ΟΙ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟΙ
Μανώλης Κοττάκης
Η αξία της Ορθοδοξίας και οι δηλώσεις του Φίλη για τα Θρησκευτικά
Στο τηλέφωνο προχθές η μάνα μου: «Παιδί μου, αν έκανα κάτι και σε στενοχώρησα, θέλω να με συγχωρήσεις». Δεν είχα κοιτάξει το ημερολόγιο, για να θυμηθώ ότι αυτήν την εποχή οι γονείς μου ανοίγουν το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου στη γειτονιά μας, για να εκπληρώσουν το τάμα της ετήσιας λειτουργίας υπέρ ημών, και αιφνιδιάστηκα: «Τι να σε συγχωρήσω, ρε μάνα, δεσπότης είμαι;» Μου θύμισε ότι την επομένη είχαν την καθιερωμένη λειτουργία για την οικογένειά μας και πρόσθεσε: «Μα, θα μεταλάβω!» Τι να κάνω, της έδωσα... συγχώρεση με ένα «εντάξει» και κλείσαμε.
Την επομένη το μεσημέρι στο τηλέφωνο, ο πατέρας μου για ενημέρωση: «Ολα καλά, παιδί μου, και του χρόνου! Είχε πολύ κόσμο. Ευχαριστήθηκαν όλοι. Τον άρτο τον πλήρωσε η γιαγιά σου, τα πρόσφορα εμείς, τους καφέδες η μάνα του δημάρχου. Ολα εντάξει!» Ακουγα την ικανοποίηση στις φωνές τους και σιγά σιγά σχηματοποιούσα τη σκέψη μου γύρω από τη θρησκεία μας, την Ορθοδοξία. Από τη χροιά τους είχα την εντύπωση ότι άκουγα τους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου. Ενας συνταξιούχος του ΙΚΑ και μια απλή νοικοκυρά μού μιλούσαν για μια λειτουργία σε ένα εκκλησάκι λες και επρόκειτο για το μεγαλύτερο γεγονός του κόσμου. Και, μάλιστα, με έναν τόνο χαράς, αγαλλίασης, ανακούφισης.
Την τελευταία φορά που κατέβηκα στην Αίγινα, η μάνα μου μού χάρισε ένα βιβλίο με κηρύγματα του προστάτη μας αγίου Νεκταρίου «Περί επιμελείας της ψυχής» μαζί με την διαπίστωση ότι δεν μπορεί να τη νικήσει δυσκολία καμία, όταν μελετά τη σκέψη του. Ο δε πατέρας μου, όταν ήρθε για τις εξετάσεις στον Ευαγγελισμό και ρωτήθηκε από τον κομμουνιστή γιατρό του πώς ανέκαμψε γρήγορα η καρδιά του, είπε: «Μα εμείς έχουμε τον άγιο, είναι ο καλύτερος ιατρός!»
Σας εκμυστηρεύομαι πράγματα πολύ προσωπικά σήμερα, γιατί ο Νίκος Φίλης με αναγκάζει. Βλέπετε, η λειτουργία στο νησί -έθιμο που τηρούν όλοι οι κάτοικοι της Αίγινας για να ανοίγουν τα δεκάδες εκκλησάκια που είναι διάσπαρτα στο νησί- συνέπεσε με τις δηλώσεις για τα Θρησκευτικά, τα οποία βρίσκει πολύ ομολογιακά. Εψαχνα απάντηση και την... ομολόγησαν οι γονείς μου.
Η Ορθοδοξία μάς κάνει πιο πλούσιους. Εχει την έννοια της συγχώρεσης μέσα της. Ο κόσμος μας θα ήταν πολύ χειρότερος, αν δεν πιστεύαμε σε μια ανώτερη ηθική δύναμη, τον Θεό. Και βεβαίως, ούτε λόγος για καλοσύνη, ανοχή, αλληλεγγύη χωρίς Αυτόν. Ναι, λοιπόν, ομολογιακό! Ετσι θα έπρεπε, υπουργέ.
Μανώλης Κοττάκης
Η αξία της Ορθοδοξίας και οι δηλώσεις του Φίλη για τα Θρησκευτικά
Στο τηλέφωνο προχθές η μάνα μου: «Παιδί μου, αν έκανα κάτι και σε στενοχώρησα, θέλω να με συγχωρήσεις». Δεν είχα κοιτάξει το ημερολόγιο, για να θυμηθώ ότι αυτήν την εποχή οι γονείς μου ανοίγουν το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου στη γειτονιά μας, για να εκπληρώσουν το τάμα της ετήσιας λειτουργίας υπέρ ημών, και αιφνιδιάστηκα: «Τι να σε συγχωρήσω, ρε μάνα, δεσπότης είμαι;» Μου θύμισε ότι την επομένη είχαν την καθιερωμένη λειτουργία για την οικογένειά μας και πρόσθεσε: «Μα, θα μεταλάβω!» Τι να κάνω, της έδωσα... συγχώρεση με ένα «εντάξει» και κλείσαμε.
Την επομένη το μεσημέρι στο τηλέφωνο, ο πατέρας μου για ενημέρωση: «Ολα καλά, παιδί μου, και του χρόνου! Είχε πολύ κόσμο. Ευχαριστήθηκαν όλοι. Τον άρτο τον πλήρωσε η γιαγιά σου, τα πρόσφορα εμείς, τους καφέδες η μάνα του δημάρχου. Ολα εντάξει!» Ακουγα την ικανοποίηση στις φωνές τους και σιγά σιγά σχηματοποιούσα τη σκέψη μου γύρω από τη θρησκεία μας, την Ορθοδοξία. Από τη χροιά τους είχα την εντύπωση ότι άκουγα τους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου. Ενας συνταξιούχος του ΙΚΑ και μια απλή νοικοκυρά μού μιλούσαν για μια λειτουργία σε ένα εκκλησάκι λες και επρόκειτο για το μεγαλύτερο γεγονός του κόσμου. Και, μάλιστα, με έναν τόνο χαράς, αγαλλίασης, ανακούφισης.
Την τελευταία φορά που κατέβηκα στην Αίγινα, η μάνα μου μού χάρισε ένα βιβλίο με κηρύγματα του προστάτη μας αγίου Νεκταρίου «Περί επιμελείας της ψυχής» μαζί με την διαπίστωση ότι δεν μπορεί να τη νικήσει δυσκολία καμία, όταν μελετά τη σκέψη του. Ο δε πατέρας μου, όταν ήρθε για τις εξετάσεις στον Ευαγγελισμό και ρωτήθηκε από τον κομμουνιστή γιατρό του πώς ανέκαμψε γρήγορα η καρδιά του, είπε: «Μα εμείς έχουμε τον άγιο, είναι ο καλύτερος ιατρός!»
Σας εκμυστηρεύομαι πράγματα πολύ προσωπικά σήμερα, γιατί ο Νίκος Φίλης με αναγκάζει. Βλέπετε, η λειτουργία στο νησί -έθιμο που τηρούν όλοι οι κάτοικοι της Αίγινας για να ανοίγουν τα δεκάδες εκκλησάκια που είναι διάσπαρτα στο νησί- συνέπεσε με τις δηλώσεις για τα Θρησκευτικά, τα οποία βρίσκει πολύ ομολογιακά. Εψαχνα απάντηση και την... ομολόγησαν οι γονείς μου.
Η Ορθοδοξία μάς κάνει πιο πλούσιους. Εχει την έννοια της συγχώρεσης μέσα της. Ο κόσμος μας θα ήταν πολύ χειρότερος, αν δεν πιστεύαμε σε μια ανώτερη ηθική δύναμη, τον Θεό. Και βεβαίως, ούτε λόγος για καλοσύνη, ανοχή, αλληλεγγύη χωρίς Αυτόν. Ναι, λοιπόν, ομολογιακό! Ετσι θα έπρεπε, υπουργέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου