[...] Κάθε αμαρτία και
προσκόλλησις στην κοσμική ματαιότητα δημιουργεί προσκόμματα στην
απόκτησί της. Φυλάξου λοιπόν απ'αυτά, για να μη τη στερηθής.
Προσέχεις πολύ την πρόσκαιρη ζωή σου, αν και είσαι βέβαιος ότι οπωσδήποτε θα την αφήσης, και κάνεις το πάν,για να μη την στερηθής. Πόσο ασύγκριτα περισσότερο πρέπει να προσέχης την αιωνία ζωή σου και να καταβάλλης κάθε προσπάθεια, για να μη τη χάσης;
'Ολα τα πρόσκαιρα εμπρός στα αγαθά της αιωνίας ζωής είναι μηδέν. Ζήτησέ την σαν το μοναδικό αληθινό αγαθό σου, και απόφευγε συστηματικά κάθε τι που σου κλείνει την πόρτα πρός αυτήν. Ο φιλάνθρωπος Θεός θέλει να σε σώση. Αυτό ας είναι και δικό σου θέλημα. 'Ετσι οπωσδήποτε θα σωθής. Να την επιθυμής και να την ζητής, όπως ο πεινασμένος την τροφή και ο διψασμένος το νερό. Τότε θα την λάβης κατά την επιθυμία σου.
Μη μιμείσαι εκείνους τους
Χριστιανούς που ποθούν και κυνηγούν σ'αυτόν τον κόσμο τα πλούτη, για να
ζούν μέσα στις απολαύσεις και στις δόξες. Αυτοί ξέχασαν ότι ο Υιός του
Θεού έπαθε και απέθανε για χάρι τους και με το πάθος και το θάνατό Του
άνοιξε την πύλη της αιωνιότητος, στην οποία και τους εκάλεσε. Αυτοί
επιθυμούν και επιδιώκουν μόνο όσα βλέπουν' όσα δεν βλέπουν ούτε τα
επιθυμούν ούτε τα αναζητούν.
Αυτοί κάθε ημέρα απλώνουν τα χέρια τους, όπως άλλοτε ο Αδάμ, στο απηγορευμένο δένδρο, τρώγουν απ'αυτό και έτσι με την θέλησί τους αποχωρίζονται από τον Θεόν....
[...] Εσύ μη μιμείσαι τέτοιους Χριστιανούς, αλλά προσανατόλιζε την πίστι σου και την καρδιά σου πρός τα άφθαρτα αγαθά. Η περιουσία του Χριστιανού, η κληρονομία,
οι τιμές, η δόξα, ο πλούτος και όλοι οι θησαυροί δεν ευρίσκονται στον κόσμο αυτό, αλλά στην ουρανία πατρίδα,
"εν τω μέλλοντι αιώνι". Εκεί είναι ετοιμασμένα γι'αυτόν από τον ουράνιο Πατέρα όλα τα αγαθά.
Αυτά να επιδιώκεις με κάθε επιμέλεια. Τα δε εγκόσμια αγαθά να τα χρησιμοποιής με προσοχή και φόβο Θεού, για να μη παροργίσης τον Κύριον με την πλεονεξία. Ενθυμήσου τι γράφει ο Απόστολος: "Ουδέν εισηνέγκαμεν εις τον κόσμον, δήλον ότι ουδέ εξενεγκείν τι δυνάμεθα' έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθησόμεθα".
Σύγκρινε τον χρόνο με την αιωνιότητα, το παρόν με το μέλλον, τους ζωντανούς με τους νεκρούς, και θα φωτισθή ο νούς σου, ώστε να γνωρίσης και να καταλάβης ότι κάνουν πολύ άσχημα
" οι θησαυρίζοντες επί της γής και μη εις Θεόν πλουτούντες" (Λουκ. ιβ'21).
'Ολοι οι νεκροί άφησαν τον κόσμο και τα του κόσμου.
Θα τ'αφήσης και συ, έστω κι αν όλος ο κόσμος είναι δικός σου.
'Ενα μόνο απόκτημα ταξιδεύει μαζί μας στον μέλλοντα αιώνα, η ευσέβεια.
Να είσαι λοιπόν ευσεβής μέχρι τέλους και να έχης την ευσέβεια σαν τον μόνο πραγματικό σου θησαυρό.
Προσέχεις πολύ την πρόσκαιρη ζωή σου, αν και είσαι βέβαιος ότι οπωσδήποτε θα την αφήσης, και κάνεις το πάν,για να μη την στερηθής. Πόσο ασύγκριτα περισσότερο πρέπει να προσέχης την αιωνία ζωή σου και να καταβάλλης κάθε προσπάθεια, για να μη τη χάσης;
'Ολα τα πρόσκαιρα εμπρός στα αγαθά της αιωνίας ζωής είναι μηδέν. Ζήτησέ την σαν το μοναδικό αληθινό αγαθό σου, και απόφευγε συστηματικά κάθε τι που σου κλείνει την πόρτα πρός αυτήν. Ο φιλάνθρωπος Θεός θέλει να σε σώση. Αυτό ας είναι και δικό σου θέλημα. 'Ετσι οπωσδήποτε θα σωθής. Να την επιθυμής και να την ζητής, όπως ο πεινασμένος την τροφή και ο διψασμένος το νερό. Τότε θα την λάβης κατά την επιθυμία σου.
Της σοφίας το ύδωρ και της ζωής,
αναβλύζων τω κόσμω,
πάντας Σωτήρ, καλείς του αρύσασθαι,
σωτηρίας τα νάματα'
τον γαρ θείον νόμον σου, δεχόμενος άνθρωπος,
εν αυτώ σβεννύει, της πλάνης τους άνθρακας'
όθεν εις αιώνας, ου διψήσει, ου λήξη,
του κόρου σου Δέσποτα, Βασιλεύ επουράνιε'
δια τούτο δοξάζομεν, το κράτος σου Χριστέ ο Θεός,
των πταισμάτων άφεσιν αιτούμενοι,
καταπέμψαι πλουσίως τοις δούλοις σου.
Παρασκευή της Μεσοπεντηκοστής
Κάθισμα
'Ηχος πλ.του δ'
Αυτοί κάθε ημέρα απλώνουν τα χέρια τους, όπως άλλοτε ο Αδάμ, στο απηγορευμένο δένδρο, τρώγουν απ'αυτό και έτσι με την θέλησί τους αποχωρίζονται από τον Θεόν....
[...] Εσύ μη μιμείσαι τέτοιους Χριστιανούς, αλλά προσανατόλιζε την πίστι σου και την καρδιά σου πρός τα άφθαρτα αγαθά. Η περιουσία του Χριστιανού, η κληρονομία,
οι τιμές, η δόξα, ο πλούτος και όλοι οι θησαυροί δεν ευρίσκονται στον κόσμο αυτό, αλλά στην ουρανία πατρίδα,
"εν τω μέλλοντι αιώνι". Εκεί είναι ετοιμασμένα γι'αυτόν από τον ουράνιο Πατέρα όλα τα αγαθά.
Επί το φρέαρ ως ήλθεν ο Κύριος,
η Σαμαρείτις ηρώτα τον εύσπλαγχνον'
Παράσχου μοι το ύδωρ της πίστεως,
και λήψομαι της κολυμβήθρας τα νάματα,
αγαλλίασιν και λύτρωσιν'
Ζωοδότα Κύριε, δόξα σοι.
Ζωοδότα Κύριε, δόξα σοι.
Κυριακή της Σαμαρείτιδος
Ιδιόμελον Εσπερινού
'Ηχος β'
Αυτά να επιδιώκεις με κάθε επιμέλεια. Τα δε εγκόσμια αγαθά να τα χρησιμοποιής με προσοχή και φόβο Θεού, για να μη παροργίσης τον Κύριον με την πλεονεξία. Ενθυμήσου τι γράφει ο Απόστολος: "Ουδέν εισηνέγκαμεν εις τον κόσμον, δήλον ότι ουδέ εξενεγκείν τι δυνάμεθα' έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθησόμεθα".
Σύγκρινε τον χρόνο με την αιωνιότητα, το παρόν με το μέλλον, τους ζωντανούς με τους νεκρούς, και θα φωτισθή ο νούς σου, ώστε να γνωρίσης και να καταλάβης ότι κάνουν πολύ άσχημα
" οι θησαυρίζοντες επί της γής και μη εις Θεόν πλουτούντες" (Λουκ. ιβ'21).
'Ολοι οι νεκροί άφησαν τον κόσμο και τα του κόσμου.
Θα τ'αφήσης και συ, έστω κι αν όλος ο κόσμος είναι δικός σου.
'Ενα μόνο απόκτημα ταξιδεύει μαζί μας στον μέλλοντα αιώνα, η ευσέβεια.
Να είσαι λοιπόν ευσεβής μέχρι τέλους και να έχης την ευσέβεια σαν τον μόνο πραγματικό σου θησαυρό.
Από το βιβλίο "Πορεία πρός τον Ουρανό"
του Αγίου Τύχωνος του Ζαντόνσκ
*****
Συ με καθοδήγησον,
μονάς τρισήλιε,
πρός τρίβους θείας της σωτηρίας,
και της σης εκλάμψεως,
πλήρωσον ως φύσει,
Θεός απειροδύναμος.
Από τον Τριαδικόν Κανόνα
του Μεσονυκτικού
Κυριακή του Τυφλού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου