Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας

Ό,τι παρακολουθούμε  τα δύο τελευταία  χρόνια στη χώρα μας δεν είναι κάτι άλλο παρά η έσχατη υποκρισία  ή στην καλύτερη περίπτωση ο άκρατος τσαρλατανισμός κάποιων δήθεν οικονομολόγων οι οποίοι «όπου βρεθούν και όπου σταθούν» τρομοκρατούν με το βασικό επιχείρημα ότι ή έξοδος μας από το ευρώ θα είναι ο θάνατος μας.

Πράγμα που είναι, σαν να λένε στον καταδικασμένο σε θάνατο που με δεμένα τα μάτια μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, τον προτρέπουν να μη φύγει διότι θα τον πυροβολήσουν!. Τόσο λογικά επιχειρήματα !

Από που βγαίνει το συμπέρασμα ότι η οργανωμένη έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφική εφόσον ήδη έχουμε από τη γενικότερη "ένταξη" μας σε αυτό τα τραγικότερα αποτελέσματα ;

Με δεδομένο ότι το οποιοδήποτε νόμισμα αποτελεί αποκλειστικά τεχνητό ανθρώπινο κατασκεύασμα και ως εκ τούτου δεν υπόκειται σε φυσικές δεσμεύσεις, λειτουργεί δε, μέσα σε ένα σύνολο επιβαλλόμενης εκ των άνω κοινωνικής και οικονομικής συμπεριφοράς, και για κάθε τι  κακό που προέρχεται από αυτό, δεν θα μπορούσε να φταίει το κατασκεύασμα αλλά ο κατασκευαστής του.

Ωστόσο οι «πρόθυμοι», με συνεχείς αντιφάσεις μας λένε σε κάθε ευκαιρία ότι:

Η Ευρωπαϊκή κοινωνία ζει και δραστηριοποιείται μέσα σε ένα παγκόσμιο εντελώς ελεύθερο κοινό περιβάλλον, που με τη σειρά του σήμαινε, τέρμα η προστασία με τους δασμούς και τις όποιες αναστολές υπήρχαν προς τις ξένες οικονομίες (βλ. Ασίας) που αναπτύσσονταν και μέχρι πρότινος βρισκόντουσαν στο πάτο του βαρελιού και που παρήγαγαν έτσι προϊόντα με πολύ μικρότερο κόστος του αντίστοιχου ευρωπαϊκού.  Αν δεν είναι το άκρον άωτο της αντίφασης  να θέλουμε να κάνουμε ανταγωνιστή μας τον πλέον ανταγωνιστικό ! τότε τι είναι αντίφαση ;

Η Ε. Ε. με το κοινό νόμισμα, το ευρώ, χρηματοδοτεί τις αναδυόμενες φτωχές οικονομίες της Ευρώπης. Δίνοντας ωστόσο έμφαση  στις υπηρεσίες και τις περισσότερες φορές σε «αέρα κοπανιστό».

Αυτά τα δύο πιο πάνω από μόνα τους αν δεν είναι η νέα μεταδοτική ασθένεια της -σχιζοφρενικής- οικονομίας, τότε το επικρατέστερο λογικό συμπέρασμα πρέπει να είναι ότι εσκεμμένα οδηγούν την Ευρώπη αλλά και τις υπόλοιπες δυτικές κοινωνίες στη πλήρη εξαθλίωση.

Η ευρωπαϊκή ένωση, σπαταλώντας δυσανάλογους οικονομικούς πόρους σε έργα- βιτρίνες τα οποία δόθηκαν κόντρα σε κάθε λογική αλλά και με τη συνεχή υποβάθμιση της παραγωγικής της ικανότητας είχε ως νομοτελειακό αποτέλεσμα τον – χωρίς νόημα- υπερδανεισμό, γεγονός που παρακολουθούμε σήμερα και στη χώρα μας και όχι μόνο, εφόσον έπονται και άλλες.

Κονδύλια εξανεμιστήκαν στο όνομα της λαθρομετανάστευσης αφού όμως πρώτα φρόντισαν η Ευρώπη να  έχει ανοιχτά τα σύνορα της !

Κονδύλια δόθηκαν αφειδώς για την αντιμετώπιση της όλο-ένα και διογκούμενης ανεργίας, που ωστόσο δεν δόθηκαν για τη δημιουργία νέων μονάδων παραγωγής αλλά «άκουσον-άκουσον», δισεκατομμύρια ευρώ πετάχτηκαν στο κενό εφόσον «οι κρατούντες»  έκριναν ότι για το φαινόμενο της ανεργίας, έφταιγε η έλλειψη επιμόρφωσης.  Και έτσι σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής ένωσης σπαταλήθηκαν «πόροι και πόροι» σε σεμινάρια «κενό-γνωσίας».

Και είναι «αμέτρητες» οι αντιφατικές περιπτώσεις και που ίσως στο μέλλον η ιστορία να κατατάξει αυτή την περίοδο ανάμεσα στις άλλες ιστορικές περιόδους της Ευρώπης με τον όρο «Ευρωπαϊκός Παραλογισμός».

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν μπορεί να ευθύνεται κανένα ευρώ όπως δεν μπορεί να ευθύνεται και η δραχμή, αλλά αποκλειστικά ευθύνονται οι κενές περιεχομένου ηγετικές ομάδες που καθοδηγούν σήμερα την Ευρώπη και ίσως κάποιες εξ αυτών να είναι εγκάθετες εξυπηρετώντας καθορισμένα «σκοτεινά» σχέδια.

Μας έφεραν σε αδιέξοδο και με ότι κακό έκαναν, εσκεμμένα ή μη, ήδη το έχουν πραγματοποιήσει. Ωστόσο εδώ που καταλήξαμε δεν πρέπει να φοβόμαστε την παραμονή μας στο ευρώ και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να φοβόμαστε την επιστροφή μας στη δραχμή που θα είναι και η απελευθέρωση μας.

Μόνο... «φοβοῦ τούς Δαναούς καί δῶρα φέροντας»
HellasOnTheWeb.Org