Στά μάτια πολλῶν συνανθρώπων μας φαντάζει ὡς ἕνας δυναμικός πατριώτης πού θυσιάστηκε γιά τά ἰδανικά του, ἐνῶ σέ μερικῶν ἄλλων ὡς ἕνα «ταραχοποιό στοιχεῖο» πού ἦταν ἄξιο μίας τέτοιας θλιβερῆς ποινῆς, ὅπως ἐκείνης τοῦ θανάτου. Ὁ Κωνσταντῖνος Κατσίφας, ὁ Ἕλληνας, ὁ Δεροπολίτης, ὁ Βουλιαρατινός, δυστυχῶς δέν βρίσκεται πιά κοντά μας, γιά νά δώσει τήν δική του ἀληθινή μαρτυρία γιά ὅ,τι συνέβη πρίν δύο χρόνια στό βουνό τοῦ χωριοῦ του.
Κι ὅμως στέκεται ἀκόμη ὡς ἄλλο «σημεῖο ἀντιλεγόμενο» νά διχάζει ὅλους ἐκείνους πού δέν βίωσαν ἤ καί δέν γνωρίζουν τί πάει νά πεῖ νά εἶσαι Βορειοηπειρώτης. Ναί μέν ἡ ἀγάπη του γιά τήν Μητέρα Ἑλλάδα καί τά ἱερά της σύμβολα τῶν ἐνδυνάμωναν καί τόν στήριζαν, ἐκεῖνο ὅμως πού τόν θέριεψε καί ἔφτασε στήν ἴδια του τήν... θυσία, δέν ἦταν ἄλλο ἀπό τόν πόνο πού βίωνε ὡς Ἕλληνας καταπιεζόμενος μειονοτικός.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά ταράξει τά λιμνάζοντα νερά μίας στείρας διπλωματίας πού ἐδῶ καί ἑκατό χρόνια πατάει ἐπί τῶν Ἑλλήνων ὁμογενῶν μίας χώρας πού συνεχῶς ἐμμένει στήν ἀδιαλλαξία.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά ξανά θυμίσει στούς Νεοέλληνες τήν ὀρθή πατριδογνωσία καί νά ἐπαναφέρει τούς Βορειοηπειρῶτες στό προσκήνιο τῆς ἱστορίας.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά γίνει ἀνάχωμα στά σχέδια ἑνός μετά – χοτζικοῦ συστήματος τό ὁποῖο συνεχίζει μέ τίς ἴδιες δικτατορικές μεθόδους νά καταδιώκει τούς ντόπιους Ἕλληνες, ἀπομονώνοντάς τους στίς γνωστές «μειονοτικές ζῶνες» τῆς ντροπῆς. Γιά μία γῆ πού συνεχίζει νά καλλιεργεῖ τήν ξενιτιά.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά μονοιάσουν ἐπιτέλους οἱ Βορειοηπειρῶτες, πολεμώντας ἀπό κοινοῦ τό ψευδοβόλεμα καί τό χαφιεδισμό πού καλά κρατεῖ καί πού ὁδήγησε καί τόν ἴδιο στόν θάνατο.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά ἀποτελέσει τό νέο «μνημόσυνο» γιά τόν ἀδικοχαμένο Ἀριστοτέλη Γκούμα καί τό δικαίωμα στήν ὁμιλία τῆς μητρικῆς του γλώσσας.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά στρέψει ἐπιτέλους ἡ παγκόσμια κοινότητα τό βλέμμα της ἐπάνω σέ ὅσους ἀπέμειναν νά φυλάττουν τίς Θερμοπύλες τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Ἄς καταλάβουν ἐπιτέλους ὅλοι πώς ὁ ἐθνισμός εὔκολα συγχέεται μέ τόν ἐθνικισμό καί πώς ἡ δυναμική προσέγγιση τοῦ ἀγώνα μας γιά παραμονή στά πάτρια ἐδάφη ἀπό τόν ἀείμνηστο Κωνσταντῖνο Κατσίφα, ἀποτελεῖ τήν ὕστατη κραυγή ὅλων ἐκείνων τῶν Βορειοηπειρωτῶν πού «φιμωμένοι» στέκουν καί ἐλπίζουν σέ ἕνα θαῦμα. Περιμένουν ἁπλῶς νά ζήσουν ὡς πολίτες ἑνός τόπου πού δέν τούς κατατάσσει σέ ἀνθρώπους δευτέρας διαλογῆς!
Ἀνωδροπολίτης
himara
Ρωμαίικο οδοιπορικό
Κι ὅμως στέκεται ἀκόμη ὡς ἄλλο «σημεῖο ἀντιλεγόμενο» νά διχάζει ὅλους ἐκείνους πού δέν βίωσαν ἤ καί δέν γνωρίζουν τί πάει νά πεῖ νά εἶσαι Βορειοηπειρώτης. Ναί μέν ἡ ἀγάπη του γιά τήν Μητέρα Ἑλλάδα καί τά ἱερά της σύμβολα τῶν ἐνδυνάμωναν καί τόν στήριζαν, ἐκεῖνο ὅμως πού τόν θέριεψε καί ἔφτασε στήν ἴδια του τήν... θυσία, δέν ἦταν ἄλλο ἀπό τόν πόνο πού βίωνε ὡς Ἕλληνας καταπιεζόμενος μειονοτικός.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά ταράξει τά λιμνάζοντα νερά μίας στείρας διπλωματίας πού ἐδῶ καί ἑκατό χρόνια πατάει ἐπί τῶν Ἑλλήνων ὁμογενῶν μίας χώρας πού συνεχῶς ἐμμένει στήν ἀδιαλλαξία.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά ξανά θυμίσει στούς Νεοέλληνες τήν ὀρθή πατριδογνωσία καί νά ἐπαναφέρει τούς Βορειοηπειρῶτες στό προσκήνιο τῆς ἱστορίας.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά γίνει ἀνάχωμα στά σχέδια ἑνός μετά – χοτζικοῦ συστήματος τό ὁποῖο συνεχίζει μέ τίς ἴδιες δικτατορικές μεθόδους νά καταδιώκει τούς ντόπιους Ἕλληνες, ἀπομονώνοντάς τους στίς γνωστές «μειονοτικές ζῶνες» τῆς ντροπῆς. Γιά μία γῆ πού συνεχίζει νά καλλιεργεῖ τήν ξενιτιά.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά μονοιάσουν ἐπιτέλους οἱ Βορειοηπειρῶτες, πολεμώντας ἀπό κοινοῦ τό ψευδοβόλεμα καί τό χαφιεδισμό πού καλά κρατεῖ καί πού ὁδήγησε καί τόν ἴδιο στόν θάνατο.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά ἀποτελέσει τό νέο «μνημόσυνο» γιά τόν ἀδικοχαμένο Ἀριστοτέλη Γκούμα καί τό δικαίωμα στήν ὁμιλία τῆς μητρικῆς του γλώσσας.
Ὁ Κωνσταντῖνος ἔπεσε γιά νά στρέψει ἐπιτέλους ἡ παγκόσμια κοινότητα τό βλέμμα της ἐπάνω σέ ὅσους ἀπέμειναν νά φυλάττουν τίς Θερμοπύλες τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Ἄς καταλάβουν ἐπιτέλους ὅλοι πώς ὁ ἐθνισμός εὔκολα συγχέεται μέ τόν ἐθνικισμό καί πώς ἡ δυναμική προσέγγιση τοῦ ἀγώνα μας γιά παραμονή στά πάτρια ἐδάφη ἀπό τόν ἀείμνηστο Κωνσταντῖνο Κατσίφα, ἀποτελεῖ τήν ὕστατη κραυγή ὅλων ἐκείνων τῶν Βορειοηπειρωτῶν πού «φιμωμένοι» στέκουν καί ἐλπίζουν σέ ἕνα θαῦμα. Περιμένουν ἁπλῶς νά ζήσουν ὡς πολίτες ἑνός τόπου πού δέν τούς κατατάσσει σέ ἀνθρώπους δευτέρας διαλογῆς!
Ἀνωδροπολίτης
himara
Ρωμαίικο οδοιπορικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου