Ὁ Αὔγουστος στὴν Ἑλλάδα δὲν εἶναι
μήνας...
Εἶναι ἡ ἀγάπη τῶν Ἑλλήνων γιὰ τὴν
Παναγία...
Εἶναι ἡ δίψα τῶν πιστῶν γιὰ τὸ
βλέμμα Της...
Εἶναι ἡ δοξολογία τῆς θάλασσας γιὰ
τὸν ὠκεανὸ τῆς ταπείνωσής Της...
Εἶναι ἡ παράκληση τοῦ ἥλιου γιὰ τὴν
φωτεινὴ σιωπή Της...
Εἶναι ἡ μέθη τῶν ἀστεριῶν ἀπὸ τὸ
πέρασμά Της...
Ἐϊναι τὸ ἀντίο τοῦ καύσωνος
μπροστὰ στὴν δροσιὰ τῆς παρουσίας Της...
Εἶναι ἡ εὐωδία τῶν προσευχῶν στὸ ὄνομά
Της...
Εἶναι ἡ κοίμηση τοῦ θανάτου καὶ τὸ
ξύπνημα τῆς ψυχῆς μας...
Εἶναι ἡ μελωδία τῶν μοναστηριῶν
ποὺ ἀνυμνοῦν τὴν Προστάτιδά τους...
Ὁ Αὔγουστος εἶναι ἡ ἐνσάρκωση τῆς
ἄδολης ἀγάπης τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὴν Μητέρα τους...
τὸ ἀντίο τῆς μιζέριας καὶ τὸ καλωσόρισμα τῆς ἀρχοντιᾶς Της.
τὸ ἀντίο τῆς μιζέριας καὶ τὸ καλωσόρισμα τῆς ἀρχοντιᾶς Της.
ἀρχιμ. Παῦλος Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου