὅλες τὶς σκέψεις, τὰ νοήματα καὶ τὶς κινήσεις τῆς καρδιᾶς.
Αὐτὴ τὴν αἴσθησι τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ (κατὰ φύσι), πόσο θὰ μᾶς ὠφελοῦσε (χάριτι Θεοῦ) ἂν τὴν ζούσαμε! ἂν τὴν φιλοσοφούσαμε! ἂν τὴν νοιώθαμε μέσα στὴν ψυχή μας! Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, σὰν φῶς νοητό, θὰ φώτιζε τὰ μονοπάτια τῆς ζωῆς, νὰ τὰ ξεπεράσουμε ἀκίνδυνα ἕως νὰ φθάσουμε στὴ χρυσὴ πύλη τῆς ἄνω Ἱερουσαλήμ...
Λοιπόν, παιδιά μου, ἐνδυθεῖτε τὴν πανοπλία τοῦ Ἰησοῦ μας καὶ βγεῖτε στὴν μάχη μὲ Ἀρχιστράτηγο τὸν Κύριόν μας Ἰησοῦ καὶ οἱ Ἀγγελικὲς δυνάμεις ἀοράτως θὰ μᾶς ἐνισχύουν καὶ θὰ μᾶς γεμίζουν μὲ θάρρος καὶ ἀνδρεία...
* * *
* Μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας, νὰ τὸν νοιώθουμε μπροστὰ μας πὼς μᾶς βλέπει καὶ παρακολουθεῖ. «Ἐν αὐτῶ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμὲν» κατὰ τὸν ἀπόστ. Παῦλον.
* * *
Σᾶς παρακαλῶ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας, μὴ χάνετε τὸ θάρρος καὶ τὴν Ζῶσα Ἐλπίδα ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ μας.
Οἱ πειρασμοί, οἱ θλίψεις, τὰ ἀγκάθια καὶ οἱ τρίβολοι τῶν δαιμονικῶν λογισμῶν δὲν θὰ παύσουν νὰ μᾶς ἀγκυλώνουν. Ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι ξένα καὶ ἀφύσικα ἀπ' τὴν κατὰ Θεὸν Ζωή. Εἶναι ἀναπόφευκτα. Ὅποτε, νὰ τὸ καταλάβουμε καλὰ πὼς μ' αὐτὰ θὰ ζήσουμε ἢ διὰ αὐτῶν θὰ σωθοῦμε. «Ἔξελε τοὺς πειρασμοὺς καὶ οὐδεὶς ὁ σωζόμενος». Ἂν δὲν ἔχουμε πειρασμοὺς δὲν εἴμεθα φυσιολογικοὶ ἄνθρωποι τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς....
* * *
* ...Ἐπίσης, εὐλογημένα μου παιδιά, ὁ Ἅγιος Γέροντάς μου Ἰωσήφ, μοῦ ἔλεγε· «Παιδί μου πρέπει νὰ προσευχώμεθα καὶ γιὰ τοὺς νεκρούς μας. Γιατί, οἱ καϋμένοι ἐκεῖ ποὺ βρίσκονται ἂν ὑποφέρουν καὶ δὲν ἔχουν σωθεῖ, ἀμὰν κάνουν γιὰ ἕνα κομβοσχοινάκι, γιὰ λίγη εὐχὴ νὰ τοὺς δροσίσει τὰ χειλάκια τους ἀπὸ τὴν ψυχικὴ ὀδύνη. Προσεύχονται στὸ Θεὸ νὰ γίνη κανένας παπὰς ἀπ' τὸ σόι τους γιὰ νὰ τοὺς μνημονεύει. Οἱ προσευχὲς τῶν καὶ οἱ ἀναστεναγμοὶ τῶν δὲν τοὺς ὠφελοῦν σὲ τίποτε. «Ἐν τῷ Ἅδη οὐκ ἔστι μετάνοια». Ἔληξε γι' αὐτοὺς ἡ δυνατότητα νὰ σωθοῦν. Αὐτὸ ἔπρεπε νὰ τὸ κάνουν ὅταν ἦταν στὴ παροῦσα ζωή. Γι' αὐτό, σὰν βασανιζόμενοι ζητοῦν ἔλεος προσευχῶν καὶ Λειτουργιῶν ἀπ' τοὺς ζώντας Χριστιανούς.
Βασανίζονται ἀλύπητα ἀπ' τὸν Τύραννο «τὴν συνείδησι». Θεέ μου! Θεέ μου, τί μᾶς περιμένει!
Προσεύχεσθε τεκνία μου μὲ πόνο ψυχῆς καὶ δάκρυα, νὰ μᾶς ἀξιώση ὁ Κύριος του ἐλέους, τὰ τέλη τῆς ζωῆς μας νὰ εἶναι χριστιανικά, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα καὶ ἡ φοβερὰ Κρίσις τοῦ Θεοῦ σωτήρια.
Νὰ κατεβάζουμε τὸν νοῦ μας εἰς τὸν Ἅδη καὶ νὰ μελετᾶμε τὰ ἐκεῖ, τὰ θλιβερὰ καὶ φοβερὰ βασανιστήρια τῶν ψυχῶν. Ἀναστενάζουν, βογγοῦν, ἐκπέμπουν φωνὲς ἀπεγνωσμένες μὲ ἀφόρητη ὀδύνη ψυχῆς. Ζητοῦν βοήθεια ἀπὸ μᾶς τοὺς ζώντας. Ἂς μὴ τοὺς ξεχνᾶμε στὶς προσευχές μας. Δὲν ξέρουμε ἂν βρεθοῦμε καὶ ἐμεῖς σ' αὐτὴ τοὺς τὴ θέσι καὶ τότε καὶ ἐμεῖς θὰ ὑποφέρουμε τὰ ἴδια. Ἂν ἐμεῖς τώρα τοὺς βοηθήσουμε καὶ ἐμᾶς θὰ μᾶς βοηθήσουν ἄλλοι καλοὶ χριστιανοί.
Ἂς μὴν ἀδιαφορήσουμε στοὺς φοβεροὺς πόνους τῶν καὶ στὴν κόλαση τῆς μεταμέλειας. Ἂς τοὺς λυπηθοῦμε στὴν ἀγρυπνία μας καὶ στὴν ἐκκλησία, νὰ παρακαλοῦμε νὰ τοὺς δροσίση τὴν καρδούλα τους, εἰ δυνατόν, νὰ τοὺς βγάλη ἀπ' τὴν κόλαση ὁ Κύριος.
Ἕνα νὰ ξέρετε, πὼς ὁ Χριστός μας, περιμένει τὶς προσευχές μας (γιὰ τοὺς νεκρούς μας) γιὰ νὰ τοὺς ἐλεήση. Αὐτὸς μας φωτίζει νὰ προσευχώμεθα, γιὰ νὰ βρῆ αἰτία μὲ τὴν θεία Δικαιοσύνη Του, γιὰ νὰ τοὺς ἐλεήση. Πάρα πολὺ εὐαρεστεῖται ὅταν ἐνθυμούμεθα τὶς βασανισμένες ψυχὲς τοῦ Ἅδου. Ὄχι μόνο ὠφελοῦμε ἀλλὰ ὠφελοῦμε καὶ τὴν δική μας ψυχὴ μ' αὐτοῦ του εἴδους τὴν ἀγάπη.
Καὶ μάλιστα, αὐτὴ ἡ ψυχικὴ ἐλεημοσύνη εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνωτέρα της ἐλεημοσύνης πρὸς τοὺς ζώντας φτωχοὺς ἀνθρώπους. Καὶ νὰ ξέρατε πόσο τὴν περιμένουν οἱ φτωχοῦλες ψυχές!!
Γι' αὐτὸ σας θερμοπαρακαλοῦν δὶ' ἐμοῦ, ποτὲ νὰ μὴ τὶς ξεχάσετε, καθημερινὰ νὰ τὶς στέλνετε τροφὴ προσευχῆς μὲ πόνο ψυχῆς καὶ νὰ ξέρετε τὸ πόσο θὰ σᾶς εὐγνωμονοῦν καὶ θὰ εὔχονται στὸ Θεὸ γιὰ σᾶς...
Μὲ ἀνύστακτες εὐχοῦλες, στοργὴ καὶ πατρικὴ ἀγάπη.
† Ὁ πατέρας σᾶς Ἐφραὶμ
Ι.Μ.Παντοκράτορος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου