Τοῦ Θεοφάνη Μαλκίδη
Κατὰ τραγικὴ εἰρωνεία ἡ πράξη
ἀπελευθέρωσης τοῦ Σολωμοῦ Σολωμοῦ στὶς 14 Αὐγούστου 1996, συνέπεσε μὲ
τὴν 14η Αὐγούστου 1974, ὅταν ὁ τουρκικὸς φασιστικὸς στρατὸς ὁλοκλήρωνε
τὸ βιασμὸ τῆς Κύπρου μὲ τὸν Ἀττίλα 2. Κατὰ τραγικὴ πάλι εἰρωνεία τὴν 14η Αὐγούστου 1996, ὅταν ὁ Σολωμός Σολωμοῦ ἔδειχνε τὸ δρόμο ποὺ πρέπει νὰ βαδίσει κάθε
καταπιεσμένος λαός, ὅταν μὲ τὴν πράξη ἀντίστασης νοηματοδοτοῦσε τὸν
Ἑλληνισμό, στὶς 14 Αὐγούστου 1974 ἡ ἀπάντηση τοῦ "ἐθνικοῦ κέντρου" ἦταν
ἡ φράση "ἡ Κῦπρος εἶναι μακριά".
Μὲ τὸν Κυπριακὸ Ἑλληνισμὸ ἔχω μακροχρόνιους, ἱστορικοὺς καὶ προσωπικοὺς δεσμούς. Μὲ ἐμπνέει ὡς ἄνθρωπο ὁ ἀγώνας αὐτοῦ τοῦ κομματιοῦ
τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσή του ἀπὸ τοὺς ἀποικιοκράτες, μὲ
ἐμπνέει ὁ Εὐαγόρας Παλληκαρίδης, ὁ Γρηγόρης Αὐξεντίου, ὁ Κυριάκος Μάτσης
καὶ χιλιάδες ἄλλοι ἀγωνιστές, μὲ ἐμπνέει ἡ ἀντίσταση στοὺςΤούρκους φασίστες κατακτητὲς τὸ 1974, ὁ
ἀγώνας τῶν νέων, τῶν μαθητῶν, τῶν μοτοσικλετιστῶν, ὁ Θεόφιλος
Γεωργιάδης, ὁ Τάσος Ἰσαάκ, ὁ Σολωμὸς Σολωμοῦ.
Οἱ Τοῦρκοι φασίστες κατακτητὲς καὶ τὸ
ψεύτικο "ἐθνικὸ κέντρο" νόμισαν ὅτι μὲ τὴ δολοφονία τοῦ Σολωμοῦ Σολωμοῦ
(ὅπως βεβαίως καὶ μὲ τὴ βαρβαρότητα ἐναντίον τοῦ Τάσου Ἰσαάκ), τὸν
Αὔγουστο τοῦ 1996, θὰ ἐπικρατοῦσε ὁ Ἀττίλας 2 καὶ "ἡ Κῦπρος εἶναι
μακριά", ὅμως "λογαριάσατε λάθος" ὅπως γράφει ὁ Θεοδόσης Πιερίδης.
Ὁ Μάρτιν Λοῦθερ Κινγκ έλεγε πὼς "ἡ
ἐλευθερία ποτὲ δὲν χαρίζεται ἀπὸ τὸν καταπιεστή, πρέπει νὰ ἀπαιτηθεῖ ἀπὸ
τὸν καταπιεσμένο", προσθέτοντας πὼς "ὅταν ἕνας ἄνθρωπος δολοφονεῖται
κατὰ τὴ διάρκεια ἑνὸς ἀγώνα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση ἑνὸς ἔθνους, τότε
συμβάλλει στὴν ἀνάστασή του". Καὶ εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ Σολωμὸς Σολωμοῦ ἀφοῦ ἀπαίτησε τὴν ἐλευθερία ἔχει συμβάλει στὸ ποθούμενο: στὴν Ἀνάσταση, στὴν Ἀπελευθέρωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κύπρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου