Στιχουργός: Γιώργος Κορδέλλας
Εδώ στις πέτρινες κορφές που τρώει τ ’αγιαζι
Με το χιονιά πίνω ρακί κάνω τσιγάρο
Τις νύχτες με τα ξωτικά πιάνω κουβέντα
Με ξεμπροστιάζει ο λογισμός που καμουφλάρω
Δεν είναι ο ήλιος που ξεχνάει να μας φωτίσει
Είναι που κρύφτηκε η ζωή σε μαύρο άντρο
Σβηστό καντήλι σφραγισμένο εικονοστάσι
Φωτογραφίες κι όνειρα μέσα στο κάδρο
Πονώ μα δεν ακούγομαι….
σωπαίνω και βροντάει
ποιος δαίμονας και ποιος θεός την πόρτα μου κτυπάει
Ό,τι σωθεί , θα είναι μισό τι να φυλάξω
Στην άγια τράπεζα φθαρμένο κατασάρκι
Εδώ σταμάτησε ο καιρός να λογαριάζει
Και η ζωή λουφάζει σε χειμερία νάρκη
Δεν είναι η λάσπη της αυλής μα της ψυχής μας
Δεν την ξεπλένεις με νερό μόνο με δάκρυ
Σε ποιον να πω μονάχος τραγουδάω
Στο μετερίζι μου αυτού που να βρει άκρη
Πονώ μα δεν ακούγομαι….
σωπαίνω και βροντάει
ποιος δαίμονας και ποιος θεός την πόρτα μου κτυπάει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου