Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Είναι μυροβλύτης ο άγιος Δημήτριος;


Σε μια γιαγιά, που κοιμήθηκε σήμερα (25.10.2011) στη Μεγάλη Φτωχομάνα, τη Θεσσαλονίκη. Χρυσάνθεμα στη μνήμη της.

Τα σημάδια της παρουσίας τους, που δίνουν οι άγιοι, σπάνια κάνουν την καρδιά κάποιου που δεν πιστεύει να στραφεί προς το Θεό. Και τούτο, όχι γιατί είναι ξύπνιος, ορθολογιστής, κάτοχος πολλών γνώσεων & ευρείας αντίληψης κ.τ.λ., αλλά απλώς γιατί είναι πολύ εύκολο από τον καναπέ σου να παριστάνεις τον αμφισβητία, βέβαιος για τις απόψεις σου, χωρίς καμιά αγωνία για την αλήθεια και χωρίς καμιά πραγματική έρευνα για τα πράγματα που χιλιάδες άνθρωποι, διαχρονικά, μαρτυρούν ότι έχουν βιώσει και που εσύ, αγαπητέ μου αδελφέ, με μια κίνηση τα πετάς στον κάλαθο των αχρήστων χαμογελώντας περιφρονητικά.
"Πόσες χιλιάδες άνθρωποι λένε ψέματα" και πόσο σημαντικός είσαι εσύ, που το 'πιασες (χωρίς να το ερευνήσεις, επαναλαμβάνω) και δεν έπεσες στην παγίδα!... Ο εαυτός σου συγκαταλέγεται στα φωτεινά πνεύματα της ανθρωπότητας, αντίθετα με τους τιποτένιους τους παπάδες, που άλλο δεν κάνουν παρά να εξαπατούν και να ληστεύουν τον κοσμάκη!

 
Αυτό γίνεται και με το μύρο του αγίου Δημητρίου. Σιγά να μην πιστέψουμε πως ο Δημήτριος είναι άγιος. Σιγά να μην πιστέψουμε γενικά πως υπάρχουν άγιοι! Και βέβαια σιγά να μη μυροβλύζει! Απάτη των παπάδων, όπως κι όλα τ' άλλα.
Προσωπικά, έχω μερικές μαρτυρίες από αυτόπτες για σύγχρονες μυροβλυσίες του αγίου Δημητρίου. Θα δημοσιεύσω δύο, που τις έχω γραπτές. Ευχαριστώ τους φίλους, που μου έδωσαν την άδεια να δημοσιοποιήσω τα ονόματά τους - όποιος αληθινά ερευνά την αλήθεια, ας ερευνήσει και την αξιοπιστία τους. Βέβαια, ο άπιστος θα παραμείνει άπιστος, ενώ ο "δύσπιστος" θ' αποδείξει αν είναι "επαγγελματίας δύσπιστος" ή ειλικρινής, που μπορεί να αναθεωρήσει τις απόψεις του μετά από έρευνα.
Α, να μην ξεχάσω να διεκρινίσω πως δεν έχει καμιά σημασία για τη ζωή μου αν οποιοσδήποτε αποδέχεται ή όχι πως ο άγ. Δημήτριος είναι μυροβλύτης ή ακόμα και πως είναι υπαρκτό πρόσωπο. Ούτε λεφτά κερδίζω ή χάνω ούτε τίποτα... Το πρόβλημα είναι δικό του και, αν μερικοί παλαβοί του διαδικτύου γράφουμε κάτι, είναι καθαρά και μόνο από χαζό ενδιαφέρον για την ψυχούλα του. Κατά τα άλλα, είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ καθενός να αρνείται το Θεό, το Χριστό, τους αγίους, τη μετά θάνατον ζωή, να αρνείται τις χιλιάδες μαρτυρίες εκείνων που είδαν και επίστευσαν, ακόμα και να αρνείται να το ψάξει και να παραμένει στον καναπέ του. Καλά κάνει, μπράβο του. Κι ας βρει χίλιες δικαιολογίες για τη στάση του - αν θέλει, να σκαρφιστώ κι εγώ να του γράψω ένα κατεβατό...
ΜΗΝ πιστέψεις, αγαπητέ μπλογκοναύτη. Μην πιστέψεις μέχρι να δεις. Ο χριστιανός βλέπει, δεν πιστεύει τυφλά. Αλλά για να δεις χρειάζεται κάποια προσπάθεια (όπως για να δεις αν λέει αλήθεια η σύγχρονη φυσική, χρειάζεται επίσης κάποια προσπάθεια) και δεν ξέρω αν είσαι διατεθειμένος να την καταβάλεις, αντί να σκέφτεσαι πόσο σοφός είσαι, πόσο ηθικός και πόσο ευχαριστημένος με το υψηλό επίπεδό σου θα 'ταν ο Χριστός, αν ζούσε τώρα και σε συναντούσε...
Γράφουν λοιπόν κάποιοι επαγγελματίες αμφισβητίες πως το μύρο ριχνόταν στον τάφο του αγίου από αγωγούς - εννοώντας προφανώς τους αγωγούς που έφερναν νερό από ένα πηγάδι, το οποίο θεωρείται αγίασμα, αλλά δεν μετέφεραν το μύρο του αγίου. Εντάξει, εδώ θα περιοριστούμε σε δύο μαρτυρίες, όπως είπα, σύγχρονης μυροβλυσίας, μαρτυρίες που εύκολα απορρίπτονται αλλά προκαλούν σε έρευνα. Ε, κι ο άγιος ας ευλογεί όλο τον κόσμο, πιστούς και "απίστους". Μη λογαριάζεις αν σε πιστεύουν ή όχι, δίνε την ευλογία σου - ξέρεις εσύ. Εντάξει, άγιέ μου; Σ' ευχαριστώ.


Α΄
Σχετικά με το θαύμα της μυρόβλυσης του Αγίου Δημητρίου το έτος 1987

            Ήταν 26 Οκτωβρίου 1987. Ώρα περασμένες δέκα το βράδυ. Η Θεσσαλονίκη γιόρταζε την μνήμη της αθλήσεως του πολιούχου της Αγίου
Διαβάστε ερισσότερα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου