Με δυο λόγια

Ζωηφόρος 

 

π. Σεραφείμ Ρόουζ

«Μην αφήσετε κανέναν πειρασμό να σας υπερνικήσει».

«Μην αφήσετε κανένα σύννεφο να σκοτεινιάσει  την πορεία σας, και όποια δοκιμασία και να σας βρει , στραφείτε αμέσως στο Χριστό, τον φιλεύσπλαχνο Θεό μας, ο όποιος έχει  ποδοπατήσει τον θάνατο και έχει καταργήσει τη δύναμη του διαβόλου».

........................................................................................................................................

Το πιο αληθινό

Σέ ὅλη μου τήν ζωή, τό εἶχα καημό, νά ψάχνω νά βρῶ τήν ἀλήθεια.

Ἔμοιαζα μέ θαλασσοπόρο, πού, μέσα σέ ἕναν ἀπέραντο ὡκεανό, ψάχνει νά βρεῖ «νησάκια»!...

Καί κάθε φορά πού συνέβαινε καί εὕρισκα «κάτι», πού νά ἄξιζε νά τό δεχθῶ σάν ἀλήθεια, διαπίστωνα, ὅτι σέ τελική ἀνάλυση εἶχα βρῆ «κάτι», τό τόσο σπουδαῖο, πού κατάλαβα, ὅτι ἄν μελετοῦσα λίγο πιό παλιά, στά νιάτα μου τήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, θά τά εἶχα βρῆ ὅλα πολύ πιό εὔκολα.

Καί κατάλαβα, ὅτι στόν κόσμο τό πιό ἀληθινό εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.

R. Strindberg

Σύ, τόν μελετᾶς;

....................................................................................................................................

Το ΣΗΜΕΡΑ του Θεού

Για του Θεό, δεν υπάρχει ούτε βράδυ, ούτε πρωί.

Ούτε γεννήθηκε. Ούτε θα πεθάνει ποτέ.

Για του Θεό, ο χρόνος είναι μία ήμερα.

Η ζωή Του είναι ένα παντοτινό ΣΗ­ΜΕΡΑ.

Σ' αυτό το ΣΗΜΕΡΑ κάνει ο Θεός όλες Του τις ενέργειες.

Σ' αυτό το ΣΗΜΕΡΑ γεννάει και τον Υιόν Του.

Ωριγένης

.................................................................................................................................

Το παράπονο του Χριστού

Με ονομάζετε Κύριο, αλλά δεν με υπακούτε.

Με ονομάζετε Φως, αλλά δεν με βλέπετε.

Με ονομάζετε  Οδό, αλλά δεν με ακολουθείτε.

Με ονομάζετε Ζωή, αλλά δεν με επιθυμείτε.

Με ονομάζετε Σοφία, αλλά δεν με συμβουλεύεστε.

Με ονομάζετε Αλήθεια, αλλά δεν με πιστεύετε.

Με ονομάζετε Παντοδύναμο, αλλά δεν με εμπιστεύεστε.

Με ονομάζετε Δίκαιο, αλλά δεν με φοβείστε.

Με ονομάζετε Πατέρα, αλλά δεν γίνεστε παιδιά μου.

Με ονομάζετε Σωτήρα, αλλά δεν θέλετε την σωτηρία σας.

............................................................................................................................

Η αιώνια ζωή

Αιώνια ζωή κληρονομάει, όποιος τηρεί το θέλημα του Θεού.

Μη κάνεις το λάθος να προβάλεις σαν «άλλοθι» δικό σου, το κακό παράδειγμα άλλων.

Ακόμη και αν έχεις υπ' όψη σου χιλιάδες αμαρτωλούς παπάδες, πού σε σκανδάλισαν, -τίποτε για σένα δεν αλλάζει!

Η αμαρτία τους εσένα, να σου βάλει μυαλό έπρεπε!

Μη το ξεχνάς ποτέ! Ο καθένας θα κριθή για την δική του πίστη και για τα δικά του έργα!..

Μία θα είναι τότε η απολογία.

-Σε τί, και σε τί έκταση, έδειξες συ πίστη;

-Σε τί, και σε πόση έκταση, ετήρησες και συ το θέλημα του Θεού;

Μόνο έτσι, μπορείς να ελπίζεις, ότι θα αποφύγεις την γέεννα και την κόλαση.

Μόνο έτσι, μπορείς να ελπίζεις και συ, ότι θά απολαύσεις την αιώνια ζωή.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ( Εις Α΄ Κορ., Ομιλία ΚΑ')

............................................................................................................................

Ημέρες Νώε

 Στά πολύ παλιά χρόνια ὁ διάβολος ἐπινόησε ὅλα τά πάθη· ὅλες τίς κακίες· ὅλες τίς παλιανθρωπιές. Καί ἔσπρωχνε τούς ἀνθρώπους νά πορνεύουν, νά μοιχεύουν, νά σκοτώνουν, νά κλέβουν.

 Τό χειρότερο ἀπό ὅλα ἦταν, ὅτι ἔβαλε τούς ἀνθρώπους νά προσκυνοῦν σάν Θεό τόν ἥλιο, τήν σελήνη, τήν θάλασσα.

*            *            *

 Ὁ Θεός ἐθύμωσε καί ἤθελε νά τιμωρήσει τόν κόσμο.

Εἶπε λοιπόν στόν Νῶε νά φτιάξει ἕνα μεγάλο καράβι. Γιατί; Γιά νά ἀποροῦν οἱ ἄλλοι καί νά τόν ἐρωτοῦν: Γιατί τό φτιάχνεις; Τί τό θέλεις; Καί εἶπε στόν Νῶε, νά τούς ἀπαντάει: Ὁ Θεός θέλει νά τιμωρήσει τόν κόσμο! Καί θά κάμει κατακλυσμό!

 Τόν ἐρωτοῦσαν. Καί τούς τό ἔλεγε. Καί ἐκεῖνοι τόν περιγελοῦσαν! Καί τόν ἔλεγαν: «τρελλό»!  Ἔλεγαν: Ἄκου, ὁ Θεός θά χαλάσει τόν κόσμο!...

 Ὁ Νῶε τήν δουλειά του! Καί σέ ἑκατό χρόνια τό καράβι τελείωσε. Τό ἄλειψε μέ πίσσα. Καί μπῆκε μέσα. Αὐτός· τά παιδιά του· καί οἱ γυναῖκες τους: ὀκτώ ἄτομα. Καί τά ζῶα. Ὅλα! Καί οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι; Τρώγανε, πίνανε, γλεντοῦσαν, ἔκαναν ἔργα διαβολικά.

Καί τότε ὁ Θεός ἄνοιξε τούς καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ: βροχή-ποτάμι! Μαζεύτηκαν γύρω ἀπό τήν κιβωτό καί φώναζαν: -Νῶε, λυπήσου μας! Πάρε μας στήν κιβωτό! Τούς ἀπάντησε ὁ Νῶε: -Ποῦ ἤσαστε τόσα χρόνια, πού σᾶς τό ἔλεγα; Ἀργά τό θυμηθήκατε!

Ἡ βροχή συνεχίστηκε σαράντα ἡμέρες. Καί πνίγηκαν ὅλοι.

*            *            *

Τί ἔκαναν οἱ ἄνθρωποι τήν ἐποχή τοῦ Νῶε λίγο πρίν ἀπό τόν κατακλυσμό.

Ἔτρωγαν. Ἔπιναν. Ἔκαναν ἔρωτα. Γλεντοῦσαν.

Καί ὅταν ἄκουγαν λόγο Θεοῦ, γέλαγαν. Περιγελοῦσαν καί τόν Θεό καί τόν λόγο Του. Καί ἦρθε ἐπάνω τους ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ.

Λέγει ὁ Χριστός: Στούς ἔσχατους χρόνους οἱ ἄνθρωποι θά κάνουν τά ἴδια. Θά ζοῦν σάν νά μήν ὑπάρχει Θεός. Καί ὅταν κανείς τούς μιλάει γιά τόν Θεό καί τό θέλημά Του, θά τόν περιγελοῦν!

Τά λόγια αὐτά, ἀδελφοί μου, ΔΕΝ εἶναι ΔΙΚΑ ΜΟΥ. Εἶναι ΛΟΓΙΑ τοῦ ΘΕΟΥ.

Όποιος θέλει ἄς πιστεύσει.

Ἐγώ τό χρέος μου τό ἔκαμα.

 Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (Ἀπό τήν Διδαχή Γ’)

..............................................................................................................................

Τα πάθη

77.  Τα πάθη λέγονται με πολλούς τρόπους και διαιρούνται σε σωματικά και ψυχικά. Τα σωματικά υποδιαιρούνται σε οδυνηρά και σε αμαρτητικά. Τα οδυνηρά υποδιαιρούνται σε πάθη νόσου και πάθη παιδαγωγίας. Τα ψυχικά πάλι διαιρούνται σε θυμικά, επιθυμητικά και λογιστικά. Τα λογιστικά υποδιαιρούνται σε φανταστικά και διανοητικά. Από αυτά, άλλα είναι θεληματικά κι οφείλονται στην παράχρηση των πραγμάτων, κι άλλα ακούσια και γίνονται κατ' ανάγκην, γι' αυτό και λέγονται αδιάβλητα πάθη, τα οποία και παρακολουθήματα και φυσικά ιδιώματα τα ονόμασαν οι Πατέρες.

78.  Άλλα είναι τα σωματικά πάθη και άλλα τα ψυχικά. Άλλα της επιθυμίας και αλλά του θυμού. Άλλα του λογιστικού και άλλα του νου και της διάνοιας. Επικοινωνούν όμως μεταξύ τους και βοηθούνται. Τα σωματικά, με τα πάθη του θυμικού. Επίσης, τα λογιστικά με τα νοερά, και τα νοερά με τα πάθη της διάνοιας και της μνήμης.

79.  Πάθη του θυμού είναι η οργή, η πικρία, η κραυγή, η οξυθυμία, η θρασύτητα, η ματαιοφροσύνη, η αλαζονεία και άλλα. Πάθη της επιθυμίας είναι η πλεονεξία, η ακολασία, η ακράτεια, η απληστία, η φιληδονία, η φιλαργυρία, και το χειρότερο απ' όλα, η φιλαυτία. Πάθη της σάρκας είναι η πορνεία, η μοιχεία, η ακαθαρσία, η ασωτία, η αδικία, η γαστριμαργία, η ακηδία, ο κομπασμός, η φιλοκοσμία, η φιλοζωία και άλλα. Πάθη του λογιστικού μέρους είναι ή απιστία, η βλασφημία, η πονηρία, η πανουργία, η περιέργεια, η διψυχία, η λοιδορία, η καταλαλιά, η κατάκριση, ο εξευτελισμός του άλλου, η ευτραπελία, η υποκρισία, η ψευδολογία, η αισχρολογία, η μωρολογία, η υπουλότητα, η ειρωνεία, η επίδειξη, η ανθρωπαρέσκεια, ο μετεωρισμός, οι επιορκίες, οι αργολογίες και τα λοιπά. Πάθη του νου είναι η οίηση, η έπαρση, η καυχησιολογία, η εριστικότατα, ο φθόνος, η αυταρέσκεια, η αντιλογία, η ανυπακοή, η φαντασία, η φαντασιοπληξία, η επιδεικτικότατα, η φιλοδοξία και τέλος η υπερηφάνεια, η αρχή και το τέλος όλων των κακών. Πάθη της διάνοιας είναι οι ονειροπολήσεις, οι μετεωρισμοί, οι αιχμαλωσίες, ο σκοτισμός, η τύφλωση, οι απομακρύνσεις προς τα άτοπα, οι προσβολές των λογισμών, οι συγκαταθέσεις σ' αυτούς, οι ροπές στο κακό, οι τροπές, οι παραρριπισμοί (αιφνίδιες εκτροπές) και τα όμοιά τους. Για να πούμε επιγραμματικά, όλα τα παρά φύση κακά βρίσκονται αναμειγμένα με τις τρείς δυνάμεις της ψυχής, όπως επίσης και όλα τα αγαθά συνυπάρχουν κατά φύση μ' αυτές.

Άγιος Γρηγόριος Σιναϊτης, 137 Ωφέλιμα Κεφάλαια, ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ τόμος Δ΄