Πηγή: Υάκινθος
Ομιλία Δ'
Στο Ευαγγέλιο της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού
Την περασμένη Κυριακή η Εκκλησία εμνημόνευε την απερίγραπτη φιλανθρωπία του Θεού πρός εμάς που παρουσιάζεται με την παραβολή του σεσωσμένου ασώτου. Την σημερινή Κυριακή διδάσκει περί της μελλούσης κρίσεως του Θεού, χρησιμοποιώντας μια καλή τάξι και ακολουθώντας τις προφητικές φωνές' διότι, λέγει, "θα σου ψάλω, Κύριε, έλεος και κρίση", και, "μια φορά ελάλησε ο Θεός και άκουσα τα δυο αυτά, ότι το κράτος είναι του Θεού και ιδικό σου, Κύριε, το έλεος, διότι εσύ θ'αποδώσεις στον καθένα κατά τα έργα του".
Το έλεος λοιπόν και η μακροθυμία προηγείται της θείας κρίσεως. Πραγματικά ο Θεός, έχοντας και περιέχοντας κατ'εξοχήν όλες τις αρετές, και όντας συγχρόνως δίκαιος και ελεήμων, επειδή το έλεος δεν συμβαδίζει με την κρίσι, σύμφωνα με το γραμμένο, "να μη ευσπλαγχνισθής πτωχό κατά την κρίσι", ευλόγως ο Θεός κατένειμε το καθένα στον καιρό του' τον παρόντα καιρό τον ώρισε για την μακροθυμία, τον μέλλοντα για την ανταπόδοσι. Γι'αυτό τα τελούμενα στην Εκκλησία η θεία χάρις διέθεσε κατά τέτοιον τρόπο, ώστε εμείς αντιλαμβανόμενοι τούτο, ότι την συγγνώμη για τα αμαρτήματα λαμβάνομε απο τα εδώ συμβαίνοντα, να σπεύσωμε, όσο ζούμε ακόμη στον παρόντα βίο, να επιτύχωμε το αιώνιο έλεος και να καταστήσωμε τους εαυτούς μας αξίους της θείας φιλανθρωπίας. Διότι εκείνη η κρίσις, η τελευταία, είναι ανελέητος γι'αυτόν που δεν έδειξε έλεος.[...]
Αγίου Γρηγορίου Παλαμά 'Εργα
Πατερικές Εκδόσεις " Γρηγόριος ο Παλαμάς "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου