Φωτογραφία: Γυναικόπαιδα στὴν Συρία τρέχουν νὰ σωθοῦν ἀπὸ τὶς ὀρδὲς τῶν ἰσλαμοφασιστῶν ποὺ σφάζουν μικρὰ παιδιὰ μὲ τὶς ὁδηγίες σύγχρονων Ἠρώδων
Σημείωση Ρωμαίικου Οδοιπορικού: Θερμή παράκληση στους αγαπητούς αναγνώστες να επιδείξουν την δέουσα προσοχή στο κάτωθι ΣΠΟΥΔΑΙΟ κείμενο!
Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
Ἀπὸ τὰ "γενόσημα" τῆς νέας ἐποχῆς μας στὰ ἀνθρώπινα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. Πόσες ἐπικεφαλίδες θεμάτων θὰ μποροῦσαν νὰ περιγράψουν τὴν ὀργὴ καὶ τὸν ἀποτροπιασμὸ γιὰ τὸ ἀντίχριστο κακὸ ποὺ ἐπέπεσε μὲ σφοδρότητα ἐπὶ τῶν κεφαλῶν μας χρονιάρες μέρες… Τόσους καιροὺς κάποιοι ἐξωραΐζοντες τὰ θεολογικὰ πράγματα συνιστοῦσαν νὰ μὴν ἀσχολούμασθε μὲ τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα ἀλλὰ μὲ τὸ βολικὸ γιὰ αὐτοὺς "πνεῦμα τῶν δικῶν τους χριστουγέννων". Αὐτοὶ οἱ λίγοι ἢ οἱ πολλοί, ἐκκλησιαστικοὶ καὶ μὴ ἐκκλησιαστικοὶ παράγοντες, συνειδητὰ ξεχνοῦσαν ὅτι τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα τῆς ἀπληστίας καὶ τῆς κενοδοξίας ποὺ ἐνεργοῦσε ἀθόρυβα ἀνάμεσά τους δὲν θὰ μποροῦσε ποτὲ του τέτοιες ἡμέρες νὰ ψάλλει "τὸ δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεὸς καὶ ἐπὶ γὴς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία". Ἀντίθετα αὐτὸ τὸ πνεῦμα ποὺ ἐξυπηρετούσαν πρὸς ἴδιον ὄφελος καταριόταν τὸ ἀνθρώπινο πλάσμα τοῦ ΘΕΟΥ καὶ τὸ ἔψελνε τὸν παρακάτω "ὕμνο": "Δυστυχία καὶ πτωχεία ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γὴς καὶ ἐπὶ ἀνθρώποις τραγωδία".
Μὲ βάση τὸ σκεπτικὸ αὐτὸ θὰ προσεγγίσουμε τὴν Ἔνσαρκο Οἰκονομία τῆς Ἀγάπης τοῦ ΛΟΓΟΥ τοῦ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ μέσα στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία μὲ κάτι ποὺ πραγματικὰ "καίει" ἀλλὰ δίνει ὑπόσταση στὴν δύναμη τοῦ Πνευματικοῦ Νόμου ποὺ ἤδη ἐνεργεῖ ἀπὸ....τὴν ταπεινὴ φάτνη τῆς Βηθλεέμ. «Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν» (Μθ 10,34) Τὸ ἐρώτημα πὼς συμβιβάζεται τὸ χωρίο αὐτὸ πρὸς τὸ καθολικὸ πνεῦμα τῆς Γραφῆς, τὸ ὁποῖο εἶναι πνεῦμα εἰρήνης καὶ ἀγάπης;
Ἡ εἰρήνη εἶναι πράγματι Θεία δωρεά. Καὶ ὡς κατάσταση καὶ ὡς ἀρετὴ θεωρεῖται στὴν Γραφὴ ὡς μέγα τί καὶ θεμελιῶδες γιὰ τὴν ζωὴ τῶν πιστῶν. Ὁ Θεὸς ὀνομάζεται "Θεὸς τῆς εἰρήνη" (Ρωμ. 15,33· Α΄ Κορινθ. 14,33· Ἑβρ 13,20). Ὁ Κύριος ἠμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς προφητεύθηκε ἀπὸ τὸν προφήτη Ἠσαΐα ὡς Ἄρχων τοῦ ὁποίου "τῆς εἰρήνης οὐκ ἔστιν ὄριον" (Ησ 9,7). Ὅταν γεννήθηκε, οἱ Ἄγγελοι ψάλλοντες εὐηγγελίζοντο ὅτι ἦλθε "ἐπὶ γὴς εἰρήνη" (Λουκ. 2,14). Οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Εὐηγγελίζοντο τὴν Εἰρήνη (Ρωμ. 10,15· Εφ 2,17). Καὶ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ εἶναι τὸ μόνο καὶ τὸ κατ' ἐξοχὴν "Εὐαγγέλιον Εἰρήνης" (Εφ 6,15). Ὅμως τὴν Βασιλεία τοῦ Ἄρχοντος τῆς Εἰρήνης τὴν ἀποδέχονται οἱ "υἱοὶ τῆς εἰρήνης" (Λουκ. 10,5). Καὶ μόνο αὐτοὶ εἶναι ἄξιοι ὀπαδοί του. Τὸ πρῶτο δῶρο τὸ ὁποῖο χάρισε εὐθὺς μετὰ τὴν ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ στοὺς μαθητὲς καὶ διὰ τῶν μαθητῶν του σὲ ὅλους τους πιστούς του εἶναι ἡ ΕΙΡΗΝΗ. "Ειρήνη ὑμιν", ἦταν ὁ πρῶτος χαιρετισμόςτου Ἀναστάντος ΚΥΡΙΟΥ (Λουκ. 24,36· Ἰωαν. 20,19). Αὐτὸς ὁ "Κύριος της εἰρήνης" χαρίζει σ' ἐμᾶς "τὴν εἰρήνην διὰ παντός" (Β΄ Θεσ. 3,16). Καὶ ὅμως ὁ ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ εἶπε "Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν"' (Ματθ. 10,34).
Καὶ συνεχίζει "Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γήν" (Ματθ. 49). Ὁ Ἄρχων τῆς Εἰρήνης ὁ ὁποῖος δοξολογεῖται ὡς φέρων "καὶ ἐπὶ γὴς εἰρήνην" κηρύσσει ὁ ἴδιος ὅτι δὲν ἦλθε νὰ φέρει "εἰρήνην ἐπὶ τὴν γην", ἀλλὰ πῦρ, μάχαιραν, διαμερισμόν, διχασμόν, πόλεμον! Γιὰ νὰ μὴν παρερμηνεύσουμε μάλιστα τὴν μάχαιραν ἐξηγεῖ ὁ ἴδιος· "ἦλθον γὰρ διχᾶσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτού" (Ματθ 10,35).
Ἡ Γραφὴ ἀντιφάσκει; Ἡ Γραφὴ δὲν ἀντιφάσκει. Μόνον ἡ κακόβουλη καὶ ἡ ἐπιπόλαια μελέτη τῆς Γραφῆς συνάγει ἀντιφατικὰ συμπεράσματα (Στέργιος Ν. Σάκκος). Ἐδῶ δὲν πρόκειται γιὰ μία καὶ τὴν αὐτὴ εἰρήνη. Δύο καταστάσεις ἀντίθετες χαρακτηρίζονται ἡ κάθε μία ὡς εἰρήνη.
ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΣΗΜΕΡΑ;
Μέχρι σήμερα ἡ ψεύτικη εἰρήνη καὶ οἱ πραγματευτάδες τῆς κρυβόταν ἐπιμελημένα πίσω ἀπὸ τὴν πραγματικὴ ΕΙΡΗΝΗ τοῦ Εὐαγγελίου "τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσα". Ὁ Χριστὸς μὲ αὐτὲς τὶς λέξεις διχάζει τὴν ἱστορία, διχάζει καὶ τὴν ἀνθρωπότητα. Δὲν διχάζει μόνο τὴν ἱστορία στὴν πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστό, ἀλλὰ διαχωρίζει τὴν "εἰρήνη τοῦ Σκότους" ὅπως τὴν βιώνουμε ἔντονα στὶς μέρες μας μὲ τὴν ἀγαπητολογία τῆς Πανθρησκείας ἀπὸ τὴν ΕΙΡΗΝΗ τῆς Ὀρθοπραξίας καὶ τοῦ βιωματικοῦ μαρτυρίου τῆς ΠΙΣΤΗΣ ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Βασιλεία τοῦ ΘΕΟΥ καὶ στὸ ΑΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ τῆς Χάριτος. Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ μὲ τὴν Γέννηση ΤΟΥ δίχασε τὴν ἀνθρωπότητα σὲ δύο ἀντιμαχόμενα στρατόπεδα. Αὐτὴ εἶναι ἡ "μάχαιρα". Αὐτὸς εἶναι ὁ "διχασμός".
Διασπάσθηκε ἔτσι ἡ ἑνότητα καὶ ἡ ὁμόνοια τοῦ κόσμου ὁ ὁποῖος ἀπὸ συμφώνου ἁμάρτανε καὶ παρέμενε στὴν πλάνη μὲ τὴν δική του ἔμπνευσης εἰρήνη. Καὶ αὐτὸ δὲν ἔγινε μόνο τότε ἀλλὰ γίνεται καὶ στὶς ἡμέρες μας μὲ φοβερὴ μαεστρία καὶ ἔτσι ἐνεργοποιοῦνται οἱ παραπάνω λόγοι τοῦ Κυρίου καὶ οἱ Πνευματικοὶ Νόμοι ποὺ ἀναδεικνύουν τὴν ἄφατη Δικαιοκρισία ΤΟΥ. Καὶ ποιὸς σᾶς εἶπε ὅτι ἡ εἰρήνη εἶναι πάντοτε πρὸς τὸ ἀγαθόν;
Ὑπάρχουν περιπτώσεις κατὰ τὶς ὁποῖες εἶναι ὄλεθρος καὶ καταστροφή. Ἂς ἀκούσουμε τὸν ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ "Οὐ γὰρ πανταχοῦ ἡ ὁμόνοια καλόν. Καὶ ἐπὶ τοῦ Πύργου ἐκείνου (τῆς Βαβὲλ) τὴν κακὴν εἰρήνη ἡ καλὴ διαφωνία ἔλυσε καὶ ἐποίησεν εἰρήνην". ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΣΘΗΚΕ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.
Ἄραγε τί θὰ γίνει μὲ την εἰρήνη πού μᾶς λανσάρει ὁ σύγχρονος Πύργος τῆς Βαβυλωνιακῆς Παγκοσμιοποιήσεως; Θὰ ἰσχύσει καὶ σὲ αὐτὸ το "πολύμορφο οἰκουμενιστικὸ τέρας" τῆς δῆθεν εἰρήνης ποὺ συμφωνεῖ μόνο γιὰ νὰ καταλύσει τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ συνεργήσει πρόθυμα στὴν μοχθηρία τῶν καιρῶν μας τὸ ἀνωτέρω εὐαγγελικὸ "οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν" και "Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γήν";
Ὁ Χριστὸς θέλει οἱ ἄνθρωποι νὰ ἔχουν μεταξύ τους τὴν θυσιαστικὴ εἰρήνη. Ἡ εἰρήνη ὅμως ποὺ δίδει ΑΥΤΟΣ οὐδὲν κοινὸ ἔχει μὲ τὴν ἐπαίσχυντη εἰρήνη τοῦ κόσμου ἡ ὁποία εἶναι αἰσχρὴ συνεννόηση γιὰ τὴν διάπραξη κάθε κακοῦ δὴλ. "ὅταν εἰρηνεύουμε καὶ συμφωνοῦμε ἐπὶ καταλύσει τῆς ἀληθείας, ὅταν ἐν γένει πολλοὶ μαζὶ συμφωνήσουμε νὰ κάνουμε κάτι κακό". Αὐτοῦ του εἴδους τὴν εἰρήνη ὁ Χριστὸς τὴν πολέμησε καὶ τὴν διέσπασε ὅπως θὰ διασποῦσε μία κακὴ συνωμοσία. ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΑΞΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ;
Κὰi ἡ μάχαιρα τοῦ διχασμοῦ τὴν ὁποία ἔφερε ὁ Χριστὸς δὲν χώρισε μόνο ἔθνη καὶ πόλεις καὶ κοινωνίες καὶ τάξεις. Ἔσεισε καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ κύτταρο τῆς κοινωνίας, τὴν οἰκογένεια. Ὅπως λέγει στὴ συνέχεια τῶν λόγων τοῦ ὁ Κύριος, ἦλθε νὰ φέρει διχασμὸ ἀκόμη καὶ μεταξὺ συζύγων, μεταξὺ γονέων καὶ τέκνων, μεταξὺ ἀδελφῶν, μεταξὺ νύμφης καὶ πενθερᾶς (Ματθ. 10,35· Λουκ. 12,52-53). Κριτήριο ἐπὶ τὴ βάσει τοῦ ὁποίου γίνεται αὐτὸς ὁ παράξενος γιὰ τὰ αὐτιὰ μᾶς διαχωρισμὸς εἶναι ἡ ἴδια ἡ ΠΙΣΤΗ.
Λοιπὸν, μποροῦμε νὰ ἔχουμε εἰρήνη μὲ τοὺς αἱρετικούς, τους πλάνους, τους δολοφόνους τῶν λαῶν, μὲ αὐτοὺς ποῦ πρωταρχικὸ μέλημα τοὺς εἶναι νὰ δημιουργοῦν ἀδιέξοδα στὸ καταλαιπωρημένο πλάσμα τοῦ ΘΕΟΥ; Εἶναι δυνατὸν στὸ ΙΕΡΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ νὰ μνημονεύονται δεδηλωμένοι ἄπιστοι καὶ οἰκονομικοὶ δολοφόνοι τοῦ πιστοῦ λαοῦ;
"Ὅταν, ὁ Χριστὸς φέρει τὸν διχασμὸ χάριν τῆς ἀληθείας, πῶς ἐμεῖς μποροῦμε ν'α συνάψουμε εἰρήνη σὲ βάρος τῆς ἀληθείας; Δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε συγχρόνως εἰρήνη καὶ μὲ τὸν Θεὸ καὶ μὲ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης αὐτοῦ του κόσμου. Μὴν γελιόμαστε ἡ εἰρήνη μὲ τοὺς ἀπίστους, τοὺς ἀσεβεῖς, τοὺς αἱρετικοὺς σημαίνει ἔχθρα πρὸς τὸν Θεό. Εἰρήνη μὲ τὸν Θεὸ σημαίνει ἔχθρα πρὸς τοὺς ποικίλους ἐχθρούς του Θεοῦ καὶ τοὺς παραχαράκτες τῆς ἀληθείας, γιὰ τὴν ὁποία ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ" (Στέργιος Ν. Σάκκος).
«Κρείσσων πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης ἀπὸ Θεοῦ». Δηλ. εἶναι προτιμότερος ὁ πόλεμος ἀπὸ τὴν εἰρήνη ποὺ χωρίζει ἀπὸ τὸν ΘΕΟ. ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΦΕΡΝΟΥΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ. Ἡ Ἔνσαρκος Οἰκονομία τῆς Ἀγάπης τοῦ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ φέτος θὰ πάρει τοὺς δρόμους, τὰ σοκάκια, τὶς πόλεις καὶ τὰ κράτη, τὶς διεθνεῖς ἑνώσεις καὶ σὲ ἄλλους θὰ μοιράζει χαστούκια καὶ μπάτσες γιὰ τὴν σκληροκαρδία καὶ τὴν ἀμετανοησία τους καὶ σὲ ἄλλους θὰ σκύβει γιὰ νὰ τοὺς χαιδέψει, παρηγορήσει καὶ ἐνισχύσει στὰ μαρτύρια ποὺ τοὺς ὑποβάλλουν οἱ ἀντίχριστοι.
Τί γλυκανάλατες εὐχὲς νὰ δώσουμε φέτος ὅταν δίπλα μας στὴν Ὀρθόδοξη Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῆς Συρίας σφάζουν καὶ ρημάζουν οἱ ἀφιονισμένοι ἰσλαμοφασίστες μὲ τὶς ὁδηγίες τῶν σύγχρονων Ἠρώδων τῆς νέας ἐποχῆς; Δὲν χρειάζεται φέτος τέτοιες μέρες νὰ μᾶς παίξουν τὸν "ἄρχοντα τῶν δακτυλιδιών" ὅπως κάνανε τὰ προηγούμενα Χριστούγεννα γιατί τὸ πνεῦμα τοῦ ἄρχοντα τοῦ κακοῦ ζεῖ καὶ βασιλεύει πλέον ἀνάμεσά μας.
Σὲ Ἱερὸ Κελλίον Ἁγιορείτικο ποὺ ἐπισκεπτόταν σὰν σπουδαστὴς στὴν Ἑλλάδα ὁ ἀπαχθεῖς Ἑλληνορθόδοξος Σύριος Μητροπολίτης Παῦλος ἤμουν παρὼν ὅταν τοῦ ἔκαναν τὰ Σαράντα του, ἔχοντες οἱ πατέρες τὴν "ἄνωθεν εἴδηση" ὅτι μαρτύρησε ὑπὲρ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Ρωμηοσύνης. Ἄραγε σὲ ποιὰ "φάτνη κολαστηρίων" ἔχουνε οἱ σημερινοὶ ἀντίχριστοι τὶς ἀπαχθεῖσες Σύριες Καλογραῖες μαζὶ μὲ τὰ ὀρφανά; Καὶ γιατί ἀναφέρομαι ἐκτὸς συνόρων μὲ τραγικὰ καὶ δυσάρεστα γεγονότα καὶ σᾶς χαλνῶ τὴν γιορτινὴ ἀτμόσφαιρα; Γιατί ὅλα αὐτὰ εἶναι προτύπωση αὐτῶν ποὺ σχεδιάζουν γιὰ ἐμᾶς. Ἄλλωστε ἡ κουβέντα τοῦ μακαριστοῦ Σιατίστης Ἀντωνίου "ὅταν δεῖτε τὸ κακὸ νὰ ἄρχει στὴν Συρία νὰ στραφεῖτε στὴν προσευχὴ καὶ στὴν ἐγρήγορση" γίνεται ὁλοένα καὶ πιὸ διαχρονική.
Καὶ γιατί τὸ ἔλεγε αὐτὸ γιατί ἡ "πνευματικὴ μάχαιρα τῆς Εὐχῆς καὶ τῆς Προσευχῆς μας" ἀνασηκώνει τὴν "μάχαιρα" τῶν παραπάνω λόγων τοῦ ΚΥΡΙΟΥ μᾶς ποὺ εἶναι σίγουρο ὅταν πέσει μὲ τὴν Παντοδύναμη Δεξιὰ ΤΟΥ ἐπὶ τῆς γὴς θὰ ἐξαφανίσει τὰ ἀδιέξοδα μὲ τὰ ὁποία παγίδευσε τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα ὁλόκληρο τὸν πλανήτη μας. Ἂς κάνουμε στὰ φετινὰ Χριστούγεννα μία σύντομη εὐχή.
"ΚΥΡΙΕ λάβε τὴν πνευματικὴ μάχαιρα τῶν ζωοποιῶν λόγων σου καὶ πρόκαμε νὰ σώσεις τὸ πλάσμα σου ἀπὸ τὰ ἀδιέξοδά του".΄
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου