Ο Θεός γνωρίζει τα ανθρώπινα. Αυτός μας δημιούργησε. Γι’ αυτό και μας αγαπά τόσο που δεν στάθηκε στις αντιφάσεις μας, αλλά μας έστειλε τον Υιό Του, ο Οποίος προσέλαβε την φύση μας, για να γίνει Αυτός ο αληθινός Σωτήρας μας. Κι αυτό γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Το ότι «ετέχθη ημίν Σωτήρ», όπως ανήγγειλε ο άγγελος στους ποιμένες της Βηθλεέμ. Ότι δεν έχουμε ανάγκη από σωτήρες, αλλά τον Σωτήρα Χριστό. Αυτόν που ήταν, είναι και θα είναι «σημείον αντιλεγόμενον» για τον κόσμο, γιατί όσοι δεν θέλουν να ελέγχονται για τα έργα και τη ζωή τους δεν μπορούν να τον αποδεχθούν ως τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, ως το Φως του κόσμου. Όσοι όμως θελήσουμε να αλλάξουμε ζωή, να βρούμε την Αλήθεια, διαλέγουμε την Σωτηρία που Εκείνος μας προσφέρει στην Εκκλησία.
Ο Σωτήρας δεν ήρθε μόνο για εκείνη την εποχή, της παγκοσμιοποίησης, στην οποία κυριαρχούσε η απαξίωση του ανθρώπινου προσώπου, η απάνθρωπη τυραννία των Ισχυρών, η διαφθορά της αμαρτίας, ο θρίαμβος του κακού. Παραμένει δίπλα μας και σήμερα και πάσας τας ημέρας της ζωής μας. Γιατί για μας γεννήθηκε. Και η σημασία της γέννησής Του υπερβαίνει το χρόνο. Η Εκκλησία μας αναφωνεί: «Σήμερον η Παρθένος τον Υπερούσιον τίκτει». «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου ο τα σύμπαντι τη δρακί περιέχων». Η σωτηρία δεν είναι μία υπόθεση του μέλλοντος, αλλά σήμερα την κάνουμε δική μας, πιστεύοντας σ’ Αυτόν.
Ο Χριστός εκπλήρωσε τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και τις προσδοκίες των ανθρώπων που πίστευαν σε άλλους θεούς, είχαν όμως αναζητήσεις. Ο προφήτης Δανιήλ, 600 χρόνια πριν από τη Γέννηση του Χριστού, ερμηνεύει ένα όνειρο του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα στη Βαβυλώνα και αποκαλύπτει πώς ο Χριστός έρχεται στην Ιστορία του κόσμου. Ένα μεγάλο άγαλμα δεσπόζει στο όνειρο. Το κεφάλι του ήταν από χρυσάφι. Το στήθος και τα χέρια του από ασήμι. Η κοιλιά του από χαλκό. Τα πόδια από σίδερο. Οι πατούσες ένα μέρος από σίδερο και ένα μέρος από πηλό. Ενώ ο βασιλιάς κοίταζε το άγαλμα, ένα λιθάρι, χωρίς να το αγγίξει ανθρώπινο χέρι, κόπηκε από κάποιο βουνό, χτύπησε το άγαλμα στα πόδια και το σύντριψε. Όλα τα μέταλλα του αγάλματος έγιναν κομμάτια και ο άνεμος τα διασκόρπισε, όπως το άχυρο στο αλώνι, και δεν έμεινε τίποτα. Το λιθάρι όμως που χτύπησε το άγαλμα, έγινε ένα μεγάλο βουνό, που σκέπασε όλη τη γη.
Το λιθάρι είναι ο Χριστός. Δεν γεννήθηκε όπως όλοι από πατέρα άνθρωπο, αλλά από το Άγιο Πνεύμα και την Παναγία, είναι ο λίθος ο αχειρότμητος, που θα ενώσει τις διεστώσες φύσεις, τη θεϊκή καί την ανθρώπινη. Σύντριψε όλα τα ανθρώπινα βασίλεια και εγκατέστησε μία βασιλεία πνευματική, που κανείς δεν μπορεί να την βγάλει από τον κόσμο. Η Βασιλεία αυτή είναι η Εκκλησία και μέλη της είμαστε όλοι εμείς που πιστεύουμε σ’ Εκείνον.
Αλλά και άλλες προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης εκπληρώνονται στο πρόσωπο του Χριστού. Τα λόγια του Ησαΐα: «Σε όσους κατοικούσαν σε χώρα και σκιά θανάτου έλαχε φως! Γιατί γεννήθηκε σ’ εμάς ένα παιδί, μας δόθηκε ένας γιος και η εξουσία θα είναι στους ώμους του και θα ονομασθεί Μεγάλης Βουλής Άγγελος, Πατέρας αιώνιος, Άρχοντας της Ειρήνης». «Να η Παρθένος θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει υιό και θα ονομαστεί Εμμανουήλ, που σημαίνει ο Θεός είναι μαζί μας». Τα λόγια του Μιχαία: «Από σένα Βηθλεέμ, αν και είσαι από τις πιο μικρές πόλεις του Ιούδα, εγώ θα κάνω να προέλθει εκείνος που θα γίνει άρχοντας του Ισραήλ. Όλοι οι λαοί της γης θα αναγνωρίσουν την μεγαλοσύνη του. Αυτός θα φέρει την ειρήνη».
Το λιθάρι που γίνεται βουνό αιώνιο, ο Μεγάλης βουλής Άγγελος, ο Εμμανουήλ, ο άρχοντας του Ισραήλ, Αυτός που θα φέρει την ειρήνη. Στα λόγια αυτά των προφητών καταλαβαίνουμε ότι η σωτηρία δεν είναι υπόθεση ανθρώπινη, αλλά έργο του Θεού που γίνεται άνθρωπος. Ο Χριστός μας σώζει από τη φθορά. Ο Χριστός γίνεται η Ειρήνη τόσο της ψυχής μας, γιατί ειρηνεύει με την παρουσία Του τις καρδιές μας, γιατί κάνει τους ανθρώπους να αγωνίζονται για την αγάπη και την διατήρησή της και όχι για την αρρώστια του συμφέροντος και της πλεονεξίας και της κακίας, αλλά και του κόσμου, γιατί αυτό το μήνυμα της ειρήνης περνά σε όλους τους ανθρώπους.
Δεν χρειαζόμαστε σωτήρες, αλλά τον Σωτήρα. Αυτόν που κατέβηκε στον Άδη για να λυτρώσει τον άνθρωπο από το μαρτύριο του αιώνιου θανάτου, από το μαρτύριο της αμαρτίας, από το μαρτύριο του χωρισμού από το Θεό, όπως είπε ο μεγάλος αρχαίος ποιητής Αισχύλος. Αυτόν που ήρθε να ξυπνήσει τον κόσμο, όπως είπε ο μεγάλος αρχαίος φιλόσοφος Σωκράτης. Αυτόν που είναι το Φως που αποκαλύπτει την αλήθεια στα έθνη και κάνει τον λαό του Ισραήλ να δοξάζεται, γιατί από τα σπλάχνα του γεννιέται ο Μεσσίας. Δεν ξέχασε ο Θεός τον κόσμο του. Έστειλε «παιδίον νέον», τον Υιό Του, για να μας λυτρώσει.
Αυτόν το Σωτήρα ας αναζητήσουμε σήμερα στην ζωή της Εκκλησίας και στη ζωή του ο καθένας!
Κέρκυρα, Χριστούγεννα 2013
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου