Αν πούμε με την καρδιά μας «Ναι, Κύριε», τότε τα άστρα θα κατεβούν στη γη. Τότε θα δούμε θαύματα μεγάλα

.

..αυτό το «Κύριε, ελέησον» κάνει θαύματα. Ναι, θαύματα κάνει

Μακαριστός επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης


ΖΟΥΜΕ σὲ μιὰ ἐποχὴ ἀπιστίας καὶ ἀθεΐας. Οἱ περισσότεροι μπορῶ νὰ πῶ δὲν πιστεύουν. Μέσα στοὺς ἑκατὸ ἀνθρώπους, ζήτημα σήμερα ἂν ἕνας πιστεύῃ εἰλικρινὰ στὸ Θεό. Οἱ ἄλλοι εἶνε ἀδιάφοροι, ἄπιστοι καὶ ἄθεοι.
Μοῦ ἔλεγε ἔνας παπᾶς μὲ δάκρυα, ὅτι εἶνε σαράντα χρόνια σ᾿ ἕνα χωριὸ μὲ πεντακόσες ψυχές. Καλὸς παπᾶς, δὲν ἔδωσε ποτέ ἀφορμὴ σκανδάλου. Χτυπᾷ τὴν καμπάνα κάθε Κυριακή, τοὺς προσκαλεῖ, πηγαίνει στὰ σπίτια τους. Καὶ ὅμως, ἂν πᾷς στὴν ἐκκλησιά, δὲ βρίσκεις παραπάνω ἀπὸ πέντε ἄντρες καὶ δέκα γυναῖκες· καὶ πολλὲς φορὲς τὸ καλοκαίρι δὲν ὑπάρχει οὔτε παιδὶ νὰ κρατήσῃ λαμπάδα. Ποῦ εἶναι; Δὲν ἐκκλησιάζονται.
Καὶ αὐτό, κατ᾿ ἀναλογίαν, γίνεται σχεδὸν παντοῦ. Κι ὅταν ὁ παπᾶς τοὺς λέει:
Γιατί δὲν ἔρχεστε στὴν ἐκκλησία; ἀπαντοῦν:
-Τί νὰ κάνω στὴν ἐκκλησία;…
Πηγαίνει στὸ καφενεῖο, πηγαίνει στὴν ταβέρνα, πηγαίνει στὰ γήπεδα, πηγαίνει ἐκδρομές, πηγαίνει παντοῦ, ἀλλὰ πόδια νὰ πάῃ στὴν ἐκκλησιὰ δὲν ἔχει. Καὶ μὲ αὐθάδεια λέει, Τί νὰ κάνω στὴν ἐκκλησία;…
Ἂν ὑπάρχῃ ὅμως ἕνα μέρος ποὺ εἶναι πιὸ ἀναγκαῖο ἀπὸ ὅλα νὰ πάῃ κανείς, αὐτὸ εἶνε ὁ ναὸς τοῦ Ὑψίστου.
Ἐδῶ μέσα θὰ ᾿ρθῇς· ἐδῶ θὰ βαπτισθῇς, ἐδῶ θὰ στεφανωθῇς, ἐδῶ ὁ παπᾶς γιὰ τελευταία φορὰ θὰ πῇ «Δεῦτε τελευταῖον ἀσπασμὸν δῶμεν, ἀδελφοί, τῷ θανόντι…».
Ἐδῶ εἶναι τὰ ἅγια καὶ τὰ ἱερά·
ἐδῶ εἶναι οἱ ἅγιες εἰκόνες,
ἐδῶ εἶναι οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγγελοι,
ἐδῶ εἶναι τὰ μυστήρια τῶν μυστηρίων,
ἐδῶ ἀκούγεται τὸ Εὐαγγέλιο,τὰ πάγχρυσα λόγια τοῦ Χριστοῦ.
Ἐδῶ μέσα ὅλοι μας, σὰν μιὰ οἰκογένεια, φωνάζουμε καὶ παρακαλοῦμε τὸ Θεὸ καὶ λέμε «Κύριε, ἐλέησον».
Καὶ αὐτὸ τὸ «Κύριε, ἐλέησον», ποὺ μπορεῖ νὰ τὸ πῇ καὶ ὁ γέρος ὁ ἀσπρομάλλης καὶ ὁ ἀγράμματος καὶ ἀστοιχείωτος κ᾿ ἕνα μικρὸ παιδάκι ποὺ κρατάει στὴν ἀγκαλιά της ἡ μάνα, αὐτὸ τὸ «Κύριε, ἐλέησον» κάνει θαύματα.

Ναί, θαύματα κάνει. Ποιός μᾶς τὸ λέει; Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο.
Ὁ Χριστός, λέει, πῆγε σὲ μιὰ πόλι. Χιλιάδες κόσμος μαζεύτηκε, πατεῖς με – πατῶ σε. Πῆγαν ἀπὸ μιὰ περιέργεια, γιὰ νὰ δοῦνε ποιός εἶν᾿ αὐτὸς ποὺ κάνει θαύματα. Ἤθελαν νὰ δοῦνε τὸ Χριστό. Ἄλλοι ἀνέβηκαν στὶς στέγες, ἄλλοι στὰ δέντρα καὶ ὅπου ἀλλοῦ μποροῦσαν.

Ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός ανατρέπει την διδασκαλία ότι η μονολόγιστη ευχή «δεν είναι η σωστή προσευχή».

 

 

Ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο μέγας στύλος της Ορθοδοξίας,εκάρη μοναχός σε ηλικία 26 ετώνκαι παρά το νεαρόν της ηλικίας του σύμφωνα με τον Γεώργιο Σχολάριο ήταν «σωφρονέστερος τῶν τάς ἐρήμους οἰκούντων».

 

Στην ησυχία του ερημικού νησιού «Αντιγόνη» της Προποντίδος υπεβλήθη σε σκληρή άσκηση και μάλιστα στη μονολόγιστη ευχή, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν». Ακολουθώντας την νηπτική και ασκητική παράδοση των θεουμένων αγίων της Ορθοδοξίας, πέρασε από τα πνευματικά στάδια της καθάρσεως, του φωτισμού, ηξιώθη του δοξασμού από την άκτιστη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και έγινε μυσταγωγός της νοεράς προσευχής.

 

Το σύντομο κείμενο που ακολουθεί αποτελεί ανάλυση της ευχής του Ιησού,και αρχικώς μας παρεδόθη ως έργον ανωνύμου. Κατόπιν όμως ερεύνης του Σέρβου ιερομονάχου Ειρηναίου Μπούλοβιτς, απεδείχθη πως αποτελεί κείμενο του ΑγίουΜάρκου του Ευγενικού. Πρωτοδημοσιεύθηκε στο περιοδικό ''Κληρονομία'', αρ. 7(1975), σελ. 345-352, και αργότερα συμπεριελήφθη σε μετάφραση στην ''Φιλοκαλίατων ιερών Νηπτικών'', τ. 5, σελ. 284-288, εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”,Θεσσαλονίκη, 1984.

 

O Άγιος Μάρκος διδάσκει πως η ευχή όχι μόνο είναι «η σωστή προσευχή», αλλά και πλήρης αγίων δωρεών και Ορθοδόξου Ομολογίας. Ομολογία, που δυστυχώς τελεί υπό εξαφάνιση στη διδασκαλία και πράξη των συγχρόνων αρχιποιμένων.

 

Το κείμενο έχει ως εξής:

Λόγος τοῦἐνἁγίοις πατρός ἡμῶν Μάρκου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ περί τῶν λόγων τῆς θείας εὐχῆς, δηλαδή τό ''Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με''

 

«Πόση δύναμη έχει η ευχή και ποιες είναι οι δωρεές της σε όσους την χρησιμοποιούν και σε ποια πνευματική κατάσταση τους φέρνει, δεν μπορούμε εμείς να το πούμε. Τους λόγους όμως από τους οποίους αποτελείται, τους βρήκαν αρχικά οι άγιοι Πατέρες μας, όχι από δική τους επινόηση, αλλά πήραν αφορμή από παλιά από την ίδια την Αγία Γραφή και από τους κορυφαίους μαθητές του Χριστού. Ή, για να το πούμε καλύτερα, τους δέχθηκαν αυτοί ως πατρική κληρονομιά και τους μετεβίβασαν σε μας.

 

Ώστε και από αυτό γίνεται φανερό, σε όσους δεν το έμαθαν εκ πείρας, ότι αυτή η ιερή ευχή είναι κάτι το ένθεο και ιερός χρησμός. Γιατί πιστεύουμε ότι αποτελούν θείους χρησμούς και πνευματικές αποκαλύψεις και λόγους Θεού όλα όσα έδωσε στους ιερούς Αποστόλους να πουν ή να γράψουν ο Χριστός, ο οποίος λάλησε μέσω αυτών.

 

Έτσι, ο θειότατος Παύλος, φωνάζοντας σε μας από το ύψος του τρίτου ουρανού, λέει: «οὐδείς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰμὴἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» (Α' Κορ. 12, 3). Με την αρνητική λέξη «οὐδεὶς», φανερώνει θαυμάσια ότι η επίκληση του Κυρίου Ιησού είναι κάτι το πολύ υψηλό και ανώτερο όλων.

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΩΣ ΕΣΩΣΑ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΗΜΕΡΑ !!!

 

 

Από  τον δικηγόρο ποινικολόγο Νίκο Αντωνιάδη

_______________________

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΙΕΤΝΑΜΕΖΑΣ 48ΧΡΟΝΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ !!!

ΚΑΙ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΟΣΟΙ ΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΕ...

 

Όταν άρχισα να γράφω για το πρωτόκολλο του θανάτου στα δημόσια νοσοκομεία στην εποχή της ψευδοπανδημίας του ψευδοφονικού ιού, πολλοί ήταν εκείνοι που δεν μπορούσαν να το πιστέψουν.

Ούτε τώρα που γράφω για την “ανάγκη” ειδικά αυτήν την χρονική περίοδο να “αποδείξουμε” την “επιδείνωση” της “πανδημίας”, με αύξηση των νοσηλειών, των διασωληνώσεων και των θανάτων “κόβιντ”.

Ελάτε τώρα να σας τρελάνω τελείως. Γιατί αυτά που θα διαβάσετε, εγώ τα ζω συνεχώς, αλλά για κάποιον που δεν τα ζει είναι πολύ δύσκολο να τα πιστέψει.

Η Βιετναμένα σύζυγος του Παναγιώτη έχει χαμηλή πίεση.

Αποφασίζουν να πάνε στο Θριάσιο. 24 Ιανουαρίου. Γενική εφημερία.

Σήμερα “μαθαίνουν” ότι πήγαν στις 25.

Αλλά πάμε παρακάτω. Γιατί αυτό δεν είναι τίποτα.

Κάνει τεστ.

Αρνητικό.

Της κάνουν αξονική.

Στον πνεύμονα !!!

Καθώς, ως γνωστόν, η πίεση οφείλεται στον πνεύμονα...

“Βλέπουμε σκιές”...

“Πού τις βλέπετε;;; Και από πού και ως πού αξονική στον πνεύμονα;;;”

“Βλέπουμε σκιές”...

Δεύτερο τεστ.

Αρνητικό.

Τρίτο τεστ.

Διότι ντε και σώνει πρέπει να έρθει ένα θετικό τεστ να “κολλήσει” στις σκιές στον πνεύμονα...

Ήταν το τρίτο και φαρμακερό :

Θετικό !!

Άγιοι Τρεις Ιεράρχες – Οι ασυμβίβαστοι (30 Ιανουαρίου)

 

«Τέτοιους άγιους, γενναίους και ασυμβίβαστους με το κακό και την αίρεση εκκλησιαστικούς ηγέτες χρειαζόμαστε και σήμερα. Και ας παρακαλούμε τoν Ιδρυτή της Εκκλησίας μας να μας τους χαρίζει».

Οι Τρεις Ιεράρχες πρώτευσαν σε όλους τους τομείς της πνευματικής ζωής. Κατέκτησαν με τον προσωπικό τους αγώνα και την βοήθεια της θείας Χάριτος τις κορυφές της αγιότητος και καλούσαν τους πιστούς να ανεβαίνουν στις ωραίες πνευματικές αναβάσεις.Άσκησαν στον ύψιστο βαθμό την φιλανθρωπία και ανακούφισαν τον πόνο χιλιάδων αναξιοπαθούντων.

Δίδασκαν καθημερινά τους πιστούς αναλύοντάς τους τις θεόπνευστες αλήθειες της Πίστεώς μας και διαφωτίζοντάς τους για τα μεγάλα θέματα, που απασχολούν την ψυχή κάθε ανθρώπου.Καθόρισαν συστηματικά την λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, για να μπορούν να λατρεύουν οι πιστοί θεάρεστα τον Κύριο.Συνέγραψαν θαυμάσια συγγράμματα, τα οποία ξεπέρασαν τη φθορά του χρόνου και ισχύουν και για τις μέρες μας.

Ο εθνικός μας ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος γράφει ότι με τα συγγράματά τους οι Τρεις Ιεράρχαι «απετελέσαν εποχήν λόγου νέαν, μεγάλην και ένδοξον διά το ανθρώπινον γένος» (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. 2ος, μέρος Β’ σελ. 1, 6).

Πολύ εύστοχα ελέχθη γι’ αυτούς ότι ήταν «εύγλωττοι κατά τον λόγον, ευγλωττότεροι κατά τον βίον, ευγλωττότατοι κατά τον θάνατον».

Βασικό στοιχείο της αγιότητος και των τριών είναι ότι ήταν ασυμβίβαστοι με το κακό, την αμαρτία και την αίρεση. Δεν γνώριζαν τη γλώσσα των συμβιβασμών και της διπλωματίας. Προτιμούσαν να χάσουν τη θέση τους και αυτή τη ζωή τους, παρά να συμβιβαστούν σε θέματα αρχών και πίστεως. Δε σκέφτηκαν ποτέ εάν αντίπαλοί τους ήσαν αυτοκράτορες ή σοφοί διάφοροι ή ισχυροί κατά κόσμον. Έμειναν ακλόνητοι στην ορθή πίστη και ζωή αψηφώντας τις συνέπειες.

Εμείς, έπαρχε Μόδεστε, είπε στον απεσταλμένο του αρειανού αυτοκράτορα

Πραγματικά πόσο λυπάμαι όλους αυτούς τους ανθρώπους με τις τσαλαπατημένες συνειδήσεις που παίζουν με ολόκληρους λαούς λες και είμαστε μυρμήγκια…

 

2ο και 3ο κυμα ήταν όλα αποφασισμένα από την αρχή. Όλοι το ήξεραν, όλοι το έλεγαν… Λες και ήταν Πυθίες και τα ήξεραν από πέρυσι τον Απρίλη.. Κατά τ άλλα οι επιτροπές κάνουν ότι συνεδριάζουν και τα κανάλια κάνουν ότι μας ενημερώνουν για τις “εξελίξεις”. Δεν υπάρχουν εξελίξεις. Υπάρχει μόνο συνωμοσία. Χωρίς θεωρία. Σκέτη…
Αυτή η συνομωσια που υπάρχει στην εξουσία εδώ και χιλιάδες χρόνια… Αλλά ξαφνικά τον 21ο αιώνα έγινε “θεωρία”. Και όσοι καταλαβαίνουν τις συνομωσιες έγιναν ψεκασμένοι.
Ο Σωκράτης πριν 2500 χρόνια εκτελέστηκε γιατι “διέδιδε καινά δαιμόνια” και “διέφθειρε τους νέους”. Σήμερα θα το έλεγαν “διασπορά ψευδών ειδήσεων” και “διέγερση σε ανυπακοή”.
Τώρα λοιπόν αφού σας έπεισαν ότι για 1 χρόνο σχεδόν έχουν κάνει τη ζωή μας μια δυστοπική ταινία τρόμου για να μας σώσουν απ τον κορονοϊό, προχωρούν στη φάση 3 και θα έχουμε το ΤΡΙΤΟ και ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ LOCKDOWN με απαγορεύσεις κυκλοφορίας πλέον από τις 6, αφού δεν αντιδράσαμε όταν το έκαναν σε συνανθρώπους μας τόσο καιρό στα δυτικά προάστια. Με απαγόρευση για διαδήλωση και διαμαρτυρία και με πλήρη λογοκρισία σε όλα τα μέσα.
Προχωρούν στο τελειωτικό χτύπημα στην ανεξάρτητη εργασία. Εστίαση και εμπόριο που αιμοραγουν τώρα θα πεθάνουν οριστικά…
Τέχνη, κοινωνικές σχέσεις και διασκέδαση έτσι κι αλλιώς είναι κάτι για το οποιο πρέπει να νιώθουμε ενοχές και μόνο που το σκεφτόμαστε.
Οτι μας θυμίζει τον παλιό καλό καιρό τώρα είναι η αιτία που πεθαίνει ο “παππούς κι η γιαγιά” και εμείς είμαστε πολιτικώς μη ορθοί και μόνο που μας λείπουν…
Κι όμως δε με τρομάζουν οι πολιτικοί. Δε με τρομάζουν τα Hoaxes και η Athens voice. Δε με τρομάζει ούτε καν η ΝΤΠ. Αυτοί είναι με τη συγκατάθεση τους στη σκοτεινή πλευρά. Η χαρά τους θα είναι μικρή και η τιμωρία τους μεγάλη. Λέγεται Νόμος της Αιτίας και του Αποτελέσματος (νόμος του Καρμα στα Ελληνικά :-)).
Αυτο που με τρομάζει λίγο είναι η χαμηλή συνειδητότητα του κόσμου. Του κόσμου που πάντα είχε ένα ένστικτο και μια διορατικότητα προς την εξουσία.
Με τρομάζουν οι “εξυπνοι και μορφωμένοι” της γενιάς μου αλλά κυρίως οι μικρότεροι. Μόνο “εγκέφαλος” και καθόλου “πνεύμα”. Συναγωνίζονται τα ρομπότ της Τεχνητής Νοημοσύνης σε διόραση… Τι κρίμα γιατί τα ρομπότ ήδη είναι ήδη πιο “γρήγοροι” υπολογιστές από εκείνους.. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι το μυαλό του. Ο άνθρωπος είναι ένα άπειρο πνεύμα ικανό για ενέργειες πολύ ανώτερες από τη σκέψη.
Αυτό όμως είναι το σπουδαιότερο μάθημα! Όσοι καταλαβαίνετε τι συμβαίνει παλέψτε για το φως και την Αλήθεια. Κάντε το όμως χωρίς προσκόλληση στο αποτέλεσμα. Μην το κάνετε για τη νίκη και την ανταμοιβή. Κάντε το γιατί αυτό είναι το χρέος μας. Κάντε το γιατί αυτό έλεγαν οι πρόγονοι μας ΟΡΘΉ ΔΡΆΣΗ.
ΟΡΘΗ ΔΡΑΣΗ είναι εκείνη που γίνεται λόγω ευθυγράμμισης με το Νόμο και το καθήκον!
Απαλλαγμένη από το φόβο των συνεπειών και από την αναμονή του αποτελέσματος!
Όλους εσάς που αγωνίζεστε για το σύνολο απλά γιατί ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ, σας ευχαριστούμε πολύ! Και μακάρι να γίνουμε όλοι σαν κι εσάς!
Γρηγόρης Πετράκος
https://romioitispolis.gr/%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%bf-%ce%bb%cf%85%cf%80%ce%ac%ce%bc%ce%b1%ce%b9-%cf%8c%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%cf%8d%cf%82/

Κάποτε ήρθε στην μονή μας ένας υπουργός με πολύ ύφος...

π Αίμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Κάποτε ήρθε στήν μονή μας ένας υπουργός με πολύ ύφος αλλά γρήγορα είδε ότι ή μοναστηριακή ατμόσφαιρα είναι ένας άλλος κόσμος, και άρχισε να συναναστρέφεται απλούστερα με τούς μοναχούς.
Τον προσκάλεσα στο ηγουμενείο μόνο του και, όταν μπήκε, δεν κατάφερε να πει λέξι, διότι τον κατέλαβαν λυγμοί. Προσπάθησα να τον διασκεδάσω και μού λέει: «Σήμερα θυμήθηκα ότι ό παππούς μου κάθε Δευτέρα έφευγε άπ' το σπίτι και πήγαινε στο βουνό γιά να προσευχηθεί. Επίσης, πολλές φορές έβλεπα τον πατέρα μου, πού ήταν άπ' τή Μικρά Ασία, να μη περπατά στο χώμα. Πηγαίνοντας σ' ένα μοναστήρι το χειμώνα με πολλά χιόνια και πάγους, τον έβλεπα να υψώνεται πάνω άπ' τούς πάγους και, όταν φθάναμε στο μοναστήρι, αντιλαμβανόμουν ότι σε κάτι διαφέρει άπ' τούς άλλους πού ήταν τριγύρω μας. Σήμερα κατάλαβα το μυστικό τού πατέρα μου. Μού έδωσε μία πίστη, τήν όποια ξαναποκτώ σήμερα.
Αύτή είναι ή φυσική, ή κληρονομική πίστη».

Από το βιβλίο του αρχ.Ιωάννη Κωστώφ «Ψυχική Τόνωση»

https://proskynitis.blogspot.com/2020/03/blog-post_691.html
Έκτακτο παράρτημα

Όταν ο Θεός επιθυμεί να αφυπνίσει και να συνετίσει ένα λαό Του...

 

Στ᾿ ἀλήθεια δέν ξέρει κανείς ποῦ βρίσκεται ἡ μεγαλύτερη παραφροσύνη τοῦ σύγχρονου κόσμου πού ἔχει ἐκπέσει ἀπό τόν Χριστό…
Παντοῦ βλέπει κανείς αὐτό πού ὀνομάζουμε χυδαῖο καί βάρβαρο. Ἐκεῖ πού ὁ Χριστός εἶναι ἀπών, ἐκεῖ περισεύει τό ψεῦδος καί ἡ βία θριαμβεύει.

Ἄν ὅλοι Σέρβοι (Ἕλληνες) μετανοοῦσαν, ὁ Θεός θά τούς ἐλεοῦσε σύντομα, καθώς ἐλέησε ἐκεῖνον τόν μετανοημένο (ἐκ δεξιῶν) ληστή. Ὁ Θεός ὅμως, ἀναστέλλει τό ἔλεός Του ἐξαιτίας ἐκείνων πού θαρροῦν πώς εἶναι ἀναμάρτητοι καί μάλιστα, φτάνουν νά βλαστημοῦν τό Θεό, πού δέν τούς σώζει ἐπί τοῦ σταυροῦ ὡς ἀναμάρτητους.

Ὅταν ὁ Θεός ἐπιθυμεῖ νά ἀφυπνίσει καί νά συνετίσει ἕνα λαό Του μέ τήν τιμωρία, τίς περισσότερες φορές χρησιμοποιεῖ ἄπιστους καί φονιάδες καί ὄχι δικαίους καί ἁγίους…

Μέ ἕνα λόγο, δέν ὑπάρχει πράγμα στή γῆ καί κάτω ἀπό τόν οὐρανό, τό ὁποῖο δέν ἔχει χρησιμοποιήσει ὁ Θεός γιά νά συνετίσει, νά διορθώσει καί νά σώσει τόν ἄνθρωπο. Ὅλη ἡ φύση εἵναι ἕνα ἐργαλεῖο στό θαυματουργό Του χέρι.

Ἀδελφοί μου, ἡ μετάνοια τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μία πράξη κατά τήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος ἐπαναστατεῖ στόν ἴδιο του τόν ἑαυτό καί αὐτή τήν ἐπανάσταση τήν ξεκινᾶ ὁ ἄνθρωπος ἀπό μόνος ὅταν συνειδητοποιήσει πώς ὁ ἐχθρός βρίσκεται μέσα του!

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ζεῖ μέ τήν αὐταπάτη, πώς ὅλοι οἱ ἐχθροί του εἶναι ἔξω ἀπό τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό, ὥς τότε δέν ἐξεγείρεται ἐνάντια στόν ἑαυτό του.

Ὅταν ὅμως μία στιγμή ἀνοίξουν τά ἀνθρώπινα μάτια καί ἀναγνωρίσουν πώς οἱ «κλέφτες» καί οἱ «ληστές» βρίσκονται μέσα στήν οἰκία του, τότε ξεχνάει ἐκείνους πού ἐπιτίθενται στό σπίτι ἀπ᾿ ἔξω καί χρησιμοποιεῖ ὅλη τή δύναμή του νά βγάλει ἔξω ἐκείνους πού ἀπρόσκλητοι μπῆκαν μέσα καί ἐγκαταστάθηκαν.

Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

https://www.hristospanagia.gr/
https://ixthis3.blogspot.com
http://ethnegersis.blogspot.com
http://thesecretrealtruth.blogspot.com

Οι ιοί μεταλλάσονται – τα ανθρώπινα κύτταρα όχι!

 

Ο λόγος περί επικίνδυνων μεταλλάξεων του covid έχει και μια ακόμα συνέπεια, ηθελημένη ή όχι, σχεδιασμένη ή όχι, δεν κάνει διαφορά: αν υπάρχει ζήτημα μεταλλάξεων την σήμερον ημέρα αυτές συμβαίνουν αποκλειστικά και μόνο στον covid ή στους ιούς· όχι στα ανθρώπινα κύτταρα!

Είναι γνωστό πόσο ερεθίστηκαν περισσότερο και λιγότερο επώνυμες Β.Α./Ε.Κ. όταν στα ντουβάρια υποστηρίξαμε εκείνο που ξέρουν καλά οι βιοτεχνολόγοι και λοιποί γενετιστές, οι ignorants / πειραματόζωα όμως πρέπει να αγνούν. Ό,τι, δηλαδή, τόσο οι mRNA πλατφόρμες (pfizer/biontech και moderna) όσο και DNA πλατφόρμες (astrazeneca και άλλοι) δεν είναι εμβόλια με την ιστορική έννοια αλλά εργαλεία γενετικής τροποποίησης των ανθρώπινων κυττάρων, που πλασσάρονται σαν «εμβόλια» επειδή χρησιμοποιούνται σύριγγες.

Οι λέξεις γενετική τροποποίηση είναι ευφημισμός μιας άλλης, κακόηχης: μετάλλαξη. Περί αυτού πρόκειται, ωμά και καθαρά. Μπορεί κάποιος να

Η ώρα της δεύτερης μάσκας και του τρίτου (;) “lockdown”: Αναλγησία και γελοιότητα δίχως όρια

 

Του Κωνσταντίνου Βαθιώτη, Αναπλ. Καθηγητή Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.

 

Κυκλοφορεί η φήμη ότι η κυβέρνηση εξετάζει το σοβαρό ενδεχόμενο να επιστρέψουμε σε “σκληρό lockdown”: Κάποιοι μιλούν για “τρίτο” ή για “νέο lockdown”, παρότι διατηρείται όλος ο κορμός του ήδη υπάρχοντος “lockdown” με τους πρωτοφανείς περιορισμούς των ατομικών ελευθεριών του πολίτη – το ενδεχόμενο ξανακλείσιμο των καταστημάτων ή/και των σχολείων δεν δικαιολογεί την χρήση του όρου “νέο/τρίτο lockdown”.

Θα ήταν επιτέλους χρήσιμο να αποφασίσουν οι “ειδικοί” πόσες κατηγορίες “lockdown” προβλέπει το “πολεμικό εγχειρίδιό” τους και τι σημαίνει καθεμία εξ αυτών: σκληρό και μαλακό/ήπιο, σαν τα ναρκωτικά και τον πατερναλισμό; Ολικό και μερικό; Tοπικό και εθνικό; Σχετικό και απόλυτο; Ταυτοχρόνως, η κυβέρνηση οφείλει πάραυτα αφ’ ενός να ενημερώσει τους Έλληνες πολίτες πόσο κοστολογείται κάθε τύπος “lockdown”, δηλ. πόσο επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός και πόσο αυξάνεται το χρέος της Ελλάδας, αφ’ ετέρου ποιοι από τους πολίτες που, μεταξύ άλλων, υπνωτίζονται όλο αυτό το διάστημα με “πακέτα στήριξης” ή με υποσχέσεις αναδρομικών και μικροαυξήσεων θα κληθούν να “πληρώσουν την νύφη” και, ειδικότερα, σε ποια έκταση.

Υπό το φως τέτοιων διακρίσεων ερωτάται: Σε ποια κατηγορία υπαγόταν το “lockdown I”: ήταν σκληρό ή μαλακό; Αν ήταν σκληρό, τότε τι είναι το “lockdown II”, όπου ο κόσμος πρέπει να κυκλοφορεί με “μάσκα παντού” και ταυτοχρόνως να δίνει ραπόρτο στο κράτος για τον λόγο και τον τόπο μετακίνησής του πριν ξεμυτίσει από το σπίτι του, ενώ η χρονική διάρκειά του έχει ξεπεράσει όχι μόνο το “lockdown I”, αλλά και κάθε νοσηρή φαντασία; Μήπως το “lockdown II” είναι εν τέλει πανίσκληρο; Μήπως ο ελληνικός λαός κυβερνάται από πολλούς Josef Fritzl, το αυστριακό “τέρας του Amstetten”, που το 2008 είχε ομολογήσει ότι κρατούσε φυλακισμένη την κόρη του στο μπουντρούμι του σπιτιού του και την βίαζε συστηματικώς επί 24 χρόνια, με αποτέλεσμα να αποκτήσει μαζί της 7 παιδιά; (επ’ αυτού βλ. την ανάλυση του γράφοντος εις: Συνήγορος, τεύχος 67/2008, σελ. 46).

Δεδομένου, μάλιστα, ότι από μετρήσεις τις οποίες φέρεται να πραγματοποίησε στα λύματα της Αττικής ο καθηγητής Αναλυτικής Χημείας του ΕΚΠΑ κ. Νίκος Θωμαΐδης προέκυψε το μέγεθος της καταστροφής που επιφέρουν στην ψυχική υγεία των πολιτών τα δρακόντεια και απάνθρωπα μέτρα της κυβέρνησης, θα ήταν αναμενόμενο να μη γίνεται συζήτηση για επιστροφή στο μοντέλο του “πανίσκληρου lockdown”, αλλά η περαιτέρω χαλάρωσή του. Τούτο καθίσταται επιτακτική ανάγκη με βάση τα ακόλουθα στοιχεία (βλ. άρθρο Ελ. Ανδρώνη, Εθνική κατάθλιψη: Ναρκωτικά, ηρεμιστικά, υπνωτικά, αντικαταθλιπτικά σαρώνουν την «κορονοϊόπληκτη» Ελληνική κοινωνία!, 23.1.2021, εις: aktines.blogspot.com):

– «Αμφεταμίνες, κοκαΐνη, αγχολυτικά, ηρεμιστικά, υπνωτικά, αντικαταθλιπτικά σαρώνουν την ελληνική κοινωνία που προσπαθεί να αντεπεξέλθει στη βαναυσότητα των σκληρών περιοριστικών μέτρων».

ἡ ὡραία κοιμωμένη

 Χρονογραφίες

Ὅπως οἱ ὥριμοι ἄντρες «ἐκδικοῦνται» τὴν κατὰ τὰ νειάτα τους ὑπεροψία κι ἀπόρριψή τους ἀπὸ διάφορες νεαρὲς ὡραῖες (ποὺ τὸ ἔπαιζαν «γκόμενες») -πάνω στὴν ὁποία ὑπεροψία ὡς νεαροὶ πολλάκις ἔσπασαν τὰ μοῦτρα τους καὶ αἰσθάνθηκαν καταρρακωμένη τὴν ἀξιοπρέπειά τους- μὲ τὸ νὰ κοροϊδεύουν (ὡς μεγάλοι) ἢ καὶ (ἐντὸς γάμου) νὰ ἀπατοῦν τὶς σιτεμένες καὶ ξεπουπουλιασμένες «χοντρὲς» πενηντάρες καὶ σαρανταφευγάτες (ἐνίοτε ξεσπώντας πάνω σὲ ἄλλες γιὰ δεινὰ ποὺ τοὺς προκάλεσαν ἄλλες), ἔτσι φαντάζομαι ὅτι κάθε μιὰ «στὰρ» ποὺ ἀνακάλυψε (;) ὅτι γιὰ νὰ ἀρχίσει ὡς νεαρὴ τὴν ὁποιαδήποτε καριέρα της πρέπει νὰ ἐνδώσει στὸ βίτσιο τοῦ ἰσχυροῦ ἀπὸ τὸν ὁποῖο τὸ ἐπαγγελματικὸ μέλλον της ἐξαρτιόταν, μετὰ ἀπὸ δεκαετίες νοιώθει ὅτι μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ πάρει ἐκδίκηση ἔστω καὶ ἑτεροχρονισμένη. Ὅταν μιὰ γυναίκα βγῆκε καὶ εἶπε ὅτι (θὰ ἔπρεπε νὰ) ξέρει κάθε γυναίκα τί παίζεται μὲ αὐτὰ τὰ πράγματα καὶ τὰ κυκλώματα, ἔπεσαν νὰ τὴ φᾶνε.

Καὶ γιατί ἄραγε νὰ μὴν βγεῖ π.χ. τὸ παιδάκι ποὺ τὸ κορόιδευαν οἱ συμμαθητές του ἐπειδὴ ἦταν κουτσὸ σ’ ὅλα τὰ σχολικά του χρόνια, καὶ νὰ ἀρχίσει νὰ κατηγορεῖ; Ἐπειδὴ ἡ ἐπιβολὴ αὐτὴ ἔγινε ἀπὸ θεωρητικὰ ἰσοδύναμους; οἱ ὁποῖοι στὴν πράξη ἦταν ἀγέλη; Μήπως θὰ σταματήσει ποτὲ ἡ κοροϊδία τέτοιου εἴδους; Δὲν ἔχουμε μιὰ τεράστια ἐπιχείρηση μνησικακίας; Καὶ ποῦ θὰ σταματήσει αὐτό; Ὅταν καθένας ποὺ ἀδίκησε συρθεῖ γλύφοντας τὸ πάτωμα μέχρι τὰ δάχτυλα τῶν ποδιῶν τοῦ ἀδικημένου; Ἢ ὅταν καθένας σφάξει ἢ ἐκμηδενίσει κοινωνικὰ τὸν βασανιστή του;

Πέρα ἀπὸ τὶς πράγματι παθοῦσες καὶ βιασθεῖσες, ποὺ ἔχουν τὴ συμπάθειά μας ἀλλὰ μετὰ τὰ 20 χρόνια τὰ ἀδικήματα παραγράφονται, ὑπάρχουν κι αὐτὲς παρακάτω, ποὺ θὰ μείνουν στὸ ράφι ἐπειδὴ αὐτὸς ποὺ ἤθελαν ἦταν πολιτικὰ ὀρθὸς ἢ φοβήθηκε μήπως φάει καμμιὰ μήνυση μετά. Κι ὅπως ὁ πρίγκιπας φοβήθηκε, ἔτσι καὶ οἱ ὡραῖες κοιμωμένες γιὰ νὰ εἶναι 100% σίγουρες πὼς δὲν θὰ βιασθοῦν, ὅλες θὰ τὸ ρίξουν στὰ σκυλάκια καὶ τὰ γατάκια, ἢ στὶς σαπφικὲς «καταστάσεις», ὅπου κι ἐκεῖ ὅμως (δὲν ἐννοῶ τὰ σκυλογατάκια) ὑπάρχουν σχέσεις ἐξουσίας τὸ ἴδιο ἀμείλικτες.

Βίος καί ἔργα τοῦ ἀββᾶ ᾿Ισαάκ τοῦ Σύρου (28 Ἰανουαρίου †)

 

Τοῦ Τάτση ᾿Ιωάννη, Θεολόγου

Ὁ συριακῆς καταγωγῆς ἀββᾶς ᾿Ισαάκ, γεννήθηκε στό Bet Κatraye τό σημερινό Katar στόν Περσικό κόλπο, ἐνῶ κατ΄ ἄλλους γενέτειρά του ἦταν ἡ πόλη Νινευί, κοντά στή Μοσούλη τῆς Μεσοποταμίας. Δέν εἶναι γνωστή ἡ ἀκριβής χρονολογία τῆς γέννησής του. Ἡ μέχρι σήμερα ἔρευνα τοποθετεῖ τή ζωή καί τή δράση του στόν 7ο αἰώνα στηριζόμενη κυρίως στίς πληροφορίες πού ὑπάρχουν σχετικά μέ τή χειροτονία του σέ ἐπίσκοπο. Δέν εἶναι ἐπίσης γνωστό ποιοί ἦταν οἱ γονεῖς του καί πῶς ἔζησε τά πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς του. Γνωρίζουμε ὃμως ὃτι σέ νεαρή ἡλικία ἐγκατέλειψε τόν κόσμο καί μαζί μέ τόν ἀδελφό του εἰσῆλθε νά μονάσει σέ ἓνα κοινόβιο τῆς περιοχῆς, τό ὁποῖο ἦταν ἀφιερωμένο στόν μάρτυρα ἃγιο Ματθαῖο. Ἐκεῖ ἀφοῦ ἔλαβε τό μοναχικό σχῆμα καί γυμνάστηκε στούς ἀσκητικούς ἀγῶνες καί κόπους τῆς κοινοβιακῆς ζωῆς, ἐπεθύμησε πιό αὐστηρή ἄσκηση καί ἡσυχία. ῎Εφυγε ἔτσι ἀπό τή μονή καί ἀφοῦ ἦλθε σέ ἐρημικό τόπο, μακρυά ἀπό τόν κόσμο καί τή συναναστροφή μέ πολλούς, ἐγκαταστάθηκε σέ ἓνα ἀπομακρυσμένο κελλί, «μόνος μόνῳ Θεῶ», ἀσκούμενος στή ζωή τῆς καθαρῆς ἡσυχίας. ῾Η ἀγάπη του γιά τή ζωή τῆς ἠσυχίας ἦταν τέτοια ὣστε οἱ ἐπίμονες προτροπές καί παρακλήσεις τοῦ ἀδελφοῦ του, ἠγουμένου πιά τοῦ κοινοβίου, νά ἐπιστρέψει ἀπό τήν ἔρημο στή μονή, δέν εἶχαν κανένα ἀποτέλεσμα[1].
Αὐτό ὃμως πού δέν κατόρθωσαν οἱ ἀδελφικές παρακλήσεις τό πέτυχε ἡ κλήση ἀπό τό...
Θεό στό ἀξίωμα τοῦ ἐπισκόπου. ᾿Εγκαταλείπει ἔτσι τήν ἔρημο, ἀπό τόν πόθο τῆς ὁποίας ὃλη ἡ καρδιά του φλεγόταν, καί χειροτονεῖται ἐπίσκοπος τῆς μεγάλης πόλεως Νινευί ἀπό τόν καθολικό τῆς Νεστοριανικῆς ᾿Εκκλησίας Γεώργιο (600 - 680). Ὁ ἱερομόναχος Νικηφόρος Θεοτόκης, ὁ ὁποῖος πρῶτος ἐξέδωσε τυπογραφικά τήν ἐλληνική μετάφραση τῶν Ἀσκητικῶν τοῦ ἀββᾶ ᾿Ισαάκ, ἀναφερόμενος στήν ἐκλογή σέ ἐπίσκοπο τοῦ ἁγίου γράφει μεταξύ ἄλλων καί τά ἑξῆς: «Καί γάρ οὐκ ἔδει τόν λύχνον ὑπό τόν ἐρημικόν κατακρύπτεσθαι μόδιον, ἀλλ΄ ἐπί τήν ποιμαντικήν ἐπιτεθεῖναι λυχνίαν, καί τῆς φωταυγοῦς ἀρετῆς πορρωτέρω τά πάμφωτα ἐκπέμψαι σελαγήματα». ᾿Εξαιτίας τῆς ὓπαρξης καί ἄλλων μέ τό ὄνομα ᾿Ισαάκ, συριακῆς καταγωγῆς, οἱ ἐπιστήμονες γιά νά τόν ξεχωρίζουν πρόσθεσαν στό ὄνομά του τό ὄνομα τῆς ἐπισκοπῆς: ᾿Ισαάκ ὁ Νινευί ἤ ᾿Ισαάκ ὁ Νινευίτης, καί ὄχι τό ἐπίθετο πού ἡ παράδοση τοῦ εἶχε προσάψει ᾿Ισαάκ ὁ Σύρος[2].

Δέν ἔμελλε ὃμως νά μείνει γιά πολύ στόν ἐπισκοπικό θρόνο ὁ ἐραστής τῆς ἡσυχίας καί τῆς ἄσκησης ᾿Ισαάκ. Οἱ πολλές ἀσχολίες καί οἱ περισπασμοί ἀπό τήν ἐκτέλεση τῶν ἐπισκοπικῶν του καθηκόντων παράλληλα μέ τήν ἀγάπη του γιά τήν ἡσυχία ὁδήγησαν τόν ἀββᾶ στήν ἀπόφαση, πέντε μῆνες μετά τή χειροτονία του, νά ἐγκαταλείψει τήν ἐπισκοπή καί νά ἐπιστρέψει στήν ἀγαπημένη του ἔρημο κοντά στή ὀροσειρά τοῦ Chuzistan, στήν περιοχή τῆς ἀρχαίας Σουσιανῆς καί ἀργότερα στή μονή Rabban

Πιερρακάκης: Έρχεται εφαρμογή που θα μετρά τις ώρες που οι καταναλωτές κάνουν τις αγορές τους

 

 

 

 

Θαυμάστε ξανά τον κύριο (φασίστα) Πιερρακάκη, τον γνωστό και μη εξαιρετέο θιασώτη του 13033, του αριθμού που συμβολίζει τον ανασκολοπισμό του Συντάγματος μέσω της εξαφάνισης της θεμελιώδους ελευθερίας του πολίτη να μπορεί να βγαίνει από το σπίτι του χωρίς να δίνει ραπόρτο στους διαχειριστές του δυστοπικού-ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Είναι ο κύριος που, αναφερόμενος στην εφαρμογή του κατάπτυστου μέτρου ήδη κατά το "lockdown I", δήλωνε ψ ε υ δ ώ ς στην κ. Βίκυ Φλέσσα (4.11.2020, "Στα άκρα") ότι:

«το κράτος δεν κοίταγε ποτέ τα δεδομένα, τα πετούσε την ίδια μέρα. Ήταν ένα εργαλείο για να μη χρησιμοποιείς χαρτί, κι αν θέλετε ήταν κι ένα εργαλείο που είχε πολλή σχέση με έναν κλάδο των οικονομικών, με τα οικονομικά της συμπεριφοράς, γιατί εμείς στην πραγματικότητα δεν ήμασταν σε θέση να ελέγξουμε αν ένας πολίτης έστελνε δέκα ή δεκαπέντε μηνύματα την ημέρα για να βγει. Ήταν στην ουσία μια αυτορρύθμιση: Γνωρίζοντας ότι έπρεπε να στέλνεις μήνυμα για να βγεις, εσύ ο ίδιος π ε ι θ α ρ χ ο ύ σ ε ς στον εαυτό σου».

 

Ο μελίρρυτος αλλά υποκριτικός κ. Πιερρακάκης "ξαναχτύπησε", προαναγγέλλοντας εφαρμογή η οποία θα χρονομετρά τις ώρες που οι καταναλωτές κάνουν τις αγορές τους, μέσα από την πλατφόρμα του e-katanaloti.

Όποιος μετά από έναν περίπου χρόνο "βελούδινης σκλαβιάς" δεν αντιλαμβάνεται ότι τελούμε υπό συνεχή κρατική ε π ι τ ή ρ η σ η (προσέξτε πόσο συχνά τα μέλη του "καθεστώτος" κάνουν λόγο για επιτήρηση) και ότι ο κορωνοϊός ήταν η τέλεια ευκαιρία για να εγκαθιδρυθεί το κατά τον Μισέλ Φουκώ όνειρο της "πειθαρχικής κοινωνίας", τότε έχει πάψει να είναι π ο λ ί τ η ς. 

 

Έχει μετατραπεί σε ένα έ ρ μ α ι ο των τυράννων το οποίο α γ ά π η σ ε την σ κ λ α β ι ά του. Και περιμένει τις επιδοτήσεις του "καθεστώτος" για να συνεχίσει να απολαμβάνει την ραστώνη του ως "ανελεύθερος ασφαλής" μέσα στην ιδιωτική φυλακή του.

 

Ο Aldous Haxley στο βιβλίο του "Επιστροφή στον Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο" (μτφ.: Στ. Παϊπέτης, εκδ. Μέδουσα, Αθήνα 2014, σελ. 161) γράφει προφητικά:

Αποφθέγματα και διδάγματα Ιωάννου Χρυσοστόμου.

 

Τα πουλιά έχουν φτερά για να αποφεύγουν τις παγίδες και οι άνθρωποι το λογικό για να αποφεύγουν τα αμαρτήματα.

Δεν θα χρειαζότανε λόγια, αν έλαμπε η ζωή μας. Δεν θα χρειαζότανε δάσκαλοι, αν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δεν θα παρέμενε άπιστος, αν εμείς είμασταν πραγματικοί Χριστιανοί.

Να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, για να μάθουμε να σεβόμαστε και τον Θεό. Εκείνος που είναι θρασύς στους ανθρώπους, είναι θρασύς και στον Θεό.

Πραγματικά πλούσιος είναι εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτε. Δηλαδή ο ολιγαρκής.

Άχρηστοι είναι οι πλούσιοι, ναι, άχρηστοι, εκτός κι αν είναι ελεήμονες και φιλάνθρωποι.

Η Εκκλησία όταν πολεμιέται, νικά· όταν σκέφτονται εναντίον της κακά, αυτή εξαγνίζεται, όταν υβρίζεται, γίνεται πλέον λαμπρά. Δέχεται επιθέσεις, όμως δεν νικιέται ποτέ, κλυδωνίζεται μεν, χωρίς όμως να καταποντίζεται, υφίσταται διάφορα κακά, δεν ναυαγεί όμως ουδέποτε. Παλεύει, χωρίς ποτέ να ηττάται.

Οι ισχυροί θεωρούν αυτονόητο να αδικούν τους πιο αδύνατους, όπως τα ψάρια στη θάλασσα όπου το μεγάλο τρώει το μικρό.

Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον.

Όταν διαθρέψης τον πένητα, σαυτόν νόμιζε διατρέφειν.

Ο πλούσιος μπορεί να δικαιωθεί με την ελεημοσύνη, αλλά και ο φτωχός με τη υπομονή.

Αν σου παρουσιαστεί καμιά λύπη, σκύψε στην Καινή Διαθήκη, σαν σε αποθήκη φαρμάκων.

Δεν πρέπει να μισούμε τους αιρετικούς, αλλά την αίρεση, όχι τον άνθρωπο, αλλά την πονηρή πράξη, την διεφθαρμένη γνώμη.

Παγκόσμιες ημέρες και παγκόσμια νύχτα

 

ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΟΗΕ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

 Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα

Τα τελευταία τριάντα χρόνια, περίεργες γιορτές άρχισαν να παρεισφρέουν στη καθημερινότητά μας. Χρόνο με το χρόνο, τα καινούργια ημερολόγια που τυπώνονταν, αντί για τις καθιερωμένες εορτές μιας ορθόδοξης χριστιανικής χώρας όπως η Ελλάδα, άρχισαν να περιλαμβάνουν εθιμικά αταίριαστες και άσχετες εορτές, τις οποίες οι μαθητές έπρεπε να τιμούν στα σχολεία, αλλά και οι υπόλοιποι πολίτες μέσω ποικιλώνυμων δράσεων.

Όλες τους είχαν ένα κύριο χαρακτηριστικό: τη λέξη «Παγκόσμια» ή «Διεθνής». Ποιοι και με ποια αρμοδιότητα αποφάσισαν ότι έπρεπε και εμείς να εισάγουμε στην ελληνοχριστιανική καθημερινότητά μας παγανιστικές και επικίνδυνες για τον ελληνισμό γιορτές, όπως η γιορτή του θερινού ηλιοστασίου, η παγκόσμια ημέρα γιόγκα, ή η ημέρα για τους ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής;

Το παγκόσμιο κράτος και τα όργανά του

Επείγει πλέον οι Έλληνες να μάθουν να αναγνωρίζουν σε ποιους οφείλονται όλα αυτά. Ποιοι και γιατί τα επιβάλλουν. Ποια είναι δηλαδή η Μεγάλη Εικόνα.

Ιδού λοιπόν:

Τα σκιώδη ιερατεία της εξουσίας δεν είναι καινούργια, αλλά δρουν στον κόσμο μας αρχαιόθεν, ενώ ανά τακτά διαστήματα επιτίθενται στις ανθρώπινες κοινωνίες με εξαιρετική βιαιότητα και επακολουθεί αιματοχυσία.

Το παγκόσμιο κράτος που προσπαθούν να εδραιώσουν αυτά τα ιερατεία, έχει Κοινοβούλιο τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και Σύνταγμα τους 17 Στόχους του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, γνωστούς και ως Ατζέντα 2030.

Οι Στόχοι – άρθρα και παράγραφοι αυτού του Συντάγματος υλοποιούνται μέσω των παρακάτω «Υπουργείων» του ΟΗΕ που εκδίδουν Ψηφίσματα:

Η νέα κανονικότητα του μεταμοντέρνου ολοκληρωτισμού

 

Kώστας Παπαδόπουλος

Όταν τα παγκοσμιοποιητικά μίντια και οι εκλεκτοί των αγορών πολιτικοί χρησιμοποιούν την λέξη “κανονικότητα” και μας προειδοποιούν ότι (δήθεν) δεν γίνεται να επιστρέψουμε στην παλιά, απλά αναφέρονται στην λέξη “τάξη”, εννοώντας πως δεν γίνεται να επιστρέψουμε στην Παλιά Τάξη. Η Παλιά Τάξη σήμαινε δύο ομάδες προστατευομένων δομών και συλλογικοτήτων στον δυτικό πολιτισμό: έθνος-κράτος, θρησκεία, οικογένεια, ατομική ιδιοκτησία και δημοκρατία, ελευθερίες, εργατικά δικαιώματα, τρόπος οργάνωσης της παραγωγής, που επέτρεπε την άνθηση της μεσαίας τάξης.

Αυτά με τη νέα “κανονικότητα”, η αλλιώς Νέα Τάξη, τελειώνουν. Ενώ κανονικά θα έπρεπε τώρα η παραδοσιακή δεξιά αλλά και η αριστερά να είναι εναντίον της Νέας Τάξης, γιατί χτυπάει και τις συντηρητικές και τις προοδευτικές πλευρές αυτού που γνωρίζαμε σαν δυτικό πολιτισμό, καμία δεν προβάλλει αντιστάσεις. Γιατί αφενός έχουμε αυτή τη στιγμή μια ψευτοδεξιά και μια ψευτοαριστερά στον πλανήτη, με αχυράνθρωπους σαν πολιτικούς ηγέτες που από καιρό έχουν ξεπουληθεί ή έχουν συμβιβαστεί κατόπιν εκβιασμών και εξαρχής χρωστάνε την πολιτική τους ανάδειξη σε κυκλώματα ξένων συμφερόντων, σαν πολιτικοί “θερμοκηπίου” και “δοκιμαστικού σωλήνα”!

Όπου υπάρχουν ηγέτες που αντιστέκονται και θέλουν ανεξάρτητο κράτος από τους νεοταξίτες, δείτε ότι σέρνονται σε ατιμωτικό τέλος. Δεν υπάρχει καμία εξαίρεση, είτε μιλάμε για τον Τραμπ, είτε για τον Καντάφι, είτε για τον Σαντάμ, είτε για τον Μιλόσεβιτς, είτε για τον Άσαντ, που τον γλύτωσε ο Πούτιν αλλιώς θα τον κατακρεουργούσαν ορδές του Ισλαμικού Κράτους. Και ο Λουκασένκο στη Λευκορωσία θα οδηγούνταν σε φυλάκιση και ατίμωση αν επικρατούσε η πορτοκαλί επανάσταση που δρομολόγησε το παγκοσμιοποιητικό μπλοκ εναντίον του, αλλά για μια ακόμη φορά όπως και με τον Άσαντ, επενέβη ο Πούτιν και τον έσωσε. Δεν σημαίνει ότι τέτοιοι ηγέτες είναι πάντοτε “καλά παιδιά”.

Το μεγάλο όμως έγκλημα που τους χρεώθηκε από το κλαμπ της παγκοσμιοποίησης, των περίφημων αγορών, ήταν ότι ήθελαν να διατηρήσουν την εθνική κυριαρχία στις χώρες τους. Έτσι έκπληκτοι βλέπουμε τον Τόνι Μπλερ, για παράδειγμα, να παραδέχεται με περίσσιο θράσος πως η κατηγορία για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ από τη Δύση, ήταν ένα πρόσχημα για να ξεκινήσει η ανατροπή του. Και μετά από μια τέτοια δήλωση δεν κινητοποιείται το Δικαστήριο της Χάγης να καλέσει τους Μπλερ και Μπους να δικαστούν σαν εγκληματίες πολέμου! Παρεμπιπτόντως, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ήταν ο επικεφαλής της Επιτροπής της Γερουσίας, που έδωσε το πράσινο φως για την επίθεση τότε στο Ιράκ.

Οι “Ερυθροφρουροί” του Black Lives Matter  

Μόρφου Νεόφυτος: «Πῶς νὰ Θηλάζουμε τὶς Ἄκτιστες Ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ…»

Ὁμιλία  Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου π. Νεοφύτου ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στὶς 24 Ἰανουαρίου, 2021 στὸ Ἱερόν Ἡσυχαστήριον τοῦ Ὁσίου Ἀββακοὺμ στὸ Φτερικούδι τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφερείας Ταμασσοῦ. 

Τρελογιάννης

Αθανάσιος Μυτιληναίος :Mνήμη αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: "Τοιούτος ημίν έπρεπεν αρχιερεύς"

 

 

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

   ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ: «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεύς»

                                          [εκφωνήθηκε στις 25-1-1998]                                    

    Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας τιμά την μνήμην του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Πρόκειται για μια μεγάλη μορφή της Εκκλησίας μας. Εγεννήθη περί το 328 έτος, είτε εις την Ναζιανζό είτε εις την Αριανζό της Καππαδοκίας. Παρηκολούθησε σπουδές στις σχολές της Καισαρείας της Καππαδοκίας, της Καισαρείας της Παλαιστίνης και της Αλεξανδρείας.

    Γνωρίστηκε στην Αλεξάνδρεια με τον Μέγαν Αθανάσιον και τον Μέγαν Αντώνιον. Με τον Μέγαν Βασίλειον υπήρξε συμμαθητής εις τας Αθήνας και μαζί του συνεδέθη με στενοτάτη φιλία. Εχρημάτισε αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και προήδρευσε της Β΄Οικουμενικής Συνόδου. Όμως σύντομα παρητήθη, διαρκούσης της Συνόδου, γιατί του δημιούργησαν πράγματα(:εμπόδια), οι φθονούντες αυτόν- βλέπετε πόσο εισχωρεί ο φθόνος… Του αμφισβήτησαν την κανονικότητα ως αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Και όμως, δεν ήτο αντικανονικός και απελογήθη. Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι παρητήθηκε, έφυγε. Φεύγοντας είπε ότι αν αυτός είναι ο αίτιος της διαιρέσεως, τότε ας ερρίπτετο εις την θάλασσαν, όπως ο Ιωνάς για να παύσει η τρικυμία.

      Απέθανε πιθανώς το 391, σε ηλικία εξήκοντα τριών ετών. Η Εκκλησία τον ετίμησε απονέμοντας σ’ αυτόν, τον τίτλον, το επίθετον «Θεολόγος». Σημείωσατε ότι η Εκκλησία είναι πολύ φειδωλή στις απονομές χαρακτηρισμών και ονομάτων κ.λπ.- πολύ φειδωλή. Αρκεί να σκεφθούμε ότι ενώ υπήρξαν τόσοι και τόσοι παρθένοι, όμως αναγνωρίζει μόνο τρεις παρθένους. Έτσι και εδώ. Ενώ υπήρξαν τόσοι και τόσοι θεολόγοι- δεν εθεολόγησε ο Μέγας Αθανάσιος; Δεν εθεολόγησε ο Μέγας Βασίλειος; Όλοι οι μεγάλοι Πατέρες εθεολόγησαν. Όμως, κατεξοχήν θεολόγους αναγνωρίζει: τον άγιον Ιωάννην τον Θεολόγον, τον άγιον Γρηγόριον τον Θεολόγον και τον άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγον. Βλέπετε λοιπόν ότι έχει αυτόν τον επίζηλο τίτλο του Θεολόγου.

    Αγαπητοί μου, η Εκκλησία, με την ευκαιρία της αγίας μνήμης του, καταχωρεί ως αποστολικό ανάγνωσμα από την προς Εβραίους επιστολήν του αποστόλου Παύλου, που αναφέρεται η περικοπή αυτή εις τα προσόντα του Ιησού Χριστού ως Μεγάλου Αρχιερέως και συγκρίνει την αρχιερωσύνη του Χριστού ο απόστολος Παύλος με την αρχιερωσύνη των αρχιερέων της Παλαιάς Διαθήκης. Και επειδή ακριβώς η μνήμη είναι αρχιερέως, γι’ αυτόν τον λόγο μάς καταθέτει αυτήν την περικοπήν, για να δείξει ποιος πρέπει να είναι και ο αρχιερεύς.

     Και γράφει ο απόστολος Παύλος: «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς(:τέτοιος έπρεπε σε μας αρχιερεύς), ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος. Τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα(:τέτοιον αρχιερέα έχουμε), ὃς(:ο οποίος)ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης- η «μεγαλωσύνη» είναι ο Πατήρ, ο Θεός και εκάθισε στα δεξιά ως άνθρωπος- ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Αυτά καταθέτει ο απόστολος Παύλος εις την προς Εβραίους επιστολή του.

Tο εκκλησιαστικόν «κατεστημένο» ανασυντάσσεται

 Μέλια

.

του Αρχιεπισκόπου Πρώην Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου του Α’

Όταν απεδεχόμην την εκλογήν μου ως Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος, εγνώριζα, ότι απεδυόμην εις μίαν γιγαντιαίων διαστάσεων μάχην˙ ότι όμως η μάχη αυτή θα ελάμβανεν αυτήν την έκτασιν και αυτήν την σφοδρότητα, δεν μου ήταν δυνατόν να το προΐδω.

Διότι η μάχη αυτή ήταν κατ’ ουσίαν και εξακολουθεί να είναι από την μίαν πλευράν η επίθεσις κατά του εκκλησιαστικού «κατεστημένου» και από την άλλην πλευράν η αντεπίθεσις του «κατεστημένου» εναντίον εκείνων, που επεχείρησαν να διαταράξουν τον απόλυτον κυριαρχίαν του. Αλλά δια να κατανοήσωμεν όλον το βάθος και την έκτασιν της διεξαγομένης μάχης δεν πρέπει χρονικώς να την περιορίσωμεν εις την περίοδον της ενεργού υπηρεσίας μου, δηλαδή εις την εξαετίαν 1967-1973.

Η μάχη είχεν αρχίσει περί τα μέσα του περασμένου αιώνος και δεν έχει λήξει ακόμη. Η μάχη ήρχισε με την εμφάνισιν εις τον εκκλησιαστικόν στίβον προσώπων όπως ο Κοσμάς Φλαμιάτος, ο Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος, ο γνωστός ως Παπουλάκος και ο Απόστολος Μακράκης.

Συνεχίσθη δε κατόπιν εν μέρει από τον Κωνσταντίνον Διαλησμάν και τους περί αυτόν και τον Παναγιώτην Βαρυμποπιώτην, εκ δε των νεωτέρων από τον Ανδρέαν Κεραμίδαν, τον Χριστόφορον Καλύβαν, τον Αυγουστίνον Καντιώτην, τον Κωνσταντίνον Σακελλαρόπουλον κ.α. Το χαρακτηριστικόν όλων αυτών ήταν η σφοδρή πολεμική, την οποίαν ήσκησαν κατά «του εκκλησιαστικού κατεστημένου». Αυτό το «κατεστημένο» έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ- GREAT RESET» ΣΕ ΑΠΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

 

«Σε κάθε ιδέα, πρέπει να ψάξει κανείς από πού έρχεται και πού πάει. Μόνο έτσι μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι καλή ή όχι.» Μπ. Μπρεχτ

Θέμα της φετινής συνάντησης Κορυφής 2021 του Παγκόσμιου Οικονομικού Forum γνωστού ως Νταβός [Διεθνής ΜΚΟ (INGO)], είναι η «Μεγάλη Επανεκκίνηση», η μη επιστροφή στην κανονικότητα την εποχή μετά τον covid-19. Συμμετέχουν οι ισχυροί του κόσμου-  πολυεθνικές, Τράπεζες, φαρμακευτικές, ασφαλιστικές και άλλες, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων τεχνολογικών κολοσσών και οι πολιτικοί. Τι μπορεί να σημαίνει ο γρίφος «μη επιστροφή στην κανονικότητα»; Μέσα από ένα ασαφές κείμενο (και όπου υπάρχει ασάφεια πάντα υποκρύπτεται δολιότητα), σταχυολογούμε μερικές φράσεις κλειδιά όπως βιώσιμη ανάπτυξη,  δημοκρατικοποίηση! των υπερκομπιούτερ -HPC, μακράς διάρκειας αποτέλεσμα των εταίρων. Θα αναφερθούμε παρακάτω στο πως εξειδικεύεται ο στόχος της βιώσιμης ανάπτυξης που είναι κυρίαρχος στόχος της συνόδου.

Άποψη

-της Κατερίνας Μπερλή

(Το άρθρο αποτελείται από 2 σελίδες)

«Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαΐ. Ο λόγος: έχουνε κιόλας φάει.» Μπ. Μπρεχτ

Αναφέρονται 6 υψηλά θέματα και υπερφιλόδοξοι στόχοι για την αλλαγή το κλίματος και την σωτηρία των πλανητών! (for people, nature and planets), οποία αλλαζονεία!, στόχοι των οποίων η επίτευξη θα επιταχυνθεί.  Αναφέρεται ότι η προσπάθεια Επανεκκίνησης είναι εξ ολοκλήρου χωρίς προηγούμενο, ότι χρειάζεται κάποιου τύπου σχέδιο Μάρσαλ. Εξαγγέλλει ότι η αγορά των ρύπων στην ενέργεια θα αλλάξει και θα συνδεθεί με τις τεχνολογικές αλλαγές, θα αλλάξουν οι ορισμοί για τη μηδενική κατανάλωση ενέργειας, θα σταματήσει η στήριξη- επιδοτήσεις στα ορυκτά καύσιμα. Θα χρησιμοποιηθούν ευρέως νέες τεχνολογίες για τη συλλογή και χρήση του διοξειδίου του άνθρακα και για πλήθος λειτουργιών που σήμερα εκτελούνται με άλλες τεχνολογίες. Αναφέρεται ότι θα αλλάξει η συμπεριφορά των πολιτών έναντι των πόρων- νερό και ενέργεια- δηλαδή θα αυξηθούν πολύ οι τιμές τους καθώς η τιμολόγηση πόρων θα ακολουθεί την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» (ερμηνευόμενο ως «ο πληρώνων έχει δικαίωμα να ρυπαίνει»). Αναφέρεται ότι θα επιταχυνθούν οι καινοτομίες και η αγροτική παραγωγή θα αναδιαρθρωθεί με νέα τεχνολογικά συστήματα. Ότι ο ΟΗΕ θα θέσει πιο ψηλά τον πήχη των στόχων. Παράλληλα, ενώ οι τιμές των πόρων τροφή, νερό, ενέργεια  θα αυξηθούν, πουθενά δεν αναφέρεται πώς οι πολίτες θα μπορούν να καλύψουν το αυξημένο κόστος χωρίς δουλειές. Πουθενά δεν αναφέρεται πώς στους στόχους θα συμβάλλουν οι άνθρωποι με την εργασία τους, πώς θα κάνουν επενδύσεις οι αγρότες χωρίς επαρκές εισόδημα και σε ποιο ποσοστό χρειάζεται η απασχόληση στην νέα οικονομία, χωρίς προηγούμενο.

Εν ολίγοις, ποια είναι η θέση της εργασίας στο νέο οικοδόμημα. Και τι προβλέπεται για την αναμενόμενη μαζική εξαθλίωση της μεγάλης στρατιάς των «ανέργων της τεχνολογίας»- ανθρώπων, αγροτών που θα χάσουν τα χωράφια τους και επιχειρήσεων που θα κλείσουν.

Ὡς πότε θὰ ρημάζονται τὰ παιδιὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐκπαίδευση;

 

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιὸς, δάσκαλος

«Σὸκ στὸ πανελλήνιο!». «Ἄναυδη ἡ Κοινὴ Γνώμη ἔμεινε ἀπὸ τὸ γεγονός…». «Ἔπεσαν ἀπὸ τὰ σύννεφα…». (Ἡ ἀφόρητη κοινοτοπία τῆς… ἀνθρωποβροχῆς). «Ἀποτροπιασμὸς γιὰ τὸν ξυλοδαρμό…». Κάθε φορᾶ ποὺ ξανασυμβαίνει πράξη βίας ἀπὸ ἀνηλίκους, γιὰ καμμιὰ ἑβδομάδα περίπου, θὰ παρελαύνει νυχθημερὸν στὰ κανάλια, ἡ ἔκπληξη, τὸ σόκ, ἡ μετὰ βδελυγμίας περιγραφὴ τοῦ γεγονότος, ἡ πανελλήνια ἀποδοκιμασία καὶ ἀποστροφή. Ὁ θυμὸς τῶν «νοικοκυραίων», ἡ διάρρηξη τῆς μακαριότητάς τους. Θὰ ἀκουστοῦν καὶ δύο - τρεῖς ἀναλύσεις γιὰ τὴν ἔλλειψη παιδείας, καί… καληνύχτα σας, πᾶμε σὲ διαφημίσεις. Καὶ ποῦ... ὀφείλεται τελικὰ ἡ εὐκολία τῆς βιαιοπραγίας τῶν ἀνηλίκων; Μὰ στὴν ἀτιμωρησία.

Νὰ θυμίσω τί ἔγραφα σὲ παλαιότερο ἄρθρο μου γιὰ τὴν παρεξηγημένη λέξη «τιμωρία». Ὡς δάσκαλος, ὅταν παραλαμβάνω μία νέα τάξη, λέω, στὴν πρώτη συνάντησή μου μὲ γονεῖς καὶ μαθητές, κάτι ποὺ τοὺς ξαφνιάζει: «Εἶμαι δάσκαλος τῆς τιμωρίας!». Τί σημαίνει ὅμως τιμωρία; Πῶς ἐτυμολογεῖται ἡ λέξη; Παράγεται ἀπὸ τὴν «τιμὴ» καὶ τὴν λέξη «ὥρα» (μὲ ψιλή). Μὲ δασεία (ἡ ὥρα) σημαίνει χρονικὴ διάρκεια, μὲ ψιλὴ ὅμως σημαίνει φροντίδα, πρόνοια, ἐπίβλεψη, ἐξοῦ καὶ θυρωρὸς (=ὁ ἐπιβλέπων τὴν θύρα), ὀλιγωρία (=λίγη φροντίδα, ἄρα ἀδιαφορία) κλπ. Ἄρα, τιμωρὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ προνοεῖ καὶ φροντίζει γιὰ τὴν τιμή, τὴν ἀξιοπρέπεια κάποιου. (Ἔτσι γίνεται κατανοητὸ καὶ περὶ τοῦ τιμωροῦ Θεοῦ μας. Δυστυχῶς, μὲ τὴν ἐγκληματικὴ ἀπόφαση μίας δράκας γλωσσοκτόνων βουλευτῶν, χάσαμε τὴν «μαγεία» τοῦ ἐτυμολογικοῦ πλούτου τῆς γλώσσας μας. Ἡ κατάργηση τῆς ἱστορικῆς ὀρθογραφίας, τὴν κατέστησε περίπου ἀνάπηρη. Καὶ ἀνάπηρη γλώσσα σημαίνει καὶ ἀνάπηρη σκέψη!).

Αναπόφευκτος ο εμφύλιος πόλεμος στις ΗΠΑ

 

Τιερί Μεϊσάν

Το πρόβλημα δεν είναι πλέον ποιος εκλέχθηκε νόμιμα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά πόσο καιρό μπορεί να αναβάλλεται ο εμφύλιος πόλεμος; Παρά να είναι ένας αγώνας μεταξύ ενός ναρκισσιστή τηλεοπτικού παρουσιαστή και ενός γεροντικού γέροντα, η χώρα διαλύεται για ένα θεμελιώδες πολιτιστικό ζήτημα που εκκολάπτεται από της ίδρυσής της.

Eδώ είμαστε: η καταστροφή που προβλεπόταν εδώ και τριάντα χρόνια διαμορφώνεται. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατευθύνονται αναπόφευκτα σε απόσχιση και εμφύλιο πόλεμο.

Από της εξαφάνισης της ΕΣΣΔ, η «Αμερικανική Αυτοκρατορία» δεν είχε πλέον υπαρξιακό εχθρό και ως εκ τούτου δεν είχε πλέον κανένα λόγο να υπάρχει. Η προσπάθεια του Τζορτζ Μπους (πατέρα) και του Μπιλ Κλίντον να δώσουν νέα ζωή στη χώρα με την παγκοσμιοποίηση του εμπορίου κατέστρεψε τις μεσαίες τάξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο μεγαλύτερο μέρος της Δύσης. Η προσπάθεια του Τζορτζ Μπους (γιου) και του Μπαράκ Ομπάμα να οργανώσουν τον κόσμο γύρω από μια νέα μορφή καπιταλισμού – χρηματοπιστωτικού αυτή τη φορά – κόλλησε στις άμμους της Συρίας.

Είναι πολύ αργά για την επανόρθωση της παραμορφωμένης ράβδου. Η προσπάθεια του Ντόναλντ Τραμπ να εγκαταλείψει την Αμερικανική Αυτοκρατορία και να εστιάσει εκ νέου τις προσπάθειες της χώρας στην εγχώρια ευημερία υπονομεύτηκε από τις ελίτ αφοσιωμένες στην Πουριτανική ιδεολογία των « Πατέρων Προσκυνητών» (Pilgrims Fathers). Επομένως, έφτασε η στιγμή που φοβόταν τόσο πολύ ο Ρίτσαρντ Νίξον και ο εκλογικός του σύμβουλος Κέβιν Φίλιππς: οι Από-ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής βρίσκονται στα πρόθυρα της απόσχισης και του εμφυλίου πολέμου.

Αυτά που γράφω δεν είναι το αποτέλεσμα φαντασίας, αλλά η ανάλυση πολλών παρατηρητών στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο. Έτσι, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ουισκόνσιν μόλις κήρυξε μη-αποδεκτή την ένσταση του Ντόναλντ Τραμπ κατά των εκλογικών απατών, όχι για νομικούς λόγους, αλλά επειδή « θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας ».

Πράγματι, αντίθετα με την παραπλανητική παρουσίαση των γεγονότων που κυριαρχεί στον διεθνή Τύπο, είτε οι προσφυγές του απερχόμενου προέδρου κρίνονται νομικά και έχει προφανώς δίκιο, είτε οι προσφυγές του κρίνονται πολιτικές και το να του δώσουν δίκιο θα προκαλούσε εμφύλιο πόλεμο. Αλλά η σύγκρουση είναι ήδη πολύ προχωρημένη. Κρίνοντας τον πολιτικά αγνοώντας το νόμο, θα προκαλέσει επίσης εμφύλιο πόλεμο.

Πρέπει να σταματήσουμε να ερμηνεύουμε τις προεδρικές εκλογές ως αντιπαλότητα μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ δεν διεκδίκησε ποτέ ότι ανήκει στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που κατέλαβε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 2016. Δεν είναι ένας διαφωτισμένος, αλλά ένας διάδοχος του προέδρου Άντριου Τζάκσον (1829-37). Ναι, ιδεολογικά, ο τελευταίος προσκίαζε τους « Νότιους », τις « Συνομόσπονδες Πολιτείες ».

Το καρναβάλι στα Ιωάννινα άρχισε νωρίτερα…..

 

Εορτή Αγίου Αθανασίου, πανηγυρίζει ο Μητροπολιτικός Ναός…

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: Ο Ομολογητής της Ορθοδοξίας

 

Στις 19 Ιανουαρίου εορτάζει η Εκκλησίας μας την ιερή μνήμη ενός από τους μεγαλύτερους ομολογητές της πίστεώς μας, του αγίου Μάρκου του Ευγενικού. Μιας μεγάλης μορφής, την οποία η Θεία Πρόνοια πρόβαλλε στη συγκεκριμένη και κρίσιμη εκείνη εποχή, προκειμένου να υπερασπισθεί και να σώσει την Ορθοδοξία.

Γεννήθηκε το 1392 στην Κωνσταντινούπολη από ευγενείς και ευσεβείς γονείς, οι οποίοι τον μεγάλωσαν και τον ανάθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Το βαφτιστικό του όνομα ήταν Εμμανουήλ. Φρόντισαν οι γονείς του να του δώσουν σπουδαία μόρφωση. Η Ιδιωτική σχολή του πατέρα του υπήρξε καθοριστική για την πνευματική του πορεία.

Δυστυχώς έμεινε ορφανός με τον αδελφό του Ιωάννη, ο πατέρας τους πέθανε όταν ήταν ακόμη παιδί. Η μητέρα του φρόντισε να μαθητεύσει κοντά σε φημισμένους δασκάλους της εποχής του, όπως τον περίφημο Ιωάννη Χορτασμένο, τον μετέπειτα μητροπολίτη Σηλυβρίας και τον γνωστό μαθηματικό και φιλόσοφο Γεώργιο Γεμιστό – Πλήθωνα, πριν παρεκκλίνει στον παγανισμό.

Στην αρχή ο νεαρός Εμμανουήλ ανέλαβε τη σχολή του πατέρα του και της έδωσε αίγλη, συγκεντρώνοντας σε αυτή σπουδαίους μαθητές, όπως τον Γεώργιο Σχολάριο, μετέπειτα πρώτον οικουμενικό πατριάρχη μετά την άλωση της Πόλης. Αλλά ο θείος έρως για τη μοναχική ζωή οδήγησε τον Εμμανουήλ να εγκαταλείψει τη σχολή και τα εγκόσμια και να γίνει μοναχός, παίρνοντας το όνομα Μάρκος. Αποσύρθηκε στη νήσο Αντιγόνη στα Πριγκιποννήσια, όπου ασκήθηκε εκεί για δύο χρόνια. Κατόπιν εγκαταβίωσε στη Ιερά Μονή του αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων της Κωνσταντινούπολης, όπου συνέχισε την άσκησή του και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, κατόπιν πιέσεων. Απέκτησε τη φήμη του καλού πνευματικού, στον οποίο συνέρρεαν χιλιάδες άνθρωποι να ζητήσουν τη βοήθειά του. Εκεί έγραψε ο άγιος Μάρκος τα περισσότερα από τα θεολογικά και αντιαιρετικά έργα του, κυρίως εναντίον των αιρετικών Λατίνων και των αντιπάλων του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Στα 1436 ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας τον διόρισε αντιπρόσωπό του στη σύνοδο που συγκλήθηκε για την ένωση των Εκκλησιών. Τον ίδιο χρόνο ο αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος τον ανάγκασε να δεχτεί τον