«Λες θα ρέει κρασί από τα ποτάμια του Μήπως είναι ταβέρνα ο ύψιστος παράδεισος; Λες υπάρχουν δύο ουρί για κάθε πιστό Μήπως είναι πορνείο ο ύψιστος;

Σενέρ Λεβέντ
Η Τουρκία πήγε οκτακόσια χρόνια πίσω, όχι εκατό. Διότι ο Ομάρ Καγιάμ έγραψε τους πιο κάτω στίχους του πριν οκτακόσια χρόνια:
«Λες θα ρέει κρασί από τα ποτάμια του
Μήπως είναι ταβέρνα ο ύψιστος παράδεισος;
Λες υπάρχουν δύο ουρί για κάθε πιστό
Μήπως είναι πορνείο ο ύψιστος παράδεισος;»
Όχι Καγιάμ, όχι, πήγε πιο πίσω, όχι μόνο οκτακόσια χρόνια. Δύο ουρί για κάθε πιστό ήταν στη δική σου εποχή. Τώρα είναι εβδομήντα δύο και όχι δύο. Η απάντηση των μουλάδων είναι έτοιμη για όσους ρωτούν αν η μηχανή του άνδρα μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό: «Ο Αλλάχ που χαρίζει εβδομήντα δύο ουρί, δίδει στον άνδρα και τη μηχανή»!
Ρωτάς αν ο ύψιστος παράδεισος είναι πορνείο. Δεν ξέρω. Οι ιδιοκτήτες πορνείων κόβουν το εισιτήριο. Δεν είχε υποσχεθεί κάτι τέτοιο ο Μουσταφά Κεμάλ στους στρατιώτες που ήταν έτοιμοι να θυσιαστούν στα Δαρδανέλια. Τώρα αυτή η υπόσχεση δίδεται σε όσους πεθαίνουν στη Συρία και στο Ιράκ. Σε όσους πεθαίνουν πηγαίνοντας να σκοτώσουν Κούρδους. Όσοι δεν πεθαίνουν είναι βετεράνοι πολεμιστές. Για όσους πεθάνουν υπάρχουν ουρί! Στέρεψε η δύναμη στα πλήκτρα. Μήπως η καρδιά που έχει μέγεθος γροθιάς τα αντέχει όλα αυτά; Ζούμε εποχές όπου περισσότερο όφελος αποφέρουν η
πλαστογραφία, η υποκρισία, το ψέμα και η κολακεία. Ξέρω, αυτά δεν είναι νεοφανή πράγματα στον κόσμο. Τα έγραψε προ πολλού και ο Όμηρος. Και ο Σαίξπηρ. Αλλά τότε ακόμα δεν πετούσαν αεροπλάνα, δεν κινούνταν αυτοκίνητα. Δεν είχαμε κατακτήσει το διάστημα ακόμα. Δεν υπήρχαν κλιματιστικά στα δωμάτιά μας. Τώρα υπάρχει ψηφιακή καταπίεση στον κόσμο. Από τότε που βγήκαν τα έξυπνα τηλέφωνα, η έλλειψη νοημοσύνης απογειώθηκε.

Ναι, επικεφαλής των ζουρνατζήδων. Αίμα θες σε αυτό το νησί; Ακόμα δεν μπορέσαμε καν να βρούμε τα οστά όσων έχυσαν το αίμα τους πριν από 43 χρόνια. Χάλασες τα βουνά. Κατέστρεψες τις ελιές. Ούτε λεμόνια μου απέμειναν ούτε πορτοκάλια από το μπετόν. Και τώρα με αποκαλείς τρόφιμο; Είδα τις πρωινές εφημερίδες. Δεν βγάζουν άχνα. Α ρε ψεύτικε ντουνιά. Πώς εξοικειώθηκαν όλοι. Πώς συνήθισαν αυτόν τον χαρακτηρισμό του τρόφιμου. Τι χώνεψη είναι αυτή, τι στομάχι. Σάπισε και το μυαλό και η καρδιά. «Τέλειωσε αυτή η κοινότητα», είπα στον διπλανό μου. Κάποιος που ήρθε από την Αλεξανδρέττα πλένει τους νεκρούς μας. Κάποιος από το Ικόνιο διαβάζει το ξόδι μας. Κάποιος από τα Άδανα ρίχνει χώμα πάνω μας. Ακόμα και στις κηδείες δεν μπορούμε να βρούμε ο ένας τον άλλο πλέον.

Όλοι θα πεθάνουν σε αυτή τη χώρα παραληρώντας για λύση και ειρήνη. Θα πεθάνουμε. Γιατί όλοι θα πεθάνουμε. Θα πεθάνουμε και εμείς όπως όλοι εκείνοι που βλέπουμε στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν πριν εκατό χρόνια. Και όσοι θα έρθουν μετά από εμάς θα συνεχίσουν να αναζητούν την ειρήνη με το φανάρι στο φως της ημέρας. Όλοι οι φίλοι μου βρίσκονται στις φυλακές του Σιλιβρί στην Κωνσταντινούπολη. Και ο Χουσνού Μαχαλλί και ο Κατρί Γιουρσέλ. Και ο αγαπητός Αχμέτ Σικ. Χαιρετίσματα σε όλους. Ενώ έψαχναν φως στο σκοτεινό επί εκατονταετίες τούνελ, έπεσαν στα νύχια των κυνηγών μαγισσών. Απαγορεύεται η αναζήτηση φωτός. Απαγορεύεται η διανόηση. Έλα και εξήγησέ το αυτό στους αδελφούς μου τους οπαδούς της λύσης και της ειρήνης στην πατρίδα μου. Περιμένουν ειρήνη από τους κέρβερους της κόλασης. Από εκείνους που προκάλεσαν τον θάνατο πεντακόσιων χιλιάδων ανθρώπων στην Συρία. Από εκείνους που έκαναν στάχτη τα σπίτια των Κούρδων και ύστερα τους τσιτσίδωναν και έσερναν τις σορούς τους ολόγυμνες στις πλατείες. Καυχιέται επειδή συνέλαβε τον δολοφόνο του Ρέινα σε δεκαπέντε μέρες. Τότε γιατί δεν συνέλαβες κύριέ μου τον δολοφόνο του Χραντ Ντινκ εδώ και δέκα χρόνια; Ή τους άλλους δράστες των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων; Δεν θα έχουν τελειωμό άμα αρχίσω να μετρώ. Μήπως περιμένεις βοήθεια από αυτούς αδελφέ; Αυτοί θα σου κάνουν ειρήνη; Αυτοί θα ενώσουν την πατρίδα σου την οποία διαμέλισαν; Διαβουλεύεσαι με την Άγκυρα Μουσταφά; Μαζί διαχειρίζεστε αυτή την υπόθεση; Συνέχισε. Εγώ δεν συμμετέχω σε αυτό. Και ούτε μπορώ να είμαι μέρος αυτής της συμμαχίας. Αν όλοι μου οι φίλοι βρίσκονται τώρα στη φυλακή επειδή είναι καλοί άνθρωποι, εγώ δεν περιμένω καλό από εκείνους τους κέρβερους της κολάσεως. Να μην μου κρύβουν τον ήλιο. Άλλο καλό δεν θέλω!
Πηγή: politis