Ο ΤΡΙΤΟΣ ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΤΣΙΓΑΝΤΕ

Η Διοίκηση του Ιερού Λόχου όταν άρχισε τις καταδρομικές επιχειρήσεις στα Δωδεκάνησα ήταν η εξής : Διοικητής : Συνταγματάρχης , Χριστόδουλος Τσιγάντες . Υποδ/τής Συνταγ/ρχης Θεμιστοκλής Κετσέας. Δ/τές Μοιρών. Αντισυντ/ρχες. Ανδρέας Καλίνσκης , Φώτιος Μεσσηνόπουλος και Τρύφων Τριανταφυλάκος. Διέθετεν επίσης διακεκριμένους Ελληνες αξιωματικούς όπως οι κατωτέρω : Γεώργιος Ρούσος , Ελευθέριος Παπαγεωργα- κόπουλος Κυριάκος Παπαγεωργόπουλος , Πέτρος Καζακόπουλος, Φίλιππος Μεσσηνέζης Παύλος Δημόπουλος , Ι. Μανέτας Κ. Παπαδόπουλος , Α. Σιαπκαράς , Λουμάκης , Κατσιμήτρος , Τοράκης, Μάραντος , Παπαηλιάκης , Καββαθάς και πολλοί άλλοι που έγραψαν με χρυσά γράμματα την ιστορία αυτού του Γ’ Ιερού Λόχου της Ελλάδος .

Η ανεπανάληπτη αυτή μονάδα που όλοι οι άνδρες της ήσαν εθελοντές , που κατετάγησαν στον Ιερό Λόχο για να πολεμήσουν για την απελευθέρωση της Ελλάδος, αλλά και των άλλων κρατών που στέναζαν κάτω από τις μπότες των ναζιστικών στρατευμάτων. Οσοι δε αξιωματικοί τον συνέθεσαν παραιτήθησαν από τους βαθμούς τους και έγιναν δεκανείς οι υπολοχαγοί , λοχίες οι λοχαγοί και λοχαγός ο διοικητής του συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες .

Η διάλυση του Ιερού Λόχου έγινε κατ’απαίτηση των κομμουνιστών με βάση τη Συμφωνία της Βάρκιζας της 12 Φεβρουαρίου 1945 , καθώς και της Γ. Ε.Ο.Τ. {του Ρίμινι} υπό τον τότε συνταγματάρχη Θρασύβουλο Τσακαλώτο.

Στις 5 Ιουνίου 1945 , έγινε στο Κάϊρο της Αιγύπτου η επίσημη τελετή της διάλυσης του ηρωικού Γ’ Ιερού Λόχου που χάρι σ’αυτόν πήραμε τα Δωδεκάνησα . Θεωρώ δε υποχρέωσή μου να αναφερθώ εν ολίγοις στο θρυλικό διοικητή του Χριστόδουλο Σβορώνο Τσιγάντες.

Ο Χριστόδουλος γεννήθηκε στη Ρουμανία και η οικογένειά του ήταν από τα Σβορωνάτα της Κεφαλληνίας και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη . Κατά την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων , εμπνεόμενος από πατριωτισμό ο Χριστόδουλος , αλλά και ο νεώτερος αδελφός του Ιωάννης , μετέβησαν στην Ελλάδα όπου εισήχθησαν στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, για να αγωνισθούν κατόπιν ως Ελληνες αξιωματικοί για την ελευθερία της Ελλάδος .

Ετσι άρχισε για τον Χριστόδουλο η πολεμική ιστορία του η οποία θα φωτίζει τις γενιές των επιγόνων. Πάντα στην πρώτη γραμμή , τραυματισθείς βαρύτατα στο Μακεδονικό Μέτωπο, αρνήθηκε να διακομισθεί στο νοσοκομείο, μέχρις ότου διεκομίσθη και ο τελευταίος τραυματίας του λόχου του. Ελαβε μέρος στην εκστρατεία της Ουκρανίας και στη συνέχεια στη Στρατιά της Μικράς Ασίας όπου τραυματίσθηκε και πάλι σοβαρά .

Πικραμένος από τη Μικρασιατική Καταστροφή και από τη διάλυση της στρατιάς έφυγε για να ξαναγυρίσει αμέσως όταν κλήθηκε από τον στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος οργάνωσε ταχύτατα τη Στρατιά της Θράκης .

Απεφοίτησεν από τη Γαλλική Ακαδημία Πολέμου των Παρισίων και από την Ελληνική Σχολή Πολέμου στην έδρα της Τακτικής . Πολύγλωσσος και με δίπλωμα Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών, ήταν εξαίρετος αξιωματικός και διοικητής . Ηταν δε χαρακτηρισμένος ως δημοκρατικός και αυτή ήταν η αιτία της απομακρύνσεώς του από το στράτευμα κατόπιν του αποτυχόντως κινήματος των Ελ. Βενιζέλου , Νικ. Πλαστήρα κ.λ.π. δημοκρατικών αξιωματικών το 1935 .

Το 1940 κατά την ιταλική φασιστική επίθεση εναντίον της Ελλάδος ζήτησε να επανέλθη στο στράτευμα , για να πολεμήσει εναντίον των φασιστών εισβολέων. Οταν απερρίφθη η αίτησή του για να αποσταλεί στο μέτωπο, δε κάθησεν άπρακτος . Κατετάγη στη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων και ενετάχθη στις δυνάμεις του στρατηγού Λεκλέρκ που επιχειρούσε στη Μέση Ανατολή ! Μπήκε παράτολμα στο πολιορκημένο Φρούριο του Μπιρ Χακίμ και έλαβε μέρος στον επικό αγώνα του και στην ηρωική έξοδο της φρουράς του θρυλικού αυτού Φρουρίου.

Κατόπιν οργάνωσε τον Ιερό Λόχο σε μια ατμόσφαιρα συνεχών κινημάτων,όπου Ελληνες και ξένοι προσπαθούσαν να διαλύσουν τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις της Μέσης Ανατολής . Μάζεψε του Ελληνες αξιωματικούς από τις φυλακές και τα στρατόπεδα , ασχέτως πολιτικών φρονημάτων, τους εκπαίδευσε και τους οδήγησε σε παράτολμες επιχειρήσεις , επιβάλοντας τη φήμη και το γόητρο της Ελλάδος που τόσο χρειαζόταν αυτή την περίοδο.

Επιθετικές αναγνωρίσεις στην καταδίωξη της στρατιάς του Ρόμελ, η σκληρή μάχη του Κσαρ Ιλάν, όπου ο Ιερός Λόχος εντεταγμένος στις Ελεύθερες Γαλλικές Δυνάμεις του στρατηγού Λεκλέρκ, κάλυψε το πλευρό της 8ης βρετανικής στρατιάς και απέκρουσε με επιτυχία τεθωρακισμένες γερμανικές δυνάμεις , καίτοι δεν είχε τον κατάλληλο εξοπλισμό. {Mε τζιπ !…}

Στη συνέχεια άρχισε τις επιχειρήσεις στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Η πρώτη επιχείρηση του Ιερού Λόχου στο Αιγαίο, ήταν η κατάληψη της νήσου Σάμου με ρίψη αλεξιπτωτιστών το φθινόπωρο του 1943 και συνέχισε τις επιχειρήσεις μέχρι την 5η Μαΐου 1945 που έγινε η ανακωχή. Ηταν δε τέτοιας έκτασης η επιβολή του Ιερού Λόχου στο Αιγαίο, από τη Θάσο ως το Καστελόριζο, που αναγκάσθηκε ο Γερμανός στρατηγός διοικητής του Αιγαίου «Οττο Βάγκενερ» να εκδόσει αμυντική διαταγή με την οποίαν αναγνώριζεν ότι έχασε την πρωτοβουλία των επιθετικών επιχειρήσεων παρ’ όλο που οι δυνάμεις του απετελούντο από {25.000} Γερμανούς και Ιταλούς και οι Ιερολοχίτες ήσαν μόλις {1.100}.

Αυτός δε ο επικός αγώνας και η παρουσία του Ιερού Λόχου στο Αιγαίο, έκοψε την όρεξη της Τουρκίας , αλλά και της Ιταλίας , που η μεν πρώτη τα εποφθαλμιούσε και η δεύτερη επιθυμούσε να συνεχίσει την κατοχή των Δωδεκανήσων παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός τους κατά την περίοδο αυτή ήταν {90%} ελληνικός . Ετσι , όταν ήρθε η ώρα της υπογραφή της Συνθήκης για την παράδοσή τους στην Ελλάδα , ουδείς τόλμησε να αρνηθεί την ένωση της πολύπαθης Δωδεκανήσου στην φυσική τους μητέρα Ελλάδα .

Αυτός ήταν ο ηρωϊκός διοικητής του Ιερού Λόχου Χριστόδουλος Τσιγάντες και αυτή ήταν η προσφορά του στην ελευθερία της Ελλάδος αλλά και όλου του κόσμου γενικώτερα . Σημειώνω ότι η παράδοση της Δωδεκανήσου έγινε στις 8 Μαΐου 1945 στη Σύμη με όλους τους κανόνες του πολέμου, από τον Γερμανό στρατηγό Βάγκενερ. Στο τραπέζι κάθισαν ο ο Βρετανός Ταξίαρχος Μόφφατ ως εκπρόσωπος του Αρχιστρατήγου Μέσης Ανατολής με τον επιτελάρχη του, ένας Βρετανός πλοίαρχος σαν εκπρόσωπος του ναυάρχου Αρχηγού του Στόλου της Μεσογείου, και αριστερά του ο Ελληνας διοικητής Χριστόδουλος Τσιγάντες.

Την ορισμένη ώρα μπήκε στην αίθουσα ο Γερμανός στρατηγός Βαγκενερ, χαιρέτισε και ανέφερεν ότι κατά διαταγήν του Ανωτάτου Γερμανικού Αρχηγείου παραδίδει τις δυνάμεις του. Εβγαλε το πιστόλι του από τη θήκη και το παρέδωσε στον ταξίαρχο Μόφφατ . Ο ταξίαρχος πήρε το πιστόλι και συμβολικώς το παρέδωσε στον συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε , λέγοντας : «Αυτό το πιστόλι ανήκει στον Ιερό Λόχο», αναγνωρίζοντας ούτω την επίσημη αυτή στιγμή ότι η Δωδεκάνησος απελευθερώθηκε από τους αγώνες και ότι το αίμα των Ιερολοχιτών, που έπεσαν στα νησιά για την ελευθερία τους δεν χύθηκε αδικα . Τιμή και δόξα σε όλους του ήρωες Ιερολοχίτες .

Εν συνεχεία όμως η τότε ελληνική κυβέρνηση άρχισε τις γκάφες . Αντί να τηρήσει την υπόσχεσή της προς τον ήρωα Χριστόδουλο Τσιγάντε, και να διορίσει αυτόν ως τον πρώτο Στρατιωτικό Διοικητή της Δωδεκανήσου, θυμήθηκε το δημοκρατικό του παρελ- θόν {Βενιζελικός} και διόρισεν αντ’ αυτού το ναύαρχο Περικλή Οικονόμου, που το μεγαλύτερό του προσόν ήταν ο γάμος του με την εξαδέλφη του Βασιλέα Γεωργίου Β’ πριγκήπισσα Μαρία, που τον είχε ερωτευθεί !…

Τέλος για να προσθέσω και εγώ ένα λιθαράκι σχετικά με τον πολύπαθο λαό της Δωδεκανήσου με το υψηλό εθνικό φρόνημα , που δυστυχώς στις ημέρες μας κάποιοι άφρονες πολιτικοί , και εκτελώντες εντολές ανθελληνικών κύκλων, προσπαθούν να υποβιβάσουν το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων, που κατάργησαν μαζί με το υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης και το υπουργείο Αιγαίου, για να επιτύχουν τα σχέδια των εντολέων τους . Ούτω αναφέρω κατωτέρω το τραγούδι – ύμνο της Δωδεκανήσου που τραγουδούσαν κατά την κατοχή οι μαθητές στα σχολεία :

Δώδεκα αψίδες θριάμβου έχουν στηθεί , στα δώδεκα λιμάνια
κι’έχουνε χρυσοσφυρηλατηθεί , με πόνους και κρυφή περφάνεια,
για να περάσει ορθή η λευτεριά , στα κάτασπρα ντυμένη
για ν’ αγκαλιάσει και τα δώδεκα νησιά, δαφνοστεφανωμένη.

Εξι αιώνων αγώνες και διωγμοί , δε σβήσαν την ελπίδα
πως μια ημέρα θα μας ξαναρθεί η λατρεμένη μας πατρίδα,
και θα μας φέρει μαζί τη λευτεριά στα κάτασπρα ντυμένη
για ν’ αγκαλιάσει και τα δώδεκα νησιά , δαφνοστεφανωμένη.

Η εθνική καταγωγή , η εθνική συνείδηση , η ιστορία και η γλώσσα , είναι οι δυνάμεις που σιγουρεύουν την υπόσταση των κρατών. Α.Γ.

Με πατριωτικούς χαιρετισμούς . Ανδρέας Γούλας .

Από σχόλιο στην Ολυμπία